Rak piersi (nowotwór piersi) to bardzo skomplikowany typ nowotworu ze względu na mnogość procesów, które występują podczas tej choroby. Skuteczność 'leczenia’ konwencjonalnego tego typu raka jest bardzo wysoka a to z tego względu, że pierś z nieprawidłową tkanką jest po prostu po prostu odcinana. Bardzo mnie dziwi stosowane po takim zabiegu stwierdzenie 'pokonała Pani raka piersi’ ,gdyż jakbym miał raka prącia a po jego wycięciu plus naświetlaniu , lekarz by mi coś takiego powiedział to bym go strzelił chyba w twarz – jak dla mnie wycięcie to co najwyżej Perrusowe 'zwycięstwo’. Stan depresji po utraceniu synonimu męskości (czy też w przypadku kobiet – piersi) jest raczej nie do opisania i bez problemów wywoła poważną depresję – a z tego pojawi się masa innych, ciężkich chorób. Co się dokładnie dzieje w chorobie nowotworowej piersi?jakie czynniki wpływają na ten typ raka i wreszcie co wpływa na zahamowanie przerzutów, rozrostu i wreszcie na całkowite wyleczenie?( z naturalnych substancji oczywiście). Art. podzielony na 2 części.
Z tysięcy badań jakie przerobiłem takie wnioski mi(i nie tylko mi,bo tysięcy naukowcom) się nasuwają(tj.co w większości przypadków się dzieje w organizmie człowieka z rakiem piersi i co powinno zostać zahamowane lub aktywowane):
Wiedz że spędziłem nad tym tematem ogromną ilość roboczogodzin i pomimo tego nie jestem w stanie Ci wyłożyć wszystkich informacji na temat enzymów, białek, genów i szlaków sygnałowych które tutaj wymieniłem stąd też pierwsza cześć jest dość mocno techniczna. Druga – lista ziół i substancji, które działają na raka piersi(z opisem co powodują w tym typie raka) jest zdecydowanie jaśniejsza. Pamiętaj, że większość historii, które słyszałeś na temat wyleczeń raka piersi metodami alternatywnymi jest najprawdopodobniej prawdziwa a przynajmniej ja potrafię je wyjaśnić. Przykład?Na pewno słyszałeś o kobiecie, która piła 5kg soku z marchewki i dzięki temu wyleczyła się z raka piersi – jak to wytłumaczyć?retinoidy mają udowodnione działanie antyrakowe względem raka piersi a picie soku na dodatek bardzo polepsza absorbcję beta karotenu(który przekształca się do witaminy A). Wiedź, że błonnik upośledza absorbcję karoteinoidów z marchewki stąd (nie wiem czy w ogóle o tym ta dziewczyna wiedziała – raczej podejrzewam, że było to przeczucie/podświadomość) też picie tego soku maksymalnie zwiększyło szanse tej dziewczyny na przeżycie. Jeśli jeszcze piła ten sok w niedużych ilościach, ale regularnie/często codziennie to nie pobudzała za mocno insuliny przez co nie dokarmiała niepotrzebnie tkanki rakowej. Inny przykład?Dieta dr.Gersona – niemieckiego lekarza i naukowca przede wszystkim – lecząca każdy typ raka, polega między innymi na podawaniu owsianki na wodzie. Zwykły(czy tam nawet niezwykły) dietetyk powie „Gluten+kwas fitynowy+ zboża = stan zapalny = zdecydowanie unikaj”. Namaczanie redukuje poziomy kwasu fitynowego ale…to między innymi on wykazuje właściwości przeciwnowotworowego. A dlaczego?hamuje telomeraze – coś dzięki czemu możesz żyć wiecznie musi zostać zastopowane w chorobie nowotworowej,gdyż telomeraza występuje w intensywnie dzielących się komórkach tkanki nowotworowej i jest w nich bardzo aktywna. Max Gerson to człowiek wybitny – ponadczasowy geniusz bo takich i innych produktów w jego diecie jest multum. Także najważniejsze jest w jakim stadium życia/zdrowia się znajdujesz, co Ci doskwiera i ewentualnie jak wyglądają u Ciebie mutacje genetyczne – pod te elementy budujesz dietę – jechanie całe życie na jednej niezmienionej diecie zaprowadzi Cię….nie tam gdzie chcesz. 1)pl.wikipedia.org/wiki/Telomeraza
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pl.wikipedia.org/wiki/Telomeraza |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27869171 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18246318 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24196838 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4449873/ |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27009091 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2886087/ |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21693041 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26996623 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12594813 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17651059 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27121210 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27989600 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28131840 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26369543 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19347290 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17076197 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15226458 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21283672 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27212167 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19760502 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10604474 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2142277 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12234599 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11331750 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27111245 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28123641 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23667623 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26710692 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24096482 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24045366 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25213553 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23511245 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28052019 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26751847 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20945086 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17822320 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25963903 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23369609 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26778715 |
⇧41 | pbkom.eu/sites/default/files/artykulydo2012/STRUKTURA%20I%20FUNKCJE%20BARIERY%20KREW-MÓZG.pdf |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24027432 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23794518 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16033851 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17686306 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25053741 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12810536 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17121229 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9164653 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21187089 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25916999 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21131637 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20571736 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22901140 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26456774 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16307521 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12762645 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27751350 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16168140 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14623178 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27510838 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12138405 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28147314 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15095265 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23662114 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26884946 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14698525 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27731376 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10774572 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11280795 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18245667 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12566306 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9515800 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14715431 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27712588 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17999388 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26378045 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1971219/ |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12242698 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8865161 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9751635 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26884867 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21604273 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12100737 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12012621 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23077249 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23335521 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27524906 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18210875 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18667769 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16172194 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26706681 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17349798 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23140579 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1728401 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9607543 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9495240 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20957523 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12592380 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23814496 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24938129 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10813718 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16204061 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17201186 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14734471 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19666078 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12408376 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17961621 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19528470 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22393400 |
Natural killers jest to grupa komórek odpowiedzialna za zjawisko naturalnej cytotoksyczności niezbędnej do walki z infekcjami. Produkowane są w szpiku kostnym, węzłach chłonnych, śledzionie, migdałkach i grasicy skąd następnie wprowadzane są do obiegu krwi. Aktywacja komórek NK następuje w przypadku, kiedy sprawdzana przez nie komórka organizmu nie ma na swojej powierzchni białka MHC klasy 1 bądź gdy ich stężenie jest obniżone – np. w przypadku zakażeń wirusowych oraz w przypadku nowotworu.
Naturalni zabójcy są aktywni po ok.3dniach od rozpoczęcia infekcji, silnie reagują na takie cytokiny zapalne jak IL-2, IL-4 czy IFN alfa lub IFN beta. Hamująco na nie działają prostaglandyny E2 oraz TGF-beta.
Jakie funkcje posiadają?
– Osoby cierpiące na niedobór NK mają częste infekcje wirusowe i bakteryjne oraz umierają przedwcześnie.
– wg.badań osoby z niedoborem NK są bardzo podatne na zarażenie wirusami z grupy herpes
– pomagają w walce przeciwko wirusowi HIV
– myszy z obniżoną ilością NK są bardziej podatne na nowotwory(to samo zreszta wykazano takze i u ludzi)
Aktywacja komórek NK
Komórki NK krążące w obiegu pozostają w stanie spoczynku. Aktywowane przez cytokiny zapalne atakują komórki zaatakowane przez infekcję patogenem. Kiedy są aktywowane, wytwarzają takie cytokiny jak interferony czy TNF-alfa. Naturalni zabójcy uwalniają białko(perforynę) które tworzy pory w membranie zakażonej komórki. Następnie wytwarzane są granzymy które przechodzą przez te pory wchodząc do cytoplazmy zarażonej komórki doprowadzając do jej śmierci.
Co się dzieje w przypadku podwyższonej ilości NK
W badaniach wykazano, że otyłość powoduje zwiększoną ekspresję(pobudzenie) genów zapalnych w tkance tłuszczowej. Podwyższa to aktywność komórek NK jedynie w tłuszczu brzusznym. Kiedy komórki NK są redukowane, zapalenie tkanki tłuszczowej jest tłumione i poprawia się odporność na insulinę. Dzieje się tak gdyż komórki NK kontrolują oporność na insulinę poprzez wytwarzanie białek które wpływają na makrofagi. W astmie z kolei, komórki NK mają wpływ na odpowiedz immunologiczną przeciwciał IgE i mogą zaostrzyć ten stan. W cukrzycy typu 1, podwyższona ilość naturalnych zabójców dodatkowo niszczy komórki beta trzustki. Także u kobiet u których dochodzi do poronień obserwuje się zwiększony poziom komórek NK.
Komórki NK a układ odpornościowy(limfocyty Th1)
Podwyższony stan Limfocytów Th1(cytokin IL-12 i IL-2) zwiększa aktywność komórek NK. Inne badanie z kolei dowodzi że komórki NK są zdolne do obniżania odpowiedzi komórkowej Th1.
W jakich stanach i chorobach występuje niedobór komórek NK
– choroba nowotworowa – NK pożerają komórki raka
– infekcje wirusowe(niska ilość i aktywność) – NK masakrują wirusy
– syndrom przewlekłego zmęczenia (niska aktywność)
– stwardnienie rozsiane (niska aktywność)
– RZS(reumatoidalne zapalenie stawów) – niska ilość i aktywność
– Toczeń (niska ilość i aktywność)
– Ich utrata związana jest z szybkim starzeniem się organizmu
Jak zwiększyć ilość NK
– Ćwiczenia fizyczne
– Masaże
– Kurkumina
– Cynk
– Czosnek
– Astaksantyna
– Melatonina
– Astragalus
– Spirulina poprzez blokowanie oksydazy NADPH
– Żeń Szeń
– Echinacea(Jeżówka)
– Jagody
– Peptydy grasicy
– Dan Shen(Salvia Miltiorrhiza)
– Zwiększając poziom dopaminy
– Zwiększając poziom T3
– Zwiększając poziom prolaktyny
– zwiększając poziom Wazoaktywnego peptydu jelitowego(VIP)
Wzmocnienie aktywności komórek NK
– Ćwiczenia fizyczne (zwłaszcza trening siłowy)
– Antyoksydanty
– Masaże
– Pieczarki
Co zwiększa ilość Naturalnych Zabójców przy podniesionym poziomie limfoctyów Th1 i nie powoduje zwiększenia stanów zapalnych:
– Kurkumina
– Resveratrol
– Andrographis
– Magnez
– Calcium-Magnezium Butyrate(ButyrAid na iherb.com)
– Kardamon
– Probiotyki S.boulardii,L.casei,L.bulgaricus
– Witamina b12(koniecznie w postaci metylokobalaminy lub koenzymu b12)
– Allicyna zawarta w czosnku
Sposoby na zwiększenie zarówno NK jak i całego ramienia Limfocytów Th1
– AHCC(now foods np.)
– Astragalus
– Beta glukany
– Jagody Goji
– Reishi(na noc)
– Gynostemma
– Żeńszeń
– Echinacea(jeżówka
– Chlorella
– GOS(
– Low Dose Naltrexone(LDN)
– GOS(Galakto-oligosacharydy)
– Cocoa Calm(np.firmy Swanson)
– Koenzym Q10
– Witamina E(ale tylko u starszych kobiet, u mężczyzn z badań wynika że nie zwiększa)
– Arabinogalaktan(prebiotyk)
Jak obniżyć ilość NK
– Lektyny – inicjują nadmierną produkcję poliamin których wysoki poziom może obniżyć liczebność NK
– Kwas liponowy
– Kortyzol
– 2,3 dikydrooksygenaza indolanowa(IDO) – aktywowana przez kortyzol i stan zapalny
– kwas foliowy(syntetyczna forma)
– Somatostatyna(hormon wzrostu)
Jak obniżyć cytotoksyczność komórek NK
– Acetylocholina(wysoki poziom)
– Estriadol(wysoki poziom)
– Marihuana(THC oraz CBD)
– Opioidy
– Kwas foliowy
– DHA z ryb(możliwe że i z oleju lnianego także – chodzi mi o konwersje ALA do DHA)
Poziomy komórek Natural Killers można sprawdzić badaniem CD57 (odradzam laboratoria Synevo – poprostu drogi lab plus 2 razy zdarzyło im sie zagubić moje fiolki z krwią).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB http://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
en.wikipedia.org/wiki/Natural_killer_cell
boundless.com/microbiology/textbooks/boundless-microbiology-textbook/immunology-11/innate-defenders-138/natural-killer-cells-705-4300/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3917661/
sciencedaily.com/terms/natural_killer_cell.htm
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14688463
hajduk.pl/index.php/13-pieczarka-a-zdrowie/24-grzyby-rak-odpornosc
biomedical.pl/zdrowie/perforyna-niebezpieczna-proteina-a1561.html
zespoldowna.info/arabinogalaktan-nowy-prebiotyk.html
sciencedirect.com/science/article/pii/S1658387614001083
ciml.univ-mrs.fr/science/lab-eric-vivier/home
eurekalert.org/pub_releases/2016-03/jdc-nkc033116.php
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12209134
pharmrev.aspetjournals.org/content/55/2/241.full#title10
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26381393
ajcn.nutrition.org/content/71/2/590.full
sciencedirect.com/science/article/pii/S2314853513000334
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8707483
celldiv.biomedcentral.com/articles/10.1186/1747-1028-3-14
ajcn.nutrition.org/content/71/2/590.full
jn.nutrition.org/content/136/3/816S.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20651366
immunityageing.biomedcentral.com/articles/10.1186/1742-4933-2-17
sigmaaldrich.com/life-science/nutrition-research/learning-center/plant-profiler/astragalus.html
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18158824
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2963645
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20835851
easacademy.org/research-news/article/effect-of-blueberry-ingestion-on-natural-killer-cell-counts-oxidative-stress-and-inflammation
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23799052
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16614380
joe.endocrinology-journals.org/content/202/1/55.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1809301/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2993412
epubs.scu.edu.au/hahs_pubs/474/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10807157
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8707483
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17513409
academia.edu/5743487/Immunomodulatory_potential_of_Curcuma_longa_A_review
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20082299
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21039043
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19388865
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23846901
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20210607
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24059806
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22761192
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22645023
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3875921/
jn.nutrition.org/content/136/3/816S.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1841551
ahccresearch.com/pdf/Best%20of%20Naturopathy%20Belanger%20Townsend%20Letter.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1301849
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2060581
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24299844
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12916709”
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24832985
vrp.com/digestive-health/digestive-health/lectins-their-damaging-role-in-intestinal-health
plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0013058
press.endocrine.org/doi/abs/10.1210/endo-129-3-1653?journalCode=endo
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16365081
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7991446
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21162212
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8087860
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3031322
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3005548/table/T1/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3719261/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16365081
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11237929
epubs.scu.edu.au/hahs_pubs/474/