Rak nowotwór piersi cz.2 – mechanizmy eliminowania a raczej produkty, które pobudzając pewne mechanizmy przyczyniają się do zahamowania i zwalczenia tkanki i komórek nowotworu piersi. W pierwszej części wypunktowałem hormony, neuroprzekaźniki, białka, receptory czy też geny które mają wpływ na ten typ nowotworu. Dzisiaj jednak przegląd ogromnej ilości rzeczy które działa na najpopularniejszego raka wśród kobiet. Osobiście użyłbym conajmniej kilku rzeczy, które działają na różne aspekty eliminacji i zahamowania przerzutów tego typu raka.
Aspiryna pobudza gen p21CIP1 oraz białko odpowiedzialne za śmierć komórkową – Bax. Ma to wpływ na śmierć komórek raka piersi. Niestety aspiryna jak wiadomo przy dłuższym zażywaniu nawet mini dawek powoduje mocne podrażnienia śluzówki żołądka i jelit doprowadzając do krwawień 13)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19212664
Inne informacje związane z rakiem piersi
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26156544 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18059161 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22322382 |
⇧4, ⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19462899 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20971068 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3839302/ |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25413005 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26452606 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17339367 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27377973 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22152773 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19212664 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24954090 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27830358 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25647442 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23448448 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17555831 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25647396 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26674531 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24613843 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4634597/ |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26464672 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26349913 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27136519 |
⇧26 | phmd.pl/fulltxthtml.php?ICID=1009653 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15111768 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27036297 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27899257 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26985659 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21880954 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17909003 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16519995 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17786300 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17125943 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26101063 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25789847 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20580866 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23065001 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20051378 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25691730 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11673117 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15615418 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23093841 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16740737 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26320684 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27087896 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25818779 |
⇧49, ⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21725607 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28105248 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26542239 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26434836 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23294620 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7853141 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12071468 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16217131 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8519656 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17970073 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20339584 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12324239 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24387703 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17391824 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26559860 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22380770 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18923163 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10644462 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11093765 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24808916 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15518167 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15158086 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12445672 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11850844 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11547544 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10226574 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16608212 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15974627 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18655183 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12910683 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16012772 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17315488 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27047648 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28213567 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22313625 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26417027 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21073172 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18607509 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21508668 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19176872 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24194785 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14698044 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26740221 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27586822 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23697596 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25854386 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28240006 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28264501 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14499024 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12408995 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28032724 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24894151 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3306610/ |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22224671 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26722264 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24761844 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22848381 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27073579 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18570244 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16297710 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27641158 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16756079 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25453494 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26359917 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26834632 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10816343 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10090823 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25671063 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17373813 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19514731 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26915319 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27162557 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12703993 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12411207 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12042460 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11753438 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23127215 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27498973 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24751011 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24099118 |
⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27028817 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21273604 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27602105 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27524044 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27425446 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22909149 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26843455 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12197771 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22669534 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11271861 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25709476 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22804248 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21295103 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25543165 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26136875 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17957784 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24856767 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25286005 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28035539 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11748377 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27573547 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25172795 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25435628 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11097223 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26210486 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27951515 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27722367 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15519364 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26246832 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10652584 |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24069380 |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9824849 |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10965999 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21484672 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28259996 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24002113 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24377502 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27419628 |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11912125 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25746354 |
⇧170 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27196773 |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27236898 |
⇧172 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15563447 |
⇧173 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21170936 |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15757513 |
⇧175 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17640163 |
⇧176 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16418572 |
⇧177 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25605148 |
⇧178 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26189300 |
⇧179 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19969552 |
⇧180 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22619689 |
⇧181 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20510328 |
⇧182 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17475222 |
⇧183 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19059205 |
⇧184 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19059811 |
⇧185 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17059010 |
⇧186 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27000121 |
⇧187 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25704088 |
⇧188 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27323060 |
⇧189 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21091766 |
⇧190 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22347521 |
⇧191 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17236862 |
⇧192 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9200147 |
⇧193 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21273574 |
⇧194 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21920417 |
⇧195 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27586473 |
⇧196 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20306477 |
⇧197 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11962254 |
⇧198 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17761019 |
⇧199 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8875554 |
⇧200 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28259690 |
⇧201 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25227736 |
⇧202 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25713926 |
⇧203 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22389237 |
⇧204 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25622256 |
⇧205 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20492173 |
⇧206 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21420233 |
⇧207 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20063697 |
⇧208 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20943371 |
⇧209 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24364759 |
⇧210 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21183018 |
⇧211 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28152473 |
⇧212 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25223183 |
⇧213 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20718753 |
⇧214 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20156557 |
⇧215 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21191671 |
⇧216 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27151203 |
⇧217 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16901971 |
⇧218 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24793216 |
⇧219 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24508987 |
⇧220 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19424633 |
⇧221 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19754176 |
⇧222 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14597870 |
⇧223 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21300690 |
⇧224 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21776823 |
⇧225 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21799661 |
⇧226 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22189713 |
GcMAF można porównać z najemnikiem, który za konkretną kasę wykona praktycznie każde zadanie. Choroba nowotworowa czy infekcje wirusowe(jak i też bakteryjne) to w niektórych przypadkach nawet i kilkuletnia walka . Organizm człowieka w takim przypadku to istny Wietnam. W takim przypadku standardowe interwencje nie działają i trzeba zastosować coś dedykowanego – jakiegoś odważnego,wielozadaniowego eliminatora do zadań specjalnych – dobrze by tu się wpasował Rambo…zwłaszcza dwójka (GcMAF II generacji) ale nie z USA a z Japoni. Płacisz, wymagasz, wracasz jako zwycięzca z tarcza – innej opcji nie ma patrząc na wyniki jakie są notowane po tym specyfiku. GcMAF to aktywator makrofagów(komórek układu odpornościowego, które bardzo upraszczając, walczą z infekcjami w tym i z nowotworami). Występuje naturalnie w ludzkim organizmie. Wysokie poziomy nagalazy blokują aktywację GcMAF co prowadzi do immunosupresji(zahamowania aktywności układu odpornościowego). Wg.Dr. David Noakes z belgijskiej kliniki specjalizującej się w terapii GcMAF 85% dzieci z autyzmem (większość ma wysoki poziom nagalazy i przez to obniżoną odporność) wykazuje poprawę, a 15% (grupa leczonych ok.600 osób) całkowicie zostaje wyleczonych tym jednym preparatem (wyleczonych = traci diagnozę autysty i w grupie osób zdrowych nie jest postrzegany jako osoba różniąca się w żaden sposób od innych). W internecie znajdziesz wiele różnych przypisanych dodatkowych cech temu preparatowi – najprawdopodobniej to prawda mimo, że nie wiem skąd one pochodzą bo nić poza tym co poniżej nie znalazłem. Pomimo tego substancja ta jest nadzwyczaj rewelacyjna – gdyby nie cena sam też bym ją stestował…Co takiego powoduje?Z czego może Cię wyciągnąć?Co jeszcze pobudza makrofagi?
1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/190314512) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23780974 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12062184
Co jeszcze pobudza makrofagi?
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1, ⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19031451 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23780974 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12062184 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27354652 |
⇧6 | cancerjournal.net/article.asp?issn=0973-1482;year=2015;volume=11;issue=4;spage=1041;epage=1041;aulast=Chaiyasit |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20976141 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20855083 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26168499 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14696974 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12938159 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21044044 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25304987 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23780980 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23780979 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23857228 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18058096 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10940510 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17935130 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9070663 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7669443 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16400520 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12659668 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14666733 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17034774 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20410304 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27317488 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23089338 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26168491 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24140411 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16631831 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17253255 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24194785 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12169311 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20108178 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17190463 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19399577 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22474399 |
Czynnik VEGF(naczyniowo śródbłonkowy czynnik wzrostu) odgrywa ważną rolę w rozwoju chorób serca, nowotworów, przewlekłych stanów zapalnych, degeneracji układu mięśniowego, depresji, odpowiedniego natlenienia tkanek, w funkcjach kognitywnych/poznawczych, chorobach nerek czy w zwyrodnieniu plamki żółtej (AMD o którym napewno napisze bo to b.interesujący temat).
Jak we wszystkim wysokie poziomy VEGF są zabójcze(dosłownie) ale i za niskie są przyczyna problemów. Będzie to pierwszy z 4 artów powiązanych bezpośrednio z naczyniakami,bartonellą i właśnie samym czynnikiem VEGF.
VEGF pomaga dotlenić tkanki/komórki(poprzez tworzenie nowych naczyń krwionośnych)
Komórki które nie dostają odpowiedniej ilości tlenu(czy to w związku z przepływem krwi czy też z innego powodu) produkują indukowany czynnik niedotlenienia zwany HIF-1,a to stymuluje wzrost VEGF. Także niedotlenienie będzie go zwiększało. Jest to pewna podpowiedz dla dzieci autystycznych, którym pomaga hiperbaria jak i też dla tych dorosłych – którzy chorują na Bartonellozę ( choroba wywołana bakteriom bartonella). Jest to pierwszy post który ma związek z Bartonellą, AMD i naczyniakami. Następny w kolejności jest BPC 157, bartonella i następnie naczyniaki. Co wogóle powoduje VEGF i do czego się przyczynia?1)circres.ahajournals.org/content/100/6/782.full
Co jest w stanie zahamować czynnik wzrostu śródbłonka naczyń krwionośnych VEGF?
Co powoduje wzrost VEGF
Dodatkowe info
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | circres.ahajournals.org/content/100/6/782.full |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18651071 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15057311 |
⇧4 | circres.ahajournals.org/content/100/6/782.full |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2479986 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1592003 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23225320 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22378343 |
⇧9 | med.stanford.edu/news/all-news/2012/10/study-identifies-natural-process-activating-brains-immune-cells-that-could-point-way-to-repairing-damaged-brain.html |
⇧10 | cardiovascres.oxfordjournals.org/content/87/2/262 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24338641 |
⇧12 | psyneuen-journal.com/article/S0306-4530(13)00338-7/fulltext |
⇧13 | nature.com/labinvest/journal/v83/n12/full/3780779a.html |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15963249 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17340192 |
⇧16, ⇧22, ⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3580758/ |
⇧17 | cardiovascres.oxfordjournals.org/content/87/2/262 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15902195 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11018070 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10804090 |
⇧21 | futuremedicine.com/doi/pdf/10.2217/ijr.10.24 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25170575 |
⇧25, ⇧27, ⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17554151 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17554151 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4354257/ |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25838619 jad-journal.com/article/S0165-0327(13)00550-8/fulltext |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15312247 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23573305 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16397275 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5119970/ |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18464090 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24096161 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24623967 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18596194 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15817996 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16873933 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26250940 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25546248 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15520200 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21462328 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24724605 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24225480 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24901151 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21687947 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26402726 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25060902 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26498863 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22901561 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28125877 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21130856 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26694325 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25688362 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26590088 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20160089 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20705519 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18974377 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20477757 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21803079 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22848663 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27310834 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18834982 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23957339 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21244751 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25849942 |
Dermografizm – to typ fizycznej pokrzywki, która jest wywoływana na skórze np. poprzez pociągnięcie długopisem czy też mocniejsze ściśnięcie przedramienia czy innej partii gdzie skóra jest najwrażliwsza – pokrzywka/rysy/szramy utrzymują się przez jakiś dłuższy czas w miejscu ucisku lub przerysowania.
Już w 1898roku są wzmianki o dermografizmie – jeden z lekarzy uważał wtedy, że to przez podrażnienie nerwów skóry. 1)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2410383/?page=2. Co ogólnie widnieje w literaturze naukowej na ten temat?Temat w sumie z potrzeby zbadania tematu głębiej niż tylko infekcje/immunologia w celu pomocy pewnej osobie…
Nie wiem czy zauważyłeś, ale główną przyczyną w tej chorobie jest czynnik X(tak go nazwę umownie)….co pobudza immunoglobulinę IgE…co pobudza z kolei komórki tuczne ….a te pobudzają histaminę….z kolei to prowadzi do dermografizmu. Co więc można zrobić w tej sytuacji?Powiesz pewnie, znajdź czynnik X!No tak – logiczne, problem w tym, że podejrzeń u praktycznie każdej osoby byłoby co najmniej kilka, dojście do tej jednej jedynej zajmuje także sporo czasu a już samo leczenie – jeszcze dłużej. Do tego czasu polecam po prostu obniżenie immunoglobuliny IgE którą hamują komórki CD5+ wytwarzane przez cytokinę przeciwzapalną IL-1020) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25783157 . A podwyższają IL-10:
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2410383/?page=2 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18774200 |
⇧3, ⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4917076/ |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14744421 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10923592 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16405609 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11206938 |
⇧9 | pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_Behçeta |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1303817 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8221258 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16086763 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21785958 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/475988 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2934447 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7130742 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1873196 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/71826 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2449138 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25783157 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23766070 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23758110 |
⇧23 | cbi.nlm.nih.gov/pubmed/23261828 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11024006 |
⇧25 | wjgnet.com/1007-9327/full/v17/i8/976.htm |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2219342/ |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12485371 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19839007 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17848808 |
⇧30 | nature.com/ncomms/2014/141007/ncomms6101/full/ncomms6101.html |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23707775 |
W poprzedniej części wymieniłem prawie wszystkie możliwe przyczyny depresji oraz wszystkie zioła, które mają jakiekolwiek wzmianki w badaniach/raportach medycznych na temat niwelowania lub leczenia depresji. Dzisiaj czas na suplementy diety,produkty diety oraz na inne metody, dzięki którym możesz wyjść z tej ciężkiej choroby.
Suplementy i produkty diety pomocne/leczące depresję:
Inne sposoby walki z depresją
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB http://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Literatura
⇧1 | en.wikipedia.org/wiki/Melatonin |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3172812/#R39 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3172812/#R39 |
⇧4 | en.wikipedia.org/wiki/Lithium_(medication) |
⇧5 | en.wikipedia.org/wiki/Resistant_starch |
⇧6 | molecularbrain.biomedcentral.com/articles/10.1186/1756-6606-3-8 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25233278 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10967371?dopt=Abstract |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18950248 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19796883 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23212058 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21311704 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23848107 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27080555 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26402520 |
⇧16 | sciencedaily.com/releases/2009/06/090609073022.htm |
⇧17 | content.karger.com/ProdukteDB/produkte.asp?doi=10.1159/000203118 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18458202/ |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3819153/ |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2290997/ |
⇧21 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0140673602117375 |
⇧22 | europepmc.org/abstract/med/10888476 |
⇧23 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2796.2008.02008.x/full |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=Proceedings+of+the+National+Academy+of+Sciences+of+the+United+States+of+America%5bJour%5d+AND+2011%5bpdat%5d+AND+Bravo%5bau thor%5d&cmd=detailssearch |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2682659 |
⇧26 | Chemical Signaling Simulates Exercise in Cartilage Cells Jan. 13, 2014 — Cartilage is notoriously difficult to repair or grow, but researchers at Duke Medicine have taken a step toward understanding how to regenerate the connective tissue. By adding a chemical to cartilage cells, the chemical signals spurred new cartilage growth, mimicking the effects of physical activity. |
⇧27 | sciencedirect.com/science/article/pii/S1357272599001399 |
⇧28, ⇧30 | sciencedirect.com/science/article/pii/S2212958815000415 |
⇧29, ⇧31 | ajcn.nutrition.org/content/76/5/1158S.full.pdf/ |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11869656 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23380314 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16378695 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26706022 |
⇧36, ⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20696216 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19725420 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25039497 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3080753/ |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15705349 |
⇧41 | sciencedirect.com/science/article/pii/S1933721310000681 |
⇧42 | tandfonline.com/doi/full/10.1517/13543784.17.6.827 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3547955/ |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21831448 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov.librarylink.uncc.edu/pubmed/23891641?dopt=Abstract |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27398086 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12736514 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK92758 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22529654 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22081620 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1578091 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22203880 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20689416 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20087376 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2954453/ |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24621065 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3022308/ |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24424706 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9169302 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11386498 |
⇧61 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/hup.1241/abstract |
⇧62, ⇧64, ⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4997396/ |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26408987 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3626880/table/T2/ |
⇧67 | academia.edu/4553048/Anti-inflammatory_activity_of_extracts_from_fruits_herbs_and_spices_Monika_Mueller_Stefanie_Hobiger_Alois_Jungbauer_Anti-inflammatory_Fruits_Herbs_Inflammation_Spices |
⇧68 | link.springer.com/article/10.1007/s10522-007-9098-2 |
⇧69 | sciencedirect.com/science/article/pii/S019697810500522X |
⇧70 | plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0078385 |
⇧71 | plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0058488 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3008321/ |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23269899 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3277154/ |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11270727 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17585901 sciencedirect.com/science/article/pii/S0024320507005796 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18585703 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26620542 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26522841 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4934620/ |
⇧82 | scirp.org/journal/PaperInformation.aspx?paperID=44133 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22197297/ |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4356956/ |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27137430 |
⇧86 | epubs.surrey.ac.uk/185977/1/LANCET%202000%205CIs.pdf |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3560823/#b44-medscimonit-18-4-ra40 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3599706/ |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12208645 |
⇧90, ⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4376513/ |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25835231 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3325330/ |
⇧94 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0028390804002588 |
⇧95 | jabfm.org/content/28/2/249.long if-pan.krakow.pl/pjp/pdf/2013/3_547.pdf |
⇧96 | jabfm.org/content/28/2/249.long |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24813431 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20974959 |
⇧99 | en.wikipedia.org/wiki/%CE%94-opioid_receptor |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24788819 |
⇧101 | reuters.com/article/2014/10/09/us-muscle-conditioning-depression-idUSKCN0HY2DB20141009?feedType=RSS&feedName=healthNews |
⇧102 | health.gov/paguidelines/guidelines/chapter2.aspx |
⇧103 | journals.lww.com.sci-hub.cc/co-psychiatry/Abstract/2005/03000/Exercise_and_well_being_a_review_of_mental_and.13.aspx |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22700446 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24501780 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27404902 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25973554 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27101921 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11519638 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2446482/ |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15585771?dopt=full_report |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10896698 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24309856 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21771745 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22824811 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23657638 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20594764 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3817535/ |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27005594 |
Interleukina 6 (IL-6) jest cytokiną o dość dobrze zdefiniowanych właściwościach zarówno pro jak i antyzapalnych. Reguluje ona układ odpornościowy i odgrywa wiele funkcji. Jakich?wszystko poniżej.1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24986424
– poziom IL-6 jest podwyższony kiedy jestes chory lub też po wysiłku fizycznym (najbardziej po aerobach). Mialem przed oczami badanie w którym wykazano, że poziom IL-6 podczas wysiłku fizycznego może wzrosnąc 120 krotnie …niestety nie mogę go znaleźć. 2)en.wikipedia.org/wiki/Interleukin_6
– hamuje limfocyty Th1 i pobudza Th2 także jeśli ktoś ma mocno aktywnego wirusa EBV lub alergie(spowodowane nadmiernym pobudzeniem Th2) pobudzona IL-6 nie jest dla niego dobrą opcją. Zwiększa także limfocyty B, które produkują przeciwciała i które związane są z alergiami i autoimmunologią.3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/124313864)uniprot.org/uniprot/P05231
Pogarsza działanie hormonów stresu(CRH) na błone śluzową jelita co powoduje IBS, aktywuje neurony w jelitach, zmienia perystaltykę jelit oraz może spowodować ’przeciekające jelito’. Są badania pokazujące podwyższony poziom IL-6 u osób z IBS.19)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2274013020)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1738342021)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24662742
Pozytywne funkcje IL-6
Obniżając IL-6 obniżysz postęp wielu chorób o podłożu zapalnym w tym takie problemy i choroby jak:
– Cukrzyca56)en.wikipedia.org/wiki/Interleukin_6#Depression
– – Reumatoidalne zapalenie stawów57)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3491447/
– Fibrymyalgia58)biomedcentral.com/content/pdf/1471-2474-12-245.pdf
– Stwardnienie rozsiane59)biochemie.uni-freiburg.de/ag/heinrich/research
– Toczeń60)europepmc.org/abstract/MED/9034987
– Stwardnienie zanikowe boczne61)hindawi.com/journals/ijr/2011/721608/
– Astma (IL-6 promuje aktywację limfocytów Th2 i odpowiedz alergiczną oraz hamuje komórki Treg które pomogłyby Ci uodpornić się na substancje na które masz alergię)
– Rak (szpiczak, prostaty i piersi) 62)en.wikipedia.org/wiki/Interleukin_6#Depression63)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23532539
– IBS (zespół jelita drażliwego)64)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17383420
– IBD
–Choroby serca65)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15540988
– Choroba Leśniowskiego-Crohna 66)hindawi.com/journals/ijr/2011/721608/
– Depresja67)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3626880/table/T2/
– Schizofremia68)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3626880/table/T2/
– Alzheimer69)en.wikipedia.org/wiki/Interleukin_6#Depression
– Neuropatia cukrzycowa70)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18256353
– Osteoporoza(po menopauzie)71)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9032749
– Zaburzenia bipolarne72)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3626880/table/T2/
– Osteoporoza(IL-6 wzmaga tworzenie się osteoklastów – komórek degradujących kościec)73)en.wikipedia.org/wiki/Interleukin_6
– PCOS (zespół policystycznych jajników)74)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18680073
– Łupież pstry i grzybica skóry75)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22537849
– zespół cieśni nadgarstka76)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8060250
– zespół bólu wielomięśniowego77)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19254903
– Ból78)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19233564
Jak zahamować nadmierne poziomy IL-6?a raczej CZYM?
– Cynk79)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11968002
– Magnez80)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20807870
– Herbata jaśminowa oraz EGCG/zielona herbata81)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18796608
– PQQ 82)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4196908/
– Probiotyki takie jak B.infantis, S.boulardii, L.casei, L.salivarius83)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2069621684)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1916144385)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1646732986)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25331262
– Andrographis (prawdopodobnie najsilniej ze wszystkich ziół hamuje tą cytokinę, jest mocniejszy pod tym względem od deksometazonu) 87)sciencedirect.com/science/article/pii/S0960894X0701178X
– Czarnuszka i olej z niej 88)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19059494
– Kurkumina89)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1858835590)ard.bmj.com/content/71/Suppl_1/A90.2
– Lukrecja91)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18771378
– Liść laurowy, czarny pieprz, gałka muszkatułowa, oregano oraz szałwia92)academia.edu/4553048/Anti-inflammatory_activity_of_extracts_from_fruits_herbs_and_spices_Monika_Mueller_Stefanie_Hobiger_Alois_Jungbauer_Anti-inflammatory_Fruits_Herbs_Inflammation_Spices
– Oporna skrobia93)rug.nl/research/pathology/medbiol/pdf/currentopinion_meijer2010.pdf
– Olej rybny/DHA 94)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18541548
– Fisetyna 95)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18958421
– Cynamon96)academia.edu/4553048/Anti-inflammatory_activity_of_extracts_from_fruits_herbs_and_spices_Monika_Mueller_Stefanie_Hobiger_Alois_Jungbauer_Anti-inflammatory_Fruits_Herbs_Inflammation_Spices
– Aspiryna97)sciencedirect.com/science/article/pii/S0006291X09013552
– Witamina D3 98)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12858333
– Boswelia 99)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23828329
– Kwercytyna 100)academia.edu/4553048/Anti-inflammatory_activity_of_extracts_from_fruits_herbs_and_spices_Monika_Mueller_Stefanie_Hobiger_Alois_Jungbauer_Anti-inflammatory_Fruits_Herbs_Inflammation_Spices
– Resveratrol 101)ard.bmj.com/content/71/Suppl_1/A90.2102)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18424637
– Lit 103)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17988365
– Luteolina 104)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19954946
Co podwyższa IL-6?
– wysoki poziom cukru we krwi – zwiększa on poziomy monocytów i zwiększa stany zapalne 105)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23320034/
– Dieta wysokotłuszczowa
– Bezsenność czy problemy ze snem
– Intensywne treningi czy też dłuższe aeroby
– Otyłość
– Zakłócenia dobowego rytmu dnia
– Palenie
– Nadużywanie alkoholu
– Lektyny PHA i ConA
– Pokarmy z wysokim IG
– Chroniczny stres
– hormon tarczycy T3
– Melatonina
– Angotensyna II
– Brak witaminy D3
– Kawa
– Akrylamid
– Brak/deficyt cynku
– Brak/deficyt magnezu
– Brak/deficyt wapna
– Wirusy herpes takie jak HHV8 mogą produkować białka bardzo podobne do IL-6 które mają działanie bardziej zapalne niż IL-6
– Infekcje takie jak Borelioza czy Bartonella
– Leptyna
– Brak/deficyt witaminy C
– Brak/deficyt choliny – osoby które spożywały 310mg/dziennie choliny miały o 26% niższe poziomy IL-6 od tych co spożywali mniej
– Aloes (w komórkach nowotworowych)
– 5HTP
– Reishi
– Ekstrakt z pesek winogron (w astrocytach co może też mieć działanie neuroprotekcyjne)
– Astragalus
– Koci pazur – Cat’s claw
– Fosfatydyloetanolamino Cholina
– Impiramine i venlafaxine(antydepresanty) czy też kombinacja 5HTP z fluoxetine(antydepresant)
– Herbatka Rooibos
– Kreatyna w wysokich dawkach
Co jeszcze hamuje IL-6?
– Fitosterole
– LLLT – zimny laser niskiego poziomu
– Polifenole owsiane
– Dieta śródziemnomorska
– Ograniczenie spożywanych kalorii
– Medytacja
– Drzemka
– Oliwa z oliwek
– Rośliny strączkowe
– Orzechy
– Olej z ryb
– Kwas fitynowy
– Miód
– Dieta elementarna
– Jagody/Borówki
– Muzyka którą lubisz
– Soja
– Brokuły/ Sulforafan
– Owies
– Orzechy nerkowca
– Maliny
– Herbata jaśminowa
– Witamina b12
– Spirulina
– Stevia
– Arginina
– Czosnek(surowy)
– Magnez
– Chrom
– Histydyna
– witamina D3
– Progesteron
– Testosteron
– Witamina E
– hormon MSG
– hormon ACTH
– Berberyna
– Polifenole z jabłek
– Tarczyca Bajkalska
– Inozytol
– Bromelina
– Ginkgo Biloba
– Kwas sialowy/aspiryna
– Karnozyna
– Low dose naltrexone (LDN)
– Ekstrakt z pestek winogron
– Betulina/Chaga
– Grelina
– aminokwas Glicyna
– Baikalina
– ALA
– Laktoferyna
– Kokaina
– Honokiol(Magnolia)
– Artemesina
– Kwas kawowy / kwas chlorogenowy
– Kwas ellagowy
– Fukoidan
– Mastyks
– Ashhwaganda
– Alfa alfa(wodorosty)
– Mniszek lekarski
– Genisteina
– Hesperydyna
– Astaksantyna
– Astragalus
– Danshen
– Witamina E/Tokotrienole
– Ekstrakt z poroża jelenia
– Echinacea/Jeżówka
– Kwas rozmarynowy
– Czerwona koniczyna
– Gorzki melon
– Magnolol(Magnolia)
– Glutamina
– Kwercytyna
– Rutyna
– Mirycetyna
– MSM
– Chryzyna
– Elektroakupunktura
– Metformina
– PPARy
– Woda strukturyzowana
– blokery ACE
– blokery STAT3
Prawidłowe poziomy IL-6
Powinny być w przedziale 2-6pg/ml. U ludzi z depresją wynoszą o 1.78 wyżej niż u zdrowych. U ludzi z RZS z kolei mogą wynieść nawet i 2000pg/ml. Sepsa to wynik nawet i milion x większy niż norma. W jednym z badań poziom powyżej 2.0 pg/ml przyspiesza starzenie się oraz zwiększa ryzyko chorób serca i samej śmierci.
U ludzi co ćwiczą 3-3.5h dziennie(maratończycy), IL-6 zwiększa się od 1.5pg do 94.4ml i następnie spada do 22 2godziny po treningu (także ma okres półtrwania 1-2godzin.
W grupie osób z marskością wątroby, każdy bez infekcji bakteryjnej miał poziomy IL-6 powyżej 200pg/ml. 74% osób z infekcjami bakteryjnymi ma wysokie IL-6.
Ludzie Ci mieli marskość wątroby więc nie jest to dziwne, że mieli stan zapalny bez infekcji bakteryjnych. Problem w tym, że kiedy jest stan zapalny i nie masz wykrytej żadnej infekcji to jest to kwestia czasu kiedy dojdziesz który wirus,bakteria lub grzyb u Ciebie ją powoduje.
W innym badaniu, pacjenci hospitalizowani z umiarkowaną postacią infekcji bakteryjnej i wirusowej zostali zbadani pod kątem aktywności cytokiny IL-6. Wykazano, że zwiększone poziomy tej cytokiny związane są raczej z infekcjami bakteryjnymi niż wirusowymi. Wykazano także, że ludzie którzy brali antybiotyki mieli unormalizowane poziomy IL-6 w ciągu 3 dni (z poziomu 39 do 2 pg/nl w 72h!). Średni poziom IL-6 dla osób z infekcjami bakteryjnymi to 237 pg/ml. W przypadku infekcji wirusowych cytokina ta jest wręcz niewykrywalna(tak niski poziom). Potwierdza to co od dość dawna przypuszczałem u osób biorących antybiotyki. W infekcji bartonella antybiotyki zbijają tą cytokinę do niskiego poziomu niwelując sporo problemów zdrowotnych dając jednak jakieś tam mniejsze lub większe skutki uboczne. Po odstawieniu antybiotyków skutki związane z wysoką cytokiną IL-6 jednak powracają i niektórzy mogą to kojarzyć z nawrotem infekcji bakteryjnej(co jest też prawdą bo bartonella zwiększa IL-6,tak samo jak borelioza czy np.Candida).
Wspomniałem wcześniej o wysokich poziomach IL-6 i jej bezpośredniej interakcji z CRP które będzie wysokie jednak nie zawsze gdyż CRP nie uwzględnia stanu zapalnego – lokalnego którego nie da się w żaden sposób wykryć laboratoryjnie tj.w teście dostępnym dla klienta indywidualnego.
CRP jest produkowane przez wątrobę i komórki tłuszczowe także zdecydowanie wyższe będzie ono u ludzi otyłych.
Działanie zapalne i przeciwzapalne cytokiny IL-6
Są dwa typy IL-6. Jeden typ to tzw.ścieżka nazywana classic signaling a druga trans signaling. Classic jest niezbędna do funkcji regeneracyjnych i przeciwzapalnych. Z kolei Trans signaling ma miejsce kiedy receptory IL-6 we krwi wiążą się z IL-6 i powoduje to stany zapalne.
Jedno z badań pokazało, że w przypadku chorób autoimmunologicznych i stanów zapalnych związanych z rakiem, zablokowanie ścieżki IL-6 trans signaling było wystarczające do zahamowania stanu zapalnego.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1, ⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24986424 |
---|---|
⇧2, ⇧7, ⇧23, ⇧33, ⇧34, ⇧51, ⇧73 | en.wikipedia.org/wiki/Interleukin_6 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12431386 |
⇧4, ⇧22 | uniprot.org/uniprot/P05231 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22909166 |
⇧8 | link.springer.com/article/10.1007%2Fs00011-009-0060-4 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24991031 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24547612/ |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25335166 |
⇧12 | pnas.org/content/100/15/9090.full.pdf |
⇧13 | biomedcentral.com/content/pdf/1476-511x-9-125.pdf |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21525252 |
⇧15 | sciencedirect.com/science/article/pii/S1424390312001263 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15074399 |
⇧17 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1600-0838.2011.01372.x/abstract |
⇧18 | epidemiologiamolecular.com/sindrome-metabolico-lipodistrofia-producida-tratamiento-antirretroviral-pacientes-infectados-vih/ |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22740130 |
⇧20, ⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17383420 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24662742 |
⇧24 | jneuroinflammation.com/content/10/1/43 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23369733 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21565410 |
⇧27, ⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8049716 |
⇧28 | endocrine-abstracts.org/ea/0003/ea0003p250.htm |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3041150/ |
⇧30 | clinicaltrials.gov/show/NCT01501110 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21540553?dopt=Abstract |
⇧35, ⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8918592 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9949320 |
⇧38 | nature.com/jid/journal/v116/n5/full/5601066a.html |
⇧39 | iasj.net/iasj?func=fulltext&aId=1027 |
⇧40 | ebioscience.com/media/pdf/literature/flowcytomix-th-cell-differentiation.pdf |
⇧41 | nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/fig_tab/nature12726_F4.html |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9739031 |
⇧43 | en.wikipedia.org/wiki/FOXP3 |
⇧44 | sciencedaily.com/releases/2004/10/041007083624.htm |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?cmd=Search&doptcmdl=Citation&defaultField=Title%20Word&term=Exercise%20improves%20insulin%20and%20leptin%20sensitivity%20in%20hypothalamus%20of%20Wistar%20rats. |
⇧46, ⇧47 | physrev.physiology.org/content/79/1/1 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15532800 |
⇧49, ⇧53 | plosbiology.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pbio.1000465 |
⇧50 | jvi.asm.org/content/73/10/8145.full |
⇧52, ⇧61, ⇧66 | hindawi.com/journals/ijr/2011/721608/ |
⇧54 | jb.oxfordjournals.org/content/127/4/525 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18365876 |
⇧56, ⇧62, ⇧69 | en.wikipedia.org/wiki/Interleukin_6#Depression |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3491447/ |
⇧58 | biomedcentral.com/content/pdf/1471-2474-12-245.pdf |
⇧59 | biochemie.uni-freiburg.de/ag/heinrich/research |
⇧60 | europepmc.org/abstract/MED/9034987 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23532539 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15540988 |
⇧67, ⇧68, ⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3626880/table/T2/ |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18256353 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9032749 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18680073 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22537849 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8060250 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19254903 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19233564 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11968002 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20807870 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18796608 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4196908/ |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20696216 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19161443 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16467329 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25331262 |
⇧87 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0960894X0701178X |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19059494 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18588355 |
⇧90, ⇧101 | ard.bmj.com/content/71/Suppl_1/A90.2 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18771378 |
⇧92, ⇧96, ⇧100 | academia.edu/4553048/Anti-inflammatory_activity_of_extracts_from_fruits_herbs_and_spices_Monika_Mueller_Stefanie_Hobiger_Alois_Jungbauer_Anti-inflammatory_Fruits_Herbs_Inflammation_Spices |
⇧93 | rug.nl/research/pathology/medbiol/pdf/currentopinion_meijer2010.pdf |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18541548 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18958421 |
⇧97 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0006291X09013552 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12858333 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23828329 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18424637 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17988365 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19954946 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23320034/ |
Konferencja trwała 3dni i odbyła się w Seattle w USA – są to notatki z tej konferencji chłopaka o imieniu Scott z betterhealthguy.com – ogólnie sledze bloga i tak jak już wcześniej przetłumaczyłem trochę tekstu z poprzednich konferencji tak teraz do takich tłumaczeń wracam bo jest tego naprawdę dużo.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7968455 |
---|
O borze i boraksie można poczytać (tak ogólnie) w serwisach typu wolne media czy wolna polska (interesujące odnośniki do szperania dalej np. w badaniach czy bardziej konkretnych źródłach). Promują one tekst o borze(i boraksie) jako minerale o wręcz magicznych właściwościach kompletnie na wszystko. Kiedyś jak je czytałem myślałem sobie „WOW – interesujące…” – obecnie po sprawdzeniu wszystkich dostępnych źródeł naukowych(bezpłatnych) Bor jest dla mnie minerałem bardzo interesującym …ale już bez efektu WOW. Oto co ciekawego można o nim się dowiedzieć:
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23293135 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22939352 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22526492 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22491726 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20663653 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20569927 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21791386 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18422253 |
⇧9 | https://pl.wikipedia.org/wiki/Fluorek_sodu |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18027356 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26934748 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23026529 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1680008/?page=1 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27420953 |
⇧15 | pl.wikipedia.org/wiki/P53 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27259355 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25440351 |
⇧18 | https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24750048 |
⇧19 | jamanetwork.com/journals/jamaneurology/article-abstract/791019 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11260532 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9848109 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/738433 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8837846 . |
⇧24 | doz.pl/zdrowie/h1299-Proteaza_serynowa_-_PSA |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1566642/?page=5 |
⇧26 | slawomirambroziak.pl/legalne-anaboliki/granat-meski-owoc/ |
⇧27 | science.sciencemag.org/content/20/496/26 |
⇧28 | rgo-log.com/boron.html |
Temat jest bardzo obszerny gdyż tak naprawdę, aby omówić szczegółowo wraz z możliwymi rozwiązaniami każdą możliwą przyczynę odrealnienia musiałbym napisać ebooka dlatego starałem się podejść do tematu krótko i zwięźle nie za głęboko wchodząc w tematy infekcji czy układu immunologicznego. Podałem też kilka możliwych rozwiązań poszczególnych sytuacji niestety nie wszystkich, gdyż sama depersonalizacja bezpośrednio zahacza także o temat grzybicy Candida czy też infekcji jak Borelioza. Odrealnienia sam doświadczyłem, wprawdzie krótko (2dni), ale doskonale to pamiętam – spowodowane było to u mnie sporym spożywaniem alkoholu przez kilka tygodni oraz totalną mgłą umysłową (swoje nazwisko byłem w stanie przypomnieć sobie po ok.20sekundach wytężonego skupienia). Zatem do rzeczy:
Zaburzenie zwane odrealnieniem / depersonalizacją jest odczuciem nierealności, emocjonalnego odrętwienia i zmniejszonej zdolności do ekscytacji. 1)en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization
Jakie zaburzenia są powszechnie spotykane wraz z depersonalizacją i co ją może wywołać?
– brak snu lub jego zaburzenia
– silny stres
– zespół lęków napadowych
– palenie marihuany i używanie halucynogenów
– trauma emocjonalna
– migreny czy też vertigo(przewlekłe zawroty głowy), więcej o nich pisałem już tutaj 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23817161
– padaczka (szczególnie padaczka skroniowa)
– zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne/nerwica natręctw
– SLA, SM, Alzheimer, neuroborelioza
– U schizofreników (przynajmniej na początku) także występuje depersonalizacja i ma to między innymi z rozregulowanym systemem dopaminergicznym/dopaminą 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/150891024)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26961912 biologicalpsychiatryjournal.com/article/S0006-3223(15)00960-9/fulltext5)en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization_disorder
Z badań wynika, że depersonalizacja jest charakterystyczna w przypadku nadczynności kory przedczołowej, która hamuje obwody nerwowe tworzące doświadczenia emocjonalne. Zdarzają się też przypadki osób które po terapiach antybiotykowych wpadają w totalne odrealnienie jak np. przypadek kobiety która brała minocyklinę, rozwinęła się u niej depersonalizacja, odłożyła antybiotyk i wróciła do normalności. 6)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/147464277)en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization_disorder
Nadczynność kory przedczołowej hamuje układ limbiczny, który osłabia tzw.’zabarwienia emocjonalne'(czyli jak kto odczuwa różne emocje), percepcje i czynności poznawcze u człowieka.8)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3772934/
W niektórych przypadkach jest także zwiększona aktywność kory przedczołowej i zmniejszona aktywacja obszarów odpowiedzialnych za emocje(insula(element mózgu)/układ limbiczny) w odpowiedzi na negatywny, wzbudzający(a przynajmniej taki który powinien wzbudzić) bodziec emocjonalny).9)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21087873
Uważa się, że insula(płat czołowy kory mózgu) bierze udział w świadomości i odgrywa rolę w wywoływaniu emocji, percepcji, funkcji poznawczych i doświadczeń ludzkich. Normalnie, kiedy doświadczasz czegoś co powinno być emocjonalnie nieprzyjemne, system limbiczny Cie o tym informuje, jednak w przypadku odrealnienia ta aktywacja jest dość konkretnie zredukowana.10)en.wikipedia.org/wiki/Insular_cortex
Uważa się także, ze depersonalizacja jest często spowodowana przez odpowiedź biologiczną na niebezpieczne i zagrażające życiu sytuacje, które powodują zwiększony 'wysiłek’ kory przedczołowej (która jest też zaangażowana w planowanie czy myślenie). Jeśli taka odpowiedź w twoim organizmie nastąpi, może dojść do odrealnienia. Od razu skłoniło mnie to do wniosków i poszukiwań na temat pewnego hormonu który gdy coś lub ktoś zagraża życiu człowieka jest bardzo szybko wytwarzany w nadmiernych ilościach, jest to hormon wytwarzany również w sytuacjach traumatycznych dla ludzkiego człowieka – mowa naturalnie o kortyzolu, który jak dowodzą badania u osób z depersonalizacją jest nie normalnie szybko i gwałtownie wytwarzany 11)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17435477 . 12)en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization_disorder
Takie skoki kortyzolu mogą powodować np. mocny stres oksydacyjny(infekcje), stany zapalne(które też są wywoływane przez infekcje), długotrwałe i intensywne ćwiczenia siłowe czy też np.maratony które powodują porządne zmęczenie, alkohol, palenie papierosów, detoks z alkoholu, papierosów czy narkotyków (gwałtowne rzucenie 1 z tych nałogów to bardzo mocny stres dla organizmu), problemy ze snem, zaburzenia rytmu dobowego, nadużywanie kawy, niedobór cynku czy magnezu a nawet witaminy A itp etc13)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/941594614)hindawi.com/journals/ije/2010/759234/15)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1070452016)citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.324.5855&rep=rep1&type=pdf17)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16325948 18)en.wikipedia.org/wiki/Cortisol#Potassium19)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1051623920)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1019077521)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19931332 22)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/652709223)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21835188 24)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6527092 25)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2455079626)biologicalpsychiatryjournal.com/article/S0006-3223(98)00257-1/abstract
Zatem odrealnienie może być uważane jako reakcja organizmu w odpowiedzi na działanie czynników wywołujących lęk, zwiększoną czujność a zatem i stres co w konsekwencji tłumi emocje poprzez za mocno pobudzoną korę przedczołową.
Inne badania wykazują nadmierną aktywację w hipokamie i w przednim zakręcie obręczy. Uważa się, że te regiony mózgu są w dużej mierze odpowiedzialne za emocje, uczenie się i pamięć. Nadaktywność w korze móżdżku i korze pozaprążkowej również zostały stwierdzone, co powoduje implikacje w przypadku odbioru wzrokowego oraz przetwarzania obrazu widzianego przez dana osobę.
Sporo badań pokazuje, że tłumiony jest układ współczulny odpowiedzialny za „walkę lub ucieczkę” (fight or flight), który jak już wcześniej wspomniałem w ramach kilku słów o kortyzolu, nie działa poprawnie u ludzi z depersonalizacją.27)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4374468/
Badania pokazały, że emocjonalna ocena dźwięków jest fizjologicznie upośledzona w organizmie w/w osób. Pacjenci z odrealnieniem ocenili nieprzyjemne dźwięki za zdecydowanie mniej nieprzyjemne(neutralne) w porównaniu do grupy kontrolnej. Pomimo tego, że ocenili nieprzyjemne dźwięki jako neutralne ich system
nerwowy był bardziej aktywny przez co tracą oni pewien aspekt oceny stanu fizjologicznego organizmu i stąd też wynika, że pacjenci z odrealnieniem maja duże trudności w identyfikacji własnych uczuć. 28)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3772934/
Inne badania wykazały, że zamiast niskiego pobudzenia układ współczulnego, depersonalizacja może być nieprawidłową regulacją odpowiedzi emocjonalnej przez układ nerwowy. Inne badanie wskazuje na zwiększoną aktywność układu współczulnego.29)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22545565
Przykłady zaburzeń układu nerwowego które mogą przyczyniać się do depersonalizacji:
Jedno z badań wykazało, że ludzie z depersonalizacją mieli niższe tłumienie osi HPA(nadercza->podwzgórze->przysadka) po podaniu niskiej dawki kortyzolo-podobnego leku (dexamethazonu) oraz znacząco wyższe poziomy kortyzolu rano we krwi.33)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11682263
Inne badanie wykazało, ze omawiani pacjenci mieli słabą odpowiedź na kortyzol i stłumioną reakcję na stres. Ludzie z depersonalizacją mieli też wysokie poziomy kortyzolu w moczu w porównaniu ze zdrową grupą kontrolną.34)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17137559
Jeszcze inne badanie wykazało, że poziom kortyzolu omawianych pacjentów był niższy niż u ludzi z depresją ale nie niższy od osób zdrowych(także ewidentnie widać na różnych badaniach, że nadnercza nie funkcjonują prawidłowo u w/w ludzi).35)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11600192
Uwaga(a raczej próba skupienia uwagi) i depersonalizacja
Im bardziej ludzie są skupieni/skoncentrowani tym mniejszej depersonalizacji doświadczają. Naturalnie u ludzi z depersonalizacją koncentracja całkowicie siada. Interwencje w sferze uwagi/koncentracji uważane są za pomocne w zmniejszaniu intensywności depersonalizacji oraz zwiększenia świadomości emocjonalnej. Skupienie uwagi na oddychaniu przynosi jakieś tam pozytywne rezultaty w przypadku odrealnienia. Powoduje to skupienie się na oddychaniu bardziej niż na samoobserwacji przez co następuje chwilowe zmniejszenie depersonalizacji. Zatem proces uwagi może wzmocnić układ limbiczny przez tworzenie bodźców emocjonalnych i pomóc przezwyciężyć zaburzenia samoświadomości.36)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1105847537)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3772934/
Kora przedczołowa, układ limbiczny i problemy z osią HPA – wszystkie mają wspólną cechę – są kontrolowane przez Suprachiasmatic Nucleus (SCN) jądro nadskrzyżowaniowe. Jądro to połączone jest z częścią mózgu odpowiedzialną za emocję(układ limbiczny) oraz myślenia. SCN jest bezpośrednio zaangażowane w regulowaniu rytmu dobowego hormonów osi HPA zaangażowanych w stres i funkcjonowanie układu nerwowego. Wszystkie czynniki ryzyka depersonalizacji wpływają na
SCN takie jak marihuana, psychodeliki, lęk/ zaburzenia depresyjne, zaburzenia neurologiczne, zaburzenia rytmu około dobowego(w tym i też wspomniany wyżej nieprawidłowy poziom kortyzolu za dnia czy wieczorem). Uszkodzenie SCN zakłóca zarówno rytm dobowy jak i poziomy hormonów osi HPA. SCN posiada w sobie receptory opioidowe(o których więcej pisałem już tutaj)czy też serotoninowe i jest stymulowane przez glutaminian. W badaniach wykazano, że światło fluorescencyjne w niektórych przypadkach zwiększa odrealnienie (a takowe światło działa właśnie negatywnie na SCN). 38)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1237926039)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1053533040)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC28096/
Depersonalizacja to także wg.jednego z badań encefalopatia metaboliczna(a raczej jej skutek). (Encefalopatie metaboliczne (EM) to grupa schorzeń, która jest spowodowana obecnością endogennych (powstających wewnątrz organizmu) toksyn w przebiegu niewydolności narządowej i objawiających się nieprawidłowymi funkcjami mózgu). 41)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1035663842)poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-nerwowy/encefalopatie-przyczyny-rodzaje-i-objawy_36739.html
Inne nieprawidłowości u osób z depersonalizacją:
Wskazówki ogólne co może pomóc:
Można jednak zahamować wszystkie negatywne skutki działania omawianego kwasu poprzez zahamowanie delta-5-desaturazy (patrz foto) i nie martwić się już o hamowanie COX1,COX2,PGE2,5-lipooksygenazy. W badaniach działanie hamujące delta-5-desaturaze wykazuje sezam(a dokładniej 3 związki w nim zawarte Sesamolin, sesaminol i episesamin) oraz kurkumina. 57)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1291640 Można również zwrócić uwagę na l-argininę, której unikanie w diecie(tzn może nie unikanie ale po prostu jakaś tam redukcja spożycia) także przyczyni się do zmniejszenia kwasu arachidonowego(l-arginina zwiększa aktywność delta-5-desaturazy). 58)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1291640 . Kwas eikozadienowy to jednak mój faworyt – bardzo rzadko występujący w przyrodzie, hamuje aktywność delta-5-desaturazy oraz dodatkowo hamuje COX-2, domyślać się tylko mogę, że pobudzenie tego czynnika zapalnego(COX-2) może nastąpić z jakiegoś innego nieznanego mi powodu/czynnika poza kwasem arachidonowym – czarnuszka sobie i z tym poradzi – w niej właśnie zawarty jest kwas eikozadienowy). 59)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3110863
Produkty bogate w kwas glutaminowy – migdały, nasiona lnu, pistacje, mak, sezam, pestki dyni, pestki słonecznika, żelatyna. L-theanina pomoże w ustabilizowaniu nadpobudliwej gospodarki glutaminergicznej,a u osób nadpobudliwych i mających przez to problemy z zaśnieciem pozwoli na 'wyluzowanie'(czyt.uspokoi). 62)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18293419 Podobną funkcję ma np.witamina D3 działają na polepszenie funkcjonowania enzymu GAD (enzym ten przekształca nadwyżkę glutaminianu w GABA – jeśli glutaminianu jest za dużo osoba taka będzie bardzo nadpobudliwa, można wtedy podejrzewać, że proces ten u takiej osoby szwankuje np. z niedoboru witaminy D3 lub z niedoboru witaminy B6 a jeśli jest tak od urodzenia to…można podejrzewać mutacje/polimorfizm genu GAD). W przypadku stosowania B6 absolutnie niezbędna jest witamina B2 która przekonwertowuje B6 do jego aktywnej formy(P5P – sam biorę właśnie tą formę B6) oraz mangan który pełni ważną rolę w konwersji kwasu glutaminowego. 63)nature.com/mp/journal/v12/n9/abs/4001988a.html64)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2430259665) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2232307466)ncbi.nlm.nih.gov/gene/2571 67)gene.sfari.org/GeneDetail/GAD168) wikigenes.org/e/gene/e/2571.html69)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18066140
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23817161 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15089102 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26961912 biologicalpsychiatryjournal.com/article/S0006-3223(15)00960-9/fulltext |
⇧5, ⇧7, ⇧12 | en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization_disorder |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14746427 |
⇧8, ⇧28, ⇧37, ⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3772934/ |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21087873 |
⇧10 | en.wikipedia.org/wiki/Insular_cortex |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17435477 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9415946 |
⇧14 | hindawi.com/journals/ije/2010/759234/ |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10704520 |
⇧16 | citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.324.5855&rep=rep1&type=pdf |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16325948 |
⇧18 | en.wikipedia.org/wiki/Cortisol#Potassium |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10516239 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10190775 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19931332 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6527092 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21835188 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6527092 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24550796 |
⇧26 | biologicalpsychiatryjournal.com/article/S0006-3223(98)00257-1/abstract |
⇧27, ⇧30, ⇧31, ⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4374468/ |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22545565 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11682263 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17137559 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11600192 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11058475 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12379260 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10535330 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC28096/ |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10356638 |
⇧42 | poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-nerwowy/encefalopatie-przyczyny-rodzaje-i-objawy_36739.html |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21742442 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11518230 |
⇧45 | hindawi.com/journals/tswj/2013/427369/#B37 |
⇧46, ⇧53, ⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4204471 |
⇧47 | books.google.com/books?id=nvlS79wsfy0C&pg=PA135&lpg=PA135&dq=depersonalization+circadian+rhythm&source=bl&ots=P_1Fij8z95&sig=rJODaVrBCtDR1WWFD4gk-3qviBs&hl=en&sa=X&ved=0CFcQ6AEwCGoVChMI7YHJrKHoxgIVhlg-Ch1b9w-U#v=onepage&q=depersonalization%20circadian%20rhythm&f=false |
⇧48 | scholarlyrepository.miami.edu/oa_theses/340/ |
⇧49, ⇧54 | en.wikipedia.org/wiki/5-HT2A_receptor |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10362781 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17572501 |
⇧52 | en.wikipedia.org/wiki/Depersonalization#cite_note-3 |
⇧55 | pl.wikipedia.org/wiki/Pola_Brodmanna |
⇧56 | medicinenet.com/cox-2_inhibitors/article.htm |
⇧57, ⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1291640 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3110863 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3775299/ |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27467167 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18293419 |
⇧63 | nature.com/mp/journal/v12/n9/abs/4001988a.html |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24302596 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22323074 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/gene/2571 |
⇧67 | gene.sfari.org/GeneDetail/GAD1 |
⇧68 | wikigenes.org/e/gene/e/2571.html |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18066140 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11448093 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15876908 |
⇧74 | jaoa.org/article.aspx?articleid=2093607 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15115950 |
⇧76 | leczenia. doz.pl/leki/p5268-Clonazepamum_TZF_tabletki |
⇧77 | pl.wikipedia.org/wiki/Modafinil |
Skład herbaty rooibos: dihydrochalcone C-glucoside, Z-2-(β-D-glucopyranoloxy)-3-phenylpropenoic acid,vitexin, flavonol, glukozyd kwasu fenylopropionowego(PPAG), Orientin, luteolin, quercetin-3-O-robinobioside, flawony (luteolina, chryzoeriol), flawonole (kwercetyna, izokwercytryna, rutozyd), dihydrochalkony (aspalatyna, notofangina) oraz C-glikozydy flawonowe (orientyna, izoorientyna), kwas protokatechowy, kawowy, p-hydroksybenzoesowy, wanilinowy, p-kumarowy, ferulowy i syryngowy. Wśród składników frakcji lotnej można wymienić gwajakol, damascenon, octan geraniolu, fenyloetyloalkohole, ß-jonon, kwas askorbowego oraz związki mineralne (Ca, Mg, Mn, Cu, fosforany, siarczany, fluorki). Rooibos nie zawiera kofeiny.
PPAG ochrania białko BCL2 (in vivo), które odpowiedzialne jest za śmierć komórkową, wykazuje działanie ochronne wobec komórek beta trzustki oraz zwiększa pobór glukozy z krwi