choroba gravesa basedowa

Zamazane widzenie – i przyczyny tego objawu ocznego

Opublikowano 18 kwietnia, 2018

Zamazane widzenie czy teź niewyraźne, rozmyte lub po prostu nieostre widzenie to objaw zawsze czegoś lub kogoś. Pisząc tym kimś mam na myśli nieproszonego lokatora tj.infekcję,czegoś?mam tu na myśli np.jakiegoś syntetyku lub niedoboru. Przyczyn jest multum,także należy odrzucić jak najwięcej z nich aby zastanowić się nad tymi kilkoma najbardziej prawdopodobnymi w Twoim przypadku i robić co,ś aby je zniwelować(zaprzestać brania np.jakiegoś syntetytku) przywracając sobie najlepszą możliwą właściwość widzenia jeśli mogę tak to nazwać. Objaw ten miałem podczas aktywnej infekcji wirusem CMV, który powodował dodatkowo extremalnie suche oko(spotkać można tutaj pojęcie 'syndrom suchego oka’). Miałem także ten objaw w czasie brania uderzenieowej dawki doksycykliny przez parenaście dni(10). Poradziłem sobie z tym objawem(gdyż od czasu do czasu lubił wracać na 1-2dni) 1 ziołem – stephanią tetrandrą z protokołu ziołowego Buhnera(z CMV to była już inna przeprawa). Zastanawiałem się przez chwilę dlaczego właśnie to zioło ma tak zbawienny wpływ na oczy – teraz już wiem,Ty dowiesz się za jakiś czas jak opublikuje na jego temat osobny artykuł.

Leki syntetyczne powodujące zamazane widzenie

Leczenie interferonem(zarówno alfa jak i beta) zapalenia wątroby typu B(tak samo pseudo-leczy się stwardnienie rozsiane) może spowodować retinopatię i tym samym zamazane widzenie. Ze swojej strony dodam, że tak też się leczy wg.medycyny konwencjonalnej większość infekcji wirusowych – także im dłuższe jest takie leczenie (i im wyższe są dawki) tym wzrasta ryzyko problemów ze wzrokiem.¹⁾ ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19147167²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16705506 ³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7836721⁴⁾Vol 344 September 17 1994 The Lancet, S.Zielen, P.Ahrens, D.Hofmanm, Department of Paediatrics, J W Goethe-Universitat Germany⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25298771
Flupirytyna (lek przeciwbólowy) ⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19252777
Przypadek osoby z HIV która brała acyklowir (syntetyk na wirusy – interferon) – po jakimś czasie od odstawienia miała zamazane widzenie. Zatem moje podejrzenia padłyby albo na nawrót jakiegoś wirusa albo na wirus + obniżenie odporności/stan zapalny objawiający się zamazanym widzeniem. Inne badania potwierdzają, że skutkiem ubocznym acyklowiru może być zamazane widzenie ale i sama infekcja HIV może powodować omawiany problem. ⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22707604 ⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18411713⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27285286¹⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27698716
Lewetyracetam (nootrop – związek zbliżony budową do piracetamu) w za dużej dawce ¹¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21210332
Skutek uboczny zażywania haloperidolu ¹²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21371832
Za wysoka dawka bromku glikopironium(glycopyrrolate) ¹³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22405644
Inhibitory pompy protonowej (omperazol, esomeprazol, pantoprazol, rabeprazol). Ich zaprzestanie cofa ten problem. ¹⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22574416
Pseudotumor cerebri jest to wysokie ciśnienie śródczaszkowe które naśladuje raka mózgu. Spowodowane jest jako skutek uboczny stosowania takich syntetyków jak tetracyklina, minocyklina, nalidixic acid, nitrofurantoin, danazol, ciprofloksacyna, witamina A, lit, amiodarone, chemioterapeutyki, hormon wzrostu, kortykosteroidy i mesalamine. ¹⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12660705 ¹⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14615641. Badanie potwierdzające takowe bardzo niekorzystne działanie minocykliny ¹⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12038730¹⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27079408
Topiramat (lek na padaczkę) – jego skutek uboczny to może być właśnie zaburzenie ostrości widzenia ¹⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24712825²⁰⁾tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02688690701658745?journalCode=ibjn20²¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21514762

Kotrimoksazol (jako skutek uboczny) ²²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25372334
Digoksyna(związek używany do leczenia niewydolności serca i migotania przedsionków) ²³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26298392
Lek natalizumab (używany do 'leczenia’ stwardnienia rozsianego) ²⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27439780
Leki hamujące receptory acetylocholinowe(antycholinergiczne) ²⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27579830 ²⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15543927²⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9923582²⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26425930
Amiodaron (lek przeciwarytmiczny) ²⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28069784
Topimarat (lek przeciwpadaczkowy) może wywołać zamazane widzenie. ³⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16705522
Fenotiazyna(psychotrop) ³¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17436211
Resperydon(psychotrop) (w tym przypadku w połączeniu z nadciśnieniem i otyłością). W innym badaniu zamazane widzenie to skutek uboczny. ³²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22689727³³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15503746
Tramadol (lek przeciwbólowy) ³⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17825695
Infliximab – syntetyczny bloker cytokiny TNF alfa (stosowany w RZS,ZZSK,łuszczycy itp.) ³⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22611506
Niacyna (witamina B3) – jest to jednak rzadkie ³⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17368274³⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7880795
Benzodiazepiny ³⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10947009
Lek antyarytmiczny cibenzoline ³⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11315123
Leki przeciwpadaczkowe ogólnie jakiekolwiek by nie były ⁴⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15129841 ⁴¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28033546
Wilczomlecz ⁴²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10636407
Celekoksyb i rofeksosyb (blokery cyklooksygenazy-2 – COX-2) ⁴³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15500419
Olanzapina(psychotrop) ⁴⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16225103 ⁴⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14971863
Ampitryptylina (antydepresant) ⁴⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16212560
Klozapina (psychotrop) ⁴⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16148433
Ibuprofen(przypadek osoby która codziennie brała 3x 400mg ibuprofenu przez 3tyg). Nie koniecznie wysokie dawki przez długi okres czasu powodują takie problemy. ⁴⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16507621⁴⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3777588
Ribawiryna(lek przeciwwirusowy) ⁵⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1856525/
Ketamina ⁵¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12536063
Blokery kanałów wapniowych (Ziconotide) ⁵²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10834782
Leki antymuskarynowe(antycholinergiczne) ⁵³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17922784⁵⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8369593 ⁵⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26782971⁵⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27515567
Chemioterapeutyk Imatynib ⁵⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22493373
Pirenzepine i Cimetidine ale także i każdy z tych leków z osobna ⁵⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3322955
Trihexyphenidyl (benzhexol hydrochloride) ⁵⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3504259
Scopolamine(na problemy z błędnikiem) ⁶⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6873137
Methotrexate ⁶¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7510810
Kwas walproinowy czyli popularna w Polsce na padaczkę Depakina ⁶²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8530278
Suramina (lek przeciwnowotworowy) ⁶³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8597272
Doksycyklina – to antybiotyk który wysusza śluzówkę oka oraz może spowodować niewyraźne widzenie ⁶⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9006372⁶⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3053569
Zatrucie toluenem⁶⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9858012
Przypadek niewyraźnego widzenia po spożyciu jodku potasu w dużej dawce ⁶⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7825422
Rzadki przypadek – po przyjęciu leku HCG ⁶⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6873322
Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne ⁶⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20443647
Octan eslikarbazepiny (lek przeciwpadaczkowy) ⁷⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24225327
Przypadek człowieka, który doznał między innymi zmazanego widzenia co nie było jego nawet małym problemem – po szczepieniu na grypę doznał stanu zapalnego który wywołał demielnizację (czyli niszczenie mieliny aksonów neuronów) centralnego układu nerwowego. Ten proces często jest nie do powstrzymania. W tym konkretnym przypadku człowiek ten do końca życia będzie potrzebował asysty innego człowieka (w przypadku wykonywania wielu podstawowych czynności). ⁷¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4159247/
Lek pregabalina ⁷²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25830925
Glukokortykoidy mogą spowodować problemy z wolniejszym przepływem krwii w naczyniach wieńcowych jak i problemy z krążeniem, prowadzące do zamazanego widzenia. ⁷³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26008865
Zażywanie statyn ⁷⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25939673
Lek klomifen (stymuluje owulację) ⁷⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27873748
Pembrolizumab(chemioterapeutyk) nie dość, że powoduje niewyraźne widzenie to może wywołać ciężką chorobę – Miastenie Gravis ⁷⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28147928
Lek Ibrutinib ⁷⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28753229
Zażywanie opioidów lub leków opioidowych ⁷⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29054032
Klarytromycyna(antybiotyk) ⁷⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4683896/
Zjedzenie wilczych jagód (Atropa belladonna) ⁸⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19123171
Inhibitory PDE5 (fosfodiesterazy typu 5) ⁸¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21544985⁸²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16409214
Nadmiar witaminy A ⁸³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28841060
Cisplatyna(chemioterapeutyk) – omega 3 zapobiega temu problemowi ⁸⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28789573
Takrolimus(immunosupresant) – jego skutkiem ubocznym jest powodowanie niedoboru łez i tym samym niewyraźne widzenie. ⁸⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20233105
Lamotrigine (lek przeciwpadaczkowy) (naturalnie wywołuje też wiele innych skutków ubocznych) ⁸⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7624259
Spożywanie kokainy (i wynikające z tego np.nadciśnienie) ⁸⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8459963
midazolam ⁸⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1643676
flumequine ⁸⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1666873
Wlewy z siarczanu magnezu ⁹⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2256494
Bisfosfoniany ⁹¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22489855
Inhibitory aromatazy doprowadzają do suchego oka a ten problem powoduje zamazane widzenie(na tym przykładzie w 68% przypadków). Zatem można wywnioskować że nie tylko suche oko to problem z zamazanym widzeniem ale i niedobór estrogenu. Inne badanie potwierdza, że inhibitory aromatazy w przypadku leczenia raka piersi powodują niewyraźne widzenie. ⁹²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22957932⁹³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27296769
Lek golimumab(inhibitor cytokiny TNF alfa – czyli lek immunosupresyjny) czy też infliximab. ⁹⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25259862⁹⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25143312

Zamazane widzenie spowodowane nowotworami

Chłoniak skórny(Ziarniak grzybiasty) podczas trwania chemioterapii – ⁹⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/991128
Chłoniak śródoczny ⁹⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26585973
Nerwiak komórkowo-ośrodkowy (guz mózgu) ⁹⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12197261
Osteoblastoma zatok czołowych(rak kości) ⁹⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22470734
Zamazane widzenie w zwiazku z przeżutami raka płuc czy też raka piersi ¹⁰⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27790116 ¹⁰¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26075123¹⁰²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28343900¹⁰³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28275605
Czerniak tęczówki ¹⁰⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10070508
Nerwiak osłonkowy(guz)/Schwannoma ¹⁰⁵⁾pl.wikipedia.org/wiki/Schwannoma¹⁰⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26180689
Możliwe że białaczka ¹⁰⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27511749
Makrogruczolak(makroprolaktinoma) ¹⁰⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16990651
Przypadek osoby z chłoniakiem, u którego komórki chłoniaka przenikneły z mózgu do oka wzdłuż nerwu wzrokowego powodując zamazane widzenie. ¹⁰⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25390785
Glejak mózgu ¹¹⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28322732¹¹¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25284097
Guz kostny w naczyniówce ¹¹²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21271254
Szpiczak mnogi jako nowotwór narządu wzroku ¹¹³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21193351
Białaczka ¹¹⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26267525¹¹⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28924290 ¹¹⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12614767
Insulinoma(guz trzustki) powodujący hipoglikemię jak i po prostu sama hipoglikemia. ¹¹⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19844250 ¹¹⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19170163¹¹⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1739395¹²⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28753229
Może być to pierwszy symptom w przypadku raka płuc gdzie dochodzi już do przerzutów na inne narządy(w tym przypadku był dodatkowo rak naczyniówkowy). ¹²¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20064203

Infekcje i choroby a zamazane widzenie

Sarkoidoza może powodować zamazane widzenie ¹²²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22927729
Bartonella henselae ¹²³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22516098¹²⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21267628 ¹²⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21220684¹²⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27330461¹²⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25356231 ¹²⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11137430¹²⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9499776 ¹³⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25756063
Syndrom Susaca (rzadka choroba objawiająca się encefalopatią, zmianami naczyniowymi w siatkówce oka i utratą słuchu). ¹³¹⁾pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_Susaca¹³²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22454036
Wirusy z grupy herpes (w tym HSV,EBV,CMV czy też vericella zoster virus/wirusa ospy) jak i również coxsackie zarówno A i B ¹³³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22136568¹³⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27577846¹³⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11589889¹³⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9195078¹³⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6089128¹³⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3965025¹³⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17068470 ¹⁴⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1964635¹⁴¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24932179¹⁴²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25391111
Infekcja pleśnią – Aspergillusem chorioretinitis(podziałał zastrzyk z worykonazolu). ¹⁴³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21769537
Ogólna aspergilloza czyli zawalenie pleśnią np.centralnego układu nerwowego w organizmie czy też po prostu rejonów oka. ¹⁴⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21537076¹⁴⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7616585¹⁴⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28097453¹⁴⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23908709
Kryptokokoza / kryptokokowe zapalenie mózgu i rdzenia. Jest to grzybica wywołana przez C.neoformans najczęściej wystepująca w przypadku osób z mocno osłabionym układem odpornościowym. ¹⁴⁸⁾pl.wikipedia.org/wiki/Kryptokokoza ¹⁴⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23457857¹⁵⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8966238¹⁵¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20376095
Idiopatyczne zapalenie siatkówki i nerwu wzrokowego, a to może być przecież spowodowane wieloma infekcjami czy to bakteryjnymi czy to wirusowymi (np.infekcją wirusem grypy) ¹⁵²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21052679¹⁵³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28115874

Streptococcus pyogenes (paciorkowiec anginowy) ¹⁵⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21034303
Zespół Sturge-Weber ¹⁵⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21315576
Toczeń (który spowodował zapalenie twardówki) ¹⁵⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25390910 ¹⁵⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29103182
Sarkoidoza jak i neurosarkoidoza(wystepuje w 5% przypadków sarkoidozy) ¹⁵⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20482387 ¹⁵⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19827343¹⁶⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27571425
Stwardnienie rozsiane ¹⁶¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20108574¹⁶²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15549350
Streptococcus pneumoniae i wywołane przez niego zapalenie opon mózgowych ¹⁶³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19994813
Wirus CMV(on też tak jak HIV powoduje spadek komórek CD4+). W wielu publikacjach jest on czynnikiem sprawczym zamazanego widzenia ¹⁶⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16552465¹⁶⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19882555 ¹⁶⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18767494¹⁶⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24327723¹⁶⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15799746¹⁶⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12055459¹⁷⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9058611¹⁷¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23800125¹⁷²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27444308
Leishmanioza ¹⁷³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19882533¹⁷⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19198761
Przypadek osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna – doszło do tej osoby do retinopatii ze względu na wieloletnie przyjmowanie kortykosteroidów(oczywiście doszło do zapalenia pozagałkowych nerwów jak i też niewyraźnego widzenia). Takich badań,w których wykazano związek ze stanami zapalnymi jelit i problemami ze wzrokiem jest sporo. ¹⁷⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19440721 ¹⁷⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21122545¹⁷⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22767655¹⁷⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15168814¹⁷⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9883477
Borelioza – może spowodować neuropatię optyczną i tym samym zamazane widzenie ¹⁸⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19149119 ¹⁸¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17016151¹⁸²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26689876¹⁸³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23132459¹⁸⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25741803
Syndrom Fishera(z optyczną neuropatią) ¹⁸⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18833944
Aspergillus versicolor (w drugim badaniu dożylna liposomalna wersja Amfoterycyny B dała sobie z nim rade) ¹⁸⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17458801¹⁸⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16205976
Borrelia Hermsii(i na dodatek powoduje męty ciała szklistego) ¹⁸⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17016151
Toksokaroza / Toksokara (powoduje też męty ciała szklistego) ¹⁸⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21400060
U ludzi z AIDS i niskim poziomem komórek CD4+ ¹⁹⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21242846
Prawdopodobnie jaskra ¹⁹¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3516159/
Zapalenie mózgu spowodowane wirusem opryszczki (tutaj przez HSV-2) ¹⁹²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21113344
Możliwe, że choroba Castelmana wiąże się z zamazanym widzeniem ¹⁹³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20954588
Syfilis ¹⁹⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17196351¹⁹⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27811837 ¹⁹⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20532658¹⁹⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27389728
Candida i np.grzybicze zapalenie rogówki ¹⁹⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26286482¹⁹⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28414678 ²⁰⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16603250²⁰¹⁾sci-hub.tv/10.1016/j.annemergmed.2011.07.033 ²⁰²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25379398
Bardzo częste u osób z HIV/AIDS z syfilisem/kiłą ²⁰³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29069031 ²⁰⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29053397²⁰⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12645193
Gorączka chikungunya(spowodowana wirusem Chikungunya) ²⁰⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28957957 ²⁰⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28010143
Wirus EBV (Epstein Barra) ²⁰⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28030457²⁰⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8797536
POTS(zespół tachykardii posturalnej) – czyli jak na przykład wstajesz z krzesła i nagle słabniesz tak że robi Ci sie ciemno przed oczami i możesz zaraz upaść. ²¹⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26242228²¹¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15833184
MAC (czyli infekcja kompleksem mycobacterium avium) ²¹²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26201464
Infekcja oka amebą(Acanthamoeba) u osóby noszącej soczewki spowodowała niewyraźne widzenie ²¹³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26116606²¹⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8158668
Wirus HHV-6 ²¹⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24995045
Choroba Stargarda ²¹⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24509150
Leptospiroza ²¹⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16038755
Toksoplazma gondii ²¹⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12789599²¹⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14586227 ²²⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12971552²²¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8301676²²²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23001098
Zapalenie gałki ocznej spowodowane Candidą ²²³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12553368²²⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19463283²²⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15823682
Grzybicze zapalenie nosa i zatok ale też i ogólnie pleśń ²²⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21897686 ²²⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14612611
Zapalenie rogówki spowodowane e.coli ale też i różne inne nieprawidłowości tego elementu oka ²²⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19251154²²⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9520203
Nadczynność tarczycy(Choroba Gravesa Basedowa) ²³⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15944836²³¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1739399
Amyloidoza (powoduje także męty ciała szklistego) ²³²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15678760
Padaczka ²³³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15489401
Infekcja Klebsiella pneumoniae ²³⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10902231²³⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11092147
Nadmiar płytek krwi ²³⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9883477²³⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11025255
Lungworm(pasożyt płucny) powodująćy eozynofilie (większość jak nie wszystkie aktywne zakażenia pasożytami będą powodować ten stan) ²³⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14739022
Rzadko kiedy tj.w małym procencie przypadków – Mycoplasma pneumoniae ²³⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12380790 ²⁴⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11170938
Parkinson a zatem i prawdopodobnie niski poziom dopaminy ²⁴¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8771514 ²⁴²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28993094
Neuroborelioza ²⁴³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8646173²⁴⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25904254
Wirus Puumala (powodujący problemy z nerkami) ²⁴⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7742425
Możliwe że wirus zachodniego Nilu(w tym przypadku spowodował też męty ciała szklistego) ²⁴⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22784261
Dystrofia rogówki Fuchsa (przeważnie u starszych ludzi). Podejrzane za to są wirusy z grupy herpes, toksoplazmoza lub wirus różyczki ²⁴⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20625449²⁴⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16282147 ²⁴⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27195085²⁵⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23426927
Syndrom Vogt-Koyanagi-Harada(choroba autoimmunologiczna) ²⁵¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18569804 ²⁵²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27008848²⁵³⁾sci-hub.tv/10.1001/jamaophthalmol.2016.3831
Gruźlicze zapalenie opon mózgowych jak i sama gruźlica ²⁵⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26902066 ²⁵⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29018695
Wirus ebola ²⁵⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26293407
Możliwe że Zespół podkradania tętnicy podobojczykowej (subclavian steal syndrome) ²⁵⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23569564
Ataksja rdzeniowo-móżdżkowa (rzadka choroba genetyczna) ²⁵⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27143801
Choroba Devica (akurat w tym przypadku były bardzo wysokie przeciwciała przeciwko EBV…zresztą, w przypadku stwardnienia rozsianego które jest bardzo zbliżone do Devica także sprawcą w wielu przypadkach jest EBV) ²⁵⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2561581
Gronkowiec złocisty – infekcja w rogówce oka ²⁶⁰⁾jamanetwork.com/journals/jamaophthalmology/article-abstract/1882146?redirect=true
Zespół Arnolda Chiarego typu 1 (rzadkość,naśladujący Miastenie Gravis) ²⁶¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21364360
Zatrucie się związkami z drzewa hebanowego ²⁶²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25386392
Homocystenuria (bardzo rzadkie schorzenie – gromadzenie się homocysteiny w organizmie) ²⁶³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/myPMC4289800/
Neurobrucelloza ²⁶⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24949055
Candida pelliculosa ²⁶⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24656053 ²⁶⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29018733
Enterococcus faecalis(zapalenie gałki poprzez wcześniejsze zapalenie zastawkowe wsierdzia) ²⁶⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23936701

Inne przyczyny zamazanego widzenia

Hipoglikemia ²⁶⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19844250 ²⁶⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19170163²⁷⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1739395²⁷¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28753229
Nadmiernie pobudzone receptory muskarynowe i nikotynowe(poprzez nadmiar acetylocholiny lub innych substancji pobudzających układ przywspółczulny takich jak np.pestycydy). Przykład kobiety która wypiła coś czego nie powinna – mieszanine insektycydów które spowodowały zespół cholinergiczny. Spowodowało to między innymi zaburzone widzenie(zamazane) w tym i ślepotę.
²⁷²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20923394. Z kolei, o tym, że pestycydy powodują zaburzenia wzroku w tym zamazane widzenie badań jest multum. ²⁷³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18710090²⁷⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23835860 ²⁷⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15029319²⁷⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16180929²⁷⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15551369
Migrena ²⁷⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21049701²⁷⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25973449 ²⁸⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7672955
Problemy z glukozą(hiperglikemia) ²⁸¹⁾njmonline.nl/getpdf.php?id=609²⁸²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21532388 ²⁸³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16250706²⁸⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8376715
Długie przesiadywanie przed komputerem(ma to zapewe związek z suchym okiem/słabo nawilżonym) ²⁸⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21480937
Występuje często z aurami wzrokowymi i migrenami. ²⁸⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22116942 ²⁸⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25496701²⁸⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1473135
Traumatyczne(mechaniczne) uszkodzenie mózgu – także powoduje w/w problem. ²⁸⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22897509
Egzotropia(zez) ²⁹⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22864042
U osób z bardzo wysoką prolaktyną lub problemami z nerkami problemem może być także zamazane widzenie ²⁹¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22931996²⁹²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11054000
Nadmiernie duża ilość przeciwciał przeciwko receptorom acetylcholiny i/lub miastenia gravis ²⁹³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22393321²⁹⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20034896
Postać odwracalna tylnej encefalopatii(PRES) – może być wywołana przez nadmierne spożycie lukrecji – PRES może spowodować nadmiernie wysokie ciśnienie krwi i zamazane widzenie także uwaga na lukrecję w za wysokich dawkach. ²⁹⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21332974
Nadciśnieniowa encefalopatia pnia mózgu²⁹⁶⁾ ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20035144
Traumatyczne(mechaniczne) uszkodzenie mózgu ²⁹⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28162097²⁹⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29248884
Zawalenie metalem ciężkim – arsenem ²⁹⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17952786
Kwasica ketonowa ³⁰⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17908670
Za szybka redukcja poziomów glukozy u cukrzyków ³⁰¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19023224
Defekt nabłonka rogówki (towarzyszy temu także światłowstręt) ³⁰²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28595546
Zaburzenia pracy tarczycy(autoimmunologia) powoduje zespół suchego oka w tym i zamazane widzenie czy też suche gardło. ³⁰³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17487449
Kryształy cholesterolowe (cholesterol embolism) oderwane z płytki miażdzycowej, które dostały się do oka. ³⁰⁴⁾nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMicm0808384
Prawdopodobnie prolaktynemia (wysoki poziom prolaktyny) plus zmiana ciśnienia ³⁰⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12645849
Zakrzepica żył i zatok mózgowych(może wystąpić u kobiet karmiących piersią, w ciąży oraz u osób z trombofilią) – ³⁰⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23695969³⁰⁷⁾jamanetwork.com/journals/jamaophthalmology/article-abstract/2542213?redirect=true
Przypadek kobiety, która dostała retinopatii krwotocznej po operacji spondylozy lędzwiowej (trzeba założyć że ktoś tu nieźle spier… operację) oraz podobnych do napadów padaczki. ³⁰⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26099062
Przypadek człowieka, który miał niewyraźne widzenie po urządleniu pszczoły ³⁰⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26161915
Wysokie ciśnienie śródgałkowe (i jego zmiany dobowe) ³¹⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27977477
Zaćma(a ta przecież może powstać z nieleczonej cukrzycy) ³¹¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27413694 ³¹²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9588645
Krótkowzroczność a ona może być spowodowana insulinoopornością ³¹³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27063082
Prawdopodobnie udar niedokrwienny ³¹⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26266073
Bardzo wysokie ciśnienie krwi (w tym przypadku 256/160 mmHg) ³¹⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25932053
Porażenie nerwu czaszkowego ³¹⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25810862
Cukrzyca ³¹⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25374875³¹⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12951649³¹⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2387711
Zwyrodnienie spojówek ³²⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25210435
Przerwanie filmu łzowego (a za to odpowiedzialne mogą być przeciez stany zapalne/infekcje) co często występuje u osób z suchym okiem. ³²¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11095604
Niedobór beta hydroksylazy dopaminy (DBH) ³²²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20301647
Zapalenie błony naczyniowej oka ³²³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20541239
Hiperplazja przysadki z współwystępującą niedoczynnością tarczycy ³²⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23134822
Adrenalina(ciekawe, gdyż w przypadku hipoglikemii zostaje ona także nadmiernie pobudzona) ³²⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7204820
Chemioterapia która doprowadziła do neutropeni ³²⁶⁾academic.oup.com/cid/article/54/5/706/325122
Bardzo wysokie poziomy miedzi w organizmie ³²⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8907388
Silna reakcja alergiczna na niektóre pokarmy (tutaj na cebulę) ³²⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11270091
Toksyna botulinowa którą można zatruć się np.poprzez spożycie jedzenia z bakterią clostridium botulinum ³²⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12170559³³⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28524037
Zwapnienia tętnic /niewydolność nerek (zwapnienie tętnic wynika między innymi z niewydolności nerek). W ostatniej fazie niewydolności nerek pojawia się między innymi niewyraźne widzenie. ³³¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15384038 ³³²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27381309
Problemy z przysadką(ropień/stan zapalny) ³³³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15973069
Ukąszenie rogówki przez pszczołę ³³⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11731905
Niedobór androgenów prowadzi do zespołu suchego oka i również do zmazanego widzenia jak i innych problemów ze wzrokiem. ³³⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11134156
Zapalenie naczyń tarczy nerwu wzrokowego(ODV) ³³⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11011684
Retinopatia słoneczna(musiałbym się przez parenaście minut albo i godzin patrzeć centralnie w słońce) ³³⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10634003
Niedrożność żył siatkówki na skutek nadciśnienia jak i samo nadciśnienie wywołane z jakiegoś innego powodu ³³⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10211361³³⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9147789
Trombocytopenia (nadpłytkowść) ³⁴⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9263353
Zakrzepica zatoki potylicznej wraz z nadciśnieniem ³⁴¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27036927
Udar mózgu ³⁴²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29201538³⁴³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22518226
Niedokrwienie mózgu/zator ³⁴⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4150133/
Zatrucie toksynami morskimi ciguatera (spożyte np. z pokarmem) ³⁴⁵⁾mdedge.com/jfponline/article/79604/rare-diseases/nausea-blurry-vision-hallucinations-dx
Mutacja genu LCAT(gen acetyltransferazy lecytyno-cholesterolowej) co powoduje niski cholesterol HDL.³⁴⁶⁾ sci-hub.tv/10.1007/s10545-008-0853-6
Świecenie laserem po oczach(nawet takim zabawkowym) ³⁴⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22466425
Radioterapia w chorobie Gravesa-Basedowa ³⁴⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29110673³⁴⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28784908
Ugryzienie węża (tutaj akurat gatunki brazylijskie) ³⁵⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26808120
Długotrwałe używanie urządeń elektronicznych(komp.komórka,tablety itp etc.) ³⁵¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29450383 ³⁵²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29409625
Zatrucie jadem kiełbasianym ³⁵³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26377381

Co może pomóc w zamazanym wiedzeniu?

Blokery kanałów sodowych mogą działać terapeutycznie w przypadku zespołu suchego oka. (zwiększają one nawilżenie śluzówki oka) ³⁵⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22455658
Babka azjatycka (Plantago asiatica) pomaga w przypadku niewyraźnego widzenia(związanego z cukrzycą czy też stanami zapalnymi) ³⁵⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27649243
Palmitynian retinolu może być bardzo dobrą opcją w przypadku zamazanego widzenia u osób z syndromem suchego oka(zdecydowanie bardziej polecam naturalną witaminę A). ³⁵⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28694687
Siarczan magnezu (dożylny) pomaga w przypadku niewyraźnego widzenia. ³⁵⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16241034
Owoc jeżyny koreańskiej(Rubus coreanus) jest w stanie wyleczyć niewyraźne widzenie (leczy też problemy wątrobowe czy nerkowe). ³⁵⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21787855
Gigantyczne dawki witaminy A nie tylko likwidują białe plamki przed oczami po 6 miesiącach(tu akurat taki problem miał 15letni chłopak) ale i również likwidują suchość oka a więc i także zamazane widzenie. Problemy z wątrobą
mogą powodować zamazane widzenie(stany zapalne tego narządu czy też marskość). ³⁵⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25372429
Syndrom Gitelmana(objawia się hipomagnezemią i hipokalcemią). zatem niedobór magnezu i ewentualnie wapnia. ³⁶⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20370462
NAC(n-acetyl cysteina) pomaga w przypadku zamazanego widzenia(u osób z dysfunkcją gruczołów Meiboma). ³⁶¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20653477
Polygonum multiflorum(Rdest wielokwiatowy) przeciwdziała zamazanemu widzeniu (działa przeciwzapalnie, ponadto chroni przed neurotoksycznością glutaminianu). ³⁶²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27939422
W przypadku symptomów suchego oka omega 3 wykazuje dobrą skuteczność(a jeszcze lepiej jak doda się do tego antyoksydanty) – a jak wiadomo suche oko to jedna z przyczyn zamazanego widzenia(sam ten stan jest powodowany przez stan zapalny). ³⁶³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27279739³⁶⁴⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24421636³⁶⁵⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11346124³⁶⁶⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18545008³⁶⁷⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10612405³⁶⁸⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29284427 ³⁶⁹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20635605³⁷⁰⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26120302

Nakoniec, chciałbym Ci zaproponować 3 rzeczy które możesz dla siebie zrobić, aby zwiększyć szanse na szybkie pozbycie się zamazanego widzenia – pierwsza – zioło jiaogulan – nie tylko reguluje gospodarkę glukozowo-insulinową ale i także zapobiega zlepianiu się płytek krwii – to bardzo ważny aspekt w tym problemie. Druga – d3 i to nie w dawce typu 2-5tyś jednostek (dla dorosłego) a przez pierwszy miesiąc 30tyś jednostek wraz z k2 mk7 a najlepiej kombinacją mk4 z mk7 – d3 ma nie tylko właściwości przeciwwirusowe ale i również zwiększa poziomy wolnego testosteronu – hormonu, który jest na niskim poziomie u np.boreliozowców, u których najczęściej dochodzi do niewyraźnego widzenia na skutek między innymi w/w czynników. Obydwie w/w rzeczy mają oczywiście działanie przeciwzapalne. ³⁷¹⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8219678³⁷²⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20050857 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21154195 . Ostatnia rzecz – zioło stephania tetrandra – niedługo o niej artykuł – przenika przez barierę krew-siatkówka/oko – działa przeciwzapalnie i antyoksydacyjnie poprzez zahamowanie p-glikoproteiny – substancji która odpowiedzialna jest za ochronę przed toksycznością antybiotyków jak i ochrania między innymi mózg(barierę krew mózg) przed przenikaniem toksyn/ksenobiotyków i innego syfu. ³⁷³⁾ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24856768. Specjalnie nie rozpisalem się tutaj o rzadnej infekcji, gdyż tematy te są zbyt obszerne…

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura[+]

Literatura
⇧1	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19147167
⇧2	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16705506
⇧3	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7836721
⇧4	Vol 344 September 17 1994 The Lancet, S.Zielen, P.Ahrens, D.Hofmanm, Department of Paediatrics, J W Goethe-Universitat Germany
⇧5	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25298771
⇧6	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19252777
⇧7	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22707604
⇧8	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18411713
⇧9	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27285286
⇧10	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27698716
⇧11	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21210332
⇧12	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21371832
⇧13	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22405644
⇧14	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22574416
⇧15	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12660705
⇧16	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14615641
⇧17	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12038730
⇧18	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27079408
⇧19	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24712825
⇧20	tandfonline.com/doi/abs/10.1080/02688690701658745?journalCode=ibjn20
⇧21	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21514762
⇧22	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25372334
⇧23	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26298392
⇧24	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27439780
⇧25	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27579830
⇧26	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15543927
⇧27	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9923582
⇧28	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26425930
⇧29	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28069784
⇧30	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16705522
⇧31	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17436211
⇧32	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22689727
⇧33	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15503746
⇧34	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17825695
⇧35	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22611506
⇧36	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17368274
⇧37	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7880795
⇧38	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10947009
⇧39	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11315123
⇧40	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15129841
⇧41	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28033546
⇧42	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10636407
⇧43	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15500419
⇧44	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16225103
⇧45	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14971863
⇧46	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16212560
⇧47	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16148433
⇧48	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16507621
⇧49	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3777588
⇧50	ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1856525/
⇧51	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12536063
⇧52	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10834782
⇧53	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17922784
⇧54	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8369593
⇧55	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26782971
⇧56	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27515567
⇧57	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22493373
⇧58	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3322955
⇧59	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3504259
⇧60	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6873137
⇧61	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7510810
⇧62	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8530278
⇧63	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8597272
⇧64	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9006372
⇧65	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3053569
⇧66	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9858012
⇧67	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7825422
⇧68	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6873322
⇧69	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20443647
⇧70	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24225327
⇧71	ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4159247/
⇧72	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25830925
⇧73	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26008865
⇧74	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25939673
⇧75	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27873748
⇧76	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28147928
⇧77, ⇧120, ⇧271	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28753229
⇧78	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29054032
⇧79	ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4683896/
⇧80	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19123171
⇧81	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21544985
⇧82	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16409214
⇧83	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28841060
⇧84	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28789573
⇧85	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20233105
⇧86	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7624259
⇧87	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8459963
⇧88	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1643676
⇧89	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1666873
⇧90	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2256494
⇧91	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22489855
⇧92	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22957932
⇧93	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27296769
⇧94	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25259862
⇧95	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25143312
⇧96	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/991128
⇧97	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26585973
⇧98	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12197261
⇧99	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22470734
⇧100	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27790116
⇧101	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26075123
⇧102	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28343900
⇧103	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28275605
⇧104	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10070508
⇧105	pl.wikipedia.org/wiki/Schwannoma
⇧106	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26180689
⇧107	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27511749
⇧108	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16990651
⇧109	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25390785
⇧110	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28322732
⇧111	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25284097
⇧112	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21271254
⇧113	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21193351
⇧114	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26267525
⇧115	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28924290
⇧116	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12614767
⇧117, ⇧268	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19844250
⇧118, ⇧269	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19170163
⇧119, ⇧270	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1739395
⇧121	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20064203
⇧122	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22927729
⇧123	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22516098
⇧124	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21267628
⇧125	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21220684
⇧126	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27330461
⇧127	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25356231
⇧128	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11137430
⇧129	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9499776
⇧130	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25756063
⇧131	pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_Susaca
⇧132	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22454036
⇧133	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22136568
⇧134	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27577846
⇧135	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11589889
⇧136	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9195078
⇧137	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6089128
⇧138	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3965025
⇧139	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17068470
⇧140	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1964635
⇧141	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24932179
⇧142	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25391111
⇧143	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21769537
⇧144	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21537076
⇧145	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7616585
⇧146	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28097453
⇧147	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23908709
⇧148	pl.wikipedia.org/wiki/Kryptokokoza
⇧149	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23457857
⇧150	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8966238
⇧151	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20376095
⇧152	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21052679
⇧153	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28115874
⇧154	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21034303
⇧155	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21315576
⇧156	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25390910
⇧157	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29103182
⇧158	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20482387
⇧159	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19827343
⇧160	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27571425
⇧161	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20108574
⇧162	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15549350
⇧163	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19994813
⇧164	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16552465
⇧165	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19882555
⇧166	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18767494
⇧167	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24327723
⇧168	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15799746
⇧169	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12055459
⇧170	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9058611
⇧171	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23800125
⇧172	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27444308
⇧173	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19882533
⇧174	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19198761
⇧175	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19440721
⇧176	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21122545
⇧177	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22767655
⇧178	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15168814
⇧179, ⇧236	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9883477
⇧180	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19149119
⇧181, ⇧188	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17016151
⇧182	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26689876
⇧183	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23132459
⇧184	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25741803
⇧185	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18833944
⇧186	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17458801
⇧187	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16205976
⇧189	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21400060
⇧190	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21242846
⇧191	ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3516159/
⇧192	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21113344
⇧193	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20954588
⇧194	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17196351
⇧195	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27811837
⇧196	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20532658
⇧197	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27389728
⇧198	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26286482
⇧199	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28414678
⇧200	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16603250
⇧201	sci-hub.tv/10.1016/j.annemergmed.2011.07.033
⇧202	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25379398
⇧203	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29069031
⇧204	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29053397
⇧205	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12645193
⇧206	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28957957
⇧207	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28010143
⇧208	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28030457
⇧209	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8797536
⇧210	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26242228
⇧211	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15833184
⇧212	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26201464
⇧213	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26116606
⇧214	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8158668
⇧215	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24995045
⇧216	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24509150
⇧217	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16038755
⇧218	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12789599
⇧219	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14586227
⇧220	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12971552
⇧221	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8301676
⇧222	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23001098
⇧223	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12553368
⇧224	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19463283
⇧225	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15823682
⇧226	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21897686
⇧227	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14612611
⇧228	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19251154
⇧229	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9520203
⇧230	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15944836
⇧231	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1739399
⇧232	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15678760
⇧233	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15489401
⇧234	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10902231
⇧235	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11092147
⇧237	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11025255
⇧238	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14739022
⇧239	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12380790
⇧240	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11170938
⇧241	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8771514
⇧242	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28993094
⇧243	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8646173
⇧244	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25904254
⇧245	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7742425
⇧246	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22784261
⇧247	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20625449
⇧248	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16282147
⇧249	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27195085
⇧250	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23426927
⇧251	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18569804
⇧252	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27008848
⇧253	sci-hub.tv/10.1001/jamaophthalmol.2016.3831
⇧254	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26902066
⇧255	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29018695
⇧256	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26293407
⇧257	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23569564
⇧258	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27143801
⇧259	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2561581
⇧260	jamanetwork.com/journals/jamaophthalmology/article-abstract/1882146?redirect=true
⇧261	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21364360
⇧262	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25386392
⇧263	ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/myPMC4289800/
⇧264	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24949055
⇧265	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24656053
⇧266	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29018733
⇧267	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23936701
⇧272	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20923394
⇧273	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18710090
⇧274	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23835860
⇧275	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15029319
⇧276	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16180929
⇧277	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15551369
⇧278	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21049701
⇧279	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25973449
⇧280	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7672955
⇧281	njmonline.nl/getpdf.php?id=609
⇧282	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21532388
⇧283	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16250706
⇧284	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8376715
⇧285	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21480937
⇧286	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22116942
⇧287	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25496701
⇧288	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1473135
⇧289	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22897509
⇧290	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22864042
⇧291	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22931996
⇧292	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11054000
⇧293	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22393321
⇧294	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20034896
⇧295	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21332974
⇧296	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20035144
⇧297	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28162097
⇧298	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29248884
⇧299	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17952786
⇧300	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17908670
⇧301	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19023224
⇧302	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28595546
⇧303	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17487449
⇧304	nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMicm0808384
⇧305	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12645849
⇧306	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23695969
⇧307	jamanetwork.com/journals/jamaophthalmology/article-abstract/2542213?redirect=true
⇧308	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26099062
⇧309	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26161915
⇧310	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27977477
⇧311	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27413694
⇧312	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9588645
⇧313	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27063082
⇧314	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26266073
⇧315	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25932053
⇧316	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25810862
⇧317	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25374875
⇧318	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12951649
⇧319	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2387711
⇧320	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25210435
⇧321	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11095604
⇧322	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20301647
⇧323	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20541239
⇧324	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23134822
⇧325	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7204820
⇧326	academic.oup.com/cid/article/54/5/706/325122
⇧327	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8907388
⇧328	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11270091
⇧329	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12170559
⇧330	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28524037
⇧331	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15384038
⇧332	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27381309
⇧333	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15973069
⇧334	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11731905
⇧335	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11134156
⇧336	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11011684
⇧337	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10634003
⇧338	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10211361
⇧339	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9147789
⇧340	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9263353
⇧341	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27036927
⇧342	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29201538
⇧343	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22518226
⇧344	ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4150133/
⇧345	mdedge.com/jfponline/article/79604/rare-diseases/nausea-blurry-vision-hallucinations-dx
⇧346	sci-hub.tv/10.1007/s10545-008-0853-6
⇧347	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22466425
⇧348	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29110673
⇧349	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28784908
⇧350	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26808120
⇧351	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29450383
⇧352	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29409625
⇧353	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26377381
⇧354	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22455658
⇧355	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27649243
⇧356	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28694687
⇧357	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16241034
⇧358	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21787855
⇧359	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25372429
⇧360	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20370462
⇧361	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20653477
⇧362	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27939422
⇧363	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27279739
⇧364	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24421636
⇧365	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11346124
⇧366	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18545008
⇧367	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10612405
⇧368	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29284427
⇧369	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20635605
⇧370	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26120302
⇧371	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8219678
⇧372	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20050857
⇧373	ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24856768

Podziel się tym artykulem na facebooku:

Zaszufladkowano do kategorii Choroby, Zdrowie bez tajemnic | 4 komentarze

Recenzja książki „Jak żyć z chorobą Gravesa-Basedowa? Poradnik dla pacjenta”

Opublikowano 22 maja, 2017

Jak żyć z chorobą Gravesa Basedowa to książka wydana przez ProMedica Polska – napisana przez 2 lekarzy z czego 1 z nich choruje na tą chorobę. Nie będę rozpisywał się odnośnie jakie to piękne ilustracje zawiera(bo tak naprawdę ich nie zawiera) czy jak ładnie jest oprawiona tylko od razu przejdę do sedna – najwartościowsze i ewentualnie ciekawe dla siebie czy dla Ciebie wzmianki w tej książce + dodałem jakieś drobne komentarze od siebie…

Twierdzą, że do choroby Graves-Basedowa potrzeba sztabu lekarzy specjalistów i wymieniają z 6(co jest totalnie bez sensu bo jeden z drugim będą się wykluczać) jednak nie pojawiają się moim zdaniem 3 główne tj. zakaźnik, genetyk i immunolog
Cały czas wspominają, że to choroba autoimmunologiczna i ani słowa o potencjalnych infekcjach
Twierdzą, że obniżenie hormonów syntetykami czasami zaleczy samoistnie chorobę(a jest tyle produktów naturalnych w tym ziół które mogą to zrobić bez skutków ubocznych)
Zapotrzebowanie na jod w czasie ciąży rośnie
Nie odradzają całkowicie wyeliminowania cukru. Nie mają moim zdaniem pomysłu na dietę.
Jest duży problem z rozkładem alkoholu w tej chorobie(wspierałbym ją B1, B5 i molibdenem oraz ostropestem i kurkumą liposomalną w celu ochronu oczu i pobudzenia receptora FXR chroniącego wątrobę). W tej chorobie pierwszą infekcją jaką bym podejrzewał to przerost grzyba Candida z tego względu iż jest problem z przetwarzaniem alkoholu(oczywiście może to też być problem z genem ALDH2 który jest za to częściowo odpowiedzialny).
Leki hamujące wytwarzanie hormonów mocno obciążają wątrobę
Nie opalać się za długo, sport i sauna raczej nie,z czasem po ustapieniu choroby można je wdrożyć
Zespół cieśni nadgarstka to może być nie doczynnosć tarczycy
Spięte mięśnie karku to samo zaparcia, po posiłkowe mocne spadki glukozy, afty, niska ilość białych krwinek, zwiększona wrażliwość na zimno to symptomy choroby Gravesa Basedowa.
Polecają terapię radiojodem + antykoncepcja 6miesięcy + syntetyczne hormony tarczycy – jak dla mnie totalna porażka
W tej chorobie tarczyca może mieć rozmiar nawet 60ml
Podejrzewa się, że Shigella, yersinia enterocolitica ewentualnie chlamydia oraz duże dawki jodu(np.tomografia komputerowa z kontrastem) czy też palenie może wywoływać chorobę Gravesa-Basedowa.
Nadmiernie pobudzony układ odpornościowy wywołuje Gravesa-basedowa a jego stłumienie cofa tą chorobę
CRH pobudzając nadmiernie ACTH pobudza kortyzol a przez to pobudzona jest cytokina zapalna Il-1 co rozregulowywuje cały układ odpornościowy
Podejrzewa się, że niski estrogen i progesteron u kobiet po ciąży wywołuje chorobę Gravesa-Basedowa
U mężczyzn z Graves-Basedowem notuje się niskie poziomy testosteronu i DHEA stąd starsi mężczyźni przechodzą tą chorobę znacznie gorzej niż młodsi
Progesteron i testosteron jeśli jest w normie, pełni funkcję immunosupresyjne(tłumiące) układ odpornościowy
Dodatnie przeciwciała przeciwko TSH(TRAb) to wysokie ryzyko choroby Gravesa-Basedowa lub Hashimoto
Receptory TSH na które oddziałują przeciwciała w chorobie Gravesa-Basedowa są nie tylko na tarczycy, ale i także w oczodołach stąd problemy oczne jak między innymi wytrzeszcz gałek ocznych.

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Podziel się tym artykulem na facebooku:

Układ odpornościowy cz.4 – Limfocyty Th17 – regulator ukladu immunologicznego – co powoduja?jak je kontrolowac?

Opublikowano 3 października, 2016

limfocyty th17

Komorki pomocnie T (T helper) rozpoczynaja 'swoje zycie’ jako komorki Th0, ktore nastepnie przeksztalcaja sie w limfocyty th1, th2 albo Th17. Niedojrzale komorki T moga stac sie komorkami zapalnymi Th17 lub przeciwzapalnymi Treg(T regulacyjne). Osoby, ktorych trapia stany zapalne, beda chcialy, aby Th0 przeksztalcaly sie w Treg, natomiast Ci, ktorzy cierpia na niedobor stanow zapalnych(np. zaawansowana kandydoza) do Th17.

Jedna z cytokin zapalnych, ktora moze przyczynic sie powstawania cytokin zapalnych Th17 jest np. Il-1beta(zwieksza ona poprostu produkcje Th17 zamiast produkcje Treg). Taka sama 'moc’ maja wysokie poziomy cytokiny zapalnej IL-6 oraz TGF-beta.

Jedno z badan pokazuje, ze IL-17 jest powiazane z odpowiedzia alergiczna, aktywuje wytwarzanie wielu substancji zapalnych takich jak IL-6,IL-1, TGF-beta,TNF alfa, IL-8, MCP-1 i PGE2 w wielu typach komorek. Uwanianie sie w/w czynnikow zapalnych powoduje miedzyinnymi takie problemy jak zwezenie drog oddechowych (co ma miejsce u astmatykow).
Co ciekawe komorki Th17 maja swoj rytm dobowy (zmienia sie ich aktywnosc w trakcie dnia i nocy). Zwiekszona ich produkcja nastepuje w nocy ok.polnocy, nizsza ok.poludnia.
Limfocyty Th17 produkuja cytokiny zapalne IL-17 jak i rowniez TNF-alfa.
IL-17 zwiekszaja kynurenine (tak samo zwieksza ja kortyzol, IL-1, TNF czy tez wysoki interferon gamma czyli cale ramie limfocytow Th1). Kynurenina bez problemow przekracza bariere krew-mozg, moze powodowac drgawki. Dowiedziono ze powoduje stres oksydacyjny na poziomie komorkowym co prowadzi do uszkodzenia komorki. Niskie poziomy tego kwasu sa jak najbardziej ok (przewaznie sprawdza sie stosunek kwasu kynureninowego vs kwas chinolinowy). Jednak bardzo wysokie poziomy kynureniny sa bezposrednio powiazane z chorobami neurodegeneracyjnymi jak np.Alzheimer, choroba Parkinsona, Huntingtona czy udar mózgu oraz chorobami psychicznymi, takimi jak schizofrenia i depresja(wysoki poziom to Alzheimer,schizofrenia, zespol Downa czy IBS, niski poziom choroba Parkinsona). Stwierdzono ponadto, że zwiększenie ilości kwasu kynureninowego w mózgu powoduje zaburzenie procesów uczenia się i uwagi. Ponadto kwas kynureninowy blokuje receptory NMDA, AMPA, glutaminianiu i receptory nikotynowe – stad wlasnie zaburzenia uczenia sie i uwagi. Wyregulowanie tego kwasu (co potwierdzaja badania) pozytywnie wplywa na funkcje kognitywne u osob z chorobami autoimmunologicznymi/neurodegeneratywnymi (wiedza o tym doskonale rodzice autystow kierujac sie chociazby wynikami badania OAT).

Jak juz wczesniej wspomnialem limfocyty Th17 nie zawsze sa zle – negatywnie dzialaja tylko w przypadku ich nadprodukcji/nadaktywnosci. Badania pokazuja ze dobrze radza sobie z infekcjami grzybicznymi(oraz pozakomorkowymi infekcjami bakteryjnymi), a ich niedobor praktycznie nie pozwala na wygrana z grzybica(stad niektore osoby na forum fungidia mecza sie latami z Candida).

Dowiedziono takze, ze u ludzi z alergiami pokarmowymi, wystepuje slaba produkcja IL-17. Podkresla sie wiec role IL-17 jako potencjalnego markera nietolerancji pokarowych.
Wykazano takze, ze poziomy IL-17A sa wysokie u ludzi z ciezkim bezdechem sennym natomiast niskie w przypadku lekkiego snu.

Z jakimi chorobami bezposrednio kojarzy sie zwiekszone poziomy limfocytow Th17?
– Zapalenie blony naczyniowej oka
– Cukrzyca typu 1
– Niektore przypadki IBS

– Hashimoto
– choroba Gravesa-Basedowa
– Stwardnienie rozsiane
– Bezdech senny(tutaj tez moze byc odwrotnie – bezdech senny moze powodowac podwyzszenie Th17)
– Niektore przypadki tradziku, luszczycy i egzemy
– Bialaczka, szpiczak mnogi

– Reumatoidalne zapalenie stawow – RZS
– Wspomniana juz wyzej astma
– Stany zapalne drog oddechowych
– Choroba Lesniowskiego-Crohna
– Estradiol hamuje odpowiedz komorkowa Th17.

– Fibromyalgia(ta choroba akurat powoduje wzrost IL-17A)
– Osteoporoza
– Bezplodnosc u kobiet (nadreaktywny uklad odpornosciowy moze atakowac plemniki)
– Chroniczna borelioza zwieksza cytokiny IL-6, IL-1b, IL-23 oraz TGF beta. Zwieksza to limfocyty Th17 doprowadzajac np. do zapalenia stawow/artretyzmu.

Jakie czynniki zwiekszaja Th17?
– Przewlekly stres psychiczny/niepokoj. Przewlekly stres powoduje 'odpornosc’ na kortyzol/glikokortykosteroidy. Na dodatek powoduje to pogorszenie stanow autoimmunologicznych. Wyzszy poziom kortyzolu moze stlumic uklad immunologiczny. Stres powoduje, ze uwalniana jest epinefryna oraz zwieksza poziomy Th17, ktore staja sie dominujace w organizmie. Tacy ludzie nie dosc ze produkuja spore ilosci cytokin IL-17 to na dodatek inne cytokiny zapalne takie jak TNF alfa. U zdrowych ludzi, glikokortykosteroidy/kortyzol obnizaja nadmierna aktywacje limfocytow Th17 – niestety nie u osob mocno zestresowanych/niespokojnych/lekliwych, gdyz sa oni odporni na dzialanie glikokortykosteroidow. Rowniez adrenalina, ktora jest agonista receptora Beta2-AR, wzmaga odpowiedz IL-17. Tak samo robia to leki astmatyczne…
– Otylosc
– Dieta bardzo bogata w sol

– Wolne rodniki
– Bardzo intensywne cwiczenia/maratony
– Oleje do smazenia(chodzi o oleje rafinowane)/papierosy
– Zaklocenia rytmu dobowego
– Gluten
– Wirus grypy
– Aldosteron – zwieksza cisnienie krwi. Zdecydowanie promuje powstawanie limfocytow Th17
– Insulina(nadmiar)
– IGF-1

– Hormony takie jak leptyna(ktora jest z kolei podwyzszona u ludzi otylych)
– Adiponektyna (zwieksza komorki Th1 i Th17). Jest ona z kolei podwyzszona u niektorych ludzi chudych. Hormon ten jest znany ze swoich skutkow ubocznych zwiekszajacych wrazliwosc na insuline i z wlasciwosci przeciwnowotworowych. Jednakze moze byc takze markerem poczatku niektorych chorob sercowo-naczyniowych, wykazano ze jest bardzo aktywna w tkankach w stanie zapalnym u pacjentow z reumatoidalnym zapaleniem stawow / RZS i u osob z chorobami jelita grubego

Jakie suplementy(i inne rzeczy) zwiekszaja Th17?

– Probiotyczne bakterie takie jak L.casei, S.boulardii, Bacillus Subtilis – wszystkie zwiekszaja IL-17
– Rtec, Kadm, Arszenik i Olow
– infekcja bakteria Chlamydia

– Nadmiar jodu – wysokie poziomy prowadza do szybkiego podniesienia limfocytow Th1. Sam nie przekraczam 1 mg dziennie w 2 podzielonych dawkach.
– Tryptofan (wylaczajac enzym IDO)
– NAD+/Niagen – zwieksza Th17 i Th1 ale zmniejsza tez ich zdolnosc do powodowania chorob
– Oporna skrobia (np.niedojrzale banany czy uprzednio moczone i ugotowane i schlodzone platki owsiane)

Jak zahamowac Limfocyty Th17 i cytokine IL-17?
Rzeczy, ktore hamuja limfocyty Th1 przewaznie tez hamuja Th17. Cytokina IL-17 jest uwalniana przez limfocyty Th17,wiec blokujac je, blokujemy odrazu Il-17 i niedopuszczamy do dalszych szkod ktore one wyrzadzaja. Ponadto istnieja 2 bialka ktore umozliwaja powstawanie cytokiny IL-17 – STAT3 oraz czynnik transkrypcyjny Nf-kappaBeta(takze ich blokada automatycznie blokuje IL-17).

Co zmniejsza Th17?

– Lit hamuje Th1 ale nie hamuje Th17
– olej rybny (zmniejsza zarowno IL-6R jak i IL-23R)
– Lekkie cwiczenia
– Tlenek azotu (nie obniza Th1)

– Wyregulowanie rytmu dobowego
– Kielki brokulow/sulforafan
– Slonce/promienie UV
– Melatonina
– GABA(A)
– Witamina A/retinol

– Kortyzol
– Estradiol/Estrogen
– Progesteron
– Witamina D3
– Herbata jasminowa oraz EGCG (moje topowe ziolka w postaci naparow)
– Andrographis(a to z kolei topowe ziolo w postaci nalewki)
– Olej z czarnuszki

– Bakterie probiotyczne takie jak L.salivarius, L.plantarum
– Kurkumina
– Berberyna(potwierdzone nawet w badaniach klinicznych)
– Fisetyna(flawonoid wystepujacy miedzyinnymi w truskawkach)
– Tarczyca bajkalska/bajkalina
– Epimedium/ikaryna
– Apigenina
– Lukrecja
– Honokiol(np. z Magnoli)
– Artemesina

– NAG
– Ekstrakt z pestek winogron
– Boswelia
– R-ALA
– Lonicera Japonica
– Wszystko co hamuje bialko STAT3(jakby nie patrzec jest to b.wazna substancja bez ktorej limfocyty Th17 nie moga byc produkowane – to co hamuje STAT3 przedstawie w innym artykule)
– zmniejszenie cytokin IL-1beta, IL-6, bialka STAT1, obnizenie czynnika transkrypcyjnego HIF1a, zwiekszenie receptorow PPAR gamma i PPAR delta, zwiekszenie cytokiny przeciwzapalnej IL-10

– Zwiekszenie interferonow beta

STAT3 to bialko, ktore wiaze sie z DNA i zwieksza ekspresje genow. Wykazuje ono wazna role w przypadku chorob autoimmunologicznych, stanow zapalnych(i chorob z nimi zwiazanych) oraz w przypadku niektorych nowotworow. Inna substancja blokujaca wytwarzanie Th17 jest kinaza mTOR(ta sama ktora przyczynia sie do rozbudowy masy miesniowej, a ktorej hamowanie wydluza zycie czlowieka). Zwiekszony poziom mTOR promuje Th1 i Th17 przyczyniajac sie miedzyinnymi do stanow zapalnych w jelitach oraz naturalnie innych problemow zwiazanych ze stanami zapalnymi. W/w kinaza zwieksza takze czynnik HIF1 alfa(kinaza mTOR zwieksza glikolize przy udziale HIF1 alfa co przyczynia sie do namnazania komorek Th17) ktory z kolei zwieksza Th17 takze hamowanie mTOR jest kolejna metoda na obnizenie zarowno Th1 jak i Th17.

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

cornetis.pl/artykul/3113.html
naukadlazdrowia.pl/kwas-kynureninowy-co-to-jest
phmd.pl/fulltxthtml.php?ICID=16585
czytelniamedyczna.pl/4848,receptory-betaadrenergiczne-w-sercu-na-marginesie-nagrody-nobla-z-chemii-w-2012.html

nature.com/ncomms/2014/141007/ncomms6101/full/ncomms6101.html

cell.com/cell-reports/fulltext/S2211-1247(12)00064-2

hindawi.com/journals/ecam/2011/548086/fig1/

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19154614/

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3915289/

en.wikipedia.org/wiki/Kynurenic_acid

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20336058

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21085185?dopt=Abstract

sciencedaily.com/releases/2013/11/131107170632.htm

plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0047244#abstract0

nature.com/mi/journal/v7/n6/full/mi201417a.html

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18354038

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24193199

biomedcentral.com/1471-2466/14/84

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21338381

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24211715

plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0068446

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21905024

jimmunol.org/cgi/content/meeting_abstract/188/1_MeetingAbstracts/123.30

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22331486

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20058616

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20583102

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3704106/

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3299089/

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18768865/

discoverymedicine.com/Spyros-I-Siakavellas/2012/10/26/role-of-the-il-23-il-17-axis-in-crohns-disease/

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23345934

biomedcentral.com/1471-2466/14/84

plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0105238

jleukbio.org/content/92/6/1187.full

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18432274

link.springer.com/article/10.1007%2Fs12032-013-0732-3

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24021410

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3787652/

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22511335

humrep.oxfordjournals.org/content/28/12/3283.abstract

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18975343

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23370232

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20447453

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23370232

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20447453

onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/eji.201242613/abstract

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20621581

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20865305

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3148409/

jimmunol.org/cgi/content/meeting_abstract/190/1_MeetingAbstracts/115.5

plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0074722

pnas.org/content/111/33/12163/suppl/DCSupplemental

onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/eji.200838893/pdf

medpagetoday.com/Rheumatology/GeneralRheumatology/40685

sciencedaily.com/releases/2013/11/131107170632.htm

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22428018

jem.rupress.org/content/211/12/2397.short?rss=1&utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24391210

jimmunol.org/content/188/6/2592.long

jimmunol.org/content/184/1/191.abstract

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24033914

link.springer.com/article/10.1007/s12011-014-9958-y

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19635913

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17136028

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23086919

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21970527

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24038094

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3787652/

pnas.org/content/109/4/1222.long

en.wikipedia.org/wiki/T_helper_17_cell

lsresearch.thomsonreuters.com/maps/2748/

plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0052658

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23864512

utsouthwestern.edu/newsroom/news-releases/year-2013/nov/immune-clock-hooper.html

sciencedirect.com/science/article/pii/S001448861300304X

journal-inflammation.com/content/8/1/6

plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0054895

jimmunol.org/cgi/content/meeting_abstract/184/1_MeetingAbstracts/97.15

atsjournals.org/doi/abs/10.1164/ajrccm-conference.2012.185.1_MeetingAbstracts.A3860

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23720815

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23186919

humrep.oxfordjournals.org/content/28/12/3283.abstract

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22193289

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23203561

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24033914

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3197781/

hindawi.com/journals/ecam/2011/548086/

bloodjournal.org/content/111/3/1013?sso-checked=true

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20215335

plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0047244

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23500387

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23482469

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23064699

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23292349

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24176234

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19386399

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20034219

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22290391

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25269538

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21965673

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24193199

plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0078843

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20933009

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24469975

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23261528

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23550596

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24060907

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20889543

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24447171

wjgnet.com/1007-9327/full/v17/i8/976.htm

hindawi.com/journals/ecam/2011/548086/tab1/

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22641478

nature.com/jid/journal/v130/n5/full/jid2009399a.html

nature.com/jid/journal/v130/n5/fig_tab/jid2009399f6.html#figure-title

sciencedirect.com/science/article/pii/S104346661200748X

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23261528

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3135370/

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20406305

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19737866

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17277312

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3928092/

ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3135370/

Podziel się tym artykulem na facebooku:

Zaszufladkowano do kategorii Zdrowie bez tajemnic | 4 komentarze

Rehmannia glutinosa – roślina orkiestra

Opublikowano 31 lipca, 2016

Rehmannia glutinosa/Fox Glove/DiHuang

Skład: glikozydy irydoidowe (katalpol, aukubina, melittozyd i remaniozydy A-D. Poza tym opisano występowanie 6 estrów pochodnych ajugolu i kwasów p-ferulowego, p-kumarowego, wanilinowego, p-hydroksybenzoesowego i innych oraz monoterpenowych glikozydów – remanozydy A, B i C. W surowcu występuje też bogata frakcja steroli (ß-sitosterol, kampesterol i inne).

Kiedyś kolega (programista języka PHP) powiedział mi, że nie tworzy grafiki www – tylko i wyłącznie programuje – nie jest człowiekiem orkiestrą, który specjalizuje się we wszystkim – jego fach to było tylko i wyłącznie programowanie. Z rehmannią natomiast jest odwrotnie – nie można jej przypisać strikte leczniczego działania w przypadku jednej infekcji czy choroby – jest dobra jako wspomagacz praktycznie do wszystkiego – stąd tytuł posta – Rehmannia – roślina orkiestra. Ogólnie oficjalnie dostępnych badań nt.tej rośliny jest ok.440 – przejrzałem je wszystkie – przejrzałem także badania poboczne dotyczące związków w niej występujących – zatem miłego czytania…

– Kwas ferulowy i cholina wykazują polepszenie właściwości kognitywnych poprzez zwiększenie poziomu acetylocholinotransferazy.
– Związki takie jak kwas kawowy,kwas chlorogenowy,ferulowy i galusowy wykazują właściwości przeciwbólowe
– Kwas benzoesowy zawarty w Rehmanni w badaniach laboratoryjnych wykazuje właściwości znieczulające
– Luteolina w nim zawarta wykazuje właściwości hamujące kolagenazę czyli metaloproteinazy(MMP) – takie metaloproteinazy jak MMP2 i MMP9 są silnie pobudzanie w przebiegu zakażenia bakterią borelii powodując problemy neurologiczne a zwłaszcza zapalenia stawów, MMP9 rozszczelnia barierę krew-mózg(o metaloproteinazach pare słów napisałem już tutaj i tutaj)
– Takie związki jak kwas ferulowy, cytrynowy, kawowy czy apigenina(więcej o apigeninie pisałem już tutaj) wykazują właściwości przeciwzakrzepowe
– Apigenina zawarta w Rehmanni z kolei wykazuje b.dobre właściwości przeciwzapalne w przypadku zapalenia stawów (np. w Boreliozie, Bartonelli, RZS) – pobudza ona wzrost nowej chrząstki w stawach(jest aktywatorem kanału jonowego TRPV4-naśladuje to efekt działania fizycznego ruchu). Jak wiadomo bez jakiegokolwiek ruchu nie pobudzi się regeneracji i wzrostu chrząstki stawowej stąd jest to b.przydatna właściwość dla tych których choroby powaliły na tyle, że nie mogą się ruszyć z łóżka
– Apigenina stymuluje neurogenezę i tworzenie nowych neuronów (sprzyja to pamięci i koncentracji) jak i również wykazuje działanie przeciwnowotworowe
– Należy pamiętać, że przyswajanie apigeniny jest wyższe w obecności piperyny(zawartej w pieprzu)
– Kwas kawowy jak i chlorogenowy zawarte w Rehmanni wykazuje działanie antydepresyjne b.pomocne przy wielu chorzeniach(chociażby w przewlekłej kandydozie)
– Kwas Chlorogenowy wykazuje działanie hipoglikemiczne(b.ważne u cukrzyków lub ludzi z insulinoopornością w tym i w autoagresji)
– Apigenin i luteolin posiadają właściwości estrogenne
– Rehmannia obniża ciśnienie krwi
– Kwas chlorogenowy wykazuje właściwości przeciwwrzodowe
– Mnogość kwasów i związków(apigenina, luteolina, kwas galusowy, kawowy, ferulowy, digitoxin, gitoxin czy kwas chlorogenowy) wykazują właściwości przeciwwirusowe gdzie apigenina, luteolina i kwas galusowy wykazują w badaniach właściwości hamujące w przypadku wirusa HIV oraz wirusa zapalenia wątroby typu C
– Apigeninę wykazuje antagonistyczny wpływ na GABA i kanały NMDA(in vitro)
– Rehmannie bym raczej odradzał u kobiet i mężczyzn planujących założenie rodziny(ze względu na kwas kumarowy wykazujący właściwości 'antifertility’ czyli obniżające/hamujące płodność)
– Substancje takie jak apigenina, kwas galusowy i luteolin mają właściwości relaksacyjne dla mięśni szkieletowych
– Nadczynność tarczycy pogorszy lecznicze właściwości Rehmanni
– Apigenina w nim zawarta hamuje syntezę tlenku azotu(in vitro)
– W takich chorabach jak Miastenia, Borelioza, Stwardnienie zanikowe boczne, Stwardnienie rozsiane rzadziej lub częściej dochodzi do paralizów, problemów z czuciem mięśni/elementów ciała – winowajcą takiego stanu są naturalnie procesy zapalne oraz problemy z Acetylocholina – z jej transportem,receptorami oraz samym neuroprzekaźnikiem jak i jego enzymem blokującym. Przy wysokich stanach zapalnych należy je naturalnie zbić jak najszybciej, gdyż podkręcają one acetylcholinoesteraze – enzym powodujący rozpad neuroprzekaźnika acetylocholiny. Rehmannia nie tylko redukuje stany zapalne, ale i bezpośrednio wpływa na hamowanie tego enzymu.
– Silny antyoksydant
– Rehmannia chingi (ale też i rehmannia glutinosa) posiada właściwości hepatoprotekcyjne w przypadku raka wątroby(komórki HepG2) oraz ochronne w przypadku stanów zapalnych wywołanych przez mikroglej/tlenek azotu(Alzheimer)
– Rehmannia(wraz z 2 innymi ziołami – Ophiopogonis japonis, Pseudostellariae heterophylla) wykazuje właściwości obniżające nadmiernie podkręcony hormon T3 w nadaktywności tarczycy (Choroba Gravesa Basedowa)
– O katalpolu rozpisywałem się już przy okazji opisu właściwości zdrowotnych Katalpy(w skrócie właściwości neuroprotekcyjne, przeciwrodnikowe, przeciwzapalne, ochrania receptor witaminy d3 który jest zblokowany w czasie infekcji bakteryjnych i wirusowych, poprawia problemy z pamięcią, zwiększa poziom acetylocholinotransferazy , zwiększa BDNF = pożądany u autystów i w alzheimerze, posiada działanie osłonne przed radiacją, podnosi poziom DHEA w nadnerczach, obniża angiotensynę 2 w tkankach, CTGF(connective tissue growth factor) dzięki czemu działa w przypadku neuropatii cukrzycowej i pare innych ważnych funkcji). Nie wspomniałem jednak, że katalpol uwrażliwia komórki na
insulinę co jest b.porządane w chorobach autoimmunologicznych
– Rehmannia jest stosowana w Chinach razem z 3 innymi ziołami(Polygala tenuifolia, Acorus gramineus i Poygonum multiflorum) pod nazwą preparatu PMC-12 na Alzheimera i obniżenie funkcji kognitywnych – wykazuje obniżanie poziomu neurozapalenia spowodowanego przez amyloid Beta dzięki czemu jest b.przydatna w tej chorobie
– Rehmannia wykazuje właściwości łagodzące hiperglikemie(badane w teście u myszy z cukrzycą typu 1), hiperlipidemie oraz zapalenie naczyń krwionośnych.
– Wykazuje silne właściwości hepaprotekcyjne(ochronne dla wątroby) wywołane międzyinnymi wysokim poziomem cytokiny zapalnej TNF alfa (Borelioza i Bartonella międzyinnymi ją podnosi)
– W jednym z badań udowodniono iż Rehmannia zmniejsza obwód w tali u kobiet otyłych poprzez obniżenie się liczebności bakterii gram dodatnich z grupy Ferimicutes(do tych bakterii należy Clostridia z którą wiem że wiele osób z chorobami autoimmunologicznymi i autystów ma problem) genus Blautia natomiast zwiększyła liczebność bakterii phylum Actinobacteria(jest to grupa bakteri która wytwarza bioaktywne metabolity które mają działanie na negatywne bakterie, grzyby, wirusy i wiele innych) i genus Bifidobacterium(taką zdolność posiada niewiele ziół, np. Pau D’arco wykazuje średnie ograniczenie negatywnych bakterii ale również i lekkie obniżenie liczebności tych dobrych). Rehmannia w połączeniu z kwiatem chryzantemy jest świetnym połączeniem w dysbiozie oraz walce z
kandydozą (kwiaty chryzantemy powstrzymują rozrost enterobacktera, enterococusa, clostridii i innych negatywnych bakterii oraz zwiększa rozrost lactobacillusa i bifidobakterium) czy też w przypadku kuracji antybiotykowych gdzie utrzymanie pozytywnej flory powinno być priorytetem.
– dyskineza jest to mimowolne nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy kończyn lub całego ciała, wyginanie i prężenie, mimowolne ruchy warg, wysuwanie i chowanie języka(częsty problem w leczeniu syntetykami medycyny konwencjonalnej choroby Parkinsona). Ekstrakt z Rehmanni łagodzi te stany (spowodowane podniesionym poziomem Levodopy – czyt.reguluje poziom l-dopy)
– Polisacharydy z Rehmanni wykazują działanie proliferacyjne względem limfocytów(zwiększa ich namnażanie się)
– Substancja z Rehmanni o nazwie 5-HMF(5-hydroxymethyl) wykazuje działanie neuroprotekcyjne względem neuronów w hipokampie(blokuje międzyinnymi MAO-B)
– Polisaharydy w Rehmanni mają działanie przeciwlękowe
– Ekstrakt z korzenia Rehmanni ochrania kości przed utratą gęstości mineralnej nie wpływając na hormony takie jak estrogen(przydatne przy i po menopauzie u kobiet) jak i w przypadku osteoporozy)
– Astragalus razem z Rehmanią (stosunek 2:1) pomagają w gojeniu się ran cukrzycowych(stopa cukrzycowa)
– Rehmannia wpływa na polepszenie procesów pamięciowych i uczenia poprzez regulacje receptora GABA, Glu, NGF, oraz aktywacje NMDAR1, GABAR i c-fos w hipokamie
– Rehmannia zwiększa poziomy glutationu(GSH), SOD(dysmutaza ponadtlenkowa o której więcej pisałem już tutaj) oraz CAT(katalaza) – wszystko ma działanie detoksykujące/obniżające poziomy wolnych rodników
– Rehmannia redukuje negatywne skutki radioterapii i poprawia jakość życia po tych zabiegach
– Rehmannia powoduje nasilenie wytwarzania insuliny i obniża ilość glikogenu w wątrobie jak i także zmniejsza ilość cholesterolu i lipidów
– Nalewka z Rehmanni wykazuje właściwości ochronne względem układu odpornościowego serca, wątroby i nerek podczas chemioterapii
– Hamuje reakcje alergiczne poprzez obniżenie poziomu histaminy oraz immunoglobuliny IgE
– Właściwości przeciwzapalne Rehmanni polegają między innymi na hamowaniu cytokin zapalnych IL-1 oraz TNF alfa
– Rehmannia razem ze stanazololem(winstrol = steryd) wykazuje bardzo wysoki procent wyleczenia z niedokrwistości anaplastycznej nie wykazując przy tym żadnych skutków ubocznych(85.3% wyleczeń vs grupa kontrolna 58.8% bez Rehmanni)
– Rehmannia powoduje proliferację(namnażanie się) i aktywuje osteoblasty(komórki twórcze kości) oraz hamuje generowanie się i resoprcje osteoklastów(komórki niszczące tkankę kostną) także zdecydowanie polecane w przypadku problemów z tkanką chrząstną w wielu chorobach autoimmunologicznych czy też osteoporozie
– Rehmannia sprzyja procesowi angiogenezy(tworzenia naczyń krwionośnych) u szczurów z ranami cukrzycowymi(chodzi o stopę cukrzycową) poprzez zwiększenie poziomu VEGF(czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego) – należy uważać ze zbyt długim stosowaniem rehmanni w przypadku Bartonellozy gdyż nasila ona ten czynnik powodując przepuszczalność naczyń krwionośnych, a to powoduje dodatkowe stany zapalne
– Dzięki właściwości katalpolu Rehmannia w Chinach jest najczęściej przepisywanym ziołem w przypadku zespołu Sjogrena(wypalenie nadnerczy)
– Polisacharydy zawarte w R. zwiększają namnażanie się limfocytów T oraz wzrost cytokin zapalnych IL-2 i interferonu gamma
– Katalpol zawarty w Rehmanni obniża stany zapalne w rdzeniu kręgowym(badanie na myszach – obniżał NfkappaB,IL-1b,IL-6,TNF alfa)
– Rehmannia wykazuje pozytywne właściwości w przypadku choroby niedokrwiennej serca lub też po zawale mięśnia sercowego (zioło to promuje namnażanie się szpiku kostnego i chroni niedokrwienny mięsień sercowy).
– Substancja rehmapicrogenina wykazuje właściwości hamujące wytwarzanie tlenku azotu NO oraz iNOS,COX-2,COX-1,GM-CSF czy też IL-6(bardzo przydata funkcja w Bartonellozie)
– Zastosowania Rehmanni w medycynie ludowej czy też w medycynie Chińskiej: niedokrwistość wliczając w to nieregularne miesiączki, niedobór krwi lub jej zastój rozwija bóle dolnej części brzucha u kobiet na co pomoże Rehmannia, w nocnych potach, problemy z kolanami, bóle kości, problemy z glukozą,dzwonienia w uszach, przedwczesne siwienie włosów.
– Polisacharydy z korzenia Rehmanni poprzez wpływ na lepsze wykorzystanie wątrobowego glikogenu, obniżeniu się azotu mocznika(urea nitrogen-SUN) i kwasu mlekowego we krwi(BLA). wpływają na polepszenie się stanu człowieka w przypadku przewlekłego zmęczenia (na to akurat wpływa też ogrom innych czynników)
– Luteolina zawarta w R. hamuje kolagenaze(metaloproteiny które tworzą stany zapalne)
– Kwas galusowy zawarty w R. poza tym że ma działanie bakteriobójcze i wirusobójcze(hamuje namnażanie się HIV i wirusa zapalenia wątroby typu C) ma także działanie antyastmatyczne
– Kwas kawowy zaw.w R. ma działanie antydepresyjne
– Kwas benzoesowy zawarty w R. ma działanie przeciwgrzybiczne
– Zawarte w R. apigenina i luteolina wykazują działanie estrogenne in vitro
– Kwas kumarynowy zawarty w R. nie sprzyja płodności(nie wiadomo dlaczego)
– Wpływa na apoptozę komórek raka wątroby oraz hamuje namnażanie się jego komórek
– Leczy bezsenność spowodowaną nieprawidłową praca nerek i serca(niedokrwieniem)

Ograniczenia w stosowaniu:
Nie poleca się stosowania w ciąży i w okresie karmienia. Gdyby przy podaniu doustnym surowca obserwowano ból brzucha lub biegunkę, należy zaprzestać podawania, można powrócić do kuracji po ustąpieniu objawów.

Podsumowanie:
Zdecydowanie poleciłbym spożywanie nalewki z tej byliny osobom z chorobą nowotworową, którzy spróbują swoich sił w naturalnym leczeniu jak i tym którzy niestety zdecydują się na radioterapię lub chemioterapię(ma działanie wspomagające w obu tych technikach zaleczania nowotworów). Na pewno pokusiłbym się także o stosowanie nalewki w przypadku problemów jelitowych – razem z chryzantemą, porządną dawką probiotyków (100miliardów dziennie) w kapsułkach dojelitowych może po jakimś czasie poprawić stan zdrowia w ciężkich chorobach autoimmunologicznych, w których leczenie zaczyna się od jelit(w końcu tam przeważnie zaczyna się proces chorobowy). Dołączyłbym ją także do protokołu wspomagającego choroby z grupy autoagresji w tym i Gravesa Basedowa.

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

drugs.com/npp/chinese-foxglove.html

Chemical Signaling Simulates Exercise in Cartilage Cells
Jan. 13, 2014 — Cartilage is notoriously difficult to repair or grow, but researchers at Duke Medicine have taken a step toward understanding how to
regenerate the connective tissue. By adding a chemical to cartilage cells, the chemical signals spurred new cartilage growth, mimicking the
effects of physical activity.

Br J Pharmacol. 2012 May;166(1):349-58. doi: 10.1111/j.1476-5381.2011.01767.x.
Apigenin, a plant-derived flavone, activates transient receptor potential vanilloid 4 cation
channel.
Ma X, He D, Ru X, Chen Y, Cai Y, Bruce IC, Xia Q, Yao X, Jin J.

Experimental Arthritis
You have full text access to this OnlineOpen article
Chondroprotective role of the osmotically sensitive ion channel transient receptor potential vanilloid 4: Age- and sex-dependent progression of
osteoarthritis in Trpv4-deficient mice Andrea L. Clark1, Bartholomew J. Votta2,†, Sanjay Kumar2,†, Wolfgang Liedtke1, Farshid Guilak1,*
Article first published online: 25 JUN 2010

Expert Opin Ther Pat. 2009 Apr;19(4):523-7. doi: 10.1517/13543770902721279.
Apigenin and related compounds stimulate adult neurogenesis. Mars, Inc., the Salk Institute for Biological Studies: WO2008147483.
Taupin P.

ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25945111
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26531891
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8044019
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27140322
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26859776
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27180436
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25698243
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26016454
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26474703
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27151775
en.wikipedia.org/wiki/Actinobacteria
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26139477
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25206828
pl.wikipedia.org/wiki/Dyskineza_p%C3%B3%C5%BAna
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24584758
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23746755
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24187876
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23685937
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23550774
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22984279
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22916954
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22366433
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22305339
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15015384
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15658822
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17049947
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17078935
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17163596
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18246678
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18281203
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18337048
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18840519
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1418586
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1432591
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1304843
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9730258
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10433877
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11477910
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12867291
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19429355
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24905866
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23768595
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24980862
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24570113
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26474703
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26016454
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23349848
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23034094
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25780652
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21983027
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21876380
drugs.com/npp/chinese-foxglove.html
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17424933?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17424933?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16322071?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12167468?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8825617?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16329286?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16139801?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16541309?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8212072?dopt=Abstract

Podziel się tym artykulem na facebooku:

Zaszufladkowano do kategorii Zdrowie bez tajemnic, Zioła i natura | 3 komentarze