Suramina (germanin) to związek przeciwpierwotniakowy, który stosowany jest dożylnie w leczeniu leiszmaniozy czy trypanosomozy. Jakiś czas temu było(i nadal jest) bardzo głośno o tym leku, gdyż wykazał pozytywne wyniki w przypadku znacznej poprawy funkcjonowania/zachowania autystów w testach laboratoryjnych. Mimo, że sam lek ma już ok.100lat, w normalnych czy też w wyższych dawkach wykazuje kosmiczną ilość bardzo poważnych skutków ubocznych, jego stosowanie w mini dawkach coś ala stosowanie adependu/naltreksonu(low dose naltrexone) może przynieść i przynosi szereg pozytywnych skutków zdrowotnych. Jestem zainteresowany ok.5% prawdziwych leków medycyny konwencjonalnej, które dobrane w odpowiedniej dawce do danego schorzenia, mogą przynieść(i przeważnie przynoszą) polepszenie zdrowia lub też wyleczenie – takim lekiem jest na pewno ciężko dostępna(w sumie nie dostępna) w Polsce suramina. Co takiego dokładnie robi?na co i jak działa suramina?1)pl.wikipedia.org/wiki/Suramina2)pfm.pl/newsy/suramina-lekiem-na-autyzm/432
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pl.wikipedia.org/wiki/Suramina |
---|---|
⇧2, ⇧39 | pfm.pl/newsy/suramina-lekiem-na-autyzm/432 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10096380 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17628866 |
⇧5 | lifeextension.com/magazine/2014/11/the-youth-restoring-benefits-of-nad/page-01 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7621460 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2033058 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24034616 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14734566 |
⇧10, ⇧12, ⇧58, ⇧67 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/acn3.424/full |
⇧11 | blogs.plos.org/dnascience/2014/08/06/new-als-target-microglia/ |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3548350 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18667993 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7482629 |
⇧16 | mnd.pl/?subaction=showfull&id=1197462303 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14975378 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23474269 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10528141 |
⇧20 | pl.wikipedia.org/wiki/Dystrofina |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23055317 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25168661 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7544738 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7868298 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8964858 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24040012 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3614628/ |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25425294 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28189815 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28461070 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10551285 |
⇧32 | amjmed.com/article/0002-9343(94)90073-6/abstract |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11570630 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27562096 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15780954 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9239672 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17760875 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9681668 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8023275 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1531404 |
⇧42 | phmd.pl/fulltxt.php?ICID=872608 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10669049 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9815555 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10449196 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1325955 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1381276 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26021324 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11954955 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8227330 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12730151 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21617121 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18843260 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21470104 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21108244 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22644812 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2161094 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11701155 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8995587 |
⇧60 | phmd.pl/fulltxt.php?ICID=1109219 |
⇧61 | biotechnologia.pl/biotechnologia/elastaza-neutrofilowa-historyczny-enzym-proteolityczny-polskiej-nauki,13870 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9092534 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1296811 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8597272 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25705365 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23516405 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9256906 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8062193 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2924693 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7666080 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8911114 |
⇧73 | pl.wikipedia.org/wiki/Neutropenia |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1658542 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2380344 |
⇧76 | academic.oup.com/trstmh/article-abstract/66/1/27/1897557/Suramin-induced-amino-aciduria?redirectedFrom=fulltext |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8053658 |
Dermografizm – to typ fizycznej pokrzywki, która jest wywoływana na skórze np. poprzez pociągnięcie długopisem czy też mocniejsze ściśnięcie przedramienia czy innej partii gdzie skóra jest najwrażliwsza – pokrzywka/rysy/szramy utrzymują się przez jakiś dłuższy czas w miejscu ucisku lub przerysowania.
Już w 1898roku są wzmianki o dermografizmie – jeden z lekarzy uważał wtedy, że to przez podrażnienie nerwów skóry. 1)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2410383/?page=2. Co ogólnie widnieje w literaturze naukowej na ten temat?Temat w sumie z potrzeby zbadania tematu głębiej niż tylko infekcje/immunologia w celu pomocy pewnej osobie…
Nie wiem czy zauważyłeś, ale główną przyczyną w tej chorobie jest czynnik X(tak go nazwę umownie)….co pobudza immunoglobulinę IgE…co pobudza z kolei komórki tuczne ….a te pobudzają histaminę….z kolei to prowadzi do dermografizmu. Co więc można zrobić w tej sytuacji?Powiesz pewnie, znajdź czynnik X!No tak – logiczne, problem w tym, że podejrzeń u praktycznie każdej osoby byłoby co najmniej kilka, dojście do tej jednej jedynej zajmuje także sporo czasu a już samo leczenie – jeszcze dłużej. Do tego czasu polecam po prostu obniżenie immunoglobuliny IgE którą hamują komórki CD5+ wytwarzane przez cytokinę przeciwzapalną IL-1020) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25783157 . A podwyższają IL-10:
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2410383/?page=2 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18774200 |
⇧3, ⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4917076/ |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14744421 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10923592 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16405609 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11206938 |
⇧9 | pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_Behçeta |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1303817 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8221258 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16086763 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21785958 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/475988 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2934447 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7130742 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1873196 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/71826 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2449138 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25783157 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23766070 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23758110 |
⇧23 | cbi.nlm.nih.gov/pubmed/23261828 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11024006 |
⇧25 | wjgnet.com/1007-9327/full/v17/i8/976.htm |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2219342/ |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12485371 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19839007 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17848808 |
⇧30 | nature.com/ncomms/2014/141007/ncomms6101/full/ncomms6101.html |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23707775 |
W poprzedniej części wymieniłem prawie wszystkie możliwe przyczyny depresji oraz wszystkie zioła, które mają jakiekolwiek wzmianki w badaniach/raportach medycznych na temat niwelowania lub leczenia depresji. Dzisiaj czas na suplementy diety,produkty diety oraz na inne metody, dzięki którym możesz wyjść z tej ciężkiej choroby.
Suplementy i produkty diety pomocne/leczące depresję:
Inne sposoby walki z depresją
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB http://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Literatura
⇧1 | en.wikipedia.org/wiki/Melatonin |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3172812/#R39 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3172812/#R39 |
⇧4 | en.wikipedia.org/wiki/Lithium_(medication) |
⇧5 | en.wikipedia.org/wiki/Resistant_starch |
⇧6 | molecularbrain.biomedcentral.com/articles/10.1186/1756-6606-3-8 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25233278 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10967371?dopt=Abstract |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18950248 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19796883 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23212058 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21311704 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23848107 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27080555 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26402520 |
⇧16 | sciencedaily.com/releases/2009/06/090609073022.htm |
⇧17 | content.karger.com/ProdukteDB/produkte.asp?doi=10.1159/000203118 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18458202/ |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3819153/ |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2290997/ |
⇧21 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0140673602117375 |
⇧22 | europepmc.org/abstract/med/10888476 |
⇧23 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2796.2008.02008.x/full |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=Proceedings+of+the+National+Academy+of+Sciences+of+the+United+States+of+America%5bJour%5d+AND+2011%5bpdat%5d+AND+Bravo%5bau thor%5d&cmd=detailssearch |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2682659 |
⇧26 | Chemical Signaling Simulates Exercise in Cartilage Cells Jan. 13, 2014 — Cartilage is notoriously difficult to repair or grow, but researchers at Duke Medicine have taken a step toward understanding how to regenerate the connective tissue. By adding a chemical to cartilage cells, the chemical signals spurred new cartilage growth, mimicking the effects of physical activity. |
⇧27 | sciencedirect.com/science/article/pii/S1357272599001399 |
⇧28, ⇧30 | sciencedirect.com/science/article/pii/S2212958815000415 |
⇧29, ⇧31 | ajcn.nutrition.org/content/76/5/1158S.full.pdf/ |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11869656 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23380314 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16378695 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26706022 |
⇧36, ⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20696216 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19725420 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25039497 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3080753/ |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15705349 |
⇧41 | sciencedirect.com/science/article/pii/S1933721310000681 |
⇧42 | tandfonline.com/doi/full/10.1517/13543784.17.6.827 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3547955/ |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21831448 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov.librarylink.uncc.edu/pubmed/23891641?dopt=Abstract |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27398086 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12736514 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK92758 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22529654 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22081620 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1578091 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22203880 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20689416 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20087376 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2954453/ |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24621065 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3022308/ |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24424706 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9169302 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11386498 |
⇧61 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/hup.1241/abstract |
⇧62, ⇧64, ⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4997396/ |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26408987 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3626880/table/T2/ |
⇧67 | academia.edu/4553048/Anti-inflammatory_activity_of_extracts_from_fruits_herbs_and_spices_Monika_Mueller_Stefanie_Hobiger_Alois_Jungbauer_Anti-inflammatory_Fruits_Herbs_Inflammation_Spices |
⇧68 | link.springer.com/article/10.1007/s10522-007-9098-2 |
⇧69 | sciencedirect.com/science/article/pii/S019697810500522X |
⇧70 | plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0078385 |
⇧71 | plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0058488 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3008321/ |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23269899 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3277154/ |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11270727 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17585901 sciencedirect.com/science/article/pii/S0024320507005796 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18585703 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26620542 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26522841 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4934620/ |
⇧82 | scirp.org/journal/PaperInformation.aspx?paperID=44133 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22197297/ |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4356956/ |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27137430 |
⇧86 | epubs.surrey.ac.uk/185977/1/LANCET%202000%205CIs.pdf |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3560823/#b44-medscimonit-18-4-ra40 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3599706/ |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12208645 |
⇧90, ⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4376513/ |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25835231 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3325330/ |
⇧94 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0028390804002588 |
⇧95 | jabfm.org/content/28/2/249.long if-pan.krakow.pl/pjp/pdf/2013/3_547.pdf |
⇧96 | jabfm.org/content/28/2/249.long |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24813431 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20974959 |
⇧99 | en.wikipedia.org/wiki/%CE%94-opioid_receptor |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24788819 |
⇧101 | reuters.com/article/2014/10/09/us-muscle-conditioning-depression-idUSKCN0HY2DB20141009?feedType=RSS&feedName=healthNews |
⇧102 | health.gov/paguidelines/guidelines/chapter2.aspx |
⇧103 | journals.lww.com.sci-hub.cc/co-psychiatry/Abstract/2005/03000/Exercise_and_well_being_a_review_of_mental_and.13.aspx |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22700446 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24501780 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27404902 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25973554 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27101921 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11519638 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2446482/ |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15585771?dopt=full_report |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10896698 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24309856 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21771745 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22824811 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23657638 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20594764 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3817535/ |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27005594 |
Depresja – przyczyny powstawania depresji jak i jej naturalnego leczenia – artykuł ten nie miał jeszcze powstać. Tematy bardzo zaawansowane i złożone takie jak depresja, cukrzyca czy padaczka chciałem sobie zostawić na koniec (conajmniej za 5-6lat) i totalnie przez przypadek wpisałem hasło depresja w wyszukiwarkę badań pubmed – grubo ponad 200tys badań – ogrom na temat skutecznych środków leczenia jak i problemów które je wywołują – przerobiłem praktycznie wszystko co ma wpływ na depresję,pomaga w jej leczeniu lub po prostu ją leczy. Artykuł podzieliłem na 2 części – przyczyny, które wywołują depresję wraz z ziołami które z niej wyciągają, natomiast druga to suplementy pomocne i które także same w sobie mogą się przyczynić do zaniku depresji + inne sposoby poradzenia sobie z tą przypadłością bez użycia antydepresantów(które swoją drogą nie lecza! – i nie chodzi o to że nie działają na depresję – po prostu nie działają na źródło jej powstawania a za to mają masakryczne skutki uboczne). Poniżej znajdziesz dużo ziół mało komu znanych – szukałbym ich (co nie znaczy, że polecam te sklepy) w 1stchinesseherbs bodajże com, ziolachinskie.eu i w magicznym ogrodzie ewentualnie na grupach facebookowych poswięconych zielarstwu. Na koniec chciałbym tylko nadmienić, że sam zmagałem się z bardzo głęboką depresją – wyszedłem z niej calkowicie w ok.miesiąc czasu ale do dzisiaj pamiętam jak siedziałem przed laptopem – patrzałem się w jakąś stronę napisaną prostym tekstem(zbiegło mi się to razem z mgłą umysłową oraz z odrealnieniem). I tak nie rozumiejąc niczego patrzałem się albo w laptopa albo w pustą ścianę przez parę godzin – i tak codziennie – totalne zero chęci do życia, zero chęci do zrobienia czegokolwiek….Miłej lektury.
Co może spowodować depresję i co się do niej przyczynia?
Zioła i mieszanki ziołowe leczące lub wspomagające leczenie depresji:
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB http://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27450072 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3573983/ |
⇧3 | pl.wikipedia.org/wiki/Melanotropina |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17052748 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20080115 |
⇧6 | en.wikipedia.org/wiki/5-HT2C_receptor |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2556849/ |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1622749/ |
⇧9 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/mrm.21709/full |
⇧10 | drugs.com/sfx/hcg-side-effects.html |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22081620 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1578091 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9326832 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22426836 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15936821 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3626880/table/T2/ |
⇧17 | pnas.org/content/107/6/2669.full |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20937555 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19188531 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16126278 |
⇧21 | snpedia.com/index.php/Rs6265 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17632285 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23044468 |
⇧24 | researchgate.net/publication/263328547_The_association_between_an_oxytocin_receptor_gene_polymorphism_and_cultural_orientations |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3641836/ |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11229360 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3204427/ |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11823896 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15214506 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14744462 |
⇧31 | en.wikipedia.org/wiki/Interleukin_6 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3915289/ |
⇧33 | en.wikipedia.org/wiki/Delta_wave |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22406002 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23409834 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3140295/ |
⇧37 | plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0058488 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21314327 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3405679/ |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3964749/#R37 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21552194 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7972287 |
⇧43 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0092867412003510 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24154759 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27889374 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23817050 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7653697 |
⇧48, ⇧62 | jneurosci.org/content/31/21/7579.full |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3665356/ |
⇧50 | link.springer.com/article/10.1007%2Fs40263-013-0064-z |
⇧51 | hindawi.com/journals/ecam/2013/972814/ |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17888524 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9397424 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7870888 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1407694 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20015486 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16366510 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24339839 |
⇧59 | en.wikipedia.org/wiki/Irritable_bowel_syndrome |
⇧60 | en.wikipedia.org/wiki/Brain-derived_neurotrophic_factor |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14993070 |
⇧63 | psycnet.apa.org/psycinfo/1986-30244-001 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16156379 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19649616 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18301795 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19702552 |
⇧68 | nature.com/npp/journal/v34/n6/full/npp2008217a.html#bib1 |
⇧69 | web.b.ebscohost.com/ehost/detail/detail?sid=59214d8a-1cae-4615-9255-c553fa8b4481%40sessionmgr198&vid=0&hid=124&bdata=JnNpdGU9ZWhvc3QtbGl2ZSZzY29wZT1zaXRl#db=aph&AN=10945491 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3723452 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10208289 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1011047 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27184282 |
⇧74 | nature.com/ejcn/journal/v61/n4/full/1602542a.html |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15319363 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3404652/ |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17070667 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23870425 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23404927 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4342593/ |
⇧81 | bmcpsychiatry.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-244X-8-84 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3423254/ |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2829088/ |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3817535/ |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8775762 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9326754 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25838619 |
⇧88 | jad-journal.com/article/S0165-0327(13)00550-8/fulltext |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3296868/ |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17342171/ |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3101268/ |
⇧92 | eaware.org/testes/#progesterone-in-males |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10083977 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27589952 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24624165 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10761821 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11395157 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10083978 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26408043 |
⇧100, ⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4790408/ |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21256148 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25791226 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20176057 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19596036 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19375493 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24974002 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21901061/ |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25413939 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19898805 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23179673 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27261997 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19429857 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24776773 |
⇧115 | hindawi.com/journals/ecam/2012/149256/ |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25560671 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25182446 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19248161 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26481946 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26220010 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23506995/ |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18343064/ |
⇧123 | Wei X.H.,Xu X.D., Shen J.S., Wang Z.T. Antidepressant effect of Yueju ethanol extract and its constituents in mice models of despair. China Pharm. 2009;20(3):166–168 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23710213/ |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23196901/ |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24520403/ |
⇧127 | Hosseinzadeh H., Karimi G., Niapoor M. Antidepressant effect of Crocus sativus L. stigma extracts and their constituents, crocin and safranal, in mice.; Intl. Symposium on Saffron Biol. Biotechnol.; 2013. pp. 435–445. |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9518580/ |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24696423 |
⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19787421 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26309578 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27311612 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25869755 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26528921 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19302828 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26626245 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25995823 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24520403 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25152298 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27540320 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26070520 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23008744 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24611722 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27276531 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26984043 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25985355 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23506995 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11106141 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11347288 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21368416 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22835814 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26667936 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24243728 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3659622/ |
⇧155 | jbc.org/content/suppl/2010/01/08/M109.088682.DC1/jbc.M109.088682-1.pdf |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20851890 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26092515 |
⇧158 | ijpba.info/ijpba/index.php/ijpba/article/view/339/233 |
⇧159 | ayurvedacollege.com/sites/ayurvedacollege.com/files/articles/The%20Characteristics,%20Benefits%20and%20Application%20of%20Ashwagandha%20in%20the%20West%20By%20Tanya%20Gardner.pdf |
Witamina A jest bardzo ważna w organizmie. Kwas retinowy i jego oddziaływanie jest ważnym elementem w przypadku stanów zapalnych i chorób z nim związanym. Najwyższe zapotrzebowanie na retinol mają matki w ciąży i nienarodzone jeszcze płody które wręcz wysysają tą witaminę od swojego stwórcy. Doprowadza to do późniejszego pogłębionego niedoboru zarówno u niej jak i małego dziecka skutkując wieloma problemami zdrowotnymi (slaby układ odpornościowy w którym dominują stany zapalne, słaby wzrok w tym i kurza ślepota, fatalna jakość skóry, niedoczynność tarczycy, cukrzyca lub stan przedcukrzycowy tj.podwyższony cukier we krwi itp etc.). Jaką dokładnie odgrywa rolę retinol?jaki pełni funkcje?Wszystko poniżej.
Negatywne funkcje
29)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22941525?dopt=Abstract
Jak można stwierdzić czy istnieje wysokie prawdopodobieństwo niskiego poziomu A?
Dodatkowe info
Normalna przyswajalność karotenoidów jest minimalna. Około 70-90% strawionego retinolu jest przyswajana, lecz nawet w korzystnych okolicznościach tylko 3% do 34% karotenoidów może zostać skonwertowane na witaminę A.
Zapasy witaminy A są pomniejszane o przynajmniej 5% każdego dnia.40)
Enzym BCMO1, który odpowiada za konwersję prowitaminy A (karotenoidów) do retinolu głównie w śluzówce jelita cienkiego (i w mniejszym stopniu w jądrach, wątrobie i nerkach) wymaga kwasu żółciowego i żelaza. Produkt przetworzenia karotenoidów jest metabolizowany głównie do retinolu przez wyspecjalizowane enzymy, które wymagają witaminy B2, B6 oraz cynku jako kofaktorów.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6453848 |
---|---|
⇧2 | link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-0-585-33172-0_31 |
⇧3 | jimmunol.org/content/168/9/4495.full.html |
⇧4 | en.wikipedia.org/wiki/Calcitriol_receptor |
⇧5 | en.wikipedia.org/wiki/Thyroid_hormone_receptor |
⇧6, ⇧9 | mdpi.com/2077-0383/3/2/453/htm#B125-jcm-03-00453 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23847298 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24550796 |
⇧10, ⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24266881 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16688774/ |
⇧12, ⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3504648/ |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23485553 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24774069 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3382039/ |
⇧18 | jbc.org/content/early/2014/12/01/jbc.M114.616763.full.pdf+html |
⇧19 | medicalnewstoday.com/articles/288199.php |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17330505 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19839007 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9841582 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23916367 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11208727?dopt=Abstract |
⇧25, ⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10357725?dopt=Abstract |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5020271?dopt=Abstract |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3994312?dopt=Abstract |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22941525?dopt=Abstract |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10421302?dopt=Abstract |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21637904?dopt=Abstract |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22074369?dopt=Abstract |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22268388?dopt=Abstract |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21388452?dopt=Abstract |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21388456?dopt=Abstract |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10948381?dopt=Abstract |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20120794?dopt=Abstract |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19103647?dopt=Abstract |
⇧39 | snpedia.com/index.php/Rs7501331 |
⇧40 |
|
Neuroprotekcyjne wlasciwosci litu moga pomoc w zaburzeniach nastroju, chorobie Alzheimera, cukrzycy, nowotworach, stanach zapalnych i chorobach autoimmunologicznych
Dlugoterminowe stosowanie zwieksza poziomy BDNF(mozgowy czynnik wzrostu nerwow – bardzo przydatna funkcja w takich chorobach jak autyzm, choroba alzheimera czy choroba Parkinsona). BDNF jest niezbedny do rozwoju funkcji poznawczych, plastycznosci synaptycznej,zywotnosci neuronow oraz ma wlasciwosci antydepresyjne i antylekowe(tutaj takze ma na to wszystko wplyw hamowanie GSK-3 beta)
Uwaza sie ze autofagia przynosi pozytywny skutek w zaburzeniach neurodegeneracyjnych takich jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, stwardnienie zanikowe boczne, choroba Huntingtona.
Ewentualne skutki uboczne Litu
Dawkowanie:
Osoby zdrowe 1-2mg przez conajmniej 3-4miesiace(a najlepiej i dluzej) – do 5mg(bezpieczna dawka) – wersja Lithium orotate.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3172812/#R39
pl.wikipedia.org/wiki/Splątki_neurofibrylarne
pl.wikipedia.org/wiki/Bia%C5%82ka_szoku_cieplnego
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3172812/#R39
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3172812/#R39
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12974988
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19802565
circres.ahajournals.org/content/110/10/1276.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21364612
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3565922/
biologicalpsychiatryjournal.com/article/S0006-3223(00)00252-3/abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21983183
europepmc.org/abstract/MED/17996377
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2150568/
en.wikipedia.org/wiki/Lithium_(medication)
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2633930/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/369819
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3532311/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18992857
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18094333
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3151375/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24398558
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22796912
onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/syn.890010302/abstract?systemMessage=Wiley+Online+Library+will+be+disrupted+on+7th+March+from+10%3A00-13%3A00+GMT+%2805%3A00-08%3A00+EST%29+for+essential+maintenance.++Apologies+for+the+inconvenience.
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24398558
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24398558
nature.com/nature-newbio/journal/v233/n43/pdf/newbio233267a0.pdf
journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0027613
digitool.fcla.edu/R/E7A297CV8QJ9QKV6RDFABDNNI3MCBN9T8GQT6SRDA33IKSMB2F-00002?func=search-simple-go&local_base=GEN01&find_code=WCT&request=Carella%2C+Lee.&pds_handle=GUEST
jbc.org/content/277/10/7713
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8801200
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21301855
PQQ czyli pirolochinolinochinon (lub methoxatin) to składnik pokarmowy witaminopodobny, bardzo zbliżony do Koenzymu Q10 i witaminy K. Najbogatszym jego źródłem jest fermentowana soja natto. Inne źródłą jego pozyskiwania to natka pietruszki, zielona papryka, szpinak, marchew, kiwi, papaja, czy zielona herbata.
PQQ jest kofaktorem tzn, że pomaga enzymom wypełniać ich funkcję. Jest pewna klasa molekuł kofaktorowych, które transportują elektrony niezbędne do produkcji energii w mitochondriach komórek organizmu człowieka.
Głównymi kofaktorami transferującymi elektrony są: glutation, Koenzym Q10, FAD, witamina C oraz NAD. Ogólnie problemy z mitochondriami jest udowodniony w takich chorobach jak Stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne, padaczka, cukrzyca typu 2, problemy kardiologiczne, Autyzm, Borelioza i koinfekcje.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20482893
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18937164?ordinalpos=1&itool=EntrezSystem2.PEntrez.Pubmed.Pubmed_ResultsPanel.Pubmed_DiscoveryPanel.Pubmed_Discovery_RA&lin
kpos=5&log$=relatedreviews&logdbfrom=pubmed
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15639020
pyrroloquinoline-quinone.com/pqq-info/pqq-rich-food/
Bugger H, Abel ED. Mitochondria in the diabetic heart. Cardiovasc Res. 2010 Jul 16.
pl.wikipedia.org/wiki/Kom%C3%B3rka_Schwanna
pl.wikipedia.org/wiki/Receptor_NMDA
en.wikipedia.org/wiki/PTPN1
Stites T, Storms D, Bauerly K, et al. Tchaparian. Pyrroloquinoline quinone modulates mitochondrial quantity and function in mice. J Nutr. 2006
Feb;136(2):390-6.
Steinberg F, Stites TE, Anderson P, et al. Pyrroloquinoline quinone improves growth and reproductive performance in mice fed chemically defined diets. Exp
Biol Med (Maywood). 2003 Feb;228(2):160-6.
Bauerly KA, Storms DH, Harris CB, et al. Pyrroloquinoline quinone nutritional status alters lysine metabolism and modulates mitochondrial DNA content in the
mouse and rat. Biochim Biophys Acta. 2006 Nov;1760(11):1741-8.
Stites TE, Mitchell AE, Rucker RB. Physiological importance of quinoenzymes and the O-quinone family of cofactors. J Nutr. 2000 Apr;130(4):719-27.
Nunome K, Miyazaki S, Nakano M, Iguchi-Ariga S, Ariga H. Pyrroloquinoline quinone prevents oxidative stress-induced neuronal death probably through changes
in oxidative status of DJ-1. Biol Pharm Bull. 2008 Jul;31(7):1321-6.
Hirakawa A, Shimizu K, Fukumitsu H, Furukawa S. Pyrroloquinoline quinone attenuates iNOS gene expression in the injured spinal cord. Biochem Biophys Res
Commun. 2009 Jan 9;378(2):308-12.
Yamaguchi K, Sasano A, Urakami T, Tsuji T, Kondo K. Stimulation of nerve growth factor production by pyrroloquinoline quinone and its derivatives in vitro
and in vivo. Biosci Biotechnol Biochem. 1993 Jul;57(7):1231-3
Murase K, Hattori A, Kohno M, Hayashi K. Stimulation of nerve growth factor synthesis/secretion in mouse astroglial cells by coenzymes. Biochem Mol Biol Int.
1993 Jul;30(4):615-21.
Zhou L, Too HP. Mitochondrial localized STAT3 is involved in NGF induced neurite outgrowth. PLoS One. 2011;6(6):e21680
Zhu BQ, Zhou HZ, Teerlink JR, Karliner JS. Pyrroloquinoline quinone (PQQ) decreases myocardial infarct size and improves cardiac function in rat models of
ischemia and ischemia/reperfusion. Cardiovasc Drugs Ther. 2004 Nov;18(6):421-31.
Zhu BQ, Simonis U, Cecchini G, et al. Comparison of pyrroloquinoline quinone and/or metoprolol on myocardial infarct size and mitochondrial damage in a rat
model of ischemia/reperfusion injury. J Cardiovasc Pharmacol Ther. 2006 Jun;11(2):119-28.
Rehmannia glutinosa/Fox Glove/DiHuang
Skład: glikozydy irydoidowe (katalpol, aukubina, melittozyd i remaniozydy A-D. Poza tym opisano występowanie 6 estrów pochodnych ajugolu i kwasów p-ferulowego, p-kumarowego, wanilinowego, p-hydroksybenzoesowego i innych oraz monoterpenowych glikozydów – remanozydy A, B i C. W surowcu występuje też bogata frakcja steroli (ß-sitosterol, kampesterol i inne).
Kiedyś kolega (programista języka PHP) powiedział mi, że nie tworzy grafiki www – tylko i wyłącznie programuje – nie jest człowiekiem orkiestrą, który specjalizuje się we wszystkim – jego fach to było tylko i wyłącznie programowanie. Z rehmannią natomiast jest odwrotnie – nie można jej przypisać strikte leczniczego działania w przypadku jednej infekcji czy choroby – jest dobra jako wspomagacz praktycznie do wszystkiego – stąd tytuł posta – Rehmannia – roślina orkiestra. Ogólnie oficjalnie dostępnych badań nt.tej rośliny jest ok.440 – przejrzałem je wszystkie – przejrzałem także badania poboczne dotyczące związków w niej występujących – zatem miłego czytania…
– Kwas ferulowy i cholina wykazują polepszenie właściwości kognitywnych poprzez zwiększenie poziomu acetylocholinotransferazy.
– Związki takie jak kwas kawowy,kwas chlorogenowy,ferulowy i galusowy wykazują właściwości przeciwbólowe
– Kwas benzoesowy zawarty w Rehmanni w badaniach laboratoryjnych wykazuje właściwości znieczulające
– Luteolina w nim zawarta wykazuje właściwości hamujące kolagenazę czyli metaloproteinazy(MMP) – takie metaloproteinazy jak MMP2 i MMP9 są silnie pobudzanie w przebiegu zakażenia bakterią borelii powodując problemy neurologiczne a zwłaszcza zapalenia stawów, MMP9 rozszczelnia barierę krew-mózg(o metaloproteinazach pare słów napisałem już tutaj i tutaj)
– Takie związki jak kwas ferulowy, cytrynowy, kawowy czy apigenina(więcej o apigeninie pisałem już tutaj) wykazują właściwości przeciwzakrzepowe
– Apigenina zawarta w Rehmanni z kolei wykazuje b.dobre właściwości przeciwzapalne w przypadku zapalenia stawów (np. w Boreliozie, Bartonelli, RZS) – pobudza ona wzrost nowej chrząstki w stawach(jest aktywatorem kanału jonowego TRPV4-naśladuje to efekt działania fizycznego ruchu). Jak wiadomo bez jakiegokolwiek ruchu nie pobudzi się regeneracji i wzrostu chrząstki stawowej stąd jest to b.przydatna właściwość dla tych których choroby powaliły na tyle, że nie mogą się ruszyć z łóżka
– Apigenina stymuluje neurogenezę i tworzenie nowych neuronów (sprzyja to pamięci i koncentracji) jak i również wykazuje działanie przeciwnowotworowe
– Należy pamiętać, że przyswajanie apigeniny jest wyższe w obecności piperyny(zawartej w pieprzu)
– Kwas kawowy jak i chlorogenowy zawarte w Rehmanni wykazuje działanie antydepresyjne b.pomocne przy wielu chorzeniach(chociażby w przewlekłej kandydozie)
– Kwas Chlorogenowy wykazuje działanie hipoglikemiczne(b.ważne u cukrzyków lub ludzi z insulinoopornością w tym i w autoagresji)
– Apigenin i luteolin posiadają właściwości estrogenne
– Rehmannia obniża ciśnienie krwi
– Kwas chlorogenowy wykazuje właściwości przeciwwrzodowe
– Mnogość kwasów i związków(apigenina, luteolina, kwas galusowy, kawowy, ferulowy, digitoxin, gitoxin czy kwas chlorogenowy) wykazują właściwości przeciwwirusowe gdzie apigenina, luteolina i kwas galusowy wykazują w badaniach właściwości hamujące w przypadku wirusa HIV oraz wirusa zapalenia wątroby typu C
– Apigeninę wykazuje antagonistyczny wpływ na GABA i kanały NMDA(in vitro)
– Rehmannie bym raczej odradzał u kobiet i mężczyzn planujących założenie rodziny(ze względu na kwas kumarowy wykazujący właściwości 'antifertility’ czyli obniżające/hamujące płodność)
– Substancje takie jak apigenina, kwas galusowy i luteolin mają właściwości relaksacyjne dla mięśni szkieletowych
– Nadczynność tarczycy pogorszy lecznicze właściwości Rehmanni
– Apigenina w nim zawarta hamuje syntezę tlenku azotu(in vitro)
– W takich chorabach jak Miastenia, Borelioza, Stwardnienie zanikowe boczne, Stwardnienie rozsiane rzadziej lub częściej dochodzi do paralizów, problemów z czuciem mięśni/elementów ciała – winowajcą takiego stanu są naturalnie procesy zapalne oraz problemy z Acetylocholina – z jej transportem,receptorami oraz samym neuroprzekaźnikiem jak i jego enzymem blokującym. Przy wysokich stanach zapalnych należy je naturalnie zbić jak najszybciej, gdyż podkręcają one acetylcholinoesteraze – enzym powodujący rozpad neuroprzekaźnika acetylocholiny. Rehmannia nie tylko redukuje stany zapalne, ale i bezpośrednio wpływa na hamowanie tego enzymu.
– Silny antyoksydant
– Rehmannia chingi (ale też i rehmannia glutinosa) posiada właściwości hepatoprotekcyjne w przypadku raka wątroby(komórki HepG2) oraz ochronne w przypadku stanów zapalnych wywołanych przez mikroglej/tlenek azotu(Alzheimer)
– Rehmannia(wraz z 2 innymi ziołami – Ophiopogonis japonis, Pseudostellariae heterophylla) wykazuje właściwości obniżające nadmiernie podkręcony hormon T3 w nadaktywności tarczycy (Choroba Gravesa Basedowa)
– O katalpolu rozpisywałem się już przy okazji opisu właściwości zdrowotnych Katalpy(w skrócie właściwości neuroprotekcyjne, przeciwrodnikowe, przeciwzapalne, ochrania receptor witaminy d3 który jest zblokowany w czasie infekcji bakteryjnych i wirusowych, poprawia problemy z pamięcią, zwiększa poziom acetylocholinotransferazy , zwiększa BDNF = pożądany u autystów i w alzheimerze, posiada działanie osłonne przed radiacją, podnosi poziom DHEA w nadnerczach, obniża angiotensynę 2 w tkankach, CTGF(connective tissue growth factor) dzięki czemu działa w przypadku neuropatii cukrzycowej i pare innych ważnych funkcji). Nie wspomniałem jednak, że katalpol uwrażliwia komórki na
insulinę co jest b.porządane w chorobach autoimmunologicznych
– Rehmannia jest stosowana w Chinach razem z 3 innymi ziołami(Polygala tenuifolia, Acorus gramineus i Poygonum multiflorum) pod nazwą preparatu PMC-12 na Alzheimera i obniżenie funkcji kognitywnych – wykazuje obniżanie poziomu neurozapalenia spowodowanego przez amyloid Beta dzięki czemu jest b.przydatna w tej chorobie
– Rehmannia wykazuje właściwości łagodzące hiperglikemie(badane w teście u myszy z cukrzycą typu 1), hiperlipidemie oraz zapalenie naczyń krwionośnych.
– Wykazuje silne właściwości hepaprotekcyjne(ochronne dla wątroby) wywołane międzyinnymi wysokim poziomem cytokiny zapalnej TNF alfa (Borelioza i Bartonella międzyinnymi ją podnosi)
– W jednym z badań udowodniono iż Rehmannia zmniejsza obwód w tali u kobiet otyłych poprzez obniżenie się liczebności bakterii gram dodatnich z grupy Ferimicutes(do tych bakterii należy Clostridia z którą wiem że wiele osób z chorobami autoimmunologicznymi i autystów ma problem) genus Blautia natomiast zwiększyła liczebność bakterii phylum Actinobacteria(jest to grupa bakteri która wytwarza bioaktywne metabolity które mają działanie na negatywne bakterie, grzyby, wirusy i wiele innych) i genus Bifidobacterium(taką zdolność posiada niewiele ziół, np. Pau D’arco wykazuje średnie ograniczenie negatywnych bakterii ale również i lekkie obniżenie liczebności tych dobrych). Rehmannia w połączeniu z kwiatem chryzantemy jest świetnym połączeniem w dysbiozie oraz walce z
kandydozą (kwiaty chryzantemy powstrzymują rozrost enterobacktera, enterococusa, clostridii i innych negatywnych bakterii oraz zwiększa rozrost lactobacillusa i bifidobakterium) czy też w przypadku kuracji antybiotykowych gdzie utrzymanie pozytywnej flory powinno być priorytetem.
– dyskineza jest to mimowolne nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy kończyn lub całego ciała, wyginanie i prężenie, mimowolne ruchy warg, wysuwanie i chowanie języka(częsty problem w leczeniu syntetykami medycyny konwencjonalnej choroby Parkinsona). Ekstrakt z Rehmanni łagodzi te stany (spowodowane podniesionym poziomem Levodopy – czyt.reguluje poziom l-dopy)
– Polisacharydy z Rehmanni wykazują działanie proliferacyjne względem limfocytów(zwiększa ich namnażanie się)
– Substancja z Rehmanni o nazwie 5-HMF(5-hydroxymethyl) wykazuje działanie neuroprotekcyjne względem neuronów w hipokampie(blokuje międzyinnymi MAO-B)
– Polisaharydy w Rehmanni mają działanie przeciwlękowe
– Ekstrakt z korzenia Rehmanni ochrania kości przed utratą gęstości mineralnej nie wpływając na hormony takie jak estrogen(przydatne przy i po menopauzie u kobiet) jak i w przypadku osteoporozy)
– Astragalus razem z Rehmanią (stosunek 2:1) pomagają w gojeniu się ran cukrzycowych(stopa cukrzycowa)
– Rehmannia wpływa na polepszenie procesów pamięciowych i uczenia poprzez regulacje receptora GABA, Glu, NGF, oraz aktywacje NMDAR1, GABAR i c-fos w hipokamie
– Rehmannia zwiększa poziomy glutationu(GSH), SOD(dysmutaza ponadtlenkowa o której więcej pisałem już tutaj) oraz CAT(katalaza) – wszystko ma działanie detoksykujące/obniżające poziomy wolnych rodników
– Rehmannia redukuje negatywne skutki radioterapii i poprawia jakość życia po tych zabiegach
– Rehmannia powoduje nasilenie wytwarzania insuliny i obniża ilość glikogenu w wątrobie jak i także zmniejsza ilość cholesterolu i lipidów
– Nalewka z Rehmanni wykazuje właściwości ochronne względem układu odpornościowego serca, wątroby i nerek podczas chemioterapii
– Hamuje reakcje alergiczne poprzez obniżenie poziomu histaminy oraz immunoglobuliny IgE
– Właściwości przeciwzapalne Rehmanni polegają między innymi na hamowaniu cytokin zapalnych IL-1 oraz TNF alfa
– Rehmannia razem ze stanazololem(winstrol = steryd) wykazuje bardzo wysoki procent wyleczenia z niedokrwistości anaplastycznej nie wykazując przy tym żadnych skutków ubocznych(85.3% wyleczeń vs grupa kontrolna 58.8% bez Rehmanni)
– Rehmannia powoduje proliferację(namnażanie się) i aktywuje osteoblasty(komórki twórcze kości) oraz hamuje generowanie się i resoprcje osteoklastów(komórki niszczące tkankę kostną) także zdecydowanie polecane w przypadku problemów z tkanką chrząstną w wielu chorobach autoimmunologicznych czy też osteoporozie
– Rehmannia sprzyja procesowi angiogenezy(tworzenia naczyń krwionośnych) u szczurów z ranami cukrzycowymi(chodzi o stopę cukrzycową) poprzez zwiększenie poziomu VEGF(czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego) – należy uważać ze zbyt długim stosowaniem rehmanni w przypadku Bartonellozy gdyż nasila ona ten czynnik powodując przepuszczalność naczyń krwionośnych, a to powoduje dodatkowe stany zapalne
– Dzięki właściwości katalpolu Rehmannia w Chinach jest najczęściej przepisywanym ziołem w przypadku zespołu Sjogrena(wypalenie nadnerczy)
– Polisacharydy zawarte w R. zwiększają namnażanie się limfocytów T oraz wzrost cytokin zapalnych IL-2 i interferonu gamma
– Katalpol zawarty w Rehmanni obniża stany zapalne w rdzeniu kręgowym(badanie na myszach – obniżał NfkappaB,IL-1b,IL-6,TNF alfa)
– Rehmannia wykazuje pozytywne właściwości w przypadku choroby niedokrwiennej serca lub też po zawale mięśnia sercowego (zioło to promuje namnażanie się szpiku kostnego i chroni niedokrwienny mięsień sercowy).
– Substancja rehmapicrogenina wykazuje właściwości hamujące wytwarzanie tlenku azotu NO oraz iNOS,COX-2,COX-1,GM-CSF czy też IL-6(bardzo przydata funkcja w Bartonellozie)
– Zastosowania Rehmanni w medycynie ludowej czy też w medycynie Chińskiej: niedokrwistość wliczając w to nieregularne miesiączki, niedobór krwi lub jej zastój rozwija bóle dolnej części brzucha u kobiet na co pomoże Rehmannia, w nocnych potach, problemy z kolanami, bóle kości, problemy z glukozą,dzwonienia w uszach, przedwczesne siwienie włosów.
– Polisacharydy z korzenia Rehmanni poprzez wpływ na lepsze wykorzystanie wątrobowego glikogenu, obniżeniu się azotu mocznika(urea nitrogen-SUN) i kwasu mlekowego we krwi(BLA). wpływają na polepszenie się stanu człowieka w przypadku przewlekłego zmęczenia (na to akurat wpływa też ogrom innych czynników)
– Luteolina zawarta w R. hamuje kolagenaze(metaloproteiny które tworzą stany zapalne)
– Kwas galusowy zawarty w R. poza tym że ma działanie bakteriobójcze i wirusobójcze(hamuje namnażanie się HIV i wirusa zapalenia wątroby typu C) ma także działanie antyastmatyczne
– Kwas kawowy zaw.w R. ma działanie antydepresyjne
– Kwas benzoesowy zawarty w R. ma działanie przeciwgrzybiczne
– Zawarte w R. apigenina i luteolina wykazują działanie estrogenne in vitro
– Kwas kumarynowy zawarty w R. nie sprzyja płodności(nie wiadomo dlaczego)
– Wpływa na apoptozę komórek raka wątroby oraz hamuje namnażanie się jego komórek
– Leczy bezsenność spowodowaną nieprawidłową praca nerek i serca(niedokrwieniem)
Ograniczenia w stosowaniu:
Nie poleca się stosowania w ciąży i w okresie karmienia. Gdyby przy podaniu doustnym surowca obserwowano ból brzucha lub biegunkę, należy zaprzestać podawania, można powrócić do kuracji po ustąpieniu objawów.
Podsumowanie:
Zdecydowanie poleciłbym spożywanie nalewki z tej byliny osobom z chorobą nowotworową, którzy spróbują swoich sił w naturalnym leczeniu jak i tym którzy niestety zdecydują się na radioterapię lub chemioterapię(ma działanie wspomagające w obu tych technikach zaleczania nowotworów). Na pewno pokusiłbym się także o stosowanie nalewki w przypadku problemów jelitowych – razem z chryzantemą, porządną dawką probiotyków (100miliardów dziennie) w kapsułkach dojelitowych może po jakimś czasie poprawić stan zdrowia w ciężkich chorobach autoimmunologicznych, w których leczenie zaczyna się od jelit(w końcu tam przeważnie zaczyna się proces chorobowy). Dołączyłbym ją także do protokołu wspomagającego choroby z grupy autoagresji w tym i Gravesa Basedowa.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
drugs.com/npp/chinese-foxglove.html
Chemical Signaling Simulates Exercise in Cartilage Cells
Jan. 13, 2014 — Cartilage is notoriously difficult to repair or grow, but researchers at Duke Medicine have taken a step toward understanding how to
regenerate the connective tissue. By adding a chemical to cartilage cells, the chemical signals spurred new cartilage growth, mimicking the
effects of physical activity.
Br J Pharmacol. 2012 May;166(1):349-58. doi: 10.1111/j.1476-5381.2011.01767.x.
Apigenin, a plant-derived flavone, activates transient receptor potential vanilloid 4 cation
channel.
Ma X, He D, Ru X, Chen Y, Cai Y, Bruce IC, Xia Q, Yao X, Jin J.
Experimental Arthritis
You have full text access to this OnlineOpen article
Chondroprotective role of the osmotically sensitive ion channel transient receptor potential vanilloid 4: Age- and sex-dependent progression of
osteoarthritis in Trpv4-deficient mice Andrea L. Clark1, Bartholomew J. Votta2,†, Sanjay Kumar2,†, Wolfgang Liedtke1, Farshid Guilak1,*
Article first published online: 25 JUN 2010
Expert Opin Ther Pat. 2009 Apr;19(4):523-7. doi: 10.1517/13543770902721279.
Apigenin and related compounds stimulate adult neurogenesis. Mars, Inc., the Salk Institute for Biological Studies: WO2008147483.
Taupin P.
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25945111
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26531891
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8044019
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27140322
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26859776
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27180436
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25698243
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26016454
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26474703
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27151775
en.wikipedia.org/wiki/Actinobacteria
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26139477
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25206828
pl.wikipedia.org/wiki/Dyskineza_p%C3%B3%C5%BAna
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24584758
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23746755
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24187876
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23685937
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23550774
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22984279
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22916954
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22366433
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22305339
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15015384
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15658822
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17049947
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17078935
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17163596
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18246678
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18281203
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18337048
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18840519
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1418586
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1432591
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1304843
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9730258
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10433877
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11477910
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12867291
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19429355
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24905866
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23768595
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24980862
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24570113
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26474703
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26016454
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23349848
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23034094
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25780652
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21983027
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21876380
drugs.com/npp/chinese-foxglove.html
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17424933?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17424933?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16322071?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12167468?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8825617?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16329286?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16139801?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16541309?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8212072?dopt=Abstract
Krzywizna członka męskiego jest prawie prosta – jednak każdy ma minimalny odchył kilkustopniowy od ideału w jedną czy też w drugą stronę. Tak też myślałem dopóki nie dowiedziałem się od znajomej o jej przelotnych znajomościach i (szybko zmieniłem później temat) …jej partnerach seksualnych i ich krzywych członkach. Byłem zdziwiony kiedy powiedziała mi, że była z chłopakiem który miał penisa jak bumerang – odpowiedziałem na to że sam mam kilka stopni odchyłu od ideału…ona na to że jej partner miał w takim razie ze 30 stopni na co wtedy zrobiłem duże oczy i ciężko było mi w to uwierzyć. Teraz wiem, że to jak najbardziej możliwe – i wiem, że prawdopodobnie chłopak cierpiał przy każdym wzwodzie z tego właśnie powodu.
Choroba Peyroniego jest to choroba która dotyka przeważnie mężczyzn 40-60letnich. Przyczyna nie jest znana, podejrzewa się jednak, iż jest to spowodowane urazem podczas stosunku jak złamanie prącia czy też mikrourazami spowodowanymi nadmierną siłą zginania podczas stosunku. Tak powtarzające się drobne urazy mogą powodować zbieranie się białka zwanego fibryną powodującego stan zapalny i ból oraz formowanie się włókien płytki(fibroza), która może ulec zwapnieniu.
Zwłóknienia są namacalne i zwykle występują na grzbiecie członka,w strukturze nazywanej osłonką białawą która otacza ciała jamiste. W najgorszym przypadku tkanka gąbczasta będzie przekrwiona krwią podczas erekcji – tkanka włóknista może przeniknąć do ciał jamistych co może całkowicie zablokować erekcję.
Jak sobie poradzić naturalnie z taka krzywizną członka?Często używany jest tamoxifen (lek na redukcje poziomu estrogenów – często używany przez koksiarzy, kiedy to sterydy anaboliczno-androgenne aromatyzują i doprowadzają do wysokich poziomów estrogenów w organiźmie powodując bardzo nieprzyjemny skutek uboczny w postaci międzyinnymi ginekomasti tzw.’bitch tits’ lub też używany u kobiet w przypadku raka piersi po to, aby zbić poziom estrogenów mogący przyczyniać się do tego nowotworu)w badaniach niezwykle pomocna okazała się acetyl l-karnityna, w odróżnieniu do tamoxifenu, nie wykazuje żadnych skutków ubocznych i jest znacznie skuteczniejsza.
Już sam wzwód u ludzi ze schorzeniem Peyroniego powoduje mocny ból – acetyl l-karnityna redukuje go o 92% a samo skrzywienie członka można zredukować o ok.50% (w badaniach 47%).
W badaniu wzięło udział 48 pacjentów w wieku 24-64 lat, którzy byli w początkowej fazie(33 mężczyzn, średnia wieku 55lat) choroby Peyroniego lub też w zaawansowanej(15 mężczyzn, średnia wieku 47lat). Średnie skrzywienie członka wynosiło ok.15stopni. Jednej z grup (8 osób w zaawansowanej/ostrej fazie i 16 w początkowej) podawano 20mg tamoxifenu 2x dziennie, inna grupa (7 ostra faza,17 poczatkowa) podawano 1gram acetyl l-karnityny(jest to dość spora dawka) 2x dziennie przez 3 miesiące. Na koniec badania wykazano 92% redukcję bólu oraz 47% redukcje wykrzywienia członka (jeśli tak to moge określić) – tamoxifen nie wykazał żadnych właściwości przeciwbólowych. Trzeba nadmienić, że tylko u 8% pacjentów, którzy zażywali acetyl l-karnitynę, postęp choroby dalej trwał natomiastu odsetek ludzi którym dalej towarzyszyło to schorzenie zapodających tamoxifen – 54%.
Niektóre z właściwości acetyl l-karnityny:
– łagodzi procesy zapalne oraz włóknienia(fibroza)
– stymuluje rozkład kwasu arachidonowego(ten akurat jest na wysokim poziomie np. w Alzheimerze), którzy zwiększa procesy zapalne poprzez zwiększenie poziomów prostaglandyn, leukotrienów i tromboksanów
– działanie antyoksydacyjne, pomaga pozbyć się szkodliwych metabolitów tlenu
– karnityna zwiększa metabolizm poprzez zwiększony rozkład histaminy(która to ma działanie zapalne)
– jest prekursorem acetylocholiny (neuroprzekaźnika niezbędnego dla funkcjonowania układu nerwowo/mięśniowego)
– pomaga usunąć toksyczne produkty metabolizmu tłuszczy z mitochondriów, powodując lepszą produkcję energii
– pomaga zregenerować neurony cholinergiczne tj. komórki nerwowe, których przewodzenie zależy od acetylocholiny poprzez stymulowanie białka zwanego NGF(więcej o nerve growth factor pisałem już tutaj)
– blokuje apoptoze(śmierć) komórek nerwowych
– posiada funkcję neuroprotekcyjną
– powstrzymuje neuropatie obwodowe
– zwiększa ruchliwość plemników
Także jeśli znasz kogoś, kto ma takowe schorzenie – podpowiedz mu o acetyl l-karnitynie,aby mógł wyprostować swój problem ;-).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Hauck EW, Weidner W. François de la Peyronie and the disease named after him. Lancet 2001 Jun 23;357:2049-51.
Biagiotti G, Cavallini G. Acetyl-L-carnitine vs. tamoxifen in the oral therapy of Peyronie’s disease: a preliminary report. BJU Int 2001;88:63-7.
Sahelian R. Mind Boosters: A Guide to Natural Supplements That Enhance Your Mind, Memory, and Mood. St. Martin’s Griffin, New York, 2000.
PDR for Nutritional Supplements. Medical Economics Company, Inc., Montvale, NJ, 2001.
Pettegrew JW, Klunke WE, Panchalingam K. Clinical and neurochemical effects of acetyl-L-carnitine in Alzheimer’s disease. Neurobiol Aging 1995;16:1-4.
Czynnik wzrostu nerwow(NGF) pełni rolę regulacyjną plastyczność dróg nerwowych odpowiedzialnych za kontrolę mikcji(oddawanie moczu) – wykazano, że podanie NGF zwiększa powstawanie objawów charakterystycznych dla pęcherza nadreaktywnego czy też zespołu IC/PBS(Zespół bolesnego pęcherza moczowego/śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego).
NGF jest molekułą białkopodobną nazywaną neurotropiną(inną neurotropiną jest np. BDNF), która odpowiedzialna jest za rozwój nowych neuronów oraz za utrzymanie w dobrej kondycji obecnych – już dojrzałych. NGF aktywuje wzrost, utrzymanie i przetrwanie neuronów i aksonów(część przez którą przechodzą sygnały elektryczne). Pomaga także w naprawie osłonek mielinowych (osłona dookoła aksonu). Badania na zwierzętach pokazały, że zmniejszona produkcja NGF w mózgu, powoduje upośledzenie w formowaniu nowych połączeń nerwowych oraz problemy z pamięcią. NGF innymi słowy pełni funkcję ochronną (zwłaszcza w neurochorobach) dla nerwów jak i odbudowywującą.
Niskie poziomy NGF występują w wielu chorobach takich jak miażdżyca, otyłość, cukrzyca typu 2, syndrom metaboliczny. Z kolei wysokie poziomy NGF występują w chorobach autoimmunologicznych, związanych ze zwiększoną ilością komórek tucznych, które produkują histaminę i są w stanie produkować NGF. Wykazano, że stężenie NGF w moczu koreluje z nasileniem objawów kliniczych nadreaktywnego pęcherza(OAB).
Zespół pęcherza nadreaktywnego (Overactive Bladder – OAB) określa się jako chorobę charakteryzującą się częstomoczem, nocturią i parciami naglącymi.
Zespół pęcherza nadreaktywnego jest również częstą dolegliwością u dzieci. Jedną z najstarszych teorii wyjaśniających występowanie
OAB u dzieci jest opóźnienie nabycia przewagi korowego hamowania nad niehamowanymi skurczami mięśnia wypieracza pęcherza. Niedojrzałość mechanizmu hamowania wynika najprawdopodobniej z opóźnionego dojrzewania dróg siatkowo-rdzeniowych w rdzeniu kręgowym lub ośrodków hamowania w korze mózgu. W warunkach prawidłowych korowa kontrola nad mikcją dojrzewa między 3 a 5 rokiem życia dziecka. Opóźnienie rozwoju właściwej koordynacji zwieraczowo-pęcherzowej podczas mikcji powoduje niepohamowane skurcze wypieracza. Wyciek moczu może zostać zahamowany dzięki skurczowi zależnego od woli zwieracza zewnętrznego,
którego mechanizm dojrzewa wcześniej.
Nadmierne skurcze mięśnia wypieracza u dzieci, podobnie jak u dorosłych, mogą mieć wiele przyczyn w tym nieprawidłowości neurologiczne, nieprawidłowa budowa anatomiczna układu moczowego czy też nieprawidłowości mięśniówki pęcherza. U starszych dzieci, podobnie jak u dorosłych, wstępne rozpoznanie OAB ustala się na podstawie objawów zgłaszanych przez pacjenta, u młodszych dzieci na podstawie objawów zgłaszanych przez rodziców/opiekunów (nietrzymanie moczu, kucanie,krzyżowanie nóg w celu zapobieżenia wyciekaniu moczu).
OAB może mieć podłoże infekcyjne,psychosomatyczne, mechaniczne, neurologiczne lub nieznane (nadreaktywność idiopatyczna). Istnieje wiele teorii na temat powstawania idiopatycznego OAB. Najbardziej prawdopodobne to teoria miogenna i neurogenna. Wg teorii miogennej istnieją zaburzenia czynności skurczowej wypieracza i nadwrażliwość na bodźce, a wg neurogennej to zaburzenia w unerwieniu pęcherza są przyczyną nadreaktywności(NGF). W każdym przypadku nadreaktywności istotną rolę odgrywają czynniki mięśniowe (miofibroblasty) oraz neuronalne (receptory, włókna nerwowe i neurotransmitery).
Wg najnowszych badań, duże znaczenie w patogenezie OAB przypisuje się neuropatologii. Uważa się, że nadreaktywność pęcherza może wynikać ze zbyt dużej gęstości jego unerwienia(np.neurotropina NGF), a wzrost i rozwój włókien nerwowych ze stymulującego działania endogennych czynników troficznych produkowanych w pęcherzu. Udowodniono, że takie działanie mają neurotrofiny 3 i 4, czynnik wzrostu nerwów (NGF), czynnik wzrostu nerwów pochodzenia glejowego – glia-derived neurothrophic factor (GDNF) oraz czynnik wzrostu nerwów pochodzenia mózgowego – brain-derived neurothrophic factor (BDNF).
Podczas rozwoju embrionalnego neurotrofiny stymulują różnicowanie komórek nerwowych i oddziałują na ich przeżywalność, a u dorosłych osobników odpowiedzialne są za prawidłową morfologię i czynność neuronów. NGF jest syntetyzowany i uwalniany przez struktury docelowe neuronów współczulnego układu nerwowego, podczas fazy śmierci komórek. Jest on pobierany przez neurony współczulne, przyciąga je podczas ich wzrostu oraz przyczynia się do ich przeżycia. Neurotrofiny syntetyzowane są w komórkach układu nerwowego oraz unerwianych tkanek i narządów . Podczas rozwoju embrionalnego neurotrofiny stymulują różnicowanie komórek nerwowych i oddziałują na ich przeżywalność, a u dorosłych osobników odpowiedzialne są za prawidłową morfologię i czynność neuronów. NGF jest syntetyzowany i uwalniany przez struktury docelowe neuronów współczulnego układu nerwowego, podczas fazy śmierci komórek. Jest on pobierany przez neurony współczulne, przyciąga je podczas ich wzrostu oraz przyczynia się do ich przeżycia. Wykazano też możliwość zastosowania NGF w terapii takich schorzeń jak choroby neurodegeneracyjne czy urazy rdzenia kręgowego. NGF wspomaga przeżycie i różnicowanie neuronów podczas rozwoju mózgu, hamuje degradację neuronów w mózgu i promuje regenerację nerwów obwodowych. Poprzez działanie na fibroblasty i komórki epitelialne NGF przyspiesza gojenie owrzodzeń skóry i rogówki. Ostatnio, neuroprotekcyjne działanie NGF znalazło również praktyczne zastosowanie w terapii u dzieci (W 2011 roku Charetti i wsp. po raz pierwszy donieśli o korzystnym działaniu egzogennego NGF, podawanego do komór mózgu, u dwojga dzieci (8 i 13
miesięcy) będących w śpiączce po długotrwałym zatrzymaniu akcji serca i oddechu. W wyniku zastosowanej terapii dzieci odzyskały świadomość i znacząco poprawił się ich stan neurologiczny. Emisyjna tomografia pozytronowa wykazała zwiększenie przepływu krwi przez struktury mózgu, obecność obszarów neurogenezy, w tym w układzie cholinergicznym odpowiedzialnym za procesy uwagi. Autorzy zastosowali również egzogenny NGF u dziecka pięcioletniego, z powypadkowym uszkodzeniem kończyny dolnej. Podawanie podskórne NGF poprawiało ukrwienie i zapobiegało nekrozie skóry i tkanki podskórnej. Przyspieszało również gojenie się zmian nekrotycznych. Występowanie NGF i jego receptorów w pęcherzu moczowym zarówno u zwierząt doświadczalnych jak również u ludzi potwierdzają zarówno badania na poziomie mRNA jak i białka. Obecność białka NGF wykazano również w strukturach układu nerwowego związanych z mikcją u szczurów i myszy doświadczalnych. NGF uznany został mediatorem wytwarzanym przez uszkodzone aferentne włókna C. U zwierząt doświadczalnych, jego poziom w pęcherzu i w zwojach grzbietowych wzrasta w przypadku uszkodzenia rdzenia, a przewlekłe dordzeniowe lub dopęcherzowe podawanie NGF wznieca nadreaktywność pęcherza.
Także zarówno bardzo wysokie poziomy jak i niskie są dla Ciebie szkodliwe – jak we wszystkim zaleca się stosowanie umiaru – ja jednak wolę używać pojęcia wyregulować niż coś ograniczać lub obniżać.
Na co wpływa NGF (na podstawie badań):
– Niski poziom NGF w krwi wykryto u osób z poważnymi problemami z depresją (vs grupa kontrolna)
– Ćwiczenia fizyczne zwiększają NGF(oraz BDNF i synapsyne I), co skutkowało zwiększeniem przeżycia neuronów w hipokampie oraz obniżało poziom depresji poprzez zwiększenie serotoniny
– Chryzyna(swoją drogą już szykuje arta na jej temat) – flawonoid zawarty w miodzie i innych produktach zwiększa NGF oraz posiada właściwości antydepresyjne
– w zwierzęcym modelu mózgu w którym zachodził proces deminilizacyjny(uszkadzania mieliny) taki sam jak w stwardnieniu rozsianym, NGF obniżyło proces zapalny
– NGF zwiększa produkcję BDNF co ma również wpływ na ochronę osłon mielinowych nerwów
– Ponieważ NGF posiada właściwości protekcyjne dla mózgu oraz regulacji układu odpornościowego jest przedmiotem badań nad stwardnieniem rozsianym, Alzheimerem czy Parkinsonizmem
– Substancje które zwiększają poziom acetylocholiny są również wartościowe w przypadku Alzheimera. Badanie na zwierzętach pokazało, że NGF posiada działanie ochronne neuronów aktywowanych przez acetylocholinę co przekłada się na pozytywne wyniki w leczeniu Alzheimera co pokazało jedno z badań w kórym na 10 pacjentach z Alzheimerem przeprowadzono terapię genową NGF skutkującą w poprawie funkcji kognitywnych
– Zdolność konwersji przez mózgu proNGF do dojrzałego NGF jest obniżona zarówno w chorobie Alzheimera jak i w syndromie Downa powodując dysfunkcję neuronów. Formowanie się amyloidu-B oraz stan zapalny w mózgu mogą być tego powodem.
– Badania pokazały, że obniżony poziom NGF i NGFR powodują ryzyko schizofremi.
– NGF wpływa na komórki trzustki – niski jej poziom powoduje śmierć komórek beta oraz powoduje neuropatie cukrzycową
– NGF powstrzymuje przeżuty komórek rakowych nowotworu płuc oraz przysadki mózgowej i podwzgórza. Dodatkowa suplementacja witaminą A(kwas retinowy) zwiększa działanie NGF w przypadku tych nowotworów
– NGF ma także znaczenie w systemie reprodukcyjnym. Jest on powiązany z czynnikiem przyspieszającym owulacje(OIF). W niektóych badaniach wykazano, że zwiększa owulację(uwolnienie komórki jajowej z jajnika) także moze pomóc w przypadku niepłodności
– Niskie poziomy NGF zwiększają prawdopodobieństwo endometriozy
– wysokie poziomy NGF odnotowywuje się w spermie
Niestety wysokie poziomy NGF są także bardzo niewskazane i mogą powodować wiele problemów zdrowotnych
– wywołuje ból
– związane są z przewlekłym stanem zapalnym płuc
– u ludzi z chronicznym bólem
– może być zwiększone jako odpowiedź na uszkodzenie mózgu
– aktywuje komórki tuczne, które powodują wytwarzanie się histaminy. Inne białka podobne do NGF (jak np. BDNF) czy też neurotropiny nie aktywują komórek tucznych. Jest to jeden z powodów nietolerancji histaminy.
– NGF samo w sobie może pogorszyć stan układu odpornościowego(wiele chorób autoimmunologicznych to wysokie NGF)
– NGF może regulować interakcje pomiędzy układem nerwowym, hormonalnym i immunologicznym wyregulowywując całą trójkę.
– może przyczynić się do przeżutów komórek nowotworowych (wg.badań takie działanie ma również BDNF przy wyższych poziomach – obydwa dodatkowo potęgują
zwiększanie się naczyń krwionośnych w tkance guza co jest bardzo logiczne i do przewidzenia)
Co zwiększa NGF?
– kwas masłowy (o nim pisałem już więcej tutaj)
– lit(zwiększa NGF zwłaszcza w różnych obszarach mózgu)
– PQQ(silnie zwiększa NGF oraz regeneracje nerwów)
– Lion’s Mane(grzybek soplówka jeżowata)
– Yoga
– Redukcja stresu
– Ćwiczenia fizyczne (niska intensywność w tym i np.jogging)
– Zakochanie się
– Bardzo intensywne ćwiczenia fizyczne(u atletów występuje znacznie zwiększone ryzyko SLA). Zwiększony poziom NGF występuje u ludzi i zwierząt z alergiami i
różnymi czynnikami stresu.
– Wysokie poziomy estrogenu
– Wysokie poziomy progesteronu
– Z kolei usunięcie jajników(wytwarzającego estroge i progesteron) spowodowało spadek NGF w macicy)
– Myszom którym usunięto jajniki, podano estrogen lub progesteron – poziom białka NGF powrócił do normy(powiązałbym to ze stanem zapalnym/autoagresją tego
narządu wcale nie wykluczone, że spowodowanego jakąś infekcją bakteryjną/wirusową)
– Usunięcie jajników nie wywołało zmiany poziomu NGF w ślinie czy też w sercu
– Nikotyna (zwiększa poziomy NGF w neuronach rdzenia nerwowego)
– ALCAR(acetyl-l-karnityna – najlepiej w płynie lub w proszku do rozpuszczenia)
– Rozmaryn(kwas karnozynowy)
– Kwercytyna – dodatkowo regeneruje nerwy
– Ginkgo Biloba(zawiera kwercytyne)
– Cynk – nie dość, że zwiększa NGF to przy udziale witaminy A poprawia również i pamięć. w Jednym z badań przy zakwaszonym środowisku(pH) cynk powodował
blokowanie działania NGF.
– witamina D3 – razem z forskoliną zwiększa koncentrację NGF 6-krotnie.
– Melatonina
– DHEA
– Astragalus
– Huparzina A (mój faworyt że tak powiem – dodatkowo zwiększa poziomy acetylocholiny)
– Bupleurum (ziółko chińskie)
– Ashitaba – zwiększa poziomy NGF o 20%
– Yohimbina – zwiększa poziom noradrenalina która zwiększa poziomy NGF
– Chryzyna
– Royal jelly
– Rehmannia(Remania kleista korzeń)
– Polygala tenuifolia(Yuan Zhi – Chińskie ziółko)
– Sauna
– Ostropest plamisty
– DHA
– Witamina A
– Alkohol
– Gotu Kola
– Alpha GPC
– Semax
– ALCA (acetyl-l-carnityine arginate) – specjalna forma karnityny któa zwiększa wzrost neuronów o 19.5% – znacznie lepsza niz acetyl-l-carnityna
– Urydyna+Cholina+DHA – dieta bogata w DHA i EPA oraz cholinę poprawia funkcję mózgowe
– Forskolina
– Genisteina
– Nardosinon (z Chinese spikenard)
– Magnolia ekstrakt
Never ending love!
Badania dowiodły, że NGF jest nie tylko dobrym neuroprotektorem i czynnikiem mającym moc regeneracyjną układu nerwowego – jest on również wytwarzany w stadium tzw. 'romantic love’ czyli poprostu zakochania/kochania. Jedno z badań przebadało 58 osób w stanie tzw.early love tj.zakochania/kochania(byli w związku od 6miesięcy) pod kątem neurokin takich jak BDNF, NGF, Neurotropiny NT3 oraz NT4, które przyrównano do ludzi którzy nie byli zakochani(byli natomiast w długich związkach partnerskich – 49 +/- 19 miesięcy) oraz do grupy 58 singli którzy nie byli w nikim zakochani. Wykazano, że tylko neurokina NGF była zdecydowanie podwyższona(prawie 2 krotnie) vs 2 grupy kontrolne. Niestety spada ona do niskiego(tj.normalnego) poziomu po etapie zakochania (psycholodzy twierdzą, że ten etap trwa od paru miesięcy do nawet 4 lat, także …wiecie już co możecie zrobić,aby ten stan podtrzymać (podpowiem – na pewno nie romantyczne kolacje przy świecach 😉 – czyt. akapit 'co zwiększa NGF’).
Vulvodynia – kobiece problemy natury neurologicznej…
Vulvodynia – przewlekły ból w rejonach narządów płciowych nie wynikający z infekcji w tym rejonie objawiający się pieczeniem, uczuciem bólu w okolicach ujścia pochwy lub samego krocza zwłaszcza podczas stosunku. Wyniki najnowszych badań dowodzą, że mogą się wśród nich znajdować czynniki genetyczne, uszkodzenie lub zbyt duża gęstość zakończeń nerwowych(jak najbardziej w gre wchodzi za wysoki poziom NGF spowodowany no właśnie….np. infekcją lub stanem zapalnym/uszkodzeniem rdzenia kręgowego) w obrębie dróg rodnych, która prowadzi do nadwrażliwości skóry. Nie jest to choroba przenoszona drogą płóciową – jest to poprostu choroba natury neurologicznej na która przeważnie chorują kobiety w wieku 20-30lat jednak nie jest to sztywna rama wiekowa. Niestety przypadłość ta prowadzi do kompletnego braku czerapania przyjemności z życia seksualnego.
Istnieją dwie zasadnicze odmiany vulvodynii:
• vestibulodynia – jeśli ból jest spowodowany przez kontakt, np. w wyniku penetracji podczas uprawiania seksu, przy zakładaniu tamponu lub w trakcie badania
ginekologicznego,
• właściwa vulvodynia – jeśli ból pojawia się samoistnie.
Wykrywanie tej choroby
Należy zaznaczyć że garstka lekarzy w PL w ogóle wie co to za choroba – a jeszcze mniej jest w stanie sobie jako tako z nią poradzić(bardzo bolesny zabieg
który w sumie zamaskuje jak już wspomniałem problemy natury neurologicznej). Mimo to należałoby się zbadać wpierw na obecność najróżniejszych infekcji
bakteryjnych w stylu e.coli, chlamydia,grzybica pochwy – wszystkie mogą powodować stany zapalne w drogach rodnych powodując bardzo zbliżony ból do vulvodynii.
Szukanie pomocy u psychologa,psychoterapeuty czy seksuologa nie ma kompletnie żadnego sensu, gdyż choroba ta nie ma kompletnie żadnego podłoża natury
psychicznej lecz fizycznej.
Co się w ogóle zaleca w takim przypadku?
Odstawienie podrażniających kosmetyków, ograniczenie chemii w środkach higieny intymnej, branie prysznica zamiast kąpieli w wannie,luźna bielizna, unikanie jazdy na rowerze która może sprawiać ból i jak to standardowo medycyna konwencjonalna poleca – środki przeciwbólowe czyli totalna głupota nie rozwiązująca ani w minimalnym procencie problemu zdrowotnego.
Może zatem przypomnę co jest głównym problemem w vulvodyni —->nadmierne unerwienie w okolicach dróg rodnych.
Co powoduje nadmierny rozrost unerwienia w takim miejscu(i niestety w każdym innym)? NGF
Jak sobie naprawdę poradzić z vulvodynia? Obniżyć poziomy NGF
Jak obniżyć NGF?
Bardzo nad tym ubolewam, ale nie udało mi się znaleźć niczego z suplementów i ziół co byłoby w stanie obniżyć poziomy NGF. Nawet jeśli znajdę badania nad jakimś produktem obniżającym poziomy NGF musiałby on tak naprawdę działać miejscowo więc będzie to dodatkowe utrudnienie. Dlatego na dzień dzisiejszy jedyne co podpowiedzieć co obniża poziomy NGF to jeden chemiczny specyfik który jest używany do zaleczania bólów reumatycznych i destrukcji stawów i kości-zwłaszcza stawu kolanowego(przynajmniej w badaniach tak działa) – nazywa się Tanezumab.
Drugą opcją i to niestety bardzo drastyczną są zastrzyki z kwasu botulinowego bezpośrednio w mięsień w okolicach nadmiernie rozrośniętych nerwów gdzie występuje ból lub dyskomfort jednak tą opcję rozważyłbym dopiero jako absolutna ostateczność(w Polsce i tak taki zabieg wykonuje z tego co wiem 1 lekarz – na dzień dzisiejszy może jeszcze ktoś doszedł). Jeśli jednak byłbym w sytuacji w której chciałbym zmniejszyć poziomy NGF zrobiłbym badanie estrogenu i progesteronu w celu sprawdzenia czy przypadkowo te hormony nie są winowajcami tego stanu….Jeśli bóle w okolicach rodnych nasilają się przed i podczas miesiączki obstawiałbym, że winowajcą jest estrogen i wtedy odpowiednio substancje które go zmniejszają to:
Indolo-3-karbinol – związek przeciwzapalny,obniżający poziomy estrogenu, chroniący przed nowotworami. Występuje w kapuście, brokułach i kalafiorze – można go zakupić jako ekstrakt pod postacią suplementu diety na allegro.
Kwas ursolowy – to samo co wyżej + ma działanie antykataboliczne oraz redukujące tkankę tłuszczową. Występuje w borówkach, śliwkach i jabłkach jednak w małych ilościach – tak jak wyżej polecam w postaci suplementu diety.
Z doświadczenia własnego słów kilka:
Jestem w związku z pewną dziewczyną która ma w/w problemy i u niej romantic love trwa …już długo – i nie chce się skończyć mimo, że nie robie prawie nic aby ten stan podtrzymać. Przeszła jako jedna z pierwszych pacjentek(chyba nawet jako pierwsza) podanie kwasu botulinowego prosto w mięsień w okolicach odczuwanego bólu. Sam miewam maksymalne polepszenie koncentracji,pamięci,kojarzenia i ogólnie rozumienie badań naukowych i innych prac medycznych po wypiciu lampki wina wytrawnego(resveratrol w nim zawarty niezle zwiększa poziomy NGF – aż strach pomyśleć co będzie po wypiciu malutkiej szklaneczki czystego resveratrolu now foods w płynie).
Post wydał Ci się wartościowy?a może poprostu mnie lubisz ;)?podziel sie nim na Facebooku i go udostepnij!
Polub tego bloga na FB https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Archives Italiennes de Biologie, 149: 265-268, 2011. NGF and romantic love E. Emanuele
Department of Health Sciences, Section of Psychiatry, University of Pavia, Italy
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24620966
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18756821
file.scirp.org/pdf/NM_2013120914223729.pdf
Nerve growth factor as a biomarker in the diagnosis and treatment of overactive bladder (OAB) Jankiewicz Katarzyna1, Kulik-Rechberger Beata, Nowakowski
Łukasz, Rechberger Tomasz
Abrams P, Cardozo L, Fall M, [et al.]. The standardisation of terminology of lower urinary tract
function: report from the Standardisation Sub-committee of the International Continence Society.
Neurourol Urodyn. 2002, 21, 167-178.
Franco I. Pediatric overactive bladder syndrome: pathophysiology and management. Pediatr
Drugs. 2007, 9, 379-390.
Andersson K. The overactive bladder: pharmacologic basis of drug treatment. Urology. 1997,
50, 74-84.
Antunes-Lopes T, Carvalho-Barros S, Cruz C, [et al.]. Biomarkers in overactive bladder: a new
objective and noninvasive tool? Adv Urol. 2011, 2011, 382431.
Kuo H, Liu H, Chancellor M. Can urinary nerve growth factor be a biomarker for overactive
bladder? Rev Urol. 2010, 12, 69-77.
Huang E, Reichardt L. Neurotrophins: roles in neuronal development and function. Annu Rev
Neurosci. 2001, 24, 677-736.
Shooter E. Early days of the nerve growth factor proteins. Annu Rev Neurosci. 2001, 24, 601-
629.
Frade J, Barde Y. Nerve growth factor: two receptors, multiple functions. Bioessays. 1998, 20,
137-145.
Sun W, Sun C, Lin H, [et al.]. The effect of collagen-binding NGF-beta on the promotion of
sciatic nerve regeneration in a rat sciatic nerve crush injury model. Biomaterials. 2009, 30,
4649-4656.
Chiaretti A, Falsini B, Aloe L, [et al.]. Neuroprotective role of nerve growth factor in hypoxicischemic
injury. From brain to skin. Arch Ital Biol. 2011, 149, 275-282.
Cheng J, Tong Y. Alterations of nerve-growth factor and p75(NTR) expressions in urinary
bladder of fructose-fed obese rats. Neurosci Lett. 2008, 441, 25-28.
Kawakami T, Wakabayashi Y, Isono T, [et al.]. Expression of neurotrophin messenger RNAs
during rat urinary bladder development. Neurosci Lett. 2002, 329, 77-80.
Bjorling D, Beckman M, Clayton M, Wang Z. Modulation of nerve growth factor in peripheral
organs by estrogen and progesterone. Neuroscience. 2002, 110, 155-167.
Liu H, Kuo H. Intravesical botulinum toxin A injections plus hydrodistension can reduce nerve
growth factor production and control bladder pain in interstitial cystitis. Urology. 2007, 70, 463-
468.
Birder L, Wolf-Johnston A, Griffiths D, Resrick N. Role of urothelial nerve growth factor in human
bladder function. Neurourol Urodyn. 2007, 26, 405-409.
Furuta A, Kita M, Suzuki Y, [et al.]. Association of overactive bladder and stress urinary
incontinence in rats with pudendal nerve ligation injury. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol.
2008, 294, 1510-1516.
Guerios S, Wang Z, Boldon K, [et al.]. Blockade of NGF and trk receptors inhibits increased
peripheral mechanical sensitivity accompanying cystitis in rats. Am J Physiol Regul Integr Comp
Physiol. 2008, 295, 111-122.