Miesięczne archiwum: lipiec 2019

Oman wielki (Elecampane, inula helenium L.) – astma, alergie, nowotwory i wsparcie wątroby

Opublikowano 31 lipca, 2019

Oman wielki (Elecampane, inula helenium L.) to zioło wielkie. Korzeń Omanu używałem (między innymi) podczas swoich perypetii z boreliozą i koinfekcjami, licznymi perturbacjami jelitowo-żołądkowymi i walkami z patogenami – zawsze się sprawdzał i mi pomagał – należy do mojej osobistej top10 ziół które cenie za wyraźne i szybko zauważalne działanie. Co takiego ciekawego wyróżnia oman wielki spośród innych ziół?jak wiele ich znasz, które mogą pomóc w białaczce czy też nieuleczalnym raku trzustki?a jednocześnie świetnie radzą sobie w astmie,alergiach czy też w niektórych przypadkach refluksu (Oman bogaty jest w blokery komórek tucznych takie jak kwercytyna czy luteolina i takowe działanie potwierdza nawet medycyna ludowa). Patogeny?u mnie rewelacyjnie sprawdził się w kandydodzie i na chwile obecna bardzo dobrze wspomaga mi poprawę funkcjonowania wątroby co widze po sobie jak i po wynikach laboratoryjnych – oczywiście badania wyraźnie wskazują jego dobroczynne działanie na wątrobę i jej odtruwanie. Dodam tylko iż jest to jedno z ziół mieszanki firmy Flos „na pasożyty’ w której jest kilka innych wysoko cenionych przeze mnie ziół. Sam osobiście polecam wywary, ale porządną jakościowo nalewką o mocnej koncentracji alkoholu/korzenia także bym nie pogardził.

 

Skład Omanu Wielkiego (Elecampane, Inula Helenium) :  isoheleproline(aminokwas) 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24198124 n eudesmanolides, alantolactone i isoalantolactone 2)http://sci-hub.tw/10.1016/S0944-7113(98)80011-1, costunolide(sesquiterpeme), zwiazki fenolowe, kwas galusowy, flawonoidy 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31213017 eudesmanolidy alantolakton, izoalantolakton i 11 alfa H, 13-dihydroizoantolakton 4)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10364842, kwas chlorogenowy, kwas kawowy 5)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24996657, rutyna, mirecytyna, kwercytyna, luteolina 6)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23738457 , kwas rozmarynowy , pochodne tymolu – 10-isobutyryloxy-8,9-epoxy-thymol isobutyrate  i 10-isobutyryloxy-6-methoxy-8,9-epoxy-thymol isobutyrate 7)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15813387

 

 

Oman wielki (Elecampane, inula helenium L.) w chorobie nowotworowej

  • Wykazuje działanie antynowotworowe w białaczce limfoblastycznej (substancja alantolakton). 8)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31004657
  • Inna substancja – costunolid – zwiększa wrażliwość komórek białaczki szpikowej na doksorubicynę (poprzez szlak PI3K/Akt). 9)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30937974 Hamuje proliferację komórek raka białaczki szpikowej(poprzez aktywację białek z rodziny Bcl-2 i aktywację kaspaz czy też zatrzymanie cyklu komórkowego G2/F) oraz działa synergicznie z imatinibem. 10)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29701267
  • Wykazuje działanie przeciwnowotworowe(alantolakton) w przypadku raka okrężnicy. 11)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23970102
  • Działa antynowotworowo (hamuje aktywację ścieżki STAT3) w przypadku raka płuc i działą synergicznie z chemioterapeutykiem(jeszcze bardziej zwiększa jego toksyczność) doksorubicyną. 12)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28740138
  • Hamuje wzrost komórek raka skóry 13)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12392098 oraz ich apoptozę 14)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16697106
  • Zapobiega migracji i inwazyjności komórek raka piersi(poprzez hamowanie MMP-2 i MMP-9 oraz zahamowanie p38 MAPK/NF-kB) 15)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27461575
  • Hamuje wzrost komórek raka piersi poprzez zahamowanie sygnalizacji VEGFR2(receptory te mają wpływ na angiogenezę czyli rozwój układu krwionośnego) 16)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29210118
  • Poprzez wpływ na ścieżkę sygnałową STAT3/AKT hamuje proliferację komórek raka trzustki. 17)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29393456 . Działa synergicznie z chemioterapeutykiem oksaliplatyną w przypadku raka trzustki 18)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30086361
  • Oman Wielki wykazuje działanie antynowotworowe w przypadku raka piersi trójnegatywnego. 19)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30251272 20)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29214600
  • W niektóych typach nowotworów reduktaza tioredoksynowa 1 (TrxR1) jest nadmiernie podniesiona i wiąże się to ze zwiększonym wzrostem guza i słabymi rokowaniami. Alantolakton znacząco zmniejsza aktywność TrxR1 in vivo – sugeruje się, iż może mieć zastosowanie w przypadku ludzkiego raka żołądka. 21)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30668191 Tutaj np.badanie w któym zmniejszało TrxR w komórkach raka wątroby. 22)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26686580
  • Eudesmanolidy (substancje zawarta w korzeniu Omanu) wykazują działanie antyproliferacyjne przeciwko komórkom białaczki. 23)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30753990
  • Alantolakton (lakton seskwiterpenowy) z omenu wielkiego wykazuje działanie antynowotworowe względem raka wątroby (zatrzymuje fazę G2 i powoduje apoptozę komórek raka poprzez aktywację kaspazy-3).  24)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31116036
  • Wykazuje działanie przeciwnowotworowe w przypadku raka trzustki 25)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30661396

 

Oman wielki (Elecampane, inula helenium L.) a patogeny

  • Chroni przed toksynom gronkowca złocistego (alfa toksyną) 26)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22092816
  • Olejek z korzenia omanu wielkiego działa bardzo silnie vs gronkowiec złocisty. 27)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21901633
  • Wykazuje działanie antybakteryjne vs e.faecalis, e.coli, p.aeruginosa, c.albicans, s.aureus. 28)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16242268
  • Sprawdzono działanie ekstraktu z tego zioła na 200 różnych szczepów gronowca złocistego w tym MRSA – był skuteczny w 100% badanych szczepów. 29)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20095126
  • Wykazuje działanie przeciwpasożytnicze i przeciwdrobnoustrojowe. 30)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3826378/ 31)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12512821
  • Wodny ekstrakt wykazuje aktywność antyproliferacyjną i cytotoksyczną względem komórek glejaka. 32)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29893335
  • W tradycyjnej medycynie ludowej wywary oraz napary stosowane są do leczenia chorób układu oddechowego w tym gruźlicy. 33)sci-hub.tw/10.1016/S0944-7113(98)80011-1
  • Wykazuje działanie przeciwbakteryjne względem bakterii gram dodatnich oraz względem grzybów z grupy Candida. 34)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23738457
  • Posiada właściwości przeciwgrzybicze 35)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10364842
  • Świetne przekrojowe badanie w którym udowodniono bardzo silne działanie olejku z omanu wielkiego vs e.faecium, e.faecalis, s.aureus, s.epidermidis, bacillus cereus, candida albicans(super mocne!), candida glabrata, parapsilosis, tropicalis 36)sci-hub.tw/10.1016/j.ijantimicag.2008.02.006

 

Pozostałe prozdrowotne właściwości Omanu wielkiego (Elecampane, inula helenium L.)

  • Aplotaxene (składnik omanu) hamuje cytokinę IL-2 i NF-kB. Sugeruje się, iż może być dobrym immunosupresantem w chorobach o podłożu nadmienie pobudzonych limfocytów T. 37)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23941771
  • Wykazuje działanie neuroprotekcyjne i detoksykacyjne poprzez pobudzenie czynnika transkrypcyjnego Nrf2. 38)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31241085
  • Wykazuje działanie antyoksydacyjne 39)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31213017
  • Polepsza status antyoksydacyjny śluzówki jelit oraz stan mikrobioty(badanie na kurczakach) 40)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30821191
  • Wykazuje działanie przeciwzapalne(między innymi dzięki igalanowi). Związek ten pobudza także czynnik transkrypcyjny Nrf2 w wątrobie oraz hamuje czynnik zapalny NF-kB oraz cytokiny prozapalne TNF alfa, IL-6,IL-8. Sugeruje się, że igalan posiada właścwiości cytoprotekcyjne oraz odtruwające. 41)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30672058
  • Hamuje stany zapalne układu nerwwoego (pobudzony mikroglej przez lipopolischaryd LPS). Izolalantolakton zawarty w Omanie hamuje TNF alfa, IL-1b, NO i PGE2. 42)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30343259
  • Jego właściwości przeciwzapalne były sprawdzane w przypadku atopowego zapalenia skóry – hamuje immunoglobuline E,NF-kB,TNF-alfa,IL-1,IL-4 przyczyniając się do poprawy skóry u pacjentów z tą dolegliwością skórną. 43)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30097125
  • Poprzez hamowanie wielu czynników stanu zapalnego (MMP-3,MCP-1,IL-1,TNF alfa, NF-kB,MAPK,IL-6,iNOS) wykazuje działanie niwelujące objawy reumatoidalnego zapalenia stawów 44)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27988396
  • W tradycyjnej medycynie stosowany także w przypadku astmy. 45)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26861967
  • U szczurów alantolactone bardzo szybko usuwany jest w organizmie – nie wiadomo jak to jest u człowieka. 46)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26861967
  • Hamuje działanie enzymu acetylcholinesterazy (rozkłada acetylocholinę odpowiedzialną za między innymi pamięć czy prawidłową pracę mięśni) 47)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23738456
  • Aktywuje ścieżkę PI3K oraz JNK co prowadzi do aktywacji enzymu detoksu Nrf2, pobudza także inny enzym detoksu – S-transferaze glutationową (GST). 48)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18702092
  • Hamuje uszkodzenia płuc spowoodwane stanem zapalnym 49)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30013035 . Inne badanie to potwierdza i odkryto, że główną przyczyną tego stanu jest aktywacja Nrf2. 50)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30009971
  • Izoalantolakton znajdujący się w omanie wielkim wykazuje działanie antynowotworowe w przypadku raka przełyku 51)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29800641
  • Może być pomocny w insulinooporności i w zaburzeniach gospodarki glukozowej. 52)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28599253 53)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28706484
  • Wykazuje działanie neuroprotekcyjne w stosunku do niszczycielskiego działania tlenku wodoru oraz poprawia funkcjonowanie mitochondriów. 54)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26009648
  • Polisacharydy zawarte w korzeniu Omanu wielkiego stymulują wytwarzanie tlenku azotu (jednak robią to słabiej niż lipopolisacharyd bakteryjny LPS). 55)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20726346
  • Jest dobrym stymulatorem drugiej fazy detoksu wątroby (stymuluje czynnik transkrypcyjny Nrf2) 56)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19857067

 

Negatywne aspekty Omanu Wielkiego (Elecampane, inula helenium L.)

  • Hamuje enzym wątrobowy CYP3A4 oraz CYP2C19 57)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25858508
  • Może być alergenem skórnym(kontaktowym) 58)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8654079

 

Świetna praca na temat działania antynowotworowego omanu wielkiego ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3826378/

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
⇧1ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24198124
⇧2http://sci-hub.tw/10.1016/S0944-7113(98)80011-1
⇧3ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31213017
⇧4, ⇧35ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10364842
⇧5ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24996657
⇧6, ⇧34ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23738457
⇧7ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15813387
⇧8ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31004657
⇧9ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30937974
⇧10ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29701267
⇧11ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23970102
⇧12ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28740138
⇧13ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12392098
⇧14ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16697106
⇧15ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27461575
⇧16ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29210118
⇧17ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29393456
⇧18ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30086361
⇧19ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30251272
⇧20ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29214600
⇧21ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30668191
⇧22ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26686580
⇧23ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30753990
⇧24ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31116036
⇧25ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30661396
⇧26ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22092816
⇧27ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21901633
⇧28ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16242268
⇧29ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20095126
⇧30ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3826378/
⇧31ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12512821
⇧32ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29893335
⇧33sci-hub.tw/10.1016/S0944-7113(98)80011-1
⇧36sci-hub.tw/10.1016/j.ijantimicag.2008.02.006
⇧37ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23941771
⇧38ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31241085
⇧39ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31213017
⇧40ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30821191
⇧41ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30672058
⇧42ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30343259
⇧43ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30097125
⇧44ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27988396
⇧45, ⇧46ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26861967
⇧47ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23738456
⇧48ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18702092
⇧49ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30013035
⇧50ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30009971
⇧51ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29800641
⇧52ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28599253
⇧53ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28706484
⇧54ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26009648
⇧55ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20726346
⇧56ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19857067
⇧57ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25858508
⇧58ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8654079
Podziel się tym artykulem na facebooku:
Zaszufladkowano do kategorii Zdrowie bez tajemnic, Zioła i natura | Dodaj komentarz

Amorfa krzewiasta (Amorpha fruticosa) i jej właściwości prozdrowotne

Opublikowano 25 lipca, 2019

Amorfa krzewiasta (Amorpha fruticosa) to krzew, który występuje praktycznie na całym świecie(w tym i w Polsce).  Pomimo odkrycia w nim ogromu substancji dalej jest badany(mało badań na jego temat w chwili kiedy pisze tego posta) praktycznie tylko pod kątem aktywacji receptorów PPAR gamma i alfa, które to wykazuja bardzo dobre właściwości odnosnie spalania tkanki tłuszczowej i w leczeniu chorób metabolicznych. Co ciekawego może zaproponować ekstrakt z tej rośliny?o tym poniżej.

 

Skład Amorfy krzewiastej (Amorfpha fruticosa): amorfrutin A (AA), amorfrutin B (AB), 2-carboxy-3,5-dihydroxy-4-geranylbibenzyl (AC), tephrosin, 6a,12a-dehydrodeguelin, vitexin, afrormosin-7-O-β-d-glucopyranoside, 2″-O-α-l-rhamnopyranosyl isovitexin, rutin, chrysoeriol, 7-O-methylluteolin, trans-p-coumaric acid, 2-benzyl-4,6-dihydroxybenzoic acid-4-O-β-d-glucopyranoside (10), formononetin (11), quercetin (12), apigenin (13), β-sitosterol (14), and β-daucosterol (15) 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/294049692)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28987377
2-[(Z)-styryl]-5-geranylresorcin-1-carboxylic acid , amorfrutin D , 4-O-demethylamorfrutin D, 8-geranyl-3,5,7-trihydroxyflavanone, 8-geranyl-5,7,3′-trihydroxy-4′-methoxyisoflavone, 6-geranyl-5,7,3′-trihydroxy-4′-methoxyisoflavone, 8-geranyl-7,3′-dihydroxy-4′-methoxyisoflavone, 3-O-demethyldalbinol, 6a,12a-dehydro-3-O-demethylamorphigenin, (6aR,12aR,5’R)-amorphigenin, amorphispironones B i C, resokaempferol 3-O-β-d-glucopyranosyl-(1→2)-β-d-glucopyranoside-7-O-α-l-rhamnopyranoside, daidzein 7-O-β-d-glucopyranosyl-(1→2)-β-d-glucopyranoside 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28075580
, 6′-O-D-beta-glucopyranosyldalpanol, 12 alpha beta-hydroxyamorphigenin, afrormosin, 7,2′,4′, 5′-tetramethoxyisoflavone, 8-methylretusin, amorphispironone, amorphigenin, dalpanol, 12a beta-hydroxydalpanol, tephrosin 4)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8326318moradicin, amorisin, isoamoritin, amoricin, amorphigeni, dalbinol i 6-ketodehydroamorphigenin 5)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21571029

Pełna lista substancji – ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5462938/

 

Właściwości Amorfy krzewiastej (Amorfpha fruticosa)

  • Zawiera w sobie substancje cytotoksyczne względem komórek chłoniaka. 6)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28075580
  • Amorfrutiny to substancje, które znajdują się w Amorpha fruticosa(bastard indigo) czy też w lukrecji. Są one selektywnymi aktywatorami PPARgamma. Wykazano, iż poprzez tą właściwość, hamują one stan zapalny w jelitach(hamują cytokinę TNF alfa w nich podwyższoną ale i nie tylko…). Sugeruje się, iż amorfrutiny mogą mieć zastosowanie w przypadku
    chorób jelit o podłożu zapalnym. 7)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25938459
  • Jest dobrym repelentem na różne robaki/insekty 8)sci-hub.tw/10.1093/jee/39.6.810
  • Wykazuje działanie przeciwcukrzycowe(agonista PPAR gamma) 9)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29404969 10)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2698663711)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22509006
  • Wykazuje działanie ochronne przed erozją gleby. 12)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28548956
  • Substancje z Amorpha fruticosa (glikozydy rotenoidowe) wykazują działanie cytotoksyczne względem raka piersi oraz wątroby.13)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25449424
  • Obniża cytokinę prozapalną TNF alfa podniesioną przez LPS(lipopolisacharyd bakteryjny) 14)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10771202
  • Amorfrutyna A z Amorfpha fruticosa hamuje STAT3 wykazując tym samym działanie przeciwnowotworowe w przypadku raka szyjki macicy. Ponadto pobudza aktywność białek/genów p53,p21,p27 co także nie jest bez znaczenia w przypadku nowotworów(zwłaszcza białko p53). 15)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28879797
  • Dalbinol – substancja występująca w charakteryzowanej roślinie, wykazuje działanie antynowotworowe w przypadku raka wątroby. 16)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28548956
  • Amorphigenina występująca w A.fruticosa wykazuje działanie antynowotworowe między innymi w przypadku raka płuc opornego na cisplatynę. 17)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27978865

  • Polepsza insulinowrażliwość (poprzez działanie na PPAR alfa i gamma), pobudza adipogenezę, polepsza absorbcję glukozy przez komórki mięśniowe, polepsza metabolizm lipidów. 18)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26986637
  • Amorphastilbol to jedna z substancji zawarta w Amorpha fruticosa która redukuje wysokie poziomy insuliny oraz glukozy (przynajmniej u myszy które stosowały dietę wysoko tłuszczową) obniżając tym samym poziom tkanki tłuszczowej
    w tym wielkość adipocytów i ilość białej tkanki adipocytyowej. Polepsza wrażliwość insulinową poprzez zahamowanie TP1B. 19)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26035293
  • Hamuje aktywację czynnika transkrypcyjnego NF-kB pobudzonego przez cytokinę TNF alfa jak i również hamuje aktywację genów pobudzanych przez stan zapalny takich jak COX-2, MMP-9, VEGF, IL-8, MCP1. 20)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24785328 21)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18841906
  • Przyspiesza gojenie się ran 22)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3777587/
  • Wykazuje działanie antybakteryjne względem Bacillus subtilis, Staphylococcus aureus and Pseudomonas aeruginosa, e.coli oraz bacillus cerculences. 23)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3777587/
  • Hamuje enzym acetylcholinoesterazę który hamuje acetylocholinę. Wykazuje działanie antyoksydacyjne. Sugeruje się zastosowanie ekstraktu z tej rośliny w przypadku chorób neurodegeneracyjnych. 24)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23772105
  • Hamuje formowanie się biofilmu pałeczki ropy błękitnej o ok.30%.
  • Jest blokerem neuraminidazy co powoduje, iż działa antywirusowo i antybakteryjnie(w tym np.streptococcus pneumoniae. 25)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2157102926)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5462938/
  • Wykazuje działanie hepatoprotekcyjne względem paracetamolu. 27)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5462938/
  • Wykazuje działanie hamujące osteoporozę (hamuje osteoklasty poprzez ścieżkę RANKL). Chroni przed utratą koścca spowodowaną przez lipopolisacharyd bakteryjny LPS. 28)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5462938/
  • Świeże owoce z amorpha fruticosa L. wykazują działanie lecznicze w przypadku egzemy czy też poparzeń i gojenia się ran. 29)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24146475- Gronkowiec złocisty może wywołać egzemę – sugeruje się produkcję leków, wspierających mikrobiotę jelitową w celu walki z tą chorobą.30) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25902485

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
⇧1ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29404969
⇧2ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28987377
⇧3, ⇧6ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28075580
⇧4ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8326318
⇧5, ⇧25ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21571029
⇧7ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25938459
⇧8sci-hub.tw/10.1093/jee/39.6.810
⇧9ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29404969
⇧10, ⇧18ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26986637
⇧11ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22509006
⇧12, ⇧16ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28548956
⇧13ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25449424
⇧14ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10771202
⇧15ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28879797
⇧17ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27978865
⇧19ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26035293
⇧20ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24785328
⇧21ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18841906
⇧22, ⇧23ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3777587/
⇧24ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23772105
⇧26, ⇧27, ⇧28ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5462938/
⇧29ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24146475
⇧30 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25902485
Podziel się tym artykulem na facebooku:
Zaszufladkowano do kategorii Zdrowie bez tajemnic, Zioła i natura | 2 komentarze

Phelan-McDermid – delecja 22q13 – zespół delecji 22q13.3

Opublikowano 16 lipca, 2019

Phelan-McDermid – delecja 22q13 – zespół delecji 22q13.3 to rzadkie neurologiczne schorzenie z prawdopodobnie kilkudziesięcioma osobami zdiagnozowanymi w Polsce.  Prowadzi do zaburzeń intelektualnych i problemów behawioralnych bardzo zbliżonych do autyzmu stąd wiele osób z tym schorzeniem dostało diagnozę ASD – rozpoznanie tego schorzenia genetycznego przez zawodowca jest niezwykle trudne i nie wiele osób jest w stanie w ogóle to dostrzec stąd podejrzewam, że jakiś mały procent osób z autyzmem ma po prostu problem genetyczny tj.syndrom Phelan-Mcdermid. 1)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5117914/
Problemem w PMS jest brak genu SHANK3(znanym także jako PROSAP2) co skutkuje zaburzeniami intelektualnymi czy też np.padaczką. 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27554343
Co mówią badania na temat tego schorzenia?czy można w jakikolwiek pomóc osobom dotknietym tym problemem?zerknijmy co na ten temat mówią badania i raporty naukowe/medyczne.

 

  • U myszy, które miały mutacje Shank3 (g/g) zaobserwowano zaburzoną plastyczność neuronów w hipokampie, zmiany w odpowiedzi synaps receptorów NMDA oraz zaburzenia behawioralne 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26134648
  • Osoby z delecją 22q13 nie tylko mają problem z mową (lub jej brakiem) ale i również ze wzrostem (chociaż są też przypadki nadmiernie szybkiego wzrostu), charakterystyczne są pewne cechy dysmorficzne, specyficzne rysy i znaki szczególne twarzy, zaburzenia istoty białej mózgu, mikrocefalie (małe głowy), długie rzęsy, nietypowe kształty uszu (lub po prostu duże, dość duże dłonie, dysplastyczne paznokcie, złączony 2 i 3 palec u stóp, pełne czoło i policzki, bulwiasty nos, ostro zakończony podbródek oraz co ważne – zmniejszone napięcie mięśniowe oraz zaburzenia mitochondrialne. Nie wszystkie cechy dysmorficzne występuja łącznie 4)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/223786735)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/185055576)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18505557 7)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26822410
  • Gen SHANK3 koduje białko gęstości postsynaptycznej co jest głównym problemem przez który powstają problemy w zespołu delecji 22q13. 8)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12920066
  • Zaburzenia genu SHANK3 prowadzą do zaburzeń funkcjonowania synaps i w rezultacie do syndromu Phelan-McDermid, który jest obecny u około 0.5%-2% wszystkich osób z Autyzmem. Badanie na myszach potwierdziło, że w przypadku niedoboru SHANK3 kuracja z podawaniem IGF-1(insulinopodobny czynnik wzrostu) cofa problemy z plastycznością synaptyczną i deficyty związane poruszaniem się. Sprawdzono taką kurację także na ludziach w wieku od 5 do 15lat (podwójnie ślepa próba także najlepsze możliwe badanie) – badanie zakończyło się sukcesem (badanie 3 miesięczne) – dzieci zanotowały poprawę w wielu aspektach socjalnych i behawioralnych a efektów ubocznych(jakichś konkretnych) nie zanotowano.9)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25685306 10)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2589467111)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2499947112)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26780584 13)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23621888
  • W przypadku komplikacji z genem SHANK3 lit może być efektywny i pomóc 14)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25947967
  • Białka ProSAP/SHANK są pewnego rodzaju rusztowaniami synaptycznej gęstości(rusztowaniami dla receptorów glutaminianu w synapsach). Jakakolwiek mutacja, delecja czy obniżenie ich aktywności jest powiązane z Autyzmem , chorobą Alzheimera lub z syndromem Phelan-McDermid. Cynk odgrywa bardzo ważną rolę w przypadku tych białek. Zwierzęta, które miały problemy z SHANK3 i miały niedobór cynku wykazywały różne problemy neurobehawioralne takie jak nadaktywność czy też inne związane z autyzmem. i należy zadbać, aby go nie brakowało w diecie/suplementacji. 15)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24277719 16)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21217644
  • Problem z SHANK3 to nie tylko zaburzenia intelektualne i problemy z mową ale i również zaburzenia bipolarne czy schizofrenia jak i również powtarzanie kilkukrotne danego słowa 17)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2412413118)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26027926
  • Osoby z delecja 22q13 cierpią także na mioklonie i napady toniczno-kloniczne(forma napadów padaczkowych). 19)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25027555
  • Do zwiększenia się gęstości synaptycznej odpowiada nie tylko ProSPA2/Shank3 ale i również ProSAP1/Shank2. 20)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21217644
  • Opis przypadku pacjenta z delecją 22q13.2 ale bez delecji SHANK3 z nadmiernie wysoką immunoglobuliną IgE(syndrom nadmiernie wysokiej IgE w związku z prawdopodobnie delecją 22q13.2). Polecałbym każdemu z tą przypadłością sprawdzenie tej immunoglobuliny. 21)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24375995
  • Mutacja Shank2 objawia się obniżeniem aktywności receptora glutaminianu NMDAR przez co osoby takie mają słabe interakcje z otoczeniem czy też gorzej się komunikują(mutacja ta jest powiązana z Autyzmem). Wykazano, że przy mutacji Shank2(-/-) pobudzenie NMDAR normalizuje funkcje przez niego pełnione i poprawia reakcje socjalne. Ponadto zastosowanie modulatora mGluR5, który zwiększa funkcjonowanie NMDAR robi dokładnie to samo co pobudzenie NMDAR bezpośrednio. 22)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22699620 23)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25981743
  • W związku z metalami ciężkimi w autyzmie (jak i zapewne w delecji 22q13) receptory NMDAR oraz geny Shank nie działają prawidłowo(są słabo aktywne) co prowadzi do pogorszenia gęstości synaptycznej. Suplementacja cynkiem i pozbycie się metali ciężkich może w tym przypadku pomóc. 24)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25802764- Tak jak pisałem wcześniej – podanie z zewnątrz czegoś, co pobudzi receptory mGlu5 może poprawić zachowania behawioralne osób z delecją czy też mutacją SHANK3(w tym przypadku akurat myszy). Co ciekawe u autystów istnieje słaba aktywność mGluR5 oraz albo mutacje albo słaba aktywność SHANK3. W związku z np.mutacją mGluR5 poziomy mikrogleju w mózgu są podwyższone co powoduje nadmierne stany zapalne, także mutacje lub obniżona aktywność mGluR5 może być przyczyną wielu problemów zdrowotnych i neurobehawioralnych zarówno w syndromie Phellan McDermid jak i w ASD. 25)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26052099 26)nature.com/mp/journal/v22/n5/full/mp201670a.html
  • SHANK3 jest powiązane z receptorami mGlu5(reguluje transmisje GABA w hipokampie w regionie CA1) oraz z receptorami AMPA(shank3 je reguluje), które naśladują działanie neurotransmiterów glutaminianu i których utrata występuje w syndromie PSD oraz w autyzmie. 27)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2442141128)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2179569229)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2310041930)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23564259
  • Nadmierne pobudzenie czy też utrata Shank3 powoduje problemy z synapsami. Shank jest jednak również odpowiedzialny za ścieżkę sygnałową niekanoniczną Wnt(noncanonical Wnt pathway)(która wpływa na dojrzewanie synaps podczas rozwoju neuronów) na którą można wpływać bezpośrednio ziołami i suplementami. 31)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27225771
  • Innym białkiem odpowiedzialnym za funkcjonowanie połączeń postsynaptycznych i ich gęstości jest białko Abp1 – niestety jeszcze nie ma żadnej substancji, które je pobudza(odkrytej). 32)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18829961
  • Brak Shank3 powoduje utratę struktury cytoszkieletu aktynowego w komórkach za które odpowiedzialny jest gen Rac1/PAK który warto pobudzać co powinno być pomocne zarówno w autyzmie jak i w PMD. 33)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26027926
  • Shank 3 i jego mutacja to takżę zaburzone odczuwanie bólu (w jedną jak i również w drugą stronę) jak i przeczulica na ciepło(shank ma wpływ na receptory TRPV1, które odpowiedzialne są za regulację ciepła w organizmie) oraz może powodować epilepsję 34)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2791645335)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27592227
  • Polimorfizm genu SHANK3 rs9616915 TC prawdopodobnie zwiększa ryzyko autyzmu. 36)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27271042
  • Już heterozygota SHANK3 jest związana z autyzmem czy z PMD 37)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26966193
  • Nadmierna aktywacją receptorów mGlu5 powoduje zwiększone odczucia na zimno a brak tych receptorów na skutek delecji powoduje nadmierne pobudzenie ruchowe ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12646279 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21153406
  • Za regulacje Shank3 odpowiedzialne jest także mikroRNA – miR-7, miR-34a i miR-504 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26572867
  • Zarówno mutacja(heterozygota) genu SHANK3 jak i jego delecja powodują redukcje statusu NMDA/AMPA w synapsach. ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26559786

 

Co pomaga wg.badań w syndromie Phelan-McDermid?

  • Jedną z możliwości terapeutycznych związanych z bioleczeniem jest podawanie insuliny donosowo. Przeważnie rzeczy podawane w taki sposób przechodzą przez barierę krew-mózg także zapewne jest problem z glukozą/insuliną w mózgu i jego okolicach. W każdym bądź razie insulina tak podawana polepsza funkcje kongnitywne oraz socjalne dzieci starszych niż 3latka. 38)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5117914/
  • Zahamowanie genu PAK zwiększa deficyty socjalne i dysfunkcje NMDAR – należy więc pobudzać gen PAK zarówno w autyzmie jak i PMD. PAK pobudzany jest przez Rac1 39)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4464902/
  • Zahamowanie ścieżki mTOR może przynieść pozytywne skutki w przypadku PMD. 40)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5321557/
  • Zahamowanie CLK2 u pacjentów z deficytem Shank3 przywraca towarzyskość (kontakty socjalne się polepszają a zachowania autystyczne zanikają). 41)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26847545
  • Naturalne substancje hamujące CLK2 to hematyna,substancja ombuine zawarta w Gynostemma pentaphyllum(Jiaogulan), Larrea tridentata, hyperozyd z Kamieli małej( Camellia sasanqua), kwercytyna,mierecytyna, fisetyna(polecam!), luteolina(polecam luteoline complex swansona), kaempferol 42)pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/bi300531c?src=recsys&journalCode=bichaw bmccancer.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2407-9-135researchgate.net/publication/233940777_Ombuin-3-O-b-D-glucopyranoside_from_Gynostemma_pentaphyllum_is_a_dual_agonistic_ligand_of_peroxisome_proliferator-activated_receptors_a_and_db 43)http://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/46222742/Library-based_discovery_of_DYRK1ACLK1_in20160604-29893-hdyzdw.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1494943261&Signature=498cD9GRv7hGVkC%2FUm8T3gQvmSM%3D&response-content-disposition=inline%3B%20filename%3DLibrary-based_Discovery_of_DYRK1A_CLK1_I.pdf bmccancer.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2407-9-135
  • Zahamowanie substancji cofilin przywraca prawidłowe funkcjonowanie receptorów NMDAR przywracajac do normy zachowania autystyczne (niestety brak substancji, które hamują cofilin)
  • Podawanie liposomalnej GABA – j.w. 44)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5321557/
  • IGF-2 reguluje formowanie się synaps i ich dojrzewanie także ich pobudzenie możliwe że by mogło przynieść jakiś skuek pozytywny w przypadku PMD 45)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22514330
  • Podawanie codziennie IGF-1 poprawia ścieżkę sygnałową AMPA, LTP(long-term potentation) i zdolności poruszania się które były zaburzone(badanie na myszach). 46)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23621888
  • Wpsikiwanie insuliny donosowo poprawia praktycznie wszystkie funkcje osób z delecją 22q13. 47)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18948358
    Istnieją 2 opcje powrotu funkcjonowania neuronów w syndromie Phelan-McDermid do normalności – przywrócenie prawidłowego działania genu SHANK3(jeśli jest jego polimorfizm) lub działanie bezpośrednio na neurony poprzez podawanie IGF-1. IGF-1 promuje formowanie się dojrzałych synaps, w których brak jest genu/receptora SHANK3.48) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24132240
  • Szczury z brakiem genu Shank3 wykazują zaburzenia pamięci, uwagi oraz zredukowaną plastyczność synaptyczną. Problem te może zredukować oksytocyna(i ma ona zastosowanie zarówno w ASD jak i PMD) 49)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28139198
  • IGF-1 odgrywa ważną rolę we wzroście, rozwoju i dojrzewaniu układu nerwowego i synaps. IGF-1 ponadto reguluje receptory NMDA. W jednym z badań 9 pacjentów PMDS dostawało IGF-1 – zanotowali poprawę w aspektach socjalnych i bechawioralnych bez poważnych skutków ubocznych. ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5043261/50)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5117914/
  • kwas D-aspartate jest b.ważny w rozwoju mózgu i jego funkcjonowania, ponadto jest agonistą receptorów mGlu5 tzn.że je pobudza. Kwas ten dostępny jest w formie suplementu np. tutaj.https://pl.iherb.com/pr/AI-Sports-Nutrition-Anabolic-Innovations-D-Aspartic-Acid-0-66-lbs-300-g/43781?rcode=JCK387 51)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20452401

 

Sugerowane przeze mnie interwencje biomedyczne w tym schorzeniu (dobrane na podstawie powyższych faktów oraz badań związanych z działaniem poniższych substancji)

  • Na pewno antagonistą NMDA jest huperzine A także stosować z ostrożnością tj.obserwować czy coś się nieciekawego dzieje) 52)en.wikipedia.org/wiki/Huperzine_A (czyt.osobiście bym tego nie stosował iż istnieje ryzyko pogorszenia się funkcjonowania człowieka z tym schorzeniem)
  • Ibutamoren(MK-677) – badań jest masa na ten temat,sam biorę obecnie na problemy z barkami(kontuzja) – pobudza hormon głodu – grelinę która to bardzo silnie pobudza hormon wzrostu w organizmie ludzkim a ten z kolei silnie pobudza IGF-1 wykazując tym samym działanie poprawiające stan zdrowia osób z opisywanym schorzeniem. Można już obecnie podawać bezpośredni produkt – peptyd IGF-1 – pomimo, że mam do niego dostęp nie zdecydowałem się jeszcze na jego stosowanie u siebie(nie mam takiej potrzeby).
  • Insulina donosowa – wiesz czemu poprawia funkcjonowanie osób z delecją 22q13?poprawia dostarczenie receptorów NMDA do komórek. 53)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26401706
  • Ashwagandha – może pobudzić receptory NMDA 54)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22700086
  • Oksytocyna w spreyu do nosa
  • Glicyna (sam ją lubie brać na noc). Pobudza receptory NMDA 55)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17462677 56)sciencedirect.com/science/article/pii/030439409090124R
  • Kwercytyna i Jiaogulan(zahamowanie CLK2)

 

Ciekawostki na temat syndromu Phelan-McDermid

  • Receptory mGlu5 odpowiadają za wyrzut insuliny w odpowiedzi na glukozę także praktycznie u każdej osoby z PMD sprawdziłbym krzywą insulinowo-glukozową bo podejrzewam, że będzie z nią problem(odradzam picie 75gram glukozy i zmniejszenie tej dawki do 50 podczas testu). 57)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16424079

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
⇧1, ⇧38, ⇧50ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5117914/
⇧2ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27554343
⇧3ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26134648
⇧4ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22378673
⇧5ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18505557
⇧6ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18505557
⇧7ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26822410
⇧8ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12920066
⇧9ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25685306
⇧10ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25894671
⇧11ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24999471
⇧12ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26780584
⇧13, ⇧46ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23621888
⇧14ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25947967
⇧15ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24277719
⇧16, ⇧20ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21217644
⇧17ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24124131
⇧18, ⇧33ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26027926
⇧19ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25027555
⇧21ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24375995
⇧22ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22699620
⇧23ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25981743
⇧24ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25802764
⇧25ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26052099
⇧26nature.com/mp/journal/v22/n5/full/mp201670a.html
⇧27ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24421411
⇧28ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21795692
⇧29ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23100419
⇧30ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23564259
⇧31ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27225771
⇧32ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18829961
⇧34ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27916453
⇧35ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27592227
⇧36ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27271042
⇧37ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26966193
⇧39ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4464902/
⇧40, ⇧44ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5321557/
⇧41ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26847545
⇧42pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/bi300531c?src=recsys&journalCode=bichaw bmccancer.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2407-9-135researchgate.net/publication/233940777_Ombuin-3-O-b-D-glucopyranoside_from_Gynostemma_pentaphyllum_is_a_dual_agonistic_ligand_of_peroxisome_proliferator-activated_receptors_a_and_db
⇧43http://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/46222742/Library-based_discovery_of_DYRK1ACLK1_in20160604-29893-hdyzdw.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1494943261&Signature=498cD9GRv7hGVkC%2FUm8T3gQvmSM%3D&response-content-disposition=inline%3B%20filename%3DLibrary-based_Discovery_of_DYRK1A_CLK1_I.pdf bmccancer.biomedcentral.com/articles/10.1186/1471-2407-9-135
⇧45ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22514330
⇧47ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18948358
⇧48 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24132240
⇧49ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28139198
⇧51ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20452401
⇧52en.wikipedia.org/wiki/Huperzine_A
⇧53ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26401706
⇧54ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22700086
⇧55ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17462677
⇧56sciencedirect.com/science/article/pii/030439409090124R
⇧57ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16424079
Podziel się tym artykulem na facebooku:
Zaszufladkowano do kategorii Choroby, Zdrowie bez tajemnic | 3 komentarze

Denosumab (TNFSF11, prolia ) – osteoporoza, rak olbrzymiokomorkowy, RZS i potencjalne powazne skutki uboczne

Opublikowano 8 lipca, 2019

 

Denosumab (TNFSF11, prolia ) to przeciwcialo monoklonalne aktywatora receptora lingandu czynnika transkrypcyjnego NFkB(RANKL) które blokuje jego przyczepienie sie do receptora RANK przez co blokuje powstanie i aktywacje osteoklastów (komórek koœcca odpowiedzialnych za jego resorbcjê). 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/211875932)cyber.sci-hub.tw/MTAuMTAzOC9ucnJoZXVtLjIwMTcuMTQ0/collison2017.pdf. Jego zastosowanie to osteoporoza (glownie kobiet po menopauzie), rak olbrzymiokomorkowy kosci, reumatoidalne zapalenie stawow. Okres poltrwania tego leku wynosi 26dni takze jego podawanie co miesiac ma jak najbardziej sens. 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29933364 Cena?kosmiczna.W 2013 wynosila 2044$ (teraz na pewno wiecej). 4)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5927995/ . We wspieraniu leczenia jakich przypadlosci ma lub moze miec jeszcze zastosowanie?I najwazniejsze – jakie niesie za soba skutki uboczne?o tym ponizej.

 

 

Zastosowanie denosumabu (TNFSF11, prolia )

  • Jako ¿e powoduje obni¿enie siê poziomów wapnia w organizmie, sugeruje siê, i¿ mo¿e przeciwdzia³¹æ hiperkalcemii i utracie masy kostnej u osób z po przeszczepie nerek. 5)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/309904126)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30852679
  • W przypadku raka gigantycznokomórkowego rdzenia krêgowego mo¿e obni¿yæ poziom bólu, zwiêkszyæ skostnienie i w niektórych przypadkach zmniejszych wielkoœæ guza. 7)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31098716
  • Zmniejsza ból i zwiêksza gêstoœæ koœcca u kobiet z osteoporoz¹ leczonych glukokortykoidami jak i u tych, które nie by³y nimi leczone. 8)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26019600
  • Zwieksza gêstoœæ koœcca u osoby z osteoporoza i syndromem Prader-Willi 9)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30880995
  • Podawany 2x do roku przez okres 3 lat powoduje redukcjê z³amañ koœci biodrowej i nie wykazuje silnych skutków ubocznych u kobiet z osteoporozą. 10)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21187593
  • Dawkowanie 60mg 2x rocznie zmniejsza ryzyko vertebral, hip, and nonvertebral fractures in women with postmenopausal osteoporosis. Skutki uboczne s¹ jak to ujêto – akceptowalne. 11)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21132405
  • Prawdopodobnie odosobniony super przypadek(w sensie silny organizm 45-letniej kobiety) z rakiem piersi,wielotorbielowatoœci¹ w¹troby(od urodzenia) i niewydolnoœci¹ nerek – dializowana, której podawano denosumab, poza hipokalcemi¹ problemami z przytarczycami zero problemów – prze¿uty do koœci ustabilizowały się i choroba nie postêpowa³a. Ciekawe jak siê skoñczy³o finalnie ca³e leczenie… 12)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26813866
  • Przypadek wyleczenia raka olbrzymiokomórkowego odcinka szyjnego krêgos³upa. (dawka 120mg raz w miesi¹cu podskórnie przez 24miesi¹ce). 13)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27179332

 

  • Aby Denosumab mia³ szanse wyleczyæ z olbrzymiokomórkowego raka koœci(GCTB) musi on byæ zwi¹zany z nadmiern¹ aktywacj¹ œcie¿ki sygna³owej RANK(tzw.RANK-positive tumor gianat cells). W tym badaniu takie typy raka s¹ z niezwykle wysok¹ skutecznoœci¹ redukowane lub eliminowane przez denosumab. (dawkowanie dla osób doros³ych 120mg co miesi¹c w tym dodatkowe dawki w 8 i 15 dniu). 14)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22711702
  • Wykazuje skutecznoœæ w chorobie Pageta gdzie nadmierny obrót koœcca to coœ co powinno siê zahamowaæ. 15)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22586699
  • Zmniejsza ból koœci w dysplazji w³óknistej – przypadek 9 letniego ch³opca oraz skutki uboczne które temu towarzyszy³y(nadczynnoœæ przytarczyc, hiperkalcemia, hipfosfatemia). 16)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22431375
  • Mo¿e leczyæ agresywne kostniakomiêsaki poprzez blokade RANKL. 17)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26659571
  • Sugeruje siê, ¿e mo¿e mieæ zastosowanie w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów 18)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2660885319)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27871200 20)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31069051 Np.w leczeniu osteoporozy wspó³wystêpuj¹cej z reumatoidalnym zapaleniem stawów 21)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28936606
  • Przypadek cz³owieka z rakiem dróg ¿ólciowych i hiperkalcemi¹ u którego denosumab kontrolowa³ nadmierny poziom wapnia we krwii. 22)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27904108
  • Raport obejmuj¹cy lata 2003-2015 – 244 przypadki osteonekrozy szczek zwi¹zanych z podawaniem leku denosumab – wszystkie wymaga³y inwazyjnego leczenia chirurgicznego. 23)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2784345324)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25884045
  • Denosumab zmniejsza wielkoœæ raka olbrzymiokomórkowego przez co mo¿e dojœæ do operacji jego wyciêcia. Opisano bezobjawowoœæ pacjenta(tj.bez nawrótów) na 2 lata po operacji (przewa¿nie podaje siê w statystykach prze¿ywalnoœæ lub ewentualne nawroty do 5 lat po chemioterapi czy te¿ operacji wyciêcia nowotworu…). 25)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27792106
  • Mo¿e zahamowaæ/naprawiæ erozjê koœcca/stawów w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów. 26)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2776883127)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3103662528)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2868114829)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30602032
  • 27 przypadków wielokomórkowego raka koœæi – po podaniu denosumabu 20 z nich wyzdrowia³o. 30)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27722984
  • Zahamowanie RANKL zwiêksza si³ê miêœni i insulinowra¿liwoœæ u osób z osteoporoz¹. 31)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31120440
  • Zwiêksza tak¿e gêstoœæ koœcca u mêszczyzn 32)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28721134
  • Przypadek osteoblastomy d³oni w którym denosumab spowodowa³ szybkie wyleczenie, zamieniaj¹c tkankê nowotworow¹ w kostnia³¹ i bezbolesn¹ masê przywracaj¹c jej funkcjê(d³oni). 33)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30910238
  • Mo¿e ca³kowicie usun¹æ obrzêk szpiku kostnego w kolanie. (tutaj przypadek wycofania siê objawó klinicznych w 8 tygodni po pojedyñczej terapii 60mg denosumabu) 34)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25783691
  • Przypadek 13latki z wielokrotnymi nawrotami torbieli têtniakowej koœci strza³kowej wyleczonej denosumabem oraz ³y¿eczkowaniem (czyli wyciêciem têtniaka). 35)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30631617
  • Spowalnia progresje gigantycznokomórkowe raka kosci. 36)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26161925
  • Mozliwe ze bedzie pomocny w leczeniu torbieli tetniakowatej(ABC) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30086700 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29470716 . Tutaj raport medyczny 2 przypadkow dzieci w wieku 8 i 11 lat u ktorych dzieki denosumabowi zostal zniwelowany bol oraz problemy neurologiczne które towarzysza temu typowi raka 37)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23455951  Oraz kolejny raport z 9 przypadków 38)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30086700
  • Moze byc skuteczny w przypadku raka piersi gdzie poziomy RANKL/RANK sa podwyzszone. 39)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24147253
  • Mo¿e byæ pomocny w przypadku cysty ABC 40)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30931897
  • Pomaga w przypadku idiopatycznego obrzêku szpiku kostnego(wraz z 20tyœ jednostek witaminy D3/tydzieñ). 41)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31186095
  • Przypadek 14sto latki z guzem olbrzymiokomórkowym koœci podstawy czaszki – sam denosumab nie wyeliminowa³ guza a jedynie zmniejszy³ jego rozmiar kwalifikuj¹c pacjentkê do ponownej operacji jego wyciêcia. 42)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28356124
  • Teoretycznie mo¿e mieæ zastosowanie w leczeniu raka szyjki macicy, gdy¿ w tej chorobie, sygnalizacja RANK/RANKL jest silnie podwy¿szona. 43)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31052546
  • Kolejny raport potwierdzaj¹cy, i¿ denosumab mo¿e zmniejszaæ wielkoœæ guza olbrzymiokomórkowego koœci do rozmiarów umo¿liwiaj¹cych jego chirurgiczne wyciêcie czy te¿ mo¿e zahamowaæ postêp choroby nowotworowej. 44)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30844887
  • Moze byc przydatny w przypadku leczenia problemow kostnych u osob z lagodna mastocytoza ukladowa. 45)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28229176
  • W przypadku stanu zapalnego kosci eliminuje bol i zmniejsza stan zapalny. 46)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30564344
  • Moze hamowac przerzuty raka piersi do kosci. 47)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30622830
  • Moze byc wsparciem w leczeniu raka akropynowego skory 48)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29277763
  • Moze zahamowac nawroty (w tym badaniu sprawdzano to 3.5roku po operacji) po przeprowadzeniu wyciecia raka olbrzymiokomorkowego szczeki. 49)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30693243
  • Powoduje proliferacje(podzial/namnazanie sie) komórek beta trzustki dajac teoretycznie nadzieje w leczeniu cukrzycy 50)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26094891 51)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27615134
  • Zwieksza reaktywnosc komorek natural killers(NK-naturalni zabojcy) przeciwko bialaczce(to bardzo pozytywny aspekt dzialania tego leku). 52)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23241893
  • Moze byc przydatny w leczeniu wrodzonej lamliwosci kosci 53)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30477250
  • Przypadek 32 latka z torbiela kosci czaszki u którego po 5 miesiacach leczenia denosumabem doszlo do kostnienia guza. 54)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3047541
  • Mozliwe ze hamuje powstawanie krazacych komorek nowotworowych (z ang.circulating tumor cells – CTC) u kobiet z rakiem piersi. 55)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30458879
  • Zmniejsza niepelnosprawnosc zwiazana z bólem pleców u kobiet po menopauzie ze lamaniami kregów. 56)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30406685
  • Zwieksza gestosc koscca u kobiet po menopauzie – dawkowanie 60mg co 6 miesiecy (badanie po drugiej dawce leku czyli po 12miesiacu stosowania) 57)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30292818
  • Moze obnizyc ból w przypadku meloreheostozy (tutaj przypadek 20letniej kobiety) 58)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30257703
  • Redukuje wielkosc guza gigantycznokomorkowego poprzez zahamowanie osteoklastogenezy, nie wykazuje zadnych wlasciwosci hamujacych nawroty tego typu guza. Innymi slowy moze byc przydatny. 59)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30175172
  • Bardzo wyraznie(wrecz zadziwiajaco dobrze) zwieksza mase kostna u osob z neurofibromatoza typu 1 60)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30038498
  • Badan na temat zwiekszania gestosci koscca przez denosumab jest sporo 61)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29955629
  • Kolejne badanie trwajace 8 lat w drugiej fazie klinicznej potwierdzajace na 262 pacjentach iz lek ten zwieksza gestosc koscca 62)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22776860
  • Mozliwe, ze w przyszlosci bedzie mial zastosowanie w leczeniu osteopetrozy. 63)sci-hub.tw/10.1038/nrendo.2013.137
  • Moze spowolnic przezuty raka prostaty czy tez piersi do kosci. 64)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24158618
  • Wykazuje pozytywnie dzialanie w reumatoidalnym zapaleniu stawow hamujac erozje koscca (nie hamuje jednak stanu zapalnego który jest miedzy innymi za niego odpowiedzialny). 65)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22859921
  • Poprawia gestosc kostna u osob z niewydolnoscia jelitowa, otrzymujaca zywienie pozajelitowe w domu. 66)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29187046
  • Moze redukowac bol i stan zapalny w rzadkim schorzeniu – stwardniajacym zapaleniu kosci zuchwy 67)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29510893
  • Zwieksza gestosc koscca w chorobie Stilla 68)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29565301

 

Denosumab (TNFSF11, prolia ) a osteoporoza

  • W przypadku kobiet w okresie pomenopauzie dawkowanie wynosi 1 zastrzyk podskórny z 60mg denosumabu. 69)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22023901 i zdecydowanie zwiêksza gêstoœæ koœci (badanie po 8letach podawania tego leku u kobiet z osteoporoz¹) 70)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26202488
  • Zwiêksza gêstoœæ koœæca (przeœwietlono gêstoœæ koœci bior¹c pod uwagê biodro i dolny odcinek krêgos³upa) przez co nadaje siê do leczenia osteoporozy. 71)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27650642
  • Badano przez 10lat kobiety po menopauzie z osteoporoz¹ – denosumab zwiêksza³ gêstoœæ koœci (sprawdzan¹ poprzez przeœwietlenia odcinka lêdzwiowego krêgos³upa i koœci biodrowej) 72)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28546097
  • Wykazuje dobra skutecznosc w zwiekszaniu masy kostnej u osob z osteoporoza wywolana przez glukokortykoidy 73)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30187273
  • Razem z teriparatide(np.lek forsteo) jest skuteczny w leczeniu osteoporozy u kobiet po menopauzie 74)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30217118
  • Pomimo leczenia kobiet z osteopenia i rakiem piersi inhibitorami aromatazy (obnizaja poziom nadmiernie podniesionego estrogenu) denosumab zwieksza gestosc mineralna koscca. 75)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30022834
  • Badanie na 935 pacjentkach z osteoporoza potwierdza pozytywne dzialanie w leczeniu tego schorzenia 76)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30088189
  • Zwieksza gestosc koscca w osteoporozie wywolanej beta talasemia(niedokrwistosc tarczowatokrwinkowa). 77)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25143915
  • Jest skuteczny w przypadku osteoporozy wystepujacej u osob z zanikiem wieloukladowym.  78)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29765223
  • Jest takze skuteczny w przypadku kobiet z osteoporoza i nadczynnoscia przytarczyc 79)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29364518

 

Skutki uboczne podawania denosumabu (TNFSF11, prolia )

  • Przypadek 55 letniej kobiety z rakiem p³uc i prze¿utami do koœæi – podawano jej denosumab 120mg miesiêcznie, po 9 miesi¹cach martwica koœci szczêki a nastêpnie po 15miesi¹cach po ostatniej dawce denosumabu 7 z³amañ kompresyjnych krêgos³upa. Jest to z tego co widze standard podawania tego leku i zaprzestania jego podawania (tj.osteonekroza oraz liczne z³amania wiele miesiêcy po odstawieniu jego podawania) i wspomina siê o tym w nie jednym badaniu. 80)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31193884/81)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30911837
  • Zablokowanie resorpcji koœcca przez osteoklasty powoduje zaburzenia parathormonu (PTH – hormon przytarczyc) przez co nie kontroluje on poziomu wapnia. Dochodzi wtedy do hipokalcemii która jest standardowym skutkiem ubocznym stosowania denosumabu. 82)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31192226
  • Wywo³uje hipokalcemiê. Tutaj przypadek 66latka z rakiem prostaty i rakiem p³uc z prze¿utami do koœci. Ze wzglêdu na g³êbok¹ hipokalcemiê wymagane by³o podawanie do¿ylnie wapnia, magnezu i witaminy D(i to czêsto gdy¿ poziomy wapnia wacha³y siê ca³y czas ze wzglêdu na negatywne dzia³anie denosumabu). 83)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26987988
  • Kolejny przypadek tym razem 59latki z hipokalcemi¹ wywo³an¹ przez denosumab. 84)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26968599
  • Raport 2 przypadków osób ju¿ po zabiegach chirurgicznych(leczenie zêbów), u których denosumab spowodowa³ martwicê koœci. 85)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4734225/
  • Kolejny przypadek martwicy koœci wywo³any przez denosumab – tym razem trzeba by³o zastosowaæ nie tylko antybiotyki ale i przeprowadziæ operacjê chirurgiczn¹(oraz oczywiœcie od³o¿yæ stosowanie denosumabu) 86)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26859582
  • Kolejny raport 10przypadków u których wyst¹pi³a martwica koœci po denosumabie – w wiêkszoœci przypadków by³y ju¿ wczeœniej usuwane zêby. Martwica pojawi³¹ siê miêdzy 1 a 5 dawk¹ charakteryzowanego leku. 87)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26818808 . Kolejny taki raport 88)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28693144
  • Denosumab poprzez zahamowanie RANKL powoduje zanik osteoklastów na powierzchni koœci (zatem brak jest ich resorbcji). 89)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21145999
  • Mo¿e wywo³ywaæ hipofosfatemiê i wtórn¹ nadczynnoœæ przytarcyc (leczy siê to suplementacj¹ fosforem,wapniem i kalcytriolem). Mo¿e tak¿ê wywo³aæ hiperkalcemiê. 90)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22431375
  • Podejrzewa siê, i¿ denosumab zaburza funkcje monocytów i makrofagów przez co mo¿e dochodziæ do wy¿szej podatnoœci na infekcje w ca³ym organizmie a zw³aszcza w jamie ustnej. 91)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22124271
  • 33 przypadki podawania denosumabu z czego u 5 wyst¹pi³a hipokalcemia ju¿ po pierwszej dawce (w 14stym dniu) tak¿e nie jest to bardzo rzadka przypad³oœæ po tym leku – powiedzia³bym ¿e bardzo czêsta i na pewno wraz z kolejnymi dawkami ryzyko to siê zwiêksza. 92)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27682248
  • Z kolei to badanie wskazuje, ¿e na 104 pacjentów leczonych denosumabem w latach 2013-2015 a¿ 38.5% mia³o hipokalcemiê i 12.5% martwicê koœci (pomimo za¿ywania witaminy D3 oraz wapnia). 93)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28382583
  • Przypadek nekrozy komórek w¹troby(martwica w¹troby – jest to nieodwracalne!) spowodowanych nadmiern¹ reakcj¹ immunologiczn¹ wywo³an¹ przez denosumab. Zanotowano poziomy cytokiny prozapalnej IL-1 o 50x podwy¿szone,IL-8 o ok.6x, TNF alfa ok.15x, TGF-beta ok.13x, VEGF ok.21x. 94)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28379592
  • Przypadek kobiety u której wyrwano z¹b na miesi¹c przed zastrzykiem z denosumabu, po miesi¹cu rozwine³a siê u niej martwica koœci szczêki. 95)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30964153
  • Raport z okresu czasu pomiêdzy 2015-2018 z przypadków z³amañ krêgów krêgos³upa po odstawieniu denosumabu(10 przypadków) – dosz³o u nich a¿ do 49 z³amañ/pêkniêæ. 96)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30846260
  • Przypadek cz³owieka z implantem zêba u którego rozwine³a siê martwica koœci szczêki po zastosowaniu denosumabu. 97)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30746054
  • Przypadek kobiety, która pomine³a jedn¹ dawkê denosumabu – dosz³o u niej do z³amania krêgu przez co straci³a swój pierwotny wzrost i dozna³a trwa³ego bólu pleców. 98)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30663978
  • U osób poddawanych hemodializie nale¿y uwa¿aæ na hipofosfatemiê gdy¿ mo¿e siê pojawiæ. 99)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28462158
  • W przypadku hemodializ i podawania denosumabu mo¿e dojœæ do nadmiernego wzrostu hormonu PTH na co trzeba uwa¿aæ. 100)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31016056
  • Np.w tej publikacji stwierdza sie, ze im dluzej lek jest podawany tym wyzsze ryzyko martwicy kosci szczeki(co nie jest niczym odkrywczym tak na prawde)
  • Badanie w którym na 90pacjentów 11% dozna³o martwicy koœci szczêki po podaniu denosumabu. Wykazano tak¿e, ¿e po³¹czenie denosumabu wraz z czynnikiem VEGFR-TKI powoduje wzrost ryzyka martwicy 5 do 10 razy. 101)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28963584
  • Ostrzezenie iz kobiety nie powinny zachodzic w ciaze minimum 5 miesiecy po odstawieniu leku denosumab (xgeva). 102)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4479663/
  • Denosumab popzez zahamowanie dojrzewania osteoklastów zaburza balans pomiedzy osteoblastami i osteoklastami co moze doprowadzic do zwiekszenia gestosci kosci ale takze i do ich zlaman(tutaj przypadek 2 osob ze zlamaniami kosci udowej). 103)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5434608/
  • Artykul sugerujacy, iz zahamowanie sciezki RANKL zwieksza ryzyko nowych nowotoworów z powodu immunosupresji. 104)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28646421
  • Moze wywolac lysienie plackowate 105)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4972896/
  • Metaanaliza z której wynika, iz ekstrakcja zeba po rozpoczeciu leczenia denosumabem powoduje martwice kosci w prawie 15% przypadkow. 106)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30048523
  • U osób poddawanych dializom w 42% przypadkach podawania denosumabu wystepuje hipokalcemia, nie zaleca sie jego stosowania w przypadku ostrej niewydolnosci nerek. 107)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29713798
  • Hipokalcemia to czesty skutek uboczny denosumaby – wystepuje w ok.11% przypadków i to juz nawet po miesiacu od rozpoczecia leczenia. 108)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29753381
  • Kolejny przypadek wielu zlaman kregów na skutek odstawienia denosumabu 109)onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/cen.13867
  • W przypadku choroby nerek moze wywolac hipokalcemie 9tutaj raport z 8 takich przypadków) – 110)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30519493111)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30405927

112)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30508820

  • Odstawienie stosowania denosumabu moze doprowadzic do zwiekszonego ryzyka zlaman kregow. Tutaj opis 2 takich przypadkow (kobiety po menopauzie u ktorych doszlo do zlaman kregów po odstawieniu denosumabu oraz u ktorych doszlo takze do hiperkalcemi z niedoczynnoscia przytarczyc z czego denosumab jest znany) – wszystko dzialo sie 6 miesiecy po odstawieniu denosumabu. 113)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30404716
  • Przypadek czlowieka, u ktorego rozwinela sie hipokalcemia spowodowana podawaniem denosumabu pomimo tego iz mial prawidlowo dzialajce nerki oraz zazywal witamine D3. 114)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30349211
  • Kolejne badanie potwierdzajace, iz zaprzestanie brania denosumabu zwieksza poziomy markerów obrotu kostnego, obniza gestosc koscca oraz zwieksza ryzyko zlaman kosci. 115)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30386439
  • Wykazuje toksycznosc w polaczeniu z lekami hamujacymi angiogeneze (powoduje martwice kosci i hipokalcemie). 116)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30279115
  • W Szweckim badaniu z kolei, czestotliwosc wystepowania martwicy kosci szczeki jest niska – ok.3.6%. 117)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30249535
  • U osob z niskim poziomem witaminy D3 czy tez z osteomalacja moze wywolac hipokalcemie i hipofosfatemie 118)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30171299
  • Po 5 latach stosowania zaleca sie albo kontynuowanie stosowania denosumabu albo zmiane na inny podobny lek (ze wzgledu na wysokie ryzyko zlaman które jest nieodlacznie wpisane jako skutek uboczny zazywania tego leku i zaprzestania jego stosowania) 119)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30040306 . Inne raporty takie wnioski tylko potwierdzaja 120)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29871576
  • Zaprzestanie brania denosumabu juz po 12miesiacach powoduje zmniejszenie sie gestosci koscca. 121)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29720299
  • W przypadku pojawienia sie juz martwicy kosci praktycznie tylko leczenie operacyjne wchodzi w gre tj.jest skuteczne (badanie na 106 pacjentach) 122)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29480596
  • Stosowano denosumab u dzieci z wrodzona lamliwoscia kosci ale nie dosc ze dostaly hiperkalcemi po 7 i 12tygodniu stosowania(2 przypadki) to na dodatek po wydluzeniu dawkowania co 6 miesiecy spadla u nich gestosc koscca zatem mozna wysnuc wniosek ze nie wiadomo nawet jak dawkowac ten lek w przypadku takich osob. 123)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29504582 Tutaj z kolei przypadek zastosowania u dzieci gdzie denosumab byl dobrze tolerowany i zredukowal resporpcje kosci. 124)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22947550
  • Metaanaliza na 8963 pacjenta z 7 badan – wystepowanie martwicy kosci odnotowano w 1.7% przypadków. 125)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23605142
  • Przypadek starszej kobiety, u której wystapila nieporzadana reakcja skorna – swiad – po przyjeciu leku denosumab(60mg podskornie). 126)sci-hub.tw/10.1111/cup.13070
  • Zaprzestanie stosowania denosumabu powoduje, iz juz po roku od ostatniej dawki nastepuje spadek gestosci koscca o ok.12% u kobiet z osteoporoza po menopauzie. 127)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29380013
  • Zastosowanie operacji chirurgicznej wraz z denosumabem w przypadku gigantycznokomórkowego raka kosci zdecydowanie zwieksza ryzyko nawrotów w porównaniu do usuniecia raka chirurgicznie bez zastosowania denosumabu. 128)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29557866
  • Moze wywolac hipercholesterolemie 129)sci-hub.tw/10.1016/j.oooo.2012.01.046
  • Moze spowodowac infekcje ukladu oddechowego 130)sci-hub.tw/10.2106/JBJS.CC.K.00170
  • Moze byc uzyteczny w przypadku kostniakomiesaka w ktorym chemioterapia nie przyniosla zadnego efektu i wrecz pogorszyla sytuacje zdrowotna. 131)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25531914
  • Przypadek 14latki wyleczonej z raka olbrzymiokomorkowego kosci u ktorej 5 lat po ostatniej dawce rozwinela sie hiperkalcemia. 132)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25556556
  • Moze wywolac egzeme oraz stan zapalny tkanki lacznej 133)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24206867
  • Badanie Szpitala Uniwersyteckiego Tokushima przeprowadzone w latach 2012-2013 – na 53 pacjentów przyjmujacych denosumab 11 doznalo hipokalcemi. 134)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23934346
  • Inne zestawienie badan wskazuje, iz martwica kosci szczeki nie przekracza 2% przypadków 135)sci-hub.tw/10.1016/j.oooo.2012.01.046

 

Ciekawostki na temat denosumabu (TNFSF11, prolia ) i sciezki RANKL/RANK

  • Po zaprzestaniu stosowania, poziomy RANKL wracaj¹ do poprzedniego stanu (wysokiego) 136)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30910600
  • RANKL jest nadmiernie aktywowany przez komórki rakowe.
  • Osteoporoza mo¿e byæ wywo³ana mastocytoz¹(nadmiern¹ aktywnoœci¹ komórek tucznych) 137)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26892042
  • Sugeruje siê, ¿e w osteonekrozê szczêpki wywo³an¹ przez miêdzy innymi denosumab zamieszane s¹ tak¿e komórki uk³adu odpornoœciowego – makrofagi, przez które mo¿e dojœæ do infekcji i miêdzy innymi rozwiniêcia siê osteonekrozy. 138)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21189409
  • Martwica koœci spowodowana lekami pojawia siê tylko w koœciach szczêki i mo¿e naœladowaæ raka szczêpki. 139)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27053542
  • Metformina (lek na insulinoopornoœæ) dzia³a synergicznie z denosumabem w przypadku raka piersi do którego mo¿e przyczyniæ siê mutacja genu BRCA1. 140)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28387573
  • Œcie¿ka sygna³owa RANKL/RANK jest œciœle kontrolowana przez ¿eñskie hormony – estradiol i progesteron – ich redukcja powoduje nadmiern¹ aktywacjê RANKL-RANK doprowadzaj¹c do osteoporozy, raka piersi czy te¿ innych patologi koœæca. 141)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25720990
  • Tempo zwiêkszania gêstoœci koœcca przez denosumab np. w tym badaniu po 2 latach wynosi³o 5% (przeœwietlenie koœci biodrowej) i 7.5% (przeœwietlenie dolnego odcinka krêgos³upa). 142)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31055117
  • Mutacja genu ACE mo¿e mieæ wp³yw na wyst¹pienie martwicy koœci (powoduj¹cy wy¿sze ciœnienie krwii, tutaj opis takich 2 przypadków). 143)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30804141
  • W przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów i podawania denosumabu witamina d3 oraz wapñ tak¿e dzia³aj¹ synergicznie. 144)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30588001
  • Tutaj z kolei u osób poddanawanych hemodializie wzrost gêstoœci koœci wynosi³ 2.6% (+/- 4.4%) w porównaniu do spadku gêstoœci 4.5% w grupie kontrolnej. 145)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28912972
  • Pojawienie siê martwicy koœci u osób z nowotworem zmniejsza szanse prze¿ycia. 146)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28941210
  • W zale¿noœci od dawki zwiêksza ró¿nicowanie(podzia³) komórek macierzystych koœci 147)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30870701
  • Poprawa gestosci kosci po stosowaniu denosumabu wynosi 1.23% po minimum roku jego stosowania. 148)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30421141
  • Leki immunosupresyjne, amputacja korzenia zebowego czy tez wczesniejszy stan zapalny zwiekszaja ryzyko martwicy kosci zwiazanej z podawaniem lekow mogacych taki stan wywolac 149)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30406309
  • Terapia denosumabem wraz z wapniem i witamina D3 jest znacznie skuteczniejsza niz samym tylko charakteryzowanym syntetykiem w pojedynke (mowa o leczeniu osteoporozy) 150)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29495518
  • Nadmiernie pobudzona sciezka RANKL stymuluje przezuty zatem jej zahamowanie moze zredukowac przezuty do kosci czy tez pluc. 151)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24795813
  • Alpinia katsumadai zawiera w sobie kardamonine – zwiazek ktory moduluje RANKL i wplywa na osteoklastogeneze. Hamuje on podzial monocytow do osteoklastow wywolany przez RANKL oraz hamuje czynnik transkrypcyjny stanu zapalnego NFkB. W badaniu wykazano, iz hamuje osteoklastogeneze wywolana przez komorki raka piersi czy tez przez ludzkiego szpiczaka mnogiego. 152)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23691159
  • W przypadku problemów z nerkami i zazywaniem denosumabu polecana opcja suplementacji witaminy D3 moze byc kalcitriol(aktywna forma d3). 153)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23265605
  • Na RANKL wplyw maja nie tylko hormony ale i czynniki wzrostu czy tez cytokiny prozapalne. 154)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22859921
  • Stosowanie wapnia i witaminy D3 z denosumabem jest absolutnie niezbedne w celu powstrzymania spadku wapnia we krwii. Monoterapia zwieksza grubosc koscca o 1.2% w ciagu 12miesiecy w porównaniu do 3.6% z uzyciem d3 i wapnia. 155)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29021920
  • Kolejne badanie potwierdzajace, iz optymalny poziom D3 dziala synergicznie z denosumabem 156)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24509506

 

Rewelacyjna praca naukowa na temat denosumabu i ogolnie sciezki RANKL/RANK która polecam przejzec – 157)sci-hub.tw/10.1016/j.ctrv.2017.10.010

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Literatura

Literatura
⇧1, ⇧10ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21187593
⇧2cyber.sci-hub.tw/MTAuMTAzOC9ucnJoZXVtLjIwMTcuMTQ0/collison2017.pdf
⇧3ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29933364
⇧4ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5927995/
⇧5ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30990412
⇧6ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30852679
⇧7ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31098716
⇧8ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26019600
⇧9ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30880995
⇧11ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21132405
⇧12ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26813866
⇧13ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27179332
⇧14ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22711702
⇧15ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22586699
⇧16, ⇧90ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22431375
⇧17ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26659571
⇧18ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26608853
⇧19ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27871200
⇧20ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31069051
⇧21ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28936606
⇧22ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27904108
⇧23ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27843453
⇧24ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25884045
⇧25ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27792106
⇧26ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27768831
⇧27ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31036625
⇧28ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28681148
⇧29ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30602032
⇧30ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27722984
⇧31ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31120440
⇧32ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28721134
⇧33ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30910238
⇧34ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25783691
⇧35ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30631617
⇧36ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26161925
⇧37ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23455951
⇧38ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30086700
⇧39ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24147253
⇧40ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30931897
⇧41ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31186095
⇧42ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28356124
⇧43ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31052546
⇧44ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30844887
⇧45ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28229176
⇧46ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30564344
⇧47ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30622830
⇧48ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29277763
⇧49ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30693243
⇧50ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26094891
⇧51ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27615134
⇧52ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23241893
⇧53ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30477250
⇧54ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3047541
⇧55ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30458879
⇧56ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30406685
⇧57ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30292818
⇧58ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30257703
⇧59ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30175172
⇧60ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30038498
⇧61ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29955629
⇧62ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22776860
⇧63sci-hub.tw/10.1038/nrendo.2013.137
⇧64ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24158618
⇧65, ⇧154ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22859921
⇧66ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29187046
⇧67ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29510893
⇧68ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29565301
⇧69ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22023901
⇧70ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26202488
⇧71ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27650642
⇧72ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28546097
⇧73ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30187273
⇧74ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30217118
⇧75ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30022834
⇧76ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30088189
⇧77ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25143915
⇧78ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29765223
⇧79ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29364518
⇧80ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31193884/
⇧81ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30911837
⇧82ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31192226
⇧83ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26987988
⇧84ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26968599
⇧85ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4734225/
⇧86ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26859582
⇧87ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26818808
⇧88ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28693144
⇧89ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21145999
⇧91ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22124271
⇧92ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27682248
⇧93ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28382583
⇧94ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28379592
⇧95ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30964153
⇧96ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30846260
⇧97ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30746054
⇧98ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30663978
⇧99ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28462158
⇧100ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31016056
⇧101ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28963584
⇧102ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4479663/
⇧103ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5434608/
⇧104ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28646421
⇧105ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4972896/
⇧106ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30048523
⇧107ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29713798
⇧108ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29753381
⇧109onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/cen.13867
⇧110ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30519493
⇧111ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30405927
⇧112ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30508820
⇧113ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30404716
⇧114ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30349211
⇧115ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30386439
⇧116ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30279115
⇧117ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30249535
⇧118ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30171299
⇧119ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30040306
⇧120ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29871576
⇧121ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29720299
⇧122ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29480596
⇧123ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29504582
⇧124ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22947550
⇧125ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23605142
⇧126sci-hub.tw/10.1111/cup.13070
⇧127ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29380013
⇧128ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29557866
⇧129, ⇧135sci-hub.tw/10.1016/j.oooo.2012.01.046
⇧130sci-hub.tw/10.2106/JBJS.CC.K.00170
⇧131ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25531914
⇧132ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25556556
⇧133ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24206867
⇧134ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23934346
⇧136ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30910600
⇧137ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26892042
⇧138ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21189409
⇧139ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27053542
⇧140ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28387573
⇧141ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25720990
⇧142ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/31055117
⇧143ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30804141
⇧144ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30588001
⇧145ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28912972
⇧146ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28941210
⇧147ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30870701
⇧148ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30421141
⇧149ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30406309
⇧150ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29495518
⇧151ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24795813
⇧152ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23691159
⇧153ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23265605
⇧155ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29021920
⇧156ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24509506
⇧157sci-hub.tw/10.1016/j.ctrv.2017.10.010
Podziel się tym artykulem na facebooku:
Zaszufladkowano do kategorii Leki syntetyczne, Zdrowie bez tajemnic | Dodaj komentarz

Konferencja medyczna Lymedisease.org – streszczenie

Opublikowano 4 lipca, 2019

LymeDisease.org przeprowadzilo konferencje naukowa w 2012 z udziałem Dr. Ann Corson i Dr. Christine Green z której notatki sporzadził Scott z betterhealthguy – człowiek który przeszedł nie jedną infekcję w swoim życiu i wyleczył się wszystkimi dostępnymi metodami leczenia zarówno konwencjonalnego jak i alternatywnego.

 

Dr.Ann Corson
– Potrzeba 1 godziny prania w wysokiej temperaturze aby zabić kleszcza pochodzącego z jelenia
– Jescze nie wiadomo czy FL1953/Protomyxzoa rheumatica występuje w kleszczach
– Willy Burgdorfer odkrył, że w jelitach kleszcza można znaleźć nicienie(PD:pasożyty)
– Duży procent pacjentów z boreliozą ma FL1953 – organizm silnie produkujący biofilm
– Biofilm bakteryjny znajdowany jest wszędzie – w jelitach, w zatokach, mózgu, krwi i tkankach
– Dysbioza jelit jest częsta u pacjentów z boreliozą
– Zmienione środowisko generalnie obecne jest z biofilmem śluzówkowym, zaburzonym potencjałem redoks, dysbiozą i infekcjami pasożytniczymi
– W chronicznej boreliozie, często są nadmiernie podniesione limfocyty th2 – z lub bez nieprawidłowości Th1
– U ludzi z boreliozą, często są zmiany alergenów pokarmowych. Gluten, nabiał i nietolerancje na jajka są najczęstrze.
– Syndrom przeciekającego jelita często jest obecny
– Infekcje podejrzane są o przebywanie w śluzówce, mięśniach i ścianach jelit
– Może istnieć stan zapalny naczyń krwionośnych krwi, dostarczanej do jelit
– Mogą być infekcje tkanki nerwowej które kontrolują funkcjonowanie jelit – z mózgu do autonomicznego zwojenia/zwoju współczulnego
– Zmiany w perystaltyce jelit mogą być obecne takie jak porażenie jelit czy tez gastropareza
– Wątroba oraz woreczek żółciowy mogą być zabużone. Woreczek żółciowy może stać się atoniczny. Mogą być genetyczne mutacje lub inne detoksykacyjne anomalie które wpływają na pierwsza i drugą fazę detoksu wątroby. Hormony mogą być w nie równowadze. Mogą występować także zaburzenia lipidów takie jak podniesiony cholesterol LDL a przepływ żółci może być przytkany lub też może być za mało żółci czy też sama żółć może być zainfekowana. Prowadzi to do nudności, zaparć, bólu w podbrzuszu, niestrawności.
– Ci z mutacją SOD2 produkują wysokie poziomy siarczanów
– Typowym zjawiskiem jest ogólnosystemowy stan zapalny jest. Może to być wynikiem różnych czynników w tym podniesionym cholesterolem LDL i innymi zaburzeniami lipidów w tym, insulinopornością, podniesionym poziomem cytokin prozapalnych jak TNF alfa,IL10,białek dopełniaczaC3a i C4a, wysokim stresem oksydacyjnym i dysfunkcją mitochondriów.
– Zapelenie naczyń krwionośnych to może być rezultat infekcji w wewnętrznym śródbłonku naczyń krwionośnych lub rezultat toksyn. Może być również zaburzony przez hiperkoagulację (gęstsza krew),
od Babesi, HHV-6, metali ciężkich czy predyspozycji genetycznych
– Zewnątrzkomórkowa macierz pacjenta z chorobami odkleszczowymi jest często toksyczna. Ta toksyczność macierzy może być rezultatem kompleksu antygen/przeciwciało, metali ciężkich i wielu zanieczyszczeń. Niekiedy wysypki mogą być rezultatem kompleksu antygenu/przeciwciała w skórze.
– Układ odpornościowy często nie funkcjonuje prawidłowo. Może być zakłopotany lub po prostu brak mu energi do leczenia. Może być to główną przyczyną w problemie związanym z układem limfatycznym jelit (GALT oraz MALT). Imbalans cytokinowy musi zostać skorygowany, stan zapalny musi zostać zredukowany, atak na specyficzne patogeny musi zostać podniesiony
– Rozregulowany układ immunologiczny może prowadzić do autoimmunologi co często dotyka takie narządy jak tarczycę, śródbłonek naczyń krwionośnych, jelita, układ nerwowy i inne tkanki
– Reakcja alergiczna może być podniesiona. Może to się objawiać alergiami na środowisko lub jedzenie. Może to się również objawiać w postaci MCS(multiple chemical sensitivity czyli nadmierna wrażliwością na chemikalia)
– Może pojawić się dysfunkcja szpiku kostnego co doprowadzi do trombocytopeni (obniżenia się płytek krwii), neutropeni (obniżenia się neutrofili), limfopenia (obniżenia się poziomi limfocytów), anemia(niskiego poziomu erytrocytów) i nawet choroby nowotworowej
– Często jest zaburzony obwodowy układ nerwowy. Prowadzi to do zaburzenia perystaltyki jelit, zaburzeń układu krwionośnego, POTS czy zespołu Raynauda jak i również do problemów z nerwami czaszkowymi.
– Centralny układ nerwowy może nie funkcjonować prawidłowo przez nadmierny stres oksydacyjny, spadek glutationu, zaburzenia homocysteiny lub metabolizmu metioniny, zaburzenia metylacji lub sulfacji, oraz podniesionym poziomem siarki lub amoniaku
– Popularne są też dysfunkcje neuro-endokrynologiczne. Mogą one uwzględniać hipokamp i przysadkę mózgową, nadnercza które poddawane są stresowi lub są już wogóle wyczerpane, problemy z tarczycą z lub bez autoimmunologi, dysbalans hormonów płciowych w każdym wieku, insulinooporność, oporność na leptynę, rozregulowany system regulacji ciśnienia krwii i dysbalans wody w organizmie, rozregulowany status hormonu antydiuretycznego
– Metale ciężkie są często czynnikiem głównym w Hashimoto
– Choroba biotoksynowa związana jest z genami HLA czy też z boreliozą, niektórymi typami pleśni.
– Biotoksyny mogą być furtką dla pleśni, boreliozy, babesi. Mogą powodować, że komórki tłuszczowe zaczną produkować cytokiny zapalne. Wznieca to stan zapalny, zwiększa insulinooporność, podnosi niekorzystny profil lipidowy, zmienia czynnik wzrostu śródbłonka VEGF czy też PAI-1.
– Choroba związana z zawaleniem biotoksynami związana jest z różnymi typami HLA w tym niektóre typy u niektórych ludzi to podatność na boreliozę, niektóre typy to podatność na pleśń,kiedy inne to podatność zarówno na boreliozę jak i pleśń
– Biotoksyny są w wodzie i jonofory rozpuszczalne w płynach. Mogą być wynikiem wewnątrzdomowej pleśni, boreliozy, babesi czy też pfiesterią. Biotoksyny powodują, że komórki tłuszczowe zaczynają produkować cytokiny zapalne.
– To powoduje podniesienie ogólnego stanu zapalnego organizmu, zwiększa insulinooporność, zwiększa gospodarkę cholesterolową i zmienia czynnik wzrostu śródbłonka VEGF oraz PAI-1

– Biotoksyny przyklejają się do uszkodzonych receptorów leptynowych w hipokampie i podwzgórza co powoduje niedobór 2 kluczowych hormonów – VIP i MSH.
– W tym momencie trwa postępujący proces niszczenia hipokampu, podwzgórza i przysadki mózgowej
– Osoby które mają niedobór hormonu VIP mają problemy ze spaniem, mają płytki oddech kiedy wchodzą po schodniach oraz słabe trawienie
– Kolejnym problemem w chorobach odkleszczowych jest kryptopiroluria. KPU możę być genetyczna lub nabyta i powodować braki cynku, witaminy b6, biotyny, manganu, magnezu i omega-6 jak i innych substancji. Obniża ogólny poziom białych krwinek. Wątroba staje się przeciążona przez zapchane ścieżki detoksu.
– Metale ciężkie mogą być obecne w amalgamatach dentystycznych, szczepionkach, jedzeniu, powietrzu i w wodzie
– Fizyczne, psychiczne i psychologiczne traumty nie są rządkie
– Stosowanie diety musi być rozważone a nawyki żywieniowe zmienione.
– Biologiczna medycyna germańska to połączenie medycyny zachodniej z europejską medycyną ziołową, homeopatią, teorią środowiskową, medycną bioenergetyczną oraz tradycyjną medycyną chińską.
– Należy utrzymać energię komórkową, trawienie i przyswajanie, transport substancji odżwyczych, odpowiedz regulacyjną, eliminację toksyn
– Macierz zewnątrzkomórkowa to głowny organ który reguluje terytorium
– Nieprawidłowa dystrubycja energetyczna i deficyty energi w organizmie powoduje chroniczne choroby
– Macierz kumuluje toksyny jako bufor. Tarczyca, trzustka i centralny układ nerwowy są bardzo wrażliwe na toksyny
– Jeśli masz czystą macierz komórkową, igły akupunkturowe mogą pomóc. Jeśli macierz jest przeładowana toksynami, akupunktura nie zadziała.
– W modelu homotoksykologicznych jest 6 różnych faz. Wydalanie, stan zapalny, odkładanie impregnacja, degeneracja i neoplazma(rak). Pierwsze 3 są znane jako fazy humoralne a 3 ostatnie jako komórkowe.
– Choroba generalnie zaczyna się od fazy wydalania i jeśli nie jest zaadresowana to postępuje głębiej aż dojdzie do fazy degeneracji i neoplazmy(rak).
– Celem jest przesunięcie u ludzi z fazy komórkowej do humoralnej. Większość pacjentów z boreliozą są głęboko w fazie komórkowej – przeważnie w fazie degeneracyjnej.
– Progresja choroby następuje z zewnątrz do wewnątrz
– Celem Germańskiej medycyny biologicznej jest przywrócenie witalności poprzez zbydowanie energi witalnej i ciepła, przywrócenia macierzy (oczyszczenie organizmu z biofilmów, infekcji, toksyn, kontuzji, blizn), przywrocenie sprawnego ukłądu endokrynologicznego poprzez zaadresowanie hiperkoagulacji, biofilmów, toksyn i infekcji oraz poprzez leczenie śródbłonka.
– Należy przywrócić prawidłowe działanie GALT. Obejmuje to usunięcie alergii pokarmowych, przeleczenie jelita i odtworzenie śluzówki, rozbicie biofilmów,
zaadresowanie patogenów, dodanie pre i probiotyków, upewnieniu się że składniki odżywcze są absorbowane i wsparcie perystaltyki
– Funkcje wątroby muszą być przywrócone i wyregulowane. Toksyny muszą być usuwane. Faza 1 i 2 ścieżek detoksu wątroby muszą być wyregulowane. Hormony i lipidy muszą być znormalizowane. Przepływ żółci musi być polepszony w celu wsparcia detoksu. Wątroba się poelpsza kiedy toksyny z jelita w którym panuje dysbiozą, są usunięte.
– Funkcje układu MALT muszą być przywrócone. Oznacza to zaadresowanie infekcji nosowych i biofilmów, ograniczenie nadmiernie pobudzonych reakcji na wdychane alergeny i polepszenie funkcji limfatycznych
– Należy obniżyć stres oksydacyjny. Amoniak i siarczany muszą zostać wzięte pod uwagę i obniżone. Otoczka mielinowa neuronów i błony komórkowe muszą zostać naprawione
– pH 8 wody jest najlepsze
– Należy pozbyć się ekspozycji na pole elektromagnetyczne
– Należy unikać pleśni w miejscu pracy, w domu i szkole
– Przestań używać syropu fruktozowego z kukurydzy i przetworzonego jedzenia
– Żadnego mięsa komercyjnego
– Cukier(poza świeżymi owocami) wyeliminuj. Wielu ale nie wszycy jej pacjeci powinni usunąć gluten z diety
– Jeśli ktoś Ci mówi, ze nie miał przeziębienia przez 6 lat, to nie jest to zawsze dobra informacja. Oznacza to jedynie, że miałeś ekspozycję na patogeny ale twój układ odpornościowy na nie nie zareagował. Masz je w sobie i są one dodatkową infekcją z pośród tych które już masz. Po prostu sobie z nią nie poradziłeś. Dobrym znakiem jest natomiast, kiedy ludzie zaczynają mieć ogólnie panujące infekcje gdyż ich układ odpornościowy zaczyna działać. Przeważnie najbardziej chorzy pacjenci nie miewają przeziębień.
– Vital Energy Medicine Petera Gosch to dobra książka go Germańskiej Medycynie Biologicznej oraz produktach firmy Pekana

 

Dr. Chistine Green
– Obecność biofilmów w organizmie to dobra rzecz – nie wszystkie biofilmy są złe
– Bartonella przenika do erytrocytów bardzo szybko, borrelia do mózgu
– Wiele patogenów unika działania układu odpornościowego w komórek. Często manipulują one odpornościowym układem adaptacyjnym. Wchodzą w komórkę, zakładają przebranie, i zawiadamiają policję o tym że wszystko jest w porządku.
– Na sen melatonina, l-tryptofan, fosfatydylseryna i magnez mogą być pomocne
– Na nadnercza – lukrecja, sól, witamina C, kwas pantotenowy, thyroid support i ćwiczenia ale przed południem mogą być pomocne
– Na ból magnez, substancje hamujące NF-kB (kurkumina, Actos), leki przeciwepileptyczne, antyoksydanty oraz ćwiczenia aerobowe. Borelioza podrażnia nerwy
– Leki przeciwpadaczkowe często działają na ból gdyż łagodzą 'wybuchy’ w nerwach
– Na neuropatię poleca zaadresować patogeny, hiperbarię czy też ćwiczenia anaerobowe.
– Często leczenie zaczyna od zaadresowania RMSF, wirusy, babesia/pasożyty, bartonella/brucella/gorączka Q, borelioza.
– Chroniczne infekcje wirusowe mogą prowadzić do syndromu przewlekłego zmęczenia, złe samopoczucie, limfadenopati, podniesionych enzymów wątrobowych, infekcja genitali wirusami z grupy herpes.
– Jeśli miano przeciwciał igG jest 5-10x podwyższone powyżej normy podejrzewaj reaktywację wirusa
– Dożylna witamina C jest świetna na wirusy tak samo jak kwas jabłkowy, immunovir a na wirusa HHV-6 poleca Famvir, valcyte, valtrex lub acyklowir
– Babesia może powodować naczyniaki, POTS, poty, dreszcze, krótki oddech, nieregularne bicie serca. Poleca na tą infekcję cryptolepis, artemisininę, enulę, coptis, zithromax, mepron, malaron, chininy, tinidazol, metronidazol.
– Chlamydia prowadzi do zmęczenia miażdzycy, problemów z układem oddechowym. dr.Dave Martz zasugerował, że Chlamydia jest często zaangażowana w stwardnienie zanikowe boczne
– Mykoplazma może być wewnątrz jak i zewnątrzkomórkowa. Jest pleomorficzna. Lubi śluzówkę. Prowadzi do stanów zapalnych układu oddechowego, zapalenia zatok i jest wykrywana u wielu dzieci.
– Poleca na tą infekcję makrolidy, fluorochinole, tetracykliny i leki siarkowe.
– Bartonella jest wykrywana u 40% kotów i może być przenoszona przez psy (Dr.Ed Breitscherdt).Atakuje komórki krwii
i śródbłonek
– Stare typy bartonelli mają flagelinę(PD: białko wchodzące w skład wici bakterii) – nowsze nie.
– Erytrocyty żyją 3 miesiące(średnio). Bartonella może wtedy zainfekować kolejne 8 komórek za każdym razem. 8 sztuk bakterii żyje w 1 komórce.
– Bartonella przyczynia się do wytwarznia nowych naczyń krwionośnych. Potrzebują one hemu i dlatego też przedostają się do erytrocytów
– Symptomy bartonelly to swędzenie, koszmary, przeszywający ból, halucynacje, zaburzenia snu, zmęczenie, trzęsiawki/dreszcze, krótki oddech, słabość mięśniowa,
– Bóle główy są najgorsze w Ehrlichi
– Gorączka Q może powodować problemy z zastawkami serca i prowadzić do nagłej utraty wagi ciała
– Jeśli antybiotyki podawane są w zbyt małych dawkach i za krótko, może to doprowadzić do wytworzenia opornych organizmów. Nie dzieje się tak przy długim leczeniu.
– Wymieniła kilka produktów, które mogą być pomocne takie glutation, witamina C, chlorella, NAC, koenzym Q10, l-karnitna.
– Hiperbaria może być pomocna w leczeniu nerwów

 

 

Pytania i odpowiedzi:
Dr Corson i Dr.Green odpowiadali na pytania publiczności
– Niektóre nowe zioła moga penetrować mózg lepiej niż leki dożylne
– Dzieciom często pogarsza się podczas dojżewania i może to być związane ze zmianami hormonalnymi. Estrogen stymuluje wzrost krętka boreliozy
– Tabletki przeciwciążowe nie działają dobrze, jeśli zażywasz antybiotyki
– Pojawiło się pytanie czy ludzie z chroniczną boreliozą mogą zostać zaleczeni bez wlewów dożylnych – odpowiedz – tak, Dr.Green z kolei odpowiedział że nie często ale tak
– Koniec leczenia następuje kiedy pacjent nie ma rzadnych symptomów przez pare miesięcy i nie ma nawrotów symptomów podczas przeziębienia, stresu, operacji etc.
– farmaceutka Eva Sapi wykonała badanie w którym wykazała, że tindamax jest najlepszym lekiem na boreliozę i biofilm. Doksycyklina zwiększała formowanie się cyst i może powodować, że mikroby przenikają głębiej (jeśli nie jest używana w wysokich dawkach)
– Samento i Banderol są bardzo efektywne na krętka boreliozy, cysty i biofilm – nie można ich podawać razem w tej samej szklance
– Doksycyklina w wysokich dawkach razem z Tindamax to najlepsza opcja lecznicza
– Na metale ciężkie Thorne heavy metal support, minerały (metale ciężkie często są przetrzymywane w organizmie ze względu na niedobór minerałów śladowych), chlorella lub algi.
– Przesuwanie metali ciężkich kiedy to macierz komórkowa jest przeciążona a organy są zapchane prowadzi tylko do ich przesuwania się a nie do usuwania z organizmu

 

 

Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!

Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic

Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84

Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”

Podziel się tym artykulem na facebooku:
Zaszufladkowano do kategorii Konferencje zdrowotne, Zdrowie bez tajemnic | Dodaj komentarz

Płatne konsultacje

Konsultacje zdrowotne
rejestracja@zdrowiebeztajemnic.pl

Ankieta

Który z ponizszych artykulów chcialbys /chcialabys przeczytac?

Który z poniższych artykułów chciałbyś /chciałabyś przeczytać?

View Results

Loading ... Loading ...

Archiwum
https://klockilego.net
https://skleplego.eu
https://sklep-lego.pl