Cerebrolizyna to lek bardzo zbliżony do cortexinu o którym już wcześniej pisałem. Zabrzmi to troche strasznie, ale to tak naprawdę to miks neuropeptydów i wolnych aminokwasów, pochodzących z mózgu świń, używana do leczenia udarów mózgu. 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/267639252)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/80099443)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28430363. Wykazuje wręcz fenomenalne właściwości lecznicze i protekcyjne względem ludzkiego organizmu. Wg.mnie powinna być standardem leczniczym w wielu przewlekłych chorobach i dolegliwościach a nie jest. Czemu?zapewne dlatego, że inne ekstremalnie drogie w sprzedaży(bo w produkcji super tanie) leki by się nie sprzedawały… Co takiego wyjątkowego może zaoferować Ci cerebrolizyna?w czym Ci może pomóc i z czego wręcz wyleczyć?
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26763925 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8009944 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28430363 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27383892 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10961439 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29376982 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29303438 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29222803 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29075344 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29053124 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28875428 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28840482 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28609577 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28139626 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28091504 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27894939 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27845323 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27525868 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27871029 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27240176 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27168844 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27070474 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27207906 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26356162 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25832905 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26934986 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26564102 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22229316 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17473393 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9503278 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29248999 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28707130 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26356521 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26209890 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26120985 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25798213 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25614944 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18273537 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16511867 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26978048 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26977915 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25047000 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21860085 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29132541 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24636538 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24423658 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23840309 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23696546 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23440834 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22242270 |
⇧51, ⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22826038 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18720720 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19812972 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22748833 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19803367 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19531281 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19008804 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19008081 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18993027 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18600331 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11738849 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18577958 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22514792 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22229324 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22311531 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24123373 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12899658 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11022305 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11187070 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10961440 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10763106 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9832194 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11463479 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10961437 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10816070 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10576544 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8869271 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1661499 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2633552 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12687163 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11530457 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10961443 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10420388 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12197668 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7571926 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9173675 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28131658 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26981106 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9085084 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9972690 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12418396 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12687248 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29155000 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29107328 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27210889 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25851531 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25725627 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27429559 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25093704 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24924838 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20633118 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12872620 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12801087 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28074392 |
⇧106 | sci-hub.tv/10.1177/0004867413476757 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21626816 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24997385 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28847022 |
L-teanina to aminokwas, który występujący naturalnie w liściach zielonej herbaty, a śladowe jej ilości można znaleźć np. w podgrzybku brunatnym (Xerocomus badius) czy też innych grzybach. Jej właściwości rozluźniające i znoszące napięcie nerwowe, wspomagające koncentrację i procesy uczenia się, są znane od dawna ale co tak na prawdę powoduje l-teanina poza w/w działaniami?
Moja propozycja dawkowania dla dzieci autystycznych i tych, którzy mają ciągłe problemy żołądkowo-jelitowe. 50mg – 2x dziennie przez 5dni a następnie 100mg 3x dziennie(jeśli reakcja na 50mg jeśli nic negatywnego się nie dzieje). Dla dorosłych to samo tylko po po 5dniach dawek 100mg przejść na 2-3x 200mg.
Wersje 100mg która można łatwo podzielić na pół ewentualnie wziąć podwójną dawkę, która zawiera dodatkowo zieloną herbatę ale bez kofeiny(ważny w przypadku młodych osób) można kupić tutaj lub czystą l-teaninę stad
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26828717 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27908701 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24762604 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26922362 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22331996 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25852135 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25925964 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18156395 |
⇧9 | link.springer.com/article/10.1007%2Fs00726-011-0847-9 researchgate.net/publication/311096358_Inhibitory_effects_of_L-theanine_on_airway_inflammation_in_ovalbumin-induced_allergic_asthma |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27396868 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21425373 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25896423 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24981317 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23324588 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19766184 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24710686 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25138052 |
⇧18, ⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4428023/ |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23107346 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22214254 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17182482 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9566605 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27698535 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18452993 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23395732 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16930802 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26687755 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23097345 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26826962 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26164708 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24325390 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24654859 |
⇧34 | Kimura, K., Ozeki, M., Juneja, L. R., & Ohira, H. (2007). l-Theanine reduces psychological and physiological stress responses. Biological Psychology, 74(1), 39-45. |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2690246 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22019691 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22583898 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23233221 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22819553 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22935630 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21861094 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21617527 |
⇧43 | Einöther, S. J. L., Martens, V. E. G., Rycroft, J. A., & De Bruin, E. A. (2010). l-Theanine and caffeine improve task switching but not intersensory attention or subjective alertness. Appetite, 54(2), 406-409. |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15378679 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21208586 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18681988 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16759779 |
⇧48, ⇧49 | iv.iiarjournals.org/content/18/1/55.long |
Korkowiec amurski/ phellodendron amurense/ cork tree/ huang bai
Skład kory: alkaloidy (berberyna, jatrorrhizine, magnoflorine, phellodendrine, candicine, palmatine, menisperine), terpenoidy (obacunone, limonin) oraz kwas linolenowy, bsitosterol, (9Z)-octadec-9-enoic acid (kwas oleinowy), 7, 8-dihydroxyrutaecarpine , 7-hydroxyrutaecarpine, isocoumarin, 3-acetyl-3,4-dihydro-5,6-dimethoxy-1H-2-benzopyran-1-one. Zaznaczyć należy iż odmiana Phellodendrone chinensis zawiera 360% więcej berberyny,28% więcej antyoksydantów a odmiana amurense jest bogatsza o 25% w alkaloid protoberberine oraz o 11% we flawonoidy.
– P.amurski działa na receptory beta-2adrenergiczne (w medycynie klasycznej są stosowane leki które pobudzają te receptory – w zależności od lokalizacji tych receptorów które występują nie tylko w układzie oddechowym, ale i w małych ilościach poza nim, mogą one spowodować rozkurcz oskrzeli, zwiększone wydzielanie śluzu i oczyszczenie oskrzeli ze szkodliwych substancji, hamowanie uwalniania acetylocholiny, zmniejszenie uwalniania neuropeptydów, uszczelenienie śródbłonka, poszerzenie naczyń, hamowanie reaktywnych form tlenu czyli wolnych rodników). Nie wiem czy Korkowiec amurski poprzez pobudzenie w/w receptorów będzie powodował taki skutek jak zahamowanie uwalniania acetylocholiny co robią leki konwencjonalne pomimo to należałoby zachować ostrożność u osób które mają niedowłady/paraliże/miastenie.
– W badaniach wykazano, że zmniejsza ból związanych z zapaleniem stawów i kości (prawdopodobnie poprzez zmniejszenie cytokiny zapalnej IL-1a, która to niszczy glikozaminoglikany-GAG w stawkach i kościach, do GAG należy np.chondroityna
– Ponadto berberyna w nim zawarta promuje różnicowanie osteoblastów(komórki kościotwórcze) co jest niezłym wspomaganiem dla zdrowych kości
– Posiada właściwości neuroprotekcyjne(u szczurów)
– Zwiększa poziomy enzymu glutation S-transferazy i stąd też wynikają jego właściwości antywirusowe, przeciwzapalne oraz antyoksydacyjne
– Właściwości bakteriobójcze korkowca wynikają najprawdopodobniej z obecności protoberberyny oraz berberyny (posiada duże stężenie tych związków w porównaniu do innych)
– Wykazuje właściwości synergiczne z korą Magnoli , działając na zmniejszenie stresu i lęków(razem posiadają właściwości zbliżone do Rhodioli)
– Związki takie jak berberyna, coptisine i palmatine działają synergicznie w hamowaniu Acetylcholinoesterazy(enzym blokujący neurotransmiter acetylocholine – bardzo często przyblokowany w Alzheimerze, Boreliozie, Bartonelli i innych infekcjach/chorobach w których może dojść do chronicznego stanu zapalnego). Także nawiązując do w/w receptorów beta-2adrenergicznych może zarówno pomóc w niedowładach jak i zaszkodzić – obserwacja organizmu jest w tym przypadku kluczowa.
– P.Chinesis może spowolnić perystaltykę jelit
– Kora Korkowca wykazuje działanie antywirusowe (głównie za sprawą berberyny) międzyinnymi na takie wirusy jak influenza A (H1N1, H5N2, H7N3 and H9N2), VSV, NDV, HSV, Coxsackie(H3-GFP), Enterowirusy.
– Berberyna zawarta w korkowcu działa synergicznie z antybiotykami w przypadku antybiotykoodpornego gronkowca złocistego
– Berberyna wykazuje pozytywne działanie przy nadciśnieniu
– Korkowiec razem z krwiściągiem lekarskim zmniejszają problemy skórne typu atopowe zapalenie skóry, jak i również immunoglobuline IgE i IgG1(przydatne przy alergiach)
– Berberyna bardzo dobrze działa z lekiem medycyny konwencjonalnej – flukonazolem(na grzybice – więcej o flukonazolu i berberynie pisałem już tutaj).
– Blokery MAO-B są używane w terapi choroby Parkinsona. Wykazują właściwości neuroprotekcyjne w wielu chorobach neurologicznych. Problem pojawia się przy ich długofalowym zarzywaniu (skutki uboczne). Korkowiec jest blokerem MAO-B.
– Korkowiec w badaniach wykazuje działanie neuroochronne
– Jedno z badań wykazało,że Korkowiec posiada działanie antywirusowe przeciwko koronawirusom
– W połączeniu z korą Magnoli obniża kortyzol (hormon stresu) – zwłaszcza w porze nocnej
– Ekstrakt z korkowca hamuje namnażanie się komórek raka prostaty androgeno-zależnego i doprowadza do ich apoptozy(śmierci)
– Korkowiec posiada właściwości przeciwcukrzycowe wpływając na scieżkę PTP1B(fosfatazy tyrozynowej)
– Phellodendron hamuje zniszczenia kostno-stawowe i destrukcję chondrocytów poprzez hamowanie proteoglikanoów oraz degradacje kolagenu typu II oraz hamowanie Metaloproteinaz MMP(1 i 13) jak i podwyższa TIMP-1(hamuje on MMP).
– Berberyna jest bardzo pomocna w osteoporozie – wykazano że hamuje osteoklasty(komórki niszczące struktóre kości). Berberyna zwiększa osteopontyne i osteokalcyne oraz promuje procesy kościotwórcze osteoblastów poprzez ścieżkę p38 MAPK
– W badaniach wykazano, że Korkowiec dzięki berberynie i jej właściwościom blokującym acetylcholinoesteraze polepsza pamięć oraz zmniejsza poziomy cytokin zapalnych w hipokampie u szczurów(zmniejsza aktywność zapalną IL-1b,TNF alfa oraz COX2)
– Berberyna wykazuje b.dobre właściwości bakteriobójcze vs gronkowiec złocisty
– berberyna posiada właściwości przeciwzapalne (hamując czynnik zapalny NFkappaBeta) w przypadku stanów zapalnych wywołanych alkoholem.
– u myszy w które wstrzyknięto amyloid beta(ten sam co występuje w nadwyżce w Alzheimerze) wywołano podwyższenie cytokin zapalnych TNF-alfa, interferonu gamma, IL-2,IL-6 oraz tlenku azotu NO. Po kuracji korkowcem stany zapalne zmalały a produkcja mikrogleju(w innym już badaniu) została zahamowana.
– związki zawarte w korkowcu takie jak berberyna, palmatine, protoberberberyna znacząco hamują wzrost grzybów Candida albicans, Candida glabrata, Candida krusei i Candida parapsilosis
– Wykazuje działanie hepatoprotekcyjne(ochronne dla wątroby – badanie na szczurach)
– Berberyna zawarta w korkowcu posiada właściwości bakteriobójcze, przeciwzapalne, usówa toksyny cholery, stymuluje wydzielanie żółci oraz działanie przeciwwrzodowe.
Ogólna charakterystyka bez wdawania się w szczegóły:
Korkowiec działa silnie przeciwzapalnie i odkażająco. Skutecznie zwalcza wiele problemów skórnych takich jak: wypryski, wrzody, egzema, trądzik, rozszerzone naczynia krwionośne, stany zapalne i trudno gojące się rany. Wcieranie w okolice stawów zmniejsza bóle i objawy reumatyczne
Przeciwskazania i interakcje: Ciąża i karmienie piersią. Berberyna może być przenoszona na niemowlę poprzez mleko matki, może powodować uszkodzenie mózgu u noworodków. Phellodendron może spowalniać proces rozkładu niektórych leków przez wątrobę. Leki z którymi Phellodendron wchodzi w interakcje obejmują cyklosporyny (Neoral,Sandimmune), lowastatynę (Mevacor),klarytromycyna (Biaxin), indinawir (Crixivan), sildenafil (Viagra), triazolam (Halcion) i inne.
Preparaty i dawki:
Sucha kora (kora wewnętrzna) Phellodendri Cortex. Kora powinna być pozyskiwana z drzew min. 12 letnich wyłącznie w słoneczne dni. Intrakt korkowcowy: 1 część suchej kory zalać 5 częściami gorącego alkoholu 40-60%, odstawić na 14 dni. Przefiltrować. Zażywać trzy razy dziennie po 5 ml. przez 1-2 tygodnie.
Odwar korkowcowy: 6 g kory gotować przez 30 minut w 400 ml. wody. Pić trzy razy dziennie. Korkowca ani Berberyny nie spożywać dłużej niż 4tyg.gdyż po tym czasie przestaje być wydalana przez organizm.
Podsumowanie:
Kora z korkowca ze względu na właściwości substancji w nim zwartych jest praktycznie dobrym wyborem w fazie infekcji bakterią boreliozy, kiedy to następuje spadek interferonów gamma broniących przed każdym typem infekcji, rozprzestrzenia się candida, a następnie wzrost stanów zapalnych i aktywacja uśpionych lub przetransferowanych przez kleszcza/muchę/pająka/komara wirusów. Zbije stany zapalne,da b.dobre wsparcie w przypadku wirusów i różnych typów Candidy i na dodatek wykazuje dobre właściwości przeciwbakteryjne i ochronne względem układu nerwowego. Idealnie nada się także dla tych co zdecydowali się na antybiotykoterapię w początkowej fazie tej choroby(mam na myśli synergie działania razem z flukonazolem ->lekiem przeciwgrzybiczym). Po 30dniach zmienić na coś innego bez berberyny (dalej zbijającego stany zapalne lub ewentualnie modulującego cały układ odpornościowy).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
pl.wikipedia.org/wiki/Beta2-mimetyki
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27460490
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27208550
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27021328
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27341283
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26397864
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26054937
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26021264
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25502067
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25205619
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25498346
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24975280
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25043857
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24815219
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24503166
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23924268
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23123224
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22563252
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22226975
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21875660
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21436481
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21433160
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23946660
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21182922
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21089182
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20393007
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19799978
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19682376
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19524685
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19107816
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18725279
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18426577
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18036887
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18030357
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17499198
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17450506
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16946541
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16820098
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16454147
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27547203
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27484768
https://pl.wikipedia.org/wiki/Receptory_adrenergiczne
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21046728
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20354951
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22124950
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18410224
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22563252
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18426577
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27589716
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16379555
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16132116
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15706928
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14696674
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10382888
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2607417
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3245533
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19353741
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19682376
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21182922
Rehmannia glutinosa/Fox Glove/DiHuang
Skład: glikozydy irydoidowe (katalpol, aukubina, melittozyd i remaniozydy A-D. Poza tym opisano występowanie 6 estrów pochodnych ajugolu i kwasów p-ferulowego, p-kumarowego, wanilinowego, p-hydroksybenzoesowego i innych oraz monoterpenowych glikozydów – remanozydy A, B i C. W surowcu występuje też bogata frakcja steroli (ß-sitosterol, kampesterol i inne).
Kiedyś kolega (programista języka PHP) powiedział mi, że nie tworzy grafiki www – tylko i wyłącznie programuje – nie jest człowiekiem orkiestrą, który specjalizuje się we wszystkim – jego fach to było tylko i wyłącznie programowanie. Z rehmannią natomiast jest odwrotnie – nie można jej przypisać strikte leczniczego działania w przypadku jednej infekcji czy choroby – jest dobra jako wspomagacz praktycznie do wszystkiego – stąd tytuł posta – Rehmannia – roślina orkiestra. Ogólnie oficjalnie dostępnych badań nt.tej rośliny jest ok.440 – przejrzałem je wszystkie – przejrzałem także badania poboczne dotyczące związków w niej występujących – zatem miłego czytania…
– Kwas ferulowy i cholina wykazują polepszenie właściwości kognitywnych poprzez zwiększenie poziomu acetylocholinotransferazy.
– Związki takie jak kwas kawowy,kwas chlorogenowy,ferulowy i galusowy wykazują właściwości przeciwbólowe
– Kwas benzoesowy zawarty w Rehmanni w badaniach laboratoryjnych wykazuje właściwości znieczulające
– Luteolina w nim zawarta wykazuje właściwości hamujące kolagenazę czyli metaloproteinazy(MMP) – takie metaloproteinazy jak MMP2 i MMP9 są silnie pobudzanie w przebiegu zakażenia bakterią borelii powodując problemy neurologiczne a zwłaszcza zapalenia stawów, MMP9 rozszczelnia barierę krew-mózg(o metaloproteinazach pare słów napisałem już tutaj i tutaj)
– Takie związki jak kwas ferulowy, cytrynowy, kawowy czy apigenina(więcej o apigeninie pisałem już tutaj) wykazują właściwości przeciwzakrzepowe
– Apigenina zawarta w Rehmanni z kolei wykazuje b.dobre właściwości przeciwzapalne w przypadku zapalenia stawów (np. w Boreliozie, Bartonelli, RZS) – pobudza ona wzrost nowej chrząstki w stawach(jest aktywatorem kanału jonowego TRPV4-naśladuje to efekt działania fizycznego ruchu). Jak wiadomo bez jakiegokolwiek ruchu nie pobudzi się regeneracji i wzrostu chrząstki stawowej stąd jest to b.przydatna właściwość dla tych których choroby powaliły na tyle, że nie mogą się ruszyć z łóżka
– Apigenina stymuluje neurogenezę i tworzenie nowych neuronów (sprzyja to pamięci i koncentracji) jak i również wykazuje działanie przeciwnowotworowe
– Należy pamiętać, że przyswajanie apigeniny jest wyższe w obecności piperyny(zawartej w pieprzu)
– Kwas kawowy jak i chlorogenowy zawarte w Rehmanni wykazuje działanie antydepresyjne b.pomocne przy wielu chorzeniach(chociażby w przewlekłej kandydozie)
– Kwas Chlorogenowy wykazuje działanie hipoglikemiczne(b.ważne u cukrzyków lub ludzi z insulinoopornością w tym i w autoagresji)
– Apigenin i luteolin posiadają właściwości estrogenne
– Rehmannia obniża ciśnienie krwi
– Kwas chlorogenowy wykazuje właściwości przeciwwrzodowe
– Mnogość kwasów i związków(apigenina, luteolina, kwas galusowy, kawowy, ferulowy, digitoxin, gitoxin czy kwas chlorogenowy) wykazują właściwości przeciwwirusowe gdzie apigenina, luteolina i kwas galusowy wykazują w badaniach właściwości hamujące w przypadku wirusa HIV oraz wirusa zapalenia wątroby typu C
– Apigeninę wykazuje antagonistyczny wpływ na GABA i kanały NMDA(in vitro)
– Rehmannie bym raczej odradzał u kobiet i mężczyzn planujących założenie rodziny(ze względu na kwas kumarowy wykazujący właściwości 'antifertility’ czyli obniżające/hamujące płodność)
– Substancje takie jak apigenina, kwas galusowy i luteolin mają właściwości relaksacyjne dla mięśni szkieletowych
– Nadczynność tarczycy pogorszy lecznicze właściwości Rehmanni
– Apigenina w nim zawarta hamuje syntezę tlenku azotu(in vitro)
– W takich chorabach jak Miastenia, Borelioza, Stwardnienie zanikowe boczne, Stwardnienie rozsiane rzadziej lub częściej dochodzi do paralizów, problemów z czuciem mięśni/elementów ciała – winowajcą takiego stanu są naturalnie procesy zapalne oraz problemy z Acetylocholina – z jej transportem,receptorami oraz samym neuroprzekaźnikiem jak i jego enzymem blokującym. Przy wysokich stanach zapalnych należy je naturalnie zbić jak najszybciej, gdyż podkręcają one acetylcholinoesteraze – enzym powodujący rozpad neuroprzekaźnika acetylocholiny. Rehmannia nie tylko redukuje stany zapalne, ale i bezpośrednio wpływa na hamowanie tego enzymu.
– Silny antyoksydant
– Rehmannia chingi (ale też i rehmannia glutinosa) posiada właściwości hepatoprotekcyjne w przypadku raka wątroby(komórki HepG2) oraz ochronne w przypadku stanów zapalnych wywołanych przez mikroglej/tlenek azotu(Alzheimer)
– Rehmannia(wraz z 2 innymi ziołami – Ophiopogonis japonis, Pseudostellariae heterophylla) wykazuje właściwości obniżające nadmiernie podkręcony hormon T3 w nadaktywności tarczycy (Choroba Gravesa Basedowa)
– O katalpolu rozpisywałem się już przy okazji opisu właściwości zdrowotnych Katalpy(w skrócie właściwości neuroprotekcyjne, przeciwrodnikowe, przeciwzapalne, ochrania receptor witaminy d3 który jest zblokowany w czasie infekcji bakteryjnych i wirusowych, poprawia problemy z pamięcią, zwiększa poziom acetylocholinotransferazy , zwiększa BDNF = pożądany u autystów i w alzheimerze, posiada działanie osłonne przed radiacją, podnosi poziom DHEA w nadnerczach, obniża angiotensynę 2 w tkankach, CTGF(connective tissue growth factor) dzięki czemu działa w przypadku neuropatii cukrzycowej i pare innych ważnych funkcji). Nie wspomniałem jednak, że katalpol uwrażliwia komórki na
insulinę co jest b.porządane w chorobach autoimmunologicznych
– Rehmannia jest stosowana w Chinach razem z 3 innymi ziołami(Polygala tenuifolia, Acorus gramineus i Poygonum multiflorum) pod nazwą preparatu PMC-12 na Alzheimera i obniżenie funkcji kognitywnych – wykazuje obniżanie poziomu neurozapalenia spowodowanego przez amyloid Beta dzięki czemu jest b.przydatna w tej chorobie
– Rehmannia wykazuje właściwości łagodzące hiperglikemie(badane w teście u myszy z cukrzycą typu 1), hiperlipidemie oraz zapalenie naczyń krwionośnych.
– Wykazuje silne właściwości hepaprotekcyjne(ochronne dla wątroby) wywołane międzyinnymi wysokim poziomem cytokiny zapalnej TNF alfa (Borelioza i Bartonella międzyinnymi ją podnosi)
– W jednym z badań udowodniono iż Rehmannia zmniejsza obwód w tali u kobiet otyłych poprzez obniżenie się liczebności bakterii gram dodatnich z grupy Ferimicutes(do tych bakterii należy Clostridia z którą wiem że wiele osób z chorobami autoimmunologicznymi i autystów ma problem) genus Blautia natomiast zwiększyła liczebność bakterii phylum Actinobacteria(jest to grupa bakteri która wytwarza bioaktywne metabolity które mają działanie na negatywne bakterie, grzyby, wirusy i wiele innych) i genus Bifidobacterium(taką zdolność posiada niewiele ziół, np. Pau D’arco wykazuje średnie ograniczenie negatywnych bakterii ale również i lekkie obniżenie liczebności tych dobrych). Rehmannia w połączeniu z kwiatem chryzantemy jest świetnym połączeniem w dysbiozie oraz walce z
kandydozą (kwiaty chryzantemy powstrzymują rozrost enterobacktera, enterococusa, clostridii i innych negatywnych bakterii oraz zwiększa rozrost lactobacillusa i bifidobakterium) czy też w przypadku kuracji antybiotykowych gdzie utrzymanie pozytywnej flory powinno być priorytetem.
– dyskineza jest to mimowolne nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy kończyn lub całego ciała, wyginanie i prężenie, mimowolne ruchy warg, wysuwanie i chowanie języka(częsty problem w leczeniu syntetykami medycyny konwencjonalnej choroby Parkinsona). Ekstrakt z Rehmanni łagodzi te stany (spowodowane podniesionym poziomem Levodopy – czyt.reguluje poziom l-dopy)
– Polisacharydy z Rehmanni wykazują działanie proliferacyjne względem limfocytów(zwiększa ich namnażanie się)
– Substancja z Rehmanni o nazwie 5-HMF(5-hydroxymethyl) wykazuje działanie neuroprotekcyjne względem neuronów w hipokampie(blokuje międzyinnymi MAO-B)
– Polisaharydy w Rehmanni mają działanie przeciwlękowe
– Ekstrakt z korzenia Rehmanni ochrania kości przed utratą gęstości mineralnej nie wpływając na hormony takie jak estrogen(przydatne przy i po menopauzie u kobiet) jak i w przypadku osteoporozy)
– Astragalus razem z Rehmanią (stosunek 2:1) pomagają w gojeniu się ran cukrzycowych(stopa cukrzycowa)
– Rehmannia wpływa na polepszenie procesów pamięciowych i uczenia poprzez regulacje receptora GABA, Glu, NGF, oraz aktywacje NMDAR1, GABAR i c-fos w hipokamie
– Rehmannia zwiększa poziomy glutationu(GSH), SOD(dysmutaza ponadtlenkowa o której więcej pisałem już tutaj) oraz CAT(katalaza) – wszystko ma działanie detoksykujące/obniżające poziomy wolnych rodników
– Rehmannia redukuje negatywne skutki radioterapii i poprawia jakość życia po tych zabiegach
– Rehmannia powoduje nasilenie wytwarzania insuliny i obniża ilość glikogenu w wątrobie jak i także zmniejsza ilość cholesterolu i lipidów
– Nalewka z Rehmanni wykazuje właściwości ochronne względem układu odpornościowego serca, wątroby i nerek podczas chemioterapii
– Hamuje reakcje alergiczne poprzez obniżenie poziomu histaminy oraz immunoglobuliny IgE
– Właściwości przeciwzapalne Rehmanni polegają między innymi na hamowaniu cytokin zapalnych IL-1 oraz TNF alfa
– Rehmannia razem ze stanazololem(winstrol = steryd) wykazuje bardzo wysoki procent wyleczenia z niedokrwistości anaplastycznej nie wykazując przy tym żadnych skutków ubocznych(85.3% wyleczeń vs grupa kontrolna 58.8% bez Rehmanni)
– Rehmannia powoduje proliferację(namnażanie się) i aktywuje osteoblasty(komórki twórcze kości) oraz hamuje generowanie się i resoprcje osteoklastów(komórki niszczące tkankę kostną) także zdecydowanie polecane w przypadku problemów z tkanką chrząstną w wielu chorobach autoimmunologicznych czy też osteoporozie
– Rehmannia sprzyja procesowi angiogenezy(tworzenia naczyń krwionośnych) u szczurów z ranami cukrzycowymi(chodzi o stopę cukrzycową) poprzez zwiększenie poziomu VEGF(czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego) – należy uważać ze zbyt długim stosowaniem rehmanni w przypadku Bartonellozy gdyż nasila ona ten czynnik powodując przepuszczalność naczyń krwionośnych, a to powoduje dodatkowe stany zapalne
– Dzięki właściwości katalpolu Rehmannia w Chinach jest najczęściej przepisywanym ziołem w przypadku zespołu Sjogrena(wypalenie nadnerczy)
– Polisacharydy zawarte w R. zwiększają namnażanie się limfocytów T oraz wzrost cytokin zapalnych IL-2 i interferonu gamma
– Katalpol zawarty w Rehmanni obniża stany zapalne w rdzeniu kręgowym(badanie na myszach – obniżał NfkappaB,IL-1b,IL-6,TNF alfa)
– Rehmannia wykazuje pozytywne właściwości w przypadku choroby niedokrwiennej serca lub też po zawale mięśnia sercowego (zioło to promuje namnażanie się szpiku kostnego i chroni niedokrwienny mięsień sercowy).
– Substancja rehmapicrogenina wykazuje właściwości hamujące wytwarzanie tlenku azotu NO oraz iNOS,COX-2,COX-1,GM-CSF czy też IL-6(bardzo przydata funkcja w Bartonellozie)
– Zastosowania Rehmanni w medycynie ludowej czy też w medycynie Chińskiej: niedokrwistość wliczając w to nieregularne miesiączki, niedobór krwi lub jej zastój rozwija bóle dolnej części brzucha u kobiet na co pomoże Rehmannia, w nocnych potach, problemy z kolanami, bóle kości, problemy z glukozą,dzwonienia w uszach, przedwczesne siwienie włosów.
– Polisacharydy z korzenia Rehmanni poprzez wpływ na lepsze wykorzystanie wątrobowego glikogenu, obniżeniu się azotu mocznika(urea nitrogen-SUN) i kwasu mlekowego we krwi(BLA). wpływają na polepszenie się stanu człowieka w przypadku przewlekłego zmęczenia (na to akurat wpływa też ogrom innych czynników)
– Luteolina zawarta w R. hamuje kolagenaze(metaloproteiny które tworzą stany zapalne)
– Kwas galusowy zawarty w R. poza tym że ma działanie bakteriobójcze i wirusobójcze(hamuje namnażanie się HIV i wirusa zapalenia wątroby typu C) ma także działanie antyastmatyczne
– Kwas kawowy zaw.w R. ma działanie antydepresyjne
– Kwas benzoesowy zawarty w R. ma działanie przeciwgrzybiczne
– Zawarte w R. apigenina i luteolina wykazują działanie estrogenne in vitro
– Kwas kumarynowy zawarty w R. nie sprzyja płodności(nie wiadomo dlaczego)
– Wpływa na apoptozę komórek raka wątroby oraz hamuje namnażanie się jego komórek
– Leczy bezsenność spowodowaną nieprawidłową praca nerek i serca(niedokrwieniem)
Ograniczenia w stosowaniu:
Nie poleca się stosowania w ciąży i w okresie karmienia. Gdyby przy podaniu doustnym surowca obserwowano ból brzucha lub biegunkę, należy zaprzestać podawania, można powrócić do kuracji po ustąpieniu objawów.
Podsumowanie:
Zdecydowanie poleciłbym spożywanie nalewki z tej byliny osobom z chorobą nowotworową, którzy spróbują swoich sił w naturalnym leczeniu jak i tym którzy niestety zdecydują się na radioterapię lub chemioterapię(ma działanie wspomagające w obu tych technikach zaleczania nowotworów). Na pewno pokusiłbym się także o stosowanie nalewki w przypadku problemów jelitowych – razem z chryzantemą, porządną dawką probiotyków (100miliardów dziennie) w kapsułkach dojelitowych może po jakimś czasie poprawić stan zdrowia w ciężkich chorobach autoimmunologicznych, w których leczenie zaczyna się od jelit(w końcu tam przeważnie zaczyna się proces chorobowy). Dołączyłbym ją także do protokołu wspomagającego choroby z grupy autoagresji w tym i Gravesa Basedowa.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
drugs.com/npp/chinese-foxglove.html
Chemical Signaling Simulates Exercise in Cartilage Cells
Jan. 13, 2014 — Cartilage is notoriously difficult to repair or grow, but researchers at Duke Medicine have taken a step toward understanding how to
regenerate the connective tissue. By adding a chemical to cartilage cells, the chemical signals spurred new cartilage growth, mimicking the
effects of physical activity.
Br J Pharmacol. 2012 May;166(1):349-58. doi: 10.1111/j.1476-5381.2011.01767.x.
Apigenin, a plant-derived flavone, activates transient receptor potential vanilloid 4 cation
channel.
Ma X, He D, Ru X, Chen Y, Cai Y, Bruce IC, Xia Q, Yao X, Jin J.
Experimental Arthritis
You have full text access to this OnlineOpen article
Chondroprotective role of the osmotically sensitive ion channel transient receptor potential vanilloid 4: Age- and sex-dependent progression of
osteoarthritis in Trpv4-deficient mice Andrea L. Clark1, Bartholomew J. Votta2,†, Sanjay Kumar2,†, Wolfgang Liedtke1, Farshid Guilak1,*
Article first published online: 25 JUN 2010
Expert Opin Ther Pat. 2009 Apr;19(4):523-7. doi: 10.1517/13543770902721279.
Apigenin and related compounds stimulate adult neurogenesis. Mars, Inc., the Salk Institute for Biological Studies: WO2008147483.
Taupin P.
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25945111
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26531891
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8044019
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27140322
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26859776
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27180436
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25698243
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26016454
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26474703
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27151775
en.wikipedia.org/wiki/Actinobacteria
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26139477
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25206828
pl.wikipedia.org/wiki/Dyskineza_p%C3%B3%C5%BAna
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24584758
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23746755
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24187876
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23685937
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23550774
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22984279
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22916954
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22366433
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22305339
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15015384
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15658822
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17049947
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17078935
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17163596
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18246678
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18281203
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18337048
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18840519
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1418586
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1432591
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1304843
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9730258
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10433877
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11477910
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12867291
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19429355
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24905866
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23768595
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24980862
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24570113
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26474703
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26016454
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23349848
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23034094
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25780652
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21983027
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21876380
drugs.com/npp/chinese-foxglove.html
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17424933?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17424933?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16322071?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12167468?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8825617?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16329286?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16139801?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16541309?dopt=Abstract
ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8212072?dopt=Abstract