Miesięczne archiwum: listopad 2021

Miramistyna (miramistin) – WOW co za lek! na pleśń, grzyba, HIV, angine i nie tylko

Miramistyna (Miramistin) to miejscowy środek antyseptyczny który został opracowany w ramach programu kosmicznego w czasie Zimnej Wojny Związku Radzieckiego także ma już hoho lat. O jego istnieniu dowiedziałem się jakieś pół roku temu i od razu skradł moje serce :-). Co stosować u kobiet które mają nawracające problemy z infekcjami dróg rodnych mniej więcej wiem ale co u mężczyzn co nie poplami majtek i można np.stosować ze 2x dziennie?Co takiego można stosować przed współżyciem jeśli problem jest z Toba czy też z partnerką i nie chcecie się wzajemnie ponownie zainfekować w cudzysłowie jakimś syfem?A może masz problem z zatokami w których no właśnie…coś nie ciekawego 'grasuje’?nic mi nie mów co to takiego!miramistyna bardzo możliwe że sobie z tym poradzi. Zatem jedziemy z tematem!

 

Miramistyna – prozdrowotne właściwości

  • Działa dobrze na candida albicans i malassezia sympodialis 1)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12459884/
  • Działa na biofilm bakteryjny 2)(Danilova et al. 2017 zwłaszcza na biofilm paciorkowca pyogenes 3)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28853090/
  • Wykazuje działanie bakteriobójcze, grzybobójcze i antywirusowe 4)sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012
  • Jej działanie opiera się na negatywnie naładowanych fosfolipidach w ścianach komórkowych mikrobów i pozytywnie naładowanym azotem miramistyny. Hydrofobowy ogon miramistyny penetruje hydrofobową ściąnę komórkową bakterii co powoduje zaburzenie jej fizycznych i biochemicznych właściwości. 5)Wessels and Ingmer 2013 Gilbert and Altaae 1985; Ceragioli et al. 2010 Dodatnio naładowany azot pozostaje na zewnętrznej powierzchni i zakłóca normalny rozkład ładunku na zewnętrznej powierzchni membrany 6)e Ioannou, Hanlon and
    Denyer 2007
    Może także związać się z DNA drobnoustrojów 7)Zinchenko et al. 2004
  • Działa na Trychophyton spp., Aspergillus spp., Penicillum spp., Candida spp., Rhodutorula spp., Torulopsis spp, Rhodotorula spp., Cryptococcus spp., Trichosporon spp.) i wykazuje mocniejsze działanie na grzyby niż leki z grupy azolów(w których skład wchodzi np.flukonazol) 8)sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012
  • Jest dobra w przypadku najróżniejszych odmian grzyba Candida. 9)sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012
  • Kolejne badanie potwierdzające działanie przeciwgrzybicze i przeciwpleśniowe (Candida spp., Aspergillus spp., Cryptococcus neoformans, Penicillium spp., Mucorales spp., Neoscytalidium spp., Scedosporium spp., Alternaria alternata, Trichophyton spp.10) Osmanov, Wise and Denning 2019
  • Jest skuteczny przeciwko candida i Aspergillus fumigatus opornych na leki z grupy azoli i też działa na Aspergillusa innego niż fumigatus oraz na A.terreus który wykazuje oporność nawet przed Amfoterycyną B(Bardzo mocny towar który sam boje się wziąć). Działa ogólnie na wszystko to na co nie działają inne leki przeciwgrzybicze i przeciwpleśniowe 11)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34070218/
  • Radzi sobie z bakteriami takimi jak Staphylococcus aureus, e.coli, P. aeruginosa, Proteus vulgaris i Klebsiella pneumoniae. Jej działanie bakteriobójcze zależne jest od dawki – im większa tym najbardziej oporne bakterie padają jak muchy 12)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25681322/
  • Jest najlepszym antyseptykiem pooperacyjnym (lepszym od chlorhexidine digluconate, dioxidine, potassium hydrochloride,
    furaginum, boric acid, furacilin and iodopiron)
  • Chroni przed bakteriami przenoszonymi drogą płciową – mowa o Treponema pallidum, Trichomonas vaginalis i
    Neisseria gonorrhoeae 13)Kryvosheyn and Rud’ko 2003
  • Może działać synergicznie z antybiotykami rozwalając szczelność ściany komórkowej dając pole do popisu tym drugim. Jest jedno badanie które wykazuje, iż miramistyna z antybiotykami beta laktamowymi ma działanie 6x mocniejsze niż jakby były bez niej. Z levomycyną 3x a z polymyxin nawet i 64x. 14)(Fakher 1991; Milyavskiy et al. 1996; Dunayevskiy and Kirichenko 2013)
  • Jest skuteczna w przypadku wirusów Influenza A, Human Papilloma Virus-1 i 2, koronawirusow, adenowirusow i HIV także może dawać pełną ochrone przed zakażeniem każdego rodzaju 'syfem’ wenerycznym15)(Kryvorytchenko 1990; Kryvorytchenko et al. 1994;16)Dunaevskyy and Kyrychenko 201317)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24605621/ Inne badanie potwierdzające zablokowanie replikacji wirusa HIV 18)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7716926/ I kolejne 19)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9702810/No i oczywiście kolejne wykazujące silne działanie anty-HIV 20)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8993062/
  • Nie posiada działania mutagennego ani nie jest toksyczna 21)Fromm-Dornieden et al. (2015) Svystov (2003)
  • Podawana doustnie szczurom wykazuje działanie toksyczne dopiero przy dawce 1.2grama na kg masy ciała, u myszy 1gram na kg a u ryb 100gram na litr wody takżę stężenia kosmiczne. 22)sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012
  • Była także stosowana w stężeniach 10gram/litr i nakładana na skórę królików i świń przez 5-7x tygodniowo przez 26tygodni – żadnych reakcji skórnych nie zaobserwowano jeśli chodzi o białe krwinki czy też masę ciała. 23)Svystov 2003
  • Była nawet podawana do oka świń i królików przez 40dni w stężeniu 10gram/litr wody i faktycznie powodowała podrażnienia jednak w dawce niższej już nie. 24)Svystov 2003

  • Była też wkraplana przez 10dni do cewki moczowej psa – żadnych zmian w moczu, żadnych zmian histologicznych błony śluzówkowej cewki moczowej i pęcherza moczowego czy brak też zmian histologicznych w jądrach, w tarczycy, przysadce, nadnerczach, nerkach, wątrobie, płucach czy sercu. 25)Svystov 2003
  • Działa protekcyjnie przed aspergillusem fumigatusem 26)Osmanov, Wise and Denning 201927)sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012
  • Wykazuje działanie immunomodulujące. 28)sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012
  • Sprawdza się w przypadku zapalenia gruczołu krokowego i cewki moczowej. Potęguje fagocytozę. 29)Vozianov et al. 1990
  • Jest przydatna w przypadku ran ropnych (czyli coś dla mnie w przypadku nawracającego stanu zapalnego przetoki włosowatej) 30)Gordienko
    1999
  • Jest skuteczna w przypadku zapalenia gardła czy górnych dróg oddechowych. Polepsza fagocytozę. I teraz coś wyjątkowego (wg.mnie) – płukanki gardła z miramistyny normalizują poziom immunoglobuliny w migdałkach podniebiennych poprzez zwiększenie poziomi IgM i IgG oraz obniża IgA. Ponadto podnosi stosunek żywych do apoptyczych limfocytów. 31)Mukhomedzianova et al. 2011
  • Używana jest także w przypadku poparzeń i infekcji w ramach 32)Sytnik and Shidlovskiy 1993;33)Grigor’yan et al. 2014 (Loginov, Krivoshein and Shakhlamov 2002;34)Smirnov, Loginov and Shakhlamov 2002
  • Jest stosowana także w łagodnych infekcjach oczu 35)sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012
  • Stosowana była także w postaci irygacji w przypadku kandydozy sromu i pochwy, która jest przyczyną upławów. 36)Kirichenko 2013; Andreyeva and Levkovich 2016
  • Oczywiście poza wcześniejszymi wzmiankami na temat działania antypatogennego w przypadku infekcji przenoszonych drogą płciową zrobiono też takie badania w Rosji także zdecydowanie 'cos jest na rzeczy’ jeśli chodzi o własnie takowe działanie. 37)Milyavskiy et al. 1996; Rishchuk, Gusev and Dushenkova 2012
  • Kolejne badanie potwierdzające, iż można stosować ją dopochwowo/do cewki moczowej38) Nekhoroshikh et al. 2000,39)Gabidulina et al.2002
  • W dentystyce stosowana jest w przypadku stanu zapalnego dziąseł (strzelam że dobrze się może sprawdzić w przypadku paradontozy zwłaszcza kiedy obejmuje pełne spektrum działania antybakteryjnego, przeciwgrzybiczego i przeciwwirusowego)40) Kalantarov 2012
  • Nadaje się także do leczenia nosogardzieli i podejrzewam że również i zatok 41)Zavaliy 1997; Kustov 2015
  • Była już także stosowana w przypadku kataru i zapalenia migdałków u dzieci 42)Kunel’skaya and Machulin 2013;43) Shabaldina, Ryazantsev and Shabaldin 2015;44)Kryukov et al. 201645)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21720286/
  • Można ją także stosować w postaci nebulizacji (roztwór 0.01%) w przypadku zapalenia oskrzeli 46)sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012 Także u dzieci 47)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26285332/
  • Dobrze się sprawdza w przypadku ropownicy szczękowo-twarzowej. 48)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16858318/
  • Wykazuje działanie antywirusowe względem wirusa odry i świnki. 49)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16526604/
  • Może być stosowana miejscowo w celu leczenia chorób ropnych płuc 50)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9553434/
  • Podnosi odpowiedz komórkową jak i humoralną. 51)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2334243/
  • Wykazuje pozytywne działanie przeciwko SARS-CoV-2 52)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34253645/

 

Skąd kupić miramistynę (miramistin) ?

Można np.z allegro ALE tyle się mówi o podróbkach z ukrainy czy Rosji i skąd wiesz skąd jakiś allegrowicz to zakupil?ja osobiście dorzuciłbym kilka złotych i skorzystał z pośrednika, który mi to sprowadzi z apteki – mowa tu o vitatrans.pl do którego sugeruje zadzwonić, spytać o dostępność i zamówić z czymś dodatkowym bo aż głupio robić zamówienie czegoś z zagranicy co jest tak tanie…(koszta przesyłki będą większe niż sam produkt). 

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic 

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
1pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12459884/
2(Danilova et al. 2017
3pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28853090/
4, 8, 9, 22, 27, 28, 35, 46sci-hub.se/10.1093/femsre/fuaa012
5Wessels and Ingmer 2013 Gilbert and Altaae 1985; Ceragioli et al. 2010
6e Ioannou, Hanlon and
Denyer 2007
7Zinchenko et al. 2004
10 Osmanov, Wise and Denning 2019
11pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34070218/
12pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25681322/
13Kryvosheyn and Rud’ko 2003
14(Fakher 1991; Milyavskiy et al. 1996; Dunayevskiy and Kirichenko 2013)
15(Kryvorytchenko 1990; Kryvorytchenko et al. 1994;
16Dunaevskyy and Kyrychenko 2013
17pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24605621/
18pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7716926/
19pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9702810/
20pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8993062/
21Fromm-Dornieden et al. (2015) Svystov (2003)
23, 24, 25Svystov 2003
26Osmanov, Wise and Denning 2019
29Vozianov et al. 1990
30Gordienko
1999
31Mukhomedzianova et al. 2011
32Sytnik and Shidlovskiy 1993;
33Grigor’yan et al. 2014 (Loginov, Krivoshein and Shakhlamov 2002;
34Smirnov, Loginov and Shakhlamov 2002
36Kirichenko 2013; Andreyeva and Levkovich 2016
37Milyavskiy et al. 1996; Rishchuk, Gusev and Dushenkova 2012
38 Nekhoroshikh et al. 2000,
39Gabidulina et al.2002
40 Kalantarov 2012
41Zavaliy 1997; Kustov 2015
42Kunel’skaya and Machulin 2013;
43 Shabaldina, Ryazantsev and Shabaldin 2015;
44Kryukov et al. 2016
45pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21720286/
47pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26285332/
48pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16858318/
49pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16526604/
50pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9553434/
51pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2334243/
52pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34253645/
Podziel się tym artykulem na facebooku:

Zespół policystycznych jajników – PCOS – bez tajemnic

Zespół policystycznych jajników (PCOS) jest stanem, w którym jajniki wytwarzają nieprawidłową ilość androgenów, męskich hormonów płciowych, które zwykle występują u kobiet w niewielkich ilościach. Nazwa zespół policystycznych jajników opisuje liczne małe torbiele (wypełnione płynem worki), które tworzą się w jajnikach. Istnieją 3 fenotypy PCOS – fenotyp A charakteryzuje się brakiem jajeczkowania, hiperandrogenizmem i policystycznymi jajnikami(zaburzona morfologia jajników). Fenotyp B to brak jajecznikowania i hiperandrogenizm. Fenotyp C to hiperandrogenizm i policystyczne jajniki(zaburzona morfologia jajników). Najwyższe poziomy hormonu AMH mają osoby z fenotypem A. 1)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33301159/ Jakie błędy popełniają kobiety, które zachorowały na PCOS?Jakie niedobory witamin i minerałów u nich wystepują?jakie błędy dietetyczne popełniają?i wkońcu co może im pomóc wyleczyć się z tej choroby?o tym poniżej.

 

Zespół policystycznych jajników (PCOS) – genetyka

  • Gen NSR rs1799817 jest skorelowany z PCOS i skutkami ubocznymi tej choroby – zmianami hormonalnymi i metabolicznymi 2)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33033446/
  • Polimorfizmy genów MTHFR A1298C i MTRR A66G są związane z PCOS. 3)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33407572/
  • Polimorfizm genu HNF1A rs7305618 CC to zwiekszone ryzyko zachorowania na PCOS. 4)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28299548/
  • Polimorfizmy genów rs1421085, rs17817449 i rs8050136 (FTO) związane są z podatnością na PCOS i hiperandrogenemią. 5)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25215277/
  • Polimorfizmy genu TGF-ß1 rs4803457C/T to zwiększone ryzyko zachorowania 6)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25594618/
  • Obniżona jest ekspresja genu GLUT4 (odpowiedzialny za transport glukozy) u osób z otyłością w PCOS. 7)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15731326/
  • Polimorfizm genu PAI-1 4G/5G związany jest z PCOS 8)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25731152/
  • Stwierdza się także, że gen PTEN (rs1903858A/G, rs185262832G/A i rs10490920T/C) to może być czynnik dziedziczny ryzyka zachorowania na tą chorobę 9)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32583210/
  • Polimorfizmy genów MTHFR C677T i MTHFR A1298C to zwiększone ryzyko zachorowania na tą chorobę 10)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32639550/11)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31977861/
  • Jako że gen CFTR reguluje biosyntezę estrogenów w jajników może to być główną przyczyną zaburzeń tego organu u kobiet z mukowiscydozą i PCOS. 12)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22170719/
  • Polimorfizmy genów CYP11A1 i CYP17 związane są z podwyższonym poziomem testosteronu w PCOS. 13)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18725155/
  • Polimorfizm genu PPAR-gamma Pro12Ala może przyczyniać się do insulinooporności. 14)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16785159/
  • Polimorfizm genu G276T to obniżone ryzyko PCOS 15)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22270872/
  • Polimorfizm genu CYP17A1- 34T>C to zwiększone ryzyko PCOS 16)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29564739/
  • Polimorfizmy genu rs2119882(gen MTNR1A) są związane z PCOS (zwiększony poziom glukozy na czczo) 17)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21474908/
  • Polimorfizm genu CYP11a może odgrywać ważną rolę w hiperandrogenemii w tej chorobie. 18)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9147642/
  • Polimorfizm genu rs9939609 FTO związany jest z wyższym ryzykiem zachorowania na PCOS 19)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23840863/
  • Polimorfizm genu CYP1A1 TC i CC to zwiększona podatność na PCOS (wpływa na stan hormonalny i folikulogenezę). 20)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30348034/
  • Polimorfizm genu IL-6 -174 G/C to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS 21)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24114630/
  • Polimorfizm genu receptorow witaminy D3 Taq-I CC genotyp i C to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS. To samo halotyp Taq-I C/ Apa-I C. 22)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24078159/
  • Polimorfizm genu FTO rs9939609 ma związek z hiperandrogenemią i zaburzeniami metabolicznymi u kobiet z PCOS. 23)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32050935/
  • Geny stanu zapalnego i otyłości takie jak ADIPOQ, FTO TGFß i DENND1A odgrywają pewną rolę w patogenezie PCOS 24)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32133054/
  • Polimorfizmy różnych genów cytokin TNF alfa, IL-6 i IL-1A mogą zwiększać podatność zachorowania na PCOS 25)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32295989/
  • Polimorfizmy genu rs2479106 i rs2468819 (DENND1A) to także zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS 26)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31941453/
  • Polimorfizmy genów VEGF także zwiększają ryzyko PCOS 27)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32003435/
  • rs1213704663C allela G genu KISS-1 to zwiększone ryzyko zaburzeń metabolicznych i endokrynologicznych w PCOS(między innymi nadmierna produkcja LH i estradiolu). 28)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32031919/
  • Polimorfizm genu IL-6 rs1800795 pełni funkcje protekcyjną przed zachorowaniem na PCOS 29)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30024552/
  • Genotyp CC genu VDR TaqI na eksonie 9 (rs731236) zwiększa ryzyko PCOS 30)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24520473/
  • Gen rs4077582 – CYP11A1 i to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS 31)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22699877/
  • Polimorfizm genu ADIPOQ G276T to mniejsze ryzyko zachorowania na PCOS 32)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31122534/
  • Gen ADIPOQ rs1501299 i rs2241766 to potencjalne czynniki ryzyka w PCOS. 33)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30509295/
  • Polimorfizm genu CYP19 rs2414096 AG i GG jest powiązany z PCOS. 34)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32856958/
  • Polimorfizm genu GSTO1 A140D to ryzyko zachorowania na PCOS 35)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32821746/
  • Polimorfizmy genów CYP 17 5′-UTR MspA1 (rs743572) (genotyp TC) i CYP 19 (rs2414096) (genotyp GA) są istotnie związane z podatnością w PCOS. 36)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32960117/
  • Polimorfizm genu PON1 -907G/C jest związany z zaburzeniami insukiny i tesstosteronu u kobiet z PCOS. 37)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29604466/
  • Polimorfizm genu MPO G-463A to wyższe ryzyko PCOS 38)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33091151/
  • Insulinooporność zachodzi nie tylko w tkance tłuszczowej ale i w całym organizmie i nie ma ona związku z zaburzeniami funkcji komórek beta trzustki ani z ekspresją genu GLUT-4(transporter glukozy) 39)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32382742/
  • Pewne polimorfizmy genu CYP11A1 to także zwiększone ryzyko PCOS. 40)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20450755/
  • Zwiększone ryzyko to także polimorfizm genu interleukiny IL-1alfa. 41)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16965825/
  • U osób tych często dochodzi do poronień – mogą do tego przyczyniać się polimorfizmy genów IL-6-174G/C i TNF-?-1031T/C 42)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32454906/ 
  • rs17300539 to ADIPOQ który jest związany z PCOS. 43)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28060790/
  • Polimorfizm receptorów VDR witaminy D3 BsmI A/G to podwyższone ryzyko PCOS 44)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30687119/
  • Występują 7x częściej polimorfizmy CYP1A1 Ile/Val 45)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18339256/
  • UGT2B7 i UGT2B7 (TT) to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS, z kolei UGT2B15 (homozygota). UGT2B15(homozygota) to niższy poziom ftalanów we krwii. 46)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32176075/
  • Potencjalnie polimorfizm rs2470152 (CYP19) TC poprzez zahamowanie aromatazy może doprowadzić do hiperandrogenizmu i PCOS. 47)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21972004/

 

Zespół policystycznych jajników (PCOS) – co się dzieje w tej chorobie?

  • Stres oksydacyjny zaburza działanie komórek beta trzustki u kobiet z PCOS 48)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24203060/
  • Kobiety te mają podwyższony poziom czynnika VEGF który skorelowany jest ze zwiększonym wyżyleniem i zwiększonym przepływem krwii. 49)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9572428/
  • Podwyższony jest poziom IL-17A w płynie pęcherzykowym. 50)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24927491/
  • Osoby z PCOS mają zmniejszone po posiłkowe wydzielnianie cholecystokininy (CCK) i zaburzoną regulację apetytu (w związku z podwyższonym poziomem testosteronu). Wysokie CCK może odgrywać rolę w nadmiernym objadaniu się i tym samym w nadwadze 51)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15624269/
  • Osoby te mają zwiększone ryzyko chorób autoimmunologicznych tarczycy związanych z między innymi nadmiernym stosunkiem estrogenu do progesteronu 52)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15012623/
  • Nadmiernie podniesione poziomy ALT spowodowane są zaburzeniami wrażliwości na insulinę 53)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19542757/
  • Występuje przewlekły stan zapalny w jajnikach w tym też podwyższony poziom limfocytów, monocytów i granulocytów. 54)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21908093/
  • Zaburzona jest motoryka woreczka żółciowego – metformina niweluje ten problem. 55)sci-hub.se/10.1111/j.1365-2265.2011.04223.x
  • Osoby te będą z czasem tracic słuch 56)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21862266/
  • Depakina (tragiczny 'lek’ – ale to tylko moja opinia) oczywiście zwiększa ryzyko zachorowania na PCOS. 57)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21820873/ 58)sci-hub.se/10.2174/092986707782360088
  • Występują obniżone poziomy l-karnityny które to mogą być zwiazane z hiperandrogenizmem i/lub z insulinoopornością u nie otyłych kobit z PCOS. 59)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18378560/
  • Występuje zwiększone ryzyko kamicy moczowej 60)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23604095/
  • Ciągle pobudzona insulina powoduje, że zapotrzebowanie na karnitynę w organizmie rośnie i jest ona szybko zużywana 61)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22999793/
  • Występują podniesione poziomy aldosteronu co związane jest z insulinoopornością 62)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16940454/
  • Już samo spożywanie węglowodanów w PCOS wzmaga stany zapalne i stwierdza się, że nie jest to związane z krążącymi komórkami mononuklearnymi ani z z otyłością podbrzuszną. 63)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22904174/

  • Podniesione są poziomy białka YKL-40 (białko tolerancji glukozy). 64)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22583189/
  • Podniesione są także poziomy żelaza które prowadzą do insulinooporności. Stwierdza się iż przyczynami podniesionego żelaza i ferrytyny to efekt dysfunkcji menstruacyjnej i zmniejszenie hepcydyny prowadzące do zwiększonego wchłaniania żelaza. 65)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22579050/
  • Osoby te jako że mają wysoki poziom testosteronu mają także (często) problem z woreczkiem żółciowym 66)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21107589/
  • Podwyższone są poziomy białka beta-klotho. Sugeruje się iż mógłby to być marker diagnostyczny tej choroby. 67)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32673996/
  • Poziom omentyny-1 jest obniżony w PCOS co jest związane z tą chorobą jak i podniesionymi poziomami cytokin prozapalnych TNF alfa i IL-6. 68)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32627151/
  • Trądzik to jeden z częstych objawów w PCOS. 69)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33355023/
  • Kobiety z PCOS mają podwyższone poziomy chemeryny (białko syntezowane przez tkankę tłuszczową i wątrobę które wpływa na pobieranie pokarmu, homeostazę energetyczna i funkcjonowanie tkanki tłuszczowej). 70)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32496833/ 71)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26291816/
  • Poziom hormonu waspiny jest z kolei obniżony (hormon tkanki tłuszczowej) 72)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32495930/
  • Częstym problemem jest także nadciśnienie 73)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32476487/
  • Osoby te są mają wyższe ryzyko rozwinięcia się chorób przyzębia 74)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32456146/
  • Podwyższony jest poziom karboksylowanej formy ostekalcyny (marker kostny). 75)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20694489/
  • Chlamydia trachomatis czy pneumoniae mogą nasilać proces patogenny objawiający się zaburzeniami hormonalnymi i metabolicznymi w PCOS 76)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19931073/
  • Osoby te mają zwiększone ryzyko niedoczynności tarczycy, hiperprolaktynemi i insulinooporności. 77)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33488329/
  • Mają wyższe ciśnienie krwii 78)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33416512/
  • Podwyższone są poziomy leptyny co związane jest z nadmiernymi poziomami limfocytów Th1(w tym interferonu gamma). 79)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32393090/80)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32364518/
  • Poziom Mesencephalic astrocyte-derived neurotrophic factor (MANF) we krwii jest obniżony – metformina go podwyższa niwelując insulinooporność i hiperandrogenizm. 81)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32067218/
  • Istnieje oczywiście PCOS bez hiperandrogenizmu – w tym przypadku występują podwyzszone poziomy TMAO i podwyższony stan zapalny. 82)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31906930/
  • W związku z podwyższonym poziomem LH w PCOS zaburzone jest funkcjonowanie mózgu – funkcje kognitywne takie jak pamiec wzrokowo-przestrzenna, przetwarzanie twarzy czy pamięć epizodyczna. 83)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31841986/
  • Podwyższone są poziomy cytokiny IL-18 co ma związek też z inuslinoopornością czy też stanem zapalnym. 84)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16943580/
  • Podniesiony stosunek estrogenu do progesteronu to bezpośredni powód wysokich przeciwciał anty-TPO w PCOS. 85)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25822940/
  • Hiperandrogenemia może zaburzać mikrobiom 86)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26731268/
  • Podwyższone są poziomy osteopontyny 87)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26701868/
  • Sugeruje się że podwyższone poziomy niklu,miedzi i obniżone cynku moga odgrywać ważną rolę w gospodarce hormonalnej kobiet z PCOS. 88)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25758722/
  • Hiperglikemia zaburza funkcjonowanie komórek beta trzustki poprzez aktywację czynnika transkrypcyjnego NF-kB. 89)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25714674/
  • Do dysbiozy dochodzi głównie u kobiet z insulinoopornością 90)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30292647/
  • Jednym z markerów PCOS może być podwyższony poziom białka PAPP-A(z ang. pregnancy associated placental protein-A) przez które jest podwyższone ryzyko syndromu metabolicznego i zaburzeń kardiologicznych. 91)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29880172/
  • PCOS to także podwyższone ryzyko bezdechu sennego. 92)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28739562/
  • Osoby te mają podwyższone poziomy alloprognanolonu 93)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25929428/
  • Istnieją podejrzenia iż jednym ze skutków ubocznych depakiny może być właśnie PCOS. 94)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12656935/
  • Występują wyższe poziomy surtuiny-1 która związana jest ze stanem zapalnym, metabolizmem insuliny i układem immunologicznym 95)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25526506/
  • Występuje 4x wyższa aktywność 5lafa-reduktazy w policystycznych jajnikach niż w przypadku osób zdrowych. 96)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10404813/ To niestety doprowadza do insulinooporność 97)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28347315/
  • Podwyższone są poziomy zonuliny(marker nieszczelności śluzówki jelit) i koreluje on z insulinoopornością oraz zaburzeniami menst1ruacyjnymi. 98)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25336505/
  • Wykazano, że u osób z tą chorobą występuje obniżony poziom limfocytów Treg ze względu na wrodzoną hiporeaktywność cytokiny IL-2. 99)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25303485/
  • Soja spożywana przez dłuższy okres czasu bardzo możliwe że może doprowadzić do PCOS. 100)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25242113/
  • Sugeruje się iż aktywacja układu endokanabinoidowego i nadekspresja receptora endokanabinoidowego CB1 może być związana z insulinoopornością w PCOS. 101)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25935491/
  • Podwyższone są ilości kwasu arachidonowego i cyklooksygenazy COX w tkankach jajników osób z PCOS co może sugerować stan zapalny. 102)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29602230/
  • Ekspozycja nienarodzonego jeszcze płodu na wyższy poziom androgenów u kobiet z PCOS powoduje zaburzenia mikrobioty i czynności układu sercowo-naczyniowego u ich przyszłych dzieci. 103)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29469650/
  • Wyższe są także poziomy preptyny(market zaburzeń metabolicznych). Sugeruje się iż może to być marker biochemiczny przewidujący zachorowanie na PCOS. 104)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29374985/
  • Hiperandrogenizm może być odpowiedzialny za zmiany mikrobiomu jelitowego u kobiet z PCOS. 105)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29370410/

  • Obniżone są poziomy cynku 106)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30732885/
  • Nadmierne poziomy DHEA prowadzą do nadmiernego wytwarzania fibryny,kolagenu i pobudzenia cytokiny TGF-beta a ta znana jest z powodowania zwłóknień i tak też się dzieje w przypadku jajników w PCOS. 107)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29321035/
  • Cukrzyca typu 1 to zwiększone ryzyko PCOS 108)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28437788/
  • Sugeruje się także iż czynnik niedotlenienia HIF-1alfa może przyczyniać się do dysfunkcji endometrialnej u kobiet z PCOS (zwłaszcza u tych co mają nadwagę). 109)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29115598/
  • Osoby z PCOS mają cieńsze warstwy komórek zwojowych oka, cieńszą wewnętrzną warstwe splotową i warstwe fotoreceptorową co wiąże się z insulinoopornością 110)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33356631/
  • Insulinooporność to czynnik ryzyka nagłego poronienia. 111)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33343510/
  • Prawie 50% osób z PCOS i otyłością ma słuszczenie wątroby 112)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27804265/
  • Poziom omentyny-1 jest obniżony u kobiet z PCOS 113)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27908216/
  • Hormon AMH może spokojnie być markerem diagnostycznym w tej chorobie 114)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33275771/ 115)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33218348/
  • Pobudzenie mikroRNA-222 redukuje insulinooporność co może być pomocne w PCOS 116)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33230470/
  • Podwyższone są poziomy HMGB1 117)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32054355/
  • Osoby te mają podwyższone ryzyko infekcji nużeńcem (a to w związku z zaburzeniami metabolizmu glukozy). 118)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31500491/
  • Stwierdza się, że zaburzone poziomy GABA także przyczyniają się do PCOS (niedobór GABA może być spowodowany z niedoborem witaminy D3, dyslipidemią czy też z nadmiernym poziomem testosteronu). 119)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31496917/
  • Poziomy adeponektyny u szczupłych kobiet z PCOS są znacząco niższe niż u osób zdrowych. 120)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33125692/
  • Innym potencjalnym markerem PCOS i insulinooporności sugeruje się iż może być chemokina CCL18 121)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33083270/
  • Występuje zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia 122)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33072787/
  • Podwyższone są poziomy fibrynogeny (marker chorób kardiologicznych) i leptyny natomiast adiponektyny obniżone. 123)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33417636/
  • Wystepuje podwyższony poziom bakterii produkujących neuroprzekaźnik GABA (chodzi o bakterie bacteroides fragilis, e.coli i parabacteroides distasonis) i ma to wpływ na stosunek LH:FSH. 124)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33387350/
  • Osoby te mają zmniejszoną produkcję łez 125)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26502843/
  • PCOS u matki zwiększa ryzyko autyzmu u dziecka o 59% a u tych gdzie występuje hiperandrogenemia i otyłość o 113% 126)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26643539/
  • Podwyższony poziom IL-17 bezpośrednio łączy się z podwyższonym ciśnieniem w tej jednostce chorobowej 127)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28042549/
  • Sugeruje się iż wysokie poziomy ferrytyny mogą być markerem związanym z PCOS. 128)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31096807/
  • Występuje niewystarczająca ekspresja faktaliny co związane jest z podwyższonymi markerami apoptozy i stanu zapalnego oraz zmniejszoną liczba genów antyapoptycznych w komórkach ziarnistych 129)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32350744/
  • Ekspozycja płodu na androgeny u matki z PCOS powoduje, że nowonarodzone dziecko będzie miało dysbiozę mikrobioty jelitowej i zaburzenia metaboliczne 130)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31815927/
  • Występują obniżone poziomy tlenku azotu. 131)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31431096/
  • Poziomy białka szoku cieplnego(HSP70) w tkankach jajników są znacząco wyższe 132)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31399035/
  • AGE(zaawansowane produkty glikacji) mają toksyczny wpływ na komórki ziarniste jajników i ich morfologię 133)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31370285/
  • Niskie poziomy tlenku azotu związane są ze słabsza biodostępnością argininy i obniżoną ekspresją iNOS/eNOS 134)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29055959/
  • Występuje wyższy poziom leukocytów niż u kobiet zdrowych jednak trening aerobowy nie dość że niweluje ten problem to jeszcze polepsza insulinowrażliwość 135)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25446648/
  • Występuje zaburzona fibrynoliza (poziomy inhibitora TAFI są wyższe niż u osób zdrowych). Taki stan hipofibrynolityczny może być czynnikiem ryzyka w chorobach kardiologicznych w PCOS. 136)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26220768/
  • Osoby te mają obniżone poziomy magnezu 137)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32812171/
  • Poziomy ICAM-1 są wyższe u osób z PCOS zwłaszcza najwyższe występują w przypadku osób z cukrzycą typu 2 co przyczynia się do wysokiego ryzyka zaburzeń kardiologicznych 138)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31629408/
  • Podwyższone są poziomy bakterii z grupy Bacteroides, Escherichia/Shigella i Streptococcus co wiąże się z podniesionym testosteronem i masą ciała. Obniżone są natomiast ilości bakterii z grup Akkermansia i Ruminococcaceae. 139)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28293234/
  • Poziom fetuiny-B jest wyższy u kobiet z PCOS i insulinoopornością – kiedy ona spada poziom fetuiny także to robi. 140)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33061822/
  • Poziomy hormonu głodu-greliny są niższe niż u osób zdrowych 141)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26607017/
  • Problemy z nadmiernym poziomem prolaktyny to może być też nadmierna ekspozycja na mangan. 142)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31215873/
  • Fluor pogarsza pracę tarczycy i powoduje insulinooporność. Im wyższy poziom insulinooporności tym bardziej zredykowana jest synteza SHBG. Stwierdza się iż fluor zaburza metabolizm węglowodanów i tłuszczy prowadząc do podwyższonych poziomów androgenów we krwii. 143)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31203910/
  • Inne badanie sugeruje że nadmiar androgenów prowadzi do dysfunkcji komórek beta trzustki i insulinooporności w tej chorobie. 144)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29707577/
  • Podwyższone sa poziomy amyloidu A co sugeruje się iż może być potencjalnym biomarkerem stanu zapalnego w tej chorobie 145)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31115233/
  • Podejrzewa się iż białko ANGPTL2(z ang.angiopoietin-like protein 2) może mieć wpływ na rozwój PCOS(poprzez ścieżkę PI3K/Akt). 146)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32988397/
  • Podwyższone są poziomy metyloproteinazy MMP9 147)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32923927/
  • Wysoki poziom hormonu AMH ponadto powoduje podwyższone ryzyko przedwczesnego porodu 148)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32883514/
  • Osoby te mają wyższe poziomy lipopolisacharydu LPS niż osoby zdrowe 149)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32869098/
  • Podwyższone są komponenty układu dopełniacza u osób z insulinoopornością (C3, C3a) 150)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32865246/
  • PCOS to zwiększone ryzyko raka piersi 151)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12849816/
  • Występuje podwyższony poziom sprzężonych pierwotnych kwasów żółciowyc(z ang.conjugated primary bile acids) 152)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30849463/
  • Występują podwyższone poziomy kisspeptyny co prowadzi do zaburzeń miesiączek i nadmiernego wytwarzania androgenów 153)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31156550/
  • Fraktalkina to chemokina stanu zapalnego która związana jest z insulinoopornością, stanem zapalnym i androgenami w PCOS – jej poziom jest podwyższony w tej chorobie. 154)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31154608/
  • Podwyższone są poziomy urokortyny-3 i powinązane jest to ze stanem zapalnym w tej chorobie 155)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26488073/
  • Podniesiony poziom białka LBP(z ang.Lipopolysaccharide-binding protein) jest bezpośrednio związany z insulinoopornością w PCOS 156)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26799617/
  • Adenozyn deaminaza (ADA) jest znacząco podniesiona w PCOS (odpowiedzialna za wyzwalanie insulinooporności i stanu zapalnego). 157)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30896318/
  • Kobiety z PCOS w czasie ciąży mają wyższe ryzyko urodzenia dziecka autystycznego. 158)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30867561/
  • Występuje podniesiony poziom IGF-1 oraz obniżone wydzielanie hormonu wzrostu 159)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8513959/
  • Obniżone są poziomy transportera glukozy GLUT-4 co przyczynia się do zmniejszonej odpowiedzi adipocytów na insulinę. 160)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8447386/
  • Zaburzony jest enzym wątrobowy tworzący androgeny (CYPC17 alfa) 161)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2185040/
  • Występuja zaburzenia produkcji progesteronu 162)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9557824/
  • Występuje niska produkcja estradiolu w pechęrzykach jajnikowych u kobiet z PCOS 163)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9510005/
  • Może występować dysbalans systemu aktywatora plasminogenu co zwiększa ryzyko chorób kardiologicznych 164)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9496335/
  • Osoby te mają wyższe ryzyko stanu przedrzucawkowego(preeklampsja,zatrucie ciążkowe) 165)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9481555/
  • Osoby te mają zwiększoną ilość receptorów IGF-1 na erytrocytach i stwierdza się, iż problemem nie jest hiperinsulinemia a problem z czynnikiem IGF-1 166)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9302393/
  • Osoby te poprzez zmniejszoną aktywność enzymu PON1 mają wyższe ryzyko miażdżycowej choroby serca i nadciśnienia tętniczego 167)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16155079/
  • Rogowacenie ciemne to jeden z markerów sugerujących zaburzenia glukozy u osób z PCOS 168)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16335908/
  • Białko wiążące retinol 4 (RBP4) (jej poziom) jest znacząco podwyższony w PCOS co jest markerem insulinoporności. 169)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17526940/
  • Choroba ta może wywołać hiperprolaktynemię. 170)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15526718/
  • Występują wyższe poziomy kisspeptyny niż u zdrowych kobiet. Oczywiście poziomy tego hormonu wachają się podczas cyklu menstruacyjnego jednak u kobiet z PCOS jest on totalnie zaburzony. 171)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32411228/

  • PCOS może być związane z chorobami przyzębia 172)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32585861/
  • Fetuina A(transporter wolnych kwasów tluszczowych) to potencjalny biomarker PCOS i insulinooporności 173)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32429902/
  • W chorobie tej występują podniesione poziomy chemeryny (białko którego jedną z właściwości jest udział w różnicowaniu adipocytów) 174)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25373013/175)endokrynologiapediatryczna.pl/?doi=10.18544/EP-01.11.03.1390
  • Wykrywa się niskie poziomy selenu i sugeruje iż ten niedobór może się przyczyniać do hiperandrogenizmu w PCOS 176)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23490536/ Inne badanie potwierdza, że suplementacja selenem obniża poziomy testosteronu oraz poziomy ADMA (asymetrycznej dimetyloargininy) która związana jest z zaburzeniami kardiologicznymi, metabolicznymi i hormonalnymi. 177)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31667685/ Selen obniża ekspresję genów TNF alfa, IL-1 i VEGF. 178)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30963410/Suplementacja selenem przez 8 tygodni poprawia metabolizm insuliny,trójglicerydy i VLDL-C. 179)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25510442/
  • Obniżone są poziomy oreksyny A (odpowiedzialna za regulację stanu snu i czuwania) 180)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23350701/ 181)pl.wikipedia.org/wiki/Hipokretyna  
  • Osoby te mają zwiększoną grubość skóry (prawdopodobnie przez podniesione poziomy estrogenu i testosteronu) 182)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23316887/
  • Osoby te mają podwyższone poziomy melatoniny we krwii wraz z hiperandrogenemią oraz wzrostem liczby pęcherzyków artretycznych 183)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672165/
  • Częściej występuje u kobiet z idiopatycznym nadciśnieniem śródczaszkowym. 184)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24278732/
  • Podwyższony jest poziom homocysteiny 185)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24851177/
  • Kobiety z PCOS mają wyższe ryzyko poczęcia dziecka z autyzmem 186)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30065244/
  • Osoby z PCOS mają wyższe poziomy galektyny-3(odpowiedzialna za modulację ADIPOSITY, homeostazy gospodarki glukozowej i stan zapalny). 187)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24497217/188)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157924/
  • Osoby te (zwłaszcza nie leczone) mają zwiększone ryzyko paradontozy i stanów zapalnych 189)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24592911/
  • U kobiet którym udaje się zajść w ciążę występuje podwyższone ryzyko poronienia ze względu na przewlekły stan zapalny o niskim natężeniu. 190)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24873996/
  • Bardzo często występuje razem z chorobą autoimmunologiczną tarczycy co przekłada się lżejsze skutki uboczne hiperandrogenizmu ale też i na większe ryzyko chorób metabolicznych. 191)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29506313/ Choroby autoimmunologiczne tarczycy zwiększają ryzyko zachorowania na PCOS czy też cukrzycę 192)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32252386/
  • Występuje dysbalans limfocytów Th1/Th2 (im wyższa otyłość tym jest on większy na korzyść Th1). 193)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29447491/
  • Występują podniesione poziomy białych krwinek oraz markera stanu zapalnego CRP. 194)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32219132/
  • Palenie papierosów to tragiczny pomysł u kobiet z tą chorobą – zmniejsza przepływ krwii, składniki dymu niszczą strukturę naczyniową i powodują uszkodzenia śródbłonka. które mogą zmniejszać perfuzję tkanki jajnika. 195)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32374020/
  • Prenatalna ekspozycja na DHT predysponuje potomstwo do rozwinięcia się autyzmu. Berberyna jest w stanie zniwelować to ryzyko poprzez zahamowanie receptora androgenowego. 196)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32327976/ Ponadto erberyna polepsza insulinowrażliwość, dyslipidemię i obniża poziomy androgenów (stosunek LH/FSH). 197)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31915452/ Berberyna ponadto promuje lepszą absorbcję glukozy i reguluje autofagię w komórkach jajników poprzez aktywowanie ścieżki AMPK. 198)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31706105/
  • Obecność w pochwie Mykoplazmy ma związek z PCOS 199)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32311120/
  • Choroba Graves-Basedowa to także zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS 200)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32297812/
  • Jedną z opcji pobudzenia owulacji u kobiet jest lek syntetyczny letrozol i wraz z inseminacją może w tym momencie dojść do zapłodnienia kobiety z PCOS. 201)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32241195/
  • Zaburzenia mikrobioty czyli po prostu dysbioza odpowiedzialna jest za podwyższone poziomy testosteronu i zaburzony metabolizm glukozy. 202)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32150694/
  • Występuje dysfunkcja mitochondriów komórkowych 203)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32068544/
  • Używanie plastikowych opakowań(dieta pudełkowa?) to zwiększone ryzyko zachorowania na PCOS (ftalany!). 204)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32000752/
  • Otyłe osoby z PCOS mają inną mikrobiote w porównaniu do otyłych osób bez PCOS. 205)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31970418/
  • Nadmiar androgenów pobudza wytwarzanie cytokiny prozapalnej TNF alfa 206)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24512496/
  • Angiogeneza (tworzenie nowych naczyń krwionośnych) jest nie porządana w PCOS – zatem i czynnik VEGF (podniesiony) nie będzie czymś co chciałabyś mieć – wykazano że mikro RNA – mIR-185 moze zahamować angiogenezę poprzez właśnie zahamowanie czynnika VEGFA. 207)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32760272/
  • Ryzyko PCOS u osób z hashimoto jest znacznie podwyższone 208)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32617304/
  • Problemem jest wysokie DHEA które przyczynia się do insulinooporności 209)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32538231/
  • Wysoki poziom androgenów wpływa cukrzycy typu 2 i jest to faktycznie nie lada problem w tej chorobie 210)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31954081/
  • Występują wyższe poziomy fruktozy w płynach pęcherzykowych 211)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31943006/
  • Osoby te mają wyższe ryzyko chorób przyzębia (podejrzewam, że może być to związane z większym odsetkiem występującej cukrzycy u takowych osób) 212)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31922343/
  • Poziomy hormonu kisspeptyny są wyższe niż u osób zdrowych 213)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31919796/
  • Osoby te mają problemy z nadmierną sennością, bezdech senny czy też mają słabsze doznania seksualne (satysfakcje seksualną) 214)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31917860/

  • Osoby otyłe z PCOS mają wyższe poziomy miedzi w stosunku do cynku. 215)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32281435/
  • Stwierdza się, iż kaspaza-1 możę odgrywać rolę w wywoływaniu stanów zapalnych niskiego stopnia u kobiet z PCOS. 216)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32127139/
  • Występują niskie poziomy chemokiny CXCL14. 217)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32107266/
  • Zaburzenia snu pojawiają się znacznie częściej u tych kobiet, które mają już zaburzenia metaboliczne. 218)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31901092/
  • PCOS powoduje gastroperezę(opóźnione opróżnianie się treści pokarmowej z żołądka) oraz zmniejsza kurczliwość mięśni przewodu pokarmowego. 219)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31897897/
  • Kobiety narażone na zanieczyszczenia powietrza w wysokiej koncentracji takie jak SO2,NO,NO2,Nox czy PM2.5 mają zwiększone ryzyko PCOS. 220)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31801197/
  • Poziomy hormonu antymullerowskiego u kobiet otyłych z PCOS są wyższe w krwii pępowinowej noworodków niż u noworodków nie otyłych matek z PCOS. 221)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31735163/
  • Wysokie poziomy iryzyny to marker insulinooporności. Oczywiście osoby z PCOS mają ją znacznie podwyższoną. Kiedy poprawia się insulinowrażliwość – iryzyna również się obniża. 222)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31686756/Występuje podwyższony poziom iryzyny co przyczynia się do insulinooporności 223)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31336507/ 224)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30982370/
  • Podwyższone są także poziomy betatrofiny i cynk-alfa2-glikoproteiny (ZAG) i sugeruje się iż mogą być to biomarkery diagnostyczne w tej chorobie pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31683329/ Tak samo i mannoza 225)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31681178/
  • Osoby te mają zwiększone ryzyko cięższej postaci niealkoholowego stłuszczenia wątroby 226)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31627243/
  • Występuje u nich wyższy odsetep osób z astmą i zaburzeń oddychania 227)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31613965/
  • Często występuje u takich osób niealkoholowe stłuszczenie wątroby 228)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23869143/
  • Występuje podwyżony poziom inhibitora migracji makrofagów (MIF) 229)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20598902/
  • Statyny?w PCOS?nie dziękuje – pogarszają insulinowrażliwość – innymi słowy – od nich dalej będziesz tyć. 230)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24152688/
  • PCOS często występuje u kobiet z hiperprolaktynemią 231)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20504100/
  • Do stłuszczenia wątroby u osób z PCOS doprowadza mikrobiota jelitowa(nie prawidłowa) 232)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465100/
  • Osoby te mają znacząco wyższe poziomy triklosanu w organizmie niż osoby zdrowe(co powoduje zaburzenia hormonalne – LH/FSH). 233)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30337305/
  • Dzieci kobiet z PCOS (tj.które urodziły się kiedy mama miała PCOS) mają podwyższone ryzyko lęków 234)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33441551/
  • Osoby te mają zaburzenia koncentracji, słabsza zdolność wykonywania różnych zadań jak i także funkcje wizualizacji przestrzennej są zaburzone 235)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33426415/

Zespół policystycznych jajników (PCOS)  a bisfenol A

  • Bisfenol A może obniżać rezerwę jajnikową a przez to i zmniejać szanse na zajście w ciążę 236)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28036005/
  • Mają podwyższone poziomy bisfenolu A które mają związek z nadmiernym poziomem androgenów. 237)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21193545/238)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25469562/
  • Podejrzewa się także że podwyższone poziomy bisfenolu A(BPA) mogą przyczyniać się do PCOS. Nawet podwyższone poziomy tej substancji u matki w ciąży zwiększa takie ryzyko. 239)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24397396/ Korelują one z podwyższonym poziomem tesosteronu u kobiet z PCOS oraz wykazano, że poziomy tej substancji są podwyższone u tej grupy kobiet. 240)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30266220/ 241)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32387634/ 242)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29373882/
  • Podwyższone są poziomy BPA 243)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15860277/

Zespół policystycznych jajników (PCOS) a metale ciężkie

  • Podejrzewa się iż nadmiar rtęci może doprowadzić do PCOS 244)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31071422/
  • Kadm także będzie wpływał na bezpłodność w PCOS – zatem palenie odpada. 245)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27984130/
  • Ekspozycja na metale ciężkie może być związana z insulinoopornością i hirsutyzmem. 246)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32504400/

 

Rewelacyjna praca badawcza na temat mikro RNA które mają wpływ na poszczególne problemy w PCOS – temat zdecydowanie przyszłościowy https://sci-hub.se/10.1016/j.lfs.2020.118174

 

Co może pomóc w leczeniu PCOS?

  • naltrekson 247)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8458488/
  • Możliwe że mięta pieprzowa 248)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19585478/
  • Metionina cynkowa niweluje zaburzenia hormonalne i związane z cystami w PCOS 249)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33457340/
  • Moringa oleifera obniża insuline, obniża poziomy androgenów co polepsza folikulogenezę. 250)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30369967/
  • Nalewka alkoholowa z Citrullus colocynthis – poprawia balans hormonalny i niweluje skutki uboczne PCOS 251)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29387832/
  • Witamina C pełni funkcje protekcyjną(antyoksydacyjną i antyapoptyczną) w przypadku PCOS wywołanym przez nadmierne poziomy DHEA. 252)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31564389/
  • Magnez – polepsza insulinooporność 253)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31696157/
  • Spekuluje się iż może pomóc przeszczep flory bakteryjnej 254)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31827467/
  • Zdecydowanie apigenina chociażby poprzez redukcję stanu zapalnego 255)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31888395/
  • Ekstrakt z nasion lnu i mięty zielonej poprawia profil hormonalny(podnosi progesteron i obniża testosteron i estradiol), zmniejszają pęcherzyki torbielowate. 256)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32197626/
  • Ćwiczenia aerobowe 257)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29443823/
  • Prunus dulcis i Salvia hispenica poprawiają status hormonów i metabolizm przyczyniając się do poprawy płodności. 258)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32368208/

  • Glutamina może efektywnie zniwelować stany zapalne i stres oksydacyjny w PCOS. 259)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32386521/
  • ALA i myo-inozytol to dobre połączenie na poprawe regularności miesiączek u kobiet z PCOS. 260)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32256570/
  • ALA i d-chiro-inozytol 261)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157927/U osób z PCOS stan zapalny powoduje zmiany w ścianie komórkowej erytrocytów. Myo inozytol przeciwdziała zaburzeniom hormonalnym, metabolicznym i oksydacyjnym oraz poprawia insulinowrażliwość. 262)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22223702/Kombinacja inozytolu z glucomannanem obniżają poziomy glukozy i insuliny. 263)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25373012/Myoinozytol obniża waskularyzację jajników 264)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30626230/Bardzo pomocny jest także myoinozytol wraz z gymnemic acid(kwas pochodzący z rośliny gymnema sylvestre) oraz aktywna forma witaminy B9. 265)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29265900/Mieszanka inozytolów (myo z d-chiro w stosunku 40:1) przywraca owulację 266)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31298405/Myo i d-chiro inozytole w stosunku 40:1 to b.dobra opcja lecznicza w tej chorobie 267)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32989863/4 gramy myo-inozytolu b.dobrze sobie radzi w tej chorobie jeśli chodzi zaburzenia metaboliczne, hormonalne czy płodność. 268)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32945218/Myoinozytol nadaje się zarówno u kobiet z insulinoopornością jak i z zaburzeniami związanymi z obniżonym poziomem estrogenu 269)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29052180/Myo-inozytol – poprawia insulinooporność w PCOS 270)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24505965/Hamuje niszczące działanie kortykosteroidów (dekametazonu) na chondrocyty (kortykosteroidy hamują metabolizm chondrocytów i powodują niekorzystne ich zmiany ultrastrukturalne). Innymi słowy pomaga w zachowaniu funkcji chondrocytów. 271)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2338011/
  • myo-inositol (MI)i D-chiro-inositol (DCI) 272)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32418772/ Przywracają owulacje, regulują insulinę 273)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30270194/
  • ALA znacznie poprawia absorbcję myo-inozytolu 274)sci-hub.se/10.1016/j.tem.2020.02.002
  • Melatonina – zwiększa szansę zajścia w ciąże 275)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32292388/276)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31310077/ Przywracając prawidłowe działanie receptorów estrogenówych i cytokin IL-2 i IL-6. 277)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30417994/ Redukuje hirsutyzm, poziom testosteronu, CRP,MDA i zwiększa poziom glutationu czy też redukuje ekspresję genów IL-1 i TNF alfa. 278)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31139144/ Chroni przed uszkodzeniami mitochondriów w komórkach ziarnistych poprzez zwiększenie ekspresji SIRT1. 279)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32343612/
  • L-karnityna poprawia owulację i zwiększa szanse zajścia w ciąże 280)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25015747/Pomaga w zaburzeniach psychicznych i redukuje stres oksydacyjny 281)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28277138/Razem z chromem – niweluje większość problemów w tej chorobie 282)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30977089/Może obniżać ryzyko zaburzeń kardiologicznych w PCOS pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31294953/ Polepsza glikemie, stres oksydacyjny wielkosc komórek jajników. 283)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30806529/Acetyl-l-karnityna łagodzi dysfunkcje jajników. 284)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32942589/L-karnityna jest bardzo dobra w przypadku insulinooporności w PCOS. 285)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26666519/
  • Kurkumina 286)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31991296/
  • Kwercytyna 287)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31661670/Kwercytyna redukuje PCOS wywołane przez DHEA 288)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32160160/
  • Trening aerobowy i siłowy/oporowy pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33467251/ Trening HIIT 289)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465123/
  • Kwas askorbinowy i alfa tokoferol zmniejszają masę jajników, likwidują cysty i przekrwienie macicy. 290)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32725591/
  • Siemie lniane poprawia insulinowrażliwość, cholesterol, obniża trójglicerydy i poprawia status leptyny(zmniejsza) jak i też obniża poziomy hs-CRP i IL-6. 291)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31980022/
  • Szałwia lekarska poprzez zniwelowanie insulinooporności 292)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31987228/
  • Polepszenie insulinowrażliwości przez myo-inozytol polega na obniżeniu poziomów cytokiny IL-6 i p-STAT3 oraz wpływie na receptory PPAR-gamma oraz na transporter glukozy GLUT4 293)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32045334/ Pobudza aktywację AMPK oraz podwyższa status transportera glukozy GLUT-4 który w PCOS jest obniżony 294)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31874063/ Poprawia praktycznie wszystkie 'funkcje rozrodcze’ u kobiet 295)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33468143/
  • Stymulacja nerwu błędnego 296)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32144929/
  • Na poprawę lipidów – Aloe vera, rumianek i cynamon),na insulinooporność (cynamon, rumianek, zielona herbata), na hiperglikemie (Aloe vera, cynamon,zielona herbata), problemy z hormonami (Aloe vera, sylimaryna, kozieradka, zielona herbata, Heracleum persicum, Potentilla, Mentha spicata, Foeniculum vulgar, licorice iMarrubium), na zaburzenia jajników (Aloe vera, chamomile, Camellia sinensis, Mentha spicata, and silymarin). 297)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32229652/
  • Cynamon poprawia status antyoksydacyjny i profil lipidowy u kobiet z PCOS. 298)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29322000/ Ponadto obniża poziomy AMH pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28479753/ Oraz insuline i insulinooporność 299)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29250843/W dawce 1.5grama dziennie zmniejsza ryzyko problemów metabolicznych 300)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29737802/Poprawia cykliczność/regularność miesiączek 301)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24813595/ Polecam cejloński. Polepsza insulinowrażliwość 302)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30340496303)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32151755/
  • Joga (obniża poziomy testosteronu) 304)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32285088/
  • Aminokwasy i antyoksydanty (pomagają w insulinowrażliwości) 305)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24483039/
  • Suplementacja folianem (pomaga w przypadku zaburzeń metabolicznych) 306)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24828019/
  • Wodny ekstrakt z kopru włoskiego pomaga w przypadku problemów z nerkami u kobiet z PCOS 307)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25050308/

  • Obniżyć ilość spożywanych węglowodanów i zwiększyć spożycie białka 308)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22158730/
  • Anthemis austriaca Jacq 309)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32185551/
  • Mieszanka ziołowa wen-jing-tang (unkei-to) pomaga w przypadku owulacji i problemów układu endokrynnego 310)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16552830/
  • Na pewno redukcja spożywanych węglowodanów w diecie 311)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16500338/
  • Niskie dawki ketokonazolu 312)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8174717/
  • Połączenie myo-inozytolu z l-tyrozyną, selenem i chromem przywraca cykl menstruacyjny, owulację i obniża wage u kobiet z PCOS. 313)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31646603/
  • Wysokie dawki D-chrio-inozytylu wraz z myo-inozytolem polepszają jakość oocytów(ich cytoplazmę) 314)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657275/
  • Izoflawony z soi takie jak genisteina – pomagają w redukcji cholesterolu LDL (osobiście ich jednak nie polecam) 315)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18166189/ Mogą zapobiec zaburzeniom kardiologicznych i zaburzeniom metabolicznym. 316)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22091248/
  • Pikolinian chromu poprzez obniżenie glukozy na czczo i zwiększenie wrażliwości na insulinę 317)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24639797/
  • Erdosteina (lek stosowany w przypadku zapalenia oskrzeli) 318)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30293079/
  • Ekstrakt z korzenia Allium fistulosum(cebula Walijskka/cebula siedmiolatka/czosnek dęty) – wzmacnia syntezę steroidów estrogenowych przywracając sprzężenie zwrotne estrogenów w układzie przysadka-jajniki 319)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30287740/
  • Ekstrakt z lukrecji reguluje poziomy hormonów – sugeruje nie brać tego po godzinie 17:00 jeśli ktoś chce zasnąć o 22:00 (podbija kortyzol). 320)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30271715/
  • Koenzym Q10 polepsza status testosteronu oraz glukozy i insuliny na czczo. 321)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30202998/Brany przez 12 tygodni już w zaledwie dawce 100mg dziennie polepsza status genów LDLR, PPAR-gamma,IL-1,IL-8,TNobrF alfa czyli geny wpływające na stan zapalny i także otyłość. 322)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28949260/ Poprawia metablizm glukozy i obniża cholesterol LDL 323)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27911471/
  • Magnez z witaminą E – pomagają w regulacji cholesterolu oraz w metabolizmie insuliny 324)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30286483/
  • Wywar Erxian z ziół chińskich (Rhizoma Curculiginis, Herba Epimedii, Radix Morindae Officinalis, Radix Angelicae Sinensis, Cortex Phellodendri, Rhizoma Anemarrhenae) polepsza symptomy PCOS(w tym insulinowrazliwość) 325)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30181771/
  • Kwercetyna pobudza ekspresje transportera glukozy GLUT4 oraz receptora estrogenowego ER alfa które są obniżone w PCOS. Ponadto obniża insulinooporność. 326)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30103849/ Ponadto obniża poziomy testosteronu 327)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30062709/ 328)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32005271/
  • Akupunktura laserowa pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30026896/ Elektroakupunktura 329)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32275366/
  • Ekstrakt z nasion kozieradki zmniejsza policystyczne jajniki w grupie go spożywającej (po 8 tygodniach – wyniki USG) oraz poprawia cykliczność miesiączek. 330)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24250624/
  • Bajkalina (np.z tarczycy bajkalskiej) hamuje spadek AMPK oraz obniża wzrost enzymu 5alfa reduktrazy w tkankach jajników. 331)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31722718/
  • Kapsułki Tian Gui polepszają problem z hiperandrogenizmem, hiperinsulinemią oraz polepszają funkcjonwanie jajników. Redukują poziomy insuliny bez zahamowania funkcji osi przysadka-podwzgórze-jajniki. 332)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21906521/
  • Koreański czerwony żeń szeń normalizuje morfologie jajników, czynnik wzrostu nerwów NGF, obniża liczbę pęcherzyków antralnych i zwiększa liczbę ciałek żółtych w PCOS. 333)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23717068/
  •  334)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19494711/
  • Konieczna jest suplementacja witaminami z grupy B w celu redukcji podwyższonej homocysteiny w PCOS. 335)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15790610/
  • NAC(n-acetylo cysteina) obniża BMI i tesotsteron. 336)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31749393/ Zwiększa poziom owulacji. 337)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15705376/ Poprawia profil lipidowy i obniża poziom glukozy naczczo tak samo jak insuliny (i robi to lepiej od metforminy!). 338)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26654154/ Poprawia także jakość oocytów 339)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29043702/ Redukuje przepływ wapnia do kanałów TRPV1 co redukuje stres oksydacyjny. 340)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25666878/NAC plus l-arginina przywraca prawidłowe funkcjonowanie gonad w PCOS (chodzi o poprawe wrażliwości insulinowej). Zarówno NAC jak i l-karnityna zwiększają szanse owulacji (i zajścia w ciąże) u kobiet z PCOS. 341)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31273783/
  • Melatonina redukuje wage ciała, poziomy insuliny i CRP. Ponadto polepsza tolerancję glukozy, zmniejsza liczbę pęcherzyków torbielowatych i zmniejsza przerost adipocytów. 342)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25176048/
  • Jad pszczeli hamuje czynniki COX-2, VEGF oraz cytokine IL-6 343)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24330637/
  • Bushen Tongmai recipe poprawia insulinowrażliwość w PCOS 344)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20506828/
  • Sibutramina – kolejny lek który poprawia praktycznie wszystkie zaburzenia w PCOS. 345)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18071341/ 346)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17603048/
  • Pikolinian chromu może pomóc w tej chorobie z nadmiernie podniesioną glukozą 347)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15208835/
  • Japońska terapia Yishen Jianpi Yangxue Tongli nie dość że reguluje oś przysadka-podwzgórze-jajniki to jeszcze zwiększa insulinowrażliwość 348)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14666761/
  • Ocet jabłkowy w dawkce 15gram dziennie obniża insulinooporność oraz mniejsza stosunek LH/FSH. Przywraca także miesiączkę po 40dniach. 349)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23666047/
  • Grzyb Maitake (Grifola frondosa) przywraca owulację u kobiet z PCOS. 350)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21034160/
  • Elektroakupunktura może poprawić morfologię policystycznych jajników i zniwelować hiperandrogenizm 351)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32733580/ Inne badanie to potwierdza stwierdzając że niweluje insulinooporność, dysfunkcje mitochondriów i stres retikulum endoplazmatycznego poprzez zwiększenie autofagii. 352)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32698821/ 353)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32572779/
  • Trening aerobowy po 12tygodniach może poprawić układ kardiologiczny, status hormonu AMH i obniżyć stres oksydacyjny. 354)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32725588/
  • Wywar ziołowy o nazwie Yangjing Zhongyu obniża hiperandrogenemie w PCOS. Ponadto poprawia funkcję jajników i promuje rozwój pęcherzyków. 355)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22500393/
  • Siarczan cynku w dawce 220mg dziennie przez 8 tygodni polepsza profil metaboliczny w PCOS. 356)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25868059/
  • Cynk – obniża poziomy mTOR i insuliny w PCOS, obniża ilość cyst w jajnikach. 357)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32405346/Cynk w tej chorobie przeciwdziała łysieniu, hirsutyzmowi i obniża poziomy MDA. 358)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26315303/
  • Minimum 30gram siemienia lnianego dziennie przez 4 miesiace – spadek poziomu testosteronu i hirsutyzmu u 31 letniej kobiety. 359)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19789727/
  • Tabletki Jinqi Jiangtang poprawiają metabolizm węglowodanów i redukują biosyntezę androgenów u kobiet z PCOS. 360)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17090371/
  • Tuja i jej jeden z aktywnych składników alfa tujon podwyższają poziomy estradiolu i progesteronu natomiast testosteronu i hormonu luteinizującego – obniżają. Obniżają także poziomy leptyny i glukozy. 361)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25818694/
  • Sibutramina ponadto obniża poziomy hormonu AMH (anty-Mullerian hormone). 362)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22579228/
  • Jaśmin – nadaje się do leczenia PCOS – hiperandrogenizmu i hirsutyzmu. 363)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16889184/ 364)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27923166/
  • Pomocna jest także zielona herbata (redukuje stres oksydacyjny) oraz zmniejsza insulinooporność 365)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26664389/ Tak samo pikolinian chromu stymże on dodatkowo pobudza owulację 366)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26663540/

  • Nardostachys jatamansi, Tribulus terrestris L. i Embelia tsjeriam-cottam wykazują działanie antyandrogenne a 2 pierwsze rośliny regulują wzrost pęcherzyków jajnikowych 367)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25919204/
  • Cynodon dactylon – sugeruje się iż jest lepszy od metforminy w PCOS. 368)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31949991/
  • Matricaria chamomilla przeciwdziała apoptozie komórek tarczycy i niweluje niedoczynność tarczycy w tej chorobie. 369)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31948119/
  • Naltrekson polepsza funkcje metaboliczne i endokrynologiczne a w raz z clomidem prowadzi do polepszenia płodności u kobiet które miały z tym problem biorąc tylko clomid i nie reagowały na clomid 370)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18641399/
  • Post żywieniowy redukuje kortyzol i noradrenaline u osób z tą chorobą. 371)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26175759/
  • Kwas GLA (także olej z wiesiołka czy ogórecznika będzie bardzo pomocny). 372)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32444273/
  • Bakterie kwasu mlekowego niwelują PCOS poprzez wpływ na regulacje hormonów. Zatem probiotyki będą pomocne. 373)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32441726/
  • Izoflawony sojowe wprawdzie obniżają poziomy testosteronu ale nie mają wpływu na hormon FSH. 374)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32436742/
  • Nalewka alkoholowa z kwiatów Matricaria chamomilla(rumianek) może całkowicie wyleczyć z tej choroby. 375)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23926485/
  • Akupunktura może przywrócić prawidłowe cykle menstruacyjne oraz obniżyć LH i testosteron u kobiet z PCOS 376)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32481448/
  • Sugeruje się iż leki hamujące cytokinę IL-6 mogą mieć działanie lecznicze w tej chorobie 377)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov32526588/
  • Herbatka szalwi (Salvia officinalis) będzie redukować stres oksydacyjny i poziom glukozy u osób z PCOS. 378)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32523881/
  • Vitex agnus-castus i diindolylmethane(DIM) dają sobie rade z hiperandrogenizmem. 379)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32549844/
  • Olej lniany polepsza status układu hormonalnego, stanu zapalnego oraz mikrobioty jelitowo-waginalnej. 380)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32670195/
  • Naltrekson pomaga pod względem endrokynno-metabolicznym (długa kuracja). 381)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12009347/
  • Herbata majerankowa (marjoram) obniża poziom DHEA-S oraz insuline na czczo. 382)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25662759/
  • Akupunktura niweluje hiperglikemie i polepsza funkcjonowanie jajników i trzustki(chodzi o punkty akupunkturowe ST36 i SP6). 383)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28689186/
  • Pikolinian chromu obniża BMI, insulinę na czczo i obniża poziomy wolnego testosteronu 384)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28595797/
  • Zielona herbata u otyłych kobiet z PCOS powoduje utratę wagi, obniża insulinę na czczo i obniża poziomy wolnego testosteronu 385)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28584836/
  • Imbir (ekstrakt w wysokich dawkach) polepsza symptomy PCOS lepiej niż clomid i nie ma skutków ubocznych 386)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29662964/
  • Krocetyna to substancja zawarta w szafranie – pomaga w PCOS głównie poprzez wpływ na kisspeptynę (hormon/peptyd dostępny także w formie injekcyjnej) 387)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30257351/
  • Resweratrol razem z metforminą polepsza profil hormonalny, strukturę komórek pęcherzykowych jajnika, status antyoksydacyjny i działa przeciwzapalnie poprzez aktywację SIRT1 i AMPK. 388)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29958542/ Inne badanie potwierdza że resweratrol radzi sobie z peroksydacją lipidów i insulinoopornością w tej chorobie. 389)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29766146/ Resweratrol hamuje NF-kB i moduluje stres retikulum endoplazmatycznego w komórkach ziarnistych 390)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31483910/ Obniża poizomy androgenów 391)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27754722/
  • Czarnuszka i zawarta w niej substancja THYMOQUINONE polepszają funkcjonowanie jajników. 392)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29942936/
  • Nalewka alkoholowa z siemienia lnianego polepsza profil hormonalny i funkcjonowanie jajników. 393)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29942457/
  • Olej z siemienia lnianego polepsza metabolizm insuliny, obniża poziom trójglicerydów i poziom CRP. 394)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29117618/
  • Kwas ALA już w dawce 400mg dziennie poprawia zaburzenia metaboliczne w PCOS. 395)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29090431/
  • Ekstrakt z rumianku obniża testosteron całkowity 396)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29887901/
  • Jedzenie 6 posiłków jest lepsze niż 3 pod względem insulinooporności 397)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26862008/
  • Wywar Cangfu Daotan reguluje metabolizm lipidów, wydzielanie hormonów i odpowiedz zapalną. 398)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33137356/
  • FuFang ZhenZhu TiaoZhi poprzez nasilenie produkcji adiponektyny z tkanki tłuszczowej pomaga w PCOS. 399)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33212180/
  • Ekstrakt z czerwonego żeńszenia(koreańskiego) zapobiega nadmiernemu poziomowi DHEA poprzez swoje działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne. 400)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33192122/
  • Witamina K2 mk7 obniża insulinę na czczo, obniża trójglicerydy, hormon DHT i ogólną masę ciałai zwiększa poziom hormonu SHBG. 401)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33133563/
  • Cytokina IL-22 reguluje wrażliwość na insulinę i funkcje jajników w PCOS. 402)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32163914/
  • Wywar Cangfudaotan obniża insulinooporność i polepsza rozwój pęcherzyków. 403)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33299379/
  • Berberyna obniża insulinooporność poprzez wpływ na czynniki TLR4, LYN, PI3K, Akt, NF-kB, TNF-?, IL-1, IL-6 i kaspazę-3. 404)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33407557/
  • Heqi san z TCM (zapewne mieszanka ziołowa) reguluje hormony, niweluje morfologiczne jajników i poprawia insulinooporność. 405)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29020999/
  • Xiao-Yao-San reguluje antywność nerwu współczulnego co może pomóc w tej chorobie. 406)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29018356/
  • GABA to na pewno pomocny suplement/neuroprzekaźnik. Obniża mase ciała i testosteron, podwyższa enzymy antyoksydacyjne CAT,SOD i estradiol. 407)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28915843/
  • Ekstrakt z pestek winogron redukuje LDL-C,IL-6 i tym samym niweluje stan zapalny i poprawia symptomy PCOS. 408)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28868839/
  • Izoflawony sojowe z kolei mają dobroczynne działanie na obniżenie poziomu testosteronu. 409)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27927075/
  • Rutyna zmniejsza ilość pęcherzyków torbielowatych, obniża stan zapalny oraz poprawia profil antyoksydacyjny i lipidowy. 410)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27923406/
  • Ekstrakt z nasion kozieradki o nazwie furocyst poprawia cykl owulacyjny, zmniejsza wielkość i ilość torbieli jajników, zwiększa poziomy LH i FSH. 411)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26516311/
  • Suplementacja magnezem,cynkiem,wapnem i witaminą D3 poprawia markery kardio-metaboliczne oraz niweluje problemy z insuliną. 412)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29137465/ Obniżają markery stanu zapalnego – IL-1,TNF alfa, hs-CRP i polepszają status antyoksydacyjny organizmu 413)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29127547/
  • Kurkumina także na pewno będzie pomocna ze względu na jej przeciwzapalne działanie w tej chorobie (redukuje TNF alfa, IL-6 i obniża CRP). 414)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29201665/ Przeciwdziała stanowi zapalnemu wątroby który może doprowadzić do martwicy tego narządu. 415)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28836404/ Obniża hiperandrogenemie i hiperglikemię 416)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33137599/
  • Tabletki Bak Foong obniżają hiperandrogenemie 417)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26622758/
  • Katechiny zawarte w herbacie oolong mogą zniwelować dysfunkcje jajników i insulinooporność (pozytywny wpływ na stan zapalny macicy i degradacje macierzy poprzez zahamowanie ścieżki sygnałowej p-STAT3) 418)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33292347/
  • Sugeruje się iż zwiększenie spożycia białka może obniżyć ryzyko nadwagi/otyłości 419)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32967289/
  • Elektroakupunktura jest także skuteczna w przypadku obniżenia poziom LH,testosteronu i hormonu AMH. 420)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32869574/421)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33109277/422)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657164/
  • Genisteina może pomóc poprzez jej właściwości antyoksydacyjne oraz obniżanie dialdehydu malonowego w jajnikach i osoczu. 423)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31435584/
  • Terapia ciepłem zmniejsza aktywność nerwów współczulnych i zmniejsza ryzyko zaburzeń sercowo-naczyniowych. 424)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31483156/425)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31136202/
  • Terapia Mezenchymalnymi komórkami macierzystymi łagodzi stany zapalne i poprawia dysfunkcję jajników. 426)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31611920/
  • Trening HIIT zwieksza poziomy adiponektyny a poziomy insuliny, cholesterolu(LDL) można przez to obniżyć (i podwyższyć HDL). 427)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31516017/
  • Imbir zmniejsza cysty na jajnikach i obniża stany zapalne (obniża COX-2) 428)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28093231/
  • Kwas pachymowy – podobne działanie do metforminy 429)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32776126/
  • Tylakoidy zawarte między innymi w szpinaku obniżają poziom testosteronu i insulinooporność 430)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32782010/ 431)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32787839/
  • Genisteina może poprawić funkcjonowanie jajników 432)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29937456/
  • Asparagus racemosus poprzez działanie antyoksydacyjne może poprawiać funkcjonowanie jajników,wzrost i rozwój pęcherzyków, jakość oocytów i niepłodność w tym też może poprawić gospodarkę hormonalną. 433)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29635127/
  • Olejek miętowy (Mentha Spicata) redukuje masę ciała, poziomy testosteronu, cysty na jajnikach. 434)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29399556/
  • Ekstrakt z białej piwoni(z korzenia) hamuje nadmierne wytwarzanie testosteronu poprze hamowanie enzymów CYP17A1 i CYP11A1. 435)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30195059/
  • Wywar Shouwu Jiangqi niweluje insulinooporność i polepsza dysfunkcje owulacyjne 436)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26179926/
  • Kwercetyna obniża poziomy testosteronu i estradiolu oraz podnosi poziomy progesteronu poprawia zaburzenia metaboliczne 437)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29615083/438)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29105398/ Poprawia zaburzenia hormonalne i insulinowrażliwość wywołana przez adiponektyne 439)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27824398/440)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27634381/
  • Wywar Zhibaidihuang jest skuteczny w przypadku androgenizmu w PCOS. 441)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32186067/
  • DHEA (dostępny w formie suplementu)to taki miecz obusieczny – w niskich dawkach u kobiet poprawia rezerwe jajnikową i szanse zajścia w ciąże, jednak wyższe dawki powoduja symptomy zbliżone do PCOS 442)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29526798/
  • Yohimbina HCL obniża poziomy LH i podwyższa estrogen 443)sci-hub.se/10.3906/sag-1412-77
  • Substancja o nazwie Hydroxysafflor yellow A wyekstrahowana z Carthamus tinctorius redukuje stres oksydacyjny i przywraca prawidłowe wydzielanie hormonów 444)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31803965/
  • Kapsułki Heyan Kuntai niwelują zaburzenia metabolizmu lipidów i glukozy poprawiając insulinowrażliwość 445)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31574794/
  • TCM Mahuang-Tang niweluje symptomy PCOS poprzez poprawe rozregulowanej gospodarki hormonalnej jajników i enzymów steroidogennych (Cyp19a1, Hsd3b1, Hsd17a1 i Cyp11a1) 446)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31606536/
  • Ulmus minor (kora) reguluje poziomy testosteronu 447)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31517633/
  • Pomocny może być także Vitex negundo(nalewka) w zaburzeniach hormonalnych 448)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31453130/
  • Nikotynamid obniża poziomy testosteronu i ekspresje genu CYP17A1, polepsza insulinooporność między innymi działając na transporter glukozowy GLUT4 i obniża ekspresje genu wisfatyny. 449)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32298659/
  • Berberyna – uwrażliwia komórki na insulinę 450)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32785222/451)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30538756/
  • Inulina podwyższa poziomy bifidobakterii a obniża Proteobacteria, Helicobacter i Parasutterella. Ponadto podwyższa poziom cytokiny IL-10. 452)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31270279/
  • Hemina i L-arginina poprawiają stres oksydacyjny, stan zapalny, dysbalans hormonalny i zaburzenia metaboliczne w PCOS. 453)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30443939/
  • MitoQ10 cofa insulinooporność i zaburzenia endokrynne i reprodukcyjne. 454)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30431108/
  • TUDCA (inhibitor stresu retikulum endoplazmatycznego) 455)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30423122/
  • Ekstrakt z liści głogu może pomóc praktycznie we wszystkich problemach w PCOS 456)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30404093/
  • Nalewka z czarnuszki poprawia dojrzewanie oocytów, redukuje stres oksydacyjny i modyfikacje epigenetyczne. 457)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33062919/
  • Ekstrakt z liści Ficus religiosa 458)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33152430/
  • Aescynian sodu poprawia morfologie jajników,zmniejsza poziom tetosteronu i LH do FSH. 459)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28471233/
  • Wywar Shou-Wu Jiang-Qi pomaga w przypadku insulinooporności w PCOS 460)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7220733/
  • Bushen Quyu razem z akupunkturą polepszają/przywracają menstruację, zwiększają szanse zajścia w ciążę i polepszają gospodarkę hormonalną. 461)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30645838/
  • Kombinacja Withania somnifera Dunal i Tribulus terrestris (nalewki) 462)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28462131/
  • Irydoidy z łodygi Genipa americana chronią przed zniszczeniami spowodowanymi przez stan zapalny poprze zregulację ścieżki NF-kappaB. 463)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29049992/
  • Formuła Gui Zhu Yi Kun 464)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28588681/
  • Cryptotanshinone to związek występujący między innymi w Salvia miltiorrhiza – może pomóc w przypadku zaburzeń płodności w tej chorobie 465)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28559995/ Chroni tkankę jajników przed uszkodzeniem poprzez wpływ na ścieżki sygnałowe HMGB1,TLR4 i NF-kB. 466)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32901834/
  • Resweratrol zmniejsza ekspresję genów VEGF i HIF1 w komórkach ziarnistych co jest bardzo porządane w tej chorobie. 467)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31327131/ Obniża poziom androgenów 468)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28323907/
  • Ocimum kilimandscharicum (ekstrakt) działa lepiej niż metformina pod względem przywrócenia funkcji rozrodczych, hormonalnych i lipidów. 469)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31295470/
  • Tymochinon(jedna z substancji zawartych w czarnuszce) zmniejsza stres oksydacyjny i poprawia modyfikacje epigenetyczne w oocytach w PCOS 470)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31209968/
  • Mieszanka ziołowa składająca się z Rehmannia glutinosa Liboschitz var. purpurae, Lycium chinense, Aquillaria agallocha, Poria cocos, Panax ginseng i miodu zapobiega i też niweluje PCOS wywołany przez DHEA. 471)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24520334/
  • Naringenina – działanie antyoksydacyjne,redukuje poziomy glukozy, normalizuje testosteron i estradiol. 472)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30636259/
  • Chrom po 8 tyg.stosowania poprawia ekspresję genów PPAR-?, GLUT-1, LDLR i IL-1 473)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30546347/
  • Ecklonia cava przywraca balans układu hormonalnego i prawidłowy cykl jajnikowy. 474)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30524282/
  • Sok z granatu poprawia insulinooporność, obniża testosteron. 475)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30538082/
  • Formuła ziołowa DXB-2030 składająca się z takich ziół Trigonella foenum-graecum, Aloe vera, Sphaeranthus indicus, Nardostachys jatamansi i Symplocos racemosa obniża poziomy testosteronu, łagodzi dysfunkcje metaboliczne i problemy z płodnością 476)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30863446/
  • Kora Lycii obniża mase ciała i poziomy testosteronu. Jej pozytywne działanie w PCOS związane jest z oddziaływaniem na ścieżkę sygnałową PI3K/PKB. 477)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26390664/
  • Formuła Chińska Bushen Huatan redukuje stan zapalny i stres oksydacyjny. 478)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26730509/
  • Qingre Yangyin to kombinacja ziolowa która poprawia insulinooporność, obniża poziomy LH, testosteronu i prolaktyny. 479)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26677666/
  • Flawonoidy z Nervilia Fordii które podwyższają FSH a obniżają LH,testosteron i insulinę(ścieżka JAK2/STAT3). 480)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30463907/
  • Mieszanka ziołowa Bushen Huatan obniża insulinooporność w PCOS. 481)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672951/
  • Jiawei Qi Gong Wan poprawia insulinooporność w tej chorobie 482)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33062017/
  • Phyllanthus muellerianus (ekstrakt) zmniejsza pęcherzyki torbielowate, niweluje problemy z płodnościa, problemy hormonalne i strukturalne. 483)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31217802/
  • Labisia pumila to zioło Malezyjskie, które poprawia profil lipidowy, insulinowrażliwość oraz zwiększa masę macicy co wskazuje na działanie estrogenne. 484)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19883744/
  • Saireito(mieszanka ziołowa) obniża LH i polepsza owulację zwłaszcza u kobiet, które nie są otyłe. 485)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29699343/
  • Ekstrakt z bananowca dobrze radzi sobie z obniżeniem glukozy i po jakims czasie oczywiście BMI(body mass index) 486)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7230532/
  • Suplementacja adiponektyną podczas ciąży może zredukować skutki uboczne otyłości i wysokiego poziomu androgenów oraz skorygować zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne 487)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33455575/
  • Bifidobacterium lactis V9 może wyregulować gospodarkę hormonalna u kobiet poprzez modulację mikrobiomu jelitowego 488)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31020040/
  • Myrianthus arboreus wywar lub napar obniża poziomy testosteronu i poziom hormonu LH. Zmniejsza takżę ilość pęcherzyków torbielowatych, polepsza szanse na zajście w ciąże 489)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32917200/
  • Wystepują zaburzenia metabolizmu L-tyrozyny i L-tryptofanu co koreluje z poziomem androgenów. 490)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32986877/
  • Wywar Guizhi Fuling Wan niweluje insulinowrażliwość poprzez modulację mikrobioty jelitowej. 491)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32973686/
  • Dodanie magnezu i błonnika do diety może zmniejszyć zarówno insulinooporność jak i hiperandrogenemię 492)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31024716/
  • Akupunktura Tunga może pomóc 493)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31126554/
  • Tabletki Liuwei Dihuang poprawiają budowę jajników,przywraca prawidłowy rozwój pęcherzyków poprzez zwiększenie aktywności enzymu CYP19A1, łagodzi insulinooporność poprzez działanie na ścieżkę sygnałową PI3K/Akt. 494)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31185267/
  • Wysoki poziom homocysteiny podwyższa ryzyko z donoszeniem ciązy do końca(poronienia) i zmniejsza szanse na owulacje. To samo a nawet więcej powodują problemy metaboliczne. 495)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30979610/
  • Huparzyna A poprawia funkcjonowanie jajników. 496)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33252842/
  • Tabletki danzhi xiaoyao poprawiają wskaźnik owulacji i ciąż u osób z niepłodnością bezowulacyjną i insulino-opornością. 497)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24273971/
  • Mleczko pszczele obniża poziom androgenów poprzez prawdopodobnie modulację estrogenów(obniża). Ponadto podwyższa poziom FSH i obniża LH oraz podnosi status antyoksydacyjny. 498)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32517356/
  • Bushen tongmai może poprawić insulinowrażliwość i zaburzenia owulacyjne. 499)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20862969/
  • Obniżenie poziomu DHT pomoże w przywróceniu płodności jednak nie ma znaczenia w przypadku problemów metabolicznych 500)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31142430/
  • Hormon wzrostu poprawia status antyoksydantów, poprawia dysfunkcje mitochondriów i jakość oocytów w PCOS. 501)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33127971/
  • Nadmierne poziomy androgenów zwiększają akumulacje AGE(końcowe produkty glikacji) w jajnikach poprzez aktywację stresu retikulum endoplazmatycznego. Problem ten niweluje suplement TUDCA 502)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32020188/
  • Polisacharydy z Dendrobium nobile poprawia rozwój pęcherzyków i hamuje apoptozę komórek ziarnistych jajników. Ponadto zmniejszają oporność na insulinę i poziom testosteronu. 503)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31978473/
  • Utrata nadmiernego tłuszczu brzusznego u w/w kobiet przywraca owulację 504)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21771766/
  • Przeleczenie bezdechu sennego poprawia insulinowrażliwość. 505)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21123449/
  • Już nawet jakakolwiek aktywność fizyczna jak większa ilość kroków dziennie obniża ryzyko chorób metabolicznych, obniża stan zapalny i obniża ryzyko cukrzycy typu 2. 506)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30475222/
  • Aurapten (pochodna kumaryny o właściwościach przeciwzapalnych) poprawia dojrzewanie oocytów i poprawia wskaźnik zapłodnienia. 507)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32124396/
  • Wywar Cangfu Daotan poprawia symptomy PCOS. 508)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32148541/

Kwasy omega-3 w PCOS

  • Omega 3 509)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23550861/510)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23017309/Redukują nadmierne poziomy testosteronu i regulują cykl menstruacyjny 511)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24639805/ Redukują ryzyko chorób kardiologicznych poprzez podniesienie statusu PON1 512)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24688934/ Poprawiają status testosteronu, metabolizm insuliny, problemy z hirsutyzmem i redukują stan zapalny i stres oksydacyjny 513)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30230402/ Mogą przyczyniać się do poprawy 'cyklu reprodukcyjnego’ czyli polepszają płodność 514)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657414/Stosowanie Omega 3 z witaminą D3 poprawia psychikę, obniża poziomy testosteronu i CRP, obniża poziomy MDA, cytokinę IL-1 i czynnik VEGF oraz polepsza status antyoksydacyjny. 515)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29859385/Omega 3 zwiększa syntezę resolwiny D1 a ta odpowiada za insulinowrażliwość. Stwierdza się iż omega 3 mogą redukować insulinooporność u pacjentów z PCOS. 516)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30641785/Omega-3 (EPA) pobudza IGF-1 oraz obniża COX-2 517)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25999995/Omega 3 z witaminą E poprawiają ekspresję genów PPAR gamma, IL-8 i TNF alfa (czyli stan zapalny i potencjalnie otyłość) 518)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29306057/ Ponadto może obniżać poziomy testosteronu i insulinooporność 519)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28407657/Kwasy te mogą przynosić pozytywne wyniki w PCOS pod względem modulowania LH/FSH i adiponektyny. 520)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27110520/

Witamina D3 w PCOS

  • D3 z MitoQ10 521)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32760818/ Sama witamina D3 obniża insulnę 2godz.po posilku oraz chroni przed nadmiernym ciśnieniem krwii 522)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24636395/523)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22275473/ Może także poprawić profil metaboliczny 524)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24717915/ D3 i jego niedobór to także zwiększone ryzyko zaburzeń metabolicznych u kobiet z PCOS 525)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32296394/ D3 polepsza biogenezę mitochondrialną która jest zaburzona w PCOS 526)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32048305/ Dodatkowo poprawia integralność membran mitochondrialnych 527)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32681627/528)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32580859/529)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31673465/ Koenzym Q10 po 8 tygodniach stosowania obniża stany zapalne i dysfunkcje śródbłonka u kobiet z nadwaga z PCOS. 530)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32544011/D3 z wapnem poprawia prawie wszystkie zaburzone parametry u osób z PCOS 531)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25300649/ D3 poprawia owulację 532)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32363556/ D3 poprawia insulinooporność i hiperandrogenizm jak i również metabolizm lipidów. 533)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32256745/Witamina D3 obniża biodostępność cytokiny TGF-beta1 co jest bardzo porządane w tej jednostce chorobowej 534)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26485217/Obniża glukoze na czczo i całkowity poziom cholesterolu w PCOS. 535)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32909865/ Obniża czynnik VEGF 536)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28350328/Dobrą opcją do witaminy D3 jest także dodanie oleju z wiesiołka. Poprawi to poziom trójglicerydów, cholesterolu, glutationu i obniży MDA. 537)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28742409/Witamina D3 zmniejsza poziom glukozy we krwii. 538)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29946756/Obniża poziom AMH u kobiet z PCOS. 539)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32481491/

Dieta w PCOS

  • Dieta o niskim IG daje dobre rezultaty jeśli chodzi o poprawę cykli owulacyjnych. 540)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29734548/
  • Dieta ketogeniczna ALE stosowana w dłuższym okresie czasu (tutaj w badaniu 24tygodnie) 541)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16359551/
  • Dieta nisko węglowodanowa 542)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24914605/543)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32200247/ 544)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31885557/
  • Eliminacja z diety nasyconych kwasów tłuszczowych (zwiększają stany zapalne) 545)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32140727/
  • Totalnie wyeliminować fruktozę z diety 546)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33474510/
  • Dieta wysokotłuszczowa(i wysokowęglowodanowa bo tak też robi się takie badania) i podwyższony poziom DHT związane są z rozwojem i patologią PCOS. 547)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157446/
  • Dieta ketogeniczna pomaga praktycznie zredukować wszystkie podwyższone markery w PCOS 548)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32103756/ 549)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33462940/
  • Dieta bogata w białko ale i tak niskokaloryczna przyczynia się do poprawy insulinowrażliwości oraz poprawy gospodarki hormonalnej
  • Dieta niskowęglowodanowa oparta na produktach o niskim IG powoduje wzrost kwasu moczowego co ma działanie wyciszające stan zapalny. 550)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30999628/
  • Dieta redukcyjna powoduje wzrost czynnika IGF-1 co ma przełożenie na działanie kardioprotekcyjne 551)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30010177/ 
  • Dieta ketogeniczna przynosi dobre rezultaty jeśli chodzi o obniżenie testosteronu i wagi ciała(poprzez poprawe insulinowrażliwości). 552)Mavropoulos JC, Yancy WS, Hepburn J, et al. The effects of a lowcarbohydrate, ketogenic diet on the polycystic ovary syndrome: a
    pilot study. Nutr Metab. 2005;2:35.
     553)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31185843/

 

Obszerna praca na temat pozytywnego wpływu probiotyków w PCOS sci-hub.se/10.1038/s41430-019-0434-9 I kilka mniejszych pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31165401/ pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31060892/
Dobra praca na temat chińskich kombinacji ziołowych na PCOS pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31192922/
Duza przekrojowa praca na temat genetyki w PCOS ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7183000/
Rozbudowana praca na temat stanu zapalnego w PCOS sci-hub.se/10.1002/jcp.29912

Olbrzymia praca przekrojowa o inozytolach sci-hub.se/10.1080/10408398.2020.1845604

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic 

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
1pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33301159/
2pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33033446/
3pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33407572/
4pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28299548/
5pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25215277/
6pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25594618/
7pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15731326/
8pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25731152/
9pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32583210/
10pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32639550/
11pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31977861/
12pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22170719/
13pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18725155/
14pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16785159/
15pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22270872/
16pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29564739/
17pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21474908/
18pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9147642/
19pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23840863/
20pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30348034/
21pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24114630/
22pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24078159/
23pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32050935/
24pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32133054/
25pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32295989/
26pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31941453/
27pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32003435/
28pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32031919/
29pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30024552/
30pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24520473/
31pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22699877/
32pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31122534/
33pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30509295/
34pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32856958/
35pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32821746/
36pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32960117/
37pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29604466/
38pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33091151/
39pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32382742/
40pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20450755/
41pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16965825/
42pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32454906/
43pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28060790/
44pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30687119/
45pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18339256/
46pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32176075/
47pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21972004/
48pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24203060/
49pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9572428/
50pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24927491/
51pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15624269/
52pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15012623/
53pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19542757/
54pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21908093/
55sci-hub.se/10.1111/j.1365-2265.2011.04223.x
56pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21862266/
57pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21820873/
58sci-hub.se/10.2174/092986707782360088
59pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18378560/
60pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23604095/
61pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22999793/
62pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16940454/
63pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22904174/
64pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22583189/
65pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22579050/
66pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21107589/
67pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32673996/
68pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32627151/
69pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33355023/
70pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32496833/
71pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26291816/
72pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32495930/
73pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32476487/
74pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32456146/
75pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20694489/
76pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19931073/
77pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33488329/
78pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33416512/
79pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32393090/
80pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32364518/
81pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32067218/
82pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31906930/
83pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31841986/
84pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16943580/
85pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25822940/
86pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26731268/
87pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26701868/
88pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25758722/
89pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25714674/
90pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30292647/
91pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29880172/
92pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28739562/
93pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25929428/
94pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12656935/
95pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25526506/
96pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10404813/
97pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28347315/
98pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25336505/
99pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25303485/
100pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25242113/
101pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25935491/
102pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29602230/
103pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29469650/
104pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29374985/
105pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29370410/
106pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30732885/
107pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29321035/
108pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28437788/
109pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29115598/
110pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33356631/
111pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33343510/
112pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27804265/
113pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27908216/
114pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33275771/
115pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33218348/
116pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33230470/
117pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32054355/
118pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31500491/
119pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31496917/
120pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33125692/
121pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33083270/
122pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33072787/
123pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33417636/
124pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33387350/
125pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26502843/
126pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26643539/
127pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28042549/
128pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31096807/
129pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32350744/
130pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31815927/
131pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31431096/
132pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31399035/
133pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31370285/
134pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29055959/
135pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25446648/
136pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26220768/
137pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32812171/
138pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31629408/
139pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28293234/
140pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33061822/
141pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26607017/
142pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31215873/
143pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31203910/
144pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29707577/
145pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31115233/
146pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32988397/
147pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32923927/
148pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32883514/
149pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32869098/
150pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32865246/
151ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12849816/
152pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30849463/
153pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31156550/
154pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31154608/
155pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26488073/
156pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26799617/
157pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30896318/
158pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30867561/
159pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8513959/
160pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8447386/
161pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2185040/
162pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9557824/
163pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9510005/
164pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9496335/
165pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9481555/
166pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9302393/
167pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16155079/
168pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16335908/
169pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17526940/
170pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15526718/
171pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32411228/
172pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32585861/
173pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32429902/
174pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25373013/
175endokrynologiapediatryczna.pl/?doi=10.18544/EP-01.11.03.1390
176pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23490536/
177pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31667685/
178pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30963410/
179pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25510442/
180pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23350701/
181pl.wikipedia.org/wiki/Hipokretyna
182pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23316887/
183pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672165/
184pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24278732/
185pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24851177/
186pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30065244/
187pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24497217/
188pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157924/
189pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24592911/
190pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24873996/
191pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29506313/
192pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32252386/
193pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29447491/
194pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32219132/
195pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32374020/
196pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32327976/
197pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31915452/
198pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31706105/
199pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32311120/
200pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32297812/
201pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32241195/
202pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32150694/
203pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32068544/
204pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32000752/
205pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31970418/
206pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24512496/
207pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32760272/
208pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32617304/
209pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32538231/
210pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31954081/
211pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31943006/
212pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31922343/
213pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31919796/
214pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31917860/
215pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32281435/
216pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32127139/
217pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32107266/
218pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31901092/
219pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31897897/
220pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31801197/
221pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31735163/
222pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31686756/
223pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31336507/
224pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30982370/
225pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31681178/
226pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31627243/
227pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31613965/
228pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23869143/
229pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20598902/
230pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24152688/
231pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20504100/
232pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465100/
233pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30337305/
234pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33441551/
235pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33426415/
236pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28036005/
237pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21193545/
238pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25469562/
239pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24397396/
240pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30266220/
241pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32387634/
242pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29373882/
243pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15860277/
244pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31071422/
245pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27984130/
246pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32504400/
247pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8458488/
248pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19585478/
249pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33457340/
250pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30369967/
251pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29387832/
252pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31564389/
253pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31696157/
254pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31827467/
255pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31888395/
256pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32197626/
257pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29443823/
258pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32368208/
259pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32386521/
260pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32256570/
261pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157927/
262pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22223702/
263pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25373012/
264pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30626230/
265pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29265900/
266pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31298405/
267pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32989863/
268pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32945218/
269pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29052180/
270pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24505965/
271pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2338011/
272pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32418772/
273pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30270194/
274sci-hub.se/10.1016/j.tem.2020.02.002
275pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32292388/
276pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31310077/
277pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30417994/
278pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31139144/
279pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32343612/
280pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25015747/
281pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28277138/
282pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30977089/
283pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30806529/
284pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32942589/
285pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26666519/
286pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31991296/
287pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31661670/
288pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32160160/
289pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33465123/
290pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32725591/
291pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31980022/
292pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31987228/
293pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32045334/
294pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31874063/
295pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33468143/
296pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32144929/
297pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32229652/
298pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29322000/
299pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29250843/
300pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29737802/
301pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24813595/
302pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30340496
303pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32151755/
304pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32285088/
305pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24483039/
306pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24828019/
307pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25050308/
308pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22158730/
309pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32185551/
310pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16552830/
311pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16500338/
312pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8174717/
313pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31646603/
314pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657275/
315pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18166189/
316pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22091248/
317pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24639797/
318pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30293079/
319pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30287740/
320pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30271715/
321pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30202998/
322pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28949260/
323pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27911471/
324pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30286483/
325pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30181771/
326pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30103849/
327pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30062709/
328pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32005271/
329pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32275366/
330pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24250624/
331pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31722718/
332pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21906521/
333pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23717068/
334pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19494711/
335pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15790610/
336pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31749393/
337pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15705376/
338pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26654154/
339pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29043702/
340pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25666878/
341pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31273783/
342pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25176048/
343pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24330637/
344pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20506828/
345pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18071341/
346pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17603048/
347pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15208835/
348pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14666761/
349pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23666047/
350pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21034160/
351pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32733580/
352pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32698821/
353pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32572779/
354pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32725588/
355pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22500393/
356pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25868059/
357pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32405346/
358pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26315303/
359pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19789727/
360pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17090371/
361pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25818694/
362pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22579228/
363pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16889184/
364pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27923166/
365pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26664389/
366pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26663540/
367pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25919204/
368pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31949991/
369pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31948119/
370pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18641399/
371pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26175759/
372pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32444273/
373pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32441726/
374pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32436742/
375pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23926485/
376pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32481448/
377pubmed.ncbi.nlm.nih.gov32526588/
378pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32523881/
379pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32549844/
380pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32670195/
381pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12009347/
382pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25662759/
383pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28689186/
384pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28595797/
385pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28584836/
386pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29662964/
387pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30257351/
388pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29958542/
389pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29766146/
390pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31483910/
391pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27754722/
392pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29942936/
393pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29942457/
394pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29117618/
395pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29090431/
396pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29887901/
397pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26862008/
398pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33137356/
399pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33212180/
400pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33192122/
401pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33133563/
402pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32163914/
403pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33299379/
404pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33407557/
405pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29020999/
406pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29018356/
407pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28915843/
408pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28868839/
409pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27927075/
410pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27923406/
411pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26516311/
412pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29137465/
413pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29127547/
414pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29201665/
415pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28836404/
416pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33137599/
417pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26622758/
418pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33292347/
419pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32967289/
420pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32869574/
421pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33109277/
422pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657164/
423pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31435584/
424pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31483156/
425pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31136202/
426pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31611920/
427pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31516017/
428pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28093231/
429pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32776126/
430pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32782010/
431pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32787839/
432pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29937456/
433pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29635127/
434pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29399556/
435pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30195059/
436pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26179926/
437pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29615083/
438pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29105398/
439pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27824398/
440pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27634381/
441pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32186067/
442pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29526798/
443sci-hub.se/10.3906/sag-1412-77
444pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31803965/
445pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31574794/
446pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31606536/
447pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31517633/
448pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31453130/
449pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32298659/
450pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32785222/
451pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30538756/
452pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31270279/
453pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30443939/
454pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30431108/
455pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30423122/
456pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30404093/
457pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33062919/
458pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33152430/
459pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28471233/
460ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7220733/
461pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30645838/
462pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28462131/
463pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29049992/
464pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28588681/
465pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28559995/
466pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32901834/
467pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31327131/
468pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28323907/
469pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31295470/
470pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31209968/
471pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24520334/
472pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30636259/
473pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30546347/
474pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30524282/
475pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30538082/
476pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30863446/
477pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26390664/
478pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26730509/
479pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26677666/
480pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30463907/
481pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24672951/
482pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33062017/
483pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31217802/
484pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19883744/
485pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29699343/
486ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7230532/
487pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33455575/
488pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31020040/
489pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32917200/
490pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32986877/
491pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32973686/
492pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31024716/
493pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31126554/
494pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31185267/
495pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30979610/
496pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33252842/
497pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24273971/
498pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32517356/
499pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20862969/
500pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31142430/
501pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33127971/
502pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32020188/
503pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31978473/
504pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21771766/
505pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21123449/
506pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30475222/
507pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32124396/
508pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32148541/
509pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23550861/
510pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23017309/
511pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24639805/
512pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24688934/
513pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30230402/
514pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31657414/
515pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29859385/
516pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30641785/
517pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25999995/
518pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29306057/
519pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28407657/
520pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27110520/
521pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32760818/
522pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24636395/
523pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22275473/
524pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24717915/
525pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32296394/
526pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32048305/
527pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32681627/
528pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32580859/
529pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31673465/
530pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32544011/
531pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25300649/
532pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32363556/
533pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32256745/
534pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26485217/
535pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32909865/
536pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28350328/
537pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28742409/
538pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29946756/
539pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32481491/
540pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29734548/
541pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16359551/
542pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24914605/
543pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32200247/
544pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31885557/
545pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32140727/
546pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33474510/
547pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32157446/
548pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32103756/
549pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33462940/
550pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30999628/
551pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30010177/
552Mavropoulos JC, Yancy WS, Hepburn J, et al. The effects of a lowcarbohydrate, ketogenic diet on the polycystic ovary syndrome: a
pilot study. Nutr Metab. 2005;2:35.
553pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31185843/
Podziel się tym artykulem na facebooku:

Tiosiarczan sodu – w problemach nerkowych, trzustkowych, wątrobowych i sercowych

 

Tiosiarczan sodu to substancja o działaniu kardioprotekcyjny, hepatoprotekcyjnym i nefroprotekcyjnym. Świetnie się nadaje jako chelator metali ciężkich jak i też wapnia lecząc tym samym niektóre schorzenia i choroby. Osobiście jeszcze go nie stosowalem,usłuszałem o nim niedawno i odrazu się nim zainteresowałem – czeka u mnie w lodówce na 10dniowy test (codziennie injekcja domięśniowa). Jako że dorobiłem się lekkich problemów w wątrobą i nerkami a temat metali ciężkich ponownie do mnie powraca, ten środek idealnie się wpasowywuje w moje obecne problemy. Oczywiście podanie domieśniowe STS jest jak najbardziej efektywne (tak samo jak podanie dożylne). 1)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28041825/ Jakie jeszcze funkcje poza wyżej wymienionymi wykazuje lub może wykazywać ten lek?o tym poniżej.

 

Tiosiarczan sodu w ochronie przed chemioterapeutykami

  • Może być skuteczne w przypadku zatrucia cyjankiem 2)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17098327/ razem z hydroksykobalaminą (forma B12) 3)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12126191/
  • Chroni przed utratą słuchu w przypadku stosowania cisplatyny(chemioterapeutyk). 4)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7514883/ 5)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30231227/6)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29924955/ Zmniejsza takie ryzyko o 50% 7)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29980744/
  • Przeciwdziała hipomagnezemi związanej z toksycznością cisplatyny 8)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3237273/
  • Chroni słuch przed toksycznym działaniem leków (w tym przypadku przed karboplatyną). 9)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9655844/ 10)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11297239/

 

STS w ochronie wątroby

  • Ma działanie hepatoprotekcyjne względem chemioterapeutyków. W przypadku żółtaczki zaporowej (niedrożność dróg żółciowych) zwiększa przeżywalność. Polepsza upośledzone oddychanie mitochondrialne które prawdopodobnie jest przyczyną niedrożności dróg żółciowych. 11)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18612479/
  • Poprawia wyniki leczenia żółtaczki zaporowej (leczenie skojarzone) 12)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8057621/

 

STS w ochronie nerek 

  • Łagodzi nadciśnienie, obniża stężenie mocznika w osoczu, polepsza przesączliwość kłębuszkową nerek polepszając przepływ osocza. Innym słowy łagodzi uszkodzenie nerek i poprawia ich czynność. 13)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32605800/
  • Chroni nerki przed niedokrwieniem i niedotlenieniem 14)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29326493/
  • Jest antyoksydantem i ma działanie chelatacyjne względem nerek. Moduluje mitochondrialny kanał KATP nerek przez co chroni przed kamicą moczową 15)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26742969/
  • Chroni przed toksycznością herbicydu parakwatu (podejrzewany o wywoływanie Parkinsona) który mocno obciąża nerki. 16)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17432546/17)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17432546/
  • Chroni przed postępującym zniszczeniem nerek przez wapnicę(nefrokalcynoza) czy też przed kwasicą kanalikową nerek. 18)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8009183/

 

STS na detoks i jako chelator

  • Jest chelatorem ołowiu 19)sci-hub.se/10.5694/j.1326-5377.1952.tb109119.x20)sci-hub.se/10.5694/j.1326-5377.1954.tb66968.x
  • Chroni przed nefratoksycznością cisplatyny 21)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2930203/
  • Możliwe że chroni w przypadku zatrucia jadem węża 22)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21000676/
  • Poprawia zaburzenia wzrokowe,immunologiczne i hormonalne u ofiar Czernobyla(razem z flukaminą i kwasem glutaminowym). 23)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9584637/
  • STS to silny chelator wapnia i środek rozszerzający naczynia krwionośne. 24)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30901068/
  • Z tego co pisze producent, działanie detoksykacyjne względem arszeniku i rtęci polega na formowaniu się nie toksycznych siarczynów oraz mniej toksycznych połączeń 'romanistik connections'(nie wiem jak to przetłumaczyć) (w przypadku zatrucia kwasem pruskim i jego soli) 25)https://otc-online-store.com/sodium-thiosulfate-buy-online?search=sodium%20thiosulfate

 

Działanie kardioprotekcyjne tiosiarczanu sodu

  • Poprawia hemodynamikę sera i ośrodkowego układu krążenia w ostrych zaburzeniach krążenia (w tym też po zawale mięśnia sercowego) 26)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7295979/
  • Może działać ochronnie w przypadku niedokrwiennego uszkodzenia mózgu 27)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26546573/
  • Zmniejsza uszkodzenia serca wywołane niedokrwieniem/repferfuzją poprzez zmniejszenie stresu oksydacyjnego i apoptozy(redukuje kaspazę 3 i poli ADP rybozę). 28)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28965151/29)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29366934/
  • Poprzez modulację ednogennego wytwarzania H2S moduluje dysfunkcję serca. 30)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18810244/
  • Może leczyć nadciśnienie 31)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24962324/

 

Tiosiarczan sodu a trzustka

  • Hamuje postęp zmian martwiczych i zaburzenia krążenia w stanie zapalnym trzustki. Zapobiega nawrotowi zapalenia tego organu i hamuje zmiany miażdżycowe w tym gruczole. Ponadto stymuluje regeneracje tego organu. 32)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/363202/
  • W przypadku potężnego stanu zapalnego trzustki (gdzie dochodzi do martwicy tego organu) dochodzi także do przepuszczalności krezki, wytwarzania się histaminy i serotoniny z komórek tucznych. STS poprawia ten stan i normalizuje komórki tuczne jak i eozynofile chroniąc tym samym trzustkę. 33)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7248499/

 

Pozostałe właściwości tiosiarczanu sodu

  • Jest skuteczny w zwapniającej arteriolopatii mocznicowej 34)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19701230/
  • Chroni przed kalcyfilaksją u osób z przewlekłą chorobą nerek 35)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28603903/
  • Może być stosowany w wapnicy skóry 36)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30251264/
  • Może wywołać kwasicę metaboliczną (o łagodnym przebiegu – jest to raczej rzadkie). 37)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21338397/ Tutaj niestety gorszy przypadek 38)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23636659/
  • Kalcyfilaksja prowadzi do martwicy tkanek w tym do owrzodzeń i wtórnych infekcji co może spowodować śmierć pacjenta – STS łagodzi ten problem. 39)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18811973/
  • W kalcyfilaksji działa poprzez chelatowanie wapnia ,wytwarza sie przez to tiosiarczan wapnia który może być lepiej rozpuszczalny niż inne sole wapnia i przez to łatwiej usuwany z organizmu 40)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4750847/
  • W mocznicy chroni przed zwapnieniami naczyń tętniczych. 41)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18818688/
  • Rozpuszcza złogi wapnia i jest w tym lepszy niż leczenie konwencjonalne 42)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21972587/
  • Opóźnia/przeciwdziała zwapnienion tętnic wieńcowych – podkreśla się iż skutkami ubocznymi były kwasica metaboliczna i anereksja (zastanawiam się czy STS jest chelatorem żelaza …). 43)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20083471/
  • Miejscowe stosowanie 10% roztworu STS jest skuteczne w leczeniu dystroficznej kalcynozy skóry. 44)sci-hub.se/10.1001/archderm.144.12.1560
  • Zapobiega powstaniu tympanosklerozy/myringosklerozy (zwapnienie błony bębenkowej z zajęciem kosteczek słuchowych) 45)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20583241/
  • Stosowany miejscowo nadaje się do leczenia grzybicy. Stosowany jest także jako konserwant żywności 46)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15777477/47)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18869823/
  • Hamuje odkładaniu się kryształów wapnia w chondrocytach i hamuje ekspresję genu aneksyny V, zmniejsza stan zapalny i działa przeciwutleniająco – zmniejsza nasilenie choroby zwyrodnieniowej stawów poprzez ograniczenie wielkości nowych okołostawowych złogów zwapniałych i zmniejsza cięższkość uszkodzenia chrząstki. 48)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27391970/
  • Może złagodzić świad mocznicowy u osób hemodializowanych. 49)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32967516/
  • Łagodzi stany zapalne układu nerwowego(mikroglej). Sugeruje się iż nadaje się do leczenia chorób neurodegeneracyjnych gdzie bardziej objawem niż czynnikiem jest stan zapalny układu nerwowego. Zmniejsza on uwalnianie (dla mnie to jest ważniejsza i bardziej pożyteczna właściwość niż po prostu zmniejszanie już istniejącego) cytokiny IL-6, TNF alfa i osłabia aktywację P38 MAPK i NFkappaB.
  • Zwiększa ekspresję H2S i glutationu w mikrogleju i astrocytach. 50)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26856696/
  • Jest skuteczny w chorobie układu moczowego – kamicy wapniowej 51)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3886226/
  • Jest skuteczny w przypadku kalcyfikacji/zwapnień 52)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4566866/ 53)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16191185/
  • Możliwe że poprawia stan osób z zaćmą wywołaną cukrzycą 54)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/5620439/55)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/4700848/
  • Zwiększa przeżycie w przypadku zatrucia pleśnią (aflatoksyna B1) 56)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6807140/
  • Ma działanie odczulające https://366.ru/g/rastvor-tiosulfat-natrija/
  • Jest chelatorem jodu także sugerowałbym podawanie jodu przed i po kuracji 57)https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B8%D0%BE%D1%81%D1%83%D0%BB%D1%8C%D1%84%D0%B0%D1%82_%D0%BD%D0%B0%D1%82%D1%80%D0%B8%D1%8F

 

Zalecenia producenta(między innymi): 

Zatrucie arsenem, rtęć, kwas pruski (jego sole), choroby alergiczne, zapalenie stawów, nerwobóle, toczeń rumieniowaty58)https://otc-online-store.com/sodium-thiosulfate-buy-online?search=sodium%20thiosulfate

4.12.2021

Niestety producent (na różnych rosyjskich stronach w tym też w oficjalnych informacjach aptecznych) odradza stosowanie leku jeśli są już poważne problemy z nerkami. Bardziej więc bym traktował ten lek i jego właściwości protekcyjne względem nerek, kiedy jeszcze nic się nie dzieje czyli w najzwyklejszej profilaktyce.

 

Gdzie kupić?

Np.na vitatrans.pl dzwoniąć na ich infolinie i dowiadując się na kiedy i za ile mogą to dla Ciebie sprowadzić.

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
1pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28041825/
2pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17098327/
3pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12126191/
4ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7514883/
5pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30231227/
6pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29924955/
7pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29980744/
8pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3237273/
9pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9655844/
10pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11297239/
11pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18612479/
12pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8057621/
13pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32605800/
14pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29326493/
15pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26742969/
16, 17pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17432546/
18pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8009183/
19sci-hub.se/10.5694/j.1326-5377.1952.tb109119.x
20sci-hub.se/10.5694/j.1326-5377.1954.tb66968.x
21pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2930203/
22pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21000676/
23pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/9584637/
24pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30901068/
25, 58https://otc-online-store.com/sodium-thiosulfate-buy-online?search=sodium%20thiosulfate
26pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7295979/
27pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26546573/
28pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28965151/
29pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29366934/
30pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18810244/
31pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24962324/
32pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/363202/
33pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7248499/
34pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19701230/
35pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28603903/
36pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30251264/
37pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21338397/
38pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23636659/
39pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18811973/
40ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4750847/
41pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18818688/
42pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21972587/
43pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20083471/
44sci-hub.se/10.1001/archderm.144.12.1560
45pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20583241/
46pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15777477/
47pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18869823/
48pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27391970/
49pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32967516/
50pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26856696/
51pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3886226/
52ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4566866/
53pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16191185/
54pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/5620439/
55pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/4700848/
56pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/6807140/
57https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A2%D0%B8%D0%BE%D1%81%D1%83%D0%BB%D1%8C%D1%84%D0%B0%D1%82_%D0%BD%D0%B0%D1%82%D1%80%D0%B8%D1%8F
Podziel się tym artykulem na facebooku:

Remaxol – mocny gracz w ciężkiej hepatoksyczności

Remaxol (remaksol) to między innymi kwas bursztynowy który pobudza endogenną S-adenozylo-l-metioninę(SAM) dzięki czemu ma właściwości hepatoprotekcyjne 1)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22712281/Posiada także konkretne działanie dotleniające tzn.działanie przeciwko niedotlenieniu co na pewno przyda się każdej osobie z padaczką czy osobom z porażeniem mózgowym. Wraz z moim topowym suplementem na wątrobę(asparginianem ornityny) chroni nie tylko przed dawką paracetamolu powodującą zgon (20gram) ale też przed muchomorem sromotnikowym (po oczywiście jego zjedzeniu) – znasz drugi tak konkretny lek?ponadto ma porządne działanie nefroprotekcyjne(chroni nerki) jak i też poprawia morfologię – czy tylko ja tu widzę potencjał ochronny dla sportowców przed działaniem anapolonu(na wątrobę i morfologię) czy boldenonu/DHB(np.na nerki i morfologię). Po co Ci arsenał leków na wątrobę jeśli możesz brać 2 powyższe leki plus podstawy czyli fosfatydylocholinę słonecznikową,NAC,wit C i B complex – to jest właśnie pełen pakiet 'osłonek’ na wątrobę, którą mogę zasugerować każdemu u którego wątroba ledwie dyszy. 

 

Właściwości prozdrowotne Remaxolu (Remaksolu)

  • Optymalizuje regeneracje rany po laparotomii poprzez poprawę mikrokrążenia, działa przeciwobrzękowo oraz zmniejsza nadmierną intensywność utleniania nadtlenkowego lipidów błonowych czy też aktywność fosfolipazy czy hipoksję(niedotlenienie). 2)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28418369/
  • Poprawia leczenie ropnego zapalenia otrzewnej u dzieci. 3)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28091463/
  • Spowalnia deficyt energetyczny w mitochondriach spowodowany niedoborem tlenu, wykorzystywany w przypadkach niewydolności wątroby. Zmniejsza poziomy AST i ALT 4)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30299072/
  • U pacjentów po resekcjach wątroby w celu wycięcia przerzutów raka jelita grubego w profilaktyce niewydolności wątroby sprawdza się bardzo dobrze(niewydolność ma łagodniejszy przebieg). 5)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27723699/
  • Pobudza odpływ żółci u pacjentów z żółtaczką obturacyjną 6)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22834291/
  • Wzmacnia fagocytoze makrofagów otrzewnowych, które hamowane są w czasie gruźlicy tym samym wspierając leczenie tej ciężkiej choroby. 7)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22741197/
  • Skuteczny w leczeniu cholestazy czy też w wirusowym zapaleniu wątroby typu C. Ma działanie przeciwdepresyjne i przeciwasteniczne(zmniejszenie nasilenia osłabienia, wyczerpania, osłabienia psychicznego i fizycznego). 8)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22715666/
  • Eliminuje hiperbilirubinemię, sprzyja odpływowi żółci i eleminuje enzymemię w żółtaczce obturacyjnej 9)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22295543/
  • Co ciekawe podobny lek do remaxolu ale który nie zawiera w sobie metioniny nie pobudza już endogennego SAM 10)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22238985/
  • Stosowany jest przed chemioterapią celowaną w nowotwory dróg żółciowych. Koryguje zaburzenia dróg żółciowych, bilurbinemie, cholestaze i cytolize. 11)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23607215/
  • Odtruwa z glikolu etylenowego oraz przywraca prawidłowe funkcjonowanie narządów i układów które ucierpiały pod jego wpływem. Sugeruje się, iż normalizuje on procesy metaboliczne w komórce. 12)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22164444/
  • Wzmacnia odporność błon hepatocytów na peroksydację lipidów, reaktywuje enzymy obrony antyoksydacyjnej. Wykazuje działanie przeciwutleniające i przeciwdziała niedotlenieniu. 13)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21961327/

  • Może Cie ocalić przy spożyciu śmiertelnej dawki paracetamolu (20gram) 14)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21932570/
  • Działa neuroprotekcyjnie, dotlenia, zmniejsza peroksydacje lipidów i aktywność fosfolipazy A2, przywraca potencjał antyoksydacyjny w strukturach komórek nerek. 15)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21809697/
  • Chroni wątrobę przed toksycznym działaniem leków przeciwgruźliczych 16)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21780666/ 17)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19069183/18)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25778653/19)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24006761/
  • Cisplatyna to chemioterapeutyk o toksycznym działaniu na organizm, remaxol odtruwa wątrobę oraz ją chroni przed tym lekiem nie znosząc antynowotworowego jej działania. 20)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21598634/
  • Przywraca poziom glutationu w przypadku uszkodzenia wątroby wywołanego lekami oraz przywraca prawidłowy status układu antyoksydacyjnego czy też peroksydazę glutationową. 21)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21476273/
  • Zatrucie etanolem prowadzi do niewydolności wielonarządowej w której występuje upośledzenie czynności serca, wątroby i nerek. Remaksol przywraca aktywność funkcjonalną i budowę morfologiczną tym narządom. Wykazuje działanie hepatoprotekcyjne i nefroprotekcyjne. 22)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21395017/23)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22567943/24)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22665730/ 25)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28614644/26)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27051921/
  • Nie ma działania teratogennego, mutagennego ani toksycznego, nie wpływa na układ odpornościowy 27)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21254599/
  • Hamuje endotoksykozę i poprawia funkcje wydzielania żółci w przypadku żółtaczki (dawka 800ml/dobę) 28)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22416402/29)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21086649/30)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25696967/
  • Zwiększa szansę przeżycia w przypadku nieodpowiedniej dekompresji 31)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21089441/
  • Zespół niewydolności oddechowej w stanach zapalenia trzustki skorelowany jest z zaburzeniami procesów metabolicznych w tkance płucnej. Remaxol niweluje rozwój procesów zapalnych w płucach, powoduje korektę metabolizmu lipidów i pozytywnie wpływa na układ krzepnięcia
    tkanki płucnej w stanach ostrego zapalenia trzustki 32)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20597366/
  • Wraz z asparginianem ornityny jest w stanie ochronić człowieka(jego narządy) po spożyciu toksycznych grzybów. 33)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24437160/
  • Pomaga osobom ze schizofrenią paranoidalną – zmniejsza częstość i nasilenia zespołów astenowegetatywnych, dyspetycznyh, cholestatycznych. Poprawia ogólne samopoczucie pacjentów co jest ważne przy długiej psychofarmakoterapii. 34)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31156221/
  • Zapobiega infuzji globulemii tłuszczu(globulki tłuszczu pojawiające się w krwiobiegu w pierwszych godzinach po wszczepieniu stawu biodrowego) podczas alloplastyki stawu biodrowego chroniąc tym samym przed zatorowością tłuszczową. 35)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31825347/
  • Jest skuteczny w leczeniu niealkoholowego tłuszczenia wątroby. 36)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31626206/37)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27030185/
  • Zmniejsza zespół zatrucia u pacjentów z ostrym zapaleniem otrzewnej(zmniejsza zatrucie endogenne). 38)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31317944/
  • Wspomaga regeneracje i przywraca potencjał naprawczy tkanek w okresie pooperacyjnym u osób z ciężkim stanem zapalnym trzustki. 39)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30938360/
  • W ciężkim stanie zapalnym otrzewnej dochodzi do zaburzeń układu krzepnięcią krwii. Remaxol zmniejsza te zaburzenia. 40)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30855593/
  • Zmniejsza stopień powikłań oraz czas rekonwalescencji po żółtaczce nienowotworowej 41)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30560846/
  • U chorych z marskością wątroby zmniejsza ALAT i ASPAT, zwiększa frakcje albumin, obniża bilurbine. 42)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30113595/
  • Jest świetny w zastosowaniu po różnych operacjach gdyż zmniejsza częstotliwość powikłań infekcyjnych, łagodzi dysfunkcje wątroby i zespołu niewydolności jelitowej, skraca hospitalizację. 43)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29697689/
  • Pomaga w przypadku osób chorych na cukrzyce – przeciwdziała czynnikom destabilizującym błony komórkowe, działa na stres oksydacyjny, aktywację fosfolipaz i hipoksję. Przyspiesza gojenie się ran pooperacyjnych, znacząco skraca pobyt pacjentów w szpitalu. 44)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29286031/
  • Przynosi pozytywne rezultaty u osób po zawale mięśnia sercowego na tle ostrej niewydolności serca II i III stopnia – przywraca osłabioną kurczliwość mięśnia sercowego, zmniejsza ryzyko arytmii i łagodzi hiperhomocysteinemie co zmniejsza ryzyko powikłań takich jak zakrzepica i choroba zakrzepowo-zatorowa. 45)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27455573/
  • Przyczynia się do poprawy funkcji barierowych otrzewnej i jelit 46)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27271720/
  • Zwiększa skuteczność terapii naciekowej gruźlicy płuc, sprzyja normalizacji parametrów wątrobowych oraz przyspiesza regresje destrukcyjnych zmian związanych z naciekami gruźliczymi. 47)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27030334/
  • W ostrym zapaleniu otrzewnej dochodzi do tego iż hemoglobina słabiej wiąże tlen co jest problematyczne gdyż dochodzi do hipoksji. Udowodniono iż związane jest to z peroksydacją lipidów i zatruciem endogennym. Remaxol wykazuje pozytywny wpływ w tym przypadku ze względnu na zmniejszenie peroksydacji lipidów oraz koryguje zaburzone funkcje transportu tlenu przez hemoglobinę. 48)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26977869/
  • W przypadku zespołu odstawienia alkoholu przyczynia się do szybszego ustąpienia zespołu astenicznego,zmniejszeniu takich zjawisk jak napięcie, dysforia, ból głowy i zaburzona koordynacja, polepsza zaburzenia behawioralne i redukuje zespół głodu alkoholowego. Ponadto redukuje ALT i AST i pozytywnie wpływa na cholesterol – frakcję HDL czy też normalizuje proces oddychania tkankowego. 49)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26977624/50)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26856103/
  • Jest przydatny w przypadku polekowym uszkodzeniu wątroby spowodowanym przez chemioterapie. 51)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26863739/

  • W przypadku ostrego-żółciowego zapalenia trzustki zapobiega progresji w strone niewydolności wątroby i zaburzeń homeostatycznych. Zmniejsza stres oksydacyjny, hamuje nadmierną aktywność fosfolipaz i łagodzi objawy ogólnego niedotlenienia. 52)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26852490/
  • U osób z wirusową marskością wątroby zmniejsza stopień cytolizy i cholestazę oraz pełni funkcje cytoprotekcyjną na komórki krwi obwodowej (leukocyty, limfocyty, płytki krwii). 53)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26824818/
  • U kobiet z rakiem jajnika w 3 i 4 stadium po chemioterapii dochodzi do wielu zaburzeń i powikłań – remaxol poprawia sporo z nich takie jak poprawia czynności wątroby, niweluje zatrucie endogenne, niweluje stan zapalny. 54)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25589183/
  • Pomaga u chorych po resekcji wątroby która miała miejsce na skutek przerzutów raka jelita grubego do wątroby. 55)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25549484/
  • W przypadku gruźlicy pozytywnie wpływa na regresję stanu zapalnego w tkance płucnej, pobudza miejscową odporność płuc, aktywuje makrofagi otrzewne, hamuje zakażenie gruźlicą. 56)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25322647/
  • Jest bardzo pomocny w leczeniu skojarzonym leptospirozy 57)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24432601/
  • W przypadku raka jamy ustnej,podawanie dożylne remaksolu zapobiega zapaleniom błon śluzowych i nefratoksyczności normalnie powodowanych przez chemioterapię 58)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24429780/
  • Poprawia leczenie łuszczycy 59)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25799835/
  • U osób z niewydolnością wątroby przyczynia się do obniżenia bilurbiny, obniżenia aktywności dehydrogenazy mleczanowej, aminotransferazy alaninowej, aminotransferazy asparaginianowej i fosfatazy alkalicznej. 60)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24006611/
  • Obniża toksyczność leków o ok.30% (mowa o chemioterapeutykach) u ludzi leczonych na raka. 61)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23909040/
  • Działa synergicznie z chemioterapeutykiem gemzarem 62)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23901464/
  • W przypadku osób z niealkoholowym stłuszczeniem wątroby które związane było z insulinoopornością i syndromem metabolicznym remaxol wyregulowal lipidy, zmniejszył poziom lipidów miażdżycowych(trójglicerydy), poprawił czynności wątroby oraz funkcje wydalania azotu i filtracji przez nerki u pacjentów z nefropatią cukrzycową w IV stopniu zaawansowania. 63)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23808297/
  • Zmniejsza czestość alkoholowego delirium, polepsza stany niedotlenienia i jak już wcześniej wielkokrotnie wspomniano niweluje peroksydację lipidów. 64)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23718065/ 65)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23350192/
  • Redukuje stany zapalne w jamie brzusznej, obniża intensywność zatrucia endogennego, zmniejsza nasilenie zmian chorobowych mięśnia sercowego i doprowadza do normalizacji czynności erytrocytów. 66)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23285765/
  • Remaksol wykazuje działanie ochronne względem nerek u pacjentów z nefropatią cukrzycową w 1 stadium przewlekłej niewydolności nerek (zwiększa szybkość przesączania kłebuszkowego i zmniejsza stężenie kreatyniny we krwii) 67)pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22997724/

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
1pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22712281/
2pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28418369/
3pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28091463/
4pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30299072/
5pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27723699/
6pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22834291/
7pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22741197/
8pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22715666/
9pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22295543/
10pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22238985/
11pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23607215/
12pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22164444/
13pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21961327/
14pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21932570/
15pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21809697/
16pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21780666/
17pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19069183/
18pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25778653/
19pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24006761/
20pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21598634/
21pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21476273/
22pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21395017/
23pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22567943/
24pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22665730/
25pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28614644/
26pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27051921/
27pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21254599/
28pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22416402/
29pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21086649/
30pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25696967/
31