Olejek z drzewa sandałowego znany mi był co najwyżej z moich ulubionych perfum Toma Forda. Jak większość olejków wiedziałem, że ma jakieś tam właściwości lecznicze w tym przeciwbakteryjne. Dopiero niedawno pod wpływem artykułu pewnego biologa którego treści też tutaj przytaczam ,zainteresowałem się nim trochę bardziej. W większośći jak to w medycynie ludowej bywa – to na co działa można wyjaśnić naukowo. W czym może pomóc Ci olejek sandałowy?o tym poniżej.
Skład olejku z drzewa sandałowego: cis-4-hydroxy-l-prolina, cis-ß-Santalol , homospermidine, ?-glutamyl-S-propenyl cysteine superoxide, ß-santaldiol, alfa santolol, (9S,10E)-9-hydroxy-?-santalal, (10R,11S)-10,11-dihydroxy-?-santalol, (9E)-11,13-dihydroxy-?-santaloli kwas (10E)-12-hydroxy-?-santali. seskwiterpenyn 90-97%: alfa-santalol i beta-santalol, alfa i beta -santaleny (alfa- i beta santalenes), kurkumeny (alfa- i beta-curcumenes), farnezen (beta-farnesene), denrolazyna (dendrolasin), dwuhydro-beta-agarofuran (dihydro-beta-agarofuran), santen (santene), teresantol, borneol, kwas teresantalowy (teresantalic acid), santalon (santalone), santanol. Olejek zawarty jest w drewnie sandałowym (3-5%) – Lignum Santali albi.
W liściach: vicenin-2, vitexin, isovitexin, orientin, isoorientin, chrysin-8-C-beta-D-glucopyranoside, chrysin-6-C-beta-D-glucopyranoside i isorhamnetin. neolignany ((7R,8R)-5-O-demethylbilagrewin, cedrol, fitosterole, squalene, alpha-trans-bergamotenol, w liściach: kwas chlorogenowy, luteolina, apigenina i apigenin, luteolin-glucopyranosides 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22428257 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/80100013)sci-hub.tv/10.1111/lam.120054)(Butaud et al. 2006).5)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/254506286)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/260260737)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/224103528)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/264358929)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22375392
Wykazuje niską toksyczność dla organizmu zwierząt(u ludzi raczej także skoro oficjalnie podawało się olejek drogą oralną). 36)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17980948
Olejek z drzewa sandałowego (patrz także: 37)rozanski.li/?p=292) bogaty w santalol i santalen hamuje rozwój bakterii rzeżączki, działa moczopędnie, bakteriobójczo oraz antyseptycznie. Leczenie chorych trwało ok. 1 miesiąca. Rzadko wywoływał działania uboczne. Nie podrażnia nerek i przewodu pokarmowego. Może znosić bolesne erekcje u zakażonych mężczyzn, objawy nieprzyjemnego pieczenia cewki i parcia na mocz. Podawano go doustnie w dawce 500-600 mg 2-3 razy dziennie. 38)rozanski.li/1163/roslinne-antiblennorrhoica/
Olejek sandałowy zażyty doustnie łatwo i szybko przenika do krwi i limfy. Wydalany jest z żółcią, powietrzem wydychanym oraz przez nerki. Odkaża układ pokarmowy i układ moczowy. Posiada właściwości przeciwpasożytnicze, antybakteryjne, przeciwzapalne, fungistatyczne i pierwotniakobójcze. hamuje rozwój Candida albicans. Działa moczopędnie i żółciopędnie, odwaniająco. Wrażliwy jest na kwas solny, dlatego lepiej stosować kapsułki dojelitowe wypełnione olejkiem. Zewnętrznie do smarowania skóry (roztwory alkoholowe, olejowe, maść, krem 5-50%) przy trądziku, zapaleniu skóry, łuszczycy, wypryskach, do leczenia ukąszeń i użądleń, skłonnościach do grzybic, profilaktycznie przeciwko infekcjom skóry w hotelach, na basenach itp. i w celu odstraszenia roztoczy i owadów. Do płukania włosów (woda z dodatkiem paru kropli olejku) przy łojotoku, łupieżu i infekcjach skóry owłosionej, braku połysku. Dawka dobowa olejku wynosi 1,5 g. Zaleca się stosować olejek przy infekcjach dróg moczowych i płciowych oraz chorobach pasożytniczych, ponadto przy nieżycie układu oddechowego, gruźlicy, ropniach płucnych i oskrzelowych. Olejek działa rozkurczowo na jelita i drogi moczowe.
W XIX wieku olejek sandałowy zyskał sławę w medycynie europejskiej, gdyż leczono nim chorobę weneryczną – tryper (rzeżączkę). Podawano go chorym w formie kapsułek 200 mg – 2 razy dziennie po 3 sztuki.
39)rozanski.li/292/oleum-santalis-olejek-sandalowy/
W liściach,nasionach czy korze tego drzewa jest conajmniej kilka związków wykazujących działanie przeciwnowotworowe w przypadku białaczki.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22428257 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8010001 |
⇧3, ⇧35 | sci-hub.tv/10.1111/lam.12005 |
⇧4 | (Butaud et al. 2006). |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25450628 |
⇧6, ⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26026073 |
⇧7, ⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22410352 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26435892 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22375392 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25450628 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20410650 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25004464 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10362781 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17572501 |
⇧17 | en.wikipedia.org/wiki/5-HT2A_receptor |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC446220/ |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24809287 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22129314 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25006348 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22010999 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28698478 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27742359 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16648093 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16364118 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22557199 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29257757 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10374251 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9370104 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8443782 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28105900 |
⇧33, ⇧34 | sci-hub.tv/10.1055/s-2004-815446 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17980948 |
⇧37 | rozanski.li/?p=292 |
⇧38 | rozanski.li/1163/roslinne-antiblennorrhoica/ |
⇧39 | rozanski.li/292/oleum-santalis-olejek-sandalowy/ |
Chanca Piedra (Phyllanthus niruri) to roślina, którą nazywają też 'stone breaker’ czyli łamacz kamieni. I faktycznie ogrom doniesień użytkowników jak i same badania wykazuja, że doskonale się nadaje do pozbycia się zarówno kamieni nerkowych jak i żółciowych. Co mi jeszcze zaimponowało w tej roślinie do wgłebienia się w badania na jej temat?Np. silne dowody na jej działanie przeciwmalaryczne a jak działa na malarię to także i na naszą rodzimą europejską Babeszjozę. Jakie jeszcze właściwości prozdrowotne ma do zaoferowania Chanca piedra?O tym poniżej.
Skład Phyllanthus niruri: lignany (phyllanthin, hypophyllanthin, nyrphylline, nirtetralin, niranthin, phyltetralin, phyllnirurin ), taniny (phyllanthusin D, amariin, amarulone, amarinic acid), ellagitannins (repandusinic acid, geraniin, corilagin), flawonoidy (quercertin, astralgin, quercertrin, isoquercitrin i rutyna), flawonole (kwercetynę), sterole (beta-sitosterol), alkaloidy (ent-norsecurinine, sobubbialine, epibubbialine, sobubbialine, epibubbialine, diarylbutane, nyrphyllin, nirurine, phyllochrysine), saponiny, leucodelphins, ellagic acid, gallic acid, calcium oxalate, phyltetralin, diarylbutane, glycozydy, phenylpropanoids, common lipids, astragalin, carboxylic acids (brevifolin), cymene, gallocatechins, lintetralins, methyl salicylate, niruretin, arabinogalaktan , niruriside, repandusinic acids, triacontanal, tricontanol. trójterpeny (lupeol, phyllanthol, phyllanthenol) i amarinic acid. Zawiera również duże ilości potasu, manganu, miedzi i cynku. 1)ziolazodleglychkrain.blogspot.com/2017/04/phyllanthus-niruri-lisciokwiat-niruri.html2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16252911
Rewelacyjny artykuł naukowy na temat właściwości i składu chanca piedra który mogę polecić znajdziesz pod tym adresem – sci-hub.tv/10.1211/jpp.58.12.0001 lub nawet lepszy wręcz książkę o tej roślinie – sci-hub.la/10.1002/ptr.5825
Indiach i Malezji Phyllanthus niruri jest tradycyjnie gotowany w mleku, które pite jest potem na pusty żołądek aby wyleczyć żółtaczkę, podawane jest dorosłym, dzieciom a nawet niemowlętom. Indyjskie i Brytyjskie badania potwierdziły bezpieczeństwo i skuteczność tego zioła w leczeniu żółtaczki i zapalenia wątroby u dzieci. Brytyjscy naukowcy podali że u dzieci leczonych na ostre zapalenie watroby, funkcje wątroby wróciły do normalnego funkcjonowania w ciągu pięciu dni. Związki aktywne phyllanthin i hypophyllanthin wyizolowane z P. niruri są głównymi składnikami wielu popularnych toników na wątrobę sprzedawanych w Indiach m.in. Liv.-52. W wielu rejonach Indii P. niruri jest powszechnie używany jako antidotum na ukąszenia węży. Dolegliwości żołądkowo-jelitowe – zioło to znane jest z przynoszenia ulgi w wielu problemach układu trawiennego, dzięki swoim właściwościom tonizujacym, przeciwdrobnoustrojowym oraz stymulowania żółci. Używane jest w leczeniu infekcji, czerwonki (włączajac czerwonkę amebiczną), cholery, tyfusu, biegunek, stanów zapalnych, rectitis (zapalenie odbytnicy), appendicitis (zapalenie wyrostka), sprue tropikalnej, kolki, zaparć, gazów, bólów brzucha, niestrawności, anoreksji, anemii i nowotworów brzusznych.
Niemiecki doktor Wolfram Wiemann zaobserwował efektywność P. niruri w usówaniu kamieni w ciąg tygodnia lub dwóch, w 94% z u ponad 100 swoich pacjentów leczonych na kamienie nerkowe. Niemniej jednak zioło to jest rekomendowane przeciw kamieniom nerkowym kiedy kamienie te są raczej małe, ale niezalecane w przypadkach gdy kamienie są duże. Chanca Piedra jest również środkiem używanym w przypadkach kamieni żółciowych, jako że zwiększa wydzielanie żółci w pecherzyku żółciowym i znacząco obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi. Standardowe dawki suszonego Phyllanthus’a niruri dla dorosłych to 3g na szklankę wody, 2 lub 3 razy dziennie. Inne zaburzenia układu moczowego – napary z P. niruri są również spożywane w celu leczenia wielu innych dolegliwości nerek i dróg moczowych, takich jak infekcje, bóle nerek lub pęcherza, kolka nerkowa, spazmy, albuminuria i inkontynencja z przepełnienia (nietrzymanie moczu z przepełnienia związane z zablokowaniem dróg ujścia uryny, np. na skótek przerostu prostaty). Zioło to tonizuje, harmonizuje, wzmacnia, odtruwa i ochrania nerki, zwiększa wydalanie moczu oraz usuwa uczucie pieczenia występujące podczas jego oddawania. Normalizuje podwyższony poziom wydalanego w moczu wapnia, zmniejsza nadmiar kwasu moczowego we krwi(przeciwdziała i leczy dne moczanową) zwiększając jego wydalanie i istotnie zwiększa ilość wydalanego sodu. Zioło to jest również spożywane aby pobudzić produkcję mleka w przypadkach jego braku. Choroby u dzieci i niemowląt – wywary podawane są niemowlętom i dzieciom na kaszel. Młode liście dawane są dzieciom w celu usunięcia kaszlu lub czkawki. W Malezji P. niruri jest gotowany w kozim mleku, które jest podawane dzieciom i niemowlętom przeciw żółtaczce. W Indiach plemiona z Chotanagpur używają korzenia jako łagodnego środka uspakajającego aby ułożyć małe dzieci do snu, i podają sok z liści w mleku kokosowym w celu pobudzenia apetytu u dzieci. Odrobina soku z tego zioła na kawałku materiału może być użyta do czyszczenia języka u dzieci. Roślina ta zmiażdżona na pastę podawana jest w formie lewatywy niemowlętom jako antidotum na zatrucie. Wywary z całej ususzonej rośliny używane są do kąpieli noworodków jako środek antyseptyczny dla ich skóry. Jakiekolwiek powiększenie wątroby i śledziony, które często pojawia się przy długotrwałej gorączce, zanika i powoli ataki gorąca i dreszcze ustępują.), a także wszystkim innym przewlekłym gorączkom. W Paragwaju Phyllanthus niruri używany jest przede wszystkim do zwalczania gorączki, i czasem nazywany jest Chinina Biednego Człowieka, ale w Indonezji niektórzy ludzie mówią że jest on lepszy w leczeniu malarii niż chinina. Wywary z tego zioła używane są do kąpieli jako zabieg leczniczy podczas malarii i innego typu gorączek. nfekcje bakteryjne – roślina ta spożywana jest w różnej formie w celu zwalczenia wielu typów infekcji bakteryjnych różnych narządów, m.in.: przeziębienia, czerwonki, cholery, duru brzusznego, gruźlicy, trądu, rzeżączki i syfilisu. Zioło to potwierdziło w testach swoją skuteczność przeciwko Micrococcus pyrogenes, Escherichia coli, Staphylococcus i bakteriom Pasteurelli. Naukowcy sugerują że może być ono skuteczne w leczeniu boreliozy, jako że jest ona wywoływana przez bakterie typu krętków a P. niruri jest tradycyjnie używany w walce z syfilisem, który jest również powodowany przez rodzaj krętków.
Zastosowanie zewnętrzne
– sok z rośliny nakładany jest aby leczyć posiniaczenia, rany, owrzodzenia, chroniczne choroby skóry, oczyszczać skórę z czyraków i ropni, a także nowotworów
– sok wprowadzany jest do ucha aby leczyć stany zapalne
– okłady ze zmiażdżonych liści stosuje się na posiniaczenia, rany (czasem w połączeniu z kurkumą), stany zapalne, zwyrodnienia, grzybice, łuszczycę, wypryski, obrzęki, kurzajki, owrzodzenia i świerzb. Pasta z liści P. niruri może być używana do leczenia białych punktów na skórze i żółtaczki, redukuje również swędzenie. Pasta ta nakładana jest na miejsca ukąszenia węży jako antidotum.
– napary mogą być używane po ostudzeniu do płukania jamy ustnej w celu pozbycia się wrzodów lub stanów zapalnych 110)ziolazodleglychkrain.blogspot.com/2017/04/phyllanthus-niruri-lisciokwiat-niruri.html
Uznaje się że jego duże dawki powodują aborcję, dlatego nie wskazane jest przyjmowanie go podczas ciąży oraz przez kobiety planujące poczęcie. Konsumpcja dużych ilości Phyllanthus’a niruri powoduje biegunkę. 111)ziolazodleglychkrain.blogspot.com/2017/04/phyllanthus-niruri-lisciokwiat-niruri.html
– Mój partner miał ból woreczka żółciowego od lat i ZNIKNĄŁ ZNIKNĄŁ ZNIKNĄŁ!!!Miała ból nerek i PRZEPADŁ PRZEPADŁ PRZEPADŁ! ŚWIETNY PRODUKT i świetna cena.
– Moje problemy zostały zażegnane po około miesiącu (kamienie żółciowe)
– W mniej niż miesiąć mojej żony chroniczny ból nerek zniknął i nie wrócił. Moja siostrzenia miała mieć operacje wycięcia woreczka żółciowego która odwołała po 2 tygodniach od stosowania preparatu.
– Mój misiek miał ból nerek przez 9dni przed zarzyciem tego preparatu. Po rozpoczęciu brania wg.zaleceń wydalił 10-12 kamieni nerkowych w 3 dni. To świetny suplement,działa!
– Lubie Chance piedre bo pomaga w sztywności stawów
– Po braniu chancy piedry przez pare dni moje przewody żółciowe zostały otwarte a moja kupa nie jest już żółta. Tak też się stało u 2 innych osób.
– Mam pewne problemy z nerkami i po zarzyciu Chancy Piedry czuje się lepiej i mam więcej energi każdego dnia
– Brałem to przez pare dni na moją wątrobe – polepszyło mi się. Dałem chance piedre mojemu bratu(37lat) który ma kamienie w woreczku żólciowy i narzekał na palenie w żołądku które przeszło po tym preparacie.
– Moja skóra wydaje się czystrza(w dotyku) po spożywaniu Chanca Piedra
– Po spożyciu jednej buteleczki przez miesiąć zauważyłem że przepływ moczu jest zwiększony i nie mam podczas niego bólu ani nacisku na pęcherz (PD:zakładam że gość prawdopodobnie ma/miał przerost prostaty który powoduje ból przy oddawaniu moczu)
– Przez przypadek wziołem 40 kropelek Chanca Piedra jednego dnia kiedy to miałem wirusa herpes na mojej dolnej wardze. Pare godzin po tym poczułem smerganie i ból który minął calkowicie. Zaczołem stosować 40 kropelek na kubek wody 3x dziennie przez 3dni – tak wyleczyłem się z infekcji wirusem herpes po którym nie miałem śladu.
– Używam Chancy Piedry przez tydzien – świetnie mnie oczyszcza! Biorę ją na wątrobe i woreczek żółciowy w celu detoksu i nawet teraz widze że wszystko przesuwa do kanalizy a stolce mają odpowiedni kolor i kształt.
Np.tą stąd (nalewka) lub w kapsułkach stąd
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1, ⇧110, ⇧111 | ziolazodleglychkrain.blogspot.com/2017/04/phyllanthus-niruri-lisciokwiat-niruri.html |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16252911 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28764202 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28718838 |
⇧5 | monitorujcukrzyce.pl/inhibitory-alfa-glukozydazy-akarboza- |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25800644 |
⇧7, ⇧100, ⇧101, ⇧102, ⇧103, ⇧104, ⇧105, ⇧107 | sci-hub.la/10.1002/ptr.5825 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28511679 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27220075 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28483637 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28479727 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28159595 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20020986 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23105663 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17133737 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28391709 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27318080 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26693408 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17913477 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4087921 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20510348 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17904597 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17882995 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17268086 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16953466 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16890682 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25260580 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25009077 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22131154 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7561442 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3467354 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24991228 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24868872 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24672644 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14992325 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24461523 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23829630 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23570525 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23410205 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23333746 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22919249 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22619617 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22529650 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22290450 |
⇧45, ⇧52 | sci-hub.tv/10.1021/np0497245 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15507366 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11235553 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10624878 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22231455 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22034238 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19521844 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12169400 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2514047 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28928090 |
⇧56 | biotechnologia.pl/kosmetologia/biustomania,2148 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28911625 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28344029 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24648109 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24586486 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23690850 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20112179 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23239439 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5061927/ |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22649471 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22645080 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22319255 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22290470 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21986363 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21941945 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21609315 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21323477 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21176271 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22432563 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20380522 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15383230 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19397979 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18541126 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16896689 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12599017 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12010223 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10095174 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15221244 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16394535 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14515028 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1283310 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC60997/ |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8786163 |
⇧89 | (Hufford et al 1988; Au et al 2004) |
⇧90 | (Beutler et al 1985) (Mensah et al 1990; Weenen et al 1990) |
⇧91 | (Subeki et al 2005) |
⇧92 | (Latte & Kolodziej 2000) |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20095802 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20838625 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24782645 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20843268 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21455418 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21698198 |
⇧99 | (Taylor, 2003) |
⇧106 | (Martin et al., 1998; Hegarty et al., 2000; Matsuda et al., 2006; Hirpara et al., 2009; Martinez et al., 2009; Fonseca-Silva et al., 2011; Khachatoorian et al., 2012) |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25996262 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25864680 |
Rdestowiec japoński (polygonum cuspidatum, Hu Zhang) to zioło bardzo dobrze poznane przez naukowców i stosowane przez ogrom zielarzy jak i innych amatorów ziołolecznictwa na całym świecie. Jednym z większych propagatorów i ogólnie promotorów tego zioła jest Stephen Buhner – amerykański zielarz, słynny ze swojego protokołu ziołowego na boreliozę i koinfekcje. Rdestowiec japoński to jednak nie tylko zioło bardzo przydatne(wręcz podstawowe) w chorobie z Lyme ale także i w wielu innych przypadłościach i problemach?W czym może Ci ono pomóc? o tym poniżej.
Skład: emodyna, chryzofanol, eter monometylowy emodyny, poligonia, glukozyd fyscionu, piceid, resweratrol, transresweratrol, polidatyna, glukofragulina, fiscjon (reochryzydyna), fallacinol, citroosein, kwestyna, apigenina, luteolina, quistenol, kwas protokatechinowy, katechina, dwumetrylohydroksy-chromon, naftochinon, metylokumaryna, liczne flawonoidy, polisacharydy, skondensowane taniny i pozostałe substancje(w sumie 74 zawarte w korzeniu tego zioła) 1)sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2013.05.007
Wykazuje działanie przeciw przywrom, krętkom, grzybom. Działa jako ośrodek rozluźniający ośrodkowy układ nerwowy, chroni i działa przeciwzapalnie na mózg i rdzeń kręgowy, jest przeciwutleniaczem, zapobiega i leczy miażdżycę tętnic i hiperlipidemię. Ma działanie antymutagenne, antykancerogenne, chemioterapeutyczne, rozszerza naczynia krwionośne, zapobiega agregacji płytek krwii, hamuje syntezę eikozanoidów (prostanoidów), działa przeciwzatorowo. Jest blokerem kinazy tyrozynowej, hamuje onkogenezę, jest środkiem na obniżenie gorączki. Leczy i zapobiega wrzodom, nieznacznie redukuje ilości kwasu żołądkowego i ochrania przed krwawieniem wrzodów, jest hemostatykiem – zapobiega krwotokom i normalizuje przepływ w układzie krwionośnym jako środek ściągający. Roślina jest jadalna i jest dobrym źródłem witaminy C chroniąc tym samym przed szkorbutem. Działa na krętki leptospira oraz treponema denticola, działa na stany artretyczne jak i bakteryjne stany zapalne. Chroni organizm przed uszkodzeniami spowodowanymi przez endotoksyny, pomaga obniżyć siłę reakcji herxheimera. Hamuje metaloproteinazy MMP-1,3 i 9 (czynniki pobudzane w stanie zapalnym np.przez krętka boreliozy, powodują między innymi zapalenie stawów). Przechodzi przez barierę krew mózg(resweratrol i transresweratrol) gdzie hamuje stan zapalny i chroni układ nerwowy działając przeciw drobnoustrojom oraz działa uspokajająco. Ułatwia napływ krwi do miejsc, które są trudne do osiągnięcia przez syntetyczne bakteriobójcze. Ułatwia krążenie w gałkach ocznych, skórze i stawach. Jest skuteczna w przypadku chronicznego zanikowego zapalenia skóry(ACA), skuteczna w leczeniu infekcji Bartonella oraz w Ehrlichiozie. Resweratrol działa aktywnie przeciw Neisseria gonohorrhea.
Rdestowiec japoński działa na paciorkowce z grupy A i B, proteus vulgaris, salmonella typhi, shighella flexneri, s.albus, neisseria cattrhalis, n.meningitidis, n.honorrhoeae. Działa na wirusa RSV, azjatycką grupę typu A, wirusa opryszczki, wirusa ECHO. Co ciekawe wirus ECHO wykazuje problemy zdrowotne bardzo przypominające boreliozę. Hamuje działanie adenowirusa typu III, wirusa poliomyelitis typu II, wirusa coxsackie typu A i B, wirusa zapalenia opon mózgowych typu B, HIV oraz wirusów ECHO 11. Wodny wywar hamuje powstawanie antygenów wirusowego zapalenia wątroby typu B obniżając HBAg. Polidatyna wykazuje działanie przeciwkaszlowe oraz jest skuteczna w przypadku leczenia SARS. Zioło to skuteczne jest w przypadku oparzeń(sprzyja powstawaniu ziarniny). Redukuje wysięki, chroni przed utratą wody i elektrolitów,redukuje blizny i obumieranie tkanek(dzieje się to dzięki modulacji angiogenezy czyli powstawania naczyń krwionośnych). Jako że stymuluje mikrokrążenie przyspiesza regenerację skóry po oparzeniach nie doprowadzając do martwicy tkanek mimo to nie dopuszcza do rozwoju nowych naczyń krwionośnych w miejscach gdzie nie powinny one powstawać. Opisywana roślina przydatna jest w reumatoidalnym zapaleniu stawów, zaburzeniach wzroku takich jak retinopatia cukrzycowa, zwyrodnienie plamki żółtej(mokra postać), w udarze mózgu, w chorobie wieńcowej i zapaleniu mięśnia sercowego. Działa jako inhibitor angiogenezy w łagodnych jak i złośliwych guzach, tłumi agregację płytek krwi, pobudza wazorelaksację w całym organizmie w tym naczynia włosowate w oskrzelach, przywraca ciśnienie krwi do normy, obniża liczbę adhezyjnych(przylegających do siebie powierzchniowych warstw komórek) białych ciałek krwi, przywraca do normy liczbę otwartych naczyń włosowatych, łagodzi uszkodzenia płuc wywołane poparzeniem, hamuje tworzenie się estra cholesterolu w ludzkich hepatocytach poprzez hamowanie enzymu acetylotransferazy acetylo-CoA-cholesterolu. Powoduje wzrost przepływu wieńcowego obniżając tym samym opory przepływu, przywraca do normy śródbłonek naczyniowy, działa antyoksydacyjnie w całym organizmie jednak kiedy potrzeba potrafi je obniżyć (np. w komórkach chorych na białaczkę). Jest silnym blokerem aktywności dioksygenazy(lipooksygenazy – jest ona zaangażowana w syntezę czynników stanu zapalnego). Hamuje wytwarzanie eikozanoidów(substancje powstające z kwasu arachidonowego, EPA i kwasu dihomogammalinolenowego), hamuje COX i LOX, resweratrol hamuje tworzenie metabolitów kwasu arachidonowego,moduluje degradację aminokwasu tryptofanu oraz produkcję neopteryny(wytwarzanej przez interferon gamma), normalizuje autoimmunologię w boreliozie,toczniu i RZS, podnosi liczbę leukocytów podczas radiacji i chemioterapii, skuteczny w białaczce, stymuluje się tworzenie fibroblastów co jest ważne w przypadku łuszczycy czy też zapaleniu stawów, jest skuteczny w przypadku hiperartrofi ledzwiowej i osteartrozie, zapaleniu wyrostka robaczkowego, ropniu wyrostka robaczkowego, zapalenia migdałków, zapaleniu płuc,erozji szyjki macicy, hamuje czynnik VEGF w przypadku raka(odpowiedzialny za wzrost naczyń krwionośnych w chorobie nowotworowej), skuteczny w przypadku raka skóry, skuteczny w przypadku menopauzy(resweratrol i transresweratrol to fitoestrogeny), wiąże się z receptorami estrogenu wzmacniając aktywność tego hormonu w organizmie i pomimo tego hamuje rozwój raka piersi gdyż w tym przypadku działa bardziej jako regulator niż induktor estrogenu(jest zarówno agonistą jak i antagonistą receptorów alfa i beta estrogenowych), wydłuża życie i redukuje skutki stażenia się organizmu, pobudza sirtuiny(to one są odpowiedzialne za w/w efekt), może być skuteczny w przypadku Alzheimera, redukuje obrzęk rdzenia kręgowego, obniża aktywność laktatdehydrogenazy, obniża malondialdehyd w uszkodzonej tkance rdzenia kręgowego oraz poprawia aktywność pomp Na+,K+ i ATPazy (pompa sodowo-potasowa),niweluje stan zapalny mózgu, działa w przypadku stwardnienia zanikowego bocznego i innych chorób związanych z neuronami ruchowymi, może być przydatny w Parkinsonie, zaniku opuszkowym, pląsawicy Huntingtona, miasteni gravis, stwardnieniu rozsianym, otępieniu czołowo-skroniowym, traumatycznym urazie mózgu, niedokrwieniu mózgu, redukuje zawroty głowy, kołotania serca i bóle w klatce piersiowej. Skuteczny przeciwko krętkowi boreliozy(dawkowanie od 500mg do nawet i 2-3gramów 3-4x dziennie w postaci kapsułek lub w postaci wywarów czy też nalewki). 75)rozanski.li/71/rdest-japonski-a-wlasciwie-rdestowiec-polygonum-cuspidatum-fallopia-japonica-polygonum-japonicum/ 76)Healing Lyme – Stephen Harrod Buhner
Na wzmocnienie i oczyszczenie krwi, przeciwreumatycznie, moczopędnie, wykrztuśnie, eliminuje zastój treści pokarmowych w jelicie. Stosowany przy leczeniu żółtaczki, bóli reumatycznych, bolesnego częstomoczu z mętnym osadem, upławów, bolesnego miesiączkowania, zatrzymanych odchodów połogowych(logchia), krwawiących hemoroidów, szczeliny odbytu, ran i urazów, oparzeń, infekcji dróg oddechowych, uszkodzenia skóry, poparzenia, czyraki, infekcje skórne, ukąszenia węża(w formie okładów), bakteryjnej dyzenteri, w ostrych wirusowych zakażeniach wątroby z żółtaczką, zakażenia wątroby typu B, w żółtaczce noworodków, w kamicy żółciowej, w zapaleniu pęcherzyka żółciowego, w zakażeniu rzęsistkiem, w zakażeniu bakteryjnym pochwy, w łuszczycy.
Nie stosować w czasie ciąży. Duże dawki mogą powodować problemy żołądkowo-jelitowe, suchość i gorycz w ustach, wymioty, bóle brzucha, biegunki. Dawka toksyczna to ok.1gram na 1kg masy ciała także dla 75kg będzie to 75gram. W przypadku skutków ubocznych obniżyć dawkę. Nie stosować z substancjami rozrzedzającymi krew, nie stosować przed operacjami chirurgicznymi.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2013.05.007 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28497962 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25981921 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25941823 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25856718 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25658356 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24653579 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24473215 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28314476 |
⇧10, ⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18657948 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19106037 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18424101 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18040066 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16479931 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21376343 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21289251 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18338768 |
⇧19 | pl.wikipedia.org/wiki/Tyrozynaza |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20945131 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17897641 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17553752 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17543483 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16914113 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17409035 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15857203 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15781129 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15063831 |
⇧29, ⇧70, ⇧71, ⇧72, ⇧73, ⇧74 | luskiewnik.pl/autoimmunologia/new-page-7.htm |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20659264 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26647105 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25792654 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25311751 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24956862 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24448066 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24160551 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24071990 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23320550 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23311155 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23069945 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23029551 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22982350 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22858825 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22855270 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22483554 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22469768 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22435782 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22108298 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4646521/ |
⇧50 | mdpi.com/1420-3049/20/6/11119/htm |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4364577/ |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22432802 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21795031 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21711083 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20082145 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4237097/ |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24143857 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2989585/ |
⇧59, ⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4581740/ |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25553583 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20922651 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20645208 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19107405 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14724344 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18543392 |
⇧67 | sci-hub.bz/10.1016/j.jep.2013.05.007 |
⇧68 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1016/j.febslet.2014.03.027/full |
⇧69 | sci-hub.bz/10.1111/pai.12279 |
⇧75 | rozanski.li/71/rdest-japonski-a-wlasciwie-rdestowiec-polygonum-cuspidatum-fallopia-japonica-polygonum-japonicum/ |
⇧76 | Healing Lyme – Stephen Harrod Buhner |
Pelargonia afrykańska znana pod innymi nazwami jako African geranium, EP 7630R ,Pelargonium sidoides czy też Umckaloabo 1)sci-hub.io/10.3109/19390211.2010.507116 Umckaloabo w języku Zulu oznacza ostry kaszel i między innymi z leczenia takich przypadłości słynie ta roślina. Polecam stosowanie w przypadku jakiejkolwiek infekcji dróg oddechowych w tym stanów zapalnych nosa,zatok,płuc i migdałków ale i nie tylko. Jakie więc inne prozdrowotne właściwości wykazuje pelargonia afrykańska poza w/w?Wszystko o tej roślinie poniżej:
Skład:kumaryny, scopoletin, 6,7,8-trihydroxycoumarin, 8-hydroxy-5,6,7-trimethoxycoumarin, coumarin sulphates,glikozydy kumarynowe, hydrolyzable tannins, umckalin, katechiny, gallocatechin, kwas galusowy, O-galloyl-C-glucosylflavones, ellagitannins, i inne polifenole oraz proantocyjanidy2)(Kolodziej et al., 2003)
Podsumowanie i historia na temat Umckaloabo w jednym z bardziej obszernych zestawień badań można znaleźć tutaj sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2008.07.037
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | sci-hub.io/10.3109/19390211.2010.507116 |
---|---|
⇧2 | (Kolodziej et al., 2003) |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27516259 |
⇧4, ⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17182237 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26794080 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26406906 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24489923 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23142309 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22475498 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21036571 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20197012 |
⇧12 | sci-hub.io/10.1016/j.phymed.2006.11.022 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23927521 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21170697 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20883767 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19382496 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12807337 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19191950 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18449849 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18240106 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20953158 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17350240 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17637170 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17188479 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17184983 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20850953 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26840418 |
⇧28, ⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25925973 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18691858 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12807338 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11268110 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27404100 |
⇧35 | resmedjournal.com/article/S0954-6111(13)00060-7/fulltext |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9434601 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27721327 |
⇧38 | sci-hub.tv/10.1055/s-2007-993778 |
⇧39, ⇧40, ⇧41 | sci-hub.tv/10.1016/j.jep.2008.07.037 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18584813 |
⇧43, ⇧48 | sci-hub.tv/10.3109/19390211.2010.507116 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14526713 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20387996 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20070280 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17184981 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17696580 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26784183 |
Jiaogulan czyli Gynostemma pentaphylla to zioło(jak dla mnie) mocarne na równi z takimi ziołami jak Andrographis , Dan Shen, Rdestowiec japoński, Żeń szenie(różne odmiany) czy też rhodiola lub ashwagandha. Używane jest jako herbatka, suplement jak i warzywo w krajach Azjatyckich. Posiada bardzo szerokie spektrum działania praktycznie we wszystkich chorobach neurologicznych jak i tych, które zostały zapoczątkowane w układzie pokarmowym.
Skład: Zawiera w sobie 230 substancji z czego 189 to saponiny(gypenosides) w tym flawonoidy(quercetin, rutin, ombuoside, ombuin, isorhamnetin-3-O-rutinoside, isorhamnetin, quercetin-di-(rhamno)-hexoside, quercetin-rhamno-hexoside, kaempferol-rhamno-hexoside i kaempferol-3-O-rutinoside),sterole i polisacharydy.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB gdzie czasami wrzucam dodatkowe newsy nie publikowane na blogu https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28697598 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28662582 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28659031 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28422402 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28291813 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28258276 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28244718 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28005447 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25896846 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27872647 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27569782 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27548135 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27213058 |
⇧14, ⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25717238 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25781909 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27708693 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27034692 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26922140 |
⇧19 | sci-hub.bz/10.1080/10286020.2017.1322070 |
⇧20 | Cytotoxic triterpenes from the acid hydrolyzate of Gynostemma pentaphyllum saponins Lin Shi, De-Hong Tan, Ting-Cai Yan, Dong-Hua Jiang & Ming-Xiao Hou To cite this article: Lin Shi, De-Hong Tan, Ting-Cai Yan, Dong-Hua Jiang & Ming-Xiao Hou (2017): Cytotoxic triterpenes from the acid hydrolyzate of Gynostemma pentaphyllum saponins, Journal of Asian Natural Products Research, DOI: 10.1080/10286020.2017.1322070 |
⇧21 | sci-hub.bz/10.1016/j.jchromb.2014.08.003 |
⇧22 | Title: Metabolic profiling of Gynostemma pentaphyllum extract in rat serum, urine and faeces after oral administration Author: Dao-Jin Chen Hua-Gang Hu Shao-Fang Xing Ya-Jun Gao Si-Fan Xu Xiang-Lan Piao |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26054451 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25227718 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25992551 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25817647 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24726523 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25371572 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25066072 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24832985 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2364471 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24320209 |
⇧33, ⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23993527 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23804546 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20819446 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20213586 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16401396 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7650951 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10999436 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22667153 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22864747 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19699789 |
⇧44, ⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26434271 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22516894 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22381945 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21978948 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21706950 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23675229 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21596541 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21355197 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20702487 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20163293 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20946022 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20669679 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20615455 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20428081 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20558230 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20511288 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20106643 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20104445 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19938216 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19200096 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19053864 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15220351 |
⇧66, ⇧94, ⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4493304/ |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26047271 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18543390 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18507059 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18468406 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21141527 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17207412 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17520521 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10643643 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17473531 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17380554 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17201150 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16806111 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10794120 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25365293 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24321343 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25310348 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26870999 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25226533 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24712394 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24334222 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25464383 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24729883 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24223845 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24160562 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23508742 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23431428 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23247028 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23051672 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22899810 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24750936 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24750884 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22732883 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22633982 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22576281 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23125867 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25508599 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5343768/ |
⇧107 | nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5037898/ |
⇧108, ⇧109, ⇧110, ⇧111, ⇧112, ⇧113, ⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5058752/ |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27060963 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4837178/ |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26514740 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4569363/ |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3994090/ |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26970558 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26099540 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25895106 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21036575 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12065092 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23177789 |
⇧126, ⇧127, ⇧128, ⇧129 | mdpi.com/1420-3049/18/4/4342/htm |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21905716 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20555000 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21665877 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21333723 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7804367 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8219678 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10534439 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11683367 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12895433 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15330499 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16154115 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16525884 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17141290 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17434475 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18795782 |
⇧146 | C.J. Liou, W.C. Huang, M.L. Kuo, R.C. Yang and J.J. Shen, Food Chem. Toxicol. 48, 2592 |
⇧147 | Two new triterpene saponins from Gynostemma pentaphyllum Lin Shi a b , Fei Lu a , Hong Zhao c & Yu-Qing Zhao b a College of Food Science, Shenyang Agriculture University, Shenyang, 110866, China b School of Traditional Chinese Materia Medica, Shenyang Pharmaceutical University, Shenyang, 110016, China c Dalian University, Dalian, 116622, China Published online: 28 Aug 2012. |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4812469/ |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25515035 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3991488/ |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24629564 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17950589 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17609912 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18372131 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16194050 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11780494 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8739185 |
⇧158 | karger.com/Article/FullText/445611 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19406629 |
⇧160 | alergia-astma-immunologia.pl/2016_21_1/AAI_01_2016_krogulska.pdf |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20540031 |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21459105 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5216949/ |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23900306 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19397985 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28877690 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15351107 |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23796877 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23583485 |