Meningokoki (do których należy Neisseria meningitidis, dwoinka zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych) jest to gram negatywna bakteria, wywołującą zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i posocznicę / sepse (tzw.choroba meningokokowa), jak i także zapalenie płuc, zapalenie stawów, zapalenie ucha środkowego, zapalenie nagłośni, zapalenie osierdzia i wsierdzia, zapalenie szpiku kostnego, zapalenie spojówek, zapalenie gardła i inne. 1)karger.com/Article/Abstract/324008 Do zakażenia dochodzi przez bezpośredni kontakt lub drogą kropelkową na odległość do 1 m.
Bezobjawowych jest ok. 10% przypadków. Szczepy izolowane od nosicieli zazwyczaj nie są patogenne. Choroba występuje tylko u 1 na 1000–5000 osób, u których doszło do kolonizacji nosogardła.
Czynnikami sprzyjającymi zachorowaniu są przeważnie choroby autoimmunologiczne (dominacja limfocytów th2) czy też leczenie immunosupresyjne zatem ogólno pojęte osłabienie układu odpornościowego(niskie limfocyty th1). Dodatkowy czynnik ryzyka stanowi poprzedzająca infekcja dróg oddechowych, czynne i bierne palenie papierosów czy też infekcja wirusem HIV. Zapadalność na inwazyjną chorobę meningokokową w Europie waha się od 0,1/100 000 mieszkańców (Rumunia) do 9,3/100 000 (Irlandia) . W ostatnich latach zapadalność na tą chorobę meningokokową w Polsce wynosiła w Polsce mniej niż 10 osób/100 000 mieszkańców(także straszenie meningokokami (i szczepionkami) w Polsce jest totalnie bezzasadne – więcej osób potknie się o nierówne płyty chodnikowe i umrze niż zaliczy zgon spowodowany meningokokami). 2)Skoczyńska A., Kadłubowski M., Hryniewicz W.: Inwazyjna choroba meningokokowa i inne bakteryjne zakażenia ośrodkowego układu nerwowego – zasady postępowania, ?-medica Press, Bielsko–Biała 2004.
Bakteria ta w zakażonym organizmie znajduje się częściowo wewnątrz, częściowo zewnątrz białych krwinek . Meningokok ma również zdolność do szybkiej zmiany swoich antygenów powierzchniowych, dzięki czemu przełamuje mechanizmy obronne żywiciela i dzięki temu szybciej rozwija się infekcja. Bakteria ta wytwarza otoczkę, za pomocą której możliwe jest przeżywanie patogenu we wrogim środowisku- wewnątrz naczyń krwionośnych gospodarza.
Neisserią meningitidis może zarazić się każdy bez względu na wiek jednak najbardziej narażone na zakażenia są dzieci oraz młodzież. Meningokoki żyją w wydzielinie jamy nosowo-gardłowej, a także w jamie ustnej człowieka.Diagnoza schorzeń wywołanych przez meningokoki niestety jest bardzo trudna. A to za sprawą tego, że pierwsze objawy zakażenia nie różnią się zwykle od objawów towarzyszących przeziębieniu lub grypie. Choroba meningokokowa rozwija się szybko i ma bardzo ciężki przebieg.
Najczęstszym objawem sepsy meningokokowej jest pojawiające się na samym początku zakażenia dreszcze, które to wywoływane są wydzielaniem toksyn przez drobnoustroje do krwi. Rozwojowi choroby towarzyszy zwykle wysoka gorączka i to taka nie regularna typu 37-40 i nagły spadek lub długo utrzymująca się różnica temperatur ale nie spadająca poniżej 37stopni. To samo jest z ciśnieniem tętniczym – występuje spadek i nagłe przyspieszenie do 120-140/min. Niedociśnienie i rozwijający się zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego – tzw. DIC (disseminated intravascular coagulation), powodują sinicę części obwodowych (tj. kończyny, nos, uszy). W zespole DIC endotoksyna wytwarzana przez N.meningitidis, powoduje aktywację układu krzepnięcia. Zazwyczaj wśród objawów pojawia się również bladość skóry z żółtym odcieniem, a także wylewy oraz wybroczyny skórne. Wybroczyny skórne, a szczególnie plamica wskazują na obecność Neisseria meningitidis.
Ze strony układu pokarmowego często obserwowanymi dolegliwościami są pojawiające się nudności, wymioty a także biegunka. Miejscowe zmiany spowodowane wniknięciem zarazków, polegają na powstawaniu ognisk martwicy- często krwotocznej oraz na tworzeniu się charakterystycznych ropni. Zmiany te mogą dotyczyć wszystkich tkanek, dając w zależności od umiejscowienia różne objawy kliniczne( zapalenie płuc, mięśnia sercowego, ropnie nerek itp.)
W badaniach laboratoryjnych u chorych z posocznicą stwierdza się m.in. niedokrwistość, małopłytkowość, trzycyfrowy OB, podwyższenie stężenia mocznika, kreatyniny. W niektórych przypadkach diagnozowany jest także odczyn białaczkowy. To tyle z czystej,ogólnej teorii.3) laboratoria.net/artykul/11848.html
4)Brzozowski R,2001. Vademecum lekarza praktyka. Wydanie I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL: 163-169.5)Gumułka WS, Rewerski W,1992.Encyklopedia zdrowia, tom I. Wydanie I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN: 1043-1044.6)Herold G,2008. Medycyna wewnętrzna, repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy, tom II. Wydanie V. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL: 1143-1146.7)Irving W, Boswell T, Ala’Aldeen D,2008. Mikrobiologia medyczna. Krótkie wykłady. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN: 173-174; 316-322; 379-383.8)Kassura B,1974.Choroby zakaźne i inwazyjne. Podręcznik dla studentów medycyny. Wydanie I. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw lekarskich: 94-95; 124-127.9)Płusa T, Targowski T, 2008. Postepowanie u chorych na sepsę. Pol. Merk. Lek., 2008, XXIV, Supl. 2, 3310)Gierek D, Kuczera M, Dąbek J, Piłat D, Kurtok-Nowak A, 2011. Analiza leczenia chorych z ciężką sepsą w Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii Górnośląskiego Centrum Medycznego. Anestezjologia Intensywna Terapia, 2011,XLIII,1; 22-2811)Motak A,1967. Choroby zakaźne. Wydanie V. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich: 140-14512)baxter.com.pl/conditions/infectious_diseases/sub/meningitis2.html13)eioba.pl/a/1k8j/sepsa-co-warto-wiedziec14)meningokoki.info.pl15)
sepsa.pl16)Centers for Disease Control and Prevention: Meningococcal disease, [w:] Epidemiology and Prevention of Vaccine-Preventable Diseases, red.: Atkinson W., Hamborsky J., McIntyre L., Wolfe S., Public Health Foundation, Washington DC 2007, 271–82.
Rzeżączka jest jedną z najbardziej znanych chorób wenerycznych. Nieleczona ,może doprowadzić do trwałych, groźnych dla zdrowia, powikłań. Jest chorobą zakaźną układu moczowo-rozrdoczego. Wywołuje ją bakteria dwoinki – Neisseria gonorrhoae, znana potocznie jako gonokok. Do zarażenia gonokokiem Neisseria gonorrhoae dochodzi w wyniku kontaktów seksualnych(wszystkich – nie tylko tych klasycznych 😉 ). Co nie ciekawe, gonokok może się dostać do organizmu także w wyniku zakażenia pośredniego (np. przez używanie ręcznika zarażonej osoby, siadanie na muszli klozetowej, na której bytują bakterie itp.).
U mężczyzn pierwsze objawy rzeżączki mogą pojawić się nawet do dwóch tygodni po zarażeniu gonokokiem. Najbardziej charakterystycznymi symptomami choroby jest ból cewki moczowej, nasilający się przy próbie oddania moczu oraz ropna wydzielina z cewki moczowej. Sporadycznie może pojawiać się również obrzęk w okolicach jąder oraz zapalenie żołędzia.U kobiet objawy mogą pojawić się w ciągu ok. tygodnia-dwóch od zarażenia gonokokiem. Do najczęstszych należy ból i pieczenie przy oddawaniu moczu, ropne upławy z pochwy czy bóle w podbrzuszu.
Badanie laboratoryjne wydzieliny z cewki moczowej u mężczyzn, a w przypadku kobiet – z wydzieliny pochwowej. Wydzielinę bada się pod kątem występowania DNA gonokoka rzeżączki.
Rzeżączka jest bardzo niebezpieczną chorobą, która nieleczona bądź źle leczona może doprowadzić do wielu, groźnych dla ludzkiego zdrowia i życia, powikłań. Te najpoważniejsze to:
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | karger.com/Article/Abstract/324008 |
---|---|
⇧2 | Skoczyńska A., Kadłubowski M., Hryniewicz W.: Inwazyjna choroba meningokokowa i inne bakteryjne zakażenia ośrodkowego układu nerwowego – zasady postępowania, ?-medica Press, Bielsko–Biała 2004. |
⇧3 | laboratoria.net/artykul/11848.html |
⇧4 | Brzozowski R,2001. Vademecum lekarza praktyka. Wydanie I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL: 163-169. |
⇧5 | Gumułka WS, Rewerski W,1992.Encyklopedia zdrowia, tom I. Wydanie I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN: 1043-1044. |
⇧6 | Herold G,2008. Medycyna wewnętrzna, repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy, tom II. Wydanie V. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL: 1143-1146. |
⇧7 | Irving W, Boswell T, Ala’Aldeen D,2008. Mikrobiologia medyczna. Krótkie wykłady. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN: 173-174; 316-322; 379-383. |
⇧8 | Kassura B,1974.Choroby zakaźne i inwazyjne. Podręcznik dla studentów medycyny. Wydanie I. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw lekarskich: 94-95; 124-127. |
⇧9 | Płusa T, Targowski T, 2008. Postepowanie u chorych na sepsę. Pol. Merk. Lek., 2008, XXIV, Supl. 2, 33 |
⇧10 | Gierek D, Kuczera M, Dąbek J, Piłat D, Kurtok-Nowak A, 2011. Analiza leczenia chorych z ciężką sepsą w Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii Górnośląskiego Centrum Medycznego. Anestezjologia Intensywna Terapia, 2011,XLIII,1; 22-28 |
⇧11 | Motak A,1967. Choroby zakaźne. Wydanie V. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich: 140-145 |
⇧12 | baxter.com.pl/conditions/infectious_diseases/sub/meningitis2.html |
⇧13 | eioba.pl/a/1k8j/sepsa-co-warto-wiedziec |
⇧14 | meningokoki.info.pl |
⇧15 | sepsa.pl |
⇧16 | Centers for Disease Control and Prevention: Meningococcal disease, [w:] Epidemiology and Prevention of Vaccine-Preventable Diseases, red.: Atkinson W., Hamborsky J., McIntyre L., Wolfe S., Public Health Foundation, Washington DC 2007, 271–82. |
⇧17 | choroby-weneryczne.com/ch/rzezaczka.php |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25694633 |
⇧19, ⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3910782/ |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6826712 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3126143 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16419089 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22844448 |
⇧25, ⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23240160 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20107432 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25605868 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20298772 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12480115 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21663482 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16410969 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19429310 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21301385 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26652855 |
⇧36, ⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21086548 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21329492 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15103667 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18565739 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15668617 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22138345 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23506248 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16041728 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17766070 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25834492 |
⇧47 | en.wikipedia.org/wiki/Pinocembrin |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20921932 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20561928 |
⇧50, ⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25427632 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27031452 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/404273 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20385752 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11297015 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12438404 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12076813 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7963715 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC421119 |
⇧60 | pl.wikipedia.org/wiki/Kwasy_tłuszczowe |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26758445 |
Candida Dubliniensis to odmiana grzyba candida, który jest co najmniej tak odporny na popularne leki antygrzybicze jak Albicans. Wykazuje troche słabszą wirulencję(czyli inwazyjność, zdolność tworzenia biofilmu itp.) i bardzo podobne objawy do swojego kuzyna. Jedyne co jest dla mnie bardzo problematyczne w tej odmianie to mała ilość badań na jego temat oraz ….na prawde spore problemy z wykrywalnością(w Polsce to chyba nie możliwe). Przeważnie wykrywana jest w kale i w wymazach z jamy ustnej za granicą. Co ciekawego wywołuje?jak się z nią uporać tzn.co na nią działa?
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27038312 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24234425 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23974269 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16309351 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3930959/ |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17577331 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21706283 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22178003 |
⇧9 | dubliniensis ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26879707 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9504063 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17264034 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10933656 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22358361 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18627475 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21542785 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25388637 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22851712 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24511261 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23260345 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3166774/ |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12146754 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9661028 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27604859 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19898868 |
⇧25 | edunauka.pl/secolipa.php |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17042756 |
⇧27 | panacea.pl/articles.php?id=87 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24210587 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27286334 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24305010 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18997851 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17257261 |
⇧33 | academia.edu/23403054/Stearidonic_acid_acts_in_synergism_with_amphotericin_B_in_inhibiting_Candida_albicans_and_Candida_dubliniensis_biofilms_in_vitro panacea.pl/articles.php?id=2406 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3996878/ |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22609876 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24031471 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26379166 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25642718 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23304561 |
⇧40 | en.wikipedia.org/wiki/Tetrandrine |
⇧41, ⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19420894 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21116408 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26916845 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20172737 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20476748 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27383889 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12716231 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18971215 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24012126 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12499171 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22687683 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23335372 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20821232 |
Mycoplasma(Mykoplazma) pneumoniae(jak i inne podgatunki) to extremalnie mała bakteria gram ujemna, bez ściany bakteryjnej. Ok.4000 bakterii mykoplazmy może przeniknąć do jednego erytrocytu(czerwona krwinka) vs np. 12 bakterii bartonella która może się zmieścic do jednej takiej komórki – już sam ten fakt pokazuje, że bakteria ta może przenikać absolutnie wszędzie,do każdego miejsca w organizmie. Mykoplazm jest z 200 rodzai – do najbardziej popularnych należą Pneumoniae, Hominis i Genitalium. Infekcja myko zaczyna się od zwykłego kaszlu i jest to infekcja nawracająca(często pojawia się u osób regularnie np. co miesiąc i nie wiadomo co to jest zatem podpowiadam – sprawdz M.pneumoniae i hominis która mimo że jest infekcją typowo genitalną/układu moczowego wywołuje stany zapalne układu oddechowego). Niewprawiony człowiek czy nawet lekarz nie rozróżni jej od paciorkowca bo poza problemami z gardłem takie jak suchoty pojawiają się stany zapalne gardła w tym i migdałków (takie typowe przeziębienie/grypa). Do tego mogą dojść dreszcze(jak przy bartonelli) czy też bóle głowy oraz zapchane zatoki/nos. Może także pojawić się biegunka, zawroty głowy czy nawet wymioty z niewiadomego powodu a klasycznym objawem jest ból w klatce piersiowej, czasami wysypka skórna, ból ucha, powiększone węzły chłonne oraz zapalenie spojówek. Nie rzadkie są zapalenia spojówki, tęczówki, miastenia oczna czy też w najgorszym wypadku – trwałe uszkodzenie wzroku.
U 10% osób występuje niewydolność serca wraz z jego stanem zapalnym, zapalenie osierdza, skrzepliny serca, choroba Kawasaki. Neuro problemy to demielinizacja osłonek nerwowych co nie jest wcale takie rzadkie!, zapalenie mózgu, opon mózgowych, móżdżku, poprzeczne zapalenie rdzenia, zespół Guillain-Barra, czaszkowe i obwodowe neuropatie, podwójne widzenie, udar mózgu, zaburzenia psychiczne, porażenie nerwu twarzy, splątanie mowy, ostre psychozy czy też syndrom Touretta oraz padaczka. Mykoplazma zabija – doprowadzając do stwardnienia zanikowego bocznego. Dolegliwości z układu pokarmowego także się pojawiają w przypadku tej infekcji takie jak utrata apetytu, bóle brzucha czy też już poza tym układem – zapalenie kłębuszków nerkowych czy też choroba Stilla. Jeśli ktoś ma zapalenie stawów wraz z opuchlizną – pierwsze na co pada moje podejrzenie to właśnie mykoplazma. Inne objawy mykoplazmy to niedokrwistość, zakrzepowa plamica, zespół Raynauda, zapalenie naczyń krwionośnych, bóle mięśniowe,stawowe, stany zapalne nerek, wysypki/rumienie, zespół Stevensa-Johnsona.
Mykoplasma Genitalium
Przenoszona poprzez spermę podczas stosunku klasycznego jak i oralnego. Często to ta bakteria powoduje problemy z prostata(zapalenie gruczołu krokowego) u 5% mężczyzn.
Mykoplasma fermentans – znajdowana w genitaliach jak i również w układzie oddechowym. Może powodować kaszel, uszkodzenia stawów, nowotwory, leukemie, przewlekłe zmęczenie, fibromyalgie, problemy z pamięcią, bóle głowy, depresje, biegunkę, rozdrażnienie, przelewania się w jelitach, wysypki skórne. Jest bardzo popularną bakterią w SLA. Podczas wojny w Iraq połowa żołnierzy USA wykazała pozytywny wynik w testach na tą bakterię (tzw. Gulf War syndrome – myśle, że sporo osób kojarzy owe testy szczepionkowo/bakteryjne na żołnierzach amerykańskich w tamtym czasie).
Mykoplazma penetrans – powoduje zakrzepy w żyłach, niedokrwistość, zapalenie cewki moczowej, układu oddechowego w tym ciężkie zaburzenia oddychania, RZS,. Bardzo często występuje w SLA. Może spowodwać poród martwego płodu, poronienia, przedwczesny poród oraz ciężkie stany przedrzucawkowe u kobiet. Powoduje również zapalania sromu pochwy. Standardowo – przenoszona przez spermę w każdym rodzaju seksu.
M Salivarium – typowe miejsce bytowania to jama ustna. Powoduje zaburzenia stawów jak i ich ból, zapalenia dziąseł i choroby przyzębia jak i szczęki, raka jajnika, ropnie mózgu czy też przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka.
Mycoplasma orale – także bytuje w jamie ustnej. Infekuje płyn maziowy także będzie uszkadzać stawy(często stwierdzana w RZS) oraz szpik kostny.
Mycoplasma pirum – często wstępuje u ludzi z AIDS, powoduje infekcje dróg moczowych, oddechowych oraz przewlekłe zmęczenie. W USA ok.25-60% kotów przenosi tą bakterie, jest też popularna w mleku krowim także przegotowanie takiego mleka wydaje się b.ważne w prewencji jej infekcją(myko jest odporna na bardzo niskie temperatury). Można ją także znaleźć w jedzeniu (także dokładnie mycie może pomóc). Ogólnie mykoplazma żywi się wszystkim – cukrem (fruktozą, mannozą, maltoza, ryboza, glikogenem, skrobia – czy komuś może przyszła na myśl dieta keto czy tylko mi :-)?), witaminą B2. Aminokwasami proliną,seryną, tryptofanem, tyrozyną, metioniną, glutaminą – dosłownie wszystkim!(w tym i minerałami czy witaminą A i E stąd tez problemy oczne). Co gorsza mykoplazma żywi się choliną rozkładając fosfotydylocholine na cholinę i kwas palmitynowy.(stąd problemy z pamięcią). Moim największym jednak wyzwaniem w ewentualnej pomocy ludziom z SLA jest zahamowanie wytwarzania przez Mykoplazmę enzymu sphingomyelinase (ASM) – jest to enzym rozkładający spingomyelinę. Jest to substancja znajdująca sie w osłonce mielinowej aksonu neuronu – bez tej substancji dochodzi do neurodegeneracji i szybkiego postępu stwardnienia zanikowego bocznego.
Z kolei rozkład fosfotydylglicerolu powoduje wysokie poziomy glicerolu(pewien typ alkoholu) co może powodować mgłę umysłową. Aktywuje kolagenaze (rozkłada kolagen między innymi w mazi stawowej czy skórze) czy też rozkłada kwas hyaluronowy(aktywując hyaluronidaze).
Przykładowo jeśli mykoplazma w danym momencie żywi się tylko argininą – nastapi jej szybkie zurzycie w organizmie co spowoduje problemy demencyjne, encefalopatie, mocną nadwyżkę amoniaku(inną bakterią która może to spowodować jest ureoplazma ureliticum o której niedługo) w organizmie oraz rozregulowanie neurotransmiterów.
Myko pobiera także energię(ATP) bezpośrednio z mitochondriów, uszkadzając je. Podczas zabijania komórek ATP uwalnia się do krwiobiegu i aktywuje receptory P2X(7) które aktywują komórki tuczne. To zwiększa poziomy wewnątrzkomórkowego wapnia oraz wytwarzanie cytokiny zapalnej IL-1beta. Samo aktywowanie receptorów P2X(7) przyczynia się do miażdzycy i chronicznego bólu. Z kolei ATP powoduje wzrost COX-2(powoduje stany zapalne w mózgu) oraz prostaglandyny E2 (PGE2) w astrocytach. Może to doprowadzić do stanów zapalnych w mózgu.
Mykoplazmy nie mają ściany komórkowej ale mają tzw.membranę cytoplazmatyczną która zawiera różne lipoproteiny – np. lipidy zawierające cholinę w mykoplazmie powoduja przyleganie tej bakterii do ścian komórek/tkanek i stymulują produkcję stanów zapalny(cytokiny TNF alfa). Niektóre gatunki, mogą wytwarzać kwas arachidonowy. Prawie natychmiast po dołączeniu się do komórki myko hamuje jej apoptoze – dzięki temu może czerpać z niej pożywienie. Jednym z mechanizmów takiego działania jest zwiekszenie aktywności kalpostatyny. Kalpostatyna hamuje produkcję calpain których jest pare form,a jedną z nich jest proteaza która bierze udział w funkcji życiowej komórki. Kalpaina jest również zaangażowana w przetrwanie neuronów i pamięci. Mykoplazma może również redukować TNF alfa(cytokina zapalna) o 60% czy kaspazę-8(białko które powoduje śmierć komórki – powinna być ona pobudzana w czasie choroby nowotworowej).
Ogólnie rzecz biorąc mykoplazma przeważnie pobudza TNF alfa, TNF beta, IL-8,IL-6, IL-1beta i są one mocno generowane podczas aktywnej infekcji mykolazmą. Np. TNF alfa może być pobudzona 200 -500x ponad normę(miałem to!). Następnie receptory P2X(7) stymulują ekspozycję fosfatydylseryny, lipidu który znajduje się w membranie komórkowej a to powoduje aktywacje układu odpornościowego. Następuje pobudzenie COX2, PGE2 i zahamowanie katalazy(czyli stany zapalne w gore a ochrona antyoksydacyjna w dół).
PGE2 zmniejsza rozszerzenie oskrzeli, powoduje zwężenie/napięcie lub też rozluźnienie mięśni układu pokarmowego, odpowiada za wytwarzanie kwasu żołądkowego (teraz już wiesz jak łatwo może to doprowadzić do reaktywacji Helicobater pylori czy też do SIBO). Jest odpowiedzialna za skurcze macicy, stymuluje płytki krwi, powoduje nadwrażliwość na ból. Także aktywna mykoplazma może spowodować poronienie(silne skurcze macicy pobudzając PGE2 2.5 do 4.5raza).
Myko hamując katalazę o 2/3 powoduje zwiększenie hydrogen peroksydazy (oksydant) – powoduje to wzrost stanów zapalnych czy też przedwczesne pęknięcie blon śluzowych.
IL-6 jest jedną z cytokin podwyższaną przez mykoplazmę. Tak jak COX-2 jest ona zaangażowana w produkcję progstaglandyny PGE2 zwłaszcza w mózgu i hipokampie(co powoduje gorączkę podczas infekcji). Myko powoduje zwiększenie się komórek CD40,86,54,83,25, CCR7, CD1a, CD123 i HLA-ABC,HLA-DR czy też MCP-1,2, GM-CSF a obniża komórki CD4+(czyli to co wirus HIV też obniża stąd częste połączenie HIV+myko) – ogólnie wszystko co jest możliwe co stymuluje stany zapalne – to Myko to podkręca.
Wzrasta także poziom IL-17(cytokiny odpowiedzialne za masakrycznie dużą ilość chorób z grupy autoimmunologia) oraz zwiększa hepcydynę – jest to hormon który obniża poziomy żelaza tak aby zagłodzić bakterię(co oczywiście w przypadku mykoplazmy kompletnie nic nie da – stąd też powstaje anemia w przypadku aktywnej infekcji mykoplazmą). Do anemi np. dochodzi także poprzez zwiększoną aktywność wapnia, wyczerpanie się ATP oraz nadmiar oxydantów.1)Healing lyme disease coinfections: complementary and holistic treatments for bartonella and mycoplasma
Protokół amerykańskiego zielarza/fitoterapeuty na mykoplazme pneumoniae ( i inne odmiany)
Kordyceps – nalewka, 1/4 łyżeczki 3x dziennie, kapsułki 2gramy 3x dziennie
Isatis – nalewka jak najmocniejsza, 1/2 łyżeczki 3x dziennie
Tarczyca bajkalska – nalewka 1/4 łyżeczki 3x dziennie lub kapsułki 1gram 3x dziennie
Houttuynia – nalewka, 1/4 łyżeczki 3x dziennie
Sida Acuta – nalewka – 30 kropelek 3x dziennie
NAC – 2gramy z rana, 2 gramy przed snem
Witamina E(alfa tokoferol) – 200 jednostek lub 150mg dziennie
Oliwa z oliwek (razem z liściem oliwnym)
Shisandra + żeń szeń syberyjski + Rhodiola – nalewka 1/2 łżyeczki 3x dziennie
W przypadku dodatkowych problemów z układem moczowym:
– UVA ursi i phellodendron – 1/4 łyżeczka nalewki 3x dziennie przez 30dni
– Bidens pilosa – nalewka 1/4 łyżeczki 3x dziennie przez 30dni
Z infekcją szyjki macicy/pochwy
– berberyna lub olej z liścia herbacianego lub uva ursi przez 3-7dni
Z dysplazją szyjki macicy
– Echinacea angustifolia – przez 2tygodnie na noc
– Berberyna lub liść herbaciany lub uva ursi – przez 3-7dni
Z infekcją płuc
– Bidens pilosa – 1/4 łyżeczki nalewka 3-6x dziennie
– Mix z Lukrecji, elecampane root, yerba santa leaf, lomatium – 1/2 łyżeczki 6x dziennie
Z anemią
– Sida acuta – nalewka 1/2 łyżeczki 3-6x dziennie
– NAC – 4gramy 2x dziennie(ostro!)
– Bidens pilosa – 1/2 łyżeczki 6x dziennie
Hemoplazma z infekcją erytrocytów
– Sida acuta – 1/2 łyżeczka nalewki 3-6x dziennie
– Cryptolepsis – 1/2 łyżeczki 3-6x dziennie
– Alchornea – 1/2 łyżeczki 3-6x dziennie
Z problemami neuro
– Motherwort – nalewka 1/2 łyżeczki 6x dziennie
– Greater celandine – nalewka 1/4 łyżeczki 3x dziennie
– korzeń kudzu – 1/4 łyżeczki 3-4x dziennie
Z problemami neuro(uszkodzony układ nerwowy)
– Chinese senega korzeń – 30 kropel 3x dziennie przez 30dni
– Lions mane – 3.8 gramów dziennie lub 1 łyżeczka nalewki 2x dziennie
Z bólem neuro
– Greater calendine – nalewka 1/4 łyżeczki 3x dziennie
– Korzeń Kudzu – 1/2 łyżeczki 3-4x dziennie
– Theramine
Z niepokojem
– Pasque flower – nalewka 10 kropli co godzine jak jest potrzeba
– Motherwort – nalewka 1/2 łyżeczki 6x dziennie
– Coral root – 30 kropel 6x dziennie
Z problemami ze snem
– Płynna melatonina godzine przed snem
– Ashwaganda – nalewka 1/2 łyżeczki godzinę przed snem lub 1gram 1 godzine przed snem (estraktu)
– motherwort – łyżeczka nalewki godzinę przed snem.
Na przemęczenie
– Eleutherococcus – nalewka 1/4 łyzeczki z rana
– Rhodiola – nalewka 1/4 łyzeczki z rana
– Schisandra – nalewka 1/4 łyzeczki z rana
– Motherwort – nalewka nalewka 1/4 łyzeczki z rana
Na problemy stawowe
– Greater celandine, liść oliwn, berberyna, ashwaganda, zielona herbata
– Chondroityna/glukozamina (osobiście nie polecam – bardziej placebo jak dla mnie)
– Ostropest plamisty – nalewka 1/4 łyżeczki 3-6x dziennie
Na problemy z szybką utratą wagi
– Grzybek Shiitake – 6-16gram dziennie
+ witaminy, aminokwasy, minerały.
Protokół Byron White (nalewka z mieszanki ziół)
Inne informacje na podstawie badań co działa na myko:
28)Che YM, Mao SH, Jiao WL, Fu ZY. Susceptibilities of Mycoplasma hominis to herbs. Am J Chin Med. 2005;33(2) pp.191-6.29)Chen, John K., and Tina T. Chen. 2004. Chinese Medical Herbology and Pharmacology. City of Industry CA: Art of Medicine Press, Inc., pp. 210 – 211.30)Chen, John K., and Tina T. Chen. 2004. Chinese Medical Herbology and Pharmacology. City of Industry CA: Art of Medicine Press, Inc., pp. 59 – 62.31)Chen, John K., and Tina T. Chen. 2004. Chinese Medical Herbology and Pharmacology. City of Industry CA: Art of Medicine Press, Inc., pp. 145 – 147.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | Healing lyme disease coinfections: complementary and holistic treatments for bartonella and mycoplasma |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19107358 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11828621 |
⇧4, ⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22465092 |
⇧6 | pl.wikipedia.org/wiki/Interleukina_18 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21681500 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21514430 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28100333 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22499853 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2992501/ |
⇧12 | biochemsoctrans.org/content/39/4/1051 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24026772 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24153008 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23863574 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24266364 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23001641 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12879275 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23400696 |
⇧20 | Tisserand, R. and Young. R. Essential Oil Safety, 2nd Ed. pp. 272-275. |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23570005 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23199627 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22430697 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22246961 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23065287 |
⇧26 | jarvm.com/articles/Vol4Iss4/Barbour.pdf |
⇧27 | jarvm.com/articles/Vol4Iss4/Barbour.pdf |
⇧28 | Che YM, Mao SH, Jiao WL, Fu ZY. Susceptibilities of Mycoplasma hominis to herbs. Am J Chin Med. 2005;33(2) pp.191-6. |
⇧29 | Chen, John K., and Tina T. Chen. 2004. Chinese Medical Herbology and Pharmacology. City of Industry CA: Art of Medicine Press, Inc., pp. 210 – 211. |
⇧30 | Chen, John K., and Tina T. Chen. 2004. Chinese Medical Herbology and Pharmacology. City of Industry CA: Art of Medicine Press, Inc., pp. 59 – 62. |
⇧31 | Chen, John K., and Tina T. Chen. 2004. Chinese Medical Herbology and Pharmacology. City of Industry CA: Art of Medicine Press, Inc., pp. 145 – 147. |
Nużeniec to pasożyt/roztocze które przenoszone jest na inne organizmy(w tym i człowieka) z kurzem,pyłkami czy też ze zwierząt. w Ekstremalnych sytuacjach może powodować łysienie, jednak do najbardziej popularnych objawów, które wywołuje można zaliczyć trądzik różowaty, zapalenia oczu, brwi, rzęs co prowadzi do ich wypadania(także to nie tylko ewentualny problem z nadczynnością tarczycy). Długotrwała ekspozycja na aktywne zakażenie tym osobnikiem może spowodować lawinę problemów zdrowotnych. Jakich?Co takiego jeszcze powoduje?No i jak to wogóle naturalnie leczyć?wszystko poniżej.
Co działa na nużeńca?
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23934047 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24941974 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21050771 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20713824 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25917583 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10884134 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21935281 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23664471 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15283268 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11775112 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26959693 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17376393 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21955627 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19167837 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20130278 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18224620 |
⇧17, ⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17251800 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24800264 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19774398 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23218225 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25623943 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25229566 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19881989 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25449254 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23339940 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24338318 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18440148 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18488470 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3927182/ |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20619062 |
⇧31 | doz.pl/leki/p892-Crotamiton |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25862961 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19774505 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26697233 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23022390 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18561612 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16234455 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24349880 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23255861 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26843091 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21955627 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21972598 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21346311 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17633825 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25033419 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27600257 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12512812 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17326398 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25780426 |
Gronkowiec złocisty – to był pierwszy trop na który wpadłem 3.5 roku temu robiąc gigantyczną ilość kompleksowych badań sprawdzających 'co mi jest’. Ogólnie miałem sporo problemów zdrowotnych w życiu także moje doświadczenie nie tylko polega/polegało na łykaniu przeróżnych suplementów czy piciu ziół, ale i również z infekcji, które przeżyłem i sobie poradziłem. Z gronkiem dałem sobie radę nadzwyczaj szybko, ale o tym na samym końcu posta(jak Cie to tak bardzo interesuje po prostu przewiń na dół a resztę doczytaj kiedy indziej. Co badania mówią na temat gronka?w końcu jest to bakteria która często zdarza się być aktywna w kale podczas badania/diagnozowania SIBO(przerostu bakterii w jelicie cienkim). Właśnie do takich osób dedykuje tego posta wypunktowywując środki, które są efektywne w walce z gronkowcem złocistym i są dodatkowym wsparciem w walce z dysbiozą. Post jak zwykle na 'spontanie’ gdyż miałem w głowie ze 150 innych tematów a że zapytała o niego pewna mama dziecka autystycznego a 2 inne mają go w badaniu CSA(badanie kału) no to cóż…jedziemy!
Informacje dodatkowe:
Co działa na tą bakterię z naturalnych rzeczy:
W moim przypadku skuteczne okazało się mleczko 'ecobutela’ do spożywania wew. oraz inhalacje z olejku z liścia drzewa herbacianego wraz z solą bromowo-jodową(był to gronkowiec znaleziony w wymazie z gardła i nosa).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pl.wikipedia.org/wiki/Leki_przeciwp%C5%82ytkowe |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21265599 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9577433 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14476345 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24586149 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11531949 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24468745 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17878742 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26828772 |
⇧10 | google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiNqKvt5cvRAhVBXSwKHYaPB78QFgglMAE&url=http%3A%2F%2Fbiotechnologia.pl%2Fkosmetologia%2Fartykuly%2Foczar-wirginijski%2C10349.html%3Fmobile_view%3Dtrue&usg=AFQjCNFU42SCNVK_ILC27KqDA_dBq-3atQ&sig2=PdPLPcf4QMjEszmW21Jj6Q |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22372149 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27314764 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22046374 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21182923 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15588686 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15777988 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17374894 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20514796 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24583152 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16880637 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22085765 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10993226 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21090258 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22807321 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17511150 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25477905 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23509865 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22823343 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21298838 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19146534 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27642597 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12451978 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27793096 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21535608 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19948852 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4633430 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25307624 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19107860 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19844590 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24455713 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18277535 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15561190 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1603413 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12842327 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27103062 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16379555 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15652580 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16410969 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17391908 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26349515 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23460962 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21782012 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22551812 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19120622 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20971925 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20639367 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19580455 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20015563 |
⇧59 | luskiewnik.strefa.pl/farmakologia/origanum.html |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15621609 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17960105 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20402509 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9637507 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21716926 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21380804 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16277395 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17951038 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27345357 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16161063 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25395852 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20461627 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17578409 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16108521 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18472083 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16226414 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11446458 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15315265 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10438227 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22079533 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22942699 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22382468 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23469049 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24947608 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24987433 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25731981 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21532323 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3900022 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20645243 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10744627 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8699926 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17622578 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25687923 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14585852 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1785201/ |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16175202 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15882206 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23906229 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15036473 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22619924 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26958825 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12442307 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21070517 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15812867 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20510328 |
⇧105 | rozanski.li/ |
⇧106 | Marcin Tomas, Wioleta Pietrzak, Renata Nowak: Substancje pochodzenia naturalnego w walce z zakażeniami Helicobacter pylori Postepy Fitoterapii 1/2012, s. 22-27 |
⇧107 | H. Zidane, M. Elmiz, F. Aouinti, A. Tahani, J. Wathelet, M. Sindic and A. Elbachiri Chemical composition and antioxidant activity of essential oil, various organic extracts of Cistus ladanifer and Cistus libanotis growing in Eastern Morocco |
⇧108 | African Journal of BiotechnologyVol. 12(34), pp. 5314-5320, 21 August, 2013 N. Benayad , Z. Mennane R. Charof A. Hakiki M. Mosaddak Antibacterial activity of essential oil and some extracts of Cistus ladaniferus from Oulmes in Morocco J. Mater. Environ. Sci. 4 (6) (2013) 1066-1071 |
⇧109 | D. Boustaa, A. Faraha, Elyoubi-EL Hamsasa, L. EL Mansourib, S.H. Soidroua, J. Benjilalia, Adadi a, H. Grechea, M. Lachkarc, M. Alaoui Mhamdib PHYTOCHEMICAL SCREENING, ANTIDEPRESSANT AND IMMUNOMODULATORY EFFECTS OF AQUEOUS EXTRACT OF CISTUS LADANIFER L. FROM MOROCCO |
⇧110 | International Journal of Phytopharmacology. 4(1), 2013, 12-17. |
⇧111 | Sophia Hatziantoniou, Konstantinos Dimas, Aristidis Georgopoulos, Nektaria Sotiriadou, Costas Demetzos Cytotoxic and antitumor activity of liposome-incorporated sclareol against cancer cell lines and human colon cancer xenografts Pharmacological Research 53 (2006) 80–87 |
⇧112 | Lillian Barrosa, Montserrat Due~nas, Carlos Tiago Alvesc, Sónia Silva, Mariana Henriquesc, Celestino Santos-Buelgab, Isabel C.F.R. Ferreiraa, Antifungal activity and detailed chemical characterization of Cistus ladanifer phenolic extracts Industrial Crops and Products 41 (2013) 41– 45 |
⇧113 | Marijana Skorić, Sladana Todorović, Nevenka Gligorijević, Radmila Janković, Suzana Zivković, Mihailo Ristić, Sinisa Radulović Cytotoxic activity of ethanol extracts of in vitro grown Cistus creticus subsp.creticus L. on human cancer cell lines Industrial Crops and Products 38 (2012) 153-159 |
⇧114 | Nilufer Orhan, Mustafa Aslan, Murat Sukurglu , Didem Deliorman Orhan In vivo and in vitro antidiabetic effect of Cistus laurifolius L. anddetection of major phenolic compounds by UPLC–TOF-MS analysis Journal of Ethnopharmacology 146 (2013) 859–865 |
⇧115 | Esra Kupeli, Erdem Yesilada Flavonoids with anti-inflammatory and antinociceptive activity from Cistus laurifolius L. leaves through bioassay-guided procedures Journal of Ethnopharmacology 112 (2007) 524–530 |
⇧116 | Samir Kumar Sadhu, Emi Okuyama, Haruhiro Fujimoto, Masami Ishibashi, Erdem Yesilada Prostaglandin inhibitory and antioxidant components of Cistus laurifolius, a Turkish medicinal plant Journal of Ethnopharmacology 108 (2006) 371–378 |
⇧117 | Esra Kupeli, Didem Deliorman Orhan, Erdem Yesilada Effect of Cistus laurifolius L. leaf extracts and flavonoids on acetaminophen-induced hepatotoxicity in mice Journal of Ethnopharmacology 103 (2006) 455–460 |
⇧118 | Costas Demetzos, Thalia Anastasaki and Dimitrios Perdetzoglou A Chemometric Interpopulation Study of the Essential Oils of Cistus creticus L. Growing in Crete (Greece) Z. Naturforsch. 57c, 89.94 (2002); |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24455739 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9916063 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20021093 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27534136 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26657812 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27540376 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22303901 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28066373 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22417517 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22615298 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20685402 |
⇧130 | biotechnologia.pl/biotechnologia/artykuly/kwasy-tejchojowe-nowy-cel-w-antybiotykoterapii,15911 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22582077 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27080999 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25430439 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25153873 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17510266 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27760665 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27815129 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15742345 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14738897 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16643059 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7897594 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25435634 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27051433 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21283822 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23208606 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26247012 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21287163 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25764489 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12803562 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25966789 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25871372 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26947297 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27259704 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25015889 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25213027 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26198124 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24232668 |
⇧158 | pl.wikipedia.org/wiki/Kwas_%CE%B3-linolenowy |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23127649 |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22242149 |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23668380 |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17408071 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12269401 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24015099 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21928713 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27125055 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26004715 |