Stephania Tetrandra (Hang fang ji) i jej korzeń to zioło mocarne(przynajmniej dla mnie). Mialem sporo zaburzeń wzroku i ogólnie zaburzeń ocznych w przebiegu wielonarzadowych infekcji mecząc się pare lat temu z boreliozą i koinfekcjami. Jest to jedno z ok.30 ziół jakie wtedy stosowałem które wyraźnie mi pomogło przy infekcji oczu przez CMV i krętkiem boreliozy/bakteriom bartonella. Korzeń Stephani Tetrandry popularny jest z tego,iż jego używanie w boreliozie zapoczątkował(zarekomendował) Stephen H.Buhner – zielarz amerykański, który to stworzył protokoły lecznicze na wiele infekcji bakteryjnych. Stephania słynie ze swoich właściwościch neuroochronnych, przeciwzapalnych ale też i wspomagających leczenie w chorobie nowotworowej jak i też sama w sobie wykazuje działanie przeciwnowotworowe. W czym jeszcze może pomóc Hang fang ji?o tym poniżej. EDIT: Chciałbym nadmienić o jednej bardzo interesującej moim zdaniem rzeczy – w leczeniu PANDAS(choroba neurologiczna spowodowana infekcją paciorkowcem) u autystów spotkałem się z praktyką (nie pamiętam w jakim raporcie medycznym o tym czytałem, a nie chciałbym teraz poświęcać czasu na jego szukanie) stosowania przez 5dni prednizolonu(syntetyk) w celu zahamowania stanów zapalnych w mózgu w przebiegu tej choroby…a teraz czytaj dalej ten artykuł ,aby zrozumieć dlaczego o tym tu teraz napomknąłem…
Skład Stephania Tetrandra(Hang fang ji): tetrandryna, fangchinolina, menisine, menisidine, cyclanoline, stephanthrine, oxofangchinoline, 2-N-methyltetrandrine, fanchinin, isotetrandrine, cyclanoilnie, demethltetrandrine, handfangchins, kwas stearynowy – glicerol.
S.Buhner – amerykański zielarz, poleca to zioło w boreliozie oka, obrzękach, bólach mięśniowych, ochronnie względem śródbłonka a także jako immunomodulator. Poleca ją także w szczególności w przypadku paraliżu bella, zaburzenia widzenia w czasie infekcji boreliozą, problemach ocznych, zapalenia stawów w tym i kolan, neuroboreliozie, stany zapalne kości.
W TCM stosowana od tysiąc leci na ból, obrzęk, puchlinę brzuszną, rozstrzeń brzuszny, zaczerwienione i bolesne stawy. Preparaty ze stephanii stosowane są w Japonii w przypadku chorób zapalnych, leukopenii wywołanej promieniowaniem, astmy oskrzelowej, w przypadku łysienia plackowatego (mowa o preparacie Cepharanthin bazującym na alkaloidach ze stephani).
W Europie staje sie popularna w przypadku leczenia łysienia, wykazując lepszą skuteczność niż farmaceutyki.. Alkaloidy Stephani przenikaja przez barierę krew-mózg, gdzie obniżają stany zapalne. Moduluje ekspresję HLA-DR przez które dochodzi między innymi do stanów zapalnych stawów w boreliozie. Tetrandryna blokuje adhezję(przyleganie) neutrofilów oraz monocytów. Jest skuteczna w leczeniu pylicy płuc, opóźniając a nawet cofając tą chorobę. Powstrzymuje ona także fagocytozę. Blokuje prostaglandynę PGE-2 (prostaglandyna powodująca stan zapalny i ból). Chroni komórki śródbłonka przed endotoksynami oraz działa przeciwzapalanie i zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych. Prowadzi do regulacji układu odpornościowego utrzymując także wysokie poziomy komórek CD4+. Jej skladniki są silnymi blokerami kanałów wapniowych jednak mechanizm działania jest inny niż w lekach syntetycznych. Jest skuteczna w leczeniu nadciśnienia, chorób serca, astmy i w zapaleniu płuc(zakaźnym). Tetrandryna blokuje kanały wapniowe typu T i L obecne w komórkach komór serca oraz komórkach naczyniowych mięśni gładkich. Jest skuteczna w arytmii, dusznicy bolesnej i zawałów serca. Polepsza odchylenia wskaźników rozkurczowych lepiej niż werepamil. Jest skuteczna w przypadku neowaskularyzacji zachodzącej w retinopatii cukrzycowej(blokuje neowaskularyzację w siatkówce jak i naczyniówce). W badaniach in vivo hamuje angiogenezę naczyniówki. Hamuje alergiczne zapalenie spojówek zmniejszając infiltrację spojówki przez eozynofile oraz liczbę komórek tucznych. Jest tak samo skuteczna jak leki przeciwalergiczne. Ogólnie jest mocniejszym lekiem przeciwzapalnym(substancja tetrandryna) niż prednizolon. Jest skuteczna w przypadku leczenia niedokrwiennych problemów ocznych, ale i również wynikających ze stanów zapalnych tego narządu. Tetrandryna jest silnym inhibotorem oporności wielolekowej w leczeniu nowotworów i malarii ,a to wynika z jej zdolności hamowania p-glikoproteiny. Osłabia metaloproteinazę 9(jej nadmierna aktywność osłabia barierę krew mózg) i NF-kappaB(czynnik transkrypcyjny aktywujący stany zapalne). Stabilizuje komórki tuczne, blokuje uwalnianie histaminy, wykazuje silne działanie przeciwzwłóknieniowe. Posiada działanie przeciwbakteryjne w stosunku do gruźlicy, trądu oraz łagodne vs malaria. Powstrzymuje proliferację komórek nowotworowych.90)S.H.Buhner – „Healing Lyme: Natural Prevention and Treatment of Lyme”
S.Buhner w boreliozie poleca nalewkę 1:5 z 65% alkoholu 0.5-1łyżeczki 3x dziennie lub 4×4 kapsułki (rozmiar ’00’) zaczynając od 4 x 1 kapsułka na 30-40min przed posiłkami. Można także gotować 10gramów przez 60min na wolnym ogniu (1litr wody) i taki wywar spożywać przez cały dzień.
Może powodować zaparcia(poleca się wtedy przyjmować witaminę C).
Blok przdsionkowo-komorowy(zachować ostrożność), zażywanie innych beta blokerów czy leków beta-adrenolitycznych. Nie powinna być przyjmowana przez ludzi, którzy przyjmują digoksynę, lekarstwa na arytmię oraz osoby cierpiące na poważne niedociśnienie.
Świetny artykuł podsumowywujący wiadomości o Stephania Tetrandra – sci-hub.hk/10.1016/j.phytochem.2016.02.005
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29334999 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16437745 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22927446 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29048631 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28968601 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17697545 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28754437 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28393256 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28356942 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28332288 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28231742 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27912885 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27909720 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27179306 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27270032 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1721896 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27127485 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27121946 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27082007 |
⇧20, ⇧22, ⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26899361 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26822499 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26893655 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12429973 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23525490 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23037166 |
⇧27, ⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22845553 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21496499 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21300035 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24212809 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20554191 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12948852 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12065155 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20387234 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19894540 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19644794 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19255520 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19220659 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17201889 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15950418 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15905052 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15162366 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11059831 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18444245 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12612439 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18215355 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17978479 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17256130 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17202660 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17051460 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15802807 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15802807 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15103675 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15604277 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14980008 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12865967 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12673890 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2833446 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18475741 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9401724 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10433485 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18685855 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11140824 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10602341 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12205903 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11603280 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20554997 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12222655 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12466045 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12466048 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15810597 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19193494 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19635314 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20432905 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22001142 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22130369 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23780673 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24185966 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24589569 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24856768 |
⇧82, ⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25115855 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25181458 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25233150 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26614458 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26640276 |
⇧89 | sci-hub.tv/10.1016/j.phytochem.2016.02.005 |
⇧90 | S.H.Buhner – „Healing Lyme: Natural Prevention and Treatment of Lyme” |