Trachyspermum ammi (ajwain czyt. ajdżwan) to popularna przyprawa w kuchni arabskiej i indyjskiej, która ułatwia trawienie i uatrakcyjnia smak pieczonych oraz smażonych dań. Doskonała przyprawa łagodząca do roślin strączkowych. Idealny do dań wegetariańskich. Charakteryzuje się silnym ostrym aromatem z nutą korzenną. Zdecydowanie odświeżający smak przypomina połączenie kminku, tymianku i mięty. Warto ją dodawać do ciężkostrawnych potraw, mięs, do warzyw bogatych w skrobię, takich jak ziemniaki, do roślin strączkowych (grochu, soczewicy, fasoli, faloli mung, cieciorki, dalu i innych).
Strączkowe stanowiące ważne źródło białka w diecie indyjskiej to rośliny, które mogą wywoływac dolegliwości układu trawiennego takie jak np. wzdęcia czy zgaga natomiast dodatek ajwanu wpływa na ułatwienie i znaczną poprawę ich trawienia. Przyprawa ta rozpuszcza się w tłuszczach dlatego też warto dodawać go do posilków bogatych w jakiś tłusty produkt lub po prostu dodac co nieco względnie zdrowego oleju.
Trachyspermum ammi słynie ze swojego działania antybakteryjnego i przeciwgrzybicznego, jest on podawany przy biegunkach, nudnościach czy stanach zapalnych układu pokarmowego.
Skład saponiny, glikozydy, związki fenolowe, tymol, gamma terpinen, paracymen, alfa i beta pinen. 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22654405 p-cymene 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25305209 Owoc zawiera w sobie eugenol, psolaren i umbelliferon. 4)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17628870
Ponadto geranial, isoeugenol, eugenol, metyleugenol. 5)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19259498 alkalodidy, steroidy, glukozydy flawonoidy, 6)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5481744/ (w Olejku) Beta-phellandrene, Sabinene, p-Menth-1-en-1-ol, Cis-beta-terpineol, tymol, Gamma-Terpinolene, Limonene, Alpha-terpinene, p-Cymene, Beta Myrcene, Beta-pinene, Alpha-pinene. 7)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4844891/
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27166709 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22654405 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25305209 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17628870 |
⇧5, ⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19259498 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5481744/ |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4844891/ |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10594932 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28097466 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25599053 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28930268 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27064492 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27222835 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25982599 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29159657 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28493026 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29333040 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26130938 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26904653 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19781619 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25143939 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22620984 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20043262 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21396489 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3141935 |
⇧26 | sci-hub.tw/10.1016/j.jep.2015.04.018 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3904763/ |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23196098 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27192585 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22633847 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20846336 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23569772 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30194320 |
⇧35, ⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2736926/ |
⇧36 | journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/2156587214553302?url_ver=Z39.88-2003&rfr_id=ori%3Arid%3Acrossref.org&rfr_dat=cr_pub%3Dpubmed |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24006802 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25544941 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11054840 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25592881 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30187508 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18830147 |
Pelargonia afrykańska znana pod innymi nazwami jako African geranium, EP 7630R ,Pelargonium sidoides czy też Umckaloabo 1)sci-hub.io/10.3109/19390211.2010.507116 Umckaloabo w języku Zulu oznacza ostry kaszel i między innymi z leczenia takich przypadłości słynie ta roślina. Polecam stosowanie w przypadku jakiejkolwiek infekcji dróg oddechowych w tym stanów zapalnych nosa,zatok,płuc i migdałków ale i nie tylko. Jakie więc inne prozdrowotne właściwości wykazuje pelargonia afrykańska poza w/w?Wszystko o tej roślinie poniżej:
Skład:kumaryny, scopoletin, 6,7,8-trihydroxycoumarin, 8-hydroxy-5,6,7-trimethoxycoumarin, coumarin sulphates,glikozydy kumarynowe, hydrolyzable tannins, umckalin, katechiny, gallocatechin, kwas galusowy, O-galloyl-C-glucosylflavones, ellagitannins, i inne polifenole oraz proantocyjanidy2)(Kolodziej et al., 2003)
Podsumowanie i historia na temat Umckaloabo w jednym z bardziej obszernych zestawień badań można znaleźć tutaj sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2008.07.037
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | sci-hub.io/10.3109/19390211.2010.507116 |
---|---|
⇧2 | (Kolodziej et al., 2003) |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27516259 |
⇧4, ⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17182237 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26794080 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26406906 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24489923 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23142309 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22475498 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21036571 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20197012 |
⇧12 | sci-hub.io/10.1016/j.phymed.2006.11.022 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23927521 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21170697 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20883767 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19382496 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12807337 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19191950 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18449849 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18240106 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20953158 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17350240 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17637170 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17188479 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17184983 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20850953 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26840418 |
⇧28, ⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25925973 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18691858 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12807338 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11268110 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27404100 |
⇧35 | resmedjournal.com/article/S0954-6111(13)00060-7/fulltext |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9434601 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27721327 |
⇧38 | sci-hub.tv/10.1055/s-2007-993778 |
⇧39, ⇧40, ⇧41 | sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2008.07.037 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18584813 |
⇧43, ⇧48 | sci-hub.tv/10.3109/19390211.2010.507116 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14526713 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20387996 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20070280 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17184981 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17696580 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26784183 |
Klebsiella pneumoniae – jest to bakteria gram ujemna która jest w minimalnej ilości naturalną florą skóry, jamy ustnej i jelit. Jest to jedna z najczęstszych bakterii, którą można się zakazić(przy słabym układzie odpornościowym) w szpitalach i często właśnie tam dochodzi do infekcji. Odmiana Klebsiella pneumoniae wytwarza ureazę, fermentuje laktozę i glukozę także jest to nie ciekawa infekacja w przypadku schorzenia typu SIBO gdzie zresztą czesto dochodzi do jej przerostu. Niestety skóra czy jelita to nie jedyne miejsca występowania tej bakterii – pałeczka zapalenia płuc występuje także w drogach oddechowych gdzie może wywołać zapalenie płuc przez co człowiek może pluć gęstą wydzieliną z domieszką krwi. Może także powodować zapalenia stawów czy układu moczowego prowadząc w najgorszym czarnym scenariuszu – do sepsy. U noworodków z kolei może doprowadzić do zapalenia opon mózgowych. 1)pl.wikipedia.org/wiki/Pałeczka_zapalenia_płuc
Klebsiella oxytoca – produkuje beta laktamazę, dzieki czemu jest odporna na penicilinę i ampicilinę. Można się nią zarazić od zwierząt czy też insektów. Gromadzi się często w jelitach, skórze czy noso-gardle ale można ją znaleźć także w innych częściach ciała. Często do infekcji dochodzi także na skutek zakażeń szpitalnych z urządzen czy rąk pracowników szpitala jak i również do zakażenia dochodzi podczas niedoboru odporności czy też antybiotykoterapii. .Może powodować zapalenie okrężnicy oraz sepsę Symptomami zakażenia noworodka przez tą bakterie mogą być napady padaczkowe, powolny rytm serca, zmiany temperatury, żółtaczka, wymioty, biegunki, niski poziom cukru we krwii, zaburzenia ruchowe, obrzęk brzucha. 2)en.wikipedia.org/wiki/Klebsiella_oxytoca
Na oba gatunki Klebsiella bardzo podatni są ludzie w średnim wieku a zwłaszcza alkoholicy i cukrzycy. 3)microbewiki.kenyon.edu/index.php/Klebsiella_oxytoca
Poniżej standardowo wszystko co działa na oba typy Klebsielli – większość to niestety trudno dostępne zioła suszone/ekstrakty ,które próbowałbym zakupić poprzez ebay.com w przypadku,gdyby inne łatwiej dostępne nie podziałały.
Część suplementów i ziół z badań i doniesień zawartych w tym artykule można znaleźć tutaj (podstrona z suplementami i ziołami które sam wyselekcjonowałem)
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pl.wikipedia.org/wiki/Pałeczka_zapalenia_płuc |
---|---|
⇧2 | en.wikipedia.org/wiki/Klebsiella_oxytoca |
⇧3 | microbewiki.kenyon.edu/index.php/Klebsiella_oxytoca |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19471191 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19420996 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19413128 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19374167 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19370888 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19347798 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19263248 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19200700 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19142056 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20606771 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20448855 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19051603 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18790035 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18665989 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18639622 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18257138 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16272702 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11893412 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11483389 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11482772 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11180528 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10861970 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18386487 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18266644 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18226481 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18026204 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22557251 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17472490 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8900018 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17394672 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17337425 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20161916 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20161915 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8055554 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1417697 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1648335 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2775330 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6677714 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17137114 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16869485 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19127719 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16600543 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16562847 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16431389 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16397851 |
⇧49, ⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26715029 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2816464/ |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16317650 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16137849 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16028975 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15898710 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15865506 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15636188 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15634616 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22558572 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7034705 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15588679 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15567252 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14595583 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14531032 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12722153 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12241986 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12165344 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12164266 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21982053 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10499145 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10432211 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8153068 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25050266 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12162458 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21928713 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25312118 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25015464 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11180521 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22071643 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23543782 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20578978 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24126380 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23593573 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24972582 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24377137 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22978236 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22556591 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24097361 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22322252 |
⇧89, ⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25412046 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25471700 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25522803 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26224347 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22776104 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24333961 |
⇧95, ⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25937257 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21771412 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19942754 |
⇧98, ⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22060314 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25637095 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26724423 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25426700 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22732887 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22164794 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27462557 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20576085 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27733226 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23039061 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8412504 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17897226 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28512597 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28166708 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28004034 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24146509 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27974734 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27936921 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27790424 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27368700 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25379468 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27267830 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27177110 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27087074 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26826815 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26647633 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26590804 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26136061 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26000025 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25898416 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25881620 |
⇧133 | tropicalis ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25742265 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25738993 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25656290 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28324518 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28068029 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25518569 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25477913 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25435632 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25218320 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25174508 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23261726 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23201594 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23190078 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22908587 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22546657 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23210318 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21265557 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21213230 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21425672 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25566609 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21485703 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19505552 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19579942 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21877950 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22077559 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20734946 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22225420 |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22265751 |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22417594 |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20423097 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22713942 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20387130 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20502584 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20138134 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20542105 |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19967999 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20877206 |
⇧170 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21058321 |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21091258 |
⇧172 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25045889 |
⇧173 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25015465 |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24804150 |
⇧175 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24749692 |
⇧176 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24453828 |
⇧177 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24289297 |
⇧178 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23905016 |
⇧179 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23901174 |
⇧180 | cbi.nlm.nih.gov/pubmed/23836413 |
⇧181 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23818393 |
⇧182 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23811466 |
⇧183 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22937773 |
⇧184 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23110485 |
⇧185 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22982804 |
⇧186 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23588096 |
⇧187 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23019909 |
⇧188 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23065392 |
⇧189 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21381589 |
Aksamitka błyszcząca – Tagetes lucida Cav.
Sklad: olejek eteryczny (0,5-1,5%) bogaty w estragol (metylochawikol), anetol, kariofilen (beta), nerolidol, linalol, metyloeugenol i germakren. Inne podtypy chemiczne Tagetes lucida: estragolowa (w olejku ok. 70-90% estragolu), eugenolowa (70-80% metyloeugenolu), anetolowa (ok. 70% anetolu) i nerolidolowa (w olejku ok. 40-50% nerolidolu). Ziele aksamitki Tagetes zawiera również garbniki, ksantofile, tiofeny, piperiton, flawonoidy (rutyna, izoramnetyna, kwercetyna), luteinę i kumaryny.
Dawkowanie i stosowanie:
Nalewka – 1 część suchego lub świeżego, rozdrobnionego, najlepiej kwitnącego ziela na 3 części alkoholu 70%; macerować 7 dni, przecedzić. Wyciąg zlać, a surowiec ponownie zalać, ale tym razem 40% alkoholem (2 części), pozostawić na 7 dni, przefiltrować. Oba wyciągi połączyć. Zażywać 1-2 razy dziennie po 5-15 ml, zależnie od choroby. Przy stanach skurczowych mięśni, bólach miesiączkowych, silnej depresji, lęku, 15 ml 1 raz dziennie. Przy katarach układu oddechowego, dla pobudzenia wydzielania żółci, w choroach przewlekłych – 5 ml 2 razy dziennie, najlepiej na miodzie. Ponadto zewnętrznie do przemywania zmian skórnych.
Napar – Infusum Tagetesidis: 1-2 łyżki świeżego lub suchego rozdrobnionego surowca skropić rumem lub spirytusem, po chwili zalać 1 szklanką wrzącej wody , odstawić na 20 minut pod przykryciem, przecedzić. Pić 1-4 razy dziennie po 100-200 ml, zaleznie od choroby. Przy zakażeniach jelit I układu oddechowego napar przyjmować częściej, w małych dawkach, najlepiej na czczo. Jako srodek przeciwdepresyjny, przeciwlękowy 2 razy dziennie po 200 ml, najlepiej z miodem. Warto łączyć z Yerba Mate I trawką cytrynową dla poprawy samopoczucia. Przy drożdżycach układu pokarmowego nie słodzić. Dodawanie miodu jest natomiast wskazane przy przeziębieniu, grypie, chrypce i zapaleniu oskrzeli.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23670623
rozanski.li/485/anetol-jak-dziala/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC201169/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15855481
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17202684
rozanski.li/1961/tagetes-czy-artemisia-dracunculus-estragon-czy-w-marketach-kupujemy-prawdziwy-estragon/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17913068
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20178862
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21089164
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22138475
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23765368
pl.wikipedia.org/wiki/Schistosomatoza
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24662089
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25027570
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26791997
pl.wikipedia.org/wiki/Schistosomatoza
pl.wikipedia.org/wiki/Eugenol
fundacion-canna.es/en/terpenes
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22128430
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18782612
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19127719
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26873624
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26062718
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22809029
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27127316
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27549180
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27516288
Krinsky, N.I., et al., (2003). “Biologic Mechanisms of the Protective Role of Lutein and Zeaxanthin in the Eye.” Annu. Rev. Nutr. 23: 71-201.
Edyta Kwiatkowska “Luteina- źródło w diecie i potencjalna rola prozdrowotna” Postępy Fitoterapii nr 2/2010.
Richer S.P., W. Stiles, et al. (2004). “Double-masked, placebo-controlled, randomized trial of lutein and antioxidant supplementations in the intervention of atrophic age-related macular degeneration: the Veterans LAST study (Lutein Antioxidant Supplementation Trial).”
Optometry 75: 216-230.
Lee, E.H., D. Faulhaber, et al. (2004). “Dietary lutein reduces ultraviolet radiation-induced inflammation and immunosuppression. J Invest Dermatol 122: 510-517.
Dwyer, J.H., M. Navab, et al. (2001). „Oxygenated carotenoid lutein and progression of early atherosclerosis: the Los Angeles atherosclerosis study.” Circulation 103(24):2922-7
Gheribi E.(2011). Związki polifenolowe w owocach i warzywach. Medycyna Rodzinna, 4,111-115.
Gliszczyńska-Świgło A., Szymusiak H. (2009). Interakcje między składnikami suplementów diety na przykładzie kwercetyny i witaminy C. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 4, 65, 278-285.
Gryszczyńska B., Iskra M. (2008). Współdziałanie antyoksydantów egzogennych i endogennych w organizmie człowieka. Nowiny Lekarskie,77, 1, 50-55.
Kobylińska A., Janas K.M. (2015). Prozdrowotna rola kwercetyny obecnej w diecie człowieka. Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej 69, 51-62.
Krasowska A., Łukaszewicz M. (2003). Czy warto jeść kolorową żywność? AURA, 2, 20-21.
Majewska M., Czeczot H. (2009). Flawonoidy w profilaktyce i terapii. Terapia i Leki, 65, 5, 369-377.
Sierżant K., Pyrkosz-Biardzka K., Gabrielska J. (2012). Właściwości przeciwutleniające naturalnych ekstraktów polifenolowych z wybranych roślin w układach modelowych. Żywność. Nauka. Technologia. Jakość, 6, 85, 41-53.