Łysienie plackowate (alopecia areata) to w wielu przypadkach schorzenie autoimmunologiczne. W różnych podstawowych serwisach zdrowotnych/medycznych znajdziesz informacje iż choroba ma podłoże genetyczne (bo jakżeby inaczej). Prawdą natomiast jest, iż jak już choroba się uaktywni to problemy pojawią się nie tylko na głowie(czyli widoczne gołym okiem) ale też i w innych obszarach organizmu o czym mało kto zdaje sobie sprawę. W/w choroba często zresztą współwystępuje z innymi. Z jakimi?Co się w ogóle w niej dzieje?jak sobie z nią poradzić?o tym poniżej. PS: W artykule często będę używał skrótu AA (alopecia areata = łysienie plackowate).
Łysienie plackowate(alopecia areata) i genetyka
- Gen LTR1 (rs4833095) może być czynnikiem ryzyka zachorowania na łysienie plackowate
- Obniżona ekspresja genu VDR w łysieniu plackowatym związana jest z obniżoną ekspresją ścieżki Wnt/Beta katenin co hamuje proliferacje i podział mieszków włosowych oraz komórek śródbłonka.
- Polimorfizm genu IL-1A-4-bp może być czynnikiem ryzyka
- Polimorfizm genu MTHFR C677T może zwiększać ryzyko łysienia plackowatego (przynajmniej w populacji Tureckiej).
- Polimorfizmy genów HLA-DRB1*04 i HLA-DRB1*16 mogą zwiększac ryzyko AA natomiast HLA-DRB1*0301, HLA-DRB1*09 i HLA-DRB1*13 – zmniejszać.
- Gen TAP1 (rs2071480) jest także czynnikiem ryzyka predysponującym do AA (przynajmniej w populacji Koreańskiej)
- Polimorfizm genu IL-4 VNTR w regionie intron 3 może być czynnikiem ryzyka AA (przynajmniej w populacji Tureckiej).
- Geny cytokiny IL-18 rs187238 i rs1946518 to jeden z czynników ryzyka podatnośći na AA.
- Geny FAS i FASL i ich polimorfizmy to jedne z czynników ryzyka predysponujących do tej choroby Ich zahamowanie może pomóc w AA.
- Podejrzewa się też geny rs17875491 i rs11073001 cytokiny IL-16 jako czynnik ryzyka
- Gen IL2RA (rs3118470) – j.w
- TNF/LTA rs1800629 IL2RA rs706778 to czynniki ryzyka predysponujące do AA.
- Gen HLA DQB1*03 to czynnik ryzyka zachorowania na AA.
- Geny IL1LI oraz IL1RN predysponują do gorszych chorobowych łysienia plackowatego (gorszych postaci tej choroby)
- Geny FAS i FASLG i ich polimorfizmy są czynnikami ryzyka predysponującymi do AA.
- Wariant genu PTPN22 R620W (c1858C>T) jest czynnikiem ryzyka zachorowania na łysienie plackowate.
- Gen IL17RA może zwiększać podatność zachorowania na w/w chorobę (przynajmniej w populacji Koreańskiej).
- Polimorfizm genu TNF alfa (308 G/A) to czynnik zwiększający ryzyko zachorowania na łysienie plackowate
- Geny CXCL1 i CXCL2 (allele TT i CC) mogą zwiekszać ryzyko zachorowania na AA
- Gen PTPN22 C1858T allela T to potencjalny czynnik ryzyka zachorowania na AA
- HLA-DQA1 i DQB1 są genami związanymi z większym ryzykiem zachorowania na AA
- Polimorfizm genu CTLA4 CT60 ma istotny wpływ na zachorowanie na AA.
- Polimorfizm genu cytokiny IL18 moze zwiekszac ryzyko zachorowania na AA
- U myszy które nie posiadają genu interferonu gamma (który to pobudza limfocyty Th1) nie występuje łysienie plackowate.
- Geny FOXP3 oraz ICOSLG(ich niedostateczna ekspresja) są związane z AA
- Homozygota genu Notch4(+1297C) to jeden z czynników podatności zachorowania na AA
Powiązania genów HLA z ryzykiem występowania AA sci-hub.tw/10.1016/j.jdermsci.2006.10.005
Dobra praca na temat genetyki w AA https://dx.doi.org/10.1038/jidsymp.2013.3
Czynniki ryzyka wystąpienia łysienia plackowatego (alopecia areata)
- Lek infliximab może wywołać łysienie plackowate
- Szczepionka na WZW typu B może być przyczyną łysienia plackowatego
- Haloperidol może wywołać łysienie plackowate
- Wirus ospy może ją wywołać
- Adalimumab to bloker cytokiny TNF alfa który stosowany jest np.w Crohnie. Skutek uboczny?łysienie plackowate
- Duże dawki litu mogą wywołać łysienie plackowate
- Zaburzenia metabolizmu cynku moga przyczyniać się do utraty włosów
- Może pojawić się po stosowaniu interferonu alfa 2b czy rybawiryny
- Niedobór witaminy D3 zwiększa ryzyko łysienia plackowatego Inne badanie potwierdza iż osoby z łysieniem plackowatym mają niskie poziomy witaminy D3
- Ustekinumab to kolejny syntetyk który może spowodować łysienie plackowate
- Może wystąpić po leczeniu syntetycznymi interferonami (które są np.używane w przypadku leczenia WZW typu C).
- Jest to rzadkie ale może wywołać ją syfilis
- Zaburzenia snu to jeden z czynników ryzyka przyczyniającego się do AA
- Inhibitory TNF alfa przyczyniają się do łysienia plackowatego
- Może wystąpić po chemioterapii
- Szczepienie na ospę może wywołać AA
- Jest związana z narkolepsją
- Candida błon śluzowych może spowodować AA
- Niedobór przeciwciał może być przyczyną AA
- Nadmiar litu (czy też terapia litem) może wywołać AA
- Wirus odry może wywołać AA z tego względu iż powoduje on zabnurzenia komórek HLA-DR w cebulkach włosowych.
- Juz w latach 80 wiedziano, iż AA może powstać w wyniku zawalenia organizmu ołowiem, niedoborów witaminy A lub cynku czy też grzybem(dermatofitem) Trichophyton tonsurans.
- Infekcje w jamie ustnej(zęby) mogą być przyczyną AA
- Sugeruje się, iż autoimmunologia komórek HLA-Dr+ oraz naturalnych zabójców(komórki NK) odgrywa ważną rolę w AA.
- Brak wrażliwości na hormony tarczycowe (choroba genetyczna) może być przyczyną łysienia plackowatego
- Wysoki poziom interferonu gamma, poprzez negatywny wpływ na wzrost włosów może doprowadzić do łysienia (redukuje on beta kateninę – aktywatora wzrostu mieszków włosowych)
- IBD to jedna z potencjalnych przyczyn wypadania włosów
- Haloperidol może wywołać łysienie plackowate
- Inhibitory cytokiny TNF alfa – skutek uboczny – łysienie plackowate
- Osoby z atopowym zapaleniem skóry, alergiami czy astmą mają zwiększone ryzyko zachorowania na AA
- Grasiczaki – mogą powodować AA
- Przypadek człowieka który dostał AA w czasie odczulania na pyłki (na jego paznokciach pojawiły się charakterystyczne ciemno czerwone plamy świadczące o AA).
- AA to może być infekcja lub reaktywacja infekcji wirusem CMV (zwłaszcza u pacjentów z AIDS)
- Może wywołać ją choroba Crohna.
- Osoby z IBD mają wyższe ryzyko zachorowania na AA
- Ringworm(pasożyt) jak i grzyb może być przyczyną AA
- Interferon używany do leczenia WZW typu C może wywołać AA
- Stres oczywiście odgrywa ważną rolę w AA – może ją wywołać jak i pogorszyć już istniejącą
- Niedoczynność przytarczyc może być powodem AA
- Przypadek człowieka z nadmiernie podniesioną immunoglobulina IgG4 objawiającą się łysniem plackowatym.
- Infekcja wirusem HIV może spowodować AA.
- Jest to możliwy skutek uboczny operacji przeszczepu wlosów na głowie
- Podejrzewa się, iż wywołać ją mogą infekcje wirusowe
Co się dzieje w łysieniu plackowatym (alopecia areata)?
- U osób z łysieniem plackowatym występuje wysoki stres oksydacyjny i peroksydacja lipidów.
- Immunoglobulina E (IgE) jest podwyższona w tej chorobie także mogą współwystępować różne alergie
- Występuje podwyższony poziom cytokiny IL-17A u osób młodych w porównaniu z dorosłymi
- We włosach wykrywane są niższe poziomy magnezu niż u osób zdrowych
- Osoby te mają niskie poziomy cynku we krwii
- Występuja wyższe poziomy osteopontyny niż u osób zdrowych pomimo tego nie odnotowano spadku tego białka po leczeniu DPCP
- Osoby z AA mają wręcz tragicznie niskie poziomy D3 oraz obniżoną ekspresję receptorów tej witaminy – VDR.
- Badanie w którym zbadano poziomy cynku w skórze – u osób z AA są oczywiście (dla mnie akurat było to logiczne) – obniżone.
- Poziomy D3,cynku, folianu są obniżone względem osób zdrowych. Ponadto poziomy białka CRP są podwyższone I faktycznie suplementacja cynkiem pomaga w połowie przypadków.
- Bardzo duży procent osób z AA ma aktywną infekcję bakterią helicobacter pylorii.
- Receptory prolaktyny(sam poziom prolaktyny jest taki sam jak u osób zdrowy) prawdopodobnie odgrywają pewną rolę w tej chorobie (poziomy prolaktyny w tkankach są wyższe niż u osób zdrowych).
- Immunoglobuliny IgA i IgM spadają wraz z postępem choroby
- Osoby z AA mają podwyższony poziom ACE(enzym konwertujący angiotensynę) w porównaniu do osób zdrowych.
- Osoby z AA mają wyższe ryzyko zapadnięcia na depresję – są także lękliwi.
- Poziomy ACE(enzym konwertujący angiotensyny) w tkankach są niższe niż u osób zdrowych. Z kolei poziomy ACE we krwii u pacjentów z dość zaawansowaną postacią AA – są wyższe.
- Poziomy cytokiny prozapalnej IL-17 są podwyższone w skórze jak i we krwii u osób z AA.
- Spory procent osób z AA ma także inne schorzenia współwystępujące z tą chorobą takie jak przewlekła pokrzywka czy tez różnego typu alergie. AA samo w sobie zwiększa ryzyko występowania w/w schorzeń.
- Osoby z AA mają zaburzenia funkcjonowania tarczycy w tym oczywiście hashimoto i niedoczynność
- ok.50% osób z łysieniem plackowatym(mowa tu o dzieciach) ma autoimmunologiczny stan zapalny tarczycy Inne badanie potwierdza to także u osób dorosłych AA to zdecydowanie zwiększone ryzyko chorób tarczycy
- W miejscu łysienia występuje nagromadzenie komórek tucznych Na pewno dobrą interwencją będzie ich zatem zahamowanie takimi substancjami/preparatami jak kwercytyna,luteolina czy nalcrom
- Poziomy folianu w erytrocytach są niższe niż u osób zdrowych
- Osoby chorujące na łysienie plackowate mają zwiększone ryzyko stanów zapalnych skóry/egzemy.
- Czynnik migracji makrofagów (MIF) jest podniesiony zarówno w krwii jak i w skórze u osób z AA(w porównaniu do osób zdrowych)
- Osoby te mają znacznie podwyższoną immunoglobulinę E
- Cytokina prozapalna IL-12 jest znaczniej podniesiona u osób z zaawansowana i długotrwającą AA
- Wyższa immunoglobulina IgE występuje u osób z AA niż w grupie kontrolnej to wynik kolejnego badania jak i również, potwierdza się iż istnieje podwyższona/bardziej intensywn infiltracja(przenikanie) komórek CD3 i CD8+ do cebulek wlosowych u osób z AA.
- Nadmiernie podniesione są komórki natural killers (NK)
- Cytokina IL-1beta jest nadmiernie podniesiona zwłaszcza we wczesnej fazie AA(powoduje ona utratę włosów). To samo cytokina IL-1alfa i IL-4.
- Podniesiony jest status cytokin IL-2,IL12 i interferonu gamma jak i również IL-1ra
- Kolejne badanie potwierdzające nadmiernie pobudzone komórki CD3,CD8 i komórki tuczne w skórze dotkniętej łysieniem plackowatym
- Obniżony poziom CD4+ CD25+ (limfocyty Treg) to standard w tej chorobie. Zaburzone są także ich funkcje
- Chemokiny CXCL9 i 10 są podwyższone w AA.
- Istnieja zaburzenia ukladu antyoksydacyjnego. Występuje nadmierny poziom MDA(niszczy on czerwone krwionki) co przyczynia się do wysokiego poziomu wolnych rodników.
- Występuje obniżony status cytokiny IL-15
- Zmianie ulegaja też płytki paznokci u rąk i nóg
- Czesto wystepuje również i z toczniem
- Niskie poziomy selenu i cynku to kolejny problem u osób z AA
- Problemem jest nadmiernie pobudzony interferon gamma przez grupe komórek natural killers – NKG2D. NKG2D+CD8+ i NKG2D+CD56+ są wyższe w grupie AA w porównaniu do grupy kontrolnej. CD4+ takżę są podwyższone o 2.5x.
- Zarówno w miejscu łysienia jak i w krwii poziomy cytokin IL-17 są podwyższone, natomiast IL-22 podwyższona w miejscu łysienia a w krwii IL-1, TGF-beta oraz TNF alfa.
- Podwyższony jest status białka MCP-1 na głowie osób z AA.
- Substancja P także odgrywa ważną rolę w AA poprzez wpływ na receptor neurokininy-1 – obydwie rzeczy odgrywają ważną rolę w modulowaniu odpowiedzi zapalnej i w utracie włosów na tle autoimmunologicznym Substancja P jest znacząco podniesiona w miejscu łysienia (we włóknach nerwowych), jednak z czasem trwania choroby jest ona znacznie obniżona
- Występują zaburzenia receptorów glukokorytykosteroidowych u osób z AA i syndromem niedoboru wątrobowogo-nerkowego. (ich ekspresja jest niższa niż u osób zdrowych).
- Rozregulowana jest równowaga pomiędzy limfocytami Th1 i Th2
- Osoby z AA mają podwyższone ryzyko rozwinięcia się różnych chorób autoimmunologicznych w przeciągu 3 lat od zachorowania.
- Mają zwiększone ryzyko problemów z soczewką i siatkówką oka.
- Poziomy cytokiny IL-10 są obniżone(przynajmniej we wczesnej fazie choroby),interferon gamma podwyższony pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28587354/ – prowadzi on miedzy innymi do autoimmunologi w tym do AA
- Chemokiny CCL17(TH2) i CCL27 (podwyższone)(zwiazane z Th17) to czynnik ryzyka w AA, cytokina IL-23 z kolei pełni funkcje protekcyjną.
- Innym problemem jest także peroksydacja lipidów i zaburzenia enzymów antyoksydacyjnych. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12088608/
- Osoby z AA wykazują wysokie poziomy cytokiny IL-17 jak i TNF alfa a wysoki poziom IL-22 koreluje z długością trwania choroby
- Osoby z AA mają bardzo wysokie ryzyko zachorowania na zespół suchego oka.
- O dziwo osoby te mają obniżone ryzyko raka skóry spowodowanego słońcem. Tłumaczy się to nadmiernie pobudzonym układem odpornościowym
- Osoby z obniżonym statusem IL-2 mają mniejszą podatność na AA z tego względu iż jest to cytokina odpowiedzialna za pobudzenie leukocytów i ich regulacje. Myszy u których jest ona obniżona mają między innymi niskie poziomy interferonu gamma – cytokiny która jest podwyższona i zaangażowana w rozwój AA.
- Obniżone są poziomy glutation peroksydazy(w stosunku do osób zdrowych)
- Osoby z AA mają zaburzenia słuchu sensoryczno-neuralnego
- Choroby współistniejące to bielactwo, łuszczyca, toczen i RZS Zwiekszone ryzyko zachorowań na atopowe zapalenie skóry, alergie i astmę
- U osób z AA podwyższona jest cytokina IL-16(w różnych schorzeniach jest prozapalna ale i też przeciwzapalna) i koreluje ona z podwyższona ilością limfocytów T HLA-DR+CD8+
- Osoby z AA mają znacząco wyższe poziomy serotoniny we krwii
- Osoby z AA wykazują obniżone poziomy selenu we krwii
- Osoby te mają zwiększone ryzyko raka tarczycy i co ciekawe obniżone ryzyko raka piersi, jelit, żołądka, płuc i wątroby
- AA może prowadzić również do częściowej utraty słuchu gdyż melanocyty zaangażowane w łysienie mogą mieć również wpływ na uszy(ich wewnętrzną część).
- Selektyna E,P i L są podwyższone u osób z AA i koreluje to ze stanem zaawansowania choroby/postępowania choroby z czego selektyna E z aktywnością AA.
- Nadmiernie podniesiony jest także czynnik aktywacji limfocytów B (BAFF) i z podwyższonym statusem limfocytów Th17 działa on synergicznie na niekorzyść osób z AA.
- Bardzo możliwe, że w chorobę zaangażowane jest białko szoku cieplnego HSPA1A/B Poziom białka szoku ciepłnego 90 (HSP90) jest z obniżone
- Zaburzona jest czynność gruczołów potowych – świadczyć o tym może spadek ilości aktywnych gruczołów potowych na grzbiecie dłoni i stóp.
- Specyficznie wyglądają również i paznokcie w tej chorobie – rogowacieją
- Osoby z AA mają podwyższone ryzyko innych chorób autoimmunologicznych w tym Gravesa-Basedowa czy Hashimoto.
- Osoby te mają insulinooporność
Co może pomóc w łysieniu plackowatym (alopecia areata)
- Badanie w którym użyto czynnika VEGF w postaci liposomalnego żelu – działa ,jednak nie sądze iż jest dostępny w komercyjnej sprzedaży.
- LLLT (czyli terapia zimnym laserem) jest także efektywna w leczeniu łysienia plackowatego
- EGCG to polifenol zawarty w zielonej herbacie. Pomaga in w przywróceniu prawidłowego funkcjonowania ukł.odpornościowego (interferon gamma w łysieniu plackowatym zwiększa cytokinę IL-17 – EGCG blokuje ścieżkę interferonu gamma bez blokowania kinazy Janus 1 i 2 tak jak to robią syntetyki).
- Sugeruje się iż inhibitory kinazy Janus (JAK kinase) mogą być opcją leczniczą w tych schorzeniu
- Niszczenie cebulek włosa jak i ich komórek macierzystych przez limfocyty Th17 powoduje jeszcze większą utratę włosów. Czysto teoretycznie można by było zastosować naltrekson w niskiej dawce – dobrze hamuje ten typ limfocytów.
- U dzieci podwyższenie statusu witaminy D3 może pomóc U dorosłych także
- Tutaj z kolei przypadek białaczki Hodgkinsa wraz z łysieniem plackowatym które mineły po zastosowaniu chemioterapii
- Przeszczep flory bakteryjnej może cofnąć łysienie plackowate
- LLLT (zimny laser) pomaga w wyleczeniu łysienia zwłaszcza typowego po chemioterapii.
- Naswietlenia wąskopasmowym światłem UVB powoduje obniżenie się cytokiny IL17A i wykazuje właściwości lecznicze w AA.
- Pobudzenie limfocytów Treg powoduje odrastanie włosów (tutaj zrobiono to za pomocą niskich dawek cytokiny IL-2)
- Kwas fumarowy może być skuteczny w leczeniu AA
- Osocze bogatopłytkowe to kolejna opcja lecznicza (skuteczna).
- Kwercetyna wykazuje działanie lecznicze w tym schorzeniu
- Łysienie plackowate może się cofnąć po przeleczeniu helicobacter pylorii.
- Witamina A pobudza komórki macierzyste włosa oraz reguluje cykl wzrostu włosów – warto ją suplementować w tej chorobie.
- Osoby te mają wyższe poziomy żelaza i ferrytyny we krwii.
- Przypadek japończyka który używał ketakonazol odrazu po prysznicu podczas którego mył głowę szamponem. Po 10miesiącach nastąpił konkretny odrost włosów w miejscu łysienia.
- Występuje podwyższona peroksydacja lipidów oraz obniżona aktywność enzymu antyoksydacyjnego SOD. Sugeruje się iż zastosowanie przeciwutleniaczy może pomóc.
- Ketokonazol to lek który może pomóc
- Dapson to jeden z silnych antybiotyków – jego stosowanie przez ok.10miesięcy daje bardzo dobre rezultaty w tej chorobie
- Sugeruje się, iż analogi prostagliandyny F2alfa mogą mieć zastosowanie w AA
- Allium cepa L., Artemisia abrotonon L., Allium sativum L., and Asphodelus ramosus L. to zioła które wg.Irańskiej medycyny ludowej pomagają w przypadku AA
- SOCS3 odpowiedzialne jest za za hamowanie sygnalizacji cytokin, hamuje dojzewanie limfocytów CD8+ i interferonu gamma w AA.
- Piwonia (ekstrakt) wykazuje bardzo dobre rezultaty w leczeniu AA.
- SMC(z ang.sinusoidal modulated currents) także mogą być skuteczną terapią.
- Z kolei inne bardzo dobre badanie na temat siarczanu cynku i jego zastosowaniu w AA pokazało, iż znaczące zwiększenie tego minerału w organizmie nic nie daje w AA.
- B1 w formie injekcyjnej(ciekawe czy też dobra biodostępna benfotiamina dała by radę) daje skuteczność wyleczenia na poziomie 80%.
- Elektroakupunktura wokół punktu ST36 Zusanli może powstrzymać degranulację komórek tucznych które przyczyniają się do AA.
- Obniżenie aktywności cytokiny IL-1alfa może być skuteczne w cofnięciu AA (jest ona odpowiedzialna za zahamowanie wzrostu włosów).
- Żel z czosnkiem nakładany na miejsce zmian skórnych jest dobrym wsparciem w leczeniu
- Krioterapia to bardzo dobra opcja lecznicza w AA (im szybciej zastosowana tym lepiej)
- Aminokwasy siarkowe i cynk – mogą pomóc
- Fantastyczną skuteczność wykazuje surowy sok z cebuli stosowany miejscowo przez okres minimum 2-3miesięcy.
- W AA występuje niedobór biotynidazy(enzym odpowiedzialny za niedobór biotyny) który może być skorygowany suplementacją biotyną. Ponadto zamiast stosować siarczan cynku poleca się zastosować asparginian.
- Peptyd thymopentin w dawce 50mg, podawany podskórnie, jest skuteczny w tej chorobie
- Inhibitory Janus kinazy (JAK) hamują interferon gamma jak i cytokinę IL-15 – mogą być zatem skuteczne w AA
- Osocze bogatopłytkowe – cena zaporowa ale bardzo efektywne w leczeniu AA
- Stephania cepharantha w Japoni od 40lat jest przypisywana jako lekarstwo na leczenie AA. Cefarantyna to alkaloid zawarty w w/w roślince, który odpowiedzialny jest za stymulacje odrastania włosów(nie tylko zreszta w AA).
- Glukozydy zawarte w piwoni oraz Glycyrrhizin(substancja zawarta w lukrecji gładkiej) stosowane przez minimum 6miesiący świetnie radzą sobie z AA
- U myszy,całkowite pozbycie się limfocytów CD8+ lub CD4+ skutkuje całkowitym odrostem włosów.
- U myszy odpornych na działanie interferonu gamma nie rozwija się AA
- Substancje zawarte w żeń szeniu hamują apoptozę (TGF-beta), hamują 5lafa reduktazę – enzym odpowiedzialny za wypadanie włosów typu androgenowego, aktywuje proliferację (ścieżkę WNT), Shh(ścieżka jeża odpowiedzialna między innymi za wzrost wzrost włosów), czynnik wzrostu VEGF, EGF i wiele innych ścieżek przyczyniających się do albo protekcji albo pobudzenia włosa. . Polecany jest żeńszeń koreański(czerwony)
- „Pozbycie się” limfocytów CD4+ u myszy także powoduje odrost włosów.
- Masaż mikroigiełkami (chodzi o takie kołowrotki z rączką do wałkowania skóry głowy) jako że pobudza wiele czynników wzrostu jest dobrym wsparciem w leczeniu AA
- Terapia swiatłem – lampa 308 nm przynosi świetne rezultaty i jest w stanie wyleczyć z AA
- Wg.medycyny ludowej olejki: rozmarynowy,lawendowy i szalwiowy mają właściwości powodujące odrastanie włosów. Przeprowadzono na ten temat badanie na ludziach – wmasowywano im owe olejki w głowę przez 2minuty a następnie zawiązywano ciepły ręcznik w owe miejsce po to aby olejki się lepiej wchłaniały. Skuteczność odnowy wzrostu włosów – ok.50%.
Dodatkowe informacje o łysieniu plackowatym (alopecia areata)
- Lęki są częstsze u osób z łysieniem plackowatym niż u osób zdrowych
- U osób z łysieniem plackowatym jest wyższy odsetek ludzi z cukrzycą
- Trombocytopenia może być powiązana z łysieniem plackowatym
- Często dermatoskopia może błędnie wskazywać na łysienie androgenowe,które w rzeczywistości jest łysieniem plackowatym
Bardzo rozbudowana praca na temat hormonów i neuropeptydów wpływających bezpośrednio lub pośrednio na żywotność czy wzrost włosów
Bardzo dobra praca na temat cytokin i hormonów w AA https://sci-hub.tw/10.1155/2010/928030
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”