Picrorhiza kurroa (Katuka skorpionowa) czy też kutki lub w TCM nazywana Hu huang lian to roślina lecznicza, rosnąca w Indiach, Nepalu, Tybecie i Pakistanie 1)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2682367/ . Jej znana ze swych właściwości ochronnych i regenerujących podstawowe organy detoksykacyjne w organizmie człowieka – wątroba i płuca, które są wyższe(w przypadku wątroby) niż sławnej sylimaryny, wykazuje działąnie ochraniające układ odpornościowy i regulujący jego czynności zarówno odpowiedzi humoralnej jak i komórkowej. Ma udowodnione właściwości antynowotworowe w przypadku nacięższego (moim zdaniem) nowotworu – wątroby czy też spowalniające najcieższą chorobę na tym świecie – stawrdnienie zanikowe boczne (SLA). Jej właściwości chroniące wątrobe czy płuca potwierdza medycyna Ajurwedyjska 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1718906 a inne medycyny tradycyjne potwierdzają zastosowanie w leczeniu pasożytów, w zaparciach, gorączce, po ugryzieniu skorpiona czy w astmie(mowa o ekstrakcie z korzenia) 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27234049. Innym dość unikatowym działaniem tego zioła/rośliny jest konkretne przyspieszenie przetwarzania metabolitów etanolu(w tym też produktów wytwarzanych przez przerośnietą grzybnię w jelitach powodującą efekt upojenia alkoholowego po wypiciu 1 piwa czy chociażby konkretnej porcji węglowodanów prostych) ze względu na pozytywny wpływ katuki na dehydrogenazę acetyladehydową oraz dehydrogenazą aldehydową a to napewno przyda się autystom,boreliozowcom i tym o po prostu walczą z candidą czy też działąnie chroniące przed jednym z gorszych toksym środowiskowych – aflatoksyną B pleśni aspergillusa. Po przestudiowaniu wszystkich publikacji na temat tego ziółka włączam ją do swojej stałej suplementacji w postaci produktu wymienionego na samym końcu artykułu.
Skład: irydoidy ( picroside I (2), picroside II (3), and 6-feruloyl catalpol (4)) 4)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10395515 glikozyd fenolowy – androsin(androzyna?)5) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1718906 i ogólnie duża ilość innych glikozydów 6)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2616673
veronicoside,minecoside, picein i androsin. 7)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17262460 6-vanilloyl-catapol 8)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5083178kutkin 9)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5450529, vanilic acid, apocynin sci-hub.tw/10.1055/s-2006-962024 picrorhiza acid (1), picrorhizoside A (2), picrorhizoside B (3), picrorhizoside C (4), (-)-shikimic acid (5), gallic acid (6), ellagic acid (7), isocorilagin (8), 1-O-galloyl-beta-D-glucose (9), 1-O,3-O,6-O-trigalloyl-beta-D-glucose (10), and 1-O,2-O,3-O,4-O,6-O-pentagalloyl-beta-D-glucose (11), 10)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17191857
triterpenoidy 11)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15979098
Dla osób dorosłych najbardziej kompleksowy jeśli chodzi o skład jak i korzystną cenę – liver optimizer stąd.
Z kolei dla autystów którzy lepiej aby mieli czysty skład (bez np.maltodekstryny) – szukałbym produktu gdzie jest tylko i wyłącznie katuka – na amazon com(jest kilka produktów).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2682367/ |
---|---|
⇧2, ⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1718906 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27234049 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10395515 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1718906 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2616673 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17262460 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5083178 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5450529 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17191857 |
⇧11, ⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15979098 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29938416 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26411104 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15916740 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1289234 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17928123 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29254285 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21547049 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19271321 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17165624 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20650752 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29157803 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28990134 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28878669 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23105761 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28713490 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28577513 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28161732 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9567764 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8441780 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9465504 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9715310 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8255934 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16406704 |
⇧35, ⇧93 | archive.foundationalmedicinereview.com/publications/6/3/319.pdf |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1506022 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11406853 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15248488 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10334634 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2062954 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19083419 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1333078 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1359730 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1753788 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1908581 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2062953 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2401541 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19619118 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2339676 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10812054 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10736432 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11199126 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11169162 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8474962 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26032634 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17665974 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8359830 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23970425 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23125487 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18237397 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23105349 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10473171 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8693047 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29671236 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29425658 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21074614 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26321737 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8176958 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9324000 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23598922 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3560991 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27163229 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22556764 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18830140 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11025145 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26556014 |
⇧77, ⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4049349/ |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23504289 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11212361 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21081148 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11406836 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11277323 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26557675 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22495535 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29343259 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24377128 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28078023 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9820126 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17226519 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1484891 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15895483 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21959826 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15937372 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/66204 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11315755 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12018531 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10391150 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9990659 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1299626 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17633204 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17191857 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15203187 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17056204 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17318779 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22581361 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17034819 |
⇧111 | Dorsch et al. 1991 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5816300/ |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21413048 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21081148 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1321626 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24035096 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10919373 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10443479 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19066289 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18721903 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19694604 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19178960 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15133218 |
Prokinetyk to lek/zioło czy suplement diety (lub też sam produkt diety) który przyspiesza opróżnianie się treści pokarmowej w żołądku i pasaż jedzenia przez jelito czy też ma wpływ pobudzający na woreczek żółciowy. 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1451998. Jak sam zaraz przeczytasz, dróg przyspieszenia opróżniania się treści pokarmowej(aby za długo nie zalegała) jest sporo. Sporo jest także najróżniejszych leków, które oddziaływują na różne elementy biochemi ludzkiego organizmu po to, aby nie doprowadzić do stanów patologicznych, które może wywołać przedłużający się zastuj treści pokarmowej w jej układzie. Osobiście, jeśli miałbym cokolwiek dla siebie wybrać z tej listy, na pewno nie byłoby to nic syntetycznego,z tego względu, iż skutki uboczne niektórych leków są po prostu jak dla mnie zbyt silne. To co wybierzesz to naturalnie Twoja indywidualna sprawa – wkońcu to nie moje zdrowie. Artykuł ma na celu przedstawienie preparatów, które mają potwierdzone działanie prokinetyczne i które też mogą Ci pomóc w powrocie do zdrowia.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1451998 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1648290 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21115544 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23201772 |
⇧5, ⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21061180 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22688694 |
⇧7, ⇧8, ⇧9, ⇧10, ⇧11, ⇧12, ⇧85, ⇧94, ⇧95 | sci-hub.tw/10.1007/s11894-012-0275-3 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9177950 |
⇧14 | Thompson, J. S., & Quigley, E. M. . (1999). Prokinetic agents in the surgical patient. The American Journal of Surgery, 177(6), 508–514. doi:10.1016/s0002-9610(99)00104-x |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18824231 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23879699 |
⇧17 | ajcn.nutrition.org/content/82/3/559.full |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24036253 |
⇧19 | link.springer.com/article/10.1007/s00005-014-0287-9/fulltext.html#CR51 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12890514 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11447037 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12814197/ |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3705176/ |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3111147/ |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15750381 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3099099/ |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23710236 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21876150 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20948179 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23962632 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16581971 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18503214 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18991518 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17326331 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25540101 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19158231 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1819150 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1387026 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7988637 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15172095 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19018269 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20385118 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16106757 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16959863 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15305999 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24739333 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20338210 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9004195 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28799255 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24669936 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1448341 |
⇧52, ⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29903528 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14635269 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16036766 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25672546 |
⇧56, ⇧182 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8693686 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8665538 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3527396 |
⇧59, ⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12970907 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23123655 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28128322 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24891067 |
⇧64, ⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1888816 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2190745 |
⇧68, ⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23447477 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21725804 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23190027 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22364597 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21268547 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17445634 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9240156 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11151866 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29888241 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26045891 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23449551 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3580135/ |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17510552 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17447227 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15961989 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11893467 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10630494 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22127672 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24304447 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12018819 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26842870 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27055601 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8348856 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28459037 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22584747 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28815345 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22429221 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11561075 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8899088 |
⇧101, ⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10740705 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10698359 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21453412 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26870119 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26445178 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25325342 |
⇧107, ⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22405321 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22344858 |
⇧109, ⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22151891 |
⇧110, ⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21791239 |
⇧112, ⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21163341 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28839359 |
⇧115, ⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20736054 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23530615 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23463336 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22972571 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22783044 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25653124 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15974484 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23427381 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22543170 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29296567 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25273117 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26743226 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24533865 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25705411 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24572814 |
⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16323291 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16169174 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23639361 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29115144 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26813467 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25821812 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26969403 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27230535 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9536952 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28565806 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25806081 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27678361 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29878016 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25912592 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26742317 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25976823 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25936770 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25653778 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17545109 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23762161 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29672308 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29632490 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29386488 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28529530 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28184185 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25632184 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17404886 |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8218760 |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26194125 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25862968 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10904182 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19702899 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28785386 |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19067384 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25963324 |
⇧170, ⇧172, ⇧173 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5456216/ |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28119758 |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16432992 |
⇧175 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18577886 |
⇧176 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28407837 |
⇧177 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23363458 |
⇧178 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21599424 |
⇧179 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18194150 |
⇧180 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3699407 |
⇧181 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8884238 |
⇧183 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11743243 |
⇧184 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11157368 |
⇧185 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11773947 |
⇧186 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2890936/ |
⇧187 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20721347 |
⇧188 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28262529 |
⇧189 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7901129 |
⇧190 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22437476 |
⇧191 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7641642 |
Smocza krew (Sangre de Drago) to substancja pozyskiwana z drzewa, która kolorem przypomina krew. Mówi się, że odmładza człowieka a to zapewne za sprawą pobudzania czynnika insulonopodobnego IGF-1 ,który wpływa pozytywnie na mase mięśniową i siłę. Bardzo dobrze działa także w praktycznie każdym problemie skórnym oraz w infekcji wirusowych. Co jeszcze ciekawego może zaproponować smocza krew?
Inne nazwy: Croton Lechleri, Dragon’s blod, Sangre de drago, Croton palanostigma, sangre de grado, 1)sci-hub.hk/10.1089/107555303771952235
W Ekwadorze lub Peru 5-10 kropel 1-2x dziennie przez 5dni i następnie powtarza się taki cykl do 3tygodni. (bierze się to w zimnej lub ciepłej wodzie, mleku lub alkoholu). (46)Ubillas et al., 1994
Z kolei produkt o nazwie SB-300 to tabletki standaryzowane(350mg). 1-2 tab 1-4x dziennie w zależności od ilości biegunek. U osób z IBS lub HIV można długo stosować. 47)Carlson and King,2000
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1, ⇧33, ⇧35, ⇧36, ⇧38 | sci-hub.hk/10.1089/107555303771952235 |
---|---|
⇧2 | (Milanowski et al., 2002) |
⇧3 | Bettolo and Scarpati, 1989 |
⇧4, ⇧5 | Cai et al., 1993 |
⇧6, ⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18596648 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8350090 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23807722 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28189317 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26298758 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22149578 |
⇧12, ⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19808995 |
⇧13, ⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15234776 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24070150 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23867787 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23561129 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23561129 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22301443 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23123266 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12007701 |
⇧21, ⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20698880 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9406898 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14598201 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7809208 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23195881 |
⇧30, ⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17697350 |
⇧32 | sci-hub.tv/10.1016/S0944-7113(11)80043-7 thieme-connect.com/DOI/DOI?10.1055/s-2006-961907 |
⇧34 | sci-hub.hk/10.1089/107555303771952235 |
⇧37 | sci-hub.tv/10.1089/107555303771952235 |
⇧39 | Miller et al 2000 |
⇧40 | sci-hub.tv/10.1046/j.0022-202x.2001.01446.x |
⇧41 | sci-hub.hk/10.1046/j.0022-202x.2001.01446.x |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4737969/ |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19406630 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2749935/ |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5338857/ |
⇧46 | Ubillas et al., 1994 |
⇧47 | Carlson and King,2000 |
Stephania Tetrandra (Hang fang ji) i jej korzeń to zioło mocarne(przynajmniej dla mnie). Mialem sporo zaburzeń wzroku i ogólnie zaburzeń ocznych w przebiegu wielonarzadowych infekcji mecząc się pare lat temu z boreliozą i koinfekcjami. Jest to jedno z ok.30 ziół jakie wtedy stosowałem które wyraźnie mi pomogło przy infekcji oczu przez CMV i krętkiem boreliozy/bakteriom bartonella. Korzeń Stephani Tetrandry popularny jest z tego,iż jego używanie w boreliozie zapoczątkował(zarekomendował) Stephen H.Buhner – zielarz amerykański, który to stworzył protokoły lecznicze na wiele infekcji bakteryjnych. Stephania słynie ze swoich właściwościch neuroochronnych, przeciwzapalnych ale też i wspomagających leczenie w chorobie nowotworowej jak i też sama w sobie wykazuje działanie przeciwnowotworowe. W czym jeszcze może pomóc Hang fang ji?o tym poniżej. EDIT: Chciałbym nadmienić o jednej bardzo interesującej moim zdaniem rzeczy – w leczeniu PANDAS(choroba neurologiczna spowodowana infekcją paciorkowcem) u autystów spotkałem się z praktyką (nie pamiętam w jakim raporcie medycznym o tym czytałem, a nie chciałbym teraz poświęcać czasu na jego szukanie) stosowania przez 5dni prednizolonu(syntetyk) w celu zahamowania stanów zapalnych w mózgu w przebiegu tej choroby…a teraz czytaj dalej ten artykuł ,aby zrozumieć dlaczego o tym tu teraz napomknąłem…
Skład Stephania Tetrandra(Hang fang ji): tetrandryna, fangchinolina, menisine, menisidine, cyclanoline, stephanthrine, oxofangchinoline, 2-N-methyltetrandrine, fanchinin, isotetrandrine, cyclanoilnie, demethltetrandrine, handfangchins, kwas stearynowy – glicerol.
S.Buhner – amerykański zielarz, poleca to zioło w boreliozie oka, obrzękach, bólach mięśniowych, ochronnie względem śródbłonka a także jako immunomodulator. Poleca ją także w szczególności w przypadku paraliżu bella, zaburzenia widzenia w czasie infekcji boreliozą, problemach ocznych, zapalenia stawów w tym i kolan, neuroboreliozie, stany zapalne kości.
W TCM stosowana od tysiąc leci na ból, obrzęk, puchlinę brzuszną, rozstrzeń brzuszny, zaczerwienione i bolesne stawy. Preparaty ze stephanii stosowane są w Japonii w przypadku chorób zapalnych, leukopenii wywołanej promieniowaniem, astmy oskrzelowej, w przypadku łysienia plackowatego (mowa o preparacie Cepharanthin bazującym na alkaloidach ze stephani).
W Europie staje sie popularna w przypadku leczenia łysienia, wykazując lepszą skuteczność niż farmaceutyki.. Alkaloidy Stephani przenikaja przez barierę krew-mózg, gdzie obniżają stany zapalne. Moduluje ekspresję HLA-DR przez które dochodzi między innymi do stanów zapalnych stawów w boreliozie. Tetrandryna blokuje adhezję(przyleganie) neutrofilów oraz monocytów. Jest skuteczna w leczeniu pylicy płuc, opóźniając a nawet cofając tą chorobę. Powstrzymuje ona także fagocytozę. Blokuje prostaglandynę PGE-2 (prostaglandyna powodująca stan zapalny i ból). Chroni komórki śródbłonka przed endotoksynami oraz działa przeciwzapalanie i zmniejsza przepuszczalność naczyń krwionośnych. Prowadzi do regulacji układu odpornościowego utrzymując także wysokie poziomy komórek CD4+. Jej skladniki są silnymi blokerami kanałów wapniowych jednak mechanizm działania jest inny niż w lekach syntetycznych. Jest skuteczna w leczeniu nadciśnienia, chorób serca, astmy i w zapaleniu płuc(zakaźnym). Tetrandryna blokuje kanały wapniowe typu T i L obecne w komórkach komór serca oraz komórkach naczyniowych mięśni gładkich. Jest skuteczna w arytmii, dusznicy bolesnej i zawałów serca. Polepsza odchylenia wskaźników rozkurczowych lepiej niż werepamil. Jest skuteczna w przypadku neowaskularyzacji zachodzącej w retinopatii cukrzycowej(blokuje neowaskularyzację w siatkówce jak i naczyniówce). W badaniach in vivo hamuje angiogenezę naczyniówki. Hamuje alergiczne zapalenie spojówek zmniejszając infiltrację spojówki przez eozynofile oraz liczbę komórek tucznych. Jest tak samo skuteczna jak leki przeciwalergiczne. Ogólnie jest mocniejszym lekiem przeciwzapalnym(substancja tetrandryna) niż prednizolon. Jest skuteczna w przypadku leczenia niedokrwiennych problemów ocznych, ale i również wynikających ze stanów zapalnych tego narządu. Tetrandryna jest silnym inhibotorem oporności wielolekowej w leczeniu nowotworów i malarii ,a to wynika z jej zdolności hamowania p-glikoproteiny. Osłabia metaloproteinazę 9(jej nadmierna aktywność osłabia barierę krew mózg) i NF-kappaB(czynnik transkrypcyjny aktywujący stany zapalne). Stabilizuje komórki tuczne, blokuje uwalnianie histaminy, wykazuje silne działanie przeciwzwłóknieniowe. Posiada działanie przeciwbakteryjne w stosunku do gruźlicy, trądu oraz łagodne vs malaria. Powstrzymuje proliferację komórek nowotworowych.90)S.H.Buhner – „Healing Lyme: Natural Prevention and Treatment of Lyme”
S.Buhner w boreliozie poleca nalewkę 1:5 z 65% alkoholu 0.5-1łyżeczki 3x dziennie lub 4×4 kapsułki (rozmiar ’00’) zaczynając od 4 x 1 kapsułka na 30-40min przed posiłkami. Można także gotować 10gramów przez 60min na wolnym ogniu (1litr wody) i taki wywar spożywać przez cały dzień.
Może powodować zaparcia(poleca się wtedy przyjmować witaminę C).
Blok przdsionkowo-komorowy(zachować ostrożność), zażywanie innych beta blokerów czy leków beta-adrenolitycznych. Nie powinna być przyjmowana przez ludzi, którzy przyjmują digoksynę, lekarstwa na arytmię oraz osoby cierpiące na poważne niedociśnienie.
Świetny artykuł podsumowywujący wiadomości o Stephania Tetrandra – sci-hub.hk/10.1016/j.phytochem.2016.02.005
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29334999 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16437745 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22927446 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29048631 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28968601 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17697545 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28754437 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28393256 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28356942 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28332288 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28231742 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27912885 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27909720 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27179306 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27270032 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1721896 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27127485 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27121946 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27082007 |
⇧20, ⇧22, ⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26899361 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26822499 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26893655 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12429973 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23525490 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23037166 |
⇧27, ⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22845553 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21496499 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21300035 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24212809 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20554191 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12948852 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12065155 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20387234 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19894540 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19644794 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19255520 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19220659 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17201889 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15950418 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15905052 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15162366 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11059831 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18444245 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12612439 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18215355 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17978479 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17256130 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17202660 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17051460 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15802807 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15802807 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15103675 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15604277 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14980008 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12865967 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12673890 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2833446 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18475741 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9401724 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10433485 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18685855 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11140824 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10602341 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12205903 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11603280 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20554997 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12222655 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12466045 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12466048 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15810597 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19193494 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19635314 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20432905 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22001142 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22130369 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23780673 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24185966 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24589569 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24856768 |
⇧82, ⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25115855 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25181458 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25233150 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26614458 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26640276 |
⇧89 | sci-hub.tv/10.1016/j.phytochem.2016.02.005 |
⇧90 | S.H.Buhner – „Healing Lyme: Natural Prevention and Treatment of Lyme” |
Guacatonga (Casearia sylvestris) – to roślina, o której dowiedziałem się od znajomej, kiedy to poinformowała mnie o jej zbawiennym działaniu na jelita u swojego autystycznego synka. Odrazu zainteresowałem się nią, aby sprawdzić co mogło wykazywać polepszenie się stanu dziecka po systematycznym spożywaniu tej rzadkiej(przeszukalem sporą część interenetu i naprawde ciężko ją zdobyć) rośliny/drzewa. W jakich problemach może pomóc Guacatona poza problemami jelitowymi?
Skład guacatonga: diterpene glucosides sylvestrisides A i B ,flawonoidy, rutyna, kwercytyna, luteolina, zingiberene, caryophyllene, thujopsene, alfa-humulene, beta-acoradiene, germacrene-d, bicyclogermacrene, alfa copaene, calamenene, germacrene B, spathulenol, globulol,
casearin S i casearin T 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/263448532)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23966073 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/194447714)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/159940445)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29236852
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1, ⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26344853 |
---|---|
⇧2, ⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23966073 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19444771 |
⇧4, ⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15994044 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29236852 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25077466 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27067367 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25452174 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27806920 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24560122 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26062121 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15549670 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23542040 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24747027 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26111930 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18389489 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17540522 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23200890 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23200890 |
⇧22 | Esteves et al. 2005, Pereira et al. 2016 |
⇧23 | pl.wikipedia.org/wiki/Kwas_arachidonowy |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22159347 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19736218 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19222998 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17399925 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28412216 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18538508 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26375017 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15046781 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16785042 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2255209 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21214449 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11600149 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28077331 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25878716 |
⇧39 | scielo.br/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0001-37652017000602817&lng=en&tlng=en |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20816779 |