Grzybica i pochwy pochwy to schorzenie, z którym kobiety mają problemy od wieków ale tak naprawdę dopiero teraz nie jest to temat tabu. Coraz więcej przeprowadzam konsultacji w tym temacie i coraz częściej narastała też we mnie potrzeba pogłębienia wiedzy na ten temat po to, aby takim osobom pomóc najlepiej jak potrafię. Gdzieś przeczytałem informację, że każda kobieta w swoim życiu przynajmniej 2x będzie miała ten wstydliwy problem. Walka z chorobą jest przeważnie nie przyczynowa, a objawowa i nie zawsze łatwa ze względu na powszechność stosowania typowych syntetyków jak nystatatyna czy flukonazol na które grzyb się szybko uodparnia. Co wogóle powoduje grzybicę pochwy?jak sobie z nią poradzić naturalnie czy też przy wsparciu syntetyków?jak się później wspomagać, aby nie doszło do nawrotów?O tym w poniższym artykule, który jest 'moim powrotem’ po parumiesięcznej przerwie od pisania. PS: skrót VVC (z ang.vulvovaginal candidiasis) to kandydoza sromu i pochwy.
Duża praca przekrojowa odnośnie kwasów tłuszczowych w kandydozie ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8282898/
Duza praca przekrojowa odnośnie układu immunologicznego w kandydozie Ashman, R., B. (2008). Protective and pathologic immune responses against Candida albicans infection. Frontiers in Bioscience, Volume(13), 3334. doi:10.2741/2929
www.zdrowiebeztajemnic.pl/grzyby-candida-przyczyna-wiekszosci-chorob-boroch-ann-recenzja-ksiazki/
www.zdrowiebeztajemnic.pl/candida-dubliniensis-dobra-znajoma-candidy-albicans/
www.zdrowiebeztajemnic.pl/reakcja-disulfiramowa-candida-antybiotyki-zagrozenia-nich-wynikajace/
www.zdrowiebeztajemnic.pl/recenzja-ksiazki-a-janus-nie-daj-sie-zjesc-grzybom-candida/
www.zdrowiebeztajemnic.pl/infekcje-dysku-miedzykregowego-i-trzonow-kregoslupa-wywolane-przez-grzyby-z-rodziny-candida/
www.zdrowiebeztajemnic.pl/candida-bez-tajemnic-leczniczy-protokol-naturalny-eliminacja-grzybicy-cz-4/
www.zdrowiebeztajemnic.pl/candida-bez-tajemnic-fakty-o-ktorych-nie-wiedziales-eliminacja-grzyba-cz-3/
www.zdrowiebeztajemnic.pl/gen-cdr1-a-opornosc-candida-albicans-na-flukonazol/
www.zdrowiebeztajemnic.pl/miramistyna/
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/4162170/ |
---|---|
⇧2 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23748505/ |
⇧3 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26690853/ |
⇧4 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27902418/ |
⇧5 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30544194/ |
⇧6 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28255766/ |
⇧7, ⇧12 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/4610385/ |
⇧8 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11317173/ |
⇧9 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15570992/ |
⇧10 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19780979/ |
⇧11 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32173268/ |
⇧13 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11921745/ |
⇧14 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19286145/ |
⇧15 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2688924/ |
⇧16 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15310335/ |
⇧17 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8841260/ |
⇧18 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8210296/ |
⇧19 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28920516/ |
⇧20 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7880405/ |
⇧21 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34089837/ |
⇧22 | Bohannon, N. J. V. (1998). Treatment of Vulvovaginal Candidiasis in Patients With Diabetes. Diabetes Care, 21(3), 451–456. doi:10.2337/diacare.21.3.451 |
⇧23 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9914570/ |
⇧24, ⇧25, ⇧26 | Shenoy, A., & Gottlieb, A. (2019). Probiotics for Oral and Vulvovaginal Candidiasis: A Review. Dermatologic Therapy, e12970. doi:10.1111/dth.12970 |
⇧27 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31636409/ |
⇧28 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33364812/ |
⇧29 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20705667/ |
⇧30 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2715985/ |
⇧31 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3442152/ |
⇧32 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3895072/ |
⇧33 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7490047/ |
⇧34 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31212037 |
⇧35 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31446677/ |
⇧36 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15804107/ |
⇧37 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8638082/ |
⇧38 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31254346/ |
⇧39 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27702793/ |
⇧40 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26366412/ |
⇧41 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25183575/ |
⇧42 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23758480/ |
⇧43 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19794324/ |
⇧44 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2447806/ |
⇧45 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19261373/ |
⇧46 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2945436/ |
⇧47 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28052314/ |
⇧48 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31575935/ |
⇧49 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29203543/ |
⇧50 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29714856/ |
⇧51 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16850759/ |
⇧52 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25196575/ |
⇧53 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19646572/ |
⇧54 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19142508/ |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2044548/ |
⇧56 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19204111/ |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3270114/ |
⇧58 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11799373/ |
⇧59 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12164664/ |
⇧60 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15102806/ |
⇧61 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25367916/ |
⇧62 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22715972/ |
⇧63 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32942217/ |
⇧64 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19264152/ |
⇧65 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24146467/ |
⇧66 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33602072/ |
⇧67 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25202127/ |
⇧68 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27830496/ |
⇧69 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28516061/ |
⇧70 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24864227/ |
⇧71 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29517833/ |
⇧72 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30186986/ |
⇧73 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30283706/ |
⇧74 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30753486/ |
⇧75 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31803166/ |
⇧76 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31850394/ |
⇧77 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31861805/ |
⇧78 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16169173/ |
⇧79 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16262875/ |
⇧80 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18066429/ |
⇧81 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18173007/ |
⇧82 | Shokri, H., Khosravi, A. R., & Yalfani, R. (2011). Antifungal efficacy of propolis against fluconazole-resistantCandida glabrataisolates obtained from women with recurrent vulvovaginal candidiasis. International Journal of Gynecology & Obstetrics, 114(2), 158–159. doi:10.1016/j.ijgo.2011.02.019 |
⇧83 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20192913/ |
⇧84 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22348910/ |
⇧85 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22955364/ |
⇧86 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27880086/ |
⇧87 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27915337/ |
⇧88 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23758104/ |
⇧89 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12404887/ |
⇧90 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32013047/ |
⇧91 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19067381/ |
⇧92 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15456732/ |
⇧93 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15667363/ |
⇧94, ⇧116 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21355253/ |
⇧95 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21356078/ |
⇧96 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21428248/ |
⇧97 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21830186/ |
⇧98 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22314434/ |
⇧99 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23159370/ |
⇧100 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26007191/ |
⇧101 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29190763/ |
⇧102 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29271161/ |
⇧103 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31659418/ |
⇧104 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31757595/ |
⇧105 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32020877/ |
⇧106 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32035220/ |
⇧107 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32107396/ |
⇧108 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32153156/ |
⇧109 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32237319/ |
⇧110 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26137695/ |
⇧111 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33350274/ |
⇧112 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32248438/ |
⇧113 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32615837/ |
⇧114 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29553834/ |
⇧115 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34561373/ |
⇧117 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29307753/ |
⇧118 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19644794/ |
⇧119 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34436203/ |
⇧120 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27610145/ |
⇧121 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26849903/ |
⇧122 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33767795/ |
⇧123 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24746726/ |
⇧124 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14347973/ |
⇧125 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/889704/ |
⇧126 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9764646/ |
⇧127 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32662608/ |
⇧128 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31879636/ |
⇧129 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20186110/ |
⇧130 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25229476/ |
⇧131 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25815029/ |
⇧132 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23856128/ |
⇧133 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29257757/ |
⇧134 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32951733/ |
⇧135 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26153168/ |
⇧136 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29325916/ |
⇧137 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29775695/ |
⇧138 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30256168/ |
⇧139 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29891221/ |
⇧140 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30663184/ |
⇧141 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28299831/ |
⇧142 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21607012/ |
⇧143 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29302986/ |
⇧144 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30890237/ |
⇧145 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3777053/ |
⇧146 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34069257/ |
⇧147 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31373210/ |
⇧148 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34022103/ |
⇧149 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30761844/ |
⇧150 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30689833/ |
⇧151 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28861766/ |
⇧152 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27741168/ |
⇧153 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29364495/ |
⇧154 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30014929/ |
⇧155 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30621597/ |
⇧156 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25291115/ |
⇧157 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22735758/ |
⇧158 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31148560/ |
⇧159 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16130291/ |
⇧160 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34556109/ |
⇧161 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25688886/ |
⇧162 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20472091/ |
⇧163 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17965352/ |
⇧164 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31139166/ |
⇧165 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31333606/ |
⇧166 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31547398/ |
⇧167 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29637269/ |
⇧168 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25362524/ |
⇧169 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25028263/ |
⇧170 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19703242/ |
⇧171 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25305660/ |
⇧172 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26335148/ |
⇧173 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34777300/ |
⇧174 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32992877/ |
⇧175 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28157653/ |
⇧176 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30558702/ |
⇧177 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26512149/ |
⇧178 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27465873/ |
⇧179 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26238597/ |
⇧180 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28760590/ |
⇧181 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9145739/ |
⇧182 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7282789/ |
⇧183 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17692922/ |
⇧184 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26866095/ |
⇧185 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21774671/ |
⇧186 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19059942/ |
⇧187 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17259500/ |
⇧188 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18487962/ |
⇧189 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15474248/ |
⇧190 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29112940/ |
⇧191 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31900692/ |
⇧192 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33907432/ |
⇧193 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8389723/ |
⇧194 | sci-hub.st/10.1016/s0002-9378(16)39119-0 |
⇧195 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27548492/ |
⇧196 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33086117/ |
⇧197 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26550521/ |
⇧198 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26235937/ |
⇧199, ⇧207 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11092382/ |
⇧200 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10940573/ |
⇧201 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14615795/ |
⇧202 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22326355/ |
⇧203 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9830943 |
⇧204 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9848442/ |
⇧205 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12668571/ |
⇧206 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12462426/ |
⇧208 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34900651/ |
⇧209 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27751723/ |
⇧210 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15574476/ |
⇧211 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16390816/ |
⇧212 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16178366/ |
⇧213 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32927692/ |
⇧214 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29746162/ |
⇧215 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29354774/ |
⇧216 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21716714/ |
⇧217 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27713382/ |
⇧218 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18670079/ |
⇧219 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10734686/ |
⇧220 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11325551/ |
⇧221 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6463068/ |
⇧222 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1965421/ |
⇧223 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/1965420/ |
⇧224 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7783803/ |
⇧225 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11700578/ |
⇧226 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19811615/ |
⇧227 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9987785/ |
⇧228 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22885618 |
⇧229 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28439794/ |
⇧230 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16891541/ |
⇧231 | pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2677716/ |
Trachyspermum ammi (ajwain czyt. ajdżwan) to popularna przyprawa w kuchni arabskiej i indyjskiej, która ułatwia trawienie i uatrakcyjnia smak pieczonych oraz smażonych dań. Doskonała przyprawa łagodząca do roślin strączkowych. Idealny do dań wegetariańskich. Charakteryzuje się silnym ostrym aromatem z nutą korzenną. Zdecydowanie odświeżający smak przypomina połączenie kminku, tymianku i mięty. Warto ją dodawać do ciężkostrawnych potraw, mięs, do warzyw bogatych w skrobię, takich jak ziemniaki, do roślin strączkowych (grochu, soczewicy, fasoli, faloli mung, cieciorki, dalu i innych).
Strączkowe stanowiące ważne źródło białka w diecie indyjskiej to rośliny, które mogą wywoływac dolegliwości układu trawiennego takie jak np. wzdęcia czy zgaga natomiast dodatek ajwanu wpływa na ułatwienie i znaczną poprawę ich trawienia. Przyprawa ta rozpuszcza się w tłuszczach dlatego też warto dodawać go do posilków bogatych w jakiś tłusty produkt lub po prostu dodac co nieco względnie zdrowego oleju.
Trachyspermum ammi słynie ze swojego działania antybakteryjnego i przeciwgrzybicznego, jest on podawany przy biegunkach, nudnościach czy stanach zapalnych układu pokarmowego.
Skład saponiny, glikozydy, związki fenolowe, tymol, gamma terpinen, paracymen, alfa i beta pinen. 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22654405 p-cymene 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25305209 Owoc zawiera w sobie eugenol, psolaren i umbelliferon. 4)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17628870
Ponadto geranial, isoeugenol, eugenol, metyleugenol. 5)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19259498 alkalodidy, steroidy, glukozydy flawonoidy, 6)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5481744/ (w Olejku) Beta-phellandrene, Sabinene, p-Menth-1-en-1-ol, Cis-beta-terpineol, tymol, Gamma-Terpinolene, Limonene, Alpha-terpinene, p-Cymene, Beta Myrcene, Beta-pinene, Alpha-pinene. 7)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4844891/
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27166709 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22654405 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25305209 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17628870 |
⇧5, ⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19259498 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5481744/ |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4844891/ |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10594932 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28097466 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25599053 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28930268 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27064492 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27222835 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25982599 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29159657 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28493026 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29333040 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26130938 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26904653 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19781619 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25143939 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22620984 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20043262 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21396489 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3141935 |
⇧26 | sci-hub.tw/10.1016/j.jep.2015.04.018 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3904763/ |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23196098 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27192585 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22633847 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20846336 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23569772 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30194320 |
⇧35, ⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2736926/ |
⇧36 | journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/2156587214553302?url_ver=Z39.88-2003&rfr_id=ori%3Arid%3Acrossref.org&rfr_dat=cr_pub%3Dpubmed |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24006802 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25544941 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11054840 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25592881 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30187508 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18830147 |
Picrorhiza kurroa (Katuka skorpionowa) czy też kutki lub w TCM nazywana Hu huang lian to roślina lecznicza, rosnąca w Indiach, Nepalu, Tybecie i Pakistanie 1)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2682367/ . Jej znana ze swych właściwości ochronnych i regenerujących podstawowe organy detoksykacyjne w organizmie człowieka – wątroba i płuca, które są wyższe(w przypadku wątroby) niż sławnej sylimaryny, wykazuje działąnie ochraniające układ odpornościowy i regulujący jego czynności zarówno odpowiedzi humoralnej jak i komórkowej. Ma udowodnione właściwości antynowotworowe w przypadku nacięższego (moim zdaniem) nowotworu – wątroby czy też spowalniające najcieższą chorobę na tym świecie – stawrdnienie zanikowe boczne (SLA). Jej właściwości chroniące wątrobe czy płuca potwierdza medycyna Ajurwedyjska 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1718906 a inne medycyny tradycyjne potwierdzają zastosowanie w leczeniu pasożytów, w zaparciach, gorączce, po ugryzieniu skorpiona czy w astmie(mowa o ekstrakcie z korzenia) 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27234049. Innym dość unikatowym działaniem tego zioła/rośliny jest konkretne przyspieszenie przetwarzania metabolitów etanolu(w tym też produktów wytwarzanych przez przerośnietą grzybnię w jelitach powodującą efekt upojenia alkoholowego po wypiciu 1 piwa czy chociażby konkretnej porcji węglowodanów prostych) ze względu na pozytywny wpływ katuki na dehydrogenazę acetyladehydową oraz dehydrogenazą aldehydową a to napewno przyda się autystom,boreliozowcom i tym o po prostu walczą z candidą czy też działąnie chroniące przed jednym z gorszych toksym środowiskowych – aflatoksyną B pleśni aspergillusa. Po przestudiowaniu wszystkich publikacji na temat tego ziółka włączam ją do swojej stałej suplementacji w postaci produktu wymienionego na samym końcu artykułu.
Skład: irydoidy ( picroside I (2), picroside II (3), and 6-feruloyl catalpol (4)) 4)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10395515 glikozyd fenolowy – androsin(androzyna?)5) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1718906 i ogólnie duża ilość innych glikozydów 6)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2616673
veronicoside,minecoside, picein i androsin. 7)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17262460 6-vanilloyl-catapol 8)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5083178kutkin 9)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5450529, vanilic acid, apocynin sci-hub.tw/10.1055/s-2006-962024 picrorhiza acid (1), picrorhizoside A (2), picrorhizoside B (3), picrorhizoside C (4), (-)-shikimic acid (5), gallic acid (6), ellagic acid (7), isocorilagin (8), 1-O-galloyl-beta-D-glucose (9), 1-O,3-O,6-O-trigalloyl-beta-D-glucose (10), and 1-O,2-O,3-O,4-O,6-O-pentagalloyl-beta-D-glucose (11), 10)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17191857
triterpenoidy 11)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15979098
Dla osób dorosłych najbardziej kompleksowy jeśli chodzi o skład jak i korzystną cenę – liver optimizer stąd.
Z kolei dla autystów którzy lepiej aby mieli czysty skład (bez np.maltodekstryny) – szukałbym produktu gdzie jest tylko i wyłącznie katuka – na amazon com(jest kilka produktów).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2682367/ |
---|---|
⇧2, ⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1718906 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27234049 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10395515 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1718906 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2616673 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17262460 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5083178 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5450529 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17191857 |
⇧11, ⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15979098 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29938416 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26411104 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15916740 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1289234 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17928123 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29254285 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21547049 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19271321 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17165624 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20650752 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29157803 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28990134 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28878669 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23105761 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28713490 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28577513 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28161732 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9567764 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8441780 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9465504 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9715310 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8255934 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16406704 |
⇧35, ⇧93 | archive.foundationalmedicinereview.com/publications/6/3/319.pdf |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1506022 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11406853 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15248488 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10334634 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2062954 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19083419 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1333078 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1359730 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1753788 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1908581 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2062953 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2401541 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19619118 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2339676 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10812054 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10736432 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11199126 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11169162 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8474962 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26032634 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17665974 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8359830 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23970425 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23125487 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18237397 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23105349 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10473171 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8693047 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29671236 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29425658 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21074614 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26321737 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8176958 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9324000 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23598922 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3560991 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27163229 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22556764 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18830140 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11025145 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26556014 |
⇧77, ⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4049349/ |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23504289 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11212361 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21081148 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11406836 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11277323 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26557675 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22495535 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29343259 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24377128 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28078023 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9820126 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17226519 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1484891 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15895483 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21959826 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15937372 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/66204 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11315755 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12018531 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10391150 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9990659 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1299626 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17633204 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17191857 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15203187 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17056204 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17318779 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22581361 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17034819 |
⇧111 | Dorsch et al. 1991 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5816300/ |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21413048 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21081148 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1321626 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24035096 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10919373 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10443479 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19066289 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18721903 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19694604 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19178960 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15133218 |
Vulvodynia – definicja mówi, że vulvodynia to ból sromu lub pochwy przez minimum 3 miesiące, bez wyraźnej przyczyny wraz z towarzyszącymi tej chorobie czynnikami. 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28613543Z kolei vestibulodynia to ból czasowy, który powstaje poprzez pobudzenie miejsca bólu w pochwie lub sromie(tak pokrótce). Ból przeważnie jest intensywny, długotrwały i w wielu przypadkach uniemożliwia prowadzenie normalnego życia (zwłaszcza seksualnego). Choroba jest bardzo rzadko diagnozowana w Polsce gdyż lekarze nie mają o niej pojęcia,a jeśli ktokolwiek kiedykolwiek Cie zdiagnozuje – będzie to leczenie objawowe powodujące masę skutków ubocznych.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28613543 |
---|---|
⇧2, ⇧3, ⇧4, ⇧5, ⇧43, ⇧60, ⇧112 | sci-hub.hk/10.1016/bs.pmbts.2014.11.009 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10844257 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22523874 |
⇧8 | hub.tw/10.1016/j.bpobgyn.2014.07.008 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27040422 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23875698 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22876631 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28778699 |
⇧13, ⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28686502 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22214370 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26134846 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3023608 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2841460 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10694325 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18357801 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24462609 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3784859/ |
⇧22, ⇧54 | sci-hub.tw/10.1016/j.maturitas.2017.11.003 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15189832 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3645496/ |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28294284 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27424374 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25187224 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26132928 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21937756 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12439537 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12870321 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25679469 |
⇧34, ⇧35, ⇧36, ⇧41, ⇧57, ⇧87 | sci-hub.tw/10.1111/papr.12274 |
⇧37 | sci-hub.tw/10.1111/papr.12274 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14987622 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19718938 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18276064 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26111040 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27312009 |
⇧45, ⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4708545/ |
⇧46 | sci-hub.tw/10.1111/j.1464-410X.2010.09843.x |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19308786 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26745618 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28778646 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29528864 |
⇧51 | sci-hub.tw/10.1097/GRF.0000000000000135 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20059663 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25068559 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29570566 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27457118 |
⇧58 | sci-hub.tw/10.1016/j.mehy.2013.04.043 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28364981 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25912132 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4893522/ |
⇧63 | obgyn.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/1471-0528.14415 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25174699 |
⇧65 | vulvodynia.pl/cialo/vestibulodynia/ |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28343553 |
⇧67 | yadda.icm.edu.pl/yadda/element/bwmeta1.element.psjd-1f8e54ca-07bf-4276-9994-3a9b7fdbca91 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24691823 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26491951 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25900057 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16728964 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27179944 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19084092 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25639289 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29686883 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10703496 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25855126 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29202395 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23816491 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18757655 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11860700 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27838536 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12521781 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1816400 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8891022 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7904410 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12522587 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26291799 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25108498 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26912265 |
⇧92 | sci-hub.tw/10.1016/j.sleep.2008.03.006 |
⇧93 | sci-hub.hk/10.1097/01.NPR.0000337200.92563.b5 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9322615 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9015039 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18239017 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1476005/ |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22233286 |
⇧99 | pl.wikipedia.org/wiki/Bradykinina |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27544818 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23202905 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11068028 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2203073 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7143219 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14616033 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29271858 |
⇧108 | sci-hub.tw/10.1080/01443615.2017.1328590 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28062309 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27764759 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19912491 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24859843 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24807511 |
Choroby zapalne układu nerwowego u dzieci Marka Kacińskiego to książka troszkę mniej naszpikowana informacjami z dziedziny genetyki i immunologi tak jak streszczona przeze mnie „Recenzja książki „Neuroimmunologia kliniczna” J.Losy ” pomimo to jest to książka zdecydowanie warta polecenia i myślę, że napewno jedna z lepszych na polskim rynku. Standardowo ciekawsze i ważne kwestie poruszane w książce przeczytasz poniżej…
– Hormony nadnerczy wpływają na zmianę dominacji Th1 na Th2
– Układ nerwowy steruje układem immunologicznym poprzez hormony
– NGF wpływa na migrację makrofagów i wytworzenie immunoglobulin
– BDNF produkowany jest także poza mózgiem przez limfocyty i monocyty
– NGF hamuje naciek zapalny na skutek migracji mnocytów i limfocytów przez barierę krew-mózg oraz produkuje i uwalnia cytokiny przez naciekające komórki
– zwiększenie stężenia cAMP = dominacja Th2, obniżenie = Th1
– Zahamowanie receptora cytokiny IL-1 (IL-1R) zmniejsza obszar uszkodzenia po wylewie
– NFkappaB i p38MAPK oraz cytokiny zapalne aktywują ośrodek goaczki w rejonie podwzgórza
– Bakterie uwalniają dipeptyd muramylowy, który oddziałuje na ośrodek snu. Cytokiny zapalne wydłużają fazę snu wolnofalowego. Zmieniają fazę snu REM co prowadzi do uczucia zmęczenia następnego dnia
– IL-2,6 i TNF alfa pomagają tak, że zmniejszają aktywność organizmu oraz nasilają tendencję do odpoczynku. Powodują także zmniejszenie łaknienia, utratę zainteresowania i depresję
– U chorych leczonych interferonem alfa czy cytokiną IL-2 obserwuje się tak mocną depresję, że przeradza się to w tendencje samobójcze
– Układ dopełniacza to 30 białek które regulują stan zapalny
– 3 drogi aktywują powyższy układ – alternatywna, klasyczna i lektynowa
– Biała te aktywowane są w wątrobie(w większości) i uwalniane do krwii
– Tylko składowa C1 syntetyzowana jest w nabłonku jelita a czynnik D przez tkankę tłuszczową
– Uszkodzenie bariery krew-mózg zwiększa przenikanie składowych dopełniacza z krwii do OUN/mózgu
– Astrocyty mogą produkować składowe dopełniacza. Ich liczba wzrasta pod wpływem cytokin zapalnych
– Do regulacji kaskadowej aktywacji dopełniacza służą także inhibitor C1 i czynnik H
– Aktywujaca dopełniacza związana jest z obecnością bakterii, pierwotniaka czy ogólnie pasożyta
– Wirusy wykorzystują białka dopełniacza do przejścia do wnętrza komórki np.EBV wykorzystuje receptor C2, eksprecja MCP zakażenie OUN wirusem ospy
– Obrona przed wirusami to interferon alfa, beta, gamma i komórki NK, makforagi oraz limfocyty T
– Nasilona synteza interferonu gamma?wysokie NK?wirus
– CD4+ identyfikują wirusy w komórkach, CD8+ aktywują cytokiny o ich aktywności wirusobójczej oraz same eliminują zakażone komórki
– Mikroglej prezentuje antygen co doprowadza do aktywacji limfocytów T i ich proliferacji i produkcji cytokin
– Astrocyty prezentują antygen na skutek interferonu gamma i TNF alfa
– Neisseria menigititis posiada lipodigoskorydy na swojej błonie, które zmniejszaja przepuszczalność bariery krew mózg oraz aktywują makrofagi i monocyty
– W wirusowym zakażeniu OUN w płynie mozgowo-rdzeniowym w więkoszści dominują CD8+ oraz podwyższone są immunoglobuliny
– Niedobory białek dopełniacza jak i immunoglobulin prowadzą do bardzo ciężkiego przebiegu zakażeń N.meningitidis
– W HIV subpopulacja monocytów CD14/CD16 i CD14/69 może przechodzić przez barierę krew-mózg i syntetyzuje neurotoksyny. Zakażone makrofagi i mikroglej powodują produkcję (wraz z neuronami) glutaminianu, kwasu arachidonowego, TNF alfa, IL-1b, kwasu chinolinowego, NO, czynnik aktywujący płytki. U chorych z AIDS zmniejszenie poziomu toksyn = zmniejszenie otępienia/zaburzeń poznawczych.
– Choroba autoimmunologiczna może być wywołana przez krążące kompleksy immunologiczne, dopełniacz, cytokiny i chemokiny, nacieki komórek immunologicznych, czynniki angiogenezy.
– Zmiany przepuszczalności bariery krew mózg powoduje cytokina TNF alfa
– W stwardnieniu rozsianym aktywowane są limfocyty CD4+ produkujące interferon gamma i TNF alfa oraz osteopontynę. Pojawiają się też alergie i nadaktywacja mastocytów
– Choroba autoimmunizacyjna Guillaina-Barrego – podejrzewa się, że wywołuje ją campylobacter jejuni
– Limfocytarne zapalenie mózgu mogą wywoływać – coxsackie, enterowirusy, ECHO, HSV2, wirus świnki, GIV, LCMV, wirus odry, adenowirusy, borrelia, mycobacterium, cryptococcus neoformans, kiła, toksoplazma, niektóre leki czy zatrucie ołowiem
– Ropne zapalenie mózgu wywołać mogą – paciorkowce z grupy B, e.coli, listeria monocytogenes, klebsiella, citrobacter, neisseria meningitis, streptococcus pneumoniae
– Zarnikowe zapalenie mózgu może wywołać – kiła, candida, cryptococcus, entoamoeba, gruźlica, bartonella henselae
– Wirusy zajmujące istotę szarą to polio i wirus i wścieklizna
– wirusy zajmujące istotę białą to JCV i HIV
– wirusy zajmujące istotę szarą i białą to CMV, HSV1 i 2 oraz VZV
– Kleszcze przenoszą arbowirusy
– Coxsackie A i B oraz ECHO powodują porażenia rdzenia kręgowego, pnia mózgu i kory
– Enterowirusy powodują zaniki mięśni tak samo jak tzw. 'post polio’
– HSV-1 możę nie tylko spowodować stan zapalny mózgu ale i paraliż Bella
– CMV możę być przyczyną Guillaina-Barrego, najczęstrza infekcja w AIDS
– Odra – też może wywołać zapalenie mózgu
– W czasie immunosupresji aktywuje się VZV. Może doprowadzić do zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego. Zakażenie w pierwszych 20tyg. ciąży może spowodować wodogłowie, mikrocefalię, zapelenie naczyniówki i siatkówki
– Różyczka – zapalenie mózgu, problemy oczne, zanik mózgu
– Toksoplazma gondii może wywołać padaczkę lub wodogłowie
– Ropne zapalenie mózgu u noworodków następuje przez sploty naczyniówkowe i wywołane jest najczęściej paciorkowcem z grupy B,.ecoli lub listerią monocytogenes
– Ropne zapalenie mózgu u noworodków może wywołać wodogłowie
– Ropne zapalenie mózgu możę wywołać także c.albicans czy mycoplazma hominis jak i ureoplazma ureliticum
– Wirus Borna podejrzany jest o wywoływanie autyzmu
– Zapalenie mózgu i rdzenia może wystąpić po szczepionce MMR
– Ogrom stanów zapalnych mózgu ma podłoże autoimmunologiczne
– Wiele chorób ośrodkowego układu nerwowego spowodowanych jest przez amyloid beta
– Powinowactwo do układu nerwowego wykazuje ogrom wirusów w tym coxsackie, EBV, CMV, ECHO, świnka, VZV, HSV-1 i 2 czy enterowirusy
– Częste zakażenia szpitalne poza p.aeroginosa, e.coli i gronkowcem to chlamydia trachomatis, listeria monocytogenes. Zakażenie krwii może też wywołać candida.
– Toksoplazma, odra czy CMV wykazuje rózróżnialne w MRI stany zapalne mózgu
– W bakteryjnym zapaleniu opon mózgowych często dochodzi do zapalenia ucha środkowego
– Przewlekłe zapalenie mózgu powoduje między innymi asymetryczne niedowłady wiotkie kończyn i zaniki mięśniowe, porażenie nerwów czaszkowych, niedosłuch. Postaci kliniczne choroby to meningitis i inne
– Nawroty wirusa opryszczki HSV1 i 2 może wywołać miesiączka, stres, światło słoneczne. Zakażenie i uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego może doprowadzić do padaczki lekoopornej
– Niemowlęta które przeszły infekcje enterowirusami w wpierwszym roku życia , mogą mieć /można u nich stwierdzić deficyty inteligencji i mowy
– W aktywnym zakażeniu polio niedowłady mogą się cofnąć
– Wirus wścieklizny prowadzi do śmierci w bardzo szybkim czasie, zajmuje rdzeń kręgowy i mózg (istotę szarą) a następnie ślinianki. Czas wylęgania w organizmie to nawet rok. Jednym z objawów są zaburzenia przełykania i wodowstręt. U ludzi ektremalnie rzadkie. 1 przypadek na 30 lat.
– Zapalenie mózgu i rdzenia u dzieci do 10 roku życia występuje u 1 do 100 na 4tyś przypadków
– Grzybicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych sporadycznie wywołują Histoplasma capsulatum i Coccidioides immitis. Dochodzić do tego może między innymi w radioterapii czy w zakażeniach bakteryjnych lub wirusowych.
– U noworodków ryzykiem jest candida albicans
– Wewnątrzczaszkowe zakażenia grzybicze mogą powodować zapalenie naczyń krwionośnych opon miękkich i miąższu mózgu
– Zakażenia układu nerwowego mogą spowodować – Aspergillus fumigatus, candida albicans, Coccidioides immitis, cryptococcus neoformans
– Najczęstrzy objaw zapalenia mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych to ból głowy – powikłaniem może być wodogłowie
– Grzybicze zapalenie UN może imitować neuroinflamację gruźliczą
– Cryptococcus neoformans wywołuje neurotropizm
– W kryptokokowych infekcjach mózgu może dojść do porażenia nerwów czaszkowych, najczęściej około ruchowych, dochodzi też po jakimś czasie do otępień
– Mogą tworzyć się ziarniniaki w rdzeniu kręgowym. Dochodzi do nacieków limfocytów i monocytów na oponach miękkich mózgu
– Candida tropicalis czy krusei także może powodować neuroinflamację
– Do zakażenia OUN przez aspargillus niger dochodzi podczas zapaleń zatok przynosowych. Aspergillus wykazuje wtedy tropiz do naczyń krwionośnych przez które zakażenie szerzy się na układ nerwowy. Dochodzi do ziarniniaków i nacieków oraz ropni w mózgu. Rozwój tej pleśni zmniejsza światło(średnicę) naczyń i czasami ich drożność co może prowadzić do zakrzepów i martwic. Może przez to dojść do tętniaków, niedokrwienia mózgu.
– Mukormikoza to infekcja Mucor pusillus, Mucor rocomosissimua lub rhizopus Nigiricans
– HSV kolonizuje się w zwojach lędzwiowych i zwoju trójdzielnym
– 70% osób z HSV ma 4x zawyżone miana przeciwciał
– Acyklowir w HSV-1 i 2 30mg/kg przez 2tyg. minimum (3x dziennie podzielona dawka)
– HCV u noworodków może spowodować spastykę, padaczkę i opóźniony rozwój psychoruchowy
– W części przypadków mukormikozy może pojawić się niedowład. Może dojść do do porażenia nerwu trójdzielnego i twarzowego
– W zakażeniu candida w płynie mózgowo-rdzeniowym jest przewaga neutrofilów i monocytów oraz niski poziom glukozy
– Jeśli są eozynofile w PMR = możliwa infekcja coccidoides immitis
– Wewnątrzczaszkowe zakażenie grzybicze możę powodować zapalenie naczyń krwionośnych, mózgu i rdzenia
– Kandydoza OUN może powodować mikroropnie
– Liposomalna amfoterycyna B jest mniej toksyczna
– Toksoplazma – powiększenie węzłów chłonnych, często w okolicy ucha, szyi i karku. Ogólne osłabienie, bóle mięśni, głowy – osoby te szybko się męczą. Są zmiany w gardle jak w mononukleozie. W ocznej odmianie są mroczki, światłowstręt i łzawienie. Często zapalenie siatkówki i naczyniówki. Dochodzi do zapalenia drobnych naczyń. Może powodować niedowłady, zaburzenia czynności zwieraczy, porażenia nerwów, nierówność źrenic i słabe widzenie, padaczkę, zaburzenia równowagi
– Największe ryzyko zarażenia dziecka przez matkę w ciąży występuje w 3 trymestrze (ponad 60%)
– objawy u dziecka mogą być po kilkunastu latach
– W malarii objawy występują cyklicznie – co 48h. Stwierdza się niedokrwistość, powiększenie śledziony i wątroby
– Malaria mózgowa – ryzyko śmierci 15-50%. Problemem są wtedy niedotlenione tkanki, masowy rozpad erytrocytów
– Zarażone erytrocyty łączą się z komórkami śródbłonka za pomocą ICAM-1 , VCAM-1, CD36 i do nich przylegają. Aktywują cytokiny zapalne TNF alfa, IL-1b i IL-6
– Może dojść do zwężenia światła naczyń krwionośnych
– Na początku infekcji jest wzrost płytek krwii który stara się nie dopuścic do dojrzewania pasożyta w krwinkach czerwonych
– Może pojawić się padaczka jak i śpiączka, wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe
– U dzieci powikłaniem mogą być porażenie, niedowłady, ślepota, zaburzenia behawioralne
– Cytokiny pobudzają fosfolipazę A2 i czynnik aktywujący płytki krwi, stymulują powstawanie metabolitów kwasu arachidonowego z błon fosfolipidowych komórek śródbłonka i leukocytów
– Osoby z niedoborem dopełniacza C5, C6, C8 są 800x bardziej wrażliwe na zakażenie N.meningitis niż osoby bez tego niedoboru – infekcja ta przebiega jednak łagodniej u takich osób
– Infekcja pneumokokami do złudzenia przypomina infekcję paciorkowcem (zapalenie kości i szpiku kostnego, jąder , wyrostka robaczkowego, opon mózgowo-rdzeniowych, osierdzia)
– U niemowlaka BZO(bakteryjne zapalenie opon) to przeczulica dotykowa, słuchowa, wzrokowa, zaburzenia snu
– Pomimo uszkodzonej bariery krew-mózg antybiotyki i tak mają problem z przenikaniem przez nią
– Zwiększone wydzielanie hormonu antydiuretycznego ADH oraz łągodne nadciśnienie tętnicze zmniejszają podwyższone ciśnienie śródoczne oraz utrzymują prawidłowy przepływ mózgowy w BZO
– BZO u noworodków zależy od rodzajów bakterii w drogach rodnych matki
– Paciorkowce z grupy B to 70% zakażeń, e.coli do 30%, l.monocytogenes do 15%. Zakżenie dróg rodnych bakteriami w 40% to bakterie streptococcus z grupy B
– Proteus czy klebsiella także mogą wywołać BZO
– Listerioza powoduje zapalenie mózgu i może spowodować wodogłowie, infekcja u noworodka to 70% ryzyko ryzyko zgonu(w sensie śmiertelność wynosi 70%).
– Są postacie kiły które rozwijają się w organizmie po 5 latach jak i też po 8-12 latach.
– Zakażenie wirusem różyczki dochodzi w połowie ciąży, wtedy ryzyko zakażenia płodu wynosi 7%. Po 16tyg.ciąży ryzyko wrodzonych wad płodu jest znikome. Do infekcji tym wirusem następuje najczęściej zimą i wiosną (PD: niskie poziomy D3!)
– 50% noworodków z CMV zaraża się przez pokarm matki – 6-12% przez wydzielinę z pochwy
– CMV powoduje między innymi małogłowie, zapalenie siatkówki i naczyniówki
– W przypadku enterowirusów cytokiny prozapalne IL-1 i TNF alfa są na normalnym poziomie, tlenek azotu NO także
– Enterowirusy wykrywa się metodami PCR i hodowlaną
– Arbowirusy dają takie same objawy jak enterowirusy. Ich nosicielami są kleszcze i komary
– Wirus świnki w 65% wywołuje zapalenie mózgu, atakuje ślinianki
– Wągrzyca – zakażenie tasiemcem uzbrojonym. U dzieci pojawiają się dziwne bóle brzucha i zaparcia lub biegunki. Może osadzić się w mózgu i gałce ocznej
– W chronicznej infekcji anemia, brak wzrostu ciała, problem z przybraniem masy ciała. Może doprowadzić do zapalenia opon mózgowych i wodogłowia
– W przypadku zajęcia mózgu podaje się zentel(zatem przekracza on barierę krew-mózg)
– Bąblowica to infekcja tasiemcem wielogłowym. Jaja krążące we krwi dostają się do wątroby, płuc, rzadko do nerek, mięśni, śledziony, kości czy mózgu. W bablowicy mózgu często przeprowadza się operację
– Włośnica – występują dreszcze, gorączka, pocenie, bóle brzucha, biegunka, wymioty i silne bóle mięśni, gdyż pasożyt ten zajmuje mięśnie poprzecznie prążkowane
– Na twarzy widoczny jest obrzęk oczodołów, powiek i wybroczyny na spojówkach
– Pojawia się hipokalcemia, hipoglikemia, hipoalbuminemia oraz krwawe wybroczyny na płytce paznokciowej
– Rzadko wywołuje zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu. Stwierdza się wtedy majaczenie, niedowłady, nietrzymanie moczu i kału, drgawki, porażenia nerwów czaszkowych
– Bez leczenia śmiertelność wynosi 50%
– Toksokaroza (glista psia) powoduje powiększenie się wątroby, nudności, wymioty, nietypowe bóle brzucha, zmiany płucne, Może zająć OUN. Mogą być drgawki, naśladuje guza mózgu. Pojawić się mogą powracające zapalenia dróg oddechowych i węzłów chłonnych
– W HIV charakterystyczny jest światłowstręt, wykwity skórne przypominające odrę, gorączka, zmęczenie, powiększenie węzłów chłonnych, bóle mięśni i stawów, nocne poty, owrzodzenia w jamie ustnej i na narządach płciowych. Objawy ustępują po 2tyg.
Stwierdza się niski poziom płyutek krwii, leukocytów
– Pojawiać się może drożdżyca jamy ustnej i przełyku, neurotoksoplazmoza, gruźlica
– HIV + CMV = wraz z objawami zapalenia OUN to złe rokowania
– Toksoplazma często wywołuje zapalenie OUN w HIV
– W przypadku zajęcia mózgu występują bóle głowy, gorączka, zaburzenia psychomotoryczne, splątanie czy śpiączka. Niekiedy dochodzą drgawki, ataksja, niedowłady nerwów czaszkowych. W 10% przypadków neurotoksoplazmoza powoduje rozlane zapalenie mózgu
– Chłoniak pierwotny mózgu – występuje w zaawansowanym HIV (CD4+ poniżej 50/mm3)
– W 100% osób w komórkach chłoniaka stiwerdza się genom EBV
– W zaawansowanym HIV dochodzi do splątania, drgawki, bóle głowy, nocne poty, chudnięcie
– SPECT lub PET (badanie) rozpozna neurotoksoplazmozę i rozróżni ją od chłoniaka mózgu
– W nawet 70% przypadków występują poza płucne postacie gruźlicy
– Gruźliczak daje typowe objawy guza mózgu. Może powodować wodogłowie, zaburzenia czucia, niedowład spastyczny kończyn, zaburzenia zwieraczy (mowa o gruźliczaku rdzenia kręgowego)
– CMV powoduje zapalenie mózgu zwłaszcza w HIV. Występują zaburzenia stanu psychicznego, dezorientacja, apatia, otępienie, śpiączka
– W otępieniu związanym z HIV może dojść do spowolnienia psychoruchowego, osłąbienia kończyn dolnych, zespołu piramidowego, utraty kontroli zwieraczy, brak kontaktu słownego czy też objawy psychotyczne
– U dzieci encefalopatia HIV może wywołać małogłowie, powoduje opóźnienie i zacofanie w rozwoju umysłowym. Pojawiają się zespoły piramidowe i drgawki. W końcowym etapie dochodzi do porażenia czterokończynowego i śpiączka
– Otępienie pojawia się przy CD4+ >200/mm3
– Podaje się inhibitory NMDA
– U dzieci HIV szybko się namnaża i zajmuje UN ale zakaża on też mikroglej, makrofagi, astrocyty, oligodendrocyty czy śródbłonek naczyń krwionośnych
– Na wczesnym etapie może dojść do zaburzeń przepływu krwii. Występują objawy pozapiramidowe, niedowład kończyn (związany z demielnizacją rdzenia kręgowego)
– Tężec (clostridium tetani) hamuje neuroprzekaźniki przez neurotoksynę c.tetani
– W 2003 30 zachorowań w Polsce (głównie osoby starsze ze wsi)
– Zakażenie przez przerwanie ciągłości skóry/naskórka/zranienie
– Rozwija się po 3-21 dniach od zranienia. Hamuje acetylcholinę
– Występują prężenia mięśni twarzy, przełyku, krtani oraz szczękościsk. Stałe napięcie mięśni szkieletowych. Śmiertelność do 10%
– Sama obecność C.tetani nie powoduje produkcji przez nie toksyny
– Penicylina to antagonista GABA
– Clostridium botulinum produkuje 8 typów toksyn (7 z nich to neurotoksyny)
– Hamuje uwalnianie acetylocholiny
– Przeważnie zakażenie z żywności
– Skutki zatrucia ustępują po paru tyg.jednak niektóre mogą być trwałe
– zatrucie jadem kiełbasianym u niemowlaków to pogorszenie łaknienia, trudności w połykaniu i ssaniu, cichy płacz, zaparcia, płytki oddech, możliwa hipotonia mięśniowa(wiotkie mięśnie)
– Podaje się antytoksynę botulinową, u noworodków się tego nie robi (ani nie podaje antybiotyków) gdyż dochodzi do wzrostu neurotoksyny we krwii
– Ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia (ADEM) może wywołać EBV, wirusy jak i szczepienia, odra świnka, grupa A i B, WZW a,B i E, HSV, ospa wietrzna, różyczka, CMV, HIV, bakterie – mykoplazma pneumoniae, chlamydia, legionella, campylobacter, streptococcus, szczepienia na wściekliznę, DTP, ospa, odra, polio, WZW B, grypa, japońskie zapalenie mózgu typu B
– Antygen HLA drugiej klasy są związane z wystąpieniem powikłań ADEM (podejrzewa się związek nadmiaru tlenku azotu, cytokin i chemokin),w obumieraniu oligodendrocytów
– Pojawiają się zaburzenia widzenia, bóle głowy, mięśni, objawy neuro, drgawki, zaburzenia ruchowe
– Śmiertelność 10-30%, występuje wzrost gama globulin i białka mieliny
– ADEM często przechodzi po paru latach w SM
– Stosuje się plazmoferezę i immunoglobuliny (to 1 im szybciej tym lepiej)
– Zapalenie mózgu Rosmussena (CMV i HSV-1 może być za to odpowiedzialny). Powoduje drgawki i epilepsje a po czasie niedowłady
– SM – stwardnienie rozsiane – ma związek z infekcjami HSV, CMV, WZW, EBV, wirusem grypy, odry, borrelią czy chlamydią
– U dzieci dochodzi do oczopląsu, zapalenia nerwu wzrokowego, zaburzenia czucia, encefalopatia. Może dojść do uszkodzenia rdzenia oraz napadów padaczkowych
– Szczepienia mogą zaostrzać już trwające SM
– Zapalenie nerwów wzrokowych może być następstwem odry, ospy lub świnki oraz szczepionek żywymi patogenami. Często jest wczesnym objawem SM
– Poprzeczne zapalenie rdzenia poprzedzone jest infekcją wirusową lub szczepieniem
– Przeważnie wywołuje je CMV, HSV, HAV lub adenowirusy. Z bakterii mogą być to toksoplazma,borelia jak i szczepienie przeciwtężcowe
– Limfocyty u dzieci odpowiadają na białko P2 mieliny nerwów obwodowych. Samoistne zapalenie występuje u dzieci powyżej 5 roku życia ale także i u młodszych
– Wyzdrowienie w chorobie Devica = rzadko, często permanentne następstwa choroby
– W zespole antyfosfolipidowym występują zakrzepy tętnicze i żylne. Występują przeciwciała antyfosfolipidowe i antykardiolipinowe
– STR.217
– Krążące kompleksy immunologiczne i przeciwciała przeciwśródbłonkowe aktywują układ dopełniacza
– Fagocytoza i nacieki leukocytarne powodują uwalnianie enzymów wewnątrz komórkowych powodują uszkodzenia naczyń krwionośnych
– Patogeny uszkadzają śródbłonek poprzez produkcję swoistych przeciwciał dla nich. Aktywują TNF alfa, IL-1, INF gamma oraz powodują uwalnianie substancji zwężających naczynia co prowadzi też do ich skórczu
– Pląsawica Sydenhama – wywołana przez paciorkowce z grupy A
– Powoduje ruchy mimowolne, ruchy twarzy, tułowia i kończyn sprawiające wrażenie tańca. Utrudniona zostaje mowa, ubieranie się czy jedzenie.
– Tiki mięśniowe dotyczą ciągle tych samych grup mięśni
– U dzieci z pląsawicy nie zawsze OB i ASO jest podwyższone a w posiewie brak jest paciorkowca Beta hemolizującego w wymazie z gardła
– Poleca się penicylinę na 3 miesiące. w MRI w obrazach T2 zależnych jest wzrost sygnału w obrębie głowy jądra ogoniastego i skorupy. W PET zwiększenie metabolizmu glukozy w jądrach podstawowych
– 100tyś j / kg penicyliny
– W toczniu dochodzi do okołonaczyniowych nacieków komórkowych i zmian niedokrwiennych oraz zaburzeń małych tętniczek mózgowych- Objawy są związane z przeciwciałami przeciwko rybosomalnym białkom oraz antyfosfolipidom powodujących zakrzepy naczyniowe.
– Pojawiają się też przeciwciała antykardiolipinowe
– Zespół Kawasaki – nieprawidłowa odpowiedź na infekcję gronkowcem lub Riketsjami
– Występują tętniaki naczyń wieńcowych, zapalenie opon, łuszczenie skóry palców, zapalenie spojówe czy dróg oddechowych. Steroidy zwiększają ryzyko tętniaków. Stosuje się 400mg/kg przez 4dni immunoglobuliny.
– Guzkowe zapalenie tętnic – może dojść do padaczki, występują zawały, tętniaki.
– W sarkaidozie ziarniniaki powstają w węzłach chłonnych, płucach, skórze, rzadziej w OUN. U dzieci w neurosarkaidozie dochodzi do drgawek, rzadko zmiany w nerwach czaszkowych, zaburzenia podwzgórza. Pojawiają się też zapalenia nerwu wzrokowego. Dochodzi do neuropatii związanej z zapaleniem naczyń. Stosuje się duże dawki immunoglobulin 2g/kg. Bardzo rzadko zajęty jest rdzeń kręgowy. Zwiększona jest odpowiedz humoralna układu odp.w tej chorobie.
– Zespół Guillaina Barrego – porażenie wiotkie, ataksja, zaburzenia czucia, objawy autonomiczne, czasami dochodzi do porażenia mięśni, do zaburzenia czucia i połykania.
– Choroba na 1-6 tyg. poprzedzona jest infekcją
– Obecność przeciwciał wiąże się z obecnością składowej dopełniacza C1 a w PMR znajdują się duże stężenia C3a i C5a oraz przeciwciała przeciwko gangliozydom GM1 i G1b. Te ostatnie występują zwłaszcza u osób z GBS i infekcją camylobacter jejuni
– Najczęściej chorobę poprzedza infekcja HSV, EBV, CMV, VZV, HBV, HIV lub po szczepionce na grypę lub wściekliznę
– Zakażenia C.jejuni, tężcem, listeriozą, tularemią, gruźlicą są rzadsze
– C.jejuni kojarzone jest z wariantem Millera Fishera zespołu GBS
– U dzieci chorobę wywołać można poprzez zabieg chirurgiczny, szczepienie przeciw grypie, DTP, różyczce i cholerze
– Główny objaw GBS to porażenie wiotkie mięśni, w większości występuje odruch Babińskiego
– Wzrost białka ogólnego IgG jest następstwem uszkodzenia bariery krew-PMR
– Steroidy nie dają poprawy w GBS. Immunoglobuliny oczywiście działają dobrze i muszą być podane w wyższej dawce (5dni minimum 0.4kg/kg)
– 85% odzyskuje dobrą sprawność
– Przewlekłą zapalna polineuropatia demielinizacyjna, często występują antygeny HLA A1,B8.
– Zapalna neuropatia zlokalizowana – stawu barkowego – następstw zakażeń wirusowych EBV, szczepień lub podanie surowicy przeciwtężcowej. Nie stosuje się steroidów. Należy wykluczyć ucisk rdzenia szyjnego
– Zapelenie korzeni krzyżowych i rdzenia kręgowego (choroba Elsberga) przebiega z retencją moczu, zaburzenia czucia w okolicy odbytu i bólami w tym obszarze. Jest to następstwo zakażenia HSV, CMV, ECHO
– Zapalenie mięśni – chorzy nie mogą wstać, trudności z pokonaniem schodów, upuszczają przedmioty. Nie są zajęte mięśnie okołoruchowe tak jak w miasteni. Rozpoznanie ułatwia sprawdzenie kinazy kreatynowej CK
– Zapalenie skórno-mięśniowe wykazuje związek z układem HLA(DqA1 0501) a w zakresie foto wrażliwości z polimorfizmem TNF 308A. Choroba zajmuje naczynia tętnicze, żylne i włosowate w mięśniach i nerwach, skórze i tkance łącznej oraz w przewodzie pokarmowym. Układ dopełniacza jest aktywowany a jego składowe odkładają się w obrębie ścian naczyń. Wokół mięśni tworzą się nacieki limfocytów CD4+. Podejrzewa się wirusy.
– Wykrywa się przeciwciała Mi2
– Możliwe, że powoduje to toksoplazma gondii
– Dochodzi do szybkiego męczenia się, stanów podgorączkowych. Dochodzi także do zaczerwienienia skóry powiek, czasami obrzęk, czasami rumień na łokciach, nad stawami rąk, na kolanach i tułowia. Rumień nasila się po słońcu. Bóle mięśni są od stopnia małego do dużego (głównie mięśni proksymalnych, sztywność i ból oraz deformacje)
– U dzieci mogą być zajęte usta, gardło i przełyk oraz owrzodzenie żołądka
– Osłabienie mięśni oddechowych , zmiany śródmiąższowe są w związku z przeciwciałami przeciw syntetazie tRNA
– Występują zwapnienia podskórne. Dzieci szybko się meczą, są drażliwe, mają rumień na twarzy, często stawiają stopę na palcach (w związku z przykurczami zgięciowymi)
– Steroidy mogą wywołać miopatię
– Zapalenie mięśni może mieć też związek z niedoborem dopełniacza
– Zapalenie mięsniowe – czynnik genetyczny – HLA (allele DRB1 0301)
– Czynnikiem sprawczym mogą być wirusy, borelioza, trombocytopeza
– Występuje razem z RZS, chorobą Behceta, Hashimoto, zespołem Kawasaki
– Wirusowe zapalenie mięśni – czesto przez Coxsackie B i wirusy grypy A i B, rzadziej adenowirusy. Powoduje ból, obrzęk i stwardnienie mięśni
– Zapalenie mięśni pasożytnicze – rzadko toksoplazmoza, częściej włośnica
– Wtrętowe zapalenie mięśni – gromadzi się amyloid beta i białko tau. Zajmuje mięśnie twarzy, karku, serca. IgG czy też immunosupresja czasami pomaga.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Chlorochinaldin to syntetyk, który posiada w sobie substancję czynną – chlorochinaldol. Jest to chemioterapeutyk, pochodna 8-hydroksychinoliny o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwgrzybiczym i przeciwpierwotniakowym. Jego mechanizm działania to chelatacja jonów metali(żelaza) z powierzchni patogenów w wyniku czego następuje ich śmierć. Chlorochinaldol działa bakteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, w tym na bakterie z rodzaju Salmonella, Shigella, Proteus vulgaris, Escherichia coli, jak również na Corynebacterium diphtheriae, Streptococcus pyogenes i Staphylococcus aureus. Ponadto działa grzybostatycznie na Candida albicans i pierwotniakobójczo na Entamoeba histolytica, Lamblia intestinalis, Trichomonas vaginalis. Ssanie tabletek zwiększa zaś przepływ śliny , zapobiegając wysuszaniu śluzówki i ułatwiając oczyszczanie zainfekowanych tkanek. Ostatnio miałem nazwijmy to przyjemność stestować ten syntetyk przez pare dni (smak neutralny i porzeczkowy) stąd ten artykuł.
Podrażnienie błony śluzowej, świąd, objawy alergiczne (wysypka, pokrzywka) u osób nadwrażliwych. Ponadto z ulotki można wyczytać, że nie należy go stosować w ciąży(brak danych na ten temat stąd odradza się jego stosowanie). To samo tyczy się spożywania podczas karmienia piersią.
– stanach zapalnych jamy ustnej
– stanach zapalnych dziąseł
– pleśniawkach
– grzybicy jamy ustnej i gardła
– po leczeniu antybiotykami.
Co 1 – 2 godziny ssać 1 tabletkę. Nie należy przekraczać dawki 20mg (10 tabletek) na dobę. Nie rozgryzać tabletek.
Chlorchinaldin działa miejscowo, dlatego pokarm nie wpływa na jego działanie i można zażywać go zarówno przed, jak i po posiłku.
Chlorchinaldin może być stosowany przez każdego, ponieważ nie ma ograniczenia wiekowego.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5618001/ |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5462991/ |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1583156/?page=1 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1824003/?page=2 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9254574 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1901985 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2392628 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2970376 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3254827 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/102108 |
⇧11, ⇧12, ⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1583156/?page=1 |
Olejek z drzewa sandałowego znany mi był co najwyżej z moich ulubionych perfum Toma Forda. Jak większość olejków wiedziałem, że ma jakieś tam właściwości lecznicze w tym przeciwbakteryjne. Dopiero niedawno pod wpływem artykułu pewnego biologa którego treści też tutaj przytaczam ,zainteresowałem się nim trochę bardziej. W większośći jak to w medycynie ludowej bywa – to na co działa można wyjaśnić naukowo. W czym może pomóc Ci olejek sandałowy?o tym poniżej.
Skład olejku z drzewa sandałowego: cis-4-hydroxy-l-prolina, cis-ß-Santalol , homospermidine, ?-glutamyl-S-propenyl cysteine superoxide, ß-santaldiol, alfa santolol, (9S,10E)-9-hydroxy-?-santalal, (10R,11S)-10,11-dihydroxy-?-santalol, (9E)-11,13-dihydroxy-?-santaloli kwas (10E)-12-hydroxy-?-santali. seskwiterpenyn 90-97%: alfa-santalol i beta-santalol, alfa i beta -santaleny (alfa- i beta santalenes), kurkumeny (alfa- i beta-curcumenes), farnezen (beta-farnesene), denrolazyna (dendrolasin), dwuhydro-beta-agarofuran (dihydro-beta-agarofuran), santen (santene), teresantol, borneol, kwas teresantalowy (teresantalic acid), santalon (santalone), santanol. Olejek zawarty jest w drewnie sandałowym (3-5%) – Lignum Santali albi.
W liściach: vicenin-2, vitexin, isovitexin, orientin, isoorientin, chrysin-8-C-beta-D-glucopyranoside, chrysin-6-C-beta-D-glucopyranoside i isorhamnetin. neolignany ((7R,8R)-5-O-demethylbilagrewin, cedrol, fitosterole, squalene, alpha-trans-bergamotenol, w liściach: kwas chlorogenowy, luteolina, apigenina i apigenin, luteolin-glucopyranosides 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22428257 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/80100013)sci-hub.tv/10.1111/lam.120054)(Butaud et al. 2006).5)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/254506286)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/260260737)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/224103528)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/264358929)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22375392
Wykazuje niską toksyczność dla organizmu zwierząt(u ludzi raczej także skoro oficjalnie podawało się olejek drogą oralną). 36)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17980948
Olejek z drzewa sandałowego (patrz także: 37)rozanski.li/?p=292) bogaty w santalol i santalen hamuje rozwój bakterii rzeżączki, działa moczopędnie, bakteriobójczo oraz antyseptycznie. Leczenie chorych trwało ok. 1 miesiąca. Rzadko wywoływał działania uboczne. Nie podrażnia nerek i przewodu pokarmowego. Może znosić bolesne erekcje u zakażonych mężczyzn, objawy nieprzyjemnego pieczenia cewki i parcia na mocz. Podawano go doustnie w dawce 500-600 mg 2-3 razy dziennie. 38)rozanski.li/1163/roslinne-antiblennorrhoica/
Olejek sandałowy zażyty doustnie łatwo i szybko przenika do krwi i limfy. Wydalany jest z żółcią, powietrzem wydychanym oraz przez nerki. Odkaża układ pokarmowy i układ moczowy. Posiada właściwości przeciwpasożytnicze, antybakteryjne, przeciwzapalne, fungistatyczne i pierwotniakobójcze. hamuje rozwój Candida albicans. Działa moczopędnie i żółciopędnie, odwaniająco. Wrażliwy jest na kwas solny, dlatego lepiej stosować kapsułki dojelitowe wypełnione olejkiem. Zewnętrznie do smarowania skóry (roztwory alkoholowe, olejowe, maść, krem 5-50%) przy trądziku, zapaleniu skóry, łuszczycy, wypryskach, do leczenia ukąszeń i użądleń, skłonnościach do grzybic, profilaktycznie przeciwko infekcjom skóry w hotelach, na basenach itp. i w celu odstraszenia roztoczy i owadów. Do płukania włosów (woda z dodatkiem paru kropli olejku) przy łojotoku, łupieżu i infekcjach skóry owłosionej, braku połysku. Dawka dobowa olejku wynosi 1,5 g. Zaleca się stosować olejek przy infekcjach dróg moczowych i płciowych oraz chorobach pasożytniczych, ponadto przy nieżycie układu oddechowego, gruźlicy, ropniach płucnych i oskrzelowych. Olejek działa rozkurczowo na jelita i drogi moczowe.
W XIX wieku olejek sandałowy zyskał sławę w medycynie europejskiej, gdyż leczono nim chorobę weneryczną – tryper (rzeżączkę). Podawano go chorym w formie kapsułek 200 mg – 2 razy dziennie po 3 sztuki.
39)rozanski.li/292/oleum-santalis-olejek-sandalowy/
W liściach,nasionach czy korze tego drzewa jest conajmniej kilka związków wykazujących działanie przeciwnowotworowe w przypadku białaczki.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22428257 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8010001 |
⇧3, ⇧35 | sci-hub.tv/10.1111/lam.12005 |
⇧4 | (Butaud et al. 2006). |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25450628 |
⇧6, ⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26026073 |
⇧7, ⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22410352 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26435892 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22375392 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25450628 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20410650 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25004464 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10362781 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17572501 |
⇧17 | en.wikipedia.org/wiki/5-HT2A_receptor |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC446220/ |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24809287 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22129314 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25006348 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22010999 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28698478 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27742359 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16648093 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16364118 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22557199 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29257757 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10374251 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9370104 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8443782 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28105900 |
⇧33, ⇧34 | sci-hub.tv/10.1055/s-2004-815446 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17980948 |
⇧37 | rozanski.li/?p=292 |
⇧38 | rozanski.li/1163/roslinne-antiblennorrhoica/ |
⇧39 | rozanski.li/292/oleum-santalis-olejek-sandalowy/ |
Rdestowiec japoński (polygonum cuspidatum, Hu Zhang) to zioło bardzo dobrze poznane przez naukowców i stosowane przez ogrom zielarzy jak i innych amatorów ziołolecznictwa na całym świecie. Jednym z większych propagatorów i ogólnie promotorów tego zioła jest Stephen Buhner – amerykański zielarz, słynny ze swojego protokołu ziołowego na boreliozę i koinfekcje. Rdestowiec japoński to jednak nie tylko zioło bardzo przydatne(wręcz podstawowe) w chorobie z Lyme ale także i w wielu innych przypadłościach i problemach?W czym może Ci ono pomóc? o tym poniżej.
Skład: emodyna, chryzofanol, eter monometylowy emodyny, poligonia, glukozyd fyscionu, piceid, resweratrol, transresweratrol, polidatyna, glukofragulina, fiscjon (reochryzydyna), fallacinol, citroosein, kwestyna, apigenina, luteolina, quistenol, kwas protokatechinowy, katechina, dwumetrylohydroksy-chromon, naftochinon, metylokumaryna, liczne flawonoidy, polisacharydy, skondensowane taniny i pozostałe substancje(w sumie 74 zawarte w korzeniu tego zioła) 1)sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2013.05.007
Wykazuje działanie przeciw przywrom, krętkom, grzybom. Działa jako ośrodek rozluźniający ośrodkowy układ nerwowy, chroni i działa przeciwzapalnie na mózg i rdzeń kręgowy, jest przeciwutleniaczem, zapobiega i leczy miażdżycę tętnic i hiperlipidemię. Ma działanie antymutagenne, antykancerogenne, chemioterapeutyczne, rozszerza naczynia krwionośne, zapobiega agregacji płytek krwii, hamuje syntezę eikozanoidów (prostanoidów), działa przeciwzatorowo. Jest blokerem kinazy tyrozynowej, hamuje onkogenezę, jest środkiem na obniżenie gorączki. Leczy i zapobiega wrzodom, nieznacznie redukuje ilości kwasu żołądkowego i ochrania przed krwawieniem wrzodów, jest hemostatykiem – zapobiega krwotokom i normalizuje przepływ w układzie krwionośnym jako środek ściągający. Roślina jest jadalna i jest dobrym źródłem witaminy C chroniąc tym samym przed szkorbutem. Działa na krętki leptospira oraz treponema denticola, działa na stany artretyczne jak i bakteryjne stany zapalne. Chroni organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez endotoksyny, pomaga obniżyć siłę reakcji herxheimera. Hamuje metaloproteinazy MMP-1,3 i 9 (czynniki pobudzane w stanie zapalnym np.przez krętka boreliozy, powodują między innymi zapalenie stawów). Przechodzi przez barierę krew mózg(resweratrol i transresweratrol) gdzie hamuje stan zapalny i chroni układ nerwowy działając przeciw drobnoustrojom oraz działa uspokajająco. Ułatwia napływ krwi do miejsc, które są trudne do osiągnięcia przez syntetyczne bakteriobójcze. Ułatwia krążenie w gałkach ocznych, skórze i stawach. Jest skuteczna w przypadku chronicznego zanikowego zapalenia skóry(ACA), skuteczna w leczeniu infekcji Bartonella oraz w Ehrlichiozie. Resweratrol działa aktywnie przeciw Neisseria gonohorrhea.
Rdestowiec japoński działa na paciorkowce z grupy A i B, proteus vulgaris, salmonella typhi, shighella flexneri, s.albus, neisseria cattrhalis, n.meningitidis, n.honorrhoeae. Działa na wirusa RSV, azjatycką grupę typu A, wirusa opryszczki, wirusa ECHO. Co ciekawe wirus ECHO wykazuje problemy zdrowotne bardzo przypominające boreliozę. Hamuje działanie adenowirusa typu III, wirusa poliomyelitis typu II, wirusa coxsackie typu A i B, wirusa zapalenia opon mózgowych typu B, HIV oraz wirusów ECHO 11. Wodny wywar hamuje powstawanie antygenów wirusowego zapalenia wątroby typu B obniżając HBAg. Polidatyna wykazuje działanie przeciwkaszlowe oraz jest skuteczna w przypadku leczenia SARS. Zioło to skuteczne jest w przypadku oparzeń(sprzyja powstawaniu ziarniny). Redukuje wysięki, chroni przed utratą wody i elektrolitów,redukuje blizny i obumieranie tkanek(dzieje się to dzięki modulacji angiogenezy czyli powstawania naczyń krwionośnych). Jako że stymuluje mikrokrążenie przyspiesza regenerację skóry po oparzeniach nie doprowadzając do martwicy tkanek mimo to nie dopuszcza do rozwoju nowych naczyń krwionośnych w miejscach gdzie nie powinny one powstawać. Opisywana roślina przydatna jest w reumatoidalnym zapaleniu stawów, zaburzeniach wzroku takich jak retinopatia cukrzycowa, zwyrodnienie plamki żółtej(mokra postać), w udarze mózgu, w chorobie wieńcowej i zapaleniu mięśnia sercowego. Działa jako inhibitor angiogenezy w łagodnych jak i złośliwych guzach, tłumi agregację płytek krwi, pobudza wazorelaksację w całym organizmie w tym naczynia włosowate w oskrzelach, przywraca ciśnienie krwi do normy, obniża liczbę adhezyjnych(przylegających do siebie powierzchniowych warstw komórek) białych ciałek krwi, przywraca do normy liczbę otwartych naczyń włosowatych, łagodzi uszkodzenia płuc wywołane poparzeniem, hamuje tworzenie się estra cholesterolu w ludzkich hepatocytach poprzez hamowanie enzymu acetylotransferazy acetylo-CoA-cholesterolu. Powoduje wzrost przepływu wieńcowego obniżając tym samym opory przepływu, przywraca do normy śródbłonek naczyniowy, działa antyoksydacyjnie w całym organizmie jednak kiedy potrzeba potrafi je obniżyć (np. w komórkach chorych na białaczkę). Jest silnym blokerem aktywności dioksygenazy(lipooksygenazy – jest ona zaangażowana w syntezę czynników stanu zapalnego). Hamuje wytwarzanie eikozanoidów(substancje powstające z kwasu arachidonowego, EPA i kwasu dihomogammalinolenowego), hamuje COX i LOX, resweratrol hamuje tworzenie metabolitów kwasu arachidonowego,moduluje degradację aminokwasu tryptofanu oraz produkcję neopteryny(wytwarzanej przez interferon gamma), normalizuje autoimmunologię w boreliozie,toczniu i RZS, podnosi liczbę leukocytów podczas radiacji i chemioterapii, skuteczny w białaczce, stymuluje się tworzenie fibroblastów co jest ważne w przypadku łuszczycy czy też zapaleniu stawów, jest skuteczny w przypadku hiperartrofi ledzwiowej i osteartrozie, zapaleniu wyrostka robaczkowego, ropniu wyrostka robaczkowego, zapalenia migdałków, zapaleniu płuc,erozji szyjki macicy, hamuje czynnik VEGF w przypadku raka(odpowiedzialny za wzrost naczyń krwionośnych w chorobie nowotworowej), skuteczny w przypadku raka skóry, skuteczny w przypadku menopauzy(resweratrol i transresweratrol to fitoestrogeny), wiąże się z receptorami estrogenu wzmacniając aktywność tego hormonu w organizmie i pomimo tego hamuje rozwój raka piersi gdyż w tym przypadku działa bardziej jako regulator niż induktor estrogenu(jest zarówno agonistą jak i antagonistą receptorów alfa i beta estrogenowych), wydłuża życie i redukuje skutki stażenia się organizmu, pobudza sirtuiny(to one są odpowiedzialne za w/w efekt), może być skuteczny w przypadku Alzheimera, redukuje obrzęk rdzenia kręgowego, obniża aktywność laktatdehydrogenazy, obniża malondialdehyd w uszkodzonej tkance rdzenia kręgowego oraz poprawia aktywność pomp Na+,K+ i ATPazy (pompa sodowo-potasowa),niweluje stan zapalny mózgu, działa w przypadku stwardnienia zanikowego bocznego i innych chorób związanych z neuronami ruchowymi, może być przydatny w Parkinsonie, zaniku opuszkowym, pląsawicy Huntingtona, miasteni gravis, stwardnieniu rozsianym, otępieniu czołowo-skroniowym, traumatycznym urazie mózgu, niedokrwieniu mózgu, redukuje zawroty głowy, kołotania serca i bóle w klatce piersiowej. Skuteczny przeciwko krętkowi boreliozy(dawkowanie od 500mg do nawet i 2-3gramów 3-4x dziennie w postaci kapsułek lub w postaci wywarów czy też nalewki). 75)rozanski.li/71/rdest-japonski-a-wlasciwie-rdestowiec-polygonum-cuspidatum-fallopia-japonica-polygonum-japonicum/ 76)Healing Lyme – Stephen Harrod Buhner
Na wzmocnienie i oczyszczenie krwi, przeciwreumatycznie, moczopędnie, wykrztuśnie, eliminuje zastój treści pokarmowych w jelicie. Stosowany przy leczeniu żółtaczki, bóli reumatycznych, bolesnego częstomoczu z mętnym osadem, upławów, bolesnego miesiączkowania, zatrzymanych odchodów połogowych(logchia), krwawiących hemoroidów, szczeliny odbytu, ran i urazów, oparzeń, infekcji dróg oddechowych, uszkodzenia skóry, poparzenia, czyraki, infekcje skórne, ukąszenia węża(w formie okładów), bakteryjnej dyzenteri, w ostrych wirusowych zakażeniach wątroby z żółtaczką, zakażenia wątroby typu B, w żółtaczce noworodków, w kamicy żółciowej, w zapaleniu pęcherzyka żółciowego, w zakażeniu rzęsistkiem, w zakażeniu bakteryjnym pochwy, w łuszczycy.
Nie stosować w czasie ciąży. Duże dawki mogą powodować problemy żołądkowo-jelitowe, suchość i gorycz w ustach, wymioty, bóle brzucha, biegunki. Dawka toksyczna to ok.1gram na 1kg masy ciała także dla 75kg będzie to 75gram. W przypadku skutków ubocznych obniżyć dawkę. Nie stosować z substancjami rozrzedzającymi krew, nie stosować przed operacjami chirurgicznymi.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2013.05.007 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28497962 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25981921 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25941823 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25856718 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25658356 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24653579 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24473215 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28314476 |
⇧10, ⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18657948 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19106037 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18424101 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18040066 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16479931 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21376343 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21289251 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18338768 |
⇧19 | pl.wikipedia.org/wiki/Tyrozynaza |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20945131 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17897641 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17553752 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17543483 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16914113 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17409035 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15857203 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15781129 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15063831 |
⇧29, ⇧70, ⇧71, ⇧72, ⇧73, ⇧74 | luskiewnik.pl/autoimmunologia/new-page-7.htm |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20659264 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26647105 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25792654 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25311751 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24956862 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24448066 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24160551 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24071990 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23320550 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23311155 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23069945 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23029551 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22982350 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22858825 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22855270 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22483554 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22469768 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22435782 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22108298 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4646521/ |
⇧50 | mdpi.com/1420-3049/20/6/11119/htm |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4364577/ |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22432802 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21795031 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21711083 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20082145 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4237097/ |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24143857 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2989585/ |
⇧59, ⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4581740/ |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25553583 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20922651 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20645208 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19107405 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14724344 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18543392 |
⇧67 | sci-hub.bz/10.1016/j.jep.2013.05.007 |
⇧68 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1016/j.febslet.2014.03.027/full |
⇧69 | sci-hub.bz/10.1111/pai.12279 |
⇧75 | rozanski.li/71/rdest-japonski-a-wlasciwie-rdestowiec-polygonum-cuspidatum-fallopia-japonica-polygonum-japonicum/ |
⇧76 | Healing Lyme – Stephen Harrod Buhner |
Pelargonia afrykańska znana pod innymi nazwami jako African geranium, EP 7630R ,Pelargonium sidoides czy też Umckaloabo 1)sci-hub.io/10.3109/19390211.2010.507116 Umckaloabo w języku Zulu oznacza ostry kaszel i między innymi z leczenia takich przypadłości słynie ta roślina. Polecam stosowanie w przypadku jakiejkolwiek infekcji dróg oddechowych w tym stanów zapalnych nosa,zatok,płuc i migdałków ale i nie tylko. Jakie więc inne prozdrowotne właściwości wykazuje pelargonia afrykańska poza w/w?Wszystko o tej roślinie poniżej:
Skład:kumaryny, scopoletin, 6,7,8-trihydroxycoumarin, 8-hydroxy-5,6,7-trimethoxycoumarin, coumarin sulphates,glikozydy kumarynowe, hydrolyzable tannins, umckalin, katechiny, gallocatechin, kwas galusowy, O-galloyl-C-glucosylflavones, ellagitannins, i inne polifenole oraz proantocyjanidy2)(Kolodziej et al., 2003)
Podsumowanie i historia na temat Umckaloabo w jednym z bardziej obszernych zestawień badań można znaleźć tutaj sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2008.07.037
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | sci-hub.io/10.3109/19390211.2010.507116 |
---|---|
⇧2 | (Kolodziej et al., 2003) |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27516259 |
⇧4, ⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17182237 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26794080 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26406906 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24489923 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23142309 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22475498 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21036571 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20197012 |
⇧12 | sci-hub.io/10.1016/j.phymed.2006.11.022 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23927521 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21170697 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20883767 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19382496 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12807337 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19191950 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18449849 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18240106 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20953158 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17350240 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17637170 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17188479 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17184983 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20850953 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26840418 |
⇧28, ⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25925973 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18691858 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12807338 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11268110 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27404100 |
⇧35 | resmedjournal.com/article/S0954-6111(13)00060-7/fulltext |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9434601 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27721327 |
⇧38 | sci-hub.tv/10.1055/s-2007-993778 |
⇧39, ⇧40, ⇧41 | sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2008.07.037 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18584813 |
⇧43, ⇧48 | sci-hub.tv/10.3109/19390211.2010.507116 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14526713 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20387996 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20070280 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17184981 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17696580 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26784183 |
Klebsiella pneumoniae – jest to bakteria gram ujemna która jest w minimalnej ilości naturalną florą skóry, jamy ustnej i jelit. Jest to jedna z najczęstszych bakterii, którą można się zakazić(przy słabym układzie odpornościowym) w szpitalach i często właśnie tam dochodzi do infekcji. Odmiana Klebsiella pneumoniae wytwarza ureazę, fermentuje laktozę i glukozę także jest to nie ciekawa infekacja w przypadku schorzenia typu SIBO gdzie zresztą czesto dochodzi do jej przerostu. Niestety skóra czy jelita to nie jedyne miejsca występowania tej bakterii – pałeczka zapalenia płuc występuje także w drogach oddechowych gdzie może wywołać zapalenie płuc przez co człowiek może pluć gęstą wydzieliną z domieszką krwi. Może także powodować zapalenia stawów czy układu moczowego prowadząc w najgorszym czarnym scenariuszu – do sepsy. U noworodków z kolei może doprowadzić do zapalenia opon mózgowych. 1)pl.wikipedia.org/wiki/Pałeczka_zapalenia_płuc
Klebsiella oxytoca – produkuje beta laktamazę, dzieki czemu jest odporna na penicilinę i ampicilinę. Można się nią zarazić od zwierząt czy też insektów. Gromadzi się często w jelitach, skórze czy noso-gardle ale można ją znaleźć także w innych częściach ciała. Często do infekcji dochodzi także na skutek zakażeń szpitalnych z urządzen czy rąk pracowników szpitala jak i również do zakażenia dochodzi podczas niedoboru odporności czy też antybiotykoterapii. .Może powodować zapalenie okrężnicy oraz sepsę Symptomami zakażenia noworodka przez tą bakterie mogą być napady padaczkowe, powolny rytm serca, zmiany temperatury, żółtaczka, wymioty, biegunki, niski poziom cukru we krwii, zaburzenia ruchowe, obrzęk brzucha. 2)en.wikipedia.org/wiki/Klebsiella_oxytoca
Na oba gatunki Klebsiella bardzo podatni są ludzie w średnim wieku a zwłaszcza alkoholicy i cukrzycy. 3)microbewiki.kenyon.edu/index.php/Klebsiella_oxytoca
Poniżej standardowo wszystko co działa na oba typy Klebsielli – większość to niestety trudno dostępne zioła suszone/ekstrakty ,które próbowałbym zakupić poprzez ebay.com w przypadku,gdyby inne łatwiej dostępne nie podziałały.