Choroby

Przewlekły stan zapalny zatok przynosowych – bez tajemnic

Przewlekły stan zapalny zatok przynosowych – różne źródła w literaturze sugerują,iż jest to stan zapalny trwający przynajmniej 3 miesiące. Różne są  zarówno podtypy tego schorzenia jak i czynniki je wywołujące. Sam mam nawracający problem z tym związany (problem z pleśnią który już nie raz zwalczałem i miałem nawroty) i może dlatego się zainteresowałem tym tematem. Mogę także potwierdzić, że większość tego co pomaga w tej chorobie już sprawdzałem na sobie i faktycznie działa (intrakonazol, srebro, LLLT, kwercytyna, witamina B3 najlepiej na noc i wiele innych rzeczy). Praktycy medycyny konwencjonalnej będą próbowali Cię leczyć antybiotykami, kortykosteroidami i lekami przeciwhistaminowymi czy przeciwzapalnymi – da to jakąś poprawę, ale oczywiście może i wpędzić w jeszcze gorsze tarapaty. Jednym z najbardziej popularnych czynników wywołujących to schorzenie to wkońcu gronkowiec złocisty i pałeczka ropy błękitnej – z tym to tak łatwo sobie na pewno nie poradzą antybiotyki zwłaszcza, iż są to patogeny bardzo intensywnie wytwarzające biofilm bakteryjny o czym zresztą nie jedno źródło naukowe mówi. Co się dzieje w stanie zapalnym zatok przynosowych?I najważniejsze – jak sobie pomóc? 

 

Przewlekły stan zapalny zatok a genetyka

  • Polimorfizmy genów COX-2-765 G/C i MET -14C/G to prawdopodobnie zwiększone ryzyko chronicznego stanu zapalnego zatok z polipami w nosie. 1)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22416915/
  • Polimorfizm genu COX-2 -765G/C to zwiększone ryzyko zachorowania na tą przypadłość wraz z polipami 2)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22748678/
  • Polimorfizmy genu IL-6 -572G > C CC to zwiększone ryzyko zachorowania na tą chorobę 3)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22667128/
  • Sugeruje się iż polimorfizm genu T2R38 jest zaangażowany w podatność górnych dróg oddechowych na infekcje i oporną wersję tej choroby. 4)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27650657/

 

Przewlekły stan zapalny zatok – czynniki ryzyka w tej chorobie

  • Wilgoć w domu to dodatkowy czynnik ryzyka zachorowania na tą chorobę 5)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28695715/
  • Palenie czynne ale i również bierne przyczynia się do zachorowania na chroniczny stan zapalny zatok. 6)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22696460/
  • Może dojść do stanu zapalnego kości, podwyższona jest metyloproteinaza 9 (MMP9) 7)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23401274/
  • Stan zapalny zatok może pojawić się na skutek alergii czy też może być pochodzenia odgrzybiczego 8)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23514026/
  • Przyczyną zachorowania może być aspergilloza czyli infekcja pleśnią 9)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3519232/
  • Osoby z tą przypadłością mają zwiększone ryzyko zachorowania na łuszczycę 10)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23013326/
  • Bezsenność to jeden z czynników ryzyka zachorowania 11)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31138385/
  • Zatrucie dwutlenkiem tytanu(tutaj akurat mała dziewczynka połykała paste z tym rakotwórczym gównem) może wywołać tą chorobę. Problem ten wykryto poprzez próbkę z jej paznokci które były całkowicie żółte(tzw.zespół żółtych paznokci). 12)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27940507/
  • Dzieci które mają wycięte migdałki mają zwiększone ryzyko zachorowania na chroniczne zapalenie zatok przynosowych 13)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27863647/14)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27863647/
  • Chłoniak zatokowo-nosowy – to problem zdrowotny często imitujący przewlekłe zapalenie zatok. 15)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27657899/
  • Stan zapalny zatok związany jest z zaburzeniami snu i powiązany jest z nadmierną sennością w czasie dnia 16)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31138385/
  • Używanie antybiotyków to potencjalny czynnik ryzyka zachorowania na tą chorobę 17)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27549904/
  • Refluks-GERD może przyczyniać się do tego schorzenia. 18)sci-hub.se/10.1016/j.pcl.2013.04.001
  • Choroba ta zwiększa ryzyko udaru niedokrwiennego i krwotocznego 19)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29494700/
  • Osoby z chronicznym stanem zapalnym zatok przynosowych mają podwyższone ryzyko rozwinięcia się jaskry. 20)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24263380/
  • Osoby leczone inhibitorami TNF alfa mają zwiększone ryzyko zachorowania na tą chorobę 21)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27121598/

Przewlekły stan zapalny zatok – co się dzieje w tej chorobie?

  • Podniesiony jest poziom cytokiny IL-21 we krwii i koreluje one z ciężkością choroby. 22)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25590304/
  • Białko szoku cieplnego HSP70 jak i cytokina IL-8 odgyrwają pewną rolę w tym schorzeniu 23)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27456583/
  • Przeważnie osoby te mają podwyższone poziomy IgG4 24)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27644479/
  • Stan ten może się pogarszać po infekcji rinowirusem (RV). 25)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27348296/
  • Osoby takie mogą być nadmiernie wrażliwe na aspirynę – także używać z ostrożnością(jeśli potrzeba) 26)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24980235/
  • Podniesione są poziomy czynnika VEGF u pacjentów dodatkowo z polipami nosa. Sugeruje się iż klarytromycyna (antybiotyk którego naturalnie nie polece) obniża ekspresję tego czynnika 27)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25185282/
  • Zaburzone są poziomy IgG,IgG1,sIgA i IgE. 28)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24864628/
  • Sugeruje się iż cytokina prozapalna IL-32 także może odgrywać rolę patogenną w tej chorobie. 29)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23242112/
  • U osob ze stanem zapalnym zatok przynosowych występuje nadmierny poziom bakterii gram ujemnych i bakterii opornych na antybiotyki. 30)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22730817/
  • Białka MDR1/p-glikoproteina są nadmiernie aktywne w warstwie nabłonkowej błony śluzowej zatok u osób dodatkowo z polipami w porównaniu do osób zdrowych. 31)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22223515/
  • Wykrywa się obecność DNA H.pylorii w polipach nosach. 32)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22222490/
  • Sugeruje się iz toksyna gronkowca złocistego w komórkach śluzówki nosa może zwiększać poziomy cytokiny IL-17A i być zamieszana w patogenezę polipów. 33)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23765061/ Badania potwierdzają że u osób z tą chorobą poziomy tej cytokiny są podwyższone 34)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23613503/
  • Sugeruje się, iż białko akwaporyna AQP5 odgrywa ważną rolę w patofizjologii obrzęku błony śluzowej i powstawania polipów 35)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24612929/36)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24612929/
  • U ok 1/4 osób z tą przypadłością występuje przerost flory grzybowej w zatokach. 37)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22890529/
  • U osób z polipami nosa stwierdza się wadliwą barierę nabłonkową oraz obniżoną ekspresję białek ścisłych. Integralność jest zakłócona przez interferon gamma i cytokinę prozapalną IL-4. 38)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22840853/
  • Zwiększony jest poziomy cytokiny IL-19 w nabłonku nosa w porównaniu do zdrowego nabłonka. 39)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22583192/
  • W ponad połowie przypadków wykrywa się wewnątrzkomórkowego gronkowca złocistego (w porównaniu do osób zdrowych). Bakteria ta wytwarza biofilm bakteryjny który oczywiście jest dodatkowo problematyczny w leczeniu tej jednostki chorobowej. 40)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22549739/
  • Wykrywa się komórki tuczne w polipach nosa także podejrzewam że leki antyhistaminowe i hamujące komórki tuczne będą pomagać w takich przypadkach. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22534535/ Ich ilość w błonie śluzowej zatok jest podwyższona 41)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22344928/
  • Podwyższony jest także poziom cytokiny IL-32 u osób ze stanem zapalnym zatok z jak i bez polipów 42)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22486709/
  • Poziomy białka SPA (surfactant protein A) są podwyższone u osób chorych w porównaniu do osób zdrowych (jest to białko odpowiedzi układu odpornościowiego na infekcje bakteryjne) 43)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28727907/
  • Biofilm bakteryjny przyczynia się do nadmiernej aktywacji układu odpornościowego w błonie śluzowej i prowadzi do chronicznego stanu zapalnego zatok 44)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23858735/
  • Choroba ta może mieć także pochodzenie odgrzybicze 45)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30210718/46)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23941690/
  • W chronicznym stanie zapalnym zatok podwyższone są cytokiny w błonie śluzowej takie jak IL-2, 4, 6, 10 i 17A natomiast w chronicznym stanie zapalnym zatok z polipami nosa podwyższone są następujące cytokiny – IL-4, 6, 10, 17A i TNF-? 47)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23852962/
  • Podwyższony jest poziom białka HMGB1 które przyczynia się do patofizjologi tej choroby. 48)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23883808/
  • W przypadku nabłonkowego eozynofilowego przewlekłego zapalenia zatok przynosowych z polipami nosa wystepuje zmniejszenie poziomu dysmutazy ponadtlenkowej w błonie śluzowej 49)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23921602/
  • Podwyższone są poziomy IL-17C w komórkach nabłonka nosa 50)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24013453/
  • To samo poziomy cytokiny IL-13 i immunoglobuliny E (u osób dodatkowo z polipami nosa). Z kolei poziomy interferonu gamma są obniżone a w przypadku nietolerancji aspiryny – podniesione. 51)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23969075/
  • Inflammasom NLRP3 odgrywa rolę prozapalną w patogenezie tej choroby wraz z polipami w nosie. 52)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27614764/
  • Za tą chorobę odpowiedzialny jest mix patogennych bakterii S. aureus and anaerobes (Prevotella,
    Porphyromonas, Fusobacterium, Peptostreptococcus spp.), Propionibacterium acnes, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus
    aureus and Corynebacterium spp. czy też u osób po antybiotykach Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Enterobacter spp. i Escherichia coli 53)sci-hub.se/10.2217/fmb-2017-0073
  • Obniżone są poziomy PPAR gamma i sugeruje się iż jego agoniści mogą być dobrą opcją lecznicza (tutaj cardaryna może być pomocna) 54)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25764763/
  • Podwyższone są poziomy GSK-3(Kinaza syntazy glikogenu 3) w polopach nosa jak i małżowinie nosowej dolnej u pacjentów z polipami nosa. 55)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23352529/
  • Biofilmy bakteryjne powodują zapalenie błony śluzowej zatok przynosowych i uszkodzenie nabłonka co sprzyja namnażaniu się biofilu grzybów. Stwierdza się iż przeleczenie biofilmu bakteryjnego może być kluczowe w celu zmniejszenia oporności grzybiczej u pacjentów z alergicznym odgrzybiczym zapaleniem zatok przynosowych. 56)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23307805/
  • Utrata węchu występuje bardzo często w tej chorobie. 57)sci-hub.se/10.1016/j.jaci.2020.01.024
  • U osób tych występuje niedobór dopełniacza C4 58)Ogunleye, A.O. & O.G. Arinola. 2001. Immunoglobulin
    classes, complement factors and circulating immune complexes in chronic sinusitis patients. Afr. J. Med. Med. Sci. 30:
    309–312. Seppanen, M. et al. 2006.
    59)Immunoglobulins and complement factor C4 in adult rhinosinusitis. Clin. Exp. Immunol.
    145: 219–227.
    60)sci-hub.se/10.1111/j.1749-6632.2012.06742.x
  • Prawie 1/5 pacjentów ma niedobóry immunoglobuliny G (imunofan się kłania – pisałem już o nim jakiś czas temu) . 61)Chee, L. et al. 2001. Immune dysfunction in refractory sinusitis in a tertiary care setting. Laryngoscope 111:
    233–235.
    62) sci-hub.se/10.1111/j.1749-6632.2012.06742.x
  • Ci co mają infekcje gronkowcem powodującą stan zapalny zatok, są bardziej podatni na alergie pokarmowe. 63)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22941409/
  • Podwyższony jest status cytokiny prozapalnej IL-33 u pacjentów dodatkowo z polipami nosa (dzieje się to na skutek podwyższonego statusu limfocytów Th1/17). 64)sci-hub.se/10.1136/thoraxjnl-2016-209655
  • Czynniki takie jak IL-6,PI3k,Akt i GSK3beta w śluzówce nosa są nadmiernie podniesione. 65)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23710862/
  • Metaloproteinazy MMP-1, MMP-2 i MMP-9 są podniesione w tkankach polipowych. 66)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23064462/
  • Poprzez nadmierne wytwarzanie/pobudzanie IL-17A znacząco wzrasta ekspresją amyloidu alfa w tkankach polipów. 67)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23247332/

Co może pomóc lub wyleczyć chroniczne zapalenie zatok przynosowych?

  • Spray z miodu tymiankowego może także pomóc. Niweluje powstawanie polipów i zmniejsza stan zapalny jak i także pomaga w leczeniu śluzówki. 68)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25106547/
  • Andrographis i zawarty w nim związek andrografolid wykazują działanie przeciwzapalne(hamują IL-6 i IL-17) co jak stwierdzono może mieć działanie przeciwzapalne u osób z tą chorobą z towarzyszącymi polipami. 69)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24803294/
  • Nattokinaza zmniejsza polipy w nosie poprzez degradację fibryny. Zmniejsza także lepkość wydzieliny i płwociny u osób z chronicznym stanem zapalnym zatok i z astmą. 70)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28389065/
  • Płukanki z srebra koloidalnego też mogą pomóc 71)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25643830/72)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24431107/
  • W ajurwedzie pomagaja gugglesterony 73)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27771932/
  • Roztwór 5 lub 10% ksylitolu może pomóc poprzez redukcję biofilmu bakteryjnego 74)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27394715/
  • Pomocny może być werapamil(bloker kanałów wapniowych) który poprzez modulację limfocytów T (Th2) przyczynia się do poprawy u pacjentów z problemami z zatokami i polipami w nosie. 75)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25330767/
  • Terapia fotodynamiczna świetnie redukuje biofilm bakteryjny w tej chorobie 76)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22287461/
  • Lizozym(w postaci peptydu) świetnie sobie radzi z aspergillusem fumigatusem. 77)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22801018/
  • Mieszanka ziołowa , Tsang-Erh-San extract granules and Houttuynia extract powder jest porównywalna z leczeniem erytromycyną tego schorzenia 78)sci-hub.se/10.2500/ajra.2012.26.3778
  • Resweratrol może być przydatny w przypadku eozynofilowego stanu zapalnego zatok z polipami nosa (hamuje on lipogenazę takze ma działanie przeciwzapalne – obniża IL-4,IL-6, syntazę prostaglandyny D i syntazę leukotrientów) 79)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23751068/
  • Pomaga zimny laser LLLT 80)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23521568/
  • Na pewno uzupełniłbym niedobory witaminy D3 w tej chorobie 81)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27618536/
  • Irygacje solą fizjologiczną NaCl są pomocne. 82)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30669208/
  • Terapia immunoglobuliną G przynosi pozytywne rezultaty 83)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27552393/
  • Bakteriofagi są także pomocne w redukcji biofilmu pałeczki ropy błękitnej 84)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30615845/
  • Spray do nosa z czarnuszki także poprawia stan zdrowia osób z tą chorobą 85)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30370173/
  • Częstym problemem u osób z tym schorzeniem jest gronkowiec złocisty i na niego mogą być skuteczne bakteriofagi. 86)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24717868/87)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29018773/
  • Irygacje z miodu manuka także wykazują dobre działanie na biofilm gronkowca złocistego i mogą być dobrą opcją u osób z chronicznym stanem zapalnym zatok 88)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24415444/
  • EDTA redukuje ilość biofilmu bakteryjnego 89)sci-hub.se/10.2217/fmb-2017-0073
  • Ograniczenie spożycia cukru (polecam eliminacje przetworzonej jego formy całkowicie) może poprawić stan w/w osób ze wzgledu na redukcje stanu zapalnego. 90)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29851540/
  • Donosowy olejek lawendowy i herbata z lukrecji(Liquorice Marjoram tea) przez minimum 6tygodni poprawia symptomy. 91)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30128092/
  • Krioterapia donosowa w spreu niszczy biolfilm w 70% u osób z chronicznym stanem zapalnym nosa wraz z polipami. 92)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30105583/
  • Soledum to lek zawierający związek 1,8-cineaol – działa przeciwzapalnie i stosowany jest w problemach z zatokami i układu oddechowego. 93)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23872422/1,8-cineol może faktycznie pomóc 94)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30081034/ Jako niszczyciel biofilmu bakteryjnego 95)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31708879/1,8 cyneol zmniejsza nadmierna produkcję śluzu tym samym pomagając w tej jednostce chorobowej 96)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26207629/
  • Bromelina (z anansa) w postaci 2x500mg tabletek przez 30dni nie tylko przedostaje się do krwii i dociera w obrębie blon sluzowych nosa i zatok ale i działa tam przeciwzapalnie. 97)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29984799/
  • Lukrecja a raczej kwas glycyrrhetini (redukcja reakcji alergicznych i stanu zapalnego) 98)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28685526/
  • O dziwo na gronkowca złocistego w nosie i zatokach dobrze działa probiotyk w postaci innego gronkowca – Staphylococcus epidermidis 99)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24415658/
  • Xanthium strumarium w tradycyjnej medycynie ludowej leczy infekcje bakteryjne w tym i opisywaną chorobę czy też pokrzywkę, zapalenie oskrzeli czy nieżyt nosa100)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27286918/
  • Możliwe że i homeopatia pomoże 101)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22487367/
  • Ekstrakt bakteryjny OM-85 BV 102)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4525899/
  • Serrapeptaza jako substancja przeciwzapalna może pomóc 103)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32104332/
  • Peptody thymosin ?1 – wykazuje pozytywne działanie na funkcje monocytów które są zaburzone w tej chorobie(ich polaryzacja jest zaburzona). 104)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23050810/105)sci-hub.se/10.1111/j.1749-6632.2012.06742.x
  • Mieszanka ziołowa o nazwie BNO 1011 składająca się z gentian root (Gentianae radix), primrose flowers (Primulae flos), elder flowers (Sambuci flos), common sorrel herb (Rumicis herba) and vervain herb (Verbenae herba) 106)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6555666/
  • Witamina D3 jest zdecydowanie pomocna 107)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23183768/ Odmiany z polipami nosa i alergiczny odgrzybiczy stan zapalny zatok charakteryzują się niskimi poziomami d3 u pacjentów 108)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22627120/
  • Rzucenie palenia poprawia opisywany stan chorobowy ale trzeba miec na uwadze ze im dłużej palisz tym dłużej będzie trwała poprawa. 109)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28699423/
  • Cokolwiek co zahamuje wytwarzanie leukotrienów – obstawiam ze bromelina sobie poradzi. 110)sci-hub.se/10.1016/j.iac.2016.03.011
  • W TCM najczęściej używa się mieszanki ziołowej Xin-Yi-Qing-Fei-Tang lub pojedyńczego zioła – Baizhi 111)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25511322/
  • LLLT działa i w tym przypadku 112)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26644829/
  • Pobudzanie receptorów smaku gorzkiego ma pozytywny wpływ na układ immunologiczny górnego układu oddechowego i działanie bakteriobójcze. 113)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28218655/
  • Możliwe iż podwyższenie poziomów witaminy D3 w organizmie pomoże w tej chorobie 114)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32083029/
  • Sinupret zdaje egzamin 115)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28214913/
  • Wywar Zhuyuan może pomóc. 116)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32086888/
  • Wg.TCM(tradycyjna medycyna chińska) może pomóc owoc Xanthii. Należy jednak uważać na jego toksyczność względem praktycznie wszystkich kluczowych organów. 117)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32237377/
  • Witamina D3 obniża poziomy metaloproteinaz MMP-2 i 9 w chronicznym stanie zapalnym zatok wraz z polipami nosa. 118)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25910558/
  • Srebro w jakiejkolwiek tak naprawdę postaci 119)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7014293/
  • Irygacje z minimalnym dodatkiem sodu, chloru i magnezu może promować integralność i poprawę funkcji komórek nabłonka. Magnez zmniejsza metaboliz eikozanoidów poprzez hamowanie 5-lipigenazy co ogranicza stan zapalny. Jeśli da rade warto dorzucic do takich irygacji również i cynk. 120)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7014293/ Czy też kurkuminę która redukuje stany zapalne w błonie śluzowej nosa. 121)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7014293/
  • Propolis – dobrze by było w formie irygacji gdyż wykazuje poprawę gojenia się ran w błonie śluzowej nosa. 122)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7014293/
  • Herbatka chińska Biyan pian także może pomóc 123)sci-hub.se/10.1177/1945892418813079
  • Mieszanka ziołowa Solanum xanthocarpum, Cuminum cyminum, Nigella sativa, Picroihiza kurrupa, Saussurea lappa 124)Ediriweera, 2010
  • Mieszanka ziołowa składająca się z Phyllanthus amarus, Terminalia chebula, Pygmaeopremn, Pipper chavya, Solanum
    trilobatum, Tinospora cordifolia, Zingiber officinalae, Pipper Nigrum, Piper longum 125)Maragalawaththa,
    2010
  • Sugeruje się iż Houttuynia cordata może być pomocna w tej chorobie (obniżenie limfocytów Th2 i przeciwdziałanie reakcji alergicznym)126) (Lee et al., 2008).
  • Manipulacje osteopatyczne mogą zniwelować symptomy 127)sci-hub.se/10.1177/014556131809700305
  • NAC – działanie przeciwzapalne – sugeruje się iż może pomóc 128)sci-hub.se/10.1177/014556131809700305
  • Napewno suplementacja cynkiem by się przydała. W śluzówce nosa wykrywa się jego obniżone poziomy a to on przecież odpowiada za funkcjonowanie układu odpornościowego i funkcjonowanie różnych barier ochronnych. 129)sci-hub.se/10.1111/all.13532
  • Skuteczne są bakteriofagi gronkowcowe 130)sci-hub.se/10.2217/fmb-2017-0073131)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28286740/
  • Jad pszczeli pomaga poprzez działanie przeciwzapalne w alergicznym stanie zapalnym zatok 132)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29532888/

 

Przewlekły stan zapalny zatok – syntetyki

  • Worykonazol to najlepszy lek w przypadku odgrzybiczego pochodzenia tej choroby (intrakonazol i amfoterycyna B także sobie radzą) 133)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31763315/
  • Dornaza alfa wraz z 5% dodatkiem ksylitolu poprawia stan w tej jednostce chorobowej 134)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28658521/ A tu inne badanie sugerujące iż ksylitol pomaga 135)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28390807/
  • Intrakonazol pomaga u osób z przewlekłym zapaleniem zatok i polipami nosa po operacji. 136)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25221765/
  • Może być wywołane przez grzyba z gatunku chrysosporium. Worykonazol (mocny syntetyk przeciwpleśniowy i przeciwgrzybiczy) w tym konkretnym przypadku w wersji dożylnej sobie poradził. 137)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25954641/

 

Przewlekły stan zapalny zatok – dodatkowe informacje

  • Palenie marihuany i papierosów pogarsza stan osób z tą chorobą. 138)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31109805/
  • Co z tego że nikotyna hamuje wirulencje gronkowca złocistego jak zwiększa wytwarzanie przez niego biofilmu bakteryjnego?dzięki temu bakteria ta jest jeszcze cięższa do eradykacji. 139)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31882881/
  • Alkohol powinien być zdecydowanie unikany w tej chorobie 140)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27770460/

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic 

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
1pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22416915/
2pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22748678/
3pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22667128/
4pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27650657/
5pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28695715/
6pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22696460/
7pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23401274/
8pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23514026/
9ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3519232/
10pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23013326/
11, 16pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31138385/
12pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27940507/
13, 14pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27863647/
15pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27657899/
17pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27549904/
18sci-hub.se/10.1016/j.pcl.2013.04.001
19pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29494700/
20pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24263380/
21pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27121598/
22pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25590304/
23pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27456583/
24pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27644479/
25pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27348296/
26pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24980235/
27pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25185282/
28pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24864628/
29pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23242112/
30pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22730817/
31pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22223515/
32pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22222490/
33pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23765061/
34pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23613503/
35, 36pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24612929/
37pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22890529/
38pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22840853/
39pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22583192/
40pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22549739/
41pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22344928/
42pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22486709/
43pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28727907/
44pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23858735/
45pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30210718/
46pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23941690/
47pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23852962/
48pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23883808/
49pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23921602/
50pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24013453/
51pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23969075/
52pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27614764/
53, 89, 130sci-hub.se/10.2217/fmb-2017-0073
54pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25764763/
55pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23352529/
56pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23307805/
57sci-hub.se/10.1016/j.jaci.2020.01.024
58Ogunleye, A.O. & O.G. Arinola. 2001. Immunoglobulin
classes, complement factors and circulating immune complexes in chronic sinusitis patients. Afr. J. Med. Med. Sci. 30:
309–312. Seppanen, M. et al. 2006.
59Immunoglobulins and complement factor C4 in adult rhinosinusitis. Clin. Exp. Immunol.
145: 219–227.
60, 105sci-hub.se/10.1111/j.1749-6632.2012.06742.x
61Chee, L. et al. 2001. Immune dysfunction in refractory sinusitis in a tertiary care setting. Laryngoscope 111:
233–235.
62 sci-hub.se/10.1111/j.1749-6632.2012.06742.x
63pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22941409/
64sci-hub.se/10.1136/thoraxjnl-2016-209655
65pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23710862/
66pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23064462/
67pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23247332/
68pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25106547/
69pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24803294/
70pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28389065/
71pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25643830/
72pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24431107/
73pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27771932/
74pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27394715/
75pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25330767/
76pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22287461/
77pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22801018/
78sci-hub.se/10.2500/ajra.2012.26.3778
79pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23751068/
80pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23521568/
81pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27618536/
82pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30669208/
83pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27552393/
84pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30615845/
85pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30370173/
86pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24717868/
87pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29018773/
88pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24415444/
90pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29851540/
91pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30128092/
92pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30105583/
93pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23872422/
94pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30081034/
95pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31708879/
96pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26207629/
97pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29984799/
98pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28685526/
99pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24415658/
100pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27286918/
101pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22487367/
102ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4525899/
103pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32104332/
104pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23050810/
106ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6555666/
107pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23183768/
108pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22627120/
109pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28699423/
110sci-hub.se/10.1016/j.iac.2016.03.011
111pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25511322/
112pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26644829/
113pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28218655/
114pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32083029/
115pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28214913/
116pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32086888/
117pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32237377/
118pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25910558/
119, 120, 121, 122ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7014293/
123sci-hub.se/10.1177/1945892418813079
124Ediriweera, 2010
125Maragalawaththa,
2010
126 (Lee et al., 2008).
127, 128sci-hub.se/10.1177/014556131809700305
129sci-hub.se/10.1111/all.13532
131pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28286740/
132pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29532888/
133pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31763315/
134pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28658521/
135pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28390807/
136pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25221765/
137pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25954641/
138pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31109805/
139pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31882881/
140pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27770460/
Podziel się tym artykulem na facebooku:

Zespół policystycznych jajników – PCOS – bez tajemnic

Zespół policystycznych jajników (PCOS) jest stanem, w którym jajniki wytwarzają nieprawidłową ilość androgenów, męskich hormonów płciowych, które zwykle występują u kobiet w niewielkich ilościach. Nazwa zespół policystycznych jajników opisuje liczne małe torbiele (wypełnione płynem worki), które tworzą się w jajnikach. Istnieją 3 fenotypy PCOS – fenotyp A charakteryzuje się brakiem jajeczkowania, hiperandrogenizmem i policystycznymi jajnikami(zaburzona morfologia jajników). Fenotyp B to brak jajecznikowania i hiperandrogenizm. Fenotyp C to hiperandrogenizm i policystyczne jajniki(zaburzona morfologia jajników). Najwyższe poziomy hormonu AMH mają osoby z fenotypem A. 1)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33301159/ Jakie błędy popełniają kobiety, które zachorowały na PCOS?Jakie niedobory witamin i minerałów u nich wystepują?jakie błędy dietetyczne popełniają?i wkońcu co może im pomóc wyleczyć się z tej choroby?o tym poniżej.

 

Zespół policystycznych jajników (PCOS) – genetyka

  • Gen NSR rs1799817 jest skorelowany z PCOS i skutkami ubocznymi tej choroby – zmianami hormonalnymi i metabolicznymi 2)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33033446/
  • Polimorfizmy genów MTHFR A1298C i MTRR A66G są związane z PCOS. 3)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33407572/
  • Polimorfizm genu HNF1A rs7305618 CC to zwiekszone ryzyko zachorowania na PCOS. 4)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28299548/
  • Polimorfizmy genów rs1421085, rs17817449 i rs8050136 (FTO) związane są z podatnością na PCOS i hiperandrogenemią. 5)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25215277/
  • Polimorfizmy genu TGF-ß1 rs4803457C/T to zwiększone ryzyko zachorowania 6)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25594618/
  • Obniżona jest ekspresja genu GLUT4 (odpowiedzialny za transport glukozy) u osób z otyłością w PCOS. 7)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15731326/
  • Polimorfizm genu PAI-1 4G/5G związany jest z PCOS 8)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25731152/
  • Stwierdza się także, że gen PTEN (rs1903858A/G, rs185262832G/A i rs10490920T/C) to może być czynnik dziedziczny ryzyka zachorowania na tą chorobę 9)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32583210/
  • Polimorfizmy genów MTHFR C677T i MTHFR A1298C to zwiększone ryzyko zachorowania na tą chorobę 10)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32639550/11)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31977861/
  • Jako że gen CFTR reguluje biosyntezę estrogenów w jajników może to być główną przyczyną zaburzeń tego organu u kobiet z mukowiscydozą i PCOS. 12)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22170719/
  • Polimorfizmy genów CYP11A1 i CYP17 związane są z podwyższonym poziomem testosteronu w PCOS. 13)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18725155/
  • Polimorfizm genu PPAR-gamma Pro12Ala może przyczyniać się do insulinooporności. 14)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16785159/
  • Polimorfizm genu G276T to obniżone ryzyko PCOS 15)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22270872/
  • Polimorfizm genu CYP17A1- 34T>C to zwiększone ryzyko PCOS 16)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29564739/
  • Polimorfizmy genu rs2119882(gen MTNR1A) są związane z PCOS (zwiększony poziom glukozy na czczo) 17)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21474908/
  • Polimorfizm genu CYP11a może odgrywać ważną rolę w hiperandrogenemii w tej chorobie. 18)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9147642/
  • Polimorfizm genu rs9939609 FTO związany jest z wyższym ryzykiem zachorowania na PCOS 19)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23840863/
  • Polimorfizm genu CYP1A1 TC i CC to zwiększona podatność na PCOS (wpływa na stan hormonalny i folikulogenezę). 20)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30348034/
  • Polimorfizm genu IL-6 -174 G/C to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS 21)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24114630/
  • Polimorfizm genu receptorow witaminy D3 Taq-I CC genotyp i C to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS. To samo halotyp Taq-I C/ Apa-I C. 22)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24078159/
  • Polimorfizm genu FTO rs9939609 ma związek z hiperandrogenemią i zaburzeniami metabolicznymi u kobiet z PCOS. 23)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32050935/
  • Geny stanu zapalnego i otyłości takie jak ADIPOQ, FTO TGFß i DENND1A odgrywają pewną rolę w patogenezie PCOS 24)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32133054/
  • Polimorfizmy różnych genów cytokin TNF alfa, IL-6 i IL-1A mogą zwiększać podatność zachorowania na PCOS 25)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32295989/
  • Polimorfizmy genu rs2479106 i rs2468819 (DENND1A) to także zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS 26)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31941453/
  • Polimorfizmy genów VEGF także zwiększają ryzyko PCOS 27)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32003435/
  • rs1213704663C allela G genu KISS-1 to zwiększone ryzyko zaburzeń metabolicznych i endokrynologicznych w PCOS(między innymi nadmierna produkcja LH i estradiolu). 28)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32031919/
  • Polimorfizm genu IL-6 rs1800795 pełni funkcje protekcyjną przed zachorowaniem na PCOS 29)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30024552/
  • Genotyp CC genu VDR TaqI na eksonie 9 (rs731236) zwiększa ryzyko PCOS 30)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24520473/
  • Gen rs4077582 – CYP11A1 i to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS 31)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22699877/
  • Polimorfizm genu ADIPOQ G276T to mniejsze ryzyko zachorowania na PCOS 32)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31122534/
  • Gen ADIPOQ rs1501299 i rs2241766 to potencjalne czynniki ryzyka w PCOS. 33)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30509295/
  • Polimorfizm genu CYP19 rs2414096 AG i GG jest powiązany z PCOS. 34)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32856958/
  • Polimorfizm genu GSTO1 A140D to ryzyko zachorowania na PCOS 35)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32821746/
  • Polimorfizmy genów CYP 17 5′-UTR MspA1 (rs743572) (genotyp TC) i CYP 19 (rs2414096) (genotyp GA) są istotnie związane z podatnością w PCOS. 36)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32960117/
  • Polimorfizm genu PON1 -907G/C jest związany z zaburzeniami insukiny i tesstosteronu u kobiet z PCOS. 37)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29604466/
  • Polimorfizm genu MPO G-463A to wyższe ryzyko PCOS 38)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33091151/
  • Insulinooporność zachodzi nie tylko w tkance tłuszczowej ale i w całym organizmie i nie ma ona związku z zaburzeniami funkcji komórek beta trzustki ani z ekspresją genu GLUT-4(transporter glukozy) 39)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32382742/
  • Pewne polimorfizmy genu CYP11A1 to także zwiększone ryzyko PCOS. 40)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20450755/
  • Zwiększone ryzyko to także polimorfizm genu interleukiny IL-1alfa. 41)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16965825/
  • U osób tych często dochodzi do poronień – mogą do tego przyczyniać się polimorfizmy genów IL-6-174G/C i TNF-?-1031T/C 42)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32454906/ 
  • rs17300539 to ADIPOQ który jest związany z PCOS. 43)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28060790/
  • Polimorfizm receptorów VDR witaminy D3 BsmI A/G to podwyższone ryzyko PCOS 44)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30687119/
  • Występują 7x częściej polimorfizmy CYP1A1 Ile/Val 45)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18339256/
  • UGT2B7 i UGT2B7 (TT) to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS, z kolei UGT2B15 (homozygota). UGT2B15(homozygota) to niższy poziom ftalanów we krwii. 46)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32176075/
  • Potencjalnie polimorfizm rs2470152 (CYP19) TC poprzez zahamowanie aromatazy może doprowadzić do hiperandrogenizmu i PCOS. 47)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21972004/

 

Zespół policystycznych jajników (PCOS) – co się dzieje w tej chorobie?

  • Stres oksydacyjny zaburza działanie komórek beta trzustki u kobiet z PCOS 48)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24203060/
  • Kobiety te mają podwyższony poziom czynnika VEGF który skorelowany jest ze zwiększonym wyżyleniem i zwiększonym przepływem krwii. 49)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9572428/
  • Podwyższony jest poziom IL-17A w płynie pęcherzykowym. 50)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24927491/
  • Osoby z PCOS mają zmniejszone po posiłkowe wydzielnianie cholecystokininy (CCK) i zaburzoną regulację apetytu (w związku z podwyższonym poziomem testosteronu). Wysokie CCK może odgrywać rolę w nadmiernym objadaniu się i tym samym w nadwadze 51)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15624269/
  • Osoby te mają zwiększone ryzyko chorób autoimmunologicznych tarczycy związanych z między innymi nadmiernym stosunkiem estrogenu do progesteronu 52)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15012623/
  • Nadmiernie podniesione poziomy ALT spowodowane są zaburzeniami wrażliwości na insulinę 53)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19542757/
  • Występuje przewlekły stan zapalny w jajnikach w tym też podwyższony poziom limfocytów, monocytów i granulocytów. 54)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21908093/
  • Zaburzona jest motoryka woreczka żółciowego – metformina niweluje ten problem. 55)sci-hub.se/10.1111/j.1365-2265.2011.04223.x
  • Osoby te będą z czasem tracic słuch 56)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21862266/
  • Depakina (tragiczny 'lek’ – ale to tylko moja opinia) oczywiście zwiększa ryzyko zachorowania na PCOS. 57)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21820873/ 58)sci-hub.se/10.2174/092986707782360088
  • Występują obniżone poziomy l-karnityny które to mogą być zwiazane z hiperandrogenizmem i/lub z insulinoopornością u nie otyłych kobit z PCOS. 59)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18378560/
  • Występuje zwiększone ryzyko kamicy moczowej 60)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23604095/
  • Ciągle pobudzona insulina powoduje, że zapotrzebowanie na karnitynę w organizmie rośnie i jest ona szybko zużywana 61)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22999793/
  • Występują podniesione poziomy aldosteronu co związane jest z insulinoopornością 62)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16940454/
  • Już samo spożywanie węglowodanów w PCOS wzmaga stany zapalne i stwierdza się, że nie jest to związane z krążącymi komórkami mononuklearnymi ani z z otyłością podbrzuszną. 63)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22904174/

  • Podniesione są poziomy białka YKL-40 (białko tolerancji glukozy). 64)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22583189/
  • Podniesione są także poziomy żelaza które prowadzą do insulinooporności. Stwierdza się iż przyczynami podniesionego żelaza i ferrytyny to efekt dysfunkcji menstruacyjnej i zmniejszenie hepcydyny prowadzące do zwiększonego wchłaniania żelaza. 65)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22579050/
  • Osoby te jako że mają wysoki poziom testosteronu mają także (często) problem z woreczkiem żółciowym 66)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21107589/
  • Podwyższone są poziomy białka beta-klotho. Sugeruje się iż mógłby to być marker diagnostyczny tej choroby. 67)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32673996/
  • Poziom omentyny-1 jest obniżony w PCOS co jest związane z tą chorobą jak i podniesionymi poziomami cytokin prozapalnych TNF alfa i IL-6. 68)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32627151/
  • Trądzik to jeden z częstych objawów w PCOS. 69)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33355023/
  • Kobiety z PCOS mają podwyższone poziomy chemeryny (białko syntezowane przez tkankę tłuszczową i wątrobę które wpływa na pobieranie pokarmu, homeostazę energetyczna i funkcjonowanie tkanki tłuszczowej). 70)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32496833/ 71)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26291816/
  • Poziom hormonu waspiny jest z kolei obniżony (hormon tkanki tłuszczowej) 72)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32495930/
  • Częstym problemem jest także nadciśnienie 73)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32476487/
  • Osoby te są mają wyższe ryzyko rozwinięcia się chorób przyzębia 74)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32456146/
  • Podwyższony jest poziom karboksylowanej formy ostekalcyny (marker kostny). 75)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20694489/
  • Chlamydia trachomatis czy pneumoniae mogą nasilać proces patogenny objawiający się zaburzeniami hormonalnymi i metabolicznymi w PCOS 76)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19931073/
  • Osoby te mają zwiększone ryzyko niedoczynności tarczycy, hiperprolaktynemi i insulinooporności. 77)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33488329/
  • Mają wyższe ciśnienie krwii 78)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33416512/
  • Podwyższone są poziomy leptyny co związane jest z nadmiernymi poziomami limfocytów Th1(w tym interferonu gamma). 79)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32393090/80)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32364518/
  • Poziom Mesencephalic astrocyte-derived neurotrophic factor (MANF) we krwii jest obniżony – metformina go podwyższa niwelując insulinooporność i hiperandrogenizm. 81)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32067218/
  • Istnieje oczywiście PCOS bez hiperandrogenizmu – w tym przypadku występują podwyzszone poziomy TMAO i podwyższony stan zapalny. 82)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31906930/
  • W związku z podwyższonym poziomem LH w PCOS zaburzone jest funkcjonowanie mózgu – funkcje kognitywne takie jak pamiec wzrokowo-przestrzenna, przetwarzanie twarzy czy pamięć epizodyczna. 83)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31841986/
  • Podwyższone są poziomy cytokiny IL-18 co ma związek też z inuslinoopornością czy też stanem zapalnym. 84)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16943580/
  • Podniesiony stosunek estrogenu do progesteronu to bezpośredni powód wysokich przeciwciał anty-TPO w PCOS. 85)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25822940/
  • Hiperandrogenemia może zaburzać mikrobiom 86)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26731268/
  • Podwyższone są poziomy osteopontyny 87)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26701868/
  • Sugeruje się że podwyższone poziomy niklu,miedzi i obniżone cynku moga odgrywać ważną rolę w gospodarce hormonalnej kobiet z PCOS. 88)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25758722/
  • Hiperglikemia zaburza funkcjonowanie komórek beta trzustki poprzez aktywację czynnika transkrypcyjnego NF-kB. 89)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25714674/
  • Do dysbiozy dochodzi głównie u kobiet z insulinoopornością 90)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30292647/
  • Jednym z markerów PCOS może być podwyższony poziom białka PAPP-A(z ang. pregnancy associated placental protein-A) przez które jest podwyższone ryzyko syndromu metabolicznego i zaburzeń kardiologicznych. 91)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29880172/
  • PCOS to także podwyższone ryzyko bezdechu sennego. 92)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28739562/
  • Osoby te mają podwyższone poziomy alloprognanolonu 93)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25929428/
  • Istnieją podejrzenia iż jednym ze skutków ubocznych depakiny może być właśnie PCOS. 94)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12656935/
  • Występują wyższe poziomy surtuiny-1 która związana jest ze stanem zapalnym, metabolizmem insuliny i układem immunologicznym 95)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25526506/
  • Występuje 4x wyższa aktywność 5lafa-reduktazy w policystycznych jajnikach niż w przypadku osób zdrowych. 96)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10404813/ To niestety doprowadza do insulinooporność 97)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28347315/
  • Podwyższone są poziomy zonuliny(marker nieszczelności śluzówki jelit) i koreluje on z insulinoopornością oraz zaburzeniami menst1ruacyjnymi. 98)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25336505/
  • Wykazano, że u osób z tą chorobą występuje obniżony poziom limfocytów Treg ze względu na wrodzoną hiporeaktywność cytokiny IL-2. 99)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25303485/
  • Soja spożywana przez dłuższy okres czasu bardzo możliwe że może doprowadzić do PCOS. 100)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25242113/
  • Sugeruje się iż aktywacja układu endokanabinoidowego i nadekspresja receptora endokanabinoidowego CB1 może być związana z insulinoopornością w PCOS. 101)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25935491/
  • Podwyższone są ilości kwasu arachidonowego i cyklooksygenazy COX w tkankach jajników osób z PCOS co może sugerować stan zapalny. 102)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29602230/
  • Ekspozycja nienarodzonego jeszcze płodu na wyższy poziom androgenów u kobiet z PCOS powoduje zaburzenia mikrobioty i czynności układu sercowo-naczyniowego u ich przyszłych dzieci. 103)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29469650/
  • Wyższe są także poziomy preptyny(market zaburzeń metabolicznych). Sugeruje się iż może to być marker biochemiczny przewidujący zachorowanie na PCOS. 104)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29374985/
  • Hiperandrogenizm może być odpowiedzialny za zmiany mikrobiomu jelitowego u kobiet z PCOS. 105)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29370410/

  • Obniżone są poziomy cynku 106)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30732885/
  • Nadmierne poziomy DHEA prowadzą do nadmiernego wytwarzania fibryny,kolagenu i pobudzenia cytokiny TGF-beta a ta znana jest z powodowania zwłóknień i tak też się dzieje w przypadku jajników w PCOS. 107)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29321035/
  • Cukrzyca typu 1 to zwiększone ryzyko PCOS 108)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28437788/
  • Sugeruje się także iż czynnik niedotlenienia HIF-1alfa może przyczyniać się do dysfunkcji endometrialnej u kobiet z PCOS (zwłaszcza u tych co mają nadwagę). 109)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29115598/
  • Osoby z PCOS mają cieńsze warstwy komórek zwojowych oka, cieńszą wewnętrzną warstwe splotową i warstwe fotoreceptorową co wiąże się z insulinoopornością 110)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33356631/
  • Insulinooporność to czynnik ryzyka nagłego poronienia. 111)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33343510/
  • Prawie 50% osób z PCOS i otyłością ma słuszczenie wątroby 112)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27804265/
  • Poziom omentyny-1 jest obniżony u kobiet z PCOS 113)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27908216/
  • Hormon AMH może spokojnie być markerem diagnostycznym w tej chorobie 114)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33275771/ 115)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33218348/
  • Pobudzenie mikroRNA-222 redukuje insulinooporność co może być pomocne w PCOS 116)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33230470/
  • Podwyższone są poziomy HMGB1 117)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32054355/
  • Osoby te mają podwyższone ryzyko infekcji nużeńcem (a to w związku z zaburzeniami metabolizmu glukozy). 118)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31500491/
  • Stwierdza się, że zaburzone poziomy GABA także przyczyniają się do PCOS (niedobór GABA może być spowodowany z niedoborem witaminy D3, dyslipidemią czy też z nadmiernym poziomem testosteronu). 119)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31496917/
  • Poziomy adeponektyny u szczupłych kobiet z PCOS są znacząco niższe niż u osób zdrowych. 120)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33125692/
  • Innym potencjalnym markerem PCOS i insulinooporności sugeruje się iż może być chemokina CCL18 121)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33083270/
  • Występuje zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia 122)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33072787/
  • Podwyższone są poziomy fibrynogeny (marker chorób kardiologicznych) i leptyny natomiast adiponektyny obniżone. 123)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33417636/
  • Wystepuje podwyższony poziom bakterii produkujących neuroprzekaźnik GABA (chodzi o bakterie bacteroides fragilis, e.coli i parabacteroides distasonis) i ma to wpływ na stosunek LH:FSH. 124)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33387350/
  • Osoby te mają zmniejszoną produkcję łez 125)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26502843/
  • PCOS u matki zwiększa ryzyko autyzmu u dziecka o 59% a u tych gdzie występuje hiperandrogenemia i otyłość o 113% 126)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26643539/
  • Podwyższony poziom IL-17 bezpośrednio łączy się z podwyższonym ciśnieniem w tej jednostce chorobowej 127)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28042549/
  • Sugeruje się iż wysokie poziomy ferrytyny mogą być markerem związanym z PCOS. 128)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31096807/
  • Występuje niewystarczająca ekspresja faktaliny co związane jest z podwyższonymi markerami apoptozy i stanu zapalnego oraz zmniejszoną liczba genów antyapoptycznych w komórkach ziarnistych 129)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32350744/
  • Ekspozycja płodu na androgeny u matki z PCOS powoduje, że nowonarodzone dziecko będzie miało dysbiozę mikrobioty jelitowej i zaburzenia metaboliczne 130)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31815927/
  • Występują obniżone poziomy tlenku azotu. 131)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31431096/
  • Poziomy białka szoku cieplnego(HSP70) w tkankach jajników są znacząco wyższe 132)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31399035/
  • AGE(zaawansowane produkty glikacji) mają toksyczny wpływ na komórki ziarniste jajników i ich morfologię 133)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31370285/
  • Niskie poziomy tlenku azotu związane są ze słabsza biodostępnością argininy i obniżoną ekspresją iNOS/eNOS 134)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29055959/
  • Występuje wyższy poziom leukocytów niż u kobiet zdrowych jednak trening aerobowy nie dość że niweluje ten problem to jeszcze polepsza insulinowrażliwość 135)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25446648/
  • Występuje zaburzona fibrynoliza (poziomy inhibitora TAFI są wyższe niż u osób zdrowych). Taki stan hipofibrynolityczny może być czynnikiem ryzyka w chorobach kardiologicznych w PCOS. 136)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26220768/
  • Osoby te mają obniżone poziomy magnezu 137)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32812171/
  • Poziomy ICAM-1 są wyższe u osób z PCOS zwłaszcza najwyższe występują w przypadku osób z cukrzycą typu 2 co przyczynia się do wysokiego ryzyka zaburzeń kardiologicznych 138)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31629408/
  • Podwyższone są poziomy bakterii z grupy Bacteroides, Escherichia/Shigella i Streptococcus co wiąże się z podniesionym testosteronem i masą ciała. Obniżone są natomiast ilości bakterii z grup Akkermansia i Ruminococcaceae. 139)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28293234/
  • Poziom fetuiny-B jest wyższy u kobiet z PCOS i insulinoopornością – kiedy ona spada poziom fetuiny także to robi. 140)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33061822/
  • Poziomy hormonu głodu-greliny są niższe niż u osób zdrowych 141)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26607017/
  • Problemy z nadmiernym poziomem prolaktyny to może być też nadmierna ekspozycja na mangan. 142)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31215873/
  • Fluor pogarsza pracę tarczycy i powoduje insulinooporność. Im wyższy poziom insulinooporności tym bardziej zredykowana jest synteza SHBG. Stwierdza się iż fluor zaburza metabolizm węglowodanów i tłuszczy prowadząc do podwyższonych poziomów androgenów we krwii. 143)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31203910/
  • Inne badanie sugeruje że nadmiar androgenów prowadzi do dysfunkcji komórek beta trzustki i insulinooporności w tej chorobie. 144)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29707577/
  • Podwyższone sa poziomy amyloidu A co sugeruje się iż może być potencjalnym biomarkerem stanu zapalnego w tej chorobie 145)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31115233/
  • Podejrzewa się iż białko ANGPTL2(z ang.angiopoietin-like protein 2) może mieć wpływ na rozwój PCOS(poprzez ścieżkę PI3K/Akt). 146)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32988397/
  • Podwyższone są poziomy metyloproteinazy MMP9 147)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32923927/
  • Wysoki poziom hormonu AMH ponadto powoduje podwyższone ryzyko przedwczesnego porodu 148)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32883514/
  • Osoby te mają wyższe poziomy lipopolisacharydu LPS niż osoby zdrowe 149)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32869098/
  • Podwyższone są komponenty układu dopełniacza u osób z insulinoopornością (C3, C3a) 150)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32865246/
  • PCOS to zwiększone ryzyko raka piersi 151)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12849816/
  • Występuje podwyższony poziom sprzężonych pierwotnych kwasów żółciowyc(z ang.conjugated primary bile acids) 152)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30849463/
  • Występują podwyższone poziomy kisspeptyny co prowadzi do zaburzeń miesiączek i nadmiernego wytwarzania androgenów 153)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31156550/
  • Fraktalkina to chemokina stanu zapalnego która związana jest z insulinoopornością, stanem zapalnym i androgenami w PCOS – jej poziom jest podwyższony w tej chorobie. 154)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31154608/
  • Podwyższone są poziomy urokortyny-3 i powinązane jest to ze stanem zapalnym w tej chorobie 155)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26488073/
  • Podniesiony poziom białka LBP(z ang.Lipopolysaccharide-binding protein) jest bezpośrednio związany z insulinoopornością w PCOS 156)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26799617/
  • Adenozyn deaminaza (ADA) jest znacząco podniesiona w PCOS (odpowiedzialna za wyzwalanie insulinooporności i stanu zapalnego). 157)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30896318/
  • Kobiety z PCOS w czasie ciąży mają wyższe ryzyko urodzenia dziecka autystycznego. 158)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30867561/
  • Występuje podniesiony poziom IGF-1 oraz obniżone wydzielanie hormonu wzrostu 159)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8513959/
  • Obniżone są poziomy transportera glukozy GLUT-4 co przyczynia się do zmniejszonej odpowiedzi adipocytów na insulinę. 160)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8447386/
  • Zaburzony jest enzym wątrobowy tworzący androgeny (CYPC17 alfa) 161)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2185040/
  • Występuja zaburzenia produkcji progesteronu 162)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9557824/
  • Występuje niska produkcja estradiolu w pechęrzykach jajnikowych u kobiet z PCOS 163)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9510005/
  • Może występować dysbalans systemu aktywatora plasminogenu co zwiększa ryzyko chorób kardiologicznych 164)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9496335/
  • Osoby te mają wyższe ryzyko stanu przedrzucawkowego(preeklampsja,zatrucie ciążkowe) 165)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9481555/
  • Osoby te mają zwiększoną ilość receptorów IGF-1 na erytrocytach i stwierdza się, iż problemem nie jest hiperinsulinemia a problem z czynnikiem IGF-1 166)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9302393/
  • Osoby te poprzez zmniejszoną aktywność enzymu PON1 mają wyższe ryzyko miażdżycowej choroby serca i nadciśnienia tętniczego 167)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16155079/
  • Rogowacenie ciemne to jeden z markerów sugerujących zaburzenia glukozy u osób z PCOS 168)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16335908/
  • Białko wiążące retinol 4 (RBP4) (jej poziom) jest znacząco podwyższony w PCOS co jest markerem insulinoporności. 169)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17526940/
  • Choroba ta może wywołać hiperprolaktynemię. 170)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15526718/
  • Występują wyższe poziomy kisspeptyny niż u zdrowych kobiet. Oczywiście poziomy tego hormonu wachają się podczas cyklu menstruacyjnego jednak u kobiet z PCOS jest on totalnie zaburzony. 171)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32411228/

  • PCOS może być związane z chorobami przyzębia 172)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32585861/
  • Fetuina A(transporter wolnych kwasów tluszczowych) to potencjalny biomarker PCOS i insulinooporności 173)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32429902/
  • W chorobie tej występują podniesione poziomy chemeryny (białko którego jedną z właściwości jest udział w różnicowaniu adipocytów) 174)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25373013/175)endokrynologiapediatryczna.pl/?doi=10.18544/EP-01.11.03.1390
  • Wykrywa się niskie poziomy selenu i sugeruje iż ten niedobór może się przyczyniać do hiperandrogenizmu w PCOS 176)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23490536/ Inne badanie potwierdza, że suplementacja selenem obniża poziomy testosteronu oraz poziomy ADMA (asymetrycznej dimetyloargininy) która związana jest z zaburzeniami kardiologicznymi, metabolicznymi i hormonalnymi. 177)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31667685/ Selen obniża ekspresję genów TNF alfa, IL-1 i VEGF. 178)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30963410/Suplementacja selenem przez 8 tygodni poprawia metabolizm insuliny,trójglicerydy i VLDL-C. 179)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25510442/
  • Obniżone są poziomy oreksyny A (odpowiedzialna za regulację stanu snu i czuwania) 180)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23350701/ 181)pl.wikipedia.org/wiki/Hipokretyna  
  • Osoby te mają zwiększoną grubość skóry (prawdopodobnie przez podniesione poziomy estrogenu i testosteronu) 182)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23316887/
  • Osoby te mają podwyższone poziomy melatoniny we krwii wraz z hiperandrogenemią oraz wzrostem liczby pęcherzyków artretycznych 183)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672165/
  • Częściej występuje u kobiet z idiopatycznym nadciśnieniem śródczaszkowym. 184)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24278732/
  • Podwyższony jest poziom homocysteiny 185)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24851177/
  • Kobiety z PCOS mają wyższe ryzyko poczęcia dziecka z autyzmem 186)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30065244/
  • Osoby z PCOS mają wyższe poziomy galektyny-3(odpowiedzialna za modulację ADIPOSITY, homeostazy gospodarki glukozowej i stan zapalny). 187)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24497217/188)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157924/
  • Osoby te (zwłaszcza nie leczone) mają zwiększone ryzyko paradontozy i stanów zapalnych 189)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24592911/
  • U kobiet którym udaje się zajść w ciążę występuje podwyższone ryzyko poronienia ze względu na przewlekły stan zapalny o niskim natężeniu. 190)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24873996/
  • Bardzo często występuje razem z chorobą autoimmunologiczną tarczycy co przekłada się lżejsze skutki uboczne hiperandrogenizmu ale też i na większe ryzyko chorób metabolicznych. 191)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29506313/ Choroby autoimmunologiczne tarczycy zwiększają ryzyko zachorowania na PCOS czy też cukrzycę 192)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32252386/
  • Występuje dysbalans limfocytów Th1/Th2 (im wyższa otyłość tym jest on większy na korzyść Th1). 193)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29447491/
  • Występują podniesione poziomy białych krwinek oraz markera stanu zapalnego CRP. 194)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32219132/
  • Palenie papierosów to tragiczny pomysł u kobiet z tą chorobą – zmniejsza przepływ krwii, składniki dymu niszczą strukturę naczyniową i powodują uszkodzenia śródbłonka. które mogą zmniejszać perfuzję tkanki jajnika. 195)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32374020/
  • Prenatalna ekspozycja na DHT predysponuje potomstwo do rozwinięcia się autyzmu. Berberyna jest w stanie zniwelować to ryzyko poprzez zahamowanie receptora androgenowego. 196)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32327976/ Ponadto erberyna polepsza insulinowrażliwość, dyslipidemię i obniża poziomy androgenów (stosunek LH/FSH). 197)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31915452/ Berberyna ponadto promuje lepszą absorbcję glukozy i reguluje autofagię w komórkach jajników poprzez aktywowanie ścieżki AMPK. 198)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31706105/
  • Obecność w pochwie Mykoplazmy ma związek z PCOS 199)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32311120/
  • Choroba Graves-Basedowa to także zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS 200)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32297812/
  • Jedną z opcji pobudzenia owulacji u kobiet jest lek syntetyczny letrozol i wraz z inseminacją może w tym momencie dojść do zapłodnienia kobiety z PCOS. 201)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32241195/
  • Zaburzenia mikrobioty czyli po prostu dysbioza odpowiedzialna jest za podwyższone poziomy testosteronu i zaburzony metabolizm glukozy. 202)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32150694/
  • Występuje dysfunkcja mitochondriów komórkowych 203)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32068544/
  • Używanie plastikowych opakowań(dieta pudełkowa?) to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS (ftalany!). 204)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32000752/
  • Otyłe osoby z PCOS mają inną mikrobiote w porównaniu do otyłych osób bez PCOS. 205)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31970418/
  • Nadmiar androgenów pobudza wytwarzanie cytokiny prozapalnej TNF alfa 206)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24512496/
  • Angiogeneza (tworzenie nowych naczyń krwionośnych) jest nie porządana w PCOS – zatem i czynnik VEGF (podniesiony) nie będzie czymś co chciałabyś mieć – wykazano że mikro RNA – mIR-185 moze zahamować angiogenezę poprzez właśnie zahamowanie czynnika VEGFA. 207)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32760272/
  • Ryzyko PCOS u osób z hashimoto jest znacznie podwyższone 208)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32617304/
  • Problemem jest wysokie DHEA które przyczynia się do insulinooporności 209)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32538231/
  • Wysoki poziom androgenów wpływa cukrzycy typu 2 i jest to faktycznie nie lada problem w tej chorobie 210)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31954081/
  • Występują wyższe poziomy fruktozy w płynach pęcherzykowych 211)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31943006/
  • Osoby te mają wyższe ryzyko chorób przyzębia (podejrzewam, że może być to związane z większym odsetkiem występującej cukrzycy u takowych osób) 212)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31922343/
  • Poziomy hormonu kisspeptyny są wyższe niż u osób zdrowych 213)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31919796/
  • Osoby te mają problemy z nadmierną sennością, bezdech senny czy też mają słabsze doznania seksualne (satysfakcje seksualną) 214)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31917860/

  • Osoby otyłe z PCOS mają wyższe poziomy miedzi w stosunku do cynku. 215)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32281435/
  • Stwierdza się, iż kaspaza-1 możę odgrywać rolę w wywoływaniu stanów zapalnych niskiego stopnia u kobiet z PCOS. 216)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32127139/
  • Występują niskie poziomy chemokiny CXCL14. 217)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32107266/
  • Zaburzenia snu pojawiają się znacznie częściej u tych kobiet, które mają już zaburzenia metaboliczne. 218)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31901092/
  • PCOS powoduje gastroperezę(opóźnione opróżnianie się treści pokarmowej z żołądka) oraz zmniejsza kurczliwość mięśni przewodu pokarmowego. 219)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31897897/
  • Kobiety narażone na zanieczyszczenia powietrza w wysokiej koncentracji takie jak SO2,NO,NO2,Nox czy PM2.5 mają zwiększone ryzyko PCOS. 220)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31801197/
  • Poziomy hormonu antymullerowskiego u kobiet otyłych z PCOS są wyższe w krwii pępowinowej noworodków niż u noworodków nie otyłych matek z PCOS. 221)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31735163/
  • Wysokie poziomy iryzyny to marker insulinooporności. Oczywiście osoby z PCOS mają ją znacznie podwyższoną. Kiedy poprawia się insulinowrażliwość – iryzyna również się obniża. 222)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31686756/Występuje podwyższony poziom iryzyny co przyczynia się do insulinooporności 223)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31336507/ 224)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30982370/
  • Podwyższone są także poziomy betatrofiny i cynk-alfa2-glikoproteiny (ZAG) i sugeruje się iż mogą być to biomarkery diagnostyczne w tej chorobie pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31683329/ Tak samo i mannoza 225)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31681178/
  • Osoby te mają zwiększone ryzyko cięższej postaci niealkoholowego stłuszczenia wątroby 226)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31627243/
  • Występuje u nich wyższy odsetep osób z astmą i zaburzeń oddychania 227)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31613965/
  • Często występuje u takich osób niealkoholowe stłuszczenie wątroby 228)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23869143/
  • Występuje podwyżony poziom inhibitora migracji makrofagów (MIF) 229)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20598902/
  • Statyny?w PCOS?nie dziękuje – pogarszają insulinowrażliwość – innymi słowy – od nich dalej będziesz tyć. 230)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24152688/
  • PCOS często występuje u kobiet z hiperprolaktynemią 231)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20504100/
  • Do stłuszczenia wątroby u osób z PCOS doprowadza mikrobiota jelitowa(nie prawidłowa) 232)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465100/
  • Osoby te mają znacząco wyższe poziomy triklosanu w organizmie niż osoby zdrowe(co powoduje zaburzenia hormonalne – LH/FSH). 233)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30337305/
  • Dzieci kobiet z PCOS (tj.które urodziły się kiedy mama miała PCOS) mają podwyższone ryzyko lęków 234)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33441551/
  • Osoby te mają zaburzenia koncentracji, słabsza zdolność wykonywania różnych zadań jak i także funkcje wizualizacji przestrzennej są zaburzone 235)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33426415/

Zespół policystycznych jajników (PCOS)  a bisfenol A

  • Bisfenol A może obniżać rezerwę jajnikową a przez to i zmniejać szanse na zajście w ciążę 236)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28036005/
  • Mają podwyższone poziomy bisfenolu A które mają związek z nadmiernym poziomem androgenów. 237)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21193545/238)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25469562/
  • Podejrzewa się także że podwyższone poziomy bisfenolu A(BPA) mogą przyczyniać się do PCOS. Nawet podwyższone poziomy tej substancji u matki w ciąży zwiększa takie ryzyko. 239)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24397396/ Korelują one z podwyższonym poziomem tesosteronu u kobiet z PCOS oraz wykazano, że poziomy tej substancji są podwyższone u tej grupy kobiet. 240)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30266220/ 241)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32387634/ 242)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29373882/
  • Podwyższone są poziomy BPA 243)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15860277/

Zespół policystycznych jajników (PCOS) a metale ciężkie

  • Podejrzewa się iż nadmiar rtęci może doprowadzić do PCOS 244)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31071422/
  • Kadm także będzie wpływał na bezpłodność w PCOS – zatem palenie odpada. 245)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27984130/
  • Ekspozycja na metale ciężkie może być związana z insulinoopornością i hirsutyzmem. 246)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32504400/

 

Rewelacyjna praca badawcza na temat mikro RNA które mają wpływ na poszczególne problemy w PCOS – temat zdecydowanie przyszłościowy https://sci-hub.se/10.1016/j.lfs.2020.118174

 

Co może pomóc w leczeniu PCOS?

  • naltrekson 247)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8458488/
  • Możliwe że mięta pieprzowa 248)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19585478/
  • Metionina cynkowa niweluje zaburzenia hormonalne i związane z cystami w PCOS 249)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33457340/
  • Moringa oleifera obniża insuline, obniża poziomy androgenów co polepsza folikulogenezę. 250)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30369967/
  • Nalewka alkoholowa z Citrullus colocynthis – poprawia balans hormonalny i niweluje skutki uboczne PCOS 251)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29387832/
  • Witamina C pełni funkcje protekcyjną(antyoksydacyjną i antyapoptyczną) w przypadku PCOS wywołanym przez nadmierne poziomy DHEA. 252)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31564389/
  • Magnez – polepsza insulinooporność 253)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31696157/
  • Spekuluje się iż może pomóc przeszczep flory bakteryjnej 254)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31827467/
  • Zdecydowanie apigenina chociażby poprzez redukcję stanu zapalnego 255)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31888395/
  • Ekstrakt z nasion lnu i mięty zielonej poprawia profil hormonalny(podnosi progesteron i obniża testosteron i estradiol), zmniejszają pęcherzyki torbielowate. 256)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32197626/
  • Ćwiczenia aerobowe 257)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29443823/
  • Prunus dulcis i Salvia hispenica poprawiają status hormonów i metabolizm przyczyniając się do poprawy płodności. 258)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32368208/

  • Glutamina może efektywnie zniwelować stany zapalne i stres oksydacyjny w PCOS. 259)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32386521/
  • ALA i myo-inozytol to dobre połączenie na poprawe regularności miesiączek u kobiet z PCOS. 260)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32256570/
  • ALA i d-chiro-inozytol 261)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157927/U osób z PCOS stan zapalny powoduje zmiany w ścianie komórkowej erytrocytów. Myo inozytol przeciwdziała zaburzeniom hormonalnym, metabolicznym i oksydacyjnym oraz poprawia insulinowrażliwość. 262)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22223702/Kombinacja inozytolu z glucomannanem obniżają poziomy glukozy i insuliny. 263)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25373012/Myoinozytol obniża waskularyzację jajników 264)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30626230/Bardzo pomocny jest także myoinozytol wraz z gymnemic acid(kwas pochodzący z rośliny gymnema sylvestre) oraz aktywna forma witaminy B9. 265)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29265900/Mieszanka inozytolów (myo z d-chiro w stosunku 40:1) przywraca owulację 266)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31298405/Myo i d-chiro inozytole w stosunku 40:1 to b.dobra opcja lecznicza w tej chorobie 267)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32989863/4 gramy myo-inozytolu b.dobrze sobie radzi w tej chorobie jeśli chodzi zaburzenia metaboliczne, hormonalne czy płodność. 268)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32945218/Myoinozytol nadaje się zarówno u kobiet z insulinoopornością jak i z zaburzeniami związanymi z obniżonym poziomem estrogenu 269)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29052180/Myo-inozytol – poprawia insulinooporność w PCOS 270)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24505965/Hamuje niszczące działanie kortykosteroidów (dekametazonu) na chondrocyty (kortykosteroidy hamują metabolizm chondrocytów i powodują niekorzystne ich zmiany ultrastrukturalne). Innymi słowy pomaga w zachowaniu funkcji chondrocytów. 271)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2338011/
  • myo-inositol (MI)i D-chiro-inositol (DCI) 272)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32418772/ Przywracają owulacje, regulują insulinę 273)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30270194/
  • ALA znacznie poprawia absorbcję myo-inozytolu 274)sci-hub.se/10.1016/j.tem.2020.02.002
  • Melatonina – zwiększa szansę zajścia w ciąże 275)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32292388/276)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31310077/ Przywracając prawidłowe działanie receptorów estrogenówych i cytokin IL-2 i IL-6. 277)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30417994/ Redukuje hirsutyzm, poziom testosteronu, CRP,MDA i zwiększa poziom glutationu czy też redukuje ekspresję genów IL-1 i TNF alfa. 278)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31139144/ Chroni przed uszkodzeniami mitochondriów w komórkach ziarnistych poprzez zwiększenie ekspresji SIRT1. 279)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32343612/
  • L-karnityna poprawia owulację i zwiększa szanse zajścia w ciąże 280)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25015747/Pomaga w zaburzeniach psychicznych i redukuje stres oksydacyjny 281)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28277138/Razem z chromem – niweluje większość problemów w tej chorobie 282)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30977089/Może obniżać ryzyko zaburzeń kardiologicznych w PCOS pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31294953/ Polepsza glikemie, stres oksydacyjny wielkosc komórek jajników. 283)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30806529/Acetyl-l-karnityna łagodzi dysfunkcje jajników. 284)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32942589/L-karnityna jest bardzo dobra w przypadku insulinooporności w PCOS. 285)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26666519/
  • Kurkumina 286)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31991296/
  • Kwercytyna 287)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31661670/Kwercytyna redukuje PCOS wywołane przez DHEA 288)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32160160/
  • Trening aerobowy i siłowy/oporowy pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33467251/ Trening HIIT 289)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465123/
  • Kwas askorbinowy i alfa tokoferol zmniejszają masę jajników, likwidują cysty i przekrwienie macicy. 290)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32725591/
  • Siemie lniane poprawia insulinowrażliwość, cholesterol, obniża trójglicerydy i poprawia status leptyny(zmniejsza) jak i też obniża poziomy hs-CRP i IL-6. 291)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31980022/
  • Szałwia lekarska poprzez zniwelowanie insulinooporności 292)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31987228/
  • Polepszenie insulinowrażliwości przez myo-inozytol polega na obniżeniu poziomów cytokiny IL-6 i p-STAT3 oraz wpływie na receptory PPAR-gamma oraz na transporter glukozy GLUT4 293)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32045334/ Pobudza aktywację AMPK oraz podwyższa status transportera glukozy GLUT-4 który w PCOS jest obniżony 294)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31874063/ Poprawia praktycznie wszystkie 'funkcje rozrodcze’ u kobiet 295)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33468143/
  • Stymulacja nerwu błędnego 296)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32144929/
  • Na poprawę lipidów – Aloe vera, rumianek i cynamon),na insulinooporność (cynamon, rumianek, zielona herbata), na hiperglikemie (Aloe vera, cynamon,zielona herbata), problemy z hormonami (Aloe vera, sylimaryna, kozieradka, zielona herbata, Heracleum persicum, Potentilla, Mentha spicata, Foeniculum vulgar, licorice iMarrubium), na zaburzenia jajników (Aloe vera, chamomile, Camellia sinensis, Mentha spicata, and silymarin). 297)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32229652/
  • Cynamon poprawia status antyoksydacyjny i profil lipidowy u kobiet z PCOS. 298)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29322000/ Ponadto obniża poziomy AMH pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28479753/ Oraz insuline i insulinooporność 299)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29250843/W dawce 1.5grama dziennie zmniejsza ryzyko problemów metabolicznych 300)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29737802/Poprawia cykliczność/regularność miesiączek 301)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24813595/ Polecam cejloński. Polepsza insulinowrażliwość 302)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30340496303)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32151755/
  • Joga (obniża poziomy testosteronu) 304)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32285088/
  • Aminokwasy i antyoksydanty (pomagają w insulinowrażliwości) 305)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24483039/
  • Suplementacja folianem (pomaga w przypadku zaburzeń metabolicznych) 306)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24828019/
  • Wodny ekstrakt z kopru włoskiego pomaga w przypadku problemów z nerkami u kobiet z PCOS 307)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25050308/

  • Obniżyć ilość spożywanych węglowodanów i zwiększyć spożycie białka 308)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22158730/
  • Anthemis austriaca Jacq 309)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32185551/
  • Mieszanka ziołowa wen-jing-tang (unkei-to) pomaga w przypadku owulacji i problemów układu endokrynnego 310)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16552830/
  • Na pewno redukcja spożywanych węglowodanów w diecie 311)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16500338/
  • Niskie dawki ketokonazolu 312)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8174717/
  • Połączenie myo-inozytolu z l-tyrozyną, selenem i chromem przywraca cykl menstruacyjny, owulację i obniża wage u kobiet z PCOS. 313)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31646603/
  • Wysokie dawki D-chrio-inozytylu wraz z myo-inozytolem polepszają jakość oocytów(ich cytoplazmę) 314)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657275/
  • Izoflawony z soi takie jak genisteina – pomagają w redukcji cholesterolu LDL (osobiście ich jednak nie polecam) 315)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18166189/ Mogą zapobiec zaburzeniom kardiologicznych i zaburzeniom metabolicznym. 316)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22091248/
  • Pikolinian chromu poprzez obniżenie glukozy na czczo i zwiększenie wrażliwości na insulinę 317)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24639797/
  • Erdosteina (lek stosowany w przypadku zapalenia oskrzeli) 318)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30293079/
  • Ekstrakt z korzenia Allium fistulosum(cebula Walijskka/cebula siedmiolatka/czosnek dęty) – wzmacnia syntezę steroidów estrogenowych przywracając sprzężenie zwrotne estrogenów w układzie przysadka-jajniki 319)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30287740/
  • Ekstrakt z lukrecji reguluje poziomy hormonów – sugeruje nie brać tego po godzinie 17:00 jeśli ktoś chce zasnąć o 22:00 (podbija kortyzol). 320)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30271715/
  • Koenzym Q10 polepsza status testosteronu oraz glukozy i insuliny na czczo. 321)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30202998/Brany przez 12 tygodni już w zaledwie dawce 100mg dziennie polepsza status genów LDLR, PPAR-gamma,IL-1,IL-8,TNobrF alfa czyli geny wpływające na stan zapalny i także otyłość. 322)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28949260/ Poprawia metablizm glukozy i obniża cholesterol LDL 323)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27911471/
  • Magnez z witaminą E – pomagają w regulacji cholesterolu oraz w metabolizmie insuliny 324)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30286483/
  • Wywar Erxian z ziół chińskich (Rhizoma Curculiginis, Herba Epimedii, Radix Morindae Officinalis, Radix Angelicae Sinensis, Cortex Phellodendri, Rhizoma Anemarrhenae) polepsza symptomy PCOS(w tym insulinowrazliwość) 325)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30181771/
  • Kwercetyna pobudza ekspresje transportera glukozy GLUT4 oraz receptora estrogenowego ER alfa które są obniżone w PCOS. Ponadto obniża insulinooporność. 326)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30103849/ Ponadto obniża poziomy testosteronu 327)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30062709/ 328)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32005271/
  • Akupunktura laserowa pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30026896/ Elektroakupunktura 329)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32275366/
  • Ekstrakt z nasion kozieradki zmniejsza policystyczne jajniki w grupie go spożywającej (po 8 tygodniach – wyniki USG) oraz poprawia cykliczność miesiączek. 330)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24250624/
  • Bajkalina (np.z tarczycy bajkalskiej) hamuje spadek AMPK oraz obniża wzrost enzymu 5alfa reduktrazy w tkankach jajników. 331)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31722718/
  • Kapsułki Tian Gui polepszają problem z hiperandrogenizmem, hiperinsulinemią oraz polepszają funkcjonwanie jajników. Redukują poziomy insuliny bez zahamowania funkcji osi przysadka-podwzgórze-jajniki. 332)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21906521/
  • Koreański czerwony żeń szeń normalizuje morfologie jajników, czynnik wzrostu nerwów NGF, obniża liczbę pęcherzyków antralnych i zwiększa liczbę ciałek żółtych w PCOS. 333)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23717068/
  •  334)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19494711/
  • Konieczna jest suplementacja witaminami z grupy B w celu redukcji podwyższonej homocysteiny w PCOS. 335)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15790610/
  • NAC(n-acetylo cysteina) obniża BMI i tesotsteron. 336)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31749393/ Zwiększa poziom owulacji. 337)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15705376/ Poprawia profil lipidowy i obniża poziom glukozy naczczo tak samo jak insuliny (i robi to lepiej od metforminy!). 338)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26654154/ Poprawia także jakość oocytów 339)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29043702/ Redukuje przepływ wapnia do kanałów TRPV1 co redukuje stres oksydacyjny. 340)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25666878/NAC plus l-arginina przywraca prawidłowe funkcjonowanie gonad w PCOS (chodzi o poprawe wrażliwości insulinowej). Zarówno NAC jak i l-karnityna zwiększają szanse owulacji (i zajścia w ciąże) u kobiet z PCOS. 341)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31273783/
  • Melatonina redukuje wage ciała, poziomy insuliny i CRP. Ponadto polepsza tolerancję glukozy, zmniejsza liczbę pęcherzyków torbielowatych i zmniejsza przerost adipocytów. 342)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25176048/
  • Jad pszczeli hamuje czynniki COX-2, VEGF oraz cytokine IL-6 343)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24330637/
  • Bushen Tongmai recipe poprawia insulinowrażliwość w PCOS 344)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20506828/
  • Sibutramina – kolejny lek który poprawia praktycznie wszystkie zaburzenia w PCOS. 345)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18071341/ 346)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17603048/
  • Pikolinian chromu może pomóc w tej chorobie z nadmiernie podniesioną glukozą 347)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15208835/
  • Japońska terapia Yishen Jianpi Yangxue Tongli nie dość że reguluje oś przysadka-podwzgórze-jajniki to jeszcze zwiększa insulinowrażliwość 348)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14666761/
  • Ocet jabłkowy w dawkce 15gram dziennie obniża insulinooporność oraz mniejsza stosunek LH/FSH. Przywraca także miesiączkę po 40dniach. 349)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23666047/
  • Grzyb Maitake (Grifola frondosa) przywraca owulację u kobiet z PCOS. 350)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21034160/
  • Elektroakupunktura może poprawić morfologię policystycznych jajników i zniwelować hiperandrogenizm 351)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32733580/ Inne badanie to potwierdza stwierdzając że niweluje insulinooporność, dysfunkcje mitochondriów i stres retikulum endoplazmatycznego poprzez zwiększenie autofagii. 352)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32698821/ 353)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32572779/
  • Trening aerobowy po 12tygodniach może poprawić układ kardiologiczny, status hormonu AMH i obniżyć stres oksydacyjny. 354)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32725588/
  • Wywar ziołowy o nazwie Yangjing Zhongyu obniża hiperandrogenemie w PCOS. Ponadto poprawia funkcję jajników i promuje rozwój pęcherzyków. 355)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22500393/
  • Siarczan cynku w dawce 220mg dziennie przez 8 tygodni polepsza profil metaboliczny w PCOS. 356)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25868059/
  • Cynk – obniża poziomy mTOR i insuliny w PCOS, obniża ilość cyst w jajnikach. 357)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32405346/Cynk w tej chorobie przeciwdziała łysieniu, hirsutyzmowi i obniża poziomy MDA. 358)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26315303/
  • Minimum 30gram siemienia lnianego dziennie przez 4 miesiace – spadek poziomu testosteronu i hirsutyzmu u 31 letniej kobiety. 359)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19789727/
  • Tabletki Jinqi Jiangtang poprawiają metabolizm węglowodanów i redukują biosyntezę androgenów u kobiet z PCOS. 360)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17090371/
  • Tuja i jej jeden z aktywnych składników alfa tujon podwyższają poziomy estradiolu i progesteronu natomiast testosteronu i hormonu luteinizującego – obniżają. Obniżają także poziomy leptyny i glukozy. 361)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25818694/
  • Sibutramina ponadto obniża poziomy hormonu AMH (anty-Mullerian hormone). 362)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22579228/
  • Jaśmin – nadaje się do leczenia PCOS – hiperandrogenizmu i hirsutyzmu. 363)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16889184/ 364)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27923166/
  • Pomocna jest także zielona herbata (redukuje stres oksydacyjny) oraz zmniejsza insulinooporność 365)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26664389/ Tak samo pikolinian chromu stymże on dodatkowo pobudza owulację 366)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26663540/

  • Nardostachys jatamansi, Tribulus terrestris L. i Embelia tsjeriam-cottam wykazują działanie antyandrogenne a 2 pierwsze rośliny regulują wzrost pęcherzyków jajnikowych 367)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25919204/
  • Cynodon dactylon – sugeruje się iż jest lepszy od metforminy w PCOS. 368)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31949991/
  • Matricaria chamomilla przeciwdziała apoptozie komórek tarczycy i niweluje niedoczynność tarczycy w tej chorobie. 369)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31948119/
  • Naltrekson polepsza funkcje metaboliczne i endokrynologiczne a w raz z clomidem prowadzi do polepszenia płodności u kobiet które miały z tym problem biorąc tylko clomid i nie reagowały na clomid 370)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18641399/
  • Post żywieniowy redukuje kortyzol i noradrenaline u osób z tą chorobą. 371)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26175759/
  • Kwas GLA (także olej z wiesiołka czy ogórecznika będzie bardzo pomocny). 372)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32444273/
  • Bakterie kwasu mlekowego niwelują PCOS poprzez wpływ na regulacje hormonów. Zatem probiotyki będą pomocne. 373)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32441726/
  • Izoflawony sojowe wprawdzie obniżają poziomy testosteronu ale nie mają wpływu na hormon FSH. 374)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32436742/
  • Nalewka alkoholowa z kwiatów Matricaria chamomilla(rumianek) może całkowicie wyleczyć z tej choroby. 375)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23926485/
  • Akupunktura może przywrócić prawidłowe cykle menstruacyjne oraz obniżyć LH i testosteron u kobiet z PCOS 376)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32481448/
  • Sugeruje się iż leki hamujące cytokinę IL-6 mogą mieć działanie lecznicze w tej chorobie 377)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov32526588/
  • Herbatka szalwi (Salvia officinalis) będzie redukować stres oksydacyjny i poziom glukozy u osób z PCOS. 378)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32523881/
  • Vitex agnus-castus i diindolylmethane(DIM) dają sobie rade z hiperandrogenizmem. 379)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32549844/
  • Olej lniany polepsza status układu hormonalnego, stanu zapalnego oraz mikrobioty jelitowo-waginalnej. 380)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32670195/
  • Naltrekson pomaga pod względem endrokynno-metabolicznym (długa kuracja). 381)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12009347/
  • Herbata majerankowa (marjoram) obniża poziom DHEA-S oraz insuline na czczo. 382)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25662759/
  • Akupunktura niweluje hiperglikemie i polepsza funkcjonowanie jajników i trzustki(chodzi o punkty akupunkturowe ST36 i SP6). 383)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28689186/
  • Pikolinian chromu obniża BMI, insulinę na czczo i obniża poziomy wolnego testosteronu 384)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28595797/
  • Zielona herbata u otyłych kobiet z PCOS powoduje utratę wagi, obniża insulinę na czczo i obniża poziomy wolnego testosteronu 385)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28584836/
  • Imbir (ekstrakt w wysokich dawkach) polepsza symptomy PCOS lepiej niż clomid i nie ma skutków ubocznych 386)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29662964/
  • Krocetyna to substancja zawarta w szafranie – pomaga w PCOS głównie poprzez wpływ na kisspeptynę (hormon/peptyd dostępny także w formie injekcyjnej) 387)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30257351/
  • Resweratrol razem z metforminą polepsza profil hormonalny, strukturę komórek pęcherzykowych jajnika, status antyoksydacyjny i działa przeciwzapalnie poprzez aktywację SIRT1 i AMPK. 388)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29958542/ Inne badanie potwierdza że resweratrol radzi sobie z peroksydacją lipidów i insulinoopornością w tej chorobie. 389)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29766146/ Resweratrol hamuje NF-kB i moduluje stres retikulum endoplazmatycznego w komórkach ziarnistych 390)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31483910/ Obniża poizomy androgenów 391)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27754722/
  • Czarnuszka i zawarta w niej substancja THYMOQUINONE polepszają funkcjonowanie jajników. 392)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29942936/
  • Nalewka alkoholowa z siemienia lnianego polepsza profil hormonalny i funkcjonowanie jajników. 393)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29942457/
  • Olej z siemienia lnianego polepsza metabolizm insuliny, obniża poziom trójglicerydów i poziom CRP. 394)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29117618/
  • Kwas ALA już w dawce 400mg dziennie poprawia zaburzenia metaboliczne w PCOS. 395)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29090431/
  • Ekstrakt z rumianku obniża testosteron całkowity 396)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29887901/
  • Jedzenie 6 posiłków jest lepsze niż 3 pod względem insulinooporności 397)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26862008/
  • Wywar Cangfu Daotan reguluje metabolizm lipidów, wydzielanie hormonów i odpowiedz zapalną. 398)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33137356/
  • FuFang ZhenZhu TiaoZhi poprzez nasilenie produkcji adiponektyny z tkanki tłuszczowej pomaga w PCOS. 399)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33212180/
  • Ekstrakt z czerwonego żeńszenia(koreańskiego) zapobiega nadmiernemu poziomowi DHEA poprzez swoje działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne. 400)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33192122/
  • Witamina K2 mk7 obniża insulinę na czczo, obniża trójglicerydy, hormon DHT i ogólną masę ciałai zwiększa poziom hormonu SHBG. 401)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33133563/
  • Cytokina IL-22 reguluje wrażliwość na insulinę i funkcje jajników w PCOS. 402)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32163914/
  • Wywar Cangfudaotan obniża insulinooporność i polepsza rozwój pęcherzyków. 403)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33299379/
  • Berberyna obniża insulinooporność poprzez wpływ na czynniki TLR4, LYN, PI3K, Akt, NF-kB, TNF-?, IL-1, IL-6 i kaspazę-3. 404)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33407557/
  • Heqi san z TCM (zapewne mieszanka ziołowa) reguluje hormony, niweluje morfologiczne jajników i poprawia insulinooporność. 405)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29020999/
  • Xiao-Yao-San reguluje antywność nerwu współczulnego co może pomóc w tej chorobie. 406)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29018356/
  • GABA to na pewno pomocny suplement/neuroprzekaźnik. Obniża mase ciała i testosteron, podwyższa enzymy antyoksydacyjne CAT,SOD i estradiol. 407)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28915843/
  • Ekstrakt z pestek winogron redukuje LDL-C,IL-6 i tym samym niweluje stan zapalny i poprawia symptomy PCOS. 408)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28868839/
  • Izoflawony sojowe z kolei mają dobroczynne działanie na obniżenie poziomu testosteronu. 409)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27927075/
  • Rutyna zmniejsza ilość pęcherzyków torbielowatych, obniża stan zapalny oraz poprawia profil antyoksydacyjny i lipidowy. 410)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27923406/
  • Ekstrakt z nasion kozieradki o nazwie furocyst poprawia cykl owulacyjny, zmniejsza wielkość i ilość torbieli jajników, zwiększa poziomy LH i FSH. 411)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26516311/
  • Suplementacja magnezem,cynkiem,wapnem i witaminą D3 poprawia markery kardio-metaboliczne oraz niweluje problemy z insuliną. 412)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29137465/ Obniżają markery stanu zapalnego – IL-1,TNF alfa, hs-CRP i polepszają status antyoksydacyjny organizmu 413)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29127547/
  • Kurkumina także na pewno będzie pomocna ze względu na jej przeciwzapalne działanie w tej chorobie (redukuje TNF alfa, IL-6 i obniża CRP). 414)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29201665/ Przeciwdziała stanowi zapalnemu wątroby który może doprowadzić do martwicy tego narządu. 415)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28836404/ Obniża hiperandrogenemie i hiperglikemię 416)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33137599/
  • Tabletki Bak Foong obniżają hiperandrogenemie 417)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26622758/
  • Katechiny zawarte w herbacie oolong mogą zniwelować dysfunkcje jajników i insulinooporność (pozytywny wpływ na stan zapalny macicy i degradacje macierzy poprzez zahamowanie ścieżki sygnałowej p-STAT3) 418)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33292347/
  • Sugeruje się iż zwiększenie spożycia białka może obniżyć ryzyko nadwagi/otyłości 419)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32967289/
  • Elektroakupunktura jest także skuteczna w przypadku obniżenia poziom LH,testosteronu i hormonu AMH. 420)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32869574/421)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33109277/422)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657164/
  • Genisteina może pomóc poprzez jej właściwości antyoksydacyjne oraz obniżanie dialdehydu malonowego w jajnikach i osoczu. 423)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31435584/
  • Terapia ciepłem zmniejsza aktywność nerwów współczulnych i zmniejsza ryzyko zaburzeń sercowo-naczyniowych. 424)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31483156/425)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31136202/
  • Terapia Mezenchymalnymi komórkami macierzystymi łagodzi stany zapalne i poprawia dysfunkcję jajników. 426)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31611920/
  • Trening HIIT zwieksza poziomy adiponektyny a poziomy insuliny, cholesterolu(LDL) można przez to obniżyć (i podwyższyć HDL). 427)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31516017/
  • Imbir zmniejsza cysty na jajnikach i obniża stany zapalne (obniża COX-2) 428)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28093231/
  • Kwas pachymowy – podobne działanie do metforminy 429)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32776126/
  • Tylakoidy zawarte między innymi w szpinaku obniżają poziom testosteronu i insulinooporność 430)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32782010/ 431)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32787839/
  • Genisteina może poprawić funkcjonowanie jajników 432)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29937456/
  • Asparagus racemosus poprzez działanie antyoksydacyjne może poprawiać funkcjonowanie jajników,wzrost i rozwój pęcherzyków, jakość oocytów i niepłodność w tym też może poprawić gospodarkę hormonalną. 433)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29635127/
  • Olejek miętowy (Mentha Spicata) redukuje masę ciała, poziomy testosteronu, cysty na jajnikach. 434)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29399556/
  • Ekstrakt z białej piwoni(z korzenia) hamuje nadmierne wytwarzanie testosteronu poprze hamowanie enzymów CYP17A1 i CYP11A1. 435)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30195059/
  • Wywar Shouwu Jiangqi niweluje insulinooporność i polepsza dysfunkcje owulacyjne 436)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26179926/
  • Kwercetyna obniża poziomy testosteronu i estradiolu oraz podnosi poziomy progesteronu poprawia zaburzenia metaboliczne 437)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29615083/438)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29105398/ Poprawia zaburzenia hormonalne i insulinowrażliwość wywołana przez adiponektyne 439)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27824398/440)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27634381/
  • Wywar Zhibaidihuang jest skuteczny w przypadku androgenizmu w PCOS. 441)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32186067/
  • DHEA (dostępny w formie suplementu)to taki miecz obusieczny – w niskich dawkach u kobiet poprawia rezerwe jajnikową i szanse zajścia w ciąże, jednak wyższe dawki powoduja symptomy zbliżone do PCOS 442)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29526798/
  • Yohimbina HCL obniża poziomy LH i podwyższa estrogen 443)sci-hub.se/10.3906/sag-1412-77
  • Substancja o nazwie Hydroxysafflor yellow A wyekstrahowana z Carthamus tinctorius redukuje stres oksydacyjny i przywraca prawidłowe wydzielanie hormonów 444)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31803965/
  • Kapsułki Heyan Kuntai niwelują zaburzenia metabolizmu lipidów i glukozy poprawiając insulinowrażliwość 445)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31574794/
  • TCM Mahuang-Tang niweluje symptomy PCOS poprzez poprawe rozregulowanej gospodarki hormonalnej jajników i enzymów steroidogennych (Cyp19a1, Hsd3b1, Hsd17a1 i Cyp11a1) 446)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31606536/
  • Ulmus minor (kora) reguluje poziomy testosteronu 447)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31517633/
  • Pomocny może być także Vitex negundo(nalewka) w zaburzeniach hormonalnych 448)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31453130/
  • Nikotynamid obniża poziomy testosteronu i ekspresje genu CYP17A1, polepsza insulinooporność między innymi działając na transporter glukozowy GLUT4 i obniża ekspresje genu wisfatyny. 449)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32298659/
  • Berberyna – uwrażliwia komórki na insulinę 450)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32785222/451)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30538756/
  • Inulina podwyższa poziomy bifidobakterii a obniża Proteobacteria, Helicobacter i Parasutterella. Ponadto podwyższa poziom cytokiny IL-10. 452)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31270279/
  • Hemina i L-arginina poprawiają stres oksydacyjny, stan zapalny, dysbalans hormonalny i zaburzenia metaboliczne w PCOS. 453)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30443939/
  • MitoQ10 cofa insulinooporność i zaburzenia endokrynne i reprodukcyjne. 454)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30431108/
  • TUDCA (inhibitor stresu retikulum endoplazmatycznego) 455)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30423122/
  • Ekstrakt z liści głogu może pomóc praktycznie we wszystkich problemach w PCOS 456)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30404093/
  • Nalewka z czarnuszki poprawia dojrzewanie oocytów, redukuje stres oksydacyjny i modyfikacje epigenetyczne. 457)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33062919/
  • Ekstrakt z liści Ficus religiosa 458)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33152430/
  • Aescynian sodu poprawia morfologie jajników,zmniejsza poziom tetosteronu i LH do FSH. 459)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28471233/
  • Wywar Shou-Wu Jiang-Qi pomaga w przypadku insulinooporności w PCOS 460)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7220733/
  • Bushen Quyu razem z akupunkturą polepszają/przywracają menstruację, zwiększają szanse zajścia w ciążę i polepszają gospodarkę hormonalną. 461)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30645838/
  • Kombinacja Withania somnifera Dunal i Tribulus terrestris (nalewki) 462)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28462131/
  • Irydoidy z łodygi Genipa americana chronią przed zniszczeniami spowodowanymi przez stan zapalny poprze zregulację ścieżki NF-kappaB. 463)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29049992/
  • Formuła Gui Zhu Yi Kun 464)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28588681/
  • Cryptotanshinone to związek występujący między innymi w Salvia miltiorrhiza – może pomóc w przypadku zaburzeń płodności w tej chorobie 465)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28559995/ Chroni tkankę jajników przed uszkodzeniem poprzez wpływ na ścieżki sygnałowe HMGB1,TLR4 i NF-kB. 466)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32901834/
  • Resweratrol zmniejsza ekspresję genów VEGF i HIF1 w komórkach ziarnistych co jest bardzo porządane w tej chorobie. 467)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31327131/ Obniża poziom androgenów 468)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28323907/
  • Ocimum kilimandscharicum (ekstrakt) działa lepiej niż metformina pod względem przywrócenia funkcji rozrodczych, hormonalnych i lipidów. 469)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31295470/
  • Tymochinon(jedna z substancji zawartych w czarnuszce) zmniejsza stres oksydacyjny i poprawia modyfikacje epigenetyczne w oocytach w PCOS 470)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31209968/
  • Mieszanka ziołowa składająca się z Rehmannia glutinosa Liboschitz var. purpurae, Lycium chinense, Aquillaria agallocha, Poria cocos, Panax ginseng i miodu zapobiega i też niweluje PCOS wywołany przez DHEA. 471)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24520334/
  • Naringenina – działanie antyoksydacyjne,redukuje poziomy glukozy, normalizuje testosteron i estradiol. 472)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30636259/
  • Chrom po 8 tyg.stosowania poprawia ekspresję genów PPAR-?, GLUT-1, LDLR i IL-1 473)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30546347/
  • Ecklonia cava przywraca balans układu hormonalnego i prawidłowy cykl jajnikowy. 474)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30524282/
  • Sok z granatu poprawia insulinooporność, obniża testosteron. 475)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30538082/
  • Formuła ziołowa DXB-2030 składająca się z takich ziół Trigonella foenum-graecum, Aloe vera, Sphaeranthus indicus, Nardostachys jatamansi i Symplocos racemosa obniża poziomy testosteronu, łagodzi dysfunkcje metaboliczne i problemy z płodnością 476)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30863446/
  • Kora Lycii obniża mase ciała i poziomy testosteronu. Jej pozytywne działanie w PCOS związane jest z oddziaływaniem na ścieżkę sygnałową PI3K/PKB. 477)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26390664/
  • Formuła Chińska Bushen Huatan redukuje stan zapalny i stres oksydacyjny. 478)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26730509/
  • Qingre Yangyin to kombinacja ziolowa która poprawia insulinooporność, obniża poziomy LH, testosteronu i prolaktyny. 479)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26677666/
  • Flawonoidy z Nervilia Fordii które podwyższają FSH a obniżają LH,testosteron i insulinę(ścieżka JAK2/STAT3). 480)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30463907/
  • Mieszanka ziołowa Bushen Huatan obniża insulinooporność w PCOS. 481)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672951/
  • Jiawei Qi Gong Wan poprawia insulinooporność w tej chorobie 482)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33062017/
  • Phyllanthus muellerianus (ekstrakt) zmniejsza pęcherzyki torbielowate, niweluje problemy z płodnościa, problemy hormonalne i strukturalne. 483)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31217802/
  • Labisia pumila to zioło Malezyjskie, które poprawia profil lipidowy, insulinowrażliwość oraz zwiększa masę macicy co wskazuje na działanie estrogenne. 484)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19883744/
  • Saireito(mieszanka ziołowa) obniża LH i polepsza owulację zwłaszcza u kobiet, które nie są otyłe. 485)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29699343/
  • Ekstrakt z bananowca dobrze radzi sobie z obniżeniem glukozy i po jakims czasie oczywiście BMI(body mass index) 486)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7230532/
  • Suplementacja adiponektyną podczas ciąży może zredukować skutki uboczne otyłości i wysokiego poziomu androgenów oraz skorygować zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne 487)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33455575/
  • Bifidobacterium lactis V9 może wyregulować gospodarkę hormonalna u kobiet poprzez modulację mikrobiomu jelitowego 488)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31020040/
  • Myrianthus arboreus wywar lub napar obniża poziomy testosteronu i poziom hormonu LH. Zmniejsza takżę ilość pęcherzyków torbielowatych, polepsza szanse na zajście w ciąże 489)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32917200/
  • Wystepują zaburzenia metabolizmu L-tyrozyny i L-tryptofanu co koreluje z poziomem androgenów. 490)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32986877/
  • Wywar Guizhi Fuling Wan niweluje insulinowrażliwość poprzez modulację mikrobioty jelitowej. 491)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32973686/
  • Dodanie magnezu i błonnika do diety może zmniejszyć zarówno insulinooporność jak i hiperandrogenemię 492)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31024716/
  • Akupunktura Tunga może pomóc 493)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31126554/
  • Tabletki Liuwei Dihuang poprawiają budowę jajników,przywraca prawidłowy rozwój pęcherzyków poprzez zwiększenie aktywności enzymu CYP19A1, łagodzi insulinooporność poprzez działanie na ścieżkę sygnałową PI3K/Akt. 494)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31185267/
  • Wysoki poziom homocysteiny podwyższa ryzyko z donoszeniem ciązy do końca(poronienia) i zmniejsza szanse na owulacje. To samo a nawet więcej powodują problemy metaboliczne. 495)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30979610/
  • Huparzyna A poprawia funkcjonowanie jajników. 496)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33252842/
  • Tabletki danzhi xiaoyao poprawiają wskaźnik owulacji i ciąż u osób z niepłodnością bezowulacyjną i insulino-opornością. 497)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24273971/
  • Mleczko pszczele obniża poziom androgenów poprzez prawdopodobnie modulację estrogenów(obniża). Ponadto podwyższa poziom FSH i obniża LH oraz podnosi status antyoksydacyjny. 498)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32517356/
  • Bushen tongmai może poprawić insulinowrażliwość i zaburzenia owulacyjne. 499)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20862969/
  • Obniżenie poziomu DHT pomoże w przywróceniu płodności jednak nie ma znaczenia w przypadku problemów metabolicznych 500)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31142430/
  • Hormon wzrostu poprawia status antyoksydantów, poprawia dysfunkcje mitochondriów i jakość oocytów w PCOS. 501)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33127971/
  • Nadmierne poziomy androgenów zwiększają akumulacje AGE(końcowe produkty glikacji) w jajnikach poprzez aktywację stresu retikulum endoplazmatycznego. Problem ten niweluje suplement TUDCA 502)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32020188/
  • Polisacharydy z Dendrobium nobile poprawia rozwój pęcherzyków i hamuje apoptozę komórek ziarnistych jajników. Ponadto zmniejszają oporność na insulinę i poziom testosteronu. 503)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31978473/
  • Utrata nadmiernego tłuszczu brzusznego u w/w kobiet przywraca owulację 504)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21771766/
  • Przeleczenie bezdechu sennego poprawia insulinowrażliwość. 505)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21123449/
  • Już nawet jakakolwiek aktywność fizyczna jak większa ilość kroków dziennie obniża ryzyko chorób metabolicznych, obniża stan zapalny i obniża ryzyko cukrzycy typu 2. 506)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30475222/
  • Aurapten (pochodna kumaryny o właściwościach przeciwzapalnych) poprawia dojrzewanie oocytów i poprawia wskaźnik zapłodnienia. 507)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32124396/
  • Wywar Cangfu Daotan poprawia symptomy PCOS. 508)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32148541/

Kwasy omega-3 w PCOS

  • Omega 3 509)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23550861/510)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23017309/Redukują nadmierne poziomy testosteronu i regulują cykl menstruacyjny 511)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24639805/ Redukują ryzyko chorób kardiologicznych poprzez podniesienie statusu PON1 512)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24688934/ Poprawiają status testosteronu, metabolizm insuliny, problemy z hirsutyzmem i redukują stan zapalny i stres oksydacyjny 513)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30230402/ Mogą przyczyniać się do poprawy 'cyklu reprodukcyjnego’ czyli polepszają płodność 514)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657414/Stosowanie Omega 3 z witaminą D3 poprawia psychikę, obniża poziomy testosteronu i CRP, obniża poziomy MDA, cytokinę IL-1 i czynnik VEGF oraz polepsza status antyoksydacyjny. 515)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29859385/Omega 3 zwiększa syntezę resolwiny D1 a ta odpowiada za insulinowrażliwość. Stwierdza się iż omega 3 mogą redukować insulinooporność u pacjentów z PCOS. 516)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30641785/Omega-3 (EPA) pobudza IGF-1 oraz obniża COX-2 517)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25999995/Omega 3 z witaminą E poprawiają ekspresję genów PPAR gamma, IL-8 i TNF alfa (czyli stan zapalny i potencjalnie otyłość) 518)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29306057/ Ponadto może obniżać poziomy testosteronu i insulinooporność 519)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28407657/Kwasy te mogą przynosić pozytywne wyniki w PCOS pod względem modulowania LH/FSH i adiponektyny. 520)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27110520/

Witamina D3 w PCOS

  • D3 z MitoQ10 521)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32760818/ Sama witamina D3 obniża insulnę 2godz.po posilku oraz chroni przed nadmiernym ciśnieniem krwii 522)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24636395/523)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22275473/ Może także poprawić profil metaboliczny 524)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24717915/ D3 i jego niedobór to także zwiększone ryzyko zaburzeń metabolicznych u kobiet z PCOS 525)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32296394/ D3 polepsza biogenezę mitochondrialną która jest zaburzona w PCOS 526)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32048305/ Dodatkowo poprawia integralność membran mitochondrialnych 527)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32681627/528)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32580859/529)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31673465/ Koenzym Q10 po 8 tygodniach stosowania obniża stany zapalne i dysfunkcje śródbłonka u kobiet z nadwaga z PCOS. 530)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32544011/D3 z wapnem poprawia prawie wszystkie zaburzone parametry u osób z PCOS 531)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25300649/ D3 poprawia owulację 532)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32363556/ D3 poprawia insulinooporność i hiperandrogenizm jak i również metabolizm lipidów. 533)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32256745/Witamina D3 obniża biodostępność cytokiny TGF-beta1 co jest bardzo porządane w tej jednostce chorobowej 534)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26485217/Obniża glukoze na czczo i całkowity poziom cholesterolu w PCOS. 535)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32909865/ Obniża czynnik VEGF 536)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28350328/Dobrą opcją do witaminy D3 jest także dodanie oleju z wiesiołka. Poprawi to poziom trójglicerydów, cholesterolu, glutationu i obniży MDA. 537)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28742409/Witamina D3 zmniejsza poziom glukozy we krwii. 538)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29946756/Obniża poziom AMH u kobiet z PCOS. 539)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32481491/

Dieta w PCOS

  • Dieta o niskim IG daje dobre rezultaty jeśli chodzi o poprawę cykli owulacyjnych. 540)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29734548/
  • Dieta ketogeniczna ALE stosowana w dłuższym okresie czasu (tutaj w badaniu 24tygodnie) 541)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16359551/
  • Dieta nisko węglowodanowa 542)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24914605/543)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32200247/ 544)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31885557/
  • Eliminacja z diety nasyconych kwasów tłuszczowych (zwiększają stany zapalne) 545)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32140727/
  • Totalnie wyeliminować fruktozę z diety 546)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33474510/
  • Dieta wysokotłuszczowa(i wysokowęglowodanowa bo tak też robi się takie badania) i podwyższony poziom DHT związane są z rozwojem i patologią PCOS. 547)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157446/
  • Dieta ketogeniczna pomaga praktycznie zredukować wszystkie podwyższone markery w PCOS 548)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32103756/ 549)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33462940/
  • Dieta bogata w białko ale i tak niskokaloryczna przyczynia się do poprawy insulinowrażliwości oraz poprawy gospodarki hormonalnej
  • Dieta niskowęglowodanowa oparta na produktach o niskim IG powoduje wzrost kwasu moczowego co ma działanie wyciszające stan zapalny. 550)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30999628/
  • Dieta redukcyjna powoduje wzrost czynnika IGF-1 co ma przełożenie na działanie kardioprotekcyjne 551)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30010177/ 
  • Dieta ketogeniczna przynosi dobre rezultaty jeśli chodzi o obniżenie testosteronu i wagi ciała(poprzez poprawe insulinowrażliwości). 552)Mavropoulos JC, Yancy WS, Hepburn J, et al. The effects of a lowcarbohydrate, ketogenic diet on the polycystic ovary syndrome: a
    pilot study. Nutr Metab. 2005;2:35.
     553)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31185843/

 

Obszerna praca na temat pozytywnego wpływu probiotyków w PCOS sci-hub.se/10.1038/s41430-019-0434-9 I kilka mniejszych pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31165401/ pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31060892/
Dobra praca na temat chińskich kombinacji ziołowych na PCOS pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31192922/
Duza przekrojowa praca na temat genetyki w PCOS ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7183000/
Rozbudowana praca na temat stanu zapalnego w PCOS sci-hub.se/10.1002/jcp.29912

Olbrzymia praca przekrojowa o inozytolach sci-hub.se/10.1080/10408398.2020.1845604

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic 

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
1pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33301159/
2pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33033446/
3pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33407572/
4pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28299548/
5pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25215277/
6pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25594618/
7pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15731326/
8pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25731152/
9pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32583210/
10pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32639550/
11pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31977861/
12pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22170719/
13pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18725155/
14pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16785159/
15pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22270872/
16pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29564739/
17pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21474908/
18pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9147642/
19pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23840863/
20pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30348034/
21pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24114630/
22pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24078159/
23pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32050935/
24pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32133054/
25pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32295989/
26pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31941453/
27pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32003435/
28pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32031919/
29pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30024552/
30pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24520473/
31pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22699877/
32pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31122534/
33pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30509295/
34pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32856958/
35pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32821746/
36pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32960117/
37pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29604466/
38pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33091151/
39pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32382742/
40pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20450755/
41pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16965825/
42pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32454906/
43pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28060790/
44pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30687119/
45pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18339256/
46pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32176075/
47pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21972004/
48pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24203060/
49pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9572428/
50pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24927491/
51pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15624269/
52pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15012623/
53pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19542757/
54pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21908093/
55sci-hub.se/10.1111/j.1365-2265.2011.04223.x
56pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21862266/
57pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21820873/
58sci-hub.se/10.2174/092986707782360088
59pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18378560/
60pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23604095/
61pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22999793/
62pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16940454/
63pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22904174/
64pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22583189/
65pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22579050/
66pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21107589/
67pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32673996/
68pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32627151/
69pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33355023/
70pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32496833/
71pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26291816/
72pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32495930/
73pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32476487/
74pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32456146/
75pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20694489/
76pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19931073/
77pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33488329/
78pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33416512/
79pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32393090/
80pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32364518/
81pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32067218/
82pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31906930/
83pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31841986/
84pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16943580/
85pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25822940/
86pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26731268/
87pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26701868/
88pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25758722/
89pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25714674/
90pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30292647/
91pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29880172/
92pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28739562/
93pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25929428/
94pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12656935/
95pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25526506/
96pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10404813/
97pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28347315/
98pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25336505/
99pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25303485/
100pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25242113/
101pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25935491/
102pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29602230/
103pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29469650/
104pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29374985/
105pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29370410/
106pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30732885/
107pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29321035/
108pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28437788/
109pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29115598/
110pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33356631/
111pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33343510/
112pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27804265/
113pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27908216/
114pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33275771/
115pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33218348/
116pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33230470/
117pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32054355/
118pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31500491/
119pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31496917/
120pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33125692/
121pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33083270/
122pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33072787/
123pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33417636/
124pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33387350/
125pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26502843/
126pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26643539/
127pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28042549/
128pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31096807/
129pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32350744/
130pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31815927/
131pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31431096/
132pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31399035/
133pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31370285/
134pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29055959/
135pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25446648/
136pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26220768/
137pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32812171/
138pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31629408/
139pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28293234/
140pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33061822/
141pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26607017/
142pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31215873/
143pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31203910/
144pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29707577/
145pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31115233/
146pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32988397/
147pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32923927/
148pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32883514/
149pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32869098/
150pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32865246/
151ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12849816/
152pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30849463/
153pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31156550/
154pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31154608/
155pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26488073/
156pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26799617/
157pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30896318/
158pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30867561/
159pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8513959/
160pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8447386/
161pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2185040/
162pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9557824/
163pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9510005/
164pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9496335/
165pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9481555/
166pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9302393/
167pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16155079/
168pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16335908/
169pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17526940/
170pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15526718/
171pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32411228/
172pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32585861/
173pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32429902/
174pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25373013/
175endokrynologiapediatryczna.pl/?doi=10.18544/EP-01.11.03.1390
176pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23490536/
177pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31667685/
178pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30963410/
179pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25510442/
180pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23350701/
181pl.wikipedia.org/wiki/Hipokretyna
182pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23316887/
183pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672165/
184pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24278732/
185pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24851177/
186pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30065244/
187pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24497217/
188pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157924/
189pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24592911/
190pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24873996/
191pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29506313/
192pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32252386/
193pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29447491/
194pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32219132/
195pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32374020/
196pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32327976/
197pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31915452/
198pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31706105/
199pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32311120/
200pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32297812/
201pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32241195/
202pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32150694/
203pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32068544/
204pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32000752/
205pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31970418/
206pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24512496/
207pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32760272/
208pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32617304/
209pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32538231/
210pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31954081/
211pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31943006/
212pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31922343/
213pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31919796/
214pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31917860/
215pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32281435/
216pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32127139/
217pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32107266/
218pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31901092/
219pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31897897/
220pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31801197/
221pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31735163/
222pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31686756/
223pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31336507/
224pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30982370/
225pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31681178/
226pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31627243/
227pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31613965/
228pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23869143/
229pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20598902/
230pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24152688/
231pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20504100/
232pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465100/
233pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30337305/
234pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33441551/
235pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33426415/
236pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28036005/
237pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21193545/
238pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25469562/
239pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24397396/
240pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30266220/
241pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32387634/
242pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29373882/
243pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15860277/
244pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31071422/
245pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27984130/
246pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32504400/
247pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8458488/
248pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19585478/
249pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33457340/
250pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30369967/
251pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29387832/
252pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31564389/
253pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31696157/
254pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31827467/
255pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31888395/
256pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32197626/
257pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29443823/
258pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32368208/
259pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32386521/
260pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32256570/
261pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157927/
262pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22223702/
263pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25373012/
264pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30626230/
265pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29265900/
266pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31298405/
267pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32989863/
268pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32945218/
269pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29052180/
270pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24505965/
271pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2338011/
272pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32418772/
273pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30270194/
274sci-hub.se/10.1016/j.tem.2020.02.002
275pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32292388/
276pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31310077/
277pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30417994/
278pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31139144/
279pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32343612/
280pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25015747/
281pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28277138/
282pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30977089/
283pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30806529/
284pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32942589/
285pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26666519/
286pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31991296/
287pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31661670/
288pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32160160/
289pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465123/
290pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32725591/
291pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31980022/
292pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31987228/
293pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32045334/
294pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31874063/
295pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33468143/
296pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32144929/
297pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32229652/
298pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29322000/
299pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29250843/
300pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29737802/
301pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24813595/
302pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30340496
303pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32151755/
304pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32285088/
305pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24483039/
306pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24828019/
307pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25050308/
308pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22158730/
309pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32185551/
310pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16552830/
311pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16500338/
312pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8174717/
313pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31646603/
314pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657275/
315pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18166189/
316pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22091248/
317pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24639797/
318pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30293079/
319pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30287740/
320pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30271715/
321pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30202998/
322pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28949260/
323pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27911471/
324pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30286483/
325pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30181771/
326pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30103849/
327pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30062709/
328pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32005271/
329pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32275366/
330pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24250624/
331pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31722718/
332pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21906521/
333pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23717068/
334pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19494711/
335pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15790610/
336pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31749393/
337pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15705376/
338pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26654154/
339pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29043702/
340pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25666878/
341pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31273783/
342pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25176048/
343pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24330637/
344pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20506828/
345pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18071341/
346pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17603048/
347pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15208835/
348pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14666761/
349pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23666047/
350pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21034160/
351pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32733580/
352pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32698821/
353pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32572779/
354pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32725588/
355pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22500393/
356pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25868059/
357pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32405346/
358pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26315303/
359pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19789727/
360pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17090371/
361pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25818694/
362pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22579228/
363pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16889184/
364pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27923166/
365pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26664389/
366pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26663540/
367pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25919204/
368pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31949991/
369pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31948119/
370pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18641399/
371pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26175759/
372pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32444273/
373pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32441726/
374pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32436742/
375pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23926485/
376pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32481448/
377pubmed.ncbi.nlm.nih.gov32526588/
378pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32523881/
379pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32549844/
380pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32670195/
381pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12009347/
382pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25662759/
383pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28689186/
384pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28595797/
385pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28584836/
386pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29662964/
387pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30257351/
388pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29958542/
389pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29766146/
390pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31483910/
391pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27754722/
392pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29942936/
393pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29942457/
394pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29117618/
395pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29090431/
396pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29887901/
397pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26862008/
398pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33137356/
399pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33212180/
400pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33192122/
401pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33133563/
402pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32163914/
403pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33299379/
404pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33407557/
405pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29020999/
406pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29018356/
407pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28915843/
408pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28868839/
409pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27927075/
410pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27923406/
411pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26516311/
412pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29137465/
413pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29127547/
414pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29201665/
415pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28836404/
416pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33137599/
417pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26622758/
418pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33292347/
419pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32967289/
420pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32869574/
421pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33109277/
422pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657164/
423pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31435584/
424pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31483156/
425pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31136202/
426pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31611920/
427pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31516017/
428pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28093231/
429pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32776126/
430pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32782010/
431pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32787839/
432pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29937456/
433pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29635127/
434pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29399556/
435pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30195059/
436pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26179926/
437pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29615083/
438pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29105398/
439pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27824398/
440pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27634381/
441pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32186067/
442pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29526798/
443sci-hub.se/10.3906/sag-1412-77
444pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31803965/
445pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31574794/
446pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31606536/
447pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31517633/
448pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31453130/
449pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32298659/
450pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32785222/
451pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30538756/
452pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31270279/
453pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30443939/
454pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30431108/
455pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30423122/
456pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30404093/
457pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33062919/
458pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33152430/
459pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28471233/
460ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7220733/
461pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30645838/
462pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28462131/
463pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29049992/
464pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28588681/
465pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28559995/
466pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32901834/
467pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31327131/
468pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28323907/
469pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31295470/
470pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31209968/
471pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24520334/
472pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30636259/
473pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30546347/
474pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30524282/
475pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30538082/
476pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30863446/
477pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26390664/
478pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26730509/
479pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26677666/
480pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30463907/
481pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672951/
482pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33062017/
483pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31217802/
484pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19883744/
485pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29699343/
486ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7230532/
487pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33455575/
488pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31020040/
489pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32917200/
490pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32986877/
491pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32973686/
492pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31024716/
493pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31126554/
494pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31185267/
495pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30979610/
496pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33252842/
497pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24273971/
498pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32517356/
499pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20862969/
500pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31142430/
501pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33127971/
502pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32020188/
503pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31978473/
504pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21771766/
505pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21123449/
506pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30475222/
507pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32124396/
508pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32148541/
509pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23550861/
510pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23017309/
511pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24639805/
512pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24688934/
513pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30230402/
514pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657414/
515pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29859385/
516pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30641785/
517pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25999995/
518pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29306057/
519pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28407657/
520pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27110520/
521pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32760818/
522pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24636395/
523pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22275473/
524pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24717915/
525pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32296394/
526pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32048305/
527pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32681627/
528pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32580859/
529pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31673465/
530pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32544011/
531pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25300649/
532pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32363556/
533pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32256745/
534pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26485217/
535pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32909865/
536pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28350328/
537pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28742409/
538pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29946756/
539pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32481491/
540pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29734548/
541pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16359551/
542pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24914605/
543pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32200247/
544pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31885557/
545pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32140727/
546pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33474510/
547pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157446/
548pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32103756/
549pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33462940/
550pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30999628/
551pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30010177/
552Mavropoulos JC, Yancy WS, Hepburn J, et al. The effects of a lowcarbohydrate, ketogenic diet on the polycystic ovary syndrome: a
pilot study. Nutr Metab. 2005;2:35.
553pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31185843/
Podziel się tym artykulem na facebooku:

Szumy uszne – bez tajemnic

Szumy uszne – Szacuje się, iż 1/10 dorosłych osób cierpi na to schorzenie 1)sci-hub.se/10.1136/bmj.i4108. Wiele z badań ,które przejrzałem sugerują, iż Chińczycy stosują na szumy uszne rzeczy, które działają na niedobór nerkowy YIN (bezpośrednie moje tłumaczenie pewnie średnio poprawne 🙂 ). Pokrywa się to z badaniami które mówią iż ludzie z przewlekłymi chorobami nerek cierpią między innymi na szumy uszne. 2)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31486695/3)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28813508/Oczywiście problemy z nerkami,cukrzyca czy miażdżyca to nie jedyne problemy zdrowotne, które mogą doprowadzić do szumów usznych?Co jeszcze zatem?jak sobie z nimi radzić lub po prostu wyleczyć?

 

Co może wywołać szumy uszne?

  • Możliwe, że erytromycyna powoduje szumy uszne 4)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8211901/
  • Spożycie bromianu potasu(tutaj akurat przypadek samobójcy) 5)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2227763/ Narażeni na niego są np.fryzjerki. 6)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11740909/
  • Nadmierne spożycie/spożywanie ibupromu 7)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3410480/
  • Zatrucie indometacyną 8)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3712524/
  • Mogą być wywołane przez doksepinę 9)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6612411/
  • Wankomycynę 10)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7114631/
  • Alkoholizm 11)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7338186/
  • Może go wywołać naproksen 12)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9819544/
  • Częste/intensywne używanie telefonów komórkowych(pole elektromagnetyczne) zwiększa ryzyko zachorowania 13)sci-hub.se/10.7748/ns.24.52.16.s21
  • Mogą być wywołane przez antybiotyk dapsone bardzo często stosowany obecnie w przypadku boreliozy i koinfekcji 14)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20502558/
  • Mogą być wywołane przez ziarniniaka cholesterolowego. 15)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6494466/
  • Powtarzajace się ekspozycje na duży hałas zwiększają ryzyko zachorowania 16)sci-hub.se/10.1136/bmj.i4108
  • Ma bezpośredni związek(badania z przed 40lat to potwierdzają) z hiperinsulinemią i oczywiście z cukrzycą. 17)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10753400/
  • Depakina – może wywołać tą chorobę 18)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11147471/
  • Często występują u pływaków(basenowych naturalnie) – może to mieć związek z infekcją pałeczki ropy błękitnej. 19)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16138712/
  • Może je wywołać chinina 20)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19492495/
  • Choroba Meniera charakteryzuje się między innymi szumami usznymi i problem ten może ustąpić po przeleczeniu niedoczynności tarczycy 21)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27437251/
  • Hiperinsulinemia czy też cukrzyca – mogą być przyczyną szumów usznych 22)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27413410/ 23)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10753320/24)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15379344/
  • Są związane ze śniegiem optycznym 25)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31999855/26)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28723606/
  • Często występuje u osób z fibromyalgią. 27)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31926598/
  • To może być łagodny nowotwór Schwannoma przedsionkowy, który uciska na wewnętrzne przewody słuchowe powodując jednostronny szum w uszach. 28)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7927175/
  • Może wywołać je chemioterapeutyk cisplatyna 29)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32998964/
  • To samo metronidazol 30)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27012341/31)sci-hub.se/10.1017/s0022215100143968
  • U myszy obniżenie ilości receptorów GABAB skutkuje szumami usznymi(robi to salicynian sodu). 32)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26705739/
  • Szczepionka przeciw wściekliźnie 33)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26670892/
  • Gen IL6 i jego polimorfizm 174G/C to zwiększone ryzyko zachorowania na szumy uszne. 34)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26572700/
  • Sugeruje się iż stan trombozy(zakrzepicy) może odgrywać jakąś rolę w tej chorobie 35)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29332609/
  • Hydrochlorochinony 36)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6001088/
  • Cukrzycy mają większe ryzyko szumów usznych. 37)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29798136/
  • Osoby z nadciśnieniem mają wyższe ryzyko szumów usznych. 38)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29683729/
  • Moksyfloksacyna także może je wywołać 39)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29623187/
  • Palenie papierosów ma związek z tą chorobą 40)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29472253/
  • Niedobory B2 i B3,odwodnienie i małe ilości białka – to potencjalne czynniki przyczyniające się do tej dolegliwości 41)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29433160/
  • Kawa w dawce (kofeina tak na prawde w dawce) powyżej 600mg dziennie może powodować szumy uszne. 42)sci-hub.se/10.1016/j.bjorl.2017.11.003
  • Infekcja wirusem Coxsackie B może wywołać to zaburzenie 43)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17984924/
  • Tu z kolei badanie, z którego wynika iż spożycie kawy nawet w dużych ilościach zmniejsza ryzyko szumów usznych 44)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24608016/
  • Infliximab może wywołać tą chorobę 45)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24125068/
  • Leki z grupy tetracyklin mogą wywoływać to schorzenie 46)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23377512/
  • Salicyniany negatywnie działają na ślimakowe receptory NMDA wywołując szumy uszne. 47)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24882929/ Pobudzają też cytokiny prozapalne 48)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28849125/
  • Nadciśnienie to kolejna przyczyna 49)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25190255/