Klebsiella pneumoniae – jest to bakteria gram ujemna która jest w minimalnej ilości naturalną florą skóry, jamy ustnej i jelit. Jest to jedna z najczęstszych bakterii, którą można się zakazić(przy słabym układzie odpornościowym) w szpitalach i często właśnie tam dochodzi do infekcji. Odmiana Klebsiella pneumoniae wytwarza ureazę, fermentuje laktozę i glukozę także jest to nie ciekawa infekacja w przypadku schorzenia typu SIBO gdzie zresztą czesto dochodzi do jej przerostu. Niestety skóra czy jelita to nie jedyne miejsca występowania tej bakterii – pałeczka zapalenia płuc występuje także w drogach oddechowych gdzie może wywołać zapalenie płuc przez co człowiek może pluć gęstą wydzieliną z domieszką krwi. Może także powodować zapalenia stawów czy układu moczowego prowadząc w najgorszym czarnym scenariuszu – do sepsy. U noworodków z kolei może doprowadzić do zapalenia opon mózgowych. 1)pl.wikipedia.org/wiki/Pałeczka_zapalenia_płuc
Klebsiella oxytoca – produkuje beta laktamazę, dzieki czemu jest odporna na penicilinę i ampicilinę. Można się nią zarazić od zwierząt czy też insektów. Gromadzi się często w jelitach, skórze czy noso-gardle ale można ją znaleźć także w innych częściach ciała. Często do infekcji dochodzi także na skutek zakażeń szpitalnych z urządzen czy rąk pracowników szpitala jak i również do zakażenia dochodzi podczas niedoboru odporności czy też antybiotykoterapii. .Może powodować zapalenie okrężnicy oraz sepsę Symptomami zakażenia noworodka przez tą bakterie mogą być napady padaczkowe, powolny rytm serca, zmiany temperatury, żółtaczka, wymioty, biegunki, niski poziom cukru we krwii, zaburzenia ruchowe, obrzęk brzucha. 2)en.wikipedia.org/wiki/Klebsiella_oxytoca
Na oba gatunki Klebsiella bardzo podatni są ludzie w średnim wieku a zwłaszcza alkoholicy i cukrzycy. 3)microbewiki.kenyon.edu/index.php/Klebsiella_oxytoca
Poniżej standardowo wszystko co działa na oba typy Klebsielli – większość to niestety trudno dostępne zioła suszone/ekstrakty ,które próbowałbym zakupić poprzez ebay.com w przypadku,gdyby inne łatwiej dostępne nie podziałały.
Część suplementów i ziół z badań i doniesień zawartych w tym artykule można znaleźć tutaj (podstrona z suplementami i ziołami które sam wyselekcjonowałem)
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pl.wikipedia.org/wiki/Pałeczka_zapalenia_płuc |
---|---|
⇧2 | en.wikipedia.org/wiki/Klebsiella_oxytoca |
⇧3 | microbewiki.kenyon.edu/index.php/Klebsiella_oxytoca |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19471191 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19420996 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19413128 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19374167 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19370888 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19347798 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19263248 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19200700 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19142056 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20606771 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20448855 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19051603 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18790035 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18665989 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18639622 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18257138 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16272702 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11893412 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11483389 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11482772 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11180528 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10861970 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18386487 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18266644 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18226481 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18026204 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22557251 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17472490 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8900018 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17394672 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17337425 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20161916 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20161915 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8055554 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1417697 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1648335 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2775330 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6677714 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17137114 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16869485 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19127719 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16600543 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16562847 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16431389 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16397851 |
⇧49, ⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26715029 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2816464/ |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16317650 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16137849 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16028975 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15898710 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15865506 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15636188 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15634616 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22558572 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7034705 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15588679 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15567252 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14595583 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14531032 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12722153 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12241986 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12165344 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12164266 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21982053 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10499145 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10432211 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8153068 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25050266 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12162458 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21928713 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25312118 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25015464 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11180521 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22071643 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23543782 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20578978 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24126380 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23593573 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24972582 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24377137 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22978236 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22556591 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24097361 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22322252 |
⇧89, ⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25412046 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25471700 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25522803 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26224347 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22776104 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24333961 |
⇧95, ⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25937257 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21771412 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19942754 |
⇧98, ⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22060314 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25637095 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26724423 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25426700 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22732887 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22164794 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27462557 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20576085 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27733226 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23039061 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8412504 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17897226 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28512597 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28166708 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28004034 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24146509 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27974734 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27936921 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27790424 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27368700 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25379468 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27267830 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27177110 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27087074 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26826815 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26647633 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26590804 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26136061 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26000025 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25898416 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25881620 |
⇧133 | tropicalis ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25742265 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25738993 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25656290 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28324518 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28068029 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25518569 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25477913 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25435632 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25218320 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25174508 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23261726 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23201594 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23190078 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22908587 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22546657 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23210318 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21265557 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21213230 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21425672 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25566609 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21485703 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19505552 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19579942 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21877950 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22077559 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20734946 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22225420 |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22265751 |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22417594 |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20423097 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22713942 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20387130 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20502584 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20138134 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20542105 |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19967999 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20877206 |
⇧170 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21058321 |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21091258 |
⇧172 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25045889 |
⇧173 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25015465 |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24804150 |
⇧175 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24749692 |
⇧176 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24453828 |
⇧177 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24289297 |
⇧178 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23905016 |
⇧179 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23901174 |
⇧180 | cbi.nlm.nih.gov/pubmed/23836413 |
⇧181 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23818393 |
⇧182 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23811466 |
⇧183 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22937773 |
⇧184 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23110485 |
⇧185 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22982804 |
⇧186 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23588096 |
⇧187 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23019909 |
⇧188 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23065392 |
⇧189 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21381589 |
Tribulus terrestris to inaczej buzdyganek,zioło przeze mnie już dawno poznane (w sensie przetestowane), które w odpowiednim stężeniu saponin i dawce wykazuje szereg prozdrowotnych własciwości. Często zażywany przez 20latków, którzy już jakiś czas ćwiczą na siłowni licząc na podniesienie poziomu wolnego testosteronu – te osoby niestety w większości się przeliczą,gdyż naturalnie są one u nich bardzo wysokie. Niestety po 25roku życia poziomy testosteronu w organizmie zaczynają spadać i w tym przypadku buzdyganek może okazać się bardzo pomocny(zakładając, że jest jakościowo bardzo dobry). Jakie jeszcze właściwości posiada tribulus terrestris ?o tym poniżej.
Skład Tribulus terrestris: flawonoidy (astragalina, kempferol, rutyna, kwercetyna), fitosterole (kampesterol, daukosterol, stigmasterol, beta-sitosterol), saponiny sterydowe = saponozydy sterydowe (trybulosin /trybulozyna), tribuloside (trybulozyd), terrestroside (terestrozyd), F-gitonin (F-gitonina), dioscin /dioscyna/, terrestrosins A-E, F-K = terestrozyny A-E, F-K). Do saponin sterydowych stwierdzonych w buzdyganku należą również:
dezoksydiosgenina, diosgenina, diosgina, gitogenina, harman, harmin, hecogenin, , protodioscyna (0,17-6,5%), ruskogenina. Ponadto istotnymi składnikami są fenolokwasy (kwas chlorogenowy), aminokwasy (kwas glutaminowy i asparaginowy), lignamidy (lignamides), alkaloidy, witamina C 0,042%, cukry 14,6-68,6%, tłuszcze 0,5%, włókno 6,40-27,8%, żelazo 0,0092%, szczawiany 0,4%, fosfor 0,08-0,25%, potas 2,84%, białka 5,4%, wapń 3,35%.
Buzdyganek w tradycyjnej medycynie ludowej używany jest jako środek tonizujący, afrodyzjak, ściągający, przeciw nadciśnieniowy, moczopędny i dezynfekujący. Suszone owoce zioła są bardzo skuteczne w większości
problemów dróg moczowo-płciowych w tym i używany jest do pozbycia się kamieni moczowych. W tradycyjnej medycynie chińskiej stosowany w przypadku problemów ze wzrokiem, obrzękami, nadwrażliwością śluzówki żołądka, w biegunkach i dysfunkcjach seksualnych, wzdęciach, w zapaleniu spojówek, bólach głowy i bielactwie. Może lekko przeczyszczać. 75)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3931200/
Tribulus terrestris zwiększa retencję azotu, pobudza syntezę białek, łagodzi objawy andropauzy. Podnosząc endogenny testosteron blokuje receptory androgenowe w gruczole krokowym przez co zmniejsza stany zapalne i obrzek prostaty ułatwiając oddawanie moczu i zmniejsza ból podczas mikcji. Pobudza uwalnianie gonadotropiny, lutropiny LH i FSH dzięki czemu wspomaga wzrost masy mięśniowej, podnosi liczbę erytrocytów we krwi oraz zwiększa siłę fizyczną. Hamuje ataki astmy i łagodzi kaszel, polecany w leczeniu reumatyzmu, rwy kulszowej czy artretyzmu. owoc z kolei zalecany jest w bólach głowy, zaburzeniach ruchu gałek ocznych, bólach piersi, oczu, zakłóceniach laktacji, czyrakach, bólach żeber, zaburzeniach miesiączkowania, stresie, egzemie, pokrzywkach. 76)rozanski.li/439/buzdyganek-ziemny-tribulus-terrestris-l/
Dawkowanie tribulus terrestis czyli buzdyganka
6gram 2x dziennie (z rana na czczo i na noc). W przypadku nadciśnienia 3gramy z rana. 77)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3665088/ 78)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3336438/pdf/ASL-19-139.pdf
Jaki tribulus terrestis polecam?np. ten stąd
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28748172 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27006227 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28677770 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27482746 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28462131 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25919204 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28364864 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28216339 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27401787 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27840471 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27255456 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27760089 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27561457 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27495289 |
⇧15 | dieta.tvtom.pl/nieenzymatyczna-glikozylacja-bialek/ |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28478429 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18068966 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26069369 |
⇧19 | pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_pozapiramidowy |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25593394 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25172515 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27049116 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26902700 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25574150 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26589608 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25858861 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20453871 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25849625 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25789143 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25563364 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25295577 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20667992 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25001135 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20191345 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26401358 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21975853 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16880750 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11167035 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12583337 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27516681 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17907744 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23594260 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12795220 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12433636 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2364467 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23280817 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24558798 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26417233 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23526694 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23723641 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27694560 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24281565 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16169173 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10077881 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14535016 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15503780 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22670477 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22022002 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24642631 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4469962/ |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21883512 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21549825 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18257138 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18184546 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17436531 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16839225 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16327151 |
⇧68, ⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3336438/pdf/ASL-19-139.pdf |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16289603 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22368416/ |
⇧71, ⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3931200/ |
⇧72 | Oh JS, Baik SH, Ahn EK, Jeong W, Hong SS. Anti-inflammatory activity of Tribulus terrestris in RAW264.7 Cells. J Immunol. 2012;88:54.2 Baburao B, |
⇧73 | Rajyalakshmi G, Venkatesham A, Kiran G, Shyamsunder A, Gangarao B. Anti-inflammatory and antimicrobial Activities of methanolic extract of Tribulus terrestris linn plant. Int J Chem Sci. 2009;7:1867–72. |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22529654 |
⇧76 | rozanski.li/439/buzdyganek-ziemny-tribulus-terrestris-l/ |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3665088/ |
Zarówno brak stresu jak i jego nadmiar dziala negatywnie dla organizmu, gdyz zaburza rytm dobowy funkcjonowania/snu czlowieka. Zaburzenia osi podwzgórza-przysadki mózgowej-nadnercza jest zdecydowanie czyms na co trzeba zwrócic uwage i przeciwdzialac jej dysfunkcji.
W/w os kontroluje miedzyinnymi takie funkcje jak tetno, cisnienie krwi czy trawienie. Komunikuje sie z róznymi regionami mózgu, w tym z systemem limbicznym, który kontroluje motywacje i humor czy tez z cialem migdalowatym, które generuje objawy leku w odpowiedzi na niebezpieczeñstwo jak i tez z hipokampem, który pelni wazna funkcje w tworzeniu pamieci, nastroju i motywacji. Ponadto os HPA(podwzgórze-przysadka-nadnercza) jest bezposrednio sprzezona z regionami mózgu, które odpowiedzialne sa za temperature, tlumienie apetytu i odczuwanie/kontrole bólu. Kiedy jest nadmiernie pobudzona, zmniejsza sie metabolizm czy tez aktywnosc ukladu odpornosciowego. HPA oddzialuje równiez na rózne inne systemy gruczolowe w tym na produkcje hormonów reprodukcyjnych, hormonu wzrostu czy tez hormonów tarczycowych. Chroniczne nadmierne pobudzenie HPA bedzie zaburzalo powstawanie hormonu wzrostu i IGF-1 – obydwa sa niezbedne do prawidlowego wzrostu. Nadmiar kortyzolu (hormon stresu) spowoduje z kolei, ze tkanki beda bardziej oporne na IGF-1.
Wiekszosc osób z nadmiernie aktywowanym HPA narzeka na problemy ze snem, problemy z brakiem libido, brak apetytu czy tez zwiekszone gromadzenie tluszczu w obrebie jamy brzusznej. Czynniki stresujace, które sa niekontrolowane objawiaja sie czesto wysoka i stabilna produkcja kortyzolu(w badaniach widac to poprostu jako plaska linie) z niskim poziomem kortyzolu z samego rana i wysoka za dnia i wieczorem. Skutkuje to ogólnodniowym wysokim poziomem kortyzolu.
Ludzie z za niskim czy tez z za wysokim poziomem kortyzolu sa w grupie ryzyka najrózniejszych chorób,zwlaszcza chorób kognitywnych. Chronicznie nadaktywna os HPA uwazana jest za czynnik sprawczy takich zaburzeñ i chorób jak:
– zespól stresu pourazowego
– ADHD
– Alkoholizm
– Bezsennosc
– Zaburzenia lekowe(w tym anoreksja i bulimia)
– Depresja
– Syndrom przewleklego zmeczenia/fibromyalgia
– Zesól drazliwego jelita
– Zaburzenia bipolarne
– Reumatoidalne zapalenie stawów(niektórzy jednak maja za niskie poziomy kortyzolu)
Obnizone poziomy hormonu CRH powoduja uczucie zmeczenia, co jest typowe u ludzi z zespolem chronicznego zmeczenia. Obnizone poziomy tego hormonu sa równiez notowane w przypadkach depresji. Czesta bezsennosc z kolei polega nie tylko na trudnosci w zasnieciu. Naukowcy odkryli, ze w porównaniu do grupy ludzi, którzy nie mieli trudnosci z zasypianiem, ludzie którzy maja problem ze snem mieli wyzsze ACTH(hormon wydzielany przez przedni plat przysadki mózgowej który kontrolowany jest przez CRH,ACTH kontroluje prace kory nadnerczy i stymuluje ja do produkcji kortyzolu) oraz poziomy kortyzolu zarówno wieczorem jak i w nocy. Ci którzy mieli najwyzsze poziomy kortyzolu mieli najwieksze problemy z zasnieciem.
Najczestrze choroby takie jak cukrzyca sa powiazane z wysoka aktywnoscia HPA i wysokim poziomem CRH. Np.osoby z choroba Alzheimera maja wysokie poziomy kortyzolu, jednak jest to tylko objaw a nie przyczyna tej choroby.
Zmiany w rytmie dobowym osi HPA sa powiazane z wieloma chorobami autoimmunologicznymi. Wiele stanów, takich jak chociazby autyzm to miedzyinnymi rozregulowany rytm kortyzolu. Wiekszosc osób z rakiem piersi czy tez jajników maja zaburzony rytm dobowy kortyzolu. Badania na ludziach i zwierzetach wykazaly, ze rozwój raka jest scisle zwiazany z utrata rytmu okolodobowego. Dzieje sie tak dlatego, iz rytm ten kontroluje równowage energetyczna, funkcje ukladu immunologicznego i inne wazne funkcje – z czego wiekszosc kontrolowana jest przez os HPA. Funkcje te, biora udzial w tlumieniu powstawania nowotworów (w tym dzielenia sie komórek, ich smierci i odpowiedzi na uszkodzenia DNA). Stad mozna stwierdzic, ze osoby pracujace na nocne zmiany czy tez ogólnie w systemie wielozmianowym sa w grupie zwiekszonego ryzyka wielu chorób przewleklych.
Czynniki które podkrecaja stres(nie wszystko z tego wywola mocny stres,wiekszosc poprostu go podwyzszy – nalezy pamietac, ze umiarkowany stres jest wręcz potrzebny):
– Alergie pokarmowe
– Kwas arachidonowy
– Mala ilosc magnezu
– Chrom(wysokie poziomy) z kolei zmniejsza poziomy kortyzolu(in vitro)
– Hipoglikemia(niski poziom cukru) na skutek zlej diety, insulinoopornosci lub problemów z podwzgórzem
– Dlugi i intensywny wysilek
– stres psychologiczny/spoleczny (zwiazany z niepewnoscia dochodów czy tez niepewnosci zatrudnienia)
– przewlekly stres zwieksza poziomy CRH przez co jestes mniej odporny na czynniki stresowe
– W syndromie jelita wrazliwego, CRH zwieksza ACTH (w porównaniu do ludzi bez którzy nie maja tego schorzenia)
– Niedotlenienie np.na duzych wysokosciach
– Infekcje bakteryjne, wirusowe lub inne(tutaj tez chodzi o stan zapalny)
– Uraz fizyczny/psychiczny lub tez operacja
– Wysoka podaz sodu
– Ból
– Pokarm zawierajacy lektyny
– Niska podaz bialka
– Mala ilosc snu
– Sen slabej jakosci(np. wybudzanie sie)
– Zasypianie o póznej porze(polecam pomiedzy 22-23) gdyz nastepuje zwiekszona produkcja kortyzolu kiedy jestesmy na nogach (w godzinach nocnych)
– Stymulatory takie jak kofeina, nikotyna(zwieksza acetylocholine a ta z kolei zwieksza ADH,ACTH i kortyzol)
– Yohambina
– Stany zapalne – prostaglandyny, cytokina zapalna IL-1b, TNF alfa, IL-6 czy tez Histamina
– Meczliwe oddychanie (zwieksza cytokiny zapalne IL-6 i IL-1)
– Zimna i goraca temperatura. Chroniczny stan zimna zwieksza receptory CRH.
– Niewystarczajace poziomy witaminy A
– Mala ilosc cynku
– Dieta niskokaloryczna
– Halas
– Alkohol(zwlaszcza chroniczna konsumpcja zwieksza poziomy kortyzolu)
– Marihuana/THC
– Toksyny i metale ciezkie takie jak kadm
– Wysokie spozycie kwasów omega-6
– Nadwaga/otylosc (tkanka tluszczowa wytwarza kortyzol z kortyzonu)
– Przepuszczalnosc jelit (tutaj takze chodzi o stan zapalny)
– Prognenolon
– Leptyna
– Sloñce/UVB
– swiatlo i zapachy(w tym feromony)
– Neurotransmitery takie jak noradrenalina, glutaminian, dopamina, czy serotonina (serotonina zwieksza CRH), acetylocholina
– antydepresanty (SSRI) zwiekszaja CRH ale zmniejszaja ACTH przez to tez i kortyzol
– Chlorek potasu
– Ladowanie potasem – zwieksza ACTH i poziomy kortyzolu u ludzi. U ludzi z RZS jest niski poziom potasu(a tym samym niski poziom kortyzolu – nalezy nadmienic, ze kortyzol jesli nie jest bardzo wysoki dziala przeciwzapalanie!).
– Palenie tytoniu/papierosów
– Hormony tarczycy
– Wazopresyna (wydziela CRH i ACTH)
– Grelina
– Angiotensyna II/ACE
– Np.u ryb w których znaleziono rtec, PCB i dioksyny mialy obnizone poziomy kortyzolu
– Estrogen
– Wazoaktywny peptyd jelitowy(VIP) poprzez zwiekszenie CRH
– Hormonu plciowe
– Insulina
– Aspiryna (zwieksza kortyzol)
– Rehmannia
– Resveratrol(zwieksza kortyzol)
– Substancja P
– Niskie poziomy estrogenu i suplementacja melatonina zwieksza kortyzol u kobiet po menopauzie
– Luteolina
– Kurkumina
– Lit zwieksza wazopresyne,a ta stymuluje ACTH i kortyzol
– Insulina moze spowodowac wydzielanie wazopresyny, która stymuluje ACTH/kortyzol
– Peptydy takie jak oreksyna, NGF czy BDNF
– 5-HTP
– Finasteryd
– Nalakson
– Forskolina
– Bodzce seksualne zwiekszaja kortyzol u kobiet, u których jest on obnizony
Czynniki które przeciwdzialaja stresowi
– Selen
– Lizyna
– Witamina C
– Ograniczenie spozywania glukozy
– Oksytocyna
– Endorfiny
– NAC
– P5P
– Fluoksentyna
– Rhodiola
– Metylokobalamina
– Smiech
– Medytacja
– Muzykoterapia
– Probiotyki
– Fosfatydyloseryna
– Joga
– Aktywnosc fizyczna(na dluzsza mete obniza kortyzol
– Masaz
– Magnez (zmniejsza CRH)
– Olej rybny/DHA
– Olej z czarnuszki
– SAMe
– herbatka Rooibos
– EGCG(zielona herbata)
– Imipramina
– Testosteron – u ludzi testosteron zwieksza ACTH i obniza kortyzol
– GABA obniza aktywnosc osi HPA (produkty zwiekszajace gaba to np. dieta ketogeniczna, honokiol zawarty w magnoli teanina, chmiel, tarczyca bajkalska, waleriana, ginkgo biloba, wysokie dawki tauryny i slabo zwiekszaja GABA takie ziola jak ashwaganda, bacopa monieri, astragalus)
– Kwas ursolowy
– Tribulus
– Kordyceps
Dobowy rytm kortyzolu
W momencie kiedy jest zaburzony, pojawiaja sie stany zapalne, stres oksydacyjny a funkcje kognitywne sie pogarszaja. U ludzi kortyzol osiaga swój szczyt ok.8 rano i osiaga swój najnizszy poziom pomiedzy 24 a 4 nad ranem. Informacje odnosnie cyklu swiatlo/ciemnosc przesylana jest z siatkówki do podwzgórza.
Dodatkowe info odnosnie stresu
– W eksperymentach na zwierzetach wykazano, ze narazenie na stres ciazowy moze wplynac na nadreaktywna os HPA. Szczury, które byly poddane stresowi przed narodzinami(poddawano stresowi ciezarna samice) wykazywaly zaburzenia okolodobowego rytmu kortykosteronu jako dorosle. Liczne badania wykazaly zwiazek miedzy depresja u matki w czasie ciazy a poziomami kortyzolu. U ludzi dlugotrwaly stres u matki w czasie ciazy zwiazany jest z lagodnym zaburzeniem intelektualnym i rozwojem jezyka u dzieci jak i równiez zaburzeniem zachowania, deficytem uwagi, schizofrenia, lekami i depresja.
– Wysokie poziomy BDNF(chodzi o geny je powodujace,BDNF to mozgowy czynnik wzrostu nerwow ktorego niedobory notuje sie w chorobach neurodegeneracyjnych czy tez w autyzmie) zwieksza reakcje na stres poprzez zwiekszenie CRH
– posiadajac pewne geny oksytocyny moga one przeciwdzialac reakcji na stres
– niskie poziomy genu COMT zwiekszaja reakcje na stres poprzez zwiekszenie dopaminy
– niskie poziomy MAOA moga zwiekszyc reakcje na stres poprzez zwiekszenie katecholamin takich jak noradrenalina, adrenalina czy dopamina
Narazenie na lagodne lub umiarkowane czynniki stresujace we wczesnym okresie zycia, powoduja poprawe regulacji HPA i promuja wyksztalcenie odpornosci na stres. Z kolei narazenie na wysoka i dlugotrwala ekspozycje na stres moze wywolac hiper-reaktywnosc osi HPA i przyczynic sie do wysokiej podatnosci na stres. Opieka matczyna jest kluczowa w utrzymaniu normalnego stresu w okresie, kiedy HPA nie jest az tak bardzo aktywne u mlodego dziecka. Ekstremalny stres np.w przypadku rozdzielenia matki z dzieckiem moze prowadzic do trwalego rozregulowania HPA. Inne badanie pokazuje, ze matczyne przytulanie,calowanie zmnienia ekspresje glikokortykoidów w adaptacji reakcji na astres(badanie na zwierzetach). W badaniach na ludziach wykazano, ze dorosle ofiary stresorów w mlodosci wykazuja zwiekszone poziomy ACTH w odpowiedzi na stres/CRH w porównaniu do ludzi zdrowych oraz ludzi z depresja, ale bez stresu w okresie dzieciñstwa.
Wczesnodzieciecy stres powoduje wzmozona aktywnosc neuronów w odpowiedzi na produkcje CRH wywolana przez czynnik stresujacy. Z powtarzajacej sie ekspozycji na stres, bedziesz nadal produkowal za duzo CRH co po jakims okresie czasu spowoduje, ze receptory CRH w przedniej czesci przysadki mózgowej beda rozregulowane powodujac depresje i leki.
Jak zbadac kortyzol?
Z krwi poprzez pobranie próbek w labie z rana i po poludniu(wieczorem niestety laby sa zamkniete), z dobowej zbiórki moczu czy tez ze sliny. Mozna sprawdzic takze poziomy ACTH które przydadza sie jako dodatkowa poszlaka.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9878881
en.wikipedia.org/wiki/Hypothalamic%E2%80%93pituitary%E2%80%93adrenal_axis
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23946275
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12537036
hindawi.com/journals/isrn/2013/784520/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21092849
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12717340
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20858975
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12498103
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2441887/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23899600
en.wikipedia.org/wiki/Shift_work#Health_effects
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2441887/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8883412
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15589266
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3431900/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7628364
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3245359/
gut.bmj.com/content/42/6/845.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9415946
hindawi.com/journals/ije/2010/759234/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6822642
en.wikipedia.org/wiki/Cortisol
link.springer.com/article/10.1007%2FBF00184654
en.wikipedia.org/wiki/Hypothalamic%E2%80%93pituitary%E2%80%93adrenal_axis#Stress_and_disease
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9062488
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11191621
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8393884
eje-online.org/content/155/suppl_1/S71.full.pdf
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCMQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.researchgate.net%2Fprofile%2FYasumasa_Iwasaki%2Fpublication%2F5412253_Attenuation_by_reactive_oxygen_species_of_glucocorticoid_suppression_on_proopiomelanocortin_gene_expression_in_pituitary_corticotroph_cells%2Flinks%2F0c960523abd811acd1000000.pdf&ei=zlTyVJTIDMGHsQSwzIDIBA&usg=AFQjCNHEfftkSgZiw08WPj8bxNOdRqDJTA&sig2=q7pLQLDnFfmVX3BAxax6Tw&bvm=bv.87269000,d.aWw&cad=rja
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10516239
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15802953
joe.endocrinology-journals.org/content/181/2/207.full.pdf
diabetes.diabetesjournals.org/content/64/3/785.abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23436504
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21719534
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2095678/
en.wikipedia.org/wiki/Hypothalamus
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14625146
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15564352
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12528388
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1347742
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23847298
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24550796
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19931332
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6527092
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21835188
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19554276
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6283190
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16325948
apa.org/monitor/sep06/commutes.aspx
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23992519
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20855902
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19083209
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18221981
nature.com/npp/journal/v21/n4/full/1395307a.html
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2194609/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15467707
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12865337
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17928160
en.wikipedia.org/wiki/Hypothalamus
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8119200
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11208575
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3018820
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3703169/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12147330
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22089831
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10904142
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25685696
intl.pharmrev.org/content/58/1/46.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11191621
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17928160
sciencedirect.com/science/article/pii/S0169328X01000183
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15649443
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8949928
jneurosci.org/content/27/26/6956.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15223272
link.springer.com/article/10.1007%2FBF00184654
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10336728
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12865894
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10718918
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2843791/
jneurosci.org/content/27/26/6956.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8393884
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22585829
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24022885
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9179387
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9179387
journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0027613
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2703719/
en.wikipedia.org/wiki/Hypothalamic%E2%80%93pituitary%E2%80%93adrenal_axis#Stress_and_disease
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22377965
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24049209
psych.nyu.edu/phelpslab/papers/07_Psychoneuro_V32.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8707483
hindawi.com/journals/bmri/aa/876409/#B37
citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.324.5855&rep=rep1&type=pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2095678/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6527092
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21835188
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12509067/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6527092
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3560823/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3560823/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23208960
scialert.net/fulltext/index.php?doi=ijp.2006.104.109&org=11
ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/25101546/?i=4&from=attenuate%20crh
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0CB4QFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.researchgate.net%2Fprofile%2FOsama_Arafat%2Fpublication%2F234135338_METHYLCOBALAMIN_HAS_AN_EFFECT_ON_HYPOTHALAMICHYPOPHYSEALADRENAL_AXIS%2Flinks%2F00b7d535ff904b4c57000000.pdf&ei=Wkb1VOLLMsXjsAS57YDgDQ&usg=AFQjCNFmxKaQvHqe1tgUtPxRwolZiHs-8g&sig2=9fpMrJiBFS-8pq0tRmsrfg
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10718918
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10718918
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21275900
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20423821
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16005439
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3355912/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16912060
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15841103
jneurosci.org/content/16/5/1866.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23880372
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10223286
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3108002/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23312397
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15355334
journal.frontiersin.org/article/10.3389/fncel.2012.00004/full
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3560823/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3560823/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25141817
hindawi.com/journals/pd/2011/314082/tab1/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24022885
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24404164
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23920279
nature.com/nrn/journal/v16/n1/full/nrn3885.html
en.wikipedia.org/wiki/Cortisol
Parę zdań tytułem wstępu. Candida nie przepada za środowiskiem zasadowym. Problem w tym, że napewno czytają to osoby które maja autoagresje tarczycy(hashimoto) i międzyinnymi przez to mogą mieć problem z wytwarzaniem kwasu żołądkowego, który blokuje pod jakimś względem rozprzestrzenianie się Candidy. Nie mogę odpowiadać za tych którzy bedą brać zioła wzniecające limfocyty th1 a tym samym pobudzając limfocyty th17 (odpowiedzialne międzyinnymi za hashi,RZS,chorobe Crohna) gdyż mogą sobie poprostu zaszkodzić. Proszę mieć na uwadze że hashimoto i autoagresja z nim związana nie jest wyłącznie związana z limfocytami th17 (jak najbardziej może być powiązana z metalami ciężkimi z wirusami i w rzadkich przypadkach także z pasożytami). Starałem się wszystkie (albo i większość) ziół opisać (tj.nadmienić) na które ramię układu odpornościowego działa(podwyższa lub obniża). Dla tych co mają mocne bóle żołądka po jedzeniu związane z niedostatecznym wydzielaniem kwasu żołądkowego zdecydowanie polecam łyżeczkę octu jabłkowego który nie dość że pobudzi kwas żołądkowy do zwiększonego wytwarzania to jeszcze działa pomocniczo anty-candida. Polecam(jest to w sumie wręcz wymagane) enzymy degradujące biofilm candidy jak i jej błonę komórkową – zwłaszcza enzym celulazę. Pewne badanie pokazało że 16 pacjentów brało wielo-enzymowe preparaty(na końcu artykułu) które zwiększyły absorbcję białka w jelitach z co z kolei polepszyło trawienie.
W poprzednich częściach felietonu wspomniałem o genach candidy jak i receptorach/białkach u człowieka blokujących możliwość dojścia do pełni zdrowia które blokowane jest przez Candide. Proszę o rozpatrzenie problemu całościowo tj. uwzględnieniu genów/receptorów/białek , rzeczy podnoszących układ odpornościowy, rozwalających biofilm bakteryjny jak i samą membranę błony komórkowej Candidy,ziół i suplementów diety eliminujących bezbronnego już grzyba jak i także enzymów wspierających ten proces oraz sam proces trawienia pokarmów w jelicie. Niezbędna jest również naprawa śluzówki żołądka(woda z sola himalajską) czy też załatanie przeciekającego jelita (l-glutamina). Tak czy inaczej powodzenia – niech natura będzie z Tobą!.
Olej kokosowy(podstawa protokołu)
Zawiera w sobie kwas kaprylowy który ma właściwości grzybobójcze – penetruje przez membrane błony komórkowej grzyba powodując ich śmierć jednocześnie oczyszczając układ pokarmowy. Wg. badań kwas kaprylowy zarzywany oralnie zmniejsza symptomy odpowiedzialne za infekcje Candidą oraz Chlamydią. Raport z 2001 roku opublikowany w „Acupuncture and Electrotherapeutic Research” przedstawił, że kwas kaprylowy jest świetny w swojej skuteczności oraz znacznie tańszy niż Diflucan(flukonazol). To samo badanie sugeruje, że najlepsza kombinacja przeciwgrzybiczna w przypadku zastosowaniu kwasu kaprylowego to branie go razem z olejem omega 3. Proszę mieć na uwadze , iż kwas laurynowy zawarty w oleju kokosowym zwiększa poziom limfocytów th17 (b.dobre na grzyba jednak na autoagresje wywołaną tymi limfocytami niestety nie). Dawkowanie kwasu kaprylowego 2x1kaps,omega 3 polecam z oleju lnianego 2x2duze lyzki kuchenne.
Probiotyki(podstawa protokołu)
Podstawa – bez nich nie ma szans nad przejęciem kontroli nad flora bakteryjna w układzie pokarmowym. Polecam NATURES WAY Primadophilus Optima – 1-2x dzienie.
Sacharomyces Boulardii(podstawa)
Badanie miało na celu sprawdzenie sprawdzenie przyczepności Candida Albicans do komórek jelita. Sprawdzane były również cytokiny IL-1beta, IL-6 oraz IL-8 uaktywniane przez candide. Ekspresja cytokiny IL-8 zwiększanej przez Candide została słumiona przez ekstrakt z S.boulardii. Podsumowując s.boulardii ogranicza przyleganie Candidy do ścian jelit oraz redukuje interleukine 8. Dawkowanie wg.zaleceń producenta danego suplementu.
Kwas undecylenowy(podstawa protokołu)
Jest to jednonienasycony kwas tłuszczowy naturalnie wystepujący w ciele człowieka. Wiele olei ma pozytywny wpływ na florę bakteryjną układu pokarmowego jednak kwas undecylenowy jest z nich najlepszy(najsilniejszy). Specyficznym działaniem kwasu jest przywrócenie Candidy do jej normalnej formy czyli grzybni z osłabioną błoną ściany komórkowej. Dla przykładu olejek z oreganu działa na zasadzie zapobiegania namnażania się komórek candidy ale nie powoduje powrotu Candidy do grzybni – kwas undecylenowy ma taką moc.
Propolis
Antygrzybicze właściwości propolisu zostały przetestowane na 80 szczepach Candidy z czego 20 należało do Candida Albicans, 20 do Candida tropicalis, 20 do Candida krusei oraz 15 do Guillermondii. Najmocniejsze działanie Przedstawiało się następująco Albicans >tropicalis>Krusei i najsłabsze na guilliermondii. Dawkowanie 3×1 kaps dziennie (dostępny praktycznie wszedzie – polecam cos w miare taniego na allegro). Uwaga na propolis – mocno stymuluje th1.
Gymnema sylvestre(podstawa protokołu)
Candida albicans przybiera dwie formy mało wirulentną i łatwą do kontrolowania postać drożdży oraz wysoce wirulentną bardzo trudną do wyleczenia postać strzępek. Przejście z formy drożdży do postaci strzępek dokonuje się w 30 minut. Strzępki grzybni wbijają się w tkankę po czym rozrastają niczym korzenie drzewa przez co są trudne do namierzenia oraz wyeliminowania przez układ immunologiczny. Często układ immunologiczny namierzając wirulentną formę candida atakuje jednocześnie tkanki co prowadzi do autoagresji. Dodatkowo strzępki tworzą tzw biofilm strukturę ochronną nie do sforsowania przez antybiotyk. Kwas gymnemowy podstawowy związek aktywny rośliny ma zdolność do blokowania powstawania formy wirulentnej grzyba oraz rozmontowywania biofilmu i przekształcenie go do formy drożdży które są stosunkowo łatwe do leczenia. Dodatkowo kwas gymnemowy wykazuje podobne działanie na wiele innych patogennych grzybów takich jak Aspergillus [1]. Roślina ma zdolność znieczulania kubków smakowych znajdujących się na języku na smak słodki co prowadzi do zmniejszenia apetytu u osób walczących z nadwagą oraz cukrzyków. Znieczulenie kubków smakowy odbywa się poprzez blokowanie receptorów smaku (T1R2) oraz (T1R3)[2]. Gymenma wspiera podnoszenie aktywności enzymów, które biorą udział w spalaniu cukrów dzięki czemu reguluje poziom glukozy w całym organizmie.
Pau d’arco
W badaniu laboratoryjnym z 2001 roku ekstrakt z kory drzewa lapacho okazał się skuteczny w przypadku 10 gatunków grzybów (w tym drożdżaków) z 11 testowanych: Aspergillus fumigatus (powodują u ludzi np. grzybice skóry, grzybice płuc), Candida albicans (drożdżyca), Trichophyton mentagrophytes (grzybica stóp, grzybica woszczynowa) oraz Cladosporium cladosporioides, Cryptococcus neoformans, Microsporum gypseum, Penicillium purpurogenum, Saccharomyces cerevisiae, Fusarium oxysporum var. pinaster, Neurospora crassa.7
Ekstrakt z kory Tabebuia caraiba zwalczał grzyby (drożdżaki) Candida albicans, które są najczęstszą przyczyną drożdżycy (kandydoza), a ekstrakt z drewna Tabebuia caraiba zwalczał grzyba Trichophyton rubrum, który jest najczęstszą przyczyną grzybicy stóp i paznokci. Dawkowanie 2×1 kaps (może być now foods).
Eugenol
8 substancji (karvakrol, fanezol, geraniol, linalool, menthol, menthone,t erpinen-4-ol i alfa terpineol,eugenol oraz tyrozol jak i również flukonazol(chemia przeciwgrzybiczna) zostało przetestowanych przeciwko wyizolowanym szczepom Candida(38 rodzai). Prawie wszystkie przetestowane substancje wykazały działanie przeciwgrzybiczne – z czego geraniol, karwakrol, menthone oraz eugenol najlepiej sobie radziły z grzybem. Wszystkie substanzje poza farnezolem, menthone i tyrozolem wykazały b.dobrą skuteczność przeciwko szczepom grzyba opornym na działanie flukonazolu. Największe stężenie w goździkach które można dodawać do soku z granatu lub z grejfruta(uwaga na interakcje z antybiotykami i środkami przeciwbólowymi takimi jak ibuprofen czy voltaren!).
Biotyna(podstawa)
Istnieją badania naukowe potwierdzające, że duże dawki biotyny (najlepiej w formie d-biotyny) hamują mutację naturalnej drożdżycy do jej patogennej formy.
Zatem przyjmuj biotynę, która uniemożliwia drożdżom przejście pełnego procesu pączkowania. Dawkowanie 1x 7.5mg D-biotyny – firma Puritan’s Pride.
Reishi
Nie dość że podkręca układ odpornościowy(th1) oraz zwiększa erytrocyty to na dodatek w badaniach wykazano że zabija 77.9% Candida albicans, 44.1% Candida glabrata, Candida tropicalis(19.1%) w jamie ustnej(badanie przeprowadzone z pastą do zębów zawierającej ekstrakt z reishi). Dawkowanie 2×1 kaps (jakikolwiek producent który nie pakuje do kapsułek aspartamu ani dwutlenku tytanu…a najlepiej jakby jeszcze nie było stearynianu magnezu)
Bacopa Monieri
Badanie przeprowadzono aby sprawdzić antybakteryjne i antygrzybiczne ekstraktu z Bacopa monieri(w postaci różnych kombinacji alkoholowych). Ethanolowy ekstrakt z BM wykazał największe przeciwgrzybiczne działanie vs Candida Albicans. Dawkowanie 2x500mg 30min przed posiłkiem(lub jeśli masz możliwość nalewka 2-3x pół łyżeczki nalewki robionej na 60% alkoholu).
Noni
Sok z noni został przetestowany w badaniu na aktywność vs Candida Albicans. Wzrost candidy po podaniu 50mg/ml ekstraktu z noni nie został zanotowany przez 30min. Dawkowanie – ciężko tak naprawde stwierdzić….1-2x dziennie 100ml.
Jodek potasu
Zdecydowanie dobry produkt do walki z candidą – niestety w różnych źródłach literatury znalazlem różne dawkowanie od 200mikrogramów do 25miligramów(japońcy średnio spożywaja 12). Domyślam się że chodzi o lekkie wywołanie zapalenia i pobudzenie limfocytów th17 dzięki jodowi także celowałbym w dawke między 0.5mg-2mg aby nie wpłynąć w znaczący sposób na tarczyce.
Ocet Jabłkowy
To jedyny typ octu, który dozwolony jest na diecie mającej na celu zwalczanie grzybów Candida. Badania pokazują, że ocet jabłkowy zawiera enzymy, które pomagają rozkładać grzyby Candida. 3x dziennie 1łyżeczka do szklanki wody na 40min przed posiłkami.
Żen Szeń
Ginsenosidy z zenszenia wykazują właściwości przeciwgrzybiczne poprzez rozrywanie struktóry błony grzybicznej. Zenszen bardzo dobrze wzmacnia Limfocyty th1 dzięki czemu limfocyty th17 wkraczają do gry hamując inwazje grzyba. Polecam medicaherbs.com 3×3 kaps na 30min przed posiłkiem (zaczynać od 3×1 i zwiekszać co tydzień).
Oman
Leczy bezsoczność żołądka i niedokwaśność treści żołądkowej(Candida bardzo nie lubi zasadowego środowiska). Sprawdził się również z terapii stanów zapalnych i zakażeń bakteryjnych oraz grzybiczych narządów płciowych oraz odbytu (irygacje, lewatywy, nasiadówki). Polisacharydy zawarte w korzeniu Omanu zwiększają limfocyty Th1,zwiększają NO(w tym i przepływ krwi – znany efekt po zastosowaniu Viagry 🙂 – tutaj jednak nie jest to słabe działanie). Polecam napary 3x dziennie – wsypać 3 czubate łyżki do garnuszka i gotować godzinkę – przecedzić i pić. W przypadku zajęcia narządów płciowych u kobiet – nasiadówki.
Korzeń pokrzywy (Urtica dioica)
Związki polifenolowe zawarte w pokrzywie wykazują dobre działanie przeciwko Candidzie (tak samo jak np. polifenole zwarte w zielu Czystka ostatnio bardzo popularnego). Dodatkowo pokrzywa oczyszcza krew oraz redukuje stany zapalne. (wspiera podwyższanie odpowiedzi th2 układu odpornościowego). Pić razem z omanem 3x dziennie.
Echinacea (jeżówka purpurowa)
Silny stymulator limfocytów th1 który wykazuje działanie Anty-candida. Działanie antygrzybiczne(wg.badań) przeciwko takim odmianom jak Candida shehata, kefyr, albicans, steatulytica czy tropicalis. Dawkowanie 3x1kaps 30min przed posiłkiem lub 2h po.
Orzech czarny(podstawa)
Działanie nie tylko antycandida ale również i na pasożyty. Pić razem z omanem i np.pokrzywą. Zmniejsza poziom limfocytów th1. 3x dziennie napar.
Extrakt z pestek grejfruta
Wg.badania(jest ich pełno) ekstrakt 33% wykazuje silne działanie vs grzyba Candida Albicans. Jedyne czego się obawiam w związku z preparatami zawierającymi ten ekstrakt to sposób konserwacji samego ekstraktu – kilka lat temu wybuchła ogromna afera w Niemczech(i chyba też w innych krajach EU) w sprawie konserwantów używanych do wytwarzania preparatów na bazie ekstraktu z pestek grejfruta – okazało się że producenci stosowali bardzo silne konserwanty bakteriobójcze i grzybobójcze i to własnie one odgrywały główną rolę w eliminacji bakteri/grzybów. Oczywiście na etykietach niczego takiego (przynajmniej) teraz nie znajdziesz….jednak zalecam ostrożność. Dodatkowo Ekstrakt z pestek grejfruta wykazuje synergiczne działanie(wzmacniające) z amfoterycyna B(ta z kolei jest b.toksyczna). Dawkowanie 2-3x 20-30kropel na małą szklankę wody.
Mięta
Związki zawarte w mięcie pieprzowej wykazują silne właściwości grzybobójcze jak i również hamują powstawanie biofiofilmu Candida Albicans oraz Candida Dubliniensis. 3x dziennie napar.
Ksylitol
Ksylitol pomaga zwalczać drożdże Candida albicans, zmniejszając ich zdolność przyklejania się do powierzchni ciała gdzie mogą powodować zakażenia. Zwiększa poziom th17. Dawkowanie 2-3x dziennie po 5gram(najlepiej do naparów/herbatek).
Kolostrum
W badaniach wykazano pozytwny wpływ na stopowanie Candida Albicans. Podnosi zarówno limfocyty th1 jak i th2. Stosowanie wg. zaleceń producenta danego supla.
Likopen z pomidorków
Badania wykazały antygrzybiczne działanie likopenu vs Candida Albicans niszcząc jego ścianę komórkową. Dawkowanie – no cóż – poprostu dodawać do posiłków.
Witamina B3(niacyna)-absolutna podstawa!
Niacyna blokuje rozprzestrzenianie się Candidy(polecam niacyne z flushem zamiast wersji niacynamidu no flush). Niacyna zmniejsza aktywność cytokiny IL-1 która odpowiedzialna jest za zapalenia. Blokuje również wytwarzanie się TNF działając synergicznie z NAC(n-acetyl-cysteine). Niacynamid z niacyny moduluje fosfolipaze A2,odcina kwas arachidonowy (prekursor prostaglandyn takich jak PGI2 czy tromboksanów które są wytwarzane z COX1 i COX2). Aboslutny must use!
Kurkumina+kwas askorbinowy
Brazylijscy naukowcy przebadali działanie kurkuminy vs 23 gatunki Candidy w tym Candida Albicans. Udowodniono że niewielkie ilości kurkumy są w stanie zahamować rozprzestrzenianie się większości typów Candidy w tym i gatunku Albicans. Stestowano również działanie kurkumy na ludziach i wykazano, że w/w przyprawa ma działanie lepsze od popularnego Flukonazolu.
Inne badanie wykazało że kwas askrobinowy brany solo nie wykazuje żadnego przeciwgrzybicznego działania jednak podawany z kurkumą działają synergicznie wzmacniając właściwości przeciwgrzybiczne kurkumy od 500 do nawet 1000% !!! vs Candida. Polecam zatem picie 1-3gramów tego kwasu (można zakupić na allegro w niskich cenach) razem z każda dawką kurkumy(razem z olejem np.lnianym i pieprzem).
Męty przed oczami – jest to dość nowatorskie że tak powiem stwierdzenie ale znalazłem doniesienia, że są spowodowane Candidą (nie wiem szczeżę mówiąc jakim szczepem). W tym przypadku stestowałbym kombinacje olejku anyżowego, olejku herbacianego, olejku z oregano i soli jodowo-bromowej bocheńskiej – wszystko w postaci inhalacji 3x dziennie po 10-15min przez okres 6 miesięcy.
Liść oliwny
wspomaga zwalczenie opornych bakterii i grzybów, gdyż dociera do błony komórkowej mikroorganizmu i ją rozpuszcza, otwierając sobie w ten sposób drogę do zniszczenia patogenu
Standaryzowany Ekstrakt z Liścia Oliwnego wykazuje silne właściwości antygrzybicze, działając przy infekcjach drożdżami, grzybicy stóp i paznokci, swędzeniu w pachwinach, zakażeniach candida albicans oraz grzybicy owłosionej skóry głowy (tinea captilis).Posiada również właściwości przeciwpasożytnicze oraz wyjątkowo mocne działanie antybiotyczne i antyoksydacyjne. Dezaktywuje szkodliwe mikroorganizmy poprzez rozpuszczanie ich zewnętrznej błony
komórkowej. Ekstrakt z liścia oliwnego radzi sobie ze schorzeniami związanymi z ponad 120 patologicznymi mikrobami, wirusami, bakteriami oraz innymi
odpornymi na antybiotyki mikroorganizmami. Dawkowanie 2x1kaps (polecam medica herbs ze względu na wysoką standardyzację/koncentrację).
Pycnogenol(pine bark – sosna kanadyjska)
Pycnogenol powstrzymuje rozwój 23 różnych patogenów (w tym grzybów) w dawce 20-250 microgramów/ml. Badanie które załączyłem w literaturze potwierdza że przeciwdziała on formowaniu się kandydozy. Pycnogenol zwieksza poziom th2 także w przypadku ludzi z obniżoną odpornościa th1 zalecam rozwagę.
Wspomaga on również procesy zapamiętywania,chroni skórę przed efektami stażenia,pomaga zredukować stres oraz chroni przed efektami stażnia spowoodwanymi działaniem promieni słonecznych. Zmniejsza wytwarzanie th17. Dawkowanie 2-3x 500mg 30min przed posiłkiem.
CLA
Jeden z moich ulubionych preparatów. Wg. badań posiada silne właściwości blokujące namnażanie się grzyba. Dodatkowo co napewno spodoba się kobietom – redukuje/usówa celulit (nie wierze że tego nie zastosujesz 😉 ). Obniża th17(th1). Dawkowanie wg.zaleceń producenta.
Olej oregano/karwakrol
W badaniach przetestowano 10 repentenów (in vitro) przeciwko 3 szczepom Candida w przeciągu 24godzin biofilmów które miały 1-5dni. Badanie 24godzinowych biofilmów candida potraktowanych karwakrolem,geraniolem i tymolem wykazało ich eliminacje w 80%. Karwakrol wykazał >=75% eliminacje biofilmu w przypadku biofilmu Candida Ablicans,glabrata oraz parapsilosis. Geraniol i tymol wykazały eliminacje powyżej 75% biofilmów Candida parapsilosis bez względu na wiek biofilmu. Badanie pokazalo aktywność terpentenów vs biofilmy grzyba udowadniając ich wysoką skuteczność. Dawkowanie wg.producenta(kilka kropel do szklanki wody lub świeżego soku).
Tribulus
Saponiny wykazują przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne właściwości – wyizolowano 8 steroidowych saponin z Tribulus terrestris(zioło które podnosi naturalny poziom testosteronu do naturalnych max limitów). Przetestowano 6 saponin in vitro przeciwko 6 szczepom Candidy odpornym na flukonazol – Candida albicans, glabarta, parapsilosis, troicalis, krusei, neoformans. Rezultaty były następujące – 2 saponiny z pośród 8 wyekstrachowanych były efektywne wobec kilku szczepów Candidy neoformans, 2 saponiny były efektywne vs odmiany Albicans, neoformans oraz krusei, 1 saponina wykazywała efektywne działanie przeciwko waginalnej infekcji Candida Albicans. Wniosek – Tribulus terrestris posiada kilka saponin wykazujących b.dobrą skuteczność w walce z różnymi odmianami grzybicy Candida w tym i Candida albicans ujawniającej się/bytującej w kobiecej waginie. Obniża poziom th17.
Agaricus brasiliensis(grzybek)
Bogata w polisacharydy(cukry) frakcja grzyba Agricus Brasiliensis została zbadana pod kątem użyteczności vs Candida, wytwarzania h2o2 oraz tlenku azotu NO oraz ekspresji receptorów cukru mannozy przez makrofagi. Myszy otrzymały trzy zastrzyki polisacharydów z grzybka Agaricus i po 48 godzinach ich makrofagi zaczeły walczyc z grzybami Candida któe były w postaci grzybni. Zabieg zwiększył działanie grzybobujcze i był zwiazanych ze zwiększoną ilośćia h2o2 – ilość tlenku azotu nie została zaburzona. Stwierdzono ponadto, że zwiększyła się ekspresja receptoru mannozy przez makrofagi, które borą udział w fagocytozie nie opsonizowanych mikroorganizmów(pomocne przy zakażeniu e.coli). Leczenie zwierząt frakcją polisacharydową spowodowała zwiększenie eliminacji Candiy Albicans przez pierwsze 6 godzin po inekcji. Eksperyment pokazuje, że ekstrakt z grzybka Agaricus może zwiększyć odporność człowieka wobec niektórych zakażeń poprzez stymulacje aktywności przeciwbakteriobójczej i przeciwgrzybicznej makrofagów. Do dostania na allegro lub na iherbie. Dawkowanie 2x500mg.
Glutamina(podstawa protokołu)
Glutamina tak naprawde nie działa bezpośrednio na Candide ale naprawia śluzówkę żołądka podrażnioną i uszkodzoną przez Candidę(o syndromie przeciekającego jelita będzie osobny post). Dawkowanie 2x5gram na czczo rano i przed snem.
Lukrecja
W badaniu zostało stestowany kwas 18-beta glycyrrhetinic(18-beta GA) który jest składnikiem lukrecji. Test został przeprowadzony na Candidzie Albicans wyizolowanych od pacjentek z vulvodynia kandydozowa. W badaniu invitro ilość szczepów została ograniczona juz przy dawkach 6.2microg/ml 18-beta GA. Wyniki demonstruja Ze 18-beta GA jest dobra alternatywa w przypadku kandydozy vaginalnej. Dakowanie 2-3x dzienie (w tabletkach rozpuszczalnych pod językiem/do ssania)
Zielona herbata
Wykazuje bardzo silne działanie przeciwgrzybiczne razem z ampfoterycyna B(środek b.toksyczny i używany w sumie rzadko).
EGCG z zielonej herbaty
7 różnych szczepów Candida zostało poddanych działaniu EGCG,flukonazolu,flukonazinu, itrakonazolu, mykaminy oraz mikonazolu. Z pośród wszystkich preparatów na Candide glabrate najmocniejszym działaniem wykazalo się EGCG zawarte w zielonej herbacie które było na równi efektywne jak flukonazol(przypominam ze na flukonazol każdy rodzaj Candidy bardzo szybko się uodparnia), odmiana tej Candidy była minimalnie mniej podatna na reszte preparatów przeciwgrzybicznych. Candida parapsilosi oraz guilliemondii były również podatne na EGCG jednak były one mniej podatne na EGCG niż Candida Glabrata oraz na inne preparaty antygrzybiczne. Z kolei Candida krusei była ok.2-8 razy bardziej podatna na EGCG niż na flucytozyne czy fluconazol. Wniosek nasówa się sam – EGCG z zielonej herbaty jest skuteczniejsze niż jakakolwiek chemia użyta w tym teście. Pić w formie naparów(można również w formie suplementu gdyż samo ziele zawiera małe ilości EGCG) 3-4x dziennie (suplement 2×400-500mg).
Enzymy do trawienia ściany komórkowej grzybów(podstawa protokołu)
amazon.com/Pure-Essence-Labs-Candex-Management/dp/B0011865O0/ref=pd_sim_121_13?ie=UTF8&dpID=41kWnLbm0eL&dpSrc=sims&preST=_AC_UL160_SR114%2C160_&refRID=0ZCT5AF4YMVV351X7J43
Dieta:
Użytkowanie takich produktów jak cynamon(koniecznie cejloński),czarny pieprz, koper włoski, cebula, trawa cytrynowa, sezam, czarnuszka, kminek, pieprz cayenne, rozmaryn, anyż wszystkie w/w dodatki wg.badań ograniczają rozprzestrzenianie się grzybicy. Szerzej o diecie antycandida będzie w osobnym temacie.
Kombajny anty-candida które polecam(jak najbardziej można dorzucić do któregoś z nich popularny preparat Candida Support Now Foods)
amazon.com/Rainbow-Light-Candida-Cleanse-Tablets/dp/B000EEBWJU/ref=pd_sim_121_20?ie=UTF8&dpID=41qKAHJ6iIL&dpSrc=sims&preST=_AC_UL160_SR160%2C160_&refRID=0ZCT5AF4YMVV351X7J43
amazon.com/gp/product/B000GWKAHK/ref=as_li_tl?ie=UTF8&camp=1789&creative=390957&creativeASIN=B000GWKAHK&linkCode=as2&tag=selfhacked-20&linkId=UP7MPXCUI6ZDZZXR
amazon.com/dp/B01AMFMSI4?psc=1
Zdecydowanie unikać(zwiększają rozrost i rozprzestrzenianie się candidy)
– Antybiotyki
– Glukoza
– Kortykosteroidy
– D-mannoze
Post wydal Ci się wartościowy?a może poprostu mnie lubisz ;)?podziel sie nim na Facebooku i go udostepnij!
Polub tego bloga na FB https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
bodyecology.com/digestion-aids-gas-and-bloating-assist-full-spectrum-enzymes.html
kopalniawiedzy.pl/cukrzyca-typu-2-nietolerancja-glukozy-insulina-osteokalcyna-pH-petla-sprzezenia-zwrotnego-komorki-kosciogubne-Gerard-Karsenty,10936
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20406392
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15774723
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8874667
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20922990
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20726346
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18440786
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16161029
curezone.org/forums/fm.asp?i=859530
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22118215
kynologia.strefa.pl/Artykuly/ziola.html
panacea.pl/articles.php?id=152
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23304561
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10946407
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10821050
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19716507
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12627807
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC90168/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC90807/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18661679
fitoterapeuta.wordpress.com/2014/03/24/gymnema-sylvestre-w-leczeniu-antybiotykoodpornej-candida-albicans/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18185091
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2110612
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20629753
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18092463
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18175957
lapacho-paudarco.info/wlasciwosci-lecznicze-dzialanie.html
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16831406
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17827722
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20161911
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3127650/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16327151
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9023037
articles.mercola.com/herbal-oils/anise-oil.aspx
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18051601
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19732158
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1905282/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19067381
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20185867
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21358761
listamester.hu/store/5207/ganozhi_toothpaste.pdfangol.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12601685
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16831406
Glade MJ, Kendra D, Kaminski MV. Improvement in protein utilization in nursing-home patients on tube feeding supplemented with an enzyme product derived from Aspergillus niger and bromelain. Nutrition 2001;17:348-50.
Nett J, Lincoln L, Marchillo K, et al. Putative role of beta-1,3 glucans in Candida albicans biofilm resistance. Antimicrob Agents Chemother 2007;51:510-20.
M Galan-Diez, et al. Candida albicans beta-glucan exposure is controlled by the fungal CEK1-mediated mitogen-activated protein kinase pathway that modulates immune responses triggered through dectin-1. Infect Immun. 2010 Apr;78(4):1426-36. doi: 10.1128/IAI.00989-09. Epub 2010 Jan 25.
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16886437
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17900043
nature.com/articles/srep14046
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11766101
scialert.net/abstract/?doi=ijp.2008.230.232
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14615795
jbc.org/cgi/content/abstract/M509824200v1
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15579314?ordinalpos=2&itool=EntrezSystem2.PEntrez.Pubmed.Pubmed_ResultsPanel.Pubmed_RVDocSum
nature.com/emboj/journal/v19/n24/full/7593479a.html
jelito-drazliwe.pun.pl/viewprintable.php?id=17
thecandidadiet.com/turmeric-natural-antifungal/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14615795
mikrobiologia-aordycz.blogspot.com/2013/01/grzyby-candida-oporny-na-flukonazol-na.html
draxe.com/acid/
kopalniawiedzy.pl/Candida-albicans-bielnik-bialy-biofilm-patogenetyczny-rozrodczy-David-Sell,13619
kopalniawiedzy.pl/ajoen-czosnek-biofilm-quorum-sensing-paleczka-ropy-blekitnej-Pseudomonas-aeruginosa-mukowiscydoza-Tim-Holm-Jakobsen-Michael-Givskov,15913
kopalniawiedzy.pl/bielnik-bialy-Candida-albicans-przewod-pokarmowy-olej-kokosowy-Carol-Kumamoto-Alice-H-Lichtenstein,23505
Wikipedia
https://sporothrix.wordpress.com/?s=kandydoza
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5110739