Chanca Piedra (Phyllanthus niruri) to roślina, którą nazywają też 'stone breaker’ czyli łamacz kamieni. I faktycznie ogrom doniesień użytkowników jak i same badania wykazuja, że doskonale się nadaje do pozbycia się zarówno kamieni nerkowych jak i żółciowych. Co mi jeszcze zaimponowało w tej roślinie do wgłebienia się w badania na jej temat?Np. silne dowody na jej działanie przeciwmalaryczne a jak działa na malarię to także i na naszą rodzimą europejską Babeszjozę. Jakie jeszcze właściwości prozdrowotne ma do zaoferowania Chanca piedra?O tym poniżej.
Skład Phyllanthus niruri: lignany (phyllanthin, hypophyllanthin, nyrphylline, nirtetralin, niranthin, phyltetralin, phyllnirurin ), taniny (phyllanthusin D, amariin, amarulone, amarinic acid), ellagitannins (repandusinic acid, geraniin, corilagin), flawonoidy (quercertin, astralgin, quercertrin, isoquercitrin i rutyna), flawonole (kwercetynę), sterole (beta-sitosterol), alkaloidy (ent-norsecurinine, sobubbialine, epibubbialine, sobubbialine, epibubbialine, diarylbutane, nyrphyllin, nirurine, phyllochrysine), saponiny, leucodelphins, ellagic acid, gallic acid, calcium oxalate, phyltetralin, diarylbutane, glycozydy, phenylpropanoids, common lipids, astragalin, carboxylic acids (brevifolin), cymene, gallocatechins, lintetralins, methyl salicylate, niruretin, arabinogalaktan , niruriside, repandusinic acids, triacontanal, tricontanol. trójterpeny (lupeol, phyllanthol, phyllanthenol) i amarinic acid. Zawiera również duże ilości potasu, manganu, miedzi i cynku. 1)ziolazodleglychkrain.blogspot.com/2017/04/phyllanthus-niruri-lisciokwiat-niruri.html2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16252911
Rewelacyjny artykuł naukowy na temat właściwości i składu chanca piedra który mogę polecić znajdziesz pod tym adresem – sci-hub.tv/10.1211/jpp.58.12.0001 lub nawet lepszy wręcz książkę o tej roślinie – sci-hub.la/10.1002/ptr.5825
Indiach i Malezji Phyllanthus niruri jest tradycyjnie gotowany w mleku, które pite jest potem na pusty żołądek aby wyleczyć żółtaczkę, podawane jest dorosłym, dzieciom a nawet niemowlętom. Indyjskie i Brytyjskie badania potwierdziły bezpieczeństwo i skuteczność tego zioła w leczeniu żółtaczki i zapalenia wątroby u dzieci. Brytyjscy naukowcy podali że u dzieci leczonych na ostre zapalenie watroby, funkcje wątroby wróciły do normalnego funkcjonowania w ciągu pięciu dni. Związki aktywne phyllanthin i hypophyllanthin wyizolowane z P. niruri są głównymi składnikami wielu popularnych toników na wątrobę sprzedawanych w Indiach m.in. Liv.-52. W wielu rejonach Indii P. niruri jest powszechnie używany jako antidotum na ukąszenia węży. Dolegliwości żołądkowo-jelitowe – zioło to znane jest z przynoszenia ulgi w wielu problemach układu trawiennego, dzięki swoim właściwościom tonizujacym, przeciwdrobnoustrojowym oraz stymulowania żółci. Używane jest w leczeniu infekcji, czerwonki (włączajac czerwonkę amebiczną), cholery, tyfusu, biegunek, stanów zapalnych, rectitis (zapalenie odbytnicy), appendicitis (zapalenie wyrostka), sprue tropikalnej, kolki, zaparć, gazów, bólów brzucha, niestrawności, anoreksji, anemii i nowotworów brzusznych.
Niemiecki doktor Wolfram Wiemann zaobserwował efektywność P. niruri w usówaniu kamieni w ciąg tygodnia lub dwóch, w 94% z u ponad 100 swoich pacjentów leczonych na kamienie nerkowe. Niemniej jednak zioło to jest rekomendowane przeciw kamieniom nerkowym kiedy kamienie te są raczej małe, ale niezalecane w przypadkach gdy kamienie są duże. Chanca Piedra jest również środkiem używanym w przypadkach kamieni żółciowych, jako że zwiększa wydzielanie żółci w pecherzyku żółciowym i znacząco obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Standardowe dawki suszonego Phyllanthus’a niruri dla dorosłych to 3g na szklankę wody, 2 lub 3 razy dziennie. Inne zaburzenia układu moczowego – napary z P. niruri są również spożywane w celu leczenia wielu innych dolegliwości nerek i dróg moczowych, takich jak infekcje, bóle nerek lub pęcherza, kolka nerkowa, spazmy, albuminuria i inkontynencja z przepełnienia (nietrzymanie moczu z przepełnienia związane z zablokowaniem dróg ujścia uryny, np. na skótek przerostu prostaty). Zioło to tonizuje, harmonizuje, wzmacnia, odtruwa i ochrania nerki, zwiększa wydalanie moczu oraz usuwa uczucie pieczenia występujące podczas jego oddawania. Normalizuje podwyższony poziom wydalanego w moczu wapnia, zmniejsza nadmiar kwasu moczowego we krwi(przeciwdziała i leczy dne moczanową) zwiększając jego wydalanie i istotnie zwiększa ilość wydalanego sodu. Zioło to jest również spożywane aby pobudzić produkcję mleka w przypadkach jego braku. Choroby u dzieci i niemowląt – wywary podawane są niemowlętom i dzieciom na kaszel. Młode liście dawane są dzieciom w celu usunięcia kaszlu lub czkawki. W Malezji P. niruri jest gotowany w kozim mleku, które jest podawane dzieciom i niemowlętom przeciw żółtaczce. W Indiach plemiona z Chotanagpur używają korzenia jako łagodnego środka uspakajającego aby ułożyć małe dzieci do snu, i podają sok z liści w mleku kokosowym w celu pobudzenia apetytu u dzieci. Odrobina soku z tego zioła na kawałku materiału może być użyta do czyszczenia języka u dzieci. Roślina ta zmiażdżona na pastę podawana jest w formie lewatywy niemowlętom jako antidotum na zatrucie. Wywary z całej ususzonej rośliny używane są do kąpieli noworodków jako środek antyseptyczny dla ich skóry. Jakiekolwiek powiększenie wątroby i śledziony, które często pojawia się przy długotrwałej gorączce, zanika i powoli ataki gorąca i dreszcze ustępują.), a także wszystkim innym przewlekłym gorączkom. W Paragwaju Phyllanthus niruri używany jest przede wszystkim do zwalczania gorączki, i czasem nazywany jest Chinina Biednego Człowieka, ale w Indonezji niektórzy ludzie mówią że jest on lepszy w leczeniu malarii niż chinina. Wywary z tego zioła używane są do kąpieli jako zabieg leczniczy podczas malarii i innego typu gorączek. nfekcje bakteryjne – roślina ta spożywana jest w różnej formie w celu zwalczenia wielu typów infekcji bakteryjnych różnych narządów, m.in.: przeziębienia, czerwonki, cholery, duru brzusznego, gruźlicy, trądu, rzeżączki i syfilisu. Zioło to potwierdziło w testach swoją skuteczność przeciwko Micrococcus pyrogenes, Escherichia coli, Staphylococcus i bakteriom Pasteurelli. Naukowcy sugerują że może być ono skuteczne w leczeniu boreliozy, jako że jest ona wywoływana przez bakterie typu krętków a P. niruri jest tradycyjnie używany w walce z syfilisem, który jest również powodowany przez rodzaj krętków.
Zastosowanie zewnętrzne
– sok z rośliny nakładany jest aby leczyć posiniaczenia, rany, owrzodzenia, chroniczne choroby skóry, oczyszczać skórę z czyraków i ropni, a także nowotworów
– sok wprowadzany jest do ucha aby leczyć stany zapalne
– okłady ze zmiażdżonych liści stosuje się na posiniaczenia, rany (czasem w połączeniu z kurkumą), stany zapalne, zwyrodnienia, grzybice, łuszczycę, wypryski, obrzęki, kurzajki, owrzodzenia i świerzb. Pasta z liści P. niruri może być używana do leczenia białych punktów na skórze i żółtaczki, redukuje również swędzenie. Pasta ta nakładana jest na miejsca ukąszenia węży jako antidotum.
– napary mogą być używane po ostudzeniu do płukania jamy ustnej w celu pozbycia się wrzodów lub stanów zapalnych 110)ziolazodleglychkrain.blogspot.com/2017/04/phyllanthus-niruri-lisciokwiat-niruri.html
Uznaje się że jego duże dawki powodują aborcję, dlatego nie wskazane jest przyjmowanie go podczas ciąży oraz przez kobiety planujące poczęcie. Konsumpcja dużych ilości Phyllanthus’a niruri powoduje biegunkę. 111)ziolazodleglychkrain.blogspot.com/2017/04/phyllanthus-niruri-lisciokwiat-niruri.html
– Mój partner miał ból woreczka żółciowego od lat i ZNIKNĄŁ ZNIKNĄŁ ZNIKNĄŁ!!!Miała ból nerek i PRZEPADŁ PRZEPADŁ PRZEPADŁ! ŚWIETNY PRODUKT i świetna cena.
– Moje problemy zostały zażegnane po około miesiącu (kamienie żółciowe)
– W mniej niż miesiąć mojej żony chroniczny ból nerek zniknął i nie wrócił. Moja siostrzenia miała mieć operacje wycięcia woreczka żółciowego która odwołała po 2 tygodniach od stosowania preparatu.
– Mój misiek miał ból nerek przez 9dni przed zarzyciem tego preparatu. Po rozpoczęciu brania wg.zaleceń wydalił 10-12 kamieni nerkowych w 3 dni. To świetny suplement,działa!
– Lubie Chance piedre bo pomaga w sztywności stawów
– Po braniu chancy piedry przez pare dni moje przewody żółciowe zostały otwarte a moja kupa nie jest już żółta. Tak też się stało u 2 innych osób.
– Mam pewne problemy z nerkami i po zarzyciu Chancy Piedry czuje się lepiej i mam więcej energi każdego dnia
– Brałem to przez pare dni na moją wątrobe – polepszyło mi się. Dałem chance piedre mojemu bratu(37lat) który ma kamienie w woreczku żólciowy i narzekał na palenie w żołądku które przeszło po tym preparacie.
– Moja skóra wydaje się czystrza(w dotyku) po spożywaniu Chanca Piedra
– Po spożyciu jednej buteleczki przez miesiąć zauważyłem że przepływ moczu jest zwiększony i nie mam podczas niego bólu ani nacisku na pęcherz (PD:zakładam że gość prawdopodobnie ma/miał przerost prostaty który powoduje ból przy oddawaniu moczu)
– Przez przypadek wziołem 40 kropelek Chanca Piedra jednego dnia kiedy to miałem wirusa herpes na mojej dolnej wardze. Pare godzin po tym poczułem smerganie i ból który minął calkowicie. Zaczołem stosować 40 kropelek na kubek wody 3x dziennie przez 3dni – tak wyleczyłem się z infekcji wirusem herpes po którym nie miałem śladu.
– Używam Chancy Piedry przez tydzien – świetnie mnie oczyszcza! Biorę ją na wątrobe i woreczek żółciowy w celu detoksu i nawet teraz widze że wszystko przesuwa do kanalizy a stolce mają odpowiedni kolor i kształt.
Np.tą stąd (nalewka) lub w kapsułkach stąd
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1, ⇧110, ⇧111 | ziolazodleglychkrain.blogspot.com/2017/04/phyllanthus-niruri-lisciokwiat-niruri.html |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16252911 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28764202 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28718838 |
⇧5 | monitorujcukrzyce.pl/inhibitory-alfa-glukozydazy-akarboza- |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25800644 |
⇧7, ⇧100, ⇧101, ⇧102, ⇧103, ⇧104, ⇧105, ⇧107 | sci-hub.la/10.1002/ptr.5825 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28511679 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27220075 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28483637 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28479727 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28159595 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20020986 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23105663 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17133737 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28391709 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27318080 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26693408 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17913477 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4087921 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20510348 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17904597 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17882995 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17268086 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16953466 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16890682 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25260580 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25009077 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22131154 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7561442 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3467354 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24991228 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24868872 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24672644 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14992325 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24461523 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23829630 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23570525 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23410205 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23333746 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22919249 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22619617 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22529650 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22290450 |
⇧45, ⇧52 | sci-hub.tv/10.1021/np0497245 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15507366 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11235553 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10624878 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22231455 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22034238 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19521844 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12169400 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2514047 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28928090 |
⇧56 | biotechnologia.pl/kosmetologia/biustomania,2148 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28911625 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28344029 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24648109 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24586486 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23690850 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20112179 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23239439 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5061927/ |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22649471 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22645080 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22319255 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22290470 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21986363 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21941945 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21609315 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21323477 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21176271 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22432563 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20380522 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15383230 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19397979 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18541126 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16896689 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12599017 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12010223 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10095174 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15221244 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16394535 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14515028 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1283310 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC60997/ |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8786163 |
⇧89 | (Hufford et al 1988; Au et al 2004) |
⇧90 | (Beutler et al 1985) (Mensah et al 1990; Weenen et al 1990) |
⇧91 | (Subeki et al 2005) |
⇧92 | (Latte & Kolodziej 2000) |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20095802 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20838625 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24782645 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20843268 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21455418 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21698198 |
⇧99 | (Taylor, 2003) |
⇧106 | (Martin et al., 1998; Hegarty et al., 2000; Matsuda et al., 2006; Hirpara et al., 2009; Martinez et al., 2009; Fonseca-Silva et al., 2011; Khachatoorian et al., 2012) |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25996262 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25864680 |
Bacillus clausii to bakteria probiotyczna, do kupienia w preparacie o nazwie enterogermina. Dowiedziałem się o niej jakiś czas temu i od razu mnie zainteresowała pod względem bardzo interesujących właściwości prozdrowotnych (zwłaszcza dla jelit), które sobą reprezentuje. Porównałbym tą bakterię tak troche do w miare pozytywnego grzybka Saccharomyces boulardii tylko że jest znacznie bezpieczniejsz, bez skutków ubocznych i nie wykazuje komplikacji po długotrwałym stosowaniu(które sam kiedyś miałem po Boulardii). Ponadto na uwagę zasługuje fakt, że jest odporna na większość antybiotyków także jest idealna do stosowania w antybiotykoterapii. Jak Bacillus clausii wpływa na układ odpornościowy?co powoduje i w jakich chorobach i stanach zdrowotnych pomaga lub może pomóc?o tym poniżej.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25973914 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24037515 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17105550 |
⇧4, ⇧5 | sci-hub.tv/10.1038/ajg.2009.91 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27001810 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23443952 |
⇧8 | sci-hub.tv/10.1111/febs.13338 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15220667 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29189354 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18360611 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15916013 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15569121 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27543819 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15059191 |
⇧16 | sci-hub.tv/10.1111/j.1398-9995.2005.00722.x |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14711653 |
⇧18 | pl.wikipedia.org/wiki/Makrolidy |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28959626 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28816527 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28868181 |
⇧22, ⇧23, ⇧24, ⇧26, ⇧27 | sci-hub.tv/10.1080/17474124.2016.1200465 |
⇧25 | pl.wikipedia.org/wiki/Defensyny |
⇧28 | sci-hub.tv/10.1007/s12098-008-0119-1 |
Kombucha (kombucza) to herbata wytworzona z cukru, grzybka leczniczego, bakterii i naturalnie samej herbaty. Wszystko to fermentuje herbatę dając jej tym samym prozdrowotne właściwości które znane są w Chinach, Korei, Japonii czy Rosji.
1)sciencedirect.com/science/article/pii/S0963996900000673. Co takiego dokładnie powoduje,w leczeniu jakich dolegliwości sprzyja i co ewentualnie może spowodować(z negatywnych skutków ubocznych)?
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1, ⇧21, ⇧22, ⇧24, ⇧41, ⇧43 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0963996900000673 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28959793 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25856715 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23907022 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23716136 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22591682 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21776478 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21388793 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18979556 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27638313 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26471559 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24192111 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19943946 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11723720 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10978857 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10904168 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10888589 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3452607/ |
⇧19, ⇧30 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/1541-4337.12073/full |
⇧20, ⇧25, ⇧26, ⇧31, ⇧32, ⇧33, ⇧36, ⇧42 | dx.doi.org/10.1155/2015/591869 |
⇧23, ⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3403982/ |
⇧28 | altmedrev.com/publications/7/4/336.pdf |
⇧29 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0963996900000673 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3559235/ |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3390802/ |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8587088 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19245467 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11358110 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC525405/ |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12808367 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9887919 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9346462 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19460826 |
Klebsiella pneumoniae – jest to bakteria gram ujemna która jest w minimalnej ilości naturalną florą skóry, jamy ustnej i jelit. Jest to jedna z najczęstszych bakterii, którą można się zakazić(przy słabym układzie odpornościowym) w szpitalach i często właśnie tam dochodzi do infekcji. Odmiana Klebsiella pneumoniae wytwarza ureazę, fermentuje laktozę i glukozę także jest to nie ciekawa infekacja w przypadku schorzenia typu SIBO gdzie zresztą czesto dochodzi do jej przerostu. Niestety skóra czy jelita to nie jedyne miejsca występowania tej bakterii – pałeczka zapalenia płuc występuje także w drogach oddechowych gdzie może wywołać zapalenie płuc przez co człowiek może pluć gęstą wydzieliną z domieszką krwi. Może także powodować zapalenia stawów czy układu moczowego prowadząc w najgorszym czarnym scenariuszu – do sepsy. U noworodków z kolei może doprowadzić do zapalenia opon mózgowych. 1)pl.wikipedia.org/wiki/Pałeczka_zapalenia_płuc
Klebsiella oxytoca – produkuje beta laktamazę, dzieki czemu jest odporna na penicilinę i ampicilinę. Można się nią zarazić od zwierząt czy też insektów. Gromadzi się często w jelitach, skórze czy noso-gardle ale można ją znaleźć także w innych częściach ciała. Często do infekcji dochodzi także na skutek zakażeń szpitalnych z urządzen czy rąk pracowników szpitala jak i również do zakażenia dochodzi podczas niedoboru odporności czy też antybiotykoterapii. .Może powodować zapalenie okrężnicy oraz sepsę Symptomami zakażenia noworodka przez tą bakterie mogą być napady padaczkowe, powolny rytm serca, zmiany temperatury, żółtaczka, wymioty, biegunki, niski poziom cukru we krwii, zaburzenia ruchowe, obrzęk brzucha. 2)en.wikipedia.org/wiki/Klebsiella_oxytoca
Na oba gatunki Klebsiella bardzo podatni są ludzie w średnim wieku a zwłaszcza alkoholicy i cukrzycy. 3)microbewiki.kenyon.edu/index.php/Klebsiella_oxytoca
Poniżej standardowo wszystko co działa na oba typy Klebsielli – większość to niestety trudno dostępne zioła suszone/ekstrakty ,które próbowałbym zakupić poprzez ebay.com w przypadku,gdyby inne łatwiej dostępne nie podziałały.
Część suplementów i ziół z badań i doniesień zawartych w tym artykule można znaleźć tutaj (podstrona z suplementami i ziołami które sam wyselekcjonowałem)
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pl.wikipedia.org/wiki/Pałeczka_zapalenia_płuc |
---|---|
⇧2 | en.wikipedia.org/wiki/Klebsiella_oxytoca |
⇧3 | microbewiki.kenyon.edu/index.php/Klebsiella_oxytoca |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19471191 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19420996 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19413128 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19374167 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19370888 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19347798 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19263248 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19200700 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19142056 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20606771 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20448855 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19051603 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18790035 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18665989 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18639622 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18257138 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16272702 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11893412 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11483389 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11482772 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11180528 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10861970 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18386487 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18266644 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18226481 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18026204 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22557251 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17472490 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8900018 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17394672 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17337425 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20161916 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20161915 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8055554 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1417697 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1648335 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2775330 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6677714 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17137114 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16869485 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19127719 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16600543 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16562847 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16431389 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16397851 |
⇧49, ⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26715029 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2816464/ |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16317650 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16137849 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16028975 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15898710 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15865506 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15636188 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15634616 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22558572 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7034705 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15588679 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15567252 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14595583 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14531032 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12722153 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12241986 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12165344 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12164266 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21982053 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10499145 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10432211 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8153068 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25050266 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12162458 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21928713 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25312118 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25015464 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11180521 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22071643 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23543782 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20578978 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24126380 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23593573 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24972582 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24377137 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22978236 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22556591 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24097361 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22322252 |
⇧89, ⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25412046 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25471700 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25522803 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26224347 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22776104 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24333961 |
⇧95, ⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25937257 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21771412 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19942754 |
⇧98, ⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22060314 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25637095 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26724423 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25426700 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22732887 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22164794 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27462557 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20576085 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27733226 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23039061 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8412504 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17897226 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28512597 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28166708 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28004034 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24146509 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27974734 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27936921 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27790424 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27368700 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25379468 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27267830 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27177110 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27087074 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26826815 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26647633 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26590804 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26136061 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26000025 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25898416 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25881620 |
⇧133 | tropicalis ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25742265 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25738993 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25656290 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28324518 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28068029 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25518569 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25477913 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25435632 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25218320 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25174508 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23261726 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23201594 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23190078 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22908587 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22546657 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23210318 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21265557 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21213230 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21425672 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25566609 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21485703 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19505552 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19579942 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21877950 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22077559 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20734946 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22225420 |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22265751 |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22417594 |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20423097 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22713942 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20387130 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20502584 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20138134 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20542105 |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19967999 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20877206 |
⇧170 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21058321 |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21091258 |
⇧172 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25045889 |
⇧173 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25015465 |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24804150 |
⇧175 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24749692 |
⇧176 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24453828 |
⇧177 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24289297 |
⇧178 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23905016 |
⇧179 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23901174 |
⇧180 | cbi.nlm.nih.gov/pubmed/23836413 |
⇧181 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23818393 |
⇧182 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23811466 |
⇧183 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22937773 |
⇧184 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23110485 |
⇧185 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22982804 |
⇧186 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23588096 |
⇧187 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23019909 |
⇧188 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23065392 |
⇧189 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21381589 |
Tribulus terrestris to inaczej buzdyganek,zioło przeze mnie już dawno poznane (w sensie przetestowane), które w odpowiednim stężeniu saponin i dawce wykazuje szereg prozdrowotnych własciwości. Często zażywany przez 20latków, którzy już jakiś czas ćwiczą na siłowni licząc na podniesienie poziomu wolnego testosteronu – te osoby niestety w większości się przeliczą,gdyż naturalnie są one u nich bardzo wysokie. Niestety po 25roku życia poziomy testosteronu w organizmie zaczynają spadać i w tym przypadku buzdyganek może okazać się bardzo pomocny(zakładając, że jest jakościowo bardzo dobry). Jakie jeszcze właściwości posiada tribulus terrestris ?o tym poniżej.
Skład Tribulus terrestris: flawonoidy (astragalina, kempferol, rutyna, kwercetyna), fitosterole (kampesterol, daukosterol, stigmasterol, beta-sitosterol), saponiny sterydowe = saponozydy sterydowe (trybulosin /trybulozyna), tribuloside (trybulozyd), terrestroside (terestrozyd), F-gitonin (F-gitonina), dioscin /dioscyna/, terrestrosins A-E, F-K = terestrozyny A-E, F-K). Do saponin sterydowych stwierdzonych w buzdyganku należą również:
dezoksydiosgenina, diosgenina, diosgina, gitogenina, harman, harmin, hecogenin, , protodioscyna (0,17-6,5%), ruskogenina. Ponadto istotnymi składnikami są fenolokwasy (kwas chlorogenowy), aminokwasy (kwas glutaminowy i asparaginowy), lignamidy (lignamides), alkaloidy, witamina C 0,042%, cukry 14,6-68,6%, tłuszcze 0,5%, włókno 6,40-27,8%, żelazo 0,0092%, szczawiany 0,4%, fosfor 0,08-0,25%, potas 2,84%, białka 5,4%, wapń 3,35%.
Buzdyganek w tradycyjnej medycynie ludowej używany jest jako środek tonizujący, afrodyzjak, ściągający, przeciw nadciśnieniowy, moczopędny i dezynfekujący. Suszone owoce zioła są bardzo skuteczne w większości
problemów dróg moczowo-płciowych w tym i używany jest do pozbycia się kamieni moczowych. W tradycyjnej medycynie chińskiej stosowany w przypadku problemów ze wzrokiem, obrzękami, nadwrażliwością śluzówki żołądka, w biegunkach i dysfunkcjach seksualnych, wzdęciach, w zapaleniu spojówek, bólach głowy i bielactwie. Może lekko przeczyszczać. 75)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3931200/
Tribulus terrestris zwiększa retencję azotu, pobudza syntezę białek, łagodzi objawy andropauzy. Podnosząc endogenny testosteron blokuje receptory androgenowe w gruczole krokowym przez co zmniejsza stany zapalne i obrzek prostaty ułatwiając oddawanie moczu i zmniejsza ból podczas mikcji. Pobudza uwalnianie gonadotropiny, lutropiny LH i FSH dzięki czemu wspomaga wzrost masy mięśniowej, podnosi liczbę erytrocytów we krwi oraz zwiększa siłę fizyczną. Hamuje ataki astmy i łagodzi kaszel, polecany w leczeniu reumatyzmu, rwy kulszowej czy artretyzmu. owoc z kolei zalecany jest w bólach głowy, zaburzeniach ruchu gałek ocznych, bólach piersi, oczu, zakłóceniach laktacji, czyrakach, bólach żeber, zaburzeniach miesiączkowania, stresie, egzemie, pokrzywkach. 76)rozanski.li/439/buzdyganek-ziemny-tribulus-terrestris-l/
Dawkowanie tribulus terrestis czyli buzdyganka
6gram 2x dziennie (z rana na czczo i na noc). W przypadku nadciśnienia 3gramy z rana. 77)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3665088/ 78)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3336438/pdf/ASL-19-139.pdf
Jaki tribulus terrestis polecam?np. ten stąd
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28748172 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27006227 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28677770 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27482746 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28462131 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25919204 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28364864 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28216339 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27401787 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27840471 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27255456 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27760089 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27561457 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27495289 |
⇧15 | dieta.tvtom.pl/nieenzymatyczna-glikozylacja-bialek/ |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28478429 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18068966 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26069369 |
⇧19 | pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_pozapiramidowy |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25593394 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25172515 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27049116 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26902700 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25574150 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26589608 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25858861 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20453871 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25849625 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25789143 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25563364 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25295577 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20667992 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25001135 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20191345 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26401358 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21975853 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16880750 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11167035 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12583337 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27516681 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17907744 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23594260 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12795220 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12433636 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2364467 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23280817 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24558798 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26417233 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23526694 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23723641 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27694560 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24281565 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16169173 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10077881 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14535016 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15503780 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22670477 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22022002 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24642631 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4469962/ |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21883512 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21549825 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18257138 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18184546 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17436531 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16839225 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16327151 |
⇧68, ⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3336438/pdf/ASL-19-139.pdf |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16289603 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22368416/ |
⇧71, ⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3931200/ |
⇧72 | Oh JS, Baik SH, Ahn EK, Jeong W, Hong SS. Anti-inflammatory activity of Tribulus terrestris in RAW264.7 Cells. J Immunol. 2012;88:54.2 Baburao B, |
⇧73 | Rajyalakshmi G, Venkatesham A, Kiran G, Shyamsunder A, Gangarao B. Anti-inflammatory and antimicrobial Activities of methanolic extract of Tribulus terrestris linn plant. Int J Chem Sci. 2009;7:1867–72. |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22529654 |
⇧76 | rozanski.li/439/buzdyganek-ziemny-tribulus-terrestris-l/ |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3665088/ |
Enterococcus faecalis to gram dodatnia bakteria, która stanowi naturalną florę jelit,jamy ustnej, dróg płciowych oraz skóry u ludzi i zwierząt(w niewielkiej ilości). Przeważnie do jej zakażenia(i przerostu) dochodzi albo w szpitalach albo z zębów leczonych kanałowo gdzie zwiększa poziomy cytokin zapalnych TNF alfa, IL-8 oraz ICAM-1(czyli ogólnie rzecz biorąc stanu zapalnego). 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22341073. W starych publikacjach można je także spotkać jako bakterie sklasyfikowane jako paciorkowce streptococcus Beta hemolizujące z grupy D. Jeśli doszło do przerostu tych bakterii to możesz się liczyć z tym, że prawdopodobnie enterococcus faecalis w twoim organizmie będzie oporny na najpopularniejsze antybiotyki typu fluorochinolony, klindamycynę, wankomycynę czy penicyliny. Niestety często faecalis atakuje układ moczowy(dochodzi do nadkażenia podczas cewnikowania), powoduje też zapalenie wsierdzia, prostaty i najądrzy ale są też znane infekcje układu nerwowego(rzadko). 2)pl.wikipedia.org/wiki/Enterococcus_faecalis . Co na niego działa tj.na co jest ten typ bakterii wrażliwy?Standardowo wszystko co na niego działa w tym dużo roślin i ziół z odległych krain o których nawet nie słyszałem – myślę, ze znajdziesz kilka rzeczy dla siebie…i pamiętaj – nie ważne co będziesz brał na daną infekcję bez sprawnego układu odpornościowego i tak możesz nie dać rady jej ujarzmić. Jako stymulatory układu odpornościowego przeważnie polecam astragalusa, lecznicze grzyby, lauricidin, echinacea…
Część suplementów i ziół z badań i doniesień zawartych w tym artykule można znaleźć tutaj (podstrona z suplementami i ziołami które sam wyselekcjonowałem)
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22341073 |
---|---|
⇧2 | pl.wikipedia.org/wiki/Enterococcus_faecalis |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15881836 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9422612 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28349910 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15222547 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24896372 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28237766 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12736047 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18698853 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28377765 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15504865 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12442307 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28066373 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27239210 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18538563 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25428676 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23870852 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22449241 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC90871/ |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19413128 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12221608 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19323261 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19481384 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20109237 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19911572 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19770266 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19673167 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19627220 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21771453 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20812941 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20645245 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20563361 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20336218 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24690454 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24679746 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24506206 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24453446 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24354201 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19644795 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23769374 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28389278 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26854098 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26753532 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18088009 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20161943 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18614414 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18998406 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21304619 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21304625 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25371583 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25430540 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25831098 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25973489 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25943486 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26101754 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26171362 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26200228 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26401399 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26444248 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26681888 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27166532 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27237830 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27347915 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27452452 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27448034 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27865442 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27919287 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27981797 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22978236 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21834255 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21967698 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19768996 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24062769 |
Lakownica spłaszczona czyli wrośniak płaski lub ganoderma applanatum oraz Fomitopsis pinicola czyli Pniarek obrzeżony to grzyby lecznicze, które bez problemów można spotkać w Polskich lasach. Wiem bo sam je znalazłem po 30min szukania – tak na prawdę znalazłem kilka innych gatunków, ale te 2 pierwsze opisuje na łamach tego bloga z tego względu iż jest trochę o nich badań(przeważnie jest ich bardzo mało lub praktycznie wcale).
Lakownica spłaszczona / wrośniak płaski (Ganoderma applanatum) 1)pl.wikipedia.org/wiki/Lakownica_spłaszczona
Fomitopsis pinicola(Pniarek obrzeżony)
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pl.wikipedia.org/wiki/Lakownica_spłaszczona |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24453065 |
⇧3 | en.wikipedia.org/wiki/Glycerol-3-phosphate_dehydrogenase |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25140758 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27934392 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21787717 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21465494 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16235729 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18398900 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27910760 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17600864 |
⇧12 | rynekzdrowia.pl/Nauka/Brytyjskie-badania-Cukrzykom-moze-pomoc-herbatka-rumiankowa,1664,9.html |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22890894 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15930755 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16114079 |
⇧16 | termedia.pl/Czasopismo/Reumatologia-18/Streszczenie-15296 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27996259 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16610213 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16201695 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25706347 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21613974 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23510176 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24786572 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8728714 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24566320 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23245616 |
⇧27 | pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/np040130b |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25642401 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19847745 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18800901 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24992193 |
Aspergilloza jest to aktywna infekcja grzybem Aspergillus. Zdarzają się (rzadko) aspergillozy oczne czy też ucha(częściej) – i…nie wygląda to za ładnie(odsyłam do google). Przeważnie aspergillus 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15824819 . Ogólnie nie planowałem tego artykuły – poprosiła mnie o niego w sumie nie znana mi osoba, a że temat wydał mi się w miarę interesujący postanowiłem go trochę lepiej przestudiować.
Aspergillus fumigatus czy też niger(kropidlak) jest grzybem szeroko rozpowszechnionym w przyrodzie. Występuje w rozkładającej się materii organicznej, wodzie, glebie, na powierzchni roślin w systemach wentylacyjnych budynków czy też w klimatyzacjach samochodowych.Zarodniki produkowane przez Aspergillus fumigatus należą do silnych alergenów. Grzyb ten wywołuje zachorowania głównie u osób z przewlekłymi chorobami układu oddechowego oraz u osób z upośledzeniem odporności(osoby stosujące kortykosteroidy czy też osóby z AIDS). Choroby wywołane przez grzyba Aspergillus mogą przebiegać w postaci zapalenia płuc, alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej oraz aspergilozy ośrodkowego układu nerwowego. W przypadku zapalenia płuc wywołanego przez Aspergillus fumigatus w diagnostyce pomocny jest obraz zmian w RTG klatki piersiowej, a jeszcze bardziej charakterystyczne zmiany w tomografii komputerowej.Pomocne jest także poszukiwanie antygenu Aspergillus we krwi metodami immunologicznymi oraz ewentualnie posiewy krwi i hodowla kropidlaka.Obecność grzybów z rodzaju Aspergillus jest powszechna w płucach osób chorych na astmę. Kolonizacja dróg oddechowych przez Aspergillus fumigatus wywołuje odpowiedź immunologiczną, w wyniku której dochodzi do wytwarzania przeciwciał skierowanych przeciw antygenom grzyba, głównie w klasie IgE i IgG. Przeciwciała IgE mediują reakcję alergiczną typu natychmiastowego, która prowadzi do wystąpienia skurczu oskrzeli oraz obrzęku błony śluzowej oskrzeli i wystąpienia napadu astmy oskrzelowej po ekspozycji na antygeny grzyba.
Do rozpoznania alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej pomocne są takie markery diagnostyczne jak:
W przypadku aspergilozy ośrodkowego układu nerwowego dochodzi najczęściej do powstania ropni w mózgu, zapalenia mózgu, rzadziej grzybiczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Badanie ogólne płynu mózgowo-rdzeniowego zazwyczaj nie wykazuje odchyleń od normy. Pomocny może być obraz charakterystycznych zmian w tomografii komputerowej lub rezonansie magnetycznym mózgowia. Najważniejsze w diagnostyce jest jednak wykazanie obecności grzyba pod mikroskopem w
bezpośrednim preparacie z płynu mózgowo-rdzeniowego barwionego metodą Grama, badanie serologiczne wykrywające antygen kropidlaka w płynie mózgowo-rdzeniowym lub we krwi chorego (badanie krwi metodą ELISA), posiew płynu mózgowo-rdzeniowego na podłożu Sabourauda i hodowla grzyba, oraz ewentualnie wykrycie materiału genetycznego grzyba w płynie mózgowo-rdzeniowym metodą PCR.
Test alergiczny na zarodniki grzybów z grupy aspergillus np. test na gen krążacy Aspergillusa 2)diag.pl/katalogi/badanie/infekcje/aspergillus-antygen-krazacy/
(taka podstawa podstaw)
Co ciekawe moja czytelniczka napisała do mnie w sprawie Aspergillusa znajdującego się u niej w żołądku – jest to wyjątkowo rzadki problem , nawet się głębiej nie zastanawiałem jak to możliwe(podejrzewam małą ilość soku żołądkowego/problem z jego wytwarzaniem) tym bardziej postanowiłem zająć się tym tematem.
Absolutnie wszystko co można znaleźć w ogólnodostępnych badaniach co hamuje,zwiększa lub po prostu wpływa na grzyby z gatunku Aspergillus:
Od siebie mogę polecić na wszelakie mykotoksyny Modified citrus pectins czyli modyfikowane pektyny cytrusowe (firma now foods).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15824819 |
---|---|
⇧2 | diag.pl/katalogi/badanie/infekcje/aspergillus-antygen-krazacy/ |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8977206 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16337299 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7823297 |
⇧6, ⇧12, ⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12694455 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12176092 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9721607 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15951137 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18077042 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19298215 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17304618 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19455635 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17236167 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24229396 |
⇧17 | ppr.pl/wiadomosci/aktualnosci/bakterie-na-plesn-38256 |
⇧18 | pl.wikipedia.org/wiki/Ksantyna |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21968902 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23573983 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6316853 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10338518 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16933623 |
⇧24, ⇧25, ⇧26, ⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23134805 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21706950 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24584863 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3770570/ |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26408900 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24314266 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26585445 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21441864 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23593573 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23983381 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21534488 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25242937 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18353477 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23437822 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25269603 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26597145 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22556591 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8133654 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10083848 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15189294 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16355848 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22186064 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19056546 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26356116 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21669082 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25270080 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26026170 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26239975 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26394117 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25428206 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24582134 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21707253 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26433461 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24291176 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19906457 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22051933 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22690956 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11668356 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26678126 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16406143 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10477070 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23810954 |
Pałeczka ropy błękitnej jest dość popularną bakterią występującą u ludzi z mukowiscydozą (parę zdań o mukowiscydozie wspomniałem już tutaj) powodując bardzo poważne zakażenia, w najgorszym wypadku śmierć(może wywołać sepsę). Najczęstszym miejscem zakażenia się tą bakterią są szpitale. Problem w tym, że obecnie bakteria ta jest już na tyle odporna na antybiotyki, że zabieranie się za nią konwencjonalną chemią na nie wiele się zda, a to między innymi za sprawą nie tylko antybiotykooporności, ale i głównie za sprawą jej błony/membrany(składającej się z białka OprH), która jest znacznie mniej przepuszczalna niż np. otoczka bakterii e.coli. Na dodatek bakteria tworzy specyficzny dla siebie biofilm przez który nie przedostanie się żaden antybiotyk czy komórki układu odpornościowego + na dodatek wytwarza toksyny, które dodatkowo pogłębiają problemy zdrowotne + posiada specjalne enzymy które dezaktywują antybiotyki np. z grupy cefalosporyn. P. aeruginosa ma duże zdolności adaptacyjne, dlatego może wywoływać różne zakażenia, np. dróg oddechowych, moczowych, skóry i tkanek miękkich, ucha, oka, bakteriemie oraz zapalenie wsierdzia. Należy z nią zatem walczyć poprzez zakłócenie komunikacji między bakteryjnej quorum sensing(o której pisałem już tutaj), redukcje jej biofilmu, stosowanie substancji/ziół które bezpośrednio oddziałują na bakterie-niszcząc ją oraz wzmacniać odpowiedź komórkową układu odpornościowego, aby wspomóc suplementy/zioła w eliminacji bakterii jak i nie dopuszczeniu do ponownego rozrostu liczebności bakterii.
Kilka słów o toksynie, którą wytwarza pałeczka ropy błękitnej:
Pyocyanin – toksyna którą wytwarza pałeczka ropy błekitnej, pozwala funkcjonować tej bakterii w płucach ludzi z mukowiscydozą i jest często u nich wykrywana. Pyocyanin zakłóca funkcję nabłonka rzęskowego układu oddechowego przez co jest problem z wydalaniem wydzieliny. Dodatkowo powoduje śmierć neutrofili, wytwarzanie się immunoglobuliny oraz limfocytów B jak i także cytokiny zapalnej IL-8 i CCL5 co maksymalnie osłabia układ odpornościowy płuc. W badaniach wykazuje właściwości grzybobójcze przez co jest bakteria dominującą wśród mikroorganizmów występujących w płócach osób z mukowiscydozą. Dodatkowo zaburza koncentracje ATP(od którego zależy cAMP) co powoduje uszkodzenia kanału CFTR(pisałem już o nim więcej tutaj).
Odnośnie protokołu leczniczego:
Przyznaje się, że nie posegregowałem wszystkiego według założeń które wyżej wymieniłem. To zadanie zostawię Tobie bo nie sądzę, że będziesz w stanie nawet połowy z tych preparatów po prostu dostać. Jeśli miałbym coś podpowiedzieć wybrałbym ze 3 preparaty stymulujące układ odpornościowy, 2 na biofilm bakteryjny, 2 na zahamowanie komunikacji quorum sensing i 3 bezpośrednio niszczące samą bakterie(wśród wszystkich tych preparatów dobrze by było uwzględnić takowe które pokryją ze 2 z w/w aspektów + blokowanie wytwarzania toksyny przez omawianą bakterię). Bez względu jaka to jest bakteria polecam zmianę produktów w najgorszym wypadku co 4 tygodnie (lepiej nawet częściej) w celu nie dopuszczenia do uodpornienia się bakterii na jakikolwiek związek.
Żurawina – wykazuje właściwości hamujące quorum sensing pałeczki ropy błękitnej, hamuje wirulencję i tworzenie biofilmu jak i jej rozprzestrzenianie się.
Delfinidyna – związek z gupy antycyjanidów, w badaniach wykazuje zdecydowanie lepszą zdolność do blokady komunikacji quorum niż antybiotyk ampicilina czy też streptomycyna – występuje w kwiecie malwy różowej(Alcea rosea), w owocu borówki(Vaccinium myrtillus), w Ketmi – Hibiscus sabdariffa – kwiat i Ślazie dzikim – Malva sylvestris kwiat.
Sanguinello – pomarańcza krwista(odmiana włoska) – wykazuje dobre działanie antybakteryjne(zwłaszcza olejek) przeciwko nie tylko pałeczce ropy błękitnej, ale
i również przeciwko gronkowcowi złocistemu czy też vs L. monocytogenes (Listeria monocytogenes).
Glycyrrhiza glabra(Lukrecja gladka) – wykazuje bardzo dobre właściwości antybakteryjne(chodzi o glycyrrhizic acid w niej zawarty) vs pałeczka ropy błękitnej,
wyższe niż antybiotyk Amikacin.
Imbir oraz Mięta pieprzowa – także wykazują dobre działanie(z badania z tego co powyżej uwzględniającego Lukrecję)
Ekstrakt z kwiatów E. elatior(Etlingera wyniosła) – wykazuje działanie nie tylko vs Pseudomonas aeruginosa ale także vs Staphylococcus aureus(gronkowiec złocisty(, bacillus subtilis, listeria monocytogenes, e.coli, salmonella. Roślina ta posiada również właściwości antynowotworowe.
Rosa canina l.(Dzika róża) – Związki które wykazują działanie bakteriobójcze wobec pałeczki to isoquercetin i isorhamnetin-3-O-rutinoside. Alkoholowy wyciąg z liści rosa canina l. wykazuje dobre antybakteryjne działanie vs pałeczka ropy błękitnej oraz vs salmonella typhimurium.(działanie mocniejsze od antybiotyków takich jak streptomycyna i ampicillin). Nalewka z tej rośliny nie tylko posiada właściwości niszczące bezpośrednio aktywną bakterie pałeczki r.b. ale i również wykazuje bardzo silne właściwości niszczące biofilm tej bakteri jak i również biofilm bakterii e.coli, leishami (leishmania monocytogenes) czy tez gronkowca złocistego.
Nymphaea tetragona (water lily)/Lilia wodna – w badaniach ekstrakt alkoholowy (na alkoholu 50%) wykazuje zahamowanie ruchliwości(komunikacja quorum) bakterii pałeczki ropy błękitnej o minimum 70%.
Coriandrum sativum L.(Kolendra siewna) – główne składniki linalool, geranyl acetate oraz terpinene wykazuja b.dobre(nalewka alkoholowa oraz olejek) właściwości antybakteryjne vs candida albicans, staphylococcus auereus, e.coli i naturalnie pseudomonas aeruginosa.
Quercus Coccifera’s aqueous(Dąb skalny) – nalewka alkoholowa(najlepiej z kory) wykazała bardzo silne właściwości antybakteryjne vs gronkowiec złocisty oraz pałeczka ropy .błękitnej.
Rhizoma Menispermi/Menisperum dauricum/Korzeń miesięcznika – znacząco polepsza problemy ze stanem zapalnym płuc(niezbędne u ludzi z mukowiscydozą) poprzez tłumienie odpowiedzi zapalnej – NFkappaB, cytokin zapalnych IL-6 i IL-8.
Centella asiatica L.(wąkrotka azjatycka) – blokuje komunikacje quorum C.violaceum. Blokuje produkcje toksyny pyocyjaniny wytwarzanej przez pałeczkę r.b., blokuje komunikacje quorum jak i możliwość tworzenia biofilmu przez pałeczkę.
Phyllanthus amarus(Liściokwiat) – blokuje komunikację quorum sensing bakterii, redukuje jej ruchliwość, wytwarzanie toksyny (pyocyaniny).
Ligusticum mutellina L.(marchwica pospolita) – pseudomonas aeruginosa oraz candida są bakteriami wrażliwymi na alkoholowe nalewki z tego ziela.
Kacip Fatimah Labisa pumila Benth. – Malezyjska roślinka, łodyga, korzeń i liście wykazują dobre działanie vs Micrococcus luteus, Bacillus subtilis, Bacillus cereus, Staphylococcus aureus, Enterobacter aerogenes, Klebsiella pneumonia, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa. Roślinka wykazuje umiarkowane działanie grzybobójcze vs fusarium i Candida.
Papaya – owoc,nasiona i sama pulpa Carica papaya Linn. wykazują właściwości bakteriostatyczne vs Bacillus subtilis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Salmonella typhi, Staphylococcus aureus, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa i Klebsiella pneumoniae.
Willow herb (Epilobium angustifolium)(Wierzbownica) – w medycynie ludowej używana do leczenia problemów z prostatą, problemów układu pokarmowego oraz w leczeniu skaleczeń/ran. Posiada właściwości bakteriobójcze(hamuje rozrost) takich bakterii jak micrococcus luteus, gronkowiec złocisty, e.coli, pseudomonas aeruginosa. Wykazuje działanie skuteczniejsze od wankomycyny i tetracykliny.
Sophora flavescens(Ku Shen)(Szupin) – zwiększa produkcję interferonu gamma w płócach szczurów zwiększając tym samym odpowiedź komórkową układu odpornościowego.(Th1) przyczyniając się do leczenia infekcji pałeczką ropy błękitnej.
Andrographis – Andrografolid – substancja zawarta w andrografisie wykazuje właściwości hamujące quorum sensing bakterii pałeczki b. oraz formowanie się biofilmu. Więcej o andrographisie pisałem już tutaj.
Kora cynamonowca – cinnamaldehyd oraz olejek z kory cynamonowca wykazują bardzo dobre działanie vs E. coli, Enterobacter aerogenes, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa, Vibrio cholerae, Vibrio parahaemolyticus i Samonella typhymurium oraz vs grzyby Candida takie jak C. albicans, C. tropicalis, C. glabrata, i C. krusei.
Euphorbia fusiformis Buch.-Ham. ex. D.Don (Euphorbiaceae) (nalewka z korzenia wilczomleczu) – wykazuje dobre właściwości antybakteryjne vs. Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa, Salmonella typhii A i Salmonella typhii B.
Persicaria senegalense (Polygonaceae) – ekstrakty z liścia w dużych dawkach wykazują bardzo wysoki % wyleczenia w infekcjach bakteryjnych/grzybicznych Staphylococcus aureus, Candida albicans, Corynebacterium bovis i Pseudomonas aeruginosa.
Trianthema decandra – nalewka alkoholowa wykazuje porównywalne antybakteryjne działanie z chloramphenicol przeciwko staphylococcus aureus, Escherichia coli, Bacillus subtilis, Pseudomonas aeruginosa and Proteus vulgaris .
Landolphia owerrience – nalewka alkoholowa z korzenia wykazuje b.dobre właściwości antybakteryjne vs. Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Salmonella typhi i Bacillus subtilis.
Olejek z Oregano, kolendry oraz bazylii – bardzo wysoka moc rażenia w eliminacji takich bakterii jak Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Yersinia enterocolitica, Pseudomonas aeruginosa, Lactobacillus plantarum, Aspergillus niger, Geotrichum, i Rhodotorula.
Żeńszeń chiński – w badaniu na szczurach z infekcją płóc zbliżoną/naśladująca mukowiscydozę zastosowano ekstrakt z żeńszenia chińskiego(szczury były zainfekowane pałeczką ropy błękitnej która spowodowała objawy mukowiscydozo-podobne). Żeńszeń zmniejszył poziom komórek tucznych w płucach oraz odpowiedź humoralną układu odpornościowego. W badaniu udowodniono, że szczury karmione żeńszeniem chińskim wykazują oporność na infekcję płócną P.aeruginosa. W innym badaniu wykazano, że żeń-szeń redukuje biofilm Pseudomonas aeruginosy o 39-56%.
Zingerone(związek z Imbiru) – znacząco zmniejsza warstwę biofilmu jakim pałeczka ropy błękitnej się otacza dzięki czemu reszta preparatów wykazuje silniejsze działanie.
Argentine herb Centratherum punctatum – hamuje wirulencję pseudomonas aeruginosa, komunikację quorum i tworzenie się biofilmu.
Rubus parvifolius L.(Jeżyna nuktajska) – olejek z tego ziela efektywnie hamuje wzrost Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter baumanii, Bacillus cloacae i Klebsiella pneumoniae.
The twigs of Dorstenia mannii Hook(Dorsenia) – nalewka na alkoholu wykazuje b.dobre działanie bakteriobójcze vs pałeczka ropy błękitnej.
A co zwiększa limfocyty Th1(odpowiedź komórkową)?To temat na kolejny artykuł(za kilka tyg.).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27503003
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3403998/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22925726
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23831483
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24086697
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9236860
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11456186
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11694355
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22557045
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27083519
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27539815
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27535797
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27532487
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26399961
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26399901
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26325430
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25829632
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25512685
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25252930
en.wikipedia.org/wiki/Pyocyanin
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24856426
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24169540
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22724452
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21623314
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8412504
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21208973
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20423004
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19152987
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16710900
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17672335
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16159702
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11770205
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22732887
zakazenia.org.pl/index.php?okno=7&id=1116&art_type=10
Żółtlica drobnokwiatowa – Galinsoga parviflora
Ziele żółtlicy jest źródłem witaminy C, potasu, żelaza, krzemu, kwasu kawowego i chlorogenowego, bioflawonoidów, przeciwzakrzepowych kumarynowców i poliacetylenów Z)-3-hexen-1-ol (21.7%), beta-caryophyllene (12.4%), and 6-demethoxy-ageratochrome (14%), triakontanol, fitol, stigmasterol, 7-hydroksy-p-sitosterolu, 7-hydroxystigmasterol, beta-sitosterol, 3-O-p-D-glukozyd kwasu 3,4-dimetoksycynamonowego, kwasu protokatechowego, kwasu fumarowego, uracylu,triacontanolu, phytolu, 3,4-dimethoxycinnamic acid, protocatechuic acid, fumaric acid, i uracil(ciężko było z tłumaczeniem więc pozostawiłem częściowo angielskie nazwy).
– Galinsoga parviflora i Galinsoga quadriradiata chronią przed wolnymi rodnikami i promieniami UV(napary)
– Żółtlica drobnokwiatowa wykazuje działanie zbijające wysokie poziomy cukru we krwi oraz regulujące wysokie nadciśnienie
– Jest blokerem konwertazy angiotensyny ACE (stosuje je się w przypadku niewydolności lub niedokrwienia serca, cukrzycowej chorobie nerek, nefropatii nadciśnieniowej, cukrzycy i w przypadku zespołu metabolicznego).
– beta-caryophyllene – substancja zawarta w żółtlicy ma działanie przeciwbólowe(działa synergicznie pod tym względem z kwasem DHA). Zwiększa on także poziomy estradiolu i testosteronu.
– W/w związek ma działanie cytoprotekcyjne (komórkoochronne) i przeciwzapalne w układzie pokarmowym. Hamuje on uszkodzenia śluzówki wywołane przez etanol i 0.6 N HCL.
– w/w związek pobudza receptory kanabinoidowe CB2 (ten same receptor pobudza narkotyk miękki marichuana – z tymże pobudza dodatkowo receptor CB1 przez co użytkownik doświadcza efektu 'haju’ 😉 – beta caryohyllen tego nie robi). Dzięki pobudzeniu CB2 obniża stany zapalne,zmniejsza ból, leczy miażdżycę i osteoporozę.
– beta-caryophellene hamuje metastazę(przeżuty nowotworowe) poprzez wpływ na ścieżkę sygnałową PI3K/AKT/mTOR/S6K1
– w/w związek hamuje zapalny czynnik transkrypcyjny NF-kappaB zwłaszcza w komórkach rakowych, CXCL1/KC, LTB4, cytokinę zapalną IL-12 oraz produkcję tlenku azotu
– Olejek z żółtlicy wykazuje właściwości bakteriobójcze przeciwko Staphylococcus aureus(gronkowiec złocisty) i Bacillus cereus.
– Triakontanol – związek z żółtlicy ma działanie hamujące tworzenie stanu zapalnego przez niektóre z komórki układu odpornościowego
– Wyciąg alkoholowy z Żółtlicy zmniejsza poziomy prób wątrobowych o 87%(ALAT – enzym aminotrasferazy) u szczórów z marskością wątroby oraz zmniejsza stężenie glukozy we krwi u szczurów z cukrzycom.
– Nalewką alkoholowa z Żółtlicy wykazuje aktywność przeciwbakteryjną przeciwko Bacillus subtilis, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Aspergillus niger i Candida albicans
– Żółtlica wykazuje właściwości antyoksydacyjne
– Bakteria Helicobacter pylori(o której więcej pisałem już tutaj) produkuje enzym zwany ureazą, który rozkłada w żołądku mocznik na amoniak. Amoniak przekształca się w zasadę, która neutralizuje kwas solny ochraniając tym samym pylori. Bez ureazy H.pylori jest częściowo bezbronna i łatwiej ją pokonać. Żółtlicy zawiera w sobie 2 substancje – Galinsosides A i Galinsosides B – galinosides A ma właściwości blokujące ureazę tym samym pozbawiając pylori części z jej właściwości ochronnych.
– Związek zawarty w Żółtlicy – triakontanol – także wykazuje właściwości przeciwzapalne(podejrzewa się, że hamuje peroksydazę lipidów)
– Kwas protokatechowy zawarty w żóltlicy ma właściwości hepaprotekcyjne – w badaniu na szczurach, które były poddane endotoksynie, obniża podniesione próby wątrobowe ALT i AST) (hamuje iNOS – syntaze tlenku azotu który jest pobudzany przez interferon gamma)
– Kwas protokatechowy wykazuje działanie antyoksydacyjne, neuroprotekcyjne oraz ochrania komórki i ich mitochondria przed spadkiem glutationu(GSH), nie dopuszcza do aktywacji kaspazy 3 (blokuje ona receptor witaminy D3 VDR przez co jest problem z wykorzystaniem tej witaminy przez organizm), oraz nie dopuszcza do obniżenia Bcl-2(białko zapobiegające apoptozie/śmierci komórki). Jedno z badań rekomenduje ten kwas jako potencjalny środek zapobiegawczy w chorobie Parkinsona.
– w/w kwas obniża zapalną cytokinę IL-1, TNF alfa oraz prostaglandyne E2(PGE2) w mózgu (bardzo przydatne przy SM,Alzheimerze czy Parkinsonie).
– w/w kwas ma działanie chemoprotekcyjne gdyż w badaniach in vitro wykazuje działanie antykancerogenne oraz wykazuje działanie proapoptyczne(powoduje śmierć komórek rakowych) jak i antyproliferacyjne(nie dopuszcza do namnożenia się komórek rakowych).
– w/w kwas wykazuje działanie cytoprotekcyjne, wzmacniając błonę śluzową żołądka. Może on również posiadać właściwości przeciwwrzodowe.
– W badaniu na szczurach w/w kwas wykazał właściwości zwiększające peroksydazę glutationową, katalazę oraz dysmutazę ponadtlenkową (SOD)(więcej o SOD pisałem już tutaj)
– w/w kwas w badaniach wykazuje antyfibrynogenne właściwości. TGF-beta1 oraz czynnik wzrostu CTGF są bezpośrednio związane ze zwłóknieniem wątroby. Kwas protokatechowy obniża poziomy wątrobowego TGF-beta1 oraz CTGF, poziomy kolagenu typu 1 i typu 3 niedopuszczając do zwłóknienia.
– Kwas protokatechowy wykazuje właściwości wirusobójcze względem wirusowego zapalenia wątroby typu B
– w/w kwas hamuje napływ monocytów(tzn.ich przyleganie) do śródbłonka aorty (napływ spowodowany był cytokiną zapalną TNF alfa). Dzieje się to dzięki hamowaniu naczyniowym cząsteczki adhezyjnej VCAM-1 oraz cząsteczki międzykomórkowej ICAM-1(pobudzane przez bakterie Bartonella). Dzięki temu posiada właściwości przeciwmiażdzycowe.
– w/w kwas zwiększa ilość neuronów oraz ich przeżycie jak i średnią długość nerwu w korze mózgu (u szczurów)
– w/w kwas posiada właściwości neuroprotekcyjne względem glutaminianu i jego neurotoksycznego działania.
– w/w kwas posiada właściwości chelatujące w organizmie z wapnia i żelaza (także trzeba to uwzględnić w diecie/suplementacji lub specjalnie włączyć to zioło w przypadku zbyt wysokiego poziomu żelaza lub wapnia)
– w/w kwas obniża poziomy cytokin IL-6 i IL-8(aktywowane przez międzyinnymi bakterie Bartonella) oraz aktywuje PPAR-gamma(receptory jądrowe które przyczyniają się do tycia, PPAR alfa np. sprzyjają gubieniu tkanki tłuszczowej)
– w/w kwas wykazuje właściwości antybakteryjne względem Helicobacter pylori oraz Streptococcus faecalis, Candida albicans, Microsporum audouinii i Staphylococcus aureus(wykazano zahamowanie wzrostu o 80%)
– w/w kwas stymuluje ścieżkę sygnałową insuliny poprzez zwiększenie GLUT4 oraz wychwyt glukozy (zmniejszenie insulinooporności jest kluczowe w przypadku syndromu metabolicznego i cukrzycy typu 2)
– w/w kwas pobudza komórki Schwanna (ich migrację i zdolności do protekcji uszkodzonej mieliny aksonu nerwu) poprzez szlaki MAPK (ERK1/2, JNK,p38, metaloproteinazy 2 i 9) – wcześniej pisałem o takich zdolnościach w przypadku suplementu diety PQQ(w tym artykule)
– Kwas protokatechowy(PCA) zmniejsza żywnotność komórek, zwiększa przeciek dehydrogenazy mleczanowej, zwiększa fragmentację DNA oraz zmniejsza przepuszczalność/trwałość błony śluzowej komórek nowotworowych raka piersi MCF7, komórek A459 raka płuc, komórek raka wątroby HepG2 i HeLA, oraz komórek nowotoworowych LNCaP raka prostaty. Zmniejsza także cytokiny zapalne IL-6 i IL8 w komórkach rakowych oraz czynnik wzrostu śródbłonka w komórkach nowotworowych(VEGF – bakteria bartonelli np. go zwiększa). W badaniu zasugerowano, że ten związek ma spory potencjał do blokowania metastazy(przeżutów) oraz apoptyzy(śmierci) komórek rakowych
– w/w kwas zwiększa wytwarzanie insuliny oraz obniża poziomy glukozy we krwi (u myszy z cukrzycą)
– w/w kwas posiada zdolności antyoksydacyjne 10x większe niż witamina E,zwiększa Nrf2 o 60% (jest to białko o działaniu antyoksydacyjnym i przeciwzapalnym posiadające dodatkowo właściwości chemoprewencyjne czyli ochronne w przypadku np.chemio czy radioterapi nowotworów)
– PCA obniża poziomy metaloproteinazy 2 (MMP2 – odpowiadają one międzyinnymi za bóle stawowe w niektórych infekcjach bakteryjnych np.w Boreliozie – conieco o metaloproteinazach pisałem juz kilka razy np. tutaj)
– PCA ma działanie antymelanogenezowe (zapobiega powstawaniu przebarwień skóry)
– PCA kontroluje poziomy glukozy, tłumi zaburzenia mitochondrialne w mózgu oraz zapobiega stresowi oksydacyjnemu w mózgu (badanie na szczurach z cukrzycą)
– PCA posiada właściwości ochronne dla wątroby i nerek w przypadku zatrucia kadmem
Ogólne działanie żółtlicy(bez wnikania w szczegóły tak jak wyżej):
Maść z tego ziela jest skuteczna w leczeniu trudno gojących się ran, owrzodzeń, oparzeń, wyprysków, suchego zapalenia skóry. Przed utarciem ziele najlepiej skropić alkoholem i gliceryną. Używane głownie było do leczenia ran, wyprysków, zmian troficznych skóry i jako środek wzmacniający oraz odżywczy. Doskonałe do leczenia ran, atopowego zapalenia skóry, łuszczycy, eczema, oparzeń, owrzodzeń jest utarte świeże ziele z olejem lnianym i tranem pół na pół. Jest dobra na kaszel. Posiada działanie antybakteryjne, przeciwzapalne, przeciwalergiczne, detoksyukjące, ochronne względem wątroby(hepatoprotekcyjne) i pobudza regeneracje tkanek. Posiada działanie przeciwwysiekowe,przeciwzapalne i regulujące przemianę materii. Pobudza naskórnikowanie i ziarninowanie, odtruwa skórę, wzmacnia włosy, podnosi wilgotność i elastyczność skóry. Przez H.Różańskiego polecany jest napar w postaci okładów na oczy przy cieniach i workach pod nimi oraz stanach zapalnych spowodowanych infekcją bakteryjną spojówek oraz powiek.
Dawkowanie
3-5x dziennie w postaci naparu
Podsumowanie:
Główne właściwości Żółtlicy na które zwróciłem uwagę to protekcja kluczowych organów (jelita i wątroba) jak i ich regeneracja oraz ochrona mitochondriów komórkowych. Jest to zioło stworzone wręcz do wsparcia walki z Helicobacter pylori oraz niwelujące skutki nadmiernie pobudzonego układu odpornościowego (częsty przypadek w niektórych infekcjach bakteryjnych jak Borelioza, Bartonella czy Brucelloza). Na dodatek wykazuje wielorakie funkcje w przypadku sporej ilości nowotworów co napewno nie jest bez znaczenia. No i najważniejsze – neuroprotekcja – zwłaszcza w przypadku mieliny aksonów(komórki Schwanna) co jest niezwykle istotne w przypadku chorób neurodegeneracyjnych. Jako, że może zwiększyć poziomy testosteronu i estradiolu niestety raczej odradzane do stosowania w fitoterapii u dzieci.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
archiwum.wiz.pl/2001/01043700.asp
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21213993
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26092182
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20185303
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18598177
pl.wikipedia.org/wiki/Inhibitory_konwertazy_angiotensyny
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25097659
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=6-demethoxy-ageratochrome
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9005452
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24370994
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1615010
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24066513
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25233600
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19772485
leafscience.com/2013/11/12/beta-caryophyllene-dietary-cannabinoid-make-synthetics-irrelevant/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2449371/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27379721
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11021645
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18574142
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12491040
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16806628
pl.wikipedia.org/wiki/Bcl-2
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4005030/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25075424
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25433806
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25769424
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4337037/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19450673/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17705145/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26134310
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26119854
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25944785
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17705145
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19601677
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19722571
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20506690
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20621462
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20840540
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20973550
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21456600
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21491470
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21788573
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22687555
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23738793
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24576555
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26180584
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26316260
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26543754
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26717920
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26792397
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27226100
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24210682