Zaćma wrodzona

Zaćma wrodzona jest chorobą, której początek rozpoczyna się  już w okresie płodowym. Najczęściej powstaje na skutek dziedziczenia (około 30%). Zdarza się też tak, że występuje jako choroba współistniejąca (na przykład w zespole Downa). Jej przyczyn dopatruje się także w stosowaniu przez matkę w okresie ciąży różnego rodzaju leków – kortykosteroidów czy sulfonamidów, a także przechodzone w tym czasie choroby – cukrzyca czy różyczka. Początkiem zaćmy wrodzonej mogą być też choroby gałek ocznych dziecka: małoocze, brak tęczówki, odwarstwienie siatkówki, zapalenia błony naczyniowej.

Kataraktę wrodzoną dzieli się na wiele rodzajów: zaćma warstwowa, okołojądrowa, jądrowa, całkowita, torebkowa przednia i tylna,  biegunowa,  zaćma błoniasta.

Choroba ta objawia się pogorszeniem jakości widzenia. Początkowo niektórzy mogą skarżyć się też na dyskomfort patrzenia w słoneczne dni. W zaawansowanej zaćmie zauważa się duże pogorszenie ostrości widzenia, dostrzeganie wyłącznie konturów przedmiotów i zmian natężenia światła. Zaćma może objawiać się też między innymi zaburzeniami w ocenie odległości, zezem lub oczopląsem. Wejdź i sprawdź, jakie są inne objawy zaćmy: https://www.kardiotel.pl.

Przy zaćmie wrodzonej obserwacja symptomów może być utrudniona, zwłaszcza jeśli dotyka dzieci. Dlatego bardzo ważne jest, aby regularnie umawiać się na kontrole w poradniach okulistycznych. Pierwszym symptomem zaćmy wrodzonej Co więcej,  u dzieci cierpiących na tę przypadłość występuje odruch palcowo – oczny, czyli częste pocieranie lub uciskanie piąstką bądź palcami oczu. Źrenice wówczas nie reagują na światło, a dziecko jest osowiałe i powolne. W przypadku zaćmy wrodzonej leczenie jest operacyjne.

Artykuł sponsorowany