Ftalany są to substancje stosowane do produkcji żywic ftalanowo-glicerynowych (tzw. gliftali), które stanowią bazę dla lakierów i farb ftalowych, klejów czy też laminatów. Używane są również jako plastyfikatory.Bezpośredni kontakt z nimi przyczynia się do powstawania najróżniejszych dysfunkcji praktycznie każdego układu czy też organu w organizmie człowieka co później albo predysponuje(wraz z innymi czynnikami) do chorób czy też bezpośrednio je powoduje. Niestety predyspozycje genetyczne(jak zawsze zresztą) przyczyniają się do zwiększonej ich absorbcji przez co ich mniejsze dawki u niektórych ludzi mogą powodować konkretne problemy zdrowotne. W czym dokładnie występują ftalany?na co działają i jak ograniczyć ich absorbcje?Artykuł dedykuje wszystkim rodzicom dzieci autystycznych(i tymi z problemami neurologicznymi), którzy w badaniu kwasów organicznych (OAT) mają podwyższony lub wysoko kwas chinolinowy (Quinolinic Acid) czy też – jakby nie patrzeć , też związany z nadmierną ekspozycją na ftalany.
Co wręcz przeraża – w oczyszczalniach ścieków ftalany nie są w pełni 'wyłapywane’ przez filtry także przedostają się dalej do ekosystemu. 174)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27642822
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28501012 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28391856 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27719622 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27588698 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28231065 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28371296 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26310707 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28558421 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27072648 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27372065 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25341819 |
⇧12, ⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5027605/ |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27522423 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4837386/ |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4590739/ |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28842438 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25216151 |
⇧18 | sci-hub.io/10.1038/jes.2015.33 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21505796 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22652904 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24704966 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22563949 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24674441 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5187886/ |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18214902 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28892847 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28850937 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28800472 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28475976 |
⇧30 | sci-hub.io/10.1016/j.envpol.2017.04.039 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27567353 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26450281 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22537663 |
⇧34 | hub.io/10.1016/j.envpol.2017.04.039 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28392331 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28390300 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28329946 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28274229 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28174042 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25753462 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28153396 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28152472 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28152410 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25743932 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28099427 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17589594 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28095285 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28040128 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27943041 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27907809 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27884522 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28554096 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25402001 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27875712 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26654562 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28938100 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27822670 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27649471 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28939183 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28686951 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22472124 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27648964 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27575365 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26275958 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26087406 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25614580 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27559705 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25348326 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28426647 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27432241 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27428989 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27235111 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27212185 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28754983 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28416457 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27164441 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27148549 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27138838 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27135907 |
⇧81 | pl.wikipedia.org/wiki/Receptory_aktywowane_przez_proliferatory_peroksysomów |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27133914 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12805656 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26667027 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26894419 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26867866 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26585812 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28595985 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27863867 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26524146 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26520405 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26490897 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26439087 |
⇧94 | pl.wikipedia.org/wiki/Komórki_Leydiga |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23890968 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23579005 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26385792 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26257159 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26108271 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26101203 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26095249 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26081030 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26073845 |
⇧104 | Lopez-Carrillo et al., 2010 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26042594 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23383031 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25913154 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25811352 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4349159/ |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24637910 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25770461 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25765776 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28898934 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25622280 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23977034 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24934852 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24503621 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25460639 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25445825 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25230320 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25442219 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25388623 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28614761 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25121464 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28359975 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25384258 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25369342 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24858230 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25207995 |
⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28875446 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28146055 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25081364 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25050905 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25044062 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23874772 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23738920 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23706605 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23314200 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22871597 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22723514 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22564763 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21763743 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23585028 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22049059 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21440837 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11301413 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7701518 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15046772 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11259618 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15513900 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19822263 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19483380 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19386278 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19330797 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19165392 |
⇧156 | mefanet.upol.cz/BP/2010/2/103.pdf |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18473744 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5439185/#B92 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26718607/ |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24075507/ |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25295592/ |
⇧162 | Swan S.H., Main K.M., Liu F., Stewart S.L., Kruse R.L., Calafat A.M., Mao C.S., Redmon J.B., Ternand C.L., Sullivan S., Teague J.L., Study for Future Families Research Team: Decrease in anogenital distan- 506 Postepy Hig Med Dosw (online), 2013; tom 67: 499-506 ce among male infants with prenatal phthalate exposure. Environ. Health Perspect., 2005; 113: 1056-1061 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25725197 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25652062 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27331296 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26333673 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22191658/ |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25081008 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21714771 |
⇧170 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21515331 |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20466057 |
⇧172 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21573189 |
⇧173 | TOXICOLOGY AND APPLIED PHARMACOLOGY 54, 392-398(1980) Study of the Testicular Effects and Changes in Zinc Excretion Produced by Some n-Alkyl Phthalates in the Rat PAUL M.D. FOSTER, LUCY V. THOMAS,MELVYN W. COOK,AND SHARAT D. GANGOLLI |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27642822 |
We wcześniejszych artykułach skupiłem się ogólnie na scharakteryzowaniu 2 ramion układu odpornościowego – limfocytów Th1 i Th2, jak i też na wypunktowaniu które suplementy,zioła,hormony,neuroprzekaźniki i inne rzeczy obniżają lub podwyższają limfocyty th1. Tym razem przyszła kolej na limfocyty Th2 czyli co je podwyższa?Co je obniża?
Co obniża limfocyty Th2
– Imbir
– Reishi
– NAC/Glutation obniża th2 zwiększając th1
– Tinospora cordifolia
– Kwercytyna
– Słońce(promienie UVB) – obniżają one interferony w dominacji limfocytów Th1 jednak zwiększają je przy dominacji Th2. Obniża odpowiedź
immunoglobuliny IgE
– Probiotyki – pisałem już o nich więcej tutaj i tutaj. Zwiększające th1(i tym samym obniżające th2) – lactobacillus rhamnosus GG, l.paracasei, l.salivarius, b.longum, l.brevis, l.fermentum
– Lukrecja (kwas 18/B-glycyrrhetinic z LicoA). Hlycyrrhizyna zwiększa interferon gamma i obniża th2
– Gynostemma – stymuluje th1 i przeciwdzaiała allergiom (które w większości są spowodowane wysokim poziomem th2). Wykazuje takżę bardzo silne działanie działanie energetyczne w mitochondriach
– Astragalus
Przeważnie redukując th2 podwyższamy th1 ale nie zawsze. Są również i produkty które podwyższają oba ramiona układu odpornościowego a np. komórki T regulatorowe obniżają zarówno Th1 jak i Th2. Należy także zwrócić uwagę na produkty diety bogate w lektyny które mogą nasilać problemy zdrowotne
wynikające z podwyższonego Th2.
Hormony podwyższające Th1(i tym samym obniżające Th2)
– Pregnenolone
– LLLT (o laserze niskiego poziomu pisałem już tutaj)
– Bardzo intensywne ćwiczenia siłowe
– Oksytocyna (obniża IL-4), stany zakochania, seks, satysfakcja z życia czy bakteria L.Reuteri – wszystko to zwiększa poziomy oksytocyny.
– Blokując ścieżkę mTOR obniżamy limfocyty Th2
Co z produktów diety podwyższa Th1 tym samym redukując Th2?
– Czarnuszka
– Kozieradka
– Ekstrakt z pestek winogron (może obniżyć Th1 w takich chorobach jak RZS)
– Kolostrum
– Kakao
– Siarczan chondroityny
– Ikaryna
– Soplówka jeżowata
– Kawa (obniża immunoglobulinę IgE, nie dopuszcza do rozwinięcia się alergii)
– Warzywa kapustowate takie jak kiełki brokuł czy substancja w nich zawarta sulforafan (pisałem o tym już więcej tutaj)
– Produkty pszczele takie jak pierzga,mleczko pszczele, propolis, miód (zwiększa Th1 zwłaszcza TNF alfa)
– probiotyki (więcej o tym które to robią pisałem już tutaj)
– witaminy b6,b12,C,E,selen ,cynk, miedz i żelazo w odpowiednich(wyższych) ilościach podnoszą Th1
– witamina A/retinol (obniżają IL-4 i IL-13 bez zwiększania Th1)
– Genisteina
– Kromoglikan
– Kiwi
– Czarny/dziki ryż
– Luteolina
– Polifenole z jabłek
– Likopen
– Spirulina (nie zwiększa th1 jednak redukuje th2)
– Olejek z oregano/karwakrol
– Tianina (zmniejsza th2)
– Luteina
– Beta glukany (w zależności od dawki blokują także TNF)
Inne
– Ecklonia cava(algi morskie)
– Lepiężnik
– Ekstrakt z bambusa
– Deer Antler Velvet
– Chryzyna
– Korzeń łopianu
– Nikotyna (zmniejsza Th2 oraz zwiększa Th1)
– Cytryniec chiński(schisandra chinesis)
– Kordyceps
– Kemferol
– Kwas kofeinowy(w kawie,jabłkach, jagodach, grzuszkach, winie, zielonej herbacie)
– Brak choliny zwiększa Th1
– Brak cynku zwiększa Th1
Co podkręca limfocyty th2?
– Rtęć – zwiększa również interferon gamma
– Niedobory glutationu
– Zaburzenia dobowego rytmu snu
– Pleśń i mykotoksyny
– Niedobór magnezu
– BPA(więcej o BPA – Bisfenolu A pisałem już tutaj)
– Akupunktura
Hormony zwiększające Th2
– Estrogen (hamuje IL-12, TNF alfa, interferon gamma, zwiększa IL-10 i IL-4 i TGF-beta
– Progesteron (biorąc prognenolone zwiększa się progesteron gdyż konwertuje on do tego hormonu)
– Stres psychiczny
– Nadmiar witaminy D3
– IGF-1 (nie zmniejsza limfocytów Th1, zwiększa TNF oraz IL-8)
– TRH
Neurotransmitery
– Serotonina (prekursorem jest 5-htp jak i za wysoka podaż l-tryptofanu))
– Dopamina (L-dopa/mukuna jest prekursorem jak i za wysoka podaż l-tyrozyny)
– Histamina
Inne ścieżki sygnałowe zwiększające Th2
– Nrf2
– PGE2
– blokery DPP-4, STAT-6, GATA3
Pozostałe rzeczy zwiększające Th2
– Inulina
– Czosnek w dużych dawkach
– Kardamon
– Alkohol
– Soja
– olej MCT(zwiększa IL-25 oraz IL-33)
– Cynamon
– Papaina w papai
Suplementy i inne substancje zwiększające limfocyty th2
– LDN – naltrekson w niskiej dawce
– Chryzyna
– Emodyna
– Witamina E
– Marihuana
– Kwas masłowy (butyrate, poprzez hamowanie IL-12 i zwiększanie IL-10)
– Lukrecja(związek 18beta-glycyrrhetinic acid)
– Andrographis (zwiększa Th2 i jednocześnie poziom komórek natural killers o których więcej pisałem już tutaj)
– Kwas urosolowy
– Dziurawiec
– Ekstrakt z liścia oliwnego
– Fulvic/Humic acid
– Honokiol(zawarty w Magnolii)
– Boswelia (więcej o Bosweli pisałem już tutaj)
– Inozytol
– Feverfew (złocień maruna)
– Beta-sistosterol (np. z saw palmetto)
– Ketamina
– Kwas walproinowy
– Echinacea/jeżówka (ma właściwości modulujące)
– Koci pazur/cat’c claw(niskie dawki zwiększają th1, wysokie—>Th2)
– B.fragillis(niskie dawki tego probiotyku)
– Pokrzywa
– Kreatyna
– Ekstazy/MDMA (zwiększa również IL-2)
– Naringina (z mandarynki)
– Hesperydyna
– Tianina+NAC
– Tarczyca bajkalska(bajkalina w niej zawarta zwiększa IL-4,IL-5,TGF beta i iL-10)
– Eukalyptol,Limonen i Tymol
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10447774
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11390207
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19029003
plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0047244
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23760466
journal.npaa.in/admin/ufile/1376633596IJTA_3_32-38.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2913215/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19216203
plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0095441
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18055049
trove.nla.gov.au/work/155233164?q=+&versionId=207725628
pnas.org/content/95/6/3071.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18325578
informahealthcare.com/doi/abs/10.3109/08923973.2013.768636
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24447171
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23261828
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10337021
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18543390
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18692598
ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK92775/
biomedcentral.com/content/pdf/1471-2172-12-31.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15454117
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19061976
plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0080248
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17361521
ajpendo.physiology.org/content/ajpendo/295/3/E686.full.pdf
en.wikipedia.org/wiki/Oxytocin
cell.com/cell-reports/fulltext/S2211-1247(14)00298-8
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3686562/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24158722
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19857063
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16557453
https://www.jstage.jst.go.jp/article/bpb/29/6/29_6_1148/_article
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3671179/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19059494
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19897909
bmbreports.org/jbmb/jbmb_files/%5B45-5%5D1205242031_(311-316)BMB-12-017.pdf
iasj.net/iasj?func=fulltext&aId=51636
sciencedirect.com/science/article/pii/S1043466603000929
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20210607
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21733338
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3486291/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17726308
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24024773
agris.fao.org/agris-search/search.do?recordID=US201300779223
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22508471
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24555985
en.wikipedia.org/wiki/Cromoglicic_acid
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17713031
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15857205
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3821880/?report=classic
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21344174
nature.com/ncomms/journal/v4/n4/full/ncomms2684.html
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11807963
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1810449/?report=classic
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20175787
kci.go.kr/kciportal/ci/sereArticleSearch/ciSereArtiView.kci?sereArticleSearchBean.artiId=ART001648224
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23036811
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20034219
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21617331
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23993202
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16603328
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3659612/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC119947/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21075976
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23759204
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18991692
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15683853
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3193617/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23054726
65.54.113.26/Publication/48701444/le-hericium-erinaceus-des-propri-t-s-essentiellement-d-pendantes-du-neuronal-growth-factor
scialert.net/fulltext/?doi=pjbs.2012.754.774
scialert.net/fulltext/?doi=pjbs.2012.754.774
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8225403
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18248893
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20727999
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22552848
clinicalmolecularallergy.com/content/9/1/4
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20079411
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17804193
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11433779
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19755174
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16937495
sciencedirect.com/science/article/pii/S0024320508000362
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16799967
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15162133
fasebj.org/cgi/content/meeting_abstract/25/1_MeetingAbstracts/944.3
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7574928
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20194814
jimmunol.org/content/172/6/3808.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20546583
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23121301
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23121301
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20383177
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11222498/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3554862/
pnas.org/content/95/6/3071.full.pdf
hindawi.com/journals/ecam/2012/893023/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15265778
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/13679819
onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1034/j.1601-5215.2003.00026.x/full
jleukbio.org/content/76/4/862.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15032646
jimmunol.org/content/168/3/1087.long
sciencedirect.com/science/article/pii/S104346661200748X
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7485382
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2219342/
intimm.oxfordjournals.org/content/early/2009/03/30/intimm.dxp033.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12810348
jimmunol.org/content/early/2012/01/16/jimmunol.1101712.full.pdf
jimmunol.org/content/168/3/1087.long
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3206174/
jimmunol.org/cgi/content/meeting_abstract/186/1_MeetingAbstracts/163.11
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18520337
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3563838/?report=classic
journals.cambridge.org/download.php?file=%2FPNS%2FPNS70_OCE2%2FS0029665111000693a.pdf&code=e6a72528d04eadbee6bbfbf916a408e1
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19107745
onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/ptr.2700/abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3206174/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20210607
biologie.univ-mrs.fr/upload/p87/Sokol_NI_08_baso_Th2.pdf
intimmabs.oxfordjournals.org/content/22/Suppl_1_Pt_1/i102.abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12446015
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12429374
fasebj.org/content/early/2000/12/02/fj.00-0359fje.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23790892
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24176234
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21073632
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20889543
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1112084/
link.springer.com/article/10.1007%2Fs10517-012-1584-0
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24412705
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20337656
ajcn.nutrition.org/content/69/6/1273.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17585010
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23292349
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23790892
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17947392
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10606356
researchgate.net/publication/6197924_Creatine_supplementation_exacerbates_allergic_lung_inflammation_and_airway_remodeling_in_mice
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20718737
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10741902
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24487035
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18176023
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2265595/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20034219
researchgate.net/publication/5955965_Enhancement_of_innate_and_adaptive_immune_functions_by_multiple_Echinacea_species
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25269538
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23790892
sciencedirect.com/science/article/pii/S0378874111004387
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4023824/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22800566
Bisfenol A (BPA, dian, 2,2-bis(p-hydroksyfenylo) propan) związek chemiczny z grupy fenoli, stosowany do produkcji tworzyw sztucznych, poliestrów, polieterów oraz żywic epoksydowych. Wykorzystuje się go w produkcji plastików(praktycznie wszystko co plastikowe w tym smoczki dla dzieci) oraz jest składnikiem żywic wyścielających puszek żywnościowych do przechowywania żywności. BPA łatwo przenika do żywności, napojów czy kosmetyków w podwyższonej temp. lub w wyniku uszkodzenia opakowania produktu.
Działanie BPA na organizm człowieka:
Działanie bisnfenolu A polega na powodaniu szkód hormonalnych które po pewnym czasie prowadzą do wystąpienia otyłości. Cząsteczki BPA wpływają na aktywność adipocytów(komórki tłuszczowe) które nadmiernie się namnażając skutkuje otyłością (nawet przy zdrowym stylu życia i niskokolarycznej diecie). Udowodniono że BPA w niewielkim nawet stężeniu w organiźmie ludzkim przyczynia się do szybszego rozwoju nowotworów(zwłaszcza raka prostaty u mężczyzn czy też raka piersi u kobiet). BPA ma również działanie antyandrogenne – blokuje działanie hormonów męskich. Cząsteczki bisfenolu imitują żeński hormon – estrogen(łączy się z receptorami odpowiedzialnymi za wiązanie naturalnych hormonów – estradiolu, estronu i estriolu) przez co poziom naturalnego estrogenu w ciele kobiety może się obniżyć. Pociąga to za sobą zmiany w mózgu, które mogą zaburzać płodność czy też nieprawidłowe działanie insuliny/trzustki czy też nadmierną aktywność u dzieci jak i przyczyniać się do zespołu Downa.
Przenikanie BPA z opakowania do produktu
Kilka lat temu przeprowadzono badania na temat możliwości migracji tego związku do produktów. Wykazano, że BPA rozpuszcza się w płynie znajdującym się w opakowaniu np. soku, wodzie czy też mleku dla np. niemowląt. Prawdopodobieństwo zanieczyszcenia produktu wzrasta wyższych temperaturach, w przypadku kwaśnych lub zasadowych płynów(np.coca cola), przy wielokrotnym użytkowaniu np. przemywaniu wodą materiału zawierającego BPA czy też np.zgniataniu materiału z BPA(nie wierze że sobie nie rzucasz butelką pepsi czy coca coli do plecaka czy jej poprostu czasami nie zgniatasz w ręce kiedy jest jeszcze troche napoju wśrodku).
– Zatruć/podtruć się tym związkiem można w wyniku spożycia pokarmu z puszki/butelki czy też na skutek używania kosmetyków które ów związek zawierają(przenika on przez skórę).
– Amerykański prof. Saal z Uniwersytetu Missouri stwierdził, że Bisfenol A ” jest niebezpieczny nawet w dawkach uważanych za bezpieczne”
– Badania prowadzone na gryzoniach wykazały , że substancja ta wywiera szkodliwy wpływ na równowagę hormonalną gryzoni w dawkach znacznie niższych od przyjętych jako bezpieczne .
W temp.pokojowej stężenie BPA w butelkach może wynosić 0.2-03.mg/l, w aluminiowych powlekanych puszkach/butelkach – ok.0.08 do nawet 1.9mg/l. W butelkach z niepowlekanej stali nierdzewnej czy też w butelkach alu pokrytych tworzywem EcoCare czy też w butelkach wykonanych z kopoliestru Tritan BPA nie występuje.
Bisfenol niestety nie jest tylko częstym związkiem wykorzystywanym do produkcji plastiku ale i też paragonów fiskalnych czy też wypełnień plomb zębowych. Wcześniej używano się do tego amalgamatów(jeszcze większa trucizna – w kontakcie ze śliną przenika do organizmu osadzając się w tkankach i powodując różne problemy zdrowotne związane z autoagresją układu odpornościowego).
Dzieci, których zęby leczono przy pomocy plomb dentystycznych zawierających bisfenol A (BPA), mają problemy z koncentracją, są nadpobudliwe, agresywne tak wynika z badań opublikowanych miesiąc temu w czasopiśmie Pediatrics przez Nancy Maserejian, epidemiologa z New England Research Institutes w Watertown (Massachusetts, USA). Przeanalizowano 534 dzieci które miały conajmniej 2 wypełnienia z materiału zaw.BPA. Stwierdzono, że negatywne skutki pojawiają się ok.5lat od założenia tego typu plomb. Jak tego uniknać?sprobować zamówić/dobrać żywice epoksydową BPA free do wykonania wypełnienia zęba.
BPA można oznaczyć w próbkach moczu (wykorzystując enzymy glukoranidazę i/lub sulfatazę) dzięki czemu można oznaczyć łączne formy sprzężone i wolne od tego związku – próbkę moczu należy oddać do pojemnika ze szkła aby zapobiec migracji BPA z tworzywa sztucznego do badanej próbki.
Jak zminimalizować ryzyko absorbcji BPA do organizmu?
Zwracać uwagę na oznakowanie butelek – BPA free lub Bishpenol A free – takich oznaczeń powinniśmy szukac i takie własne produkty w plastikowych butelkach wybierać(są one najczęściej umieszczane na spodzie butelki). Z kolei produkty z BPA oznacza się częśto jako „PC (polycarbonate plastic) lub cyfra 7 w trójkącie symbolizującym recykling – takich naturalnie najlepiej unikać. Produkty ” BPA FREE” wolne od bisfenolu / przy których wykorzystano Polipropylen /PP2/ oznaczone są symbolem – 05PP-w trójkącie.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Bisfenol A – Karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich.
Cooper J.E., Kendig E.L., Belcher S.M: Assessment of bisphenol A released from reusable plastic, aluminium and stainless steel water bottles. Chemosphere, 85 (6), 943-947, 2011.
Łaszczyca D., Paradowska K., Makarova K.: Zanieczyszczenie środowiska bisfenolem A. Biyl. Wydz. Farm. WUM, 1, 1-5, 2015.
Pawlicka M., Starski A., Mazańska M., Postupolski J.: Bisfenol A w wyrobach do kontaktu z żywnością. Zagrożenia dla zdrowia człowieka, ustawodawstwo.
Przemysł Spożywczy T. 68, nr 6, 31-33, 2014.
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz. Urz. UE L 12 z 15 stycznia 2011 r.).
Rick Smith, Bruce Lourie: Mordercza gumowa kaczka, The Telegraph, The Times, Die Welt, New Scientist, Daily Mail, cancersearchukorg.
surowadieta.pl/utopieni-w-toksycznej-zupie/
leczenieludowe.wordpress.com/2013/10/31/bisfenol-szkodzi-bardziej-niz-myslano/
infodent24.pl/techdentpost/jeszcze-jedno-badanie-nad-skutkami-oddzialywania-na-organizm-bisfenolu-a,3172.html
pacjenci.dentonet.pl/artykul/1788884-toksyczny-skadnik-plomb-z-kompozytu/
dzieci.pl/kat,1033591,page,2,title,Bisfenol-A-niebezpieczna-substancja-ukryta-w-plastiku,wid,16731592,wiadomosc.html?smgputicaid=616698
e-biotechnologia.pl/Artykuly/Bisfenol-A/