Konferencja jest względnie nowa – odbyła się tak jak tytuł wskazuje – w Amsterdamie w Holandii – miejscu gdzie CBD z THC można kupić bez większych problemów :-).Są to zapiski od Scotta z betterhealthguy – człowieka który przez wiele lat męczył się z boreliozą i koinfekcjami najróżniejszymi sposobami naturalnymi(i też antybiotykami) – obecnie jest zaleczony mimo to jest cały czas bardzo aktywny w świecie infekcji i różnych chorób typu np.autyzm. Jest to część piąta.
farmaceuta Armin Schwarzbach C.D.
– Koale takżę mają chlamydie pneumoniae tak samo jak np. żaby
– Chlamydia pneumoniae to bakteria wewnątrzkomórkowa która powoduje problemy zdrowotne takie same jak borelioza
– EBV jest bardzo popularnym wirusem i może powodować białaczkę
– Wirusy z grupy herpes odgrywają ważną rolę w stwardnieniu rozsianym
– Wysokie miana IgM dla wirusa HHV-6 może być czynnikiem sprawczym hashimoto i niektórych nowotworów
– 90-95% ludzi ma wirusa coxsackie. Może być zaangażowany w problemy z sercem oraz cukrzycę
– Kleszcze mają 14milionów lat, borelioza ma ok.15mln
– W fibromyalgi i reuomatoidalnym zapaleniu stawów warto zbadać: boreliozę, chlamydię, mykoplazmę, ehrlichie, anaplazmę, rickettsie, yersinie, coxsackie, HHV-6
– W przypadku stwardnienia rozsianego warto zbadać: boreliozę, chlamydię, mykoplazmę, bartonellę, coxsackie, EBV, CMV, HHV-6
– W przypadku przewlekłego zmęczenia warto zbadać: boreliozę, chlamydię, mykoplazmę, bartonellę, parvovirusa, wirusa coxsackie, EBV, CMV, HSV1 i 2 oraz HHV-6
– W przypadku Alzheimera i demencji warto zbadać: boreliozę, chlamydię, mykoplazmę, coxsackie, HSV1 i 2, EBV, CMV
– W przypadku Parkinsona warto zbadać: Boreliozę, Chlamydię, mykoplazmę, bartonellę, coxsackie, EBV, CMV
– W przypadku Autyzmu warto zbadać: boreliozę, chlamydię, mykoplazmę, coxsackie, EBV, CMV
– Każdy pacjent ma kilka infekcji
dr.Dietrich Klinghardt „Czynniki współtowarzyszące w boreliozie i zaburzeniach mózgu”
– Używa głównie ziół i medykamentów naturalnych. Zioła wykształciła natura.
– Zioła na początek a następnie antybiotyki jeśli potrzeba
– Autyzm to borelioza nabyta w łonie matki
– 22% ludzi w jednym badaniu wykazało w biopsji chorobę szalonych krów. Im starszy jestes tym bardziej powinieneś przejść na dietę wegetariańską
– Bariera krew mózg może być zniszczona przez aluminium, rtęć, mikrofale i infekcje
– Kiedy zaadresujemy toksyny, emocje, infekcje i oddziaływanie promieniowania następuje duży postęp i często pełne wyzdrowienie
– Naturalne opcje lecznicze wymagają od pacjenta zaangażowania w leczenie co przyniesie lepsze ogólne korzyści
– Wszyscy na tej planecie powinni pracować nad długotrwałą detoksykacją swojego organizmu w celu zoptymalizowania swojego zdrowia
– Jest 11 czynników łączących się z boreliozą i Alzheimerem wywołanym przez boreliozę: mechaniczne czynniki takie jak układ limfatyczny oraz CCSVI, genetyka, wirusy z grupy herpes, priony, aluminium, rtęć, pole elektromagnetyczne, herbicydy, gluten, infekcje szczekowe, niedobór promieni słonecznych
– W przypadku mutacji genu Apo-E, osoby z Apo-E2 mają dobry detoks a osoby z Apo-E4 mają go słaby. Wdrożenie detoksykacji przez całe życie może być przydatne
– Komórki mózgu kurczą się w nocy do 60% ich objętości w celu stworzenia miejsca aby usuwać toksyny. Musimy spać. Mózg staje się toksyczny kiedy nie śpimy. Medykamenty nie zastąpią detoksykacji mózgu tak jak naturalny sen.
– Bezsenność może być związana z polem elektromagnetycznym, akumulacją aluminium lub rtęci i infekcjami
– Melatonina liposomalna usuwa rtęć i aluminium z mózgu oraz usuwa krętki boreliozy i wirusy
– Melatonina to hormon peptydowy który nie przechodzi bariery krew mózg chyba, że jest w formie liposomalnej. Jeden z naukowców wspomniał, że bierze 200mg melatoniny co noc.
– Pole elektromagnetyczne stymuluje mikroby i prowadzi do mgły umysłowej
– Pacjent z borelioza może potrzebować 20mg melatoniny liposomalnej co będzie pozytywnie wpływało na detoks i powinno być wdrożone razem z szerokim protokołem detoksykacyjnym
– Na wirusy z grupy herpes i inne które są typowe dla alzheimera(i boreliozy) poleca EB Homaccord, Rerum i preparat Bravo. Potrzeba wdrożenia długoterminowych protokołów przeciwwirusowych. Może być to wdrożone równożędnie z optymalizacją procesu metylacji. Artemisia jest także dobrą opcją antywirusową.
– Na aluminium i metale ciężkie zeolit może być pomocny tak samo jak nalewka z kolendry. Wody bogate w krzem mogą być także pomocne w przypadku detoksu z aluminium
– Istnieje bezpośredni związek pomiędzy toksycznością aluminium oraz częstotliwością występowania boreliozy
– Aluminium, bar, stront i tytan znajdują się w powietrzu i są wdychane. Nie ma bariery w płucach które by powstrzymywały ich przedostawanie się do organizmu
– Aluminium we krwii jest o 94x bardziej powszechne niż inne toksyny we krwii
– Rtęć jest kofaktorem w boreliozie i czynnikiem powodującym Alzheimera. Potrzeba past do zębów bez metali ciężkich, spożywania ryb bez meali oraz unikać szczepień jak i również wprowadzić detoks organizmu
– Symptomy boreliozy i zawalenia rtęci teoretycznie są identyczne
– Biologiczne leczenie z metali ciężkich uwzględnia: kolendre z moczeniem stóp w wodzie jonowej, węgiel aktywny, zeolit, detoks laserem, homeopatię, kąpiele Lindy Lancaster na detoks, itp.
– Nalewka z kolendry nie powinna być używana jeśli ktoś nadal ma amalgamaty w buzi
– Łatwiej jest przepchnąć toksyny przez powłokę jelita niż przez nerki
– Jedno z badań sugerowało, że może zająć 7 lat aby pozbyć się metali ciężkich co można osiągnąć na takim samym poziomie używając przez 39dni kolendrę
– Kolendra zwiększa pozbywanie się wszystkiego co toksyczne z moczem
– U dzieci z autyzmem, moczenie stóp wraz z kolendrą jest głównym leczeniem
– Podczas robienia kąpieli stóp, największa ilość metali ciężkich wychodzi z moczem na trzeci dzień
– Detoks z aluminium i rtęci może obejmować stosowanie takich specyfików jak kolendra, chlorella, zeolit, kąpiele stóp IonCleanse, hydroterapia jelit, masaż limfy, dożylna witamina C, kwas ALA, glutation
– Pole elektromagnetyczne hamuje detoks organizmu i powowoduje, że patogeny są bardziej wirulentne
– Ekspozycja na telefony komórkowe powoduje redukcje melatoniny
– Redukcja ekspozycji na pole elektromagnetyczne obejmuje wyłączenie WiFi, ubrania ochronne, żadnych 'alarmów dziecięcych’,telefonów bezprzewodowoych, wyłączanie bezpieczników na noc. Komputer i komórki nie powinny być używane w nocy (ogrniczyć światło jasne PD: a dokładniej światło niebieskie). Do użytku wewnętrznego poleca nalewke z propolisu i rozmarynu.
– Istnieje bezpośrednie powiązanie pomiędzy glifosatem i większością symptomów i chorób. Ważne jest, aby jadać rzeczy organiczne aby ograniczyć ekspozycję na glifosat.
– Usunięcie glifosatu, pestycydów, ftalanów, BPA i innych chemikaliów polega na używaniu dzikiej róży, witaminy C, E, glicyny, selenu, cynku, witaminy B6, homeopatycznej terapi moczowej, homeopatycznego glifosatu, zeolitu, sauny, detoksu laserem.
farmaceuta Valerie Obsomer
– Redukuj ugryzienia kleszczy w rejonach endemicznych
– W jednym z badań, 28% bydła miało wynik pozytywny na boreliozę
Marlene Kunold
– pH krwii ma bardzo mały zakres – 7.35 – 7.45.
– Organizm ma buffor który utrzymuje pH w normie
– Mleczany/kwas mlekowy i kwaśne środowisko w tkankach prowadzi do bólu
– Soda spożywcza możę być stosowana do odkwaszania organizmu
– Bakterje jelitowe produkują amoniak co prowadzi do mgły umysłowej
– Soda do pieczenia może być stosowana na skóre zamiast dezodorantu
– Rzeczy które sprzyjają kwasowości organizmu to stres, toksyny, infekcje, promieniowanie, stany zapalne, jedzenie i zaburzony metabolizm
– 1/4 do 1/2 łyżeczki sody do pieczenia możę być użyte z rana
– Soda spożywcza nie wpływa negatywnie na trawienie
– Odwrucona osmoza i woda destylowana mają pH 5.5 i kradną tlen
– Używanie sody do pieczenia pod prysznicem możę pomóc usunąć kwasy z tkanek
dr.Joseph Burrascano „Leczenie krętka boreliozy typu persisters”
– Istnieje 4 tygodniowy cykl: jeśli cykl dalej trwa – pacjent ma nadal aktywną infekcję. W przypadku nawracających gorączek boreliozowych, cykl trwa 2 tygodnie
– Czy syndrom po boreliozowy jest prawdziwy?nie ma niczego co by potwierdzało że to autoimmunologia
– Teoria o stałych zniszczeniach nie zgadza się z migrującymi symtomami które przychodzą i odchodzą
– Chroniczna infekcja zdecydowanie istnieje i może być to udowodnione
– Patrząc na syndrom po boreliozowy, kiedy to główne symptomy boreliozowe ustąpią, mówi się, że wyleczono się z boreliozy. Główne problemy to paraliż bella i zapalenie tętnic co i tak się polepsza podczas naturalnej progresji nawet nie leczonej choroby. Nie jest to zatem prawidłowe leczenie
– Nie jest to autoimmunologia a raczej ciągła obecność bakterii. Nie ma dowodów na autoimmunologie
– Borelia jest bardziej czuła niż test PCR – PCR ma około 30% czułości lub mniej
– W celu przeprowadzenia diagnostyki najlepiej pobrać krew wcześnie po południu gdyż wtedy jest więcej krętków borreli w krwiobiegu
– Jeśli test C6 ELISA jest negatywny jednak test PCR i hodowla kultur bakterii jest pozytywny jest to dowód na występowanie formy persisters.
– W celu leczenia formy persisters, terapia w postaci cykli może być używana. Polega to na używaniu konwencjonalnych antybiotyków przeciwko Borreli przez 4-6tygodni poprzedzających brak leczenia przez 3-5tygodni dopuki symptomy nie zaczną powracać a następnie
z powrotem do pełnego leczenia. Jest to tak powtarzane przez około 4 cykle.
– Cubicin(Daptomycyna) to jedna z opcji która wpływa na komórki persister. Przeważnie używana jest z innymi antybiotykami
– Daptomycyna rozszczepia membrany komórkowe wszystkich form Borreli
– Skutki uboczne w/w antybiotyku mogą być gorsze jeśli ktoś używa w między czasie statyn: statyny zwiększają stany zapalne tkanki mięśniowej
– Ludzie zaczynają potwierdzać, że borelia dalej istnieje nawet po zakończeniu leczenia
– Leczenie boreliozy antybiotykami powinno odbywać się na pełnych dawkach – niższe dawki powodują oporność bakterii na antybiotyki
– Nie poleca doksycykliny z tego względu iż notuje częste niepowodzenia i dawki jakie trzeba używać są często źle tolerowane. Nie jest to antybiotyk efektywny w leczeniu boreliozy formy persisters(przetrwalnikowej)
– Doksycyklina jest bakteriostatyczna ale nie bakteriobójcza
– Niezbędne są kombinacje antybiotyków. Daptomycyna jest narzędziem które może zostać użyte w takiej kombinacji.
– Leczenie jest kontynuowane dopuki nie ustąpią cykle co 4 tygodniowego nawrotu objawów chorobowych. C4a i komórki T mogą być sprawdzane w trakcie leczenia tak samo jak CD57+ na koniec leczenia.
– Daptomycyna w jego testach klinicznych wykazuje bardzo wysoką skuteczność leczniczą
– Inny medykament – Dapsone może być pomocny u niektórych osób z chroniczną boreliozą – może także pomóc u osób z babesia
– Ćwiczenia fizyczne są bardzo ważne w powrocie do zdrowia u boreliozowców. Jego specyficzny program ćiwczeń został stworzony po to aby polepszyć funkcje limfocytów T. Nie są to ćwiczenia aerobowe lecz
ćwiczenia wzmacniające. Używa się małych ciężarów i robi dużo powtórzeń. Robi się je na zmianę tj.dzień ćwiczeń, dzień odpoczynku.
– Jeśli nie będziesz ćwiczył, nie poczujesz się lepiej
– Najlepiej unikać wysokich dawek antyoksydantów gdyż Advanced Labs twierdzi, iż powodują one wzrost krętków borreli
– Borrelia nie lubi tlenu stąd tlenoterapie mogą być pożyteczne. Komora hiperbaryczna może spowodować, że antybiotyki mogą działać lepiej
– Ciepło oraz ćwiczenia mogą polepszyć efektywność antybiotykoterapii
– Można używać probiotyków, multiwitamin/minerałów, koenzymu q10 (chyba że jest się na mepronie lub malaronie – wtedy nie), NT factor, witamin z grupy B, witaminy D, magnezu, omega 3. Preferuje bardziej formy płynne zdrowych tłuszczy niż kapsułki. Niektórzy z jego pacjentów mają przypływ energii po 2 tygodniach stosowania NT factor.
– Sen jest niezbędny. Nie używać kofeiny gdyż może zaburzyć sen. Żadnego alkoholu i palenia papierosów. Dieta musi być wysokiej jakości z dobrymi jakościowo proteinami i bogata w błonnik. Najlepiej być na niskowęglowodanowej i nisko tłuszczowej.
– Wg.niego chroniczna borelioza to taka która trwa przez rok lub dłużej
– Wg.Dr.Klinghardta nerw błędny jest nerwem najczęściej infekowanym. Może być zaatakowany przez boreliozę, bartonellę, EBV i inne.
– Dr.Klinghardt – choroba Parkinsona to symptom Boreliozy. Każdy z jego pacjentów z Parkinsonem miał boreliozę.
– Dr.Klinghardt – w przeszłości uważano, że powinno robić się przerwy w braniu artemesini gdyż może nie być już absorbowana po 3 tygodniach ciągłego stosowania. Takiego problemu nie ma w przypadku stosowania liposomalnej wersji.
– Dr.Klinghardt – dieta wysokobiałkowa jest pomocna w przypadku Clostridi natomiast nie poleca jej przy boreliozie – poleca wegetarianizm
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Ftalany są to substancje stosowane do produkcji żywic ftalanowo-glicerynowych (tzw. gliftali), które stanowią bazę dla lakierów i farb ftalowych, klejów czy też laminatów. Używane są również jako plastyfikatory.Bezpośredni kontakt z nimi przyczynia się do powstawania najróżniejszych dysfunkcji praktycznie każdego układu czy też organu w organizmie człowieka co później albo predysponuje(wraz z innymi czynnikami) do chorób czy też bezpośrednio je powoduje. Niestety predyspozycje genetyczne(jak zawsze zresztą) przyczyniają się do zwiększonej ich absorbcji przez co ich mniejsze dawki u niektórych ludzi mogą powodować konkretne problemy zdrowotne. W czym dokładnie występują ftalany?na co działają i jak ograniczyć ich absorbcje?Artykuł dedykuje wszystkim rodzicom dzieci autystycznych(i tymi z problemami neurologicznymi), którzy w badaniu kwasów organicznych (OAT) mają podwyższony lub wysoko kwas chinolinowy (Quinolinic Acid) czy też – jakby nie patrzeć , też związany z nadmierną ekspozycją na ftalany.
Co wręcz przeraża – w oczyszczalniach ścieków ftalany nie są w pełni 'wyłapywane’ przez filtry także przedostają się dalej do ekosystemu. 174)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27642822
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28501012 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28391856 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27719622 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27588698 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28231065 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28371296 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26310707 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28558421 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27072648 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27372065 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25341819 |
⇧12, ⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5027605/ |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27522423 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4837386/ |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4590739/ |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28842438 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25216151 |
⇧18 | sci-hub.io/10.1038/jes.2015.33 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21505796 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22652904 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24704966 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22563949 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24674441 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5187886/ |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18214902 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28892847 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28850937 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28800472 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28475976 |
⇧30 | sci-hub.io/10.1016/j.envpol.2017.04.039 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27567353 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26450281 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22537663 |
⇧34 | hub.io/10.1016/j.envpol.2017.04.039 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28392331 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28390300 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28329946 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28274229 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28174042 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25753462 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28153396 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28152472 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28152410 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25743932 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28099427 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17589594 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28095285 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28040128 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27943041 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27907809 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27884522 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28554096 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25402001 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27875712 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26654562 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28938100 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27822670 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27649471 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28939183 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28686951 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22472124 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27648964 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27575365 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26275958 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26087406 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25614580 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27559705 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25348326 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28426647 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27432241 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27428989 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27235111 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27212185 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28754983 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28416457 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27164441 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27148549 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27138838 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27135907 |
⇧81 | pl.wikipedia.org/wiki/Receptory_aktywowane_przez_proliferatory_peroksysomów |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27133914 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12805656 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26667027 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26894419 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26867866 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26585812 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28595985 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27863867 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26524146 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26520405 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26490897 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26439087 |
⇧94 | pl.wikipedia.org/wiki/Komórki_Leydiga |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23890968 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23579005 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26385792 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26257159 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26108271 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26101203 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26095249 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26081030 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26073845 |
⇧104 | Lopez-Carrillo et al., 2010 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26042594 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23383031 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25913154 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25811352 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4349159/ |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24637910 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25770461 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25765776 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28898934 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25622280 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23977034 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24934852 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24503621 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25460639 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25445825 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25230320 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25442219 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25388623 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28614761 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25121464 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28359975 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25384258 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25369342 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24858230 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25207995 |
⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28875446 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28146055 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25081364 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25050905 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25044062 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23874772 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23738920 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23706605 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23314200 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22871597 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22723514 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22564763 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21763743 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23585028 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22049059 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21440837 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11301413 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7701518 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15046772 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11259618 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15513900 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19822263 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19483380 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19386278 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19330797 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19165392 |
⇧156 | mefanet.upol.cz/BP/2010/2/103.pdf |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18473744 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5439185/#B92 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26718607/ |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24075507/ |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25295592/ |
⇧162 | Swan S.H., Main K.M., Liu F., Stewart S.L., Kruse R.L., Calafat A.M., Mao C.S., Redmon J.B., Ternand C.L., Sullivan S., Teague J.L., Study for Future Families Research Team: Decrease in anogenital distan- 506 Postepy Hig Med Dosw (online), 2013; tom 67: 499-506 ce among male infants with prenatal phthalate exposure. Environ. Health Perspect., 2005; 113: 1056-1061 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25725197 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25652062 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27331296 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26333673 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22191658/ |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25081008 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21714771 |
⇧170 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21515331 |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20466057 |
⇧172 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21573189 |
⇧173 | TOXICOLOGY AND APPLIED PHARMACOLOGY 54, 392-398(1980) Study of the Testicular Effects and Changes in Zinc Excretion Produced by Some n-Alkyl Phthalates in the Rat PAUL M.D. FOSTER, LUCY V. THOMAS,MELVYN W. COOK,AND SHARAT D. GANGOLLI |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27642822 |
W przypadku mgły umysłowej większość osób doświadcza lęków, depresji,złych humorów i przemęczenia. Dzieje się tak ze względu na stany zapalne i stres oksydacyjny, który zwiększa reakcję na stres i powoduje niepokój – a to prowadzi do depresji. Ma to też swoje uzasadnienie/potwierdzenie w badaniach. Takie cytokiny zapalne jak TNF alfa i IL-1 aktywują ścieżki sygnałowe odpowiedzialne za stres co sprawia iż stajesz się bardziej nie spokojny i przygnębiony. Cytokiny zapalne równiez pogarszają aktywność hipokampu oraz innych obszarów mózgu, które odpowiedzialne są za depresje. Stres oksydacyjny także może powodować niepokój. Przewlekły stres może podnieść stan zapalny (w dłuższej perspektywie powodując glikokortykosteroido-oporność). Depresja może być spowodowana stanem zapalnym jak i stresem oksydacyjnym o czym już wcześniej wspominałem.
Czasami zdarza się, że depresja jest źródłem mgły umysłowej – jednak nie jest to częste. Przewlekły stres jest zwykle problemem u osób, u których dominują limfocyty Th2 i posiadają niedobór odporności, ponieważ kortyzol obniża ich system odpornościowy.
O marichuanie i LSD i ich wpływie na mgłę umysłową chyba nie trzeba za wiele pisać?naturalnie powodują taki efekt.
Kilka sposobów/czynników zwalczających mgłę umysłową(napisze o tym odrębny artykuł):
Słońce – zmniejsza stany zapalne. Często jego brak przyczynia się do pojawienia się/zwiększenia stanów zapalnych. Na temat promieni słonecznych jest wiele badań(również na ich pozytywny wpływ w przypadku stanów zapalnych i hamowaniu stanów autoimmunologicznych jednak w niektórych wypadkach może powodować pogorszenie się problemów – pomimo to warto obserwować reakcje na przebywanie przez paredziesiąt minut na słońcu). Słońce równiez hamuje alergie sezonowe, które są powiązane z immunoglobulinami IgG i IgE. Poza promieniami UVB które bezpośrednio tłumią stany zapalne, witamina D która jest z nimi dostarczana zmniejsza poziomy limfocytów Th1 i Th17. Jest to zdecydowanie lepsza forma dostarczania witaminy D niż poprzez suplementację. Ponadto promienie UVB zwiększają wewnętrzną obronę antyoksydacyjną organizmu.
Wpływ DHA na mgłę umysłową – substancja zawarta w między innymi rybach morskich czy też na drodze przetwarzania(w organizmie) z chociażby oleju lnianego reguluje układ odpornościowy. Jego brak zdecydowanie przyczyni się do mgły umysłowej.
Jakich symptomów możesz się spodziewać podczas mgły umysłowej związanej z nieprawidłowo funkcjonującym podwzgórzem?
– Nieprawidłowej temp.ciała, poceniem się
– Rozregulowana gospodarka glukozowa
– Problemy ze wzrokiem
– Zmęczenie w czasie dnia (podwzgórze kontroluje oreksyne a stany zapalne, zwłaszcza cytokina TNF alfa wpływa na neurony oreksyny)
– Zmęczenie
– Głód
– Nieprawidłowe ciśnienie krwi i tętno
– Rozregulowany popęd płuciowy i hormony
– Niepokój (stany zapalne wpływają na neuroprzekazniki i stres)
– Zaburzenia rytmu dobowego
– Ciągłe pragnienie
– Brak motywacji (Oreksyna jest czynnikiem odpowiedzialnym za motywację – także jeśli jest stłumiona przez stany zapalne wiesz już co się dzieje i przez co)
– Podwzgórze kontroluje wazoaktywny peptyd jelitowy (VIP) i CRH które mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie jelit.
– Zimne ręce i stopy – podwzgórze kontroluje regulację temperatury. Niska oreksyna powoduje niższą temp.ciała.
– Zwiększone pragnienie z niskim ADH który wydzialany jest przez podwzgórze
– Zwiększone oddawanie moczu – niskie ADH
– niskie ciśnienie krwi – niskie ADH
– Zmniejszony/zwiększony apetyt – niski poziom serotoniny w podwzgórzu prowadzi do zwiększonego apetytu. W podwzgórzu występują również oreksyna, T3, insulina, grelina które zwiększają apetyt, a leptyna, noradrenalina,serotonina go hamują.
– Obniżone libido może wynikać z niskiego poziomu dopaminy(występującej w podwzgórzu)
– Bezsenność – stany zapalne, problemy z hormonami. Podwzgórze jest ośrodkiem kontroli hormonalnej, kontroluje u kobiet i mężczyzn ich produkcje w tarczycy,, nadnerczach i przysadce mózgowej.
– Huśtawki cukru i hipoglikemia – podwzgórze reguluje homeostazę glukozy
– Wyczerpanie nadnerczy – jest to nie problem z samymi nadnerczami(objawiającymi się przewlekłym zmęczeniem) a z podwzgórzem
Takie hormony kobiece jak estrogen czy estradiol mają tendencję antyoksydacyjną obniżając stres oksydacyjny. Po menopauzie kiedy następuje zmiana gospodarki hormonalnej następuje też dysproporcja na korzyść utleniaczy w stosunku do przeciwutleniaczy(stąd też może wyniknąć mgła umysłowa).
– Problemy ze skupieniem się – problem z oreksyną, niskie poziomy dopaminy oraz acetylocholiny(oreksyna zwiększa acetylocholinę). Naturalnie stany zapalne będą prowadzić do niższych poziomów w/w neuroprzekaźników.
– Problemy ze wzrokiem – problemy z funkcjonowaniem podwzgórza mają ścisły związek z problemami z tym narządem
Na koniec chciałbym dodać, że mgła umysłowa może nasilać zaburzenia nastroju, niepokój, depresje, schizofrenię, alkoholizm, przewlekłe zmęczenie gdyż powszechnie uważa się, że stres oksydacyjny odgrywa tutaj główną rolę i ma to też przełożenie w lekach które walcząc z tym stresem są w stanie przywrócić dobre zdrowie.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
pl.wikipedia.org/wiki/Wazoaktywny_peptyd_jelitowy
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4490655/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3907532/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15589699
sciencedirect.com/science/article/pii/S1567724913000044
plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0047079
dspace.biblioteca-innsz.org/bitstream/handle/123456789/12876/896D.pdf?sequence=1
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21109198
sciencedaily.com/releases/2006/05/060531164818.htm
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3907532/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25171019
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25038328
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24881886
sciencedirect.com/science/article/pii/S1087079202902613
en.wikipedia.org/wiki/Excitotoxicity
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9760133
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24080377
sciencedaily.com/releases/2008/09/080902075211.htm
jmvm.oxfordjournals.org/content/29/3/157.abstract?ijkey=914d04d9471a6e52813cf3952a6c82336a73fa5b&keytype2=tf_ipsecsha
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3497293/
jimmunol.org/content/167/11/6518.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2090366
usc.edu/projects/nexus/faculty/dept-ldsg/finchcaleb/388%20Finch%20Cytokines%20and%20Cognition.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3497293/
clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT01166438
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26092919
en.wikipedia.org/wiki/Anticholinergic
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2750216/
jama.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=202670
pmmp.cnki.net/Resources/CDDPdf/evd%5C200801%5CJAMA%5C%E7%97%85%E4%BE%8B%E5%AF%B9%E7%85%A7%E7%A0%94%E7%A9%B6%5Cjama2006295041681.pdf
care.diabetesjournals.org/content/35/10/2076.short
en.wikipedia.org/wiki/Excitotoxicity
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10820199
molpharm.aspetjournals.org/content/61/2/260.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4052942/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9468113
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10820199
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8593826
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11208281
sciencedirect.com/science/article/pii/S0167488904001831
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8392294
atvb.ahajournals.org/content/27/12/2684.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18940936
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16738222
joe.endocrinology-journals.org/content/185/1/121.full.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1310696
sciencedaily.com/releases/2011/05/110526114533.htm
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18605962
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19398496#
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed?term=Fabris%20N%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=7721259
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9829232#
nutritionandmetabolism.com/content/7/1/79
atsjournals.org/doi/abs/10.1165/rcmb.2013-0254OC#.U9fwl_ldWSo
jci.org/articles/view/108917
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24457625
usc.edu/projects/nexus/faculty/dept-ldsg/finchcaleb/388%20Finch%20Cytokines%20and%20Cognition.pdf
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2913601/
mdpi.com/2072-6643/6/6/2348
ep.physoc.org/content/92/3/471.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23490070
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23320850
onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/eji.201242613/abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24336428
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22553073
sciencedirect.com/science/article/pii/S002432050700358X
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20357926
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24669208
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3760005/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23747577
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10447774
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21412260
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10447774
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20478997
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23198849
en.wikipedia.org/wiki/Zeitgeber
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23198849
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3793976/
jimmunol.org/cgi/content/meeting_abstract/184/1_MeetingAbstracts/97.15
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23258605
en.wikipedia.org/wiki/Vagus_nerve_stimulation
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23794033#
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3509582/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22848760
diabetes.diabetesjournals.org/content/53/11/2931.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11939620
jcb.rupress.org/content/199/2/205.full
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6407471
toxwiki.wikispaces.com/Niacin
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10566977
scholarcommons.usf.edu/etd/4567/
bioserv.fiu.edu/~walterm/GenBio2004/new_chapter9_glycolysis/summation/summation.htm
degruyter.com/view/j/rjdnmd.2012.19.issue-2/v10255-012-0025-1/v10255-012-0025-1.xml
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24750426
medpagetoday.com/Pediatrics/ADHD-ADD/15872
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21108972
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16645455
sciencedirect.com/science/article/pii/S1529183909006113
nutritionandmetabolism.com/content/7/1/79
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16085177
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18031285
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18177602
medicalxpress.com/news/2014-05-brain-scans-clues-chronic-fatiguesyndrome.html
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24373370
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14689230
sciencedirect.com/science/article/pii/S0168010210027793
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24669208
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3453222/
jneuroinflammation.com/content/10/1/43
cdn.intechopen.com/pdfs-wm/39020.pdf
roik.pl/ekspozycja-na-sztuczne-swiatlo-zwieksza-zachorowalnosc-na-raka-prostaty/
Bisfenol A (BPA, dian, 2,2-bis(p-hydroksyfenylo) propan) związek chemiczny z grupy fenoli, stosowany do produkcji tworzyw sztucznych, poliestrów, polieterów oraz żywic epoksydowych. Wykorzystuje się go w produkcji plastików(praktycznie wszystko co plastikowe w tym smoczki dla dzieci) oraz jest składnikiem żywic wyścielających puszek żywnościowych do przechowywania żywności. BPA łatwo przenika do żywności, napojów czy kosmetyków w podwyższonej temp. lub w wyniku uszkodzenia opakowania produktu.
Działanie BPA na organizm człowieka:
Działanie bisnfenolu A polega na powodaniu szkód hormonalnych które po pewnym czasie prowadzą do wystąpienia otyłości. Cząsteczki BPA wpływają na aktywność adipocytów(komórki tłuszczowe) które nadmiernie się namnażając skutkuje otyłością (nawet przy zdrowym stylu życia i niskokolarycznej diecie). Udowodniono że BPA w niewielkim nawet stężeniu w organiźmie ludzkim przyczynia się do szybszego rozwoju nowotworów(zwłaszcza raka prostaty u mężczyzn czy też raka piersi u kobiet). BPA ma również działanie antyandrogenne – blokuje działanie hormonów męskich. Cząsteczki bisfenolu imitują żeński hormon – estrogen(łączy się z receptorami odpowiedzialnymi za wiązanie naturalnych hormonów – estradiolu, estronu i estriolu) przez co poziom naturalnego estrogenu w ciele kobiety może się obniżyć. Pociąga to za sobą zmiany w mózgu, które mogą zaburzać płodność czy też nieprawidłowe działanie insuliny/trzustki czy też nadmierną aktywność u dzieci jak i przyczyniać się do zespołu Downa.
Przenikanie BPA z opakowania do produktu
Kilka lat temu przeprowadzono badania na temat możliwości migracji tego związku do produktów. Wykazano, że BPA rozpuszcza się w płynie znajdującym się w opakowaniu np. soku, wodzie czy też mleku dla np. niemowląt. Prawdopodobieństwo zanieczyszcenia produktu wzrasta wyższych temperaturach, w przypadku kwaśnych lub zasadowych płynów(np.coca cola), przy wielokrotnym użytkowaniu np. przemywaniu wodą materiału zawierającego BPA czy też np.zgniataniu materiału z BPA(nie wierze że sobie nie rzucasz butelką pepsi czy coca coli do plecaka czy jej poprostu czasami nie zgniatasz w ręce kiedy jest jeszcze troche napoju wśrodku).
– Zatruć/podtruć się tym związkiem można w wyniku spożycia pokarmu z puszki/butelki czy też na skutek używania kosmetyków które ów związek zawierają(przenika on przez skórę).
– Amerykański prof. Saal z Uniwersytetu Missouri stwierdził, że Bisfenol A ” jest niebezpieczny nawet w dawkach uważanych za bezpieczne”
– Badania prowadzone na gryzoniach wykazały , że substancja ta wywiera szkodliwy wpływ na równowagę hormonalną gryzoni w dawkach znacznie niższych od przyjętych jako bezpieczne .
W temp.pokojowej stężenie BPA w butelkach może wynosić 0.2-03.mg/l, w aluminiowych powlekanych puszkach/butelkach – ok.0.08 do nawet 1.9mg/l. W butelkach z niepowlekanej stali nierdzewnej czy też w butelkach alu pokrytych tworzywem EcoCare czy też w butelkach wykonanych z kopoliestru Tritan BPA nie występuje.
Bisfenol niestety nie jest tylko częstym związkiem wykorzystywanym do produkcji plastiku ale i też paragonów fiskalnych czy też wypełnień plomb zębowych. Wcześniej używano się do tego amalgamatów(jeszcze większa trucizna – w kontakcie ze śliną przenika do organizmu osadzając się w tkankach i powodując różne problemy zdrowotne związane z autoagresją układu odpornościowego).
Dzieci, których zęby leczono przy pomocy plomb dentystycznych zawierających bisfenol A (BPA), mają problemy z koncentracją, są nadpobudliwe, agresywne tak wynika z badań opublikowanych miesiąc temu w czasopiśmie Pediatrics przez Nancy Maserejian, epidemiologa z New England Research Institutes w Watertown (Massachusetts, USA). Przeanalizowano 534 dzieci które miały conajmniej 2 wypełnienia z materiału zaw.BPA. Stwierdzono, że negatywne skutki pojawiają się ok.5lat od założenia tego typu plomb. Jak tego uniknać?sprobować zamówić/dobrać żywice epoksydową BPA free do wykonania wypełnienia zęba.
BPA można oznaczyć w próbkach moczu (wykorzystując enzymy glukoranidazę i/lub sulfatazę) dzięki czemu można oznaczyć łączne formy sprzężone i wolne od tego związku – próbkę moczu należy oddać do pojemnika ze szkła aby zapobiec migracji BPA z tworzywa sztucznego do badanej próbki.
Jak zminimalizować ryzyko absorbcji BPA do organizmu?
Zwracać uwagę na oznakowanie butelek – BPA free lub Bishpenol A free – takich oznaczeń powinniśmy szukac i takie własne produkty w plastikowych butelkach wybierać(są one najczęściej umieszczane na spodzie butelki). Z kolei produkty z BPA oznacza się częśto jako „PC (polycarbonate plastic) lub cyfra 7 w trójkącie symbolizującym recykling – takich naturalnie najlepiej unikać. Produkty ” BPA FREE” wolne od bisfenolu / przy których wykorzystano Polipropylen /PP2/ oznaczone są symbolem – 05PP-w trójkącie.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Bisfenol A – Karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich.
Cooper J.E., Kendig E.L., Belcher S.M: Assessment of bisphenol A released from reusable plastic, aluminium and stainless steel water bottles. Chemosphere, 85 (6), 943-947, 2011.
Łaszczyca D., Paradowska K., Makarova K.: Zanieczyszczenie środowiska bisfenolem A. Biyl. Wydz. Farm. WUM, 1, 1-5, 2015.
Pawlicka M., Starski A., Mazańska M., Postupolski J.: Bisfenol A w wyrobach do kontaktu z żywnością. Zagrożenia dla zdrowia człowieka, ustawodawstwo.
Przemysł Spożywczy T. 68, nr 6, 31-33, 2014.
Rozporządzenie Komisji (UE) nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz. Urz. UE L 12 z 15 stycznia 2011 r.).
Rick Smith, Bruce Lourie: Mordercza gumowa kaczka, The Telegraph, The Times, Die Welt, New Scientist, Daily Mail, cancersearchukorg.
surowadieta.pl/utopieni-w-toksycznej-zupie/
leczenieludowe.wordpress.com/2013/10/31/bisfenol-szkodzi-bardziej-niz-myslano/
infodent24.pl/techdentpost/jeszcze-jedno-badanie-nad-skutkami-oddzialywania-na-organizm-bisfenolu-a,3172.html
pacjenci.dentonet.pl/artykul/1788884-toksyczny-skadnik-plomb-z-kompozytu/
dzieci.pl/kat,1033591,page,2,title,Bisfenol-A-niebezpieczna-substancja-ukryta-w-plastiku,wid,16731592,wiadomosc.html?smgputicaid=616698
e-biotechnologia.pl/Artykuly/Bisfenol-A/