Aspergilloza jest to aktywna infekcja grzybem Aspergillus. Zdarzają się (rzadko) aspergillozy oczne czy też ucha(częściej) – i…nie wygląda to za ładnie(odsyłam do google). Przeważnie aspergillus 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15824819 . Ogólnie nie planowałem tego artykuły – poprosiła mnie o niego w sumie nie znana mi osoba, a że temat wydał mi się w miarę interesujący postanowiłem go trochę lepiej przestudiować.
Aspergillus fumigatus czy też niger(kropidlak) jest grzybem szeroko rozpowszechnionym w przyrodzie. Występuje w rozkładającej się materii organicznej, wodzie, glebie, na powierzchni roślin w systemach wentylacyjnych budynków czy też w klimatyzacjach samochodowych.Zarodniki produkowane przez Aspergillus fumigatus należą do silnych alergenów. Grzyb ten wywołuje zachorowania głównie u osób z przewlekłymi chorobami układu oddechowego oraz u osób z upośledzeniem odporności(osoby stosujące kortykosteroidy czy też osóby z AIDS). Choroby wywołane przez grzyba Aspergillus mogą przebiegać w postaci zapalenia płuc, alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej oraz aspergilozy ośrodkowego układu nerwowego. W przypadku zapalenia płuc wywołanego przez Aspergillus fumigatus w diagnostyce pomocny jest obraz zmian w RTG klatki piersiowej, a jeszcze bardziej charakterystyczne zmiany w tomografii komputerowej.Pomocne jest także poszukiwanie antygenu Aspergillus we krwi metodami immunologicznymi oraz ewentualnie posiewy krwi i hodowla kropidlaka.Obecność grzybów z rodzaju Aspergillus jest powszechna w płucach osób chorych na astmę. Kolonizacja dróg oddechowych przez Aspergillus fumigatus wywołuje odpowiedź immunologiczną, w wyniku której dochodzi do wytwarzania przeciwciał skierowanych przeciw antygenom grzyba, głównie w klasie IgE i IgG. Przeciwciała IgE mediują reakcję alergiczną typu natychmiastowego, która prowadzi do wystąpienia skurczu oskrzeli oraz obrzęku błony śluzowej oskrzeli i wystąpienia napadu astmy oskrzelowej po ekspozycji na antygeny grzyba.
Do rozpoznania alergicznej aspergilozy oskrzelowo-płucnej pomocne są takie markery diagnostyczne jak:
W przypadku aspergilozy ośrodkowego układu nerwowego dochodzi najczęściej do powstania ropni w mózgu, zapalenia mózgu, rzadziej grzybiczego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Badanie ogólne płynu mózgowo-rdzeniowego zazwyczaj nie wykazuje odchyleń od normy. Pomocny może być obraz charakterystycznych zmian w tomografii komputerowej lub rezonansie magnetycznym mózgowia. Najważniejsze w diagnostyce jest jednak wykazanie obecności grzyba pod mikroskopem w
bezpośrednim preparacie z płynu mózgowo-rdzeniowego barwionego metodą Grama, badanie serologiczne wykrywające antygen kropidlaka w płynie mózgowo-rdzeniowym lub we krwi chorego (badanie krwi metodą ELISA), posiew płynu mózgowo-rdzeniowego na podłożu Sabourauda i hodowla grzyba, oraz ewentualnie wykrycie materiału genetycznego grzyba w płynie mózgowo-rdzeniowym metodą PCR.
Test alergiczny na zarodniki grzybów z grupy aspergillus np. test na gen krążacy Aspergillusa 2)diag.pl/katalogi/badanie/infekcje/aspergillus-antygen-krazacy/
(taka podstawa podstaw)
Co ciekawe moja czytelniczka napisała do mnie w sprawie Aspergillusa znajdującego się u niej w żołądku – jest to wyjątkowo rzadki problem , nawet się głębiej nie zastanawiałem jak to możliwe(podejrzewam małą ilość soku żołądkowego/problem z jego wytwarzaniem) tym bardziej postanowiłem zająć się tym tematem.
Absolutnie wszystko co można znaleźć w ogólnodostępnych badaniach co hamuje,zwiększa lub po prostu wpływa na grzyby z gatunku Aspergillus:
Od siebie mogę polecić na wszelakie mykotoksyny Modified citrus pectins czyli modyfikowane pektyny cytrusowe (firma now foods).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15824819 |
---|---|
⇧2 | diag.pl/katalogi/badanie/infekcje/aspergillus-antygen-krazacy/ |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8977206 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16337299 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7823297 |
⇧6, ⇧12, ⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12694455 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12176092 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9721607 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15951137 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18077042 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19298215 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17304618 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19455635 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17236167 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24229396 |
⇧17 | ppr.pl/wiadomosci/aktualnosci/bakterie-na-plesn-38256 |
⇧18 | pl.wikipedia.org/wiki/Ksantyna |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21968902 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23573983 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6316853 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10338518 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16933623 |
⇧24, ⇧25, ⇧26, ⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23134805 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21706950 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24584863 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3770570/ |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26408900 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24314266 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26585445 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21441864 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23593573 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23983381 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21534488 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25242937 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18353477 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23437822 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25269603 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26597145 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22556591 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8133654 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10083848 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15189294 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16355848 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22186064 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19056546 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26356116 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21669082 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25270080 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26026170 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26239975 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26394117 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25428206 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24582134 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21707253 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26433461 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24291176 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19906457 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22051933 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22690956 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11668356 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26678126 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16406143 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10477070 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23810954 |
Aksamitka błyszcząca – Tagetes lucida Cav.
Sklad: olejek eteryczny (0,5-1,5%) bogaty w estragol (metylochawikol), anetol, kariofilen (beta), nerolidol, linalol, metyloeugenol i germakren. Inne podtypy chemiczne Tagetes lucida: estragolowa (w olejku ok. 70-90% estragolu), eugenolowa (70-80% metyloeugenolu), anetolowa (ok. 70% anetolu) i nerolidolowa (w olejku ok. 40-50% nerolidolu). Ziele aksamitki Tagetes zawiera również garbniki, ksantofile, tiofeny, piperiton, flawonoidy (rutyna, izoramnetyna, kwercetyna), luteinę i kumaryny.
Dawkowanie i stosowanie:
Nalewka – 1 część suchego lub świeżego, rozdrobnionego, najlepiej kwitnącego ziela na 3 części alkoholu 70%; macerować 7 dni, przecedzić. Wyciąg zlać, a surowiec ponownie zalać, ale tym razem 40% alkoholem (2 części), pozostawić na 7 dni, przefiltrować. Oba wyciągi połączyć. Zażywać 1-2 razy dziennie po 5-15 ml, zależnie od choroby. Przy stanach skurczowych mięśni, bólach miesiączkowych, silnej depresji, lęku, 15 ml 1 raz dziennie. Przy katarach układu oddechowego, dla pobudzenia wydzielania żółci, w choroach przewlekłych – 5 ml 2 razy dziennie, najlepiej na miodzie. Ponadto zewnętrznie do przemywania zmian skórnych.
Napar – Infusum Tagetesidis: 1-2 łyżki świeżego lub suchego rozdrobnionego surowca skropić rumem lub spirytusem, po chwili zalać 1 szklanką wrzącej wody , odstawić na 20 minut pod przykryciem, przecedzić. Pić 1-4 razy dziennie po 100-200 ml, zaleznie od choroby. Przy zakażeniach jelit I układu oddechowego napar przyjmować częściej, w małych dawkach, najlepiej na czczo. Jako srodek przeciwdepresyjny, przeciwlękowy 2 razy dziennie po 200 ml, najlepiej z miodem. Warto łączyć z Yerba Mate I trawką cytrynową dla poprawy samopoczucia. Przy drożdżycach układu pokarmowego nie słodzić. Dodawanie miodu jest natomiast wskazane przy przeziębieniu, grypie, chrypce i zapaleniu oskrzeli.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23670623
rozanski.li/485/anetol-jak-dziala/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC201169/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15855481
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17202684
rozanski.li/1961/tagetes-czy-artemisia-dracunculus-estragon-czy-w-marketach-kupujemy-prawdziwy-estragon/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17913068
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20178862
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21089164
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22138475
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23765368
pl.wikipedia.org/wiki/Schistosomatoza
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24662089
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25027570
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26791997
pl.wikipedia.org/wiki/Schistosomatoza
pl.wikipedia.org/wiki/Eugenol
fundacion-canna.es/en/terpenes
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22128430
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18782612
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19127719
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26873624
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26062718
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22809029
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27127316
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27549180
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27516288
Krinsky, N.I., et al., (2003). “Biologic Mechanisms of the Protective Role of Lutein and Zeaxanthin in the Eye.” Annu. Rev. Nutr. 23: 71-201.
Edyta Kwiatkowska “Luteina- źródło w diecie i potencjalna rola prozdrowotna” Postępy Fitoterapii nr 2/2010.
Richer S.P., W. Stiles, et al. (2004). “Double-masked, placebo-controlled, randomized trial of lutein and antioxidant supplementations in the intervention of atrophic age-related macular degeneration: the Veterans LAST study (Lutein Antioxidant Supplementation Trial).”
Optometry 75: 216-230.
Lee, E.H., D. Faulhaber, et al. (2004). “Dietary lutein reduces ultraviolet radiation-induced inflammation and immunosuppression. J Invest Dermatol 122: 510-517.
Dwyer, J.H., M. Navab, et al. (2001). „Oxygenated carotenoid lutein and progression of early atherosclerosis: the Los Angeles atherosclerosis study.” Circulation 103(24):2922-7
Gheribi E.(2011). Związki polifenolowe w owocach i warzywach. Medycyna Rodzinna, 4,111-115.
Gliszczyńska-Świgło A., Szymusiak H. (2009). Interakcje między składnikami suplementów diety na przykładzie kwercetyny i witaminy C. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 4, 65, 278-285.
Gryszczyńska B., Iskra M. (2008). Współdziałanie antyoksydantów egzogennych i endogennych w organizmie człowieka. Nowiny Lekarskie,77, 1, 50-55.
Kobylińska A., Janas K.M. (2015). Prozdrowotna rola kwercetyny obecnej w diecie człowieka. Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej 69, 51-62.
Krasowska A., Łukaszewicz M. (2003). Czy warto jeść kolorową żywność? AURA, 2, 20-21.
Majewska M., Czeczot H. (2009). Flawonoidy w profilaktyce i terapii. Terapia i Leki, 65, 5, 369-377.
Sierżant K., Pyrkosz-Biardzka K., Gabrielska J. (2012). Właściwości przeciwutleniające naturalnych ekstraktów polifenolowych z wybranych roślin w układach modelowych. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 6, 85, 41-53.