Mebicar(adaptol) to przede wszystki nootropik/adaptogen jednak oficjalnie sklasyfikowany jest jako lek przeciwlekowy, który nie ma negatywnego wplywu na funkcje kognitywne (wrecz je polepsza) tak jak to robia za przeproszeniem syfiaste leki serwowane w Polsce. Naturalnie Mebicaru nie dostaniesz w PL – jest to kolejny swietny lek, produkowany za nasza wschodnia granica. Co ciekawego moze zaoferowac Adaptol dzieciom i doroslym z ASD/padaczkowcom i osobom z chorobami neurologicznymi?
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29265088 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29920498 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2868765 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3979535 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/598490 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6104993 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26036004 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25726788 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24107879 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24077549 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23720851 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22678674 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28374698 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2353428 |
⇧15 | https://en.wikipedia.org/wiki/Hyperkinesia |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23330198 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23227504 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23096041 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19738569 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22810739 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23808300 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7439369 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7196343 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7225554 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7292861 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7198056 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7128780 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6128252 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6825816 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6861987 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3770177 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3360102 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2253745 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1853372 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21183919 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22379877 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22027612 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25026806 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28300804 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27070467 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26977913 |
Egzema (atopowe zapalenie skóry, AZS, wyprysk atopowy, egzema kontaktowa) to choroba skórna, która może pojawić się w każdym wieku w odpowiedzi na wiele czynników (przeważnie jak w każdej chorobie, jest to kilka czynników na raz lub zbiegających się w krótkim odcinku czasowym). Chorobie tej towarzyszy wiele innych problemów zdrowotnych o których nikt nie mówi a Ci, którzy gdzieś tam o nich przeczytają – nie zdają sobie z nich sprawy. Mowa tu o zaburzonej mikrobiocie jelit, problemie ze sluzówką żołądka, potencjalnymi w przyszłości problemami z układem krwionośnym, zaburzeniami hormonalnymi i wieloma innymi. Jest to zdecydowanie choroba złożona , w której nie wystarczy podanie leku przeciwhistaminowego czy też leku steroidowego (te to wogóle odradzam ze względu na poważne skutki uboczne). Jeśli chcesz dowiedzieć się praktycznie wszystkiego co mają na temat egzemy do powiedzenia naukowcy, lekarze, biolodzy i biochemicy to przejdź poniżej tego tekstu – życze miłego czytania (uwaga – tekst wg.mnie do czytania na 2-3 raty).
Palenie papierosów a egzema
Alkohol a egzema
Egzema wywołana przez szczepionki
Elementy diety w egzemie – olej z wiesioła
Elementy diety w egzemie – omega 3
d3 a egzema
Melatonina a egzema
Świetny przegląd roślin wykazujących działanie lecznicze w egzemie (Journal of Ethnopharmacology) http://moscow.sci-hub.tw/2541/2f8bac691f16b5290efaed7f77f18240/bhat2014.pdf
Wspaniała praca na temat TCM,olejów i stosowania akupunktury w egzemie i stanach zapalnych skóry http://twin.sci-hub.tw/5770/1758d2dd920f261417cf132dbd74d900/vieira2016.pdf
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21753762 |
---|---|
⇧2 | twin.sci-hub.tw/7058/8b64f64838741e5211aa54eaa7bb5aa3/chan2018.pdf |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22192168 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27398204 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22968740 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23929855 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16670158 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16333313 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23171465 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28289675 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15248847 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15990792 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22122790 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29906525 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28583370 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22389321 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24023564 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25899120 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25958181 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27351598 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28145790 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24412909 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24946165 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28504363 |
⇧25 | twin.sci-hub.tw/6372/74f50f45df54d8fadb1e836b4275e117/silverberg2017.pdf |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28839348 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24372156 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3876984 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25177853 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21801246 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14679485 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15693907 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21261663 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27251401 |
⇧35 | sci-hub.tw/10.1097/ACI.0000000000000310 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22229441 IL-17 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28852849 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29314201 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21255981 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29204384 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21539615 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17030248 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29366565 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17597813 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22803572 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28154998/ |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28154998/ |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18427822 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30058404 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25288061 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25288060 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20585597 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14643284 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14849262 |
⇧55 | cyber.sci-hub.tw/MTAuMTExMS9qLjE2MDAtMDUzNi4yMDEwLjAxODIzLng=/goossens2011.pdf |
⇧56 | cyber.sci-hub.tw/MTAuMTExMS9qLjE2MDAtMDUzNi4yMDEwLjAxODIzLng=/goossens2011.pdf |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20444146 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25267545 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14961916 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25756253 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23417935 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19237096 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26666904 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29932732 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29974559 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29398652 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30223204 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27562258/ |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26292660 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1362835 |
⇧71, ⇧332 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24885234 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27224053 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24885094 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1809530 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28449362 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28288453 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12572706 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1828222 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27748877 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27688820 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23705196 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28141789 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23055595 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24588367 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23994853 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22762130 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22486567 |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28090651 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8187510 |
⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6221862 |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12916744 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26955125 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15311647 |
⇧94, ⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6236173 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6507226 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/146027 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27294651 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26448644 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24912441 |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26285050 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23749801 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1834430 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23844864 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16533224 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18808715 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9250600 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10096818 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29512044 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26774509 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26604810 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24340268 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23782060 |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29105784 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4957860/ |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28550984 |
⇧117 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30266197 |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30176068 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5513377/ |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27405892 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23773138 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23754349 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22283110 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22830039 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22027232 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16490849 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21601310 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8113455 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26458667 |
⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26579873 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15725287 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29860041 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29923205 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28736450 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28597181 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24944497 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29718343 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27571340 |
⇧139 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28853977 |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28722122 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29860051 |
⇧142 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29730889 |
⇧143 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16476350 |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16403101 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16865384 |
⇧146 | zero.sci-hub.tw/901/80357b72d712c5a0de9da02f8cae9628/church1974.pdf |
⇧147 | zero.sci-hub.tw/985/91ca6fe58f22acef50cf11208af650b7/heidenheim1995.pdf |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6851522 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7389324 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16109818 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1200653/ |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16230917 |
⇧153 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9619670 |
⇧154 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21605100 |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28761298 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26554933 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9506223 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22153774 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27442669 |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25640221 |
⇧161 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25780821 |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/455960 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27086897 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9088660 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29518241 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2957858 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27490301 |
⇧168 | zero.sci-hub.tw/985/9fa572af4fe0a823f67cc610c6247950/roeleveld1975.pdf |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9924451 |
⇧170 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21501393 |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9763928 |
⇧172 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21699516 |
⇧173 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21564066 |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5514600/ |
⇧175 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11721498 |
⇧176 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29211547 |
⇧177 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15946244 |
⇧178 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15471731 |
⇧179 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29395171 |
⇧180 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30197737 |
⇧181 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30152555 |
⇧182 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29908909 |
⇧183 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29691869 |
⇧184 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27476888 |
⇧185 | twin.sci-hub.tw/7040/ee8b06ee4bb7eeafdf033ddad92e238d/thomas2018.pdf |
⇧186 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25845975 |
⇧187 | twin.sci-hub.tw/6903/d830f64df326443285430cd1d01a81dd/sutherland2018.pdf |
⇧188 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1944133/?page=3 |
⇧189 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15146878 |
⇧190 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6260689 |
⇧191 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27152606 |
⇧192 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24718577 |
⇧193 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27588324 |
⇧194 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11918602 |
⇧195 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9515212 |
⇧196 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24661317 |
⇧197 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23443828 |
⇧198 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8767662 |
⇧199 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6112605 |
⇧200 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6532987 |
⇧201 | dacemirror.sci-hub.tw/journal-article/8ed45d896a0515688ebb01d4fe081dce/mann1982.pdf |
⇧202 | dacemirror.sci-hub.tw/journal-article/71ea42b04a11b96ba594ddda51cfc486/cohen1951.pdf |
⇧203 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25000237 |
⇧204 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2944308 |
⇧205 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9433938 |
⇧206 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21625021 |
⇧207 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24486970 |
⇧208 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29929322 |
⇧209 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27709631 |
⇧210 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26140658 |
⇧211 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23711459 |
⇧212 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25405274 |
⇧213 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1235074 |
⇧214 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27062380 |
⇧215 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1292432 |
⇧216 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27464961 |
⇧217 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21611681 |
⇧218 | cyber.sci-hub.tw/MTAuMTExMS9qLjE2MDAtMDUzNi4xOTk4LnRiMDU2NDQueA==/vogt1998.pdf |
⇧219 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26707796 |
⇧220 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3816191 |
⇧221 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16080092 |
⇧222 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22291103 |
⇧223 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14755066 |
⇧224 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17012907 |
⇧225 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29762205 |
⇧226 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20864149 |
⇧227 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6158233 |
⇧228 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25312705 |
⇧229 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15777988 |
⇧230 | twin.sci-hub.tw/6587/07047a579de7165c2f126283287e136c/dennin2017.pdf |
⇧231 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29098912 |
⇧232 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11531797 |
⇧233 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1478727 |
⇧234 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25902485 |
⇧235 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29781315 |
⇧236 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24823400 |
⇧237 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25640116 |
⇧238 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12840675 |
⇧239 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12408183 |
⇧240 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2809457 |
⇧241 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16299867 |
⇧242 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6197838 |
⇧243 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28521318 |
⇧244 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7090319 |
⇧245 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23723481 |
⇧246 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24950846 |
⇧247, ⇧291 | cyber.sci-hub.tw/MTAuMTAxNi9zMDE0MC02NzM2KDY1KTkyMDI0LTY=/friedman1965.pdf |
⇧248 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15245364 |
⇧249 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3791630 |
⇧250 | pl.wikipedia.org/wiki/Katelicydyny |
⇧251 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21518024 |
⇧252 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22909163 |
⇧253 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28874315 |
⇧254 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28781718 |
⇧255 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7105395 |
⇧256 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1318129 |
⇧257 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8386433 |
⇧258 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24003269 |
⇧259 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30065580/ |
⇧260 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9014601 |
⇧261 | cyber.sci-hub.tw/MTAuMTAxNi9zMDE0MC02NzM2KDgyKTkyNzg0LTI=/wright1982.pdf |
⇧262 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3048952 |
⇧263 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24239848 |
⇧264 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19666630 |
⇧265 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3961846/ |
⇧266 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27590571 |
⇧267 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29489823 |
⇧268 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28754005 |
⇧269 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16867056 |
⇧270 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18818269 |
⇧271 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18241260 |
⇧272 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22805468 |
⇧273 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26970335 |
⇧274 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12878339 |
⇧275 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7295559 |
⇧276 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6498092 |
⇧277 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16960696 |
⇧278 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/718188 |
⇧279 | cyber.sci-hub.tw/MTAuMTExMS9qLjEzNjUtMjEzMy4xOTY3LnRiMTE1MTgueA==/shuster1967.pdf |
⇧280 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29950123 |
⇧281 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1764360 |
⇧282 | twin.sci-hub.tw/6359/8078dc6221fc08e1229c2574a5089a44/vaughn2017.pdf |
⇧283 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19368512 |
⇧284 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27517618 |
⇧285 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28887720 |
⇧286 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23132159 |
⇧287 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27145360 |
⇧288 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26487907 |
⇧289 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22266772 |
⇧290 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25282565 |
⇧292 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28179126 |
⇧293 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27401310 |
⇧294 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25056226 |
⇧295 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16601353 |
⇧296 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17208601 |
⇧297 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17900682 |
⇧298 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26565082 |
⇧299 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22230409 |
⇧300 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28866384 |
⇧301 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23517039 |
⇧302 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12876412 |
⇧303 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27590263 |
⇧304 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29910629 |
⇧305 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22702506 |
⇧306 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12406028 |
⇧307 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26136864 |
⇧308 | Seite S, Oresajo C. Using a specific emollient to manage skin microbiome dysbiosis. J Am Acad Dermatol. 2016;74(5):AB89. Supplement 1 |
⇧309 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28138262/ |
⇧310 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19840300/ |
⇧311 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25146491 |
⇧312 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23083673 |
⇧313 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20408346 |
⇧314 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21386995 |
⇧315 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22831283 |
⇧316 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6428445 |
⇧317 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23957340 |
⇧318 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24330256 |
⇧319 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28500766 |
⇧320 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12924238 |
⇧321 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2455415 |
⇧322 | sci-hub.tw/10.3109/09546634.2010.514893 |
⇧323 | dacemirror.sci-hub.tw/journal-article/b26a35af9ca9876df6f0eba4745375de/sheehan1992.pdf |
⇧324 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30031280 |
⇧325 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28695767 |
⇧326 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29433390 |
⇧327 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29344319 |
⇧328 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29320591 |
⇧329 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30219454 |
⇧330 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28290212 |
⇧331 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28465707 |
⇧333 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24952311 |
⇧334 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16054790 |
⇧335 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22737422 |
⇧336 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23055636 |
⇧337 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22949410 |
⇧338 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25780667 |
⇧339 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23850712 |
⇧340 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26664023 |
⇧341 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25780635 |
⇧342, ⇧397 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23107822 |
⇧343 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28403910 |
⇧344 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28197211 |
⇧345 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26366755 |
⇧346 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1823995 |
⇧347 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1970371 |
⇧348 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29932162 |
⇧349 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24949441 |
⇧350 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21598425 |
⇧351 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27633311 |
⇧352 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26655409 |
⇧353 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20554008 |
⇧354 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3518308 |
⇧355 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20821830 |
⇧356 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14669258 |
⇧357 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14522625 |
⇧358 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18956776 |
⇧359 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24146475 |
⇧360 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27276766 |
⇧361 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23684722 |
⇧362 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30268023 |
⇧363 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30274140 |
⇧364 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30274192 |
⇧365 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28584573 |
⇧366 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28606808 |
⇧367 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28610718 |
⇧368 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28942133 |
⇧369 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28829355 |
⇧370 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29950055 |
⇧371 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29940600 |
⇧372 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16252733 |
⇧373 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18071264 |
⇧374 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17125946 |
⇧375 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20015439 |
⇧376 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19538168 |
⇧377 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18830148 |
⇧378 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29243333 |
⇧379 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26976763 |
⇧380 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26969405 |
⇧381 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25859298 |
⇧382 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25859296 |
⇧383 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25829768 |
⇧384 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25726172 |
⇧385 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25629436 |
⇧386 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25576898 |
⇧387 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25449455 |
⇧388 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25446596 |
⇧389 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25349049 |
⇧390 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22108486 |
⇧391 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21694984 |
⇧392 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23717095 |
⇧393 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27957318 |
⇧394 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23545454 |
⇧395 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27641607 |
⇧396 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21184819 |
⇧398 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/170870 |
⇧399 | moscow.sci-hub.tw/4035/5061910261f864cfd25be2e22ef85c45/chang1975.pdf |
⇧400 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24216163 |
⇧401 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22918214 |
⇧402 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27647952 |
⇧403 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27571702 |
⇧404, ⇧431 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30156327 |
⇧405 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25182043 |
⇧406 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25069160 |
⇧407 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24734066 |
⇧408 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23228914 |
⇧409 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23198836 |
⇧410 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21821956 |
⇧411 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26387740 |
⇧412 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27213821 |
⇧413 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10748958 |
⇧414 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6260008 |
⇧415 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2542778/?page=1 |
⇧416, ⇧417 | twin.sci-hub.tw/6530/2ab90ab1f0389cb447a7baeac32414fd/gu2016.pdf |
⇧418 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25419153 |
⇧419 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29181960 |
⇧420 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29853744 |
⇧421 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2890272 |
⇧422 | moscow.sci-hub.tw/1472/94c2ebe17aa1d0eb49dc7f1420d4dc69/engel1967.pdf |
⇧423 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25026806 |
⇧424 | twin.sci-hub.tw/5770/1758d2dd920f261417cf132dbd74d900/vieira2016.pdf |
⇧425 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22654688 |
⇧426 | dacemirror.sci-hub.tw/journal-article/4b0c428a971a2c3950f7b34a927e7e51/10.1159@000136034.pdf |
⇧427 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28697218 |
⇧428 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27417017 |
⇧429 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21443446 |
⇧430 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15182917 |
⇧432 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26087234 |
⇧433 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16015263 |
⇧434 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25593404 |
⇧435 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16707816 |
⇧436 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17663106 |
⇧437 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29124708 |
⇧438 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25869743 |
⇧439 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19453814 |
⇧440 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3919754 |
⇧441 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23725559 |
⇧442 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1099032 |
⇧443 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11952659 |
⇧444 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1673687 |
⇧445 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2276913 |
⇧446 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12325458 |
⇧447 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28290219 |
⇧448 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30132547 |
⇧449 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24925733 |
⇧450 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4043476 |
⇧451 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6441675 |
⇧452 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27746639 |
⇧453 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26466833 |
⇧454 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8014047 |
⇧455 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22363158 |
⇧456 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17987197 |
⇧457 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17890932 |
⇧458 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25584915 |
⇧459 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25008449 |
⇧460 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26441150 |
⇧461 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC529420/ |
⇧462 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28931299 |
Akademia Klinghardta poprowadzila sympozjum o nazwie 'Test odpowiedzi autonomicznej – poziom 3′ (ART) pod koniec 2018roku. Skrót z tego wydarzenia standardowo przytoczyl Scott z betterhealthguy skad pochodza te notatki. Dla kazdego cos ciekawego (wg.mnie).
Dr. Klinghardt
– Kiedy stolec unosi sie na wole moze oznaczac to problemy z trawieniem tluszczy i ich absorbcji. Kiedy ma kolor jasny, moze to oznaczac problemy z woreczkiem zolciowym, mozna wspomoc sie ursodiolem lub innym specyfikiem
– Jesli cos wyglada na problem psychologiczny, szukaj problemów fizycznych. Jesli cos wyglada na problem fizyczny, szukaj problemów psychologicznych.
– Jednym z zadan urzadzenia ART jest znalezienie rzeczy które create destructive interference or cancel out the wave of the stressor due to a 180 degree phase shift; antidote for a stressor.
– Neurony w ludzkim mozgu emituja 60 milionów wiecej zdjec niz neurony w mozgu szczura
– Ludzki mozg to jedyny mozg u ssaka ktory ma swoj mikrobiom – alfa-proteobakterie. Kiedy nie ma tych mikroorganizmow, ryzyko raka jest zwiekszone
– Chemia jest wolna, swiatlo jest szybkie
– 2/3 suplementów dla ludzi moze blokowac emisje swiatla (kiedy sa przebadane przez urzadzenie ART)
– Patrząc na ekrany komputera, idealnym rozwiązaniem jest znalezienie takiego, który polaryzuje światło w pionie, w poziomie lub w układzie kołowym, ale większość z nich jest ustawiona pod kątem 45, co dezorientuje mózg
– Preferuje bardziej dzika roze niz witamine C – dobry produkt zawierajacy dzika roze bedzie mial wiecej emisji swiatla niz wyizolowana witamina C. Preferuje produkty niskie biochemiczne i o wysokiej jakosci swiatla
– Chlorella moze usuwac metale ciezkie z moczu i przetransferowywac je do kalu; wyciaga toksyny przed tym jak uszkadzaja nerki (
– Chlorella jest tez dobra opcja dostarczenia bialka dla wegetarian
– Chlorella is a great protein option for vegetarians.
– Preferuje zeolit przez okres 6 tygodni lub mniej
– Chlorella sciaga/wydala rzeczy antyzyciowe a prozyciowe pozostawia
– Chlorella moze byc uzywana 30min po substancjach ktore maja wplyw na mikroby – bedzie wtedy pewnego rodzaju zmiotka/mopem
– Mineraly sa esencja zycia
Exclusion Zone water from Dr. Gerald Pollack is like a membrane in a fish tank and around the membrane is just water.
– Wiecej swiatla w wodzie prowadzi do wiecej wody EZ co prowadzi do mniejszej ilosci toksyn w organizmie
– Mozesz przeprowadzic detoks organizmu swiatlem poprzez zwiekszenie wody EZ (EZ water)
– Aspiryna to substancja która zwieksza wode EZ
– Wegiel aktywny to najgorszy sciagacz toksyn gdyz stosowany przez dluzszy czas sciaga takze witaminy A,D,E i K
– Zeolity sa blizsze do wegla niz do chlorelli; sciagaja mykotoksyny lepiej niz cholestyramina. Nie maja wplywu na kwasy tluszczowe tak jak ma na nie wplyw wegiel aktywny
– Zeolit to substancja z aluminium (np.produkt BioPure ZeoBind który ma 6x wiecej krzemu niz aluminium i jest 'glodny’ aby przyciagnac do siebie wiecej aluminium) – moze byc dobry w przypadku metali radioaktywnych i wiekszosci toksycznych metali.
– Bardziej inteligentne sciagacze toksyn to chlorella i Ecklonia cava
– Najczestszymi przyczynami prowadzacymi do blokady regulacji w jego ukladzie testowania sa aluminium, rtec, glifosat, borelioza, koinfekcje, plesn i retrowirusy
– Syntetyczne leki przez wiekszosc czasu powoduja u ludzi stres
– Retrowirusy to prawdziwy powód kawitacji dziaslowej/zebowej; zastosuj leczenie na retrowirusy przed leczeniem zebow w celu optymalizacji leczenia i pózniejszych wyników
– Autonomiczny uklad nerwowy napedza stan zapalny; dominacja ukladu wspólczulnegoto powód stanu zapalnego
– Aktywacja retrowirusów moze zostac pokonana selenem, panthetine(pochodzna witaminy b5), kielkami brokól, chinese skullcap, czystkiem i innymi interwencjami
– Kielki brokul moga byc pomocne w przypadku raka piersi
– Naszyjniki (i inne ozdoby) na szyi blokowac wchlanianie lekow w miejscach gdzie tego najbardziej potrzebujemy – np. w mózgu
– Aluminium to czynnik wzrostu dla boreliozy i bartonelli
– Estrogen dziala protekcyjnie przeciwko pasozytom; dominacja estrogenowa moze byc systemem obronnym organizmu do obrony przed pasozytami
– Rzeczy z do których pacjent ma problemy sie dostosowac moga byc najwazniejsze – postaraj sie zbudowac leczenie uwzgledniajac te wlasnie elementy
– Pole elektromagnetyczne powoduje bezplodnosc – uzywanie 2.4Ghz, 4,8Ghz lub 5G dziala destrukcyjnie
– Swiat nie jest przeludniony, jesli kazda osoba na swiecie miala by 1 metr kwadratowy, zajelibysmy powierzchnie wielkosci miasta Tallahassee
– Stephanie Seneff zasugerowala ze polowa z nas umrze na Alzheimera spowodowanego aluminium lub glifosatem
– Christoper Exley odkryl, ze mozgi dzieci z autyzmem zawieraja astronomicznie wysokie poziomy aluminium w porównaniu do dzieci zdrowych
– Poprzez szczepionki zostalismy wyeksponowani na wystarczajaca ilosc aluminium (przez pierwsze 12miesiecy naszego zycia) ktore zabilyby slonia jesli zostalyby podane w jednej dawce
– Stany Zjednoczone upadly pod wzgledem zdrowia i inteligencji
– Aluminium, tytan, bar i inne substancje w powietrzu filtruja wazne czesci slonecznego spektrum
– Plastikowe mikrokulki pokrywaja wode ziemi i maja wplyw na algi i inne zycie roslinne
– Plastikowe butelki do recyklingu czesto konczaswoj zywot w oceanach
– Uzycie jonowych kapieli stóp pokazalo wzrost o 350x wydalania aluminium w moczu w jednym z badan po 12godzinach, inne badanie wykazalo 900x wieksze wydalanie alu z moczem.
– Detoks z aluminium moze uwzgledniac kolendre (pod nadzorem lekarza i bez amalgamatów), dziki czosnej, Sophia AL-detox, Kiscience Polmolo, Chlorella, zeolit, alimina 30c
– Jego ulubionym 'sciagaczem’ toksn jest Ecklonia cava – moze zachodzic potrzeba uzywania 4-6 kapsulek 3x dziennie
– Zeolit generalnie stosuje sie 6 tygodni on i 6 tygodni przerwy – jest to silny sciagacz aluminium z organizmu
– Bez kapieli stóp nasza zdolnosc do detoksu z aluminium jest ograniczona
– Wszystkie mineraly maja namiastke zlych metali i maja potencjal, aby spowodowac ze bedziesz toksyczny. Rosól na kosciach jest bogaty w mineraly
– Rtec to czesto prawdziwy powod problemów z zebami w tym i kieszonki dziaslowe; to samo retrowirusy
– Okres póltrwania rteci to 32 lata
– Autyzm to problem z mechanizmami detoksu; aluminium, glifosatu, boreliozy, retrowirusów
– Wsparcie detoksu z rteci mozna sobie zapewnic stosujac kolendre (pod nadzorem lekarza i bez amalgamatów), czosnek (lub Kiscience renolo), sciagacze rteci, chlorella, Ecklonia cava, zeolit, moczenie stóp, BioPure CurcuSyn, kielki brokól, lewatywy, sauna, DMPS, witamina C, ALA, glutation
– Ecklonia Cava to jego ulubiony sciagacz metali pomimo ze jest drozszy niz chlorella
– Zaparcia po chlorelli moga byc zwiazane z mobilizacja metali ciezkich; Ecklonia cava nie powoduje zaparc
– Kapiele stóp sa dobre na rtec, olów i aluminium
– Kurkumina jest dobra do detoksu mikrobiomu jelitowego, pozwala wykonywac mikrobiomowi jego pozyteczna prace
– Witamina C jest produkowana przez flore jelitowa z cukru; flora jelitowa potrzebuje troche weglowodanów
– Idealne pH sliny to 6.7, moczu 6.2 ; zaprzestan detoksyfikacji i popracuj nad usprawnieniem nerek
– Glównymi medykamentami wspierajacymi nerki to woda i chlorella
– DMPS przesuwa metale w 100% przez nerki, DMSA w 40% przez nerki i 60% przez jelita, ALA i glutation w 100% przez nerki
– Glifosat rozwala nasz mikrobiom i mikroby glebowe
– Aluminium i glifosat maja wplyw na przysadke mozgowa
– Zaburzona dostawa siarki do mozgu powoduje uszkodzenia przysadki i mozgu przez aluminium i glifosat (wg.pracy Stephanie Seneff)
– Prostym markerem toksycznosci glifosatu jest podniesiony poziom LDL
– Panstwa gdzie nie stosuje sie glifosatu nie maja dzieci autystycznych
– Glifosat to pochodna aminokwasu glicyny
– Detoks z glifosatu mozna przeprowadzic biorac kwas humusowy taki jak BioPure Matrix Minerals (moze byc brany przed jedzeniem w celu obnizenia ekspozycji na glifosat), dzika roza, witamina E, glicyna, cynk, selen, terapia auto-urynowa, glifosat 12C (homeopatia), Ecklonia cava, sauna, ssanie oleju i detoks laserowy
– Glifosat sam w sobie jest rozpuszczalny w wodzie wiec ssanie oleju nie dziala na niego bezposrednio, mimo to pomaga w detoksie z innych toksycznych substancji
– Przy tworzeniu protokolu leczniczego najpierw nalezy zaczac sie detoksem a nastepnie protokolem na mikroby.
– Powodzenia w leczeniu boreliozy bez pozbycia sie aluminium które jest czynnikiem wzrostowym tej infekcji
– Metalem kluczowym jest aluminimum – nie rtec czy olów
– Kadm jest narastajacym problemem. Najczestsza rzecza zatykajaca nerki jest kadm. Oralne EDTA wapniowe moze byc tutaj pomocne
– EDTA sodowe moze byc dobre na zaparcia jako ze jest slabo absorbowane (ok.5%); leczy przyczyne zaparc, rozbija biofilm co powoduje ze pasozyt i clostrida sa bezbronne
– Nie wspiera leczenia dozylnymi wlewami EDTA w celu chelatacji gdyz jest to bardzo drogie leczenie
– BioSil to bardzo silny detoksykator – pomaga w detoksie z aluminium
– Proszek z dzikiej rozy i Matrix Minerals moze byc dobra kombinacja na detoks z glifosatu
– Prawo biologi – kiedy toksyny sa obecne to patogeny rosna
– 2 osoby na 100 które odbeda dlugi lot nie beda mialy mykoplazmy
– Antybiotyki moga doprowadzic do formy przetrwalnikowej boreliozy i do chorób autoimmunologicznych lata po leczeniu
– 2/3 z antybiotyków uzywanych w boreliozie to porazka lecznicza
– Do 80% moskitow w USA przenosi borelioze
– Ciezko jest znalezc kogos bez kretków i koinfekcji
– Kleszcze, pajaki, muszki i inne insekty przenosza retrowirusy i moga nam przekazywac male ilosci za kazdym razem gdy ugryza
– Retrowirusy replikuja sie powoli w nas; najbardziej chroniczne choroby to retrowirusy plus bakterie w nas
– Retrowirusy moga byc czescia naszego dna, od ugryzienia insekta, poprzez szczepienia az po kontakt z innymi ludzmi
– Na leczenie retrowirosowego stresu poleca:
– Herbatke z czystka – 6-8 filizanek dziennie ze stevia i z nalewka z czystka
– BioPure niedlugo wprowadzi produkt z 10 ziól który klinicznie wypadl lepiej od lekow antywirusowych na recepte
– Kielki z brokól sa pomocne na aktywowane retrowirusy – rowniez pomocne w pewnych typach raka i w autyzmie
– Treonian magnezu, pochodne witaminy b5, selen, marihuana moga byc pomocne przy retrowirusach
– CBD to slabsza wersja konopi
– Nie ma siarki w sulforafanie
– Starsi mezczyzni powinni stosowac kielki brokól w celu zapobiegania nowotworom prostaty – sa one takze pomocne w przypadku raka piersi u kobiet
– Kwas Hiauloronowy to ulubiona pozywka bartonelli
– kwas hiauloronowy, BioPure cocktail i oliwa z oliwek moga byc uzywane w celu leczenia boreliozy i koinfekcji
– Koktail na borelioze moze byc ulepszony poprzez dodanie wiecej fosfatydylocholiny
– Nagietek lekarski(Calendula) to fantastyczne ziolo na leczenie bartonelli
– Im wiecej spozywasz oliwy z oliwek tym mniej problemów bedziesz mial z mykoplazma
– Artemisia annua moze byc pomocna na babeszje
– Artemisie i Artemisinine najlepiej uzywac 3 tygodnie on i 1 tydzien off. W innym przypadku organizm broni sie przed nimi i nie dzialaja.
– Kiedy juz ktos sie zaleczy, spozywanie koktailu raz w tygodniu na podtrzymanie stanu zdrowia to madre posuniecie
– Propolis i Calendula moga byc pomocne na bartonelle
– Alinia moze byc pomocna w przypadku zaadresowania przetrwalnikowych form boreliozy
– Nie uzywa juz antybiotykow na ugryzienia kleszcza – preferuje czosnek i koktail BioPure w wysokich dawkach
– Najlepszym czasem na zabijanie jest poranek, najlepszym czasem na detoks jest wieczór
– Jego koktail liposomalny ma okres póltrwania 16-20godzin
– Najczesciej spotykanym zablokowaniem przenikania medykamentów do mózgu sa zeby – 60-70% przypadków
– Komórki rakowe sa bardziej jak pasozyty niz bakterie czy plesn
– Dozylne podanie NADH moze byc pomocne u ludzi z Parkinsonem
– Retrowirusy to czesty problem w kieszonkach dziaslowych
– Bartonella odgrywa wazna role w kieszonkach dziaslowych
– Dolne ósemki zebowe sa bardziej problematyczne niz górne
– Ekstrakcja ósemek moze spowodowac bole szyi i odcinka ledzwiowego jak i równiez w pozniejszym terminie – arytmie kardiologiczne
– Ból kolana to czesto problem z migdalkami
– Mgla umyslowa to przewaznie zeby madrosci – prawie zawsze sa one problemem
– Protokol na retrowirusy niewiarygodnie polepsza sytuacje dentystyczna
– Prawidlowym pojeciem zabiegu leczenia kieszonek dziaslowych jest lyzeczkowanie
– Thioethers to biotoksyny i sa produkowane z kieszonek zebowych
– test Rantes moze wkryc wysoki stan zapalny znajdowany w kazdej kieszonce dziaslowej
– Rantes(CCL5) to polprodukt retrowirusów
– Pruchnica ósemek moze powodowac bole kregoslupa w odcinkach szyjnym lub ledzwiowym oraz w rdzeniu kregowym
– Problemy z zebami madrosci moga powodowac przesiakliwe jelito, alergie pokarmowe, alergie na gluten.
– Dr.Volz byl jedna z osób która stworzyla implanty tlenek cyrkonu – na nie czlowiek nie jest alergiczny
– Aby nie uszkodzic nerwów w przypadku procedur dentystycznych trzeba uzyc narzedzi które nie sa zaaprobowane przez FDA
– Przed leczeniem zebów warto przygotowac protokól retrowirusowy, potrzeba wysokich dawek witaminy d3 w celu leczenia kosci oraz potrzeba obnizyc poziom cholesterolu LDL (który moze podwyzszac borelioza). Kiedy stosujesz protokol retrowirusowy, poziom LDL moze pójsc w gore ale pózniej spadnie. Pantethine(pochodna b5) obniza LDL.
– Dla osób z neuralgia nerwu trójdzielnego, terapia neuronalna to najlepsza opcja
– Komplikacje po procedurach dentystyczych sa zniwelowane po zastosowaniu protokolu na retrowirusy przed leczeniem dentystycznych
– Utrata pionowego wymiaru w zebach moze prowadzic do utraty acetylocholiny w mózgu
– Kiedy usta robia sie cienkie, lepiej jest zwiekszyc pionowy wymiar zebow niz uzyc wypelniaczy
– Podniesienie glowy lezac na lozku o 7 cali polepsza przeplyw toksyn/plynów – polepsza bezdech senny, chrapanie i detoks
– Wirus ospy moze prowadzic powaznych bóli dentystycznych – ekstrakcja zeba moze nie pomoc gdyz wirus ten moze przeniesc sie na kolejny zab
– Przemieszczajaca sie rtec moze prowadzic do kieszonek dziaslowych (Kawitacja/kieszonka dziaslowa (PD: to tluszczowa martwicza zmiana w kosci. Przyczyny powstania kawitacji to miedzy innymi: nieprawidlowe gojenie po ekstrakcjach oraz obecnosc patogennych mikroorganizmów i cial obcych w zebach i w kosciach szczek.)).
– Amalgamowe tatuaze na dziaslach przewaznie oznaczaja rtec w kosci szczeki co moze przyczynic sie do wiekszego ryzyka nowotworów
– Mozna uzyc wtedy chlorelli do bawelnianych
– Chlorella pyrenoidosa jest lepszym sciagaczem toksyn jednak to vulgaris jest lepiej tolerowana przez niektóre osoby
– Autoimmunologia jest wtedy, kiedy organizm nie jest w stanie wyciszyc retrowirusów
– Nowotwory sa czesto zwiazane z retrowirusoami
– Autyzm to aktywacja retrowirusów
– Nrf2 to gen który jest pobudzany przez sulforafan – ma potencjalne dzialanie przeciwzapalne
– W jednym badaniu czystek dzialal w 96% przypadków osób z hiv po tym, jak leki syntetyczne nie daly rady
– Czystek dziala dobrze na przeziebienia, plesn i grzyby
– Sophia Flow moze wspomoc organizm przeciwko aktywacji retrowirusów – ilosc wielkosci PEA, masaz po obu stronach przez 3-5minut – moze byc pomocny w autyzmie
– Dzurawiec jest czesto lepszy na HIV niz inne leki
– Ksiezna Diana studiowala wlasciwosci dziurawca i selenu w celu pomocy w epidemi AIDS w Afryce
– Gorzki melon i tarczyca bajkalska sa silnymi skladnikami w KiScience RetroV
– Pantethine(pochodna b5) wspiera acetylacje, jest dobra na malarie mózgowa i babeszje
– Lubi uzywac Mirica z Holandi które laczy z PEA i luteolina
– CBD dobrze dziala z PEA – pelne spektrum konopii jest nawet lepsze
– MCAS (syndrom aktywacji komórek tucznych) moze byc kontrolowany konpiami lub PEA/luteolina
– Kiedy uzywasz selenu, musi to byc selen organiczny taki jak selenometionina w celu unikniecia potencjalnej toksycznosci przy dawce 800mcg/dziennie
– Syntetyki przeciwwirusowe moga prowadzic do powaznych skutków ubocznych u niektórych osób. Protokól ewaluowal – sa to obecnie kielki brokól, tarczyca bajkalska, RetroV i herbata z czystka dla wiekszosci ludzi
– Kielki brokól to najwazniejsza rzecz – dziala na glifosat, pestycydy, na materialy niepalne takze.
– Zamiast uzywac multiwitaminy poleca chlorelle
– Protokól na retrowirusy jest niezbedny dla kazdego
– Zmniejszenie ilosci spozywanych suplementów to nie luksus aq cos niezbednego do odniesienia sukcesu u kazdego pacjenta
– W celu przedluzenia dlugosci zycia mózgu – rdestowiec japonski (nalewka), nalewka z rozmarynu, astaksantyna (2-3 kapsulki dziennie), BioPure CurcuSyn do kazdego posilku
– Mleko wielbladzie – dobre nawet jesli nie jest surowe – posiada w sobie laktoze i pewna forme kazeiny mimo tego jest generalnie dobrze tolerowane
– Propolis, rozmaryn, KiScience RayWave (nalewka) moga byc pomocne w celu wsparcia organizmu przed polem elektromagnetycznym. Propolis ma rowniez dzialanie przeciwwirusowe i przeciwnowotworowe
– Aby poczuc sie lepiej nalezy uporzadkowac problemy z metalami ciezkimi, pasozytami, retrowirusami, problemami dentystycznymi, glifosatem i innymi stresorami
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”