Żywica Boswelia / kadzidłowiec używana jest od wieków w Afryce, Chinach, Indii i innych regionach świata głównie ze względu na jej właściwości przeciwzapalne w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów czy też w chorobie Leśniowskiego-Crohna. Takie odmiany jak Boswelia serrata używana jest w ajurwedzie jako środek przeciwbólowy czy antyproliferacyjny z kolei w chińskiej medycynie używają jej do zwiększania cyrkulacji krwi oraz uśmierzania bólu. Zebrałem wydaje mi się wszystkie zastosowania kilku odmian Boswelii z czego większość przypisywana jest najpopularniejszej Serracie. Nie wypunktowałem natomiast wszystkiego odnośnie antynowotworowych właściwości w/w ekstraktu z żywicy gdyż były to badania które wykazywały pozytywny wpływ na komórki rakowe i by się po prostu powtarzały.
Właściwości Boswelii
- Działanie przeciwzapalne boswelii polega na regulacji cytokin prozapalnych oraz nacieku leukocytów (np. w stanach zapalnych układu nerwowego)układu odpornościowego. Oczywiście boswelia charakteryzuje się także innymi wartościami prozdrowotnymi takimi jak działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne czy właściwości przeciwnowotworowe oddziałując na linie komórkowe takie jak komórki nowotworowe oponiaka, białaczki, raka wątroby, czerniaka, komórki włókniako-mięsaka, komórki jelita grubego czy raka prostaty.
- W badaniach żywica bosweli wykazuje działanie nie tylko przeciwbólowe ale i uspokajające
- Inhalacje oraz konsumpcja boswelii zmniejsza astmę
- żywice Bosweli łagodzą problemy z pamięcią
- Ma pozytywny wpływ na przewód pokarmowy
- Przyspiesza gojenie się ran oraz posiada właściwości przeciwbiegunkowe
- Posiada właściwości antyoksydacyjne oraz chroni nabłonek bariery jelitowej przed uszkodzeniem wywołanym przez stan zapalny
- Wykazuje pozytywne działanie w przypadku leczenia przewlekłego zapalenia jelita grubego
- Żywica bosweli w jednym z badań wykazała poprawę o 80% u ludzi z wrzodzejącym zapaleniem okreżnicy
- U szczurów wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwutleniające, hamuje stany zapalny zapalne w ostrym zapaleniu jelita grubego
- Ekstrakt z żywicy boswelia zapobiega biegunce i normalizuje perystaltykę jelit(u gryzoni) oraz przeciwdziałał uszkodzeniom jelita krętego
- Kadzidłowiec/Boswelia(Frankinscense) jest wyjątkowo cenione ze względu na swój pozytywny wpływ na układ oddechowy i jest stosowane w postaci inhalacji parowych, kąpieli, masaży w leczeniu przeziębień, kaszlu, kataru, zapalenia oskrzeli czy też astmy
- Kwas boswelinowy zawarty w kadzidłowcu posiada działanie hamujące jeśli chodzi o biosynteze leukotrienów co przyczynia się do zapobiegania stanom zapalnym w wielu chorobach autoimmunologicznych
- Guma z żywicy Boswellia serrata wykazuje 70% poprawę u pacjentów z Astmą u których zanikają fizyczne problemy z oddychaniem, syczącym dzwiękiem podczas oddychania oraz zmniejsza liczbę ataków astmatycznych
- Posiada właściwości poprawiające funkcje poznawcze (zwiększa zdolności do nauki i pamięć)
- Młode szczury, których matki w ciąży otrzymywały ekstrakt z Bosweli, wykazywały poprawę w zdolnościach kognitywnych takich jak nauka, krótkotrwała i długotrwałą pamięć czy też zwiększenie objętości neuronów w hipokampie oraz wzrost liczby połączeń synaptycznych(na pewno przydatne przy Parkinsonie, Alzheimerze czy padaczce)
- W szczurzym modelu padaczki płata skroniowego, Boswelia poprawiła zdolności uczenia się oraz wyeliminowała negatywne skutki napadów na funkcje poznawcze
- Boswelia papyrifera wykazała znaczącą poprawę pamięci wzrokowo-przestrzennej u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym(więcej na temat naturalnych preparatów pomocnych w stwardnieniu rozsianym pisałem już tutaj)
- Boswellia serrata zwiększa zdolność funkcji poznawczych u pacjentów z rozproszonym uszkodzeniem aksonalnym
- W uszkodzeniach mózgu u myszy, substancja wyizolowana z bosweli – octan incenzolu(IA) – hamowała neurodegradacje w hipokampie i wykazywała korzystny wpływ na zdolności poznawcze
- Ten sam związek co powyżej również wykazywał zdolności protekcyjne w niedokrwiennym uszkodzeniu neuronów u myszy
- Boswelia ma także właściwości zwalczające klasterowe bóle głowy (więcej o bólach głowy i migrenach pisałem już tutaj)
- Wykazuje pozytywne działanie w przypadku lęków i depresji a to dzięki wyżej już wspomnianej substancji – octanowi incenzolu
- Kwas bosweliowy redukuje wzrost proliferacji limfocytów a w wyższych stężeniach działa hamująco
- Kwas boswelinowy zwiększa fagocytozę makrofagów
- Kwas boswelinowy wpływa na obronę komórek poprzez hamowanie produkcji/uwalniania cytokin działających zapalnie
- Boswelia ma działanie hamujące leukotrieny, hamuje stan zapalny i kurczenie się tkanek w stanie zapalnym co jest główną przyczyną bólu i dyskomfortu (w sporym procencie przypadków)
- W wielu badaniach wykazuje skuteczność w leczeniu chorób autoimmunologicznych w tym w reumatoidalnym zapaleniu stawów, chorobie Crohna, wrzodzejącym zapaleniu okrężnicy, astmie oskrzelowej. Posiada lekkie efekty uboczne w porównaniu do leków stosowanych do podleczania w/w chorób.
- Kwas bosweliowy wykazywał 25-46% skuteczność w zahamowaniu obrzęków u szczórów i myszy oraz wykazywał 45-67% skuteczności w leczeniu zapalenia stawów
- Doustne podawanie ekstraktu z żywicy Boswellia serrata znacząco zredukowało poziomy markerów zapalnych u szczurów z reumatoidalnym zapaleniem stawów
- Badania kliniczne gumy żywicy Boswelia wykazały poprawę u pacjentów z zapaleniem kości i stawów w przypadku reumatoidalnego zapalenia.
- U wszystkich pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych otrzymujących ekstrakt z Bosweli odnotowano zmniejszenie bólu kolana, zwiększoną ruchliwość tego stawu oraz polepszone funkcję poruszania się
- Boswelia wykazuje pozytywne właściwości w przypadku chorób dziąseł takich jak krwawienia i paradontoza
- Zmniejsza gestość tkanki piersiowej wykazując działanie ochronne i przeciwzapalne(redukuje zapalny czynnik transkrypcyjny NF-kappaBeta) na ten organ ciała
- Kwas boswelinowy, betaina i myoinozytol wykazały działanie zmniejszające ból piersi oraz zmniejszały rozmiar łagodnego nowotworu sutka(gruczolakowłókniaka)
- Boswelia wykazuje działanie ochronne wątroby
- Niealkoholowe stłuczenie wątroby u szczurów było leczone kwasem bosweliowym. Wykazano zwiększoną wrażliwość na insulinę oraz zmniejszenie wskażników prób wątrobowych oraz działania enzymów wątrobowych
- Jaja przywr wątrobowych wywołują zapalenie wątroby – ekstrakt z Bosweli znacznie łagodzi ziarniakowatość(zapalenie) wątroby
- Podawanie ekstraktów z Bosweli i Salvi znacząco pomogło w przypadku przewlekłego zapalenia w zwłóknieniu wątroby
- Boswelia ma znaczący wpływ na zwiększenie progu bołu działając jednocześnie przeciwbólowo
- Boswelia zmniejsza żywotność i indukuje śmierć komórek nowotworowych w przypadku raka piersi, komórek raka pęcherza, nowotworu trzustki, raka wątrobowokomórkowego, raka jelita grubego, białaczki szpikowej, komórek nerwiaka niedojrzałego oraz oponiaka
- U myszy, kwas bosweliowy zapobiega powstawaniu guzów jelit silniej niż aspiryna
- Inne badanie wykazało, że doustne podawanie kwasu boswelinowego zahamowało wzrost guzów jelita grubego u myszy
- Kwas bosweliowy hamował wzrost raka żołądka u myszy
- Podawanie kwasu bosweliowego znacząco hamowało wzrost różnych typów nowotworów oraz metastazę komórek rakowych(czyli przeżuty nowotworu o których pisałem już troche tutaj) u myszy
- Boswelia serrata okazała się skuteczna w przypadku zahamowania wzrostu nowotworu piersi i trzustki oraz ich przerzutów
- Nalewka z gumy żywicy Boswellia serrata zmniejsza obrzęk mózgu o 22-48%. U pacjentów z glejakiem złośliwym podawanie 3.6grama/dzień ekstraktu z Bosweli(60% kwasów bosweliowych) 7 dni przed zabiegiem, spowodowało spadek płynu wokół guza mózgu o średnio 30% u 8 z 12 pacjentów oraz znacząco zmniejszyło ślady uszkodzenia mózgu podczas poźniejszego leczenia
- W inym badaniu kwas bosweliowy wzniecał apoptozę(umieranie) komórek glejowych CD95L czy też w T98G, LN-18, LN-229 and LN-308
- Boswellia serrata zmniejsza obrzęk związany z radioterapią u 60% pacjentów
– Boswellia carteri wykazała łagodne działanie kardioprotekcyjne oraz działanie antyoksydacyjne u zwierząt z powodu zawału serca - Posiada właściwości rozrzedzające krew u szczurów
- Kwas boswelinowy poprawia parametry krzepnięcia plazmy i chroni przed urazem naczyń krwionośnym
- Doustne podawanie korzeni i liści z boswelia zmniejsza poziom glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą jak i cholesterolu, trójglicerydów, mocznika, poziomu kreatyniny i aktywności enzymów
- U szczurów z cukrzycą boswelia serrata znacznie zmniejsza poziomy glukozy we krwi zapobiegając powikłaniom cukrzycy w nerkach i wątrobie
- Ekstrakt z Bosweli S. zapobiega wzrostowi poziomu glukozy we krwi oraz zapobiega zniszczeniu wysepek trzustki(komórki beta) i w konsekwencji giperglikemi (model zwierzęcy cukrzycy typu 1)
- Boswellia S. znacznie zwiększa poziom HDL we krwi, zmniejsza poziom LDL(tego złego), fuktozaminy SGPT oraz SGOT po 6tyg. u pacjentów z cukrzycą
- Wg.badań zmniejsza akumulowanie tłuszczu w jamie brzusznej
- Użycie kremu zawierającego kwas bosweliowy na twarz skóry prowadzi do znacznej poprawy jeśli chodzi o starzenie się skóry, chropowatości w jej dotyku, zwiększenia jej elastyczności i zmniejszenie wydzialania łoju
- Posiada właściwości kojące podrażnioną skórę, redukuje zaczerwienienia i podrażnienia
- kwasy bosweliowe pozytywnie wpływają na łuszczycę, rumienie oraz złagodzenie zmarszczek twarzy
- Boswellia S. wzmacnia system odpornościowy poprzez aktywację makrofagów
- Boswellia Carterii i adalzielli wykazuje aktywność przeciwbakteryjną wobec takich mikroorganizów jak grzyby czy też bakterie gram-dodatnie i gram ujemne
- Żywica z Bosweli wykazuje aktywność przeciwwirusową przeciwko przenoszonemu przez komary chikungunya(CHIKV) oraz przeciwko wirusowi pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej
- kwas bosweliowy (AKBA) redukuje biofilm bakteryjny wytwarzany przez Gronkowca złocistego oraz Staphylococcus epidermidis
- kwas bosweliowy (AKBA) eliminuje różne patogeny w jamie ustnej
- Diterpeny Bosweli wykazują aktywność wobec takich pierwotniaków jak świdrowiec nagany (Trypanosoma brucei) oraz zarodzcowi sierpowemu wywołującemu Malarię(więcej o malari pisałem już tutaj)
- Boswelia carteri i Boswelia papyriefera wykazują działanie grzybobujcze. Boswellia rivaehas natomiast wykazuje aktywność przeciwko Candida albicans(wiecej o Candida pisałem już tutaj
- Doustne podawanie kadzidłowca/frankinscense zwiększa ruchliwość plemników oraz ich gęstość u dorosłych samców szczurów oraz zwiększa ich płodność
- W jednym z badań wykazano jednak, że dym z żywicy Boswelia zmniejsza FSH,LH i testosteron zmniejszając liczbę plemników, ich ruchliwość i szybkość prowadząc do ich anomali. Najprawdopodobniej wnioski takie zostały wysunięte ze wzgledu na związki chemiczne znajdujące się w dymie a nie w samej roślinie.
- kwas bosweliowy(AKBA) wykazuje działanie anty-androgenne w przypadku raka prostatny normalizując wysokie poziomy DHT w komórkach prostaty oraz poprzez zmiany w ścieżce działania VEGFR2
Zażywanie Boswelii
Do kupienia jest w postaci kapsułek, tabletek lub wywaru z kory. Każdy rodzaj Bosweli a nawet poszczególne ekstrakty różnych producentów różnią się od siebie ze względu na rożnicę w klimacie z którego pochodzi ekstrakt, czasu zbiorów czy też warunków przechowywania jak i sposobu wytwarzania. Wg.badań skuteczna dawka w przypadku stanów zapalnych lub astmy to 300-400mg 3x dziennie. (ekstraktu standaryzowanego na 60% kwasów bosweliowych). Zdecydowanie lepiej podawać kwasy bosweliowe wraz z tłuszczami (zwiększona wchłajalność).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19567671
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10360653
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3924999/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3258268/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3924999/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3258268/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3309643/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3258268/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27117114
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21777643
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4877965/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2945480/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18424019
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4425476/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11488449
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9049593
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24619538
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1751779/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11355324
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20848527
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3924999/#ref21
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9810030
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4877965/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4318003/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4240932/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24088189
jcb.sagepub.com/content/28/7/1341.long
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3294134/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22767962
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2493463/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23015543
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20696559
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17024588
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3309643/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24667331
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12622457
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26076376
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3304380/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26636532
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27212181
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16751123
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25708949
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23111960
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23271565
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25312172
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4175880/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3258268/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2664784/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3538159/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26514509
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4142179/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12507932
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24908637
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3510738/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16946522
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12664615
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12530009
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9619114
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24647155
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3246525/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23500016
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21513768
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3246525/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3082612/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24856757
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21771654
onlinelibrary.wiley.com/enhanced/doi/10.1002/cncr.25945/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26117531
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4611516/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17877290
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3941871/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21831620
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3929136/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4235203/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11237186
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20136919
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3924999/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4235203/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18167047
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2945480/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11677023
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26611396
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3066120/
ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3201914/
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21157686
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17970299
jstage.jst.go.jp/article/jhs/53/4/53_4_365/_article
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24702894
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24018196
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25714728
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21553931
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26611396