Arniki górska to zioło przede wszystkim przeciw zapalne,niezmiernie pomocne w przypadku wszelakich problemow skórnych,stawowych czy tez mięśniowych. Jakie jeszcze posiada wlasciwosci i w czym moze pomoc?
Hamuje zakażenia LIsteria monocytogenes i Salmonella typhimurium. Wyciągi z arniki mają właściwości fungistatyczne i grzybobójcze. Leczy wysięki zapalne, niektóre wypryski i korzystnie działa przy trądziku różowatym oraz sterydowym. Nalewka arnikowa poprawia krążenie skórne, obwodowe, w kończynach, wieńcowe i mózgowe. Ułatwia ustępowanie zastoin limfatycznych. Wzmaga diurezę, rozszerza naczynia krwionośne, pobudza psychicznie. W połączeniu z miłorzębem Ginkgo, eleutherococcusem, guaraną, mate, wąkrotką (Centella, gotu cola), cytryńcem chińskim – wydatnie poprawia pamięć, kojarzenie, koncentrację. Zażywana przed treningiem sportowym zapobiega przedwczesnemu zmęczeniu psychicznemu i fizycznemu, przeciwdziała powstawaniu wysięków okołomięśniowych, a w czasie odpoczynku przyśpiesza ustępowanie zakwasów i hamuje wyzwalanie reakcji prozapalnych. Arnika łagodzi objawy miażdżycy, objawy szumu w uszach, zawrotów głowy, zadyszki, osłabienia serca, szczególnie u osób starszych. Naukowo udowodniono, że wyciągi z arniki powstrzymują proces chemotaksji dla leukocytów, zapobiegają uwalnianiu lizosomalnych enzymów, uwalnianiu serotoniny w trombocytach. Arnika zawiera inhibitory uwalniania histaminy, głównie w mastocytach (komórkach tucznych), co zmniejsza reakcje alergiczne. Arnika w połączeniu z krwawnikiem i rumiankiem szczególnie silnie działa przeciwhistaminowo. Zmniejsza wytwarzanie prostaglandyn (mediatorów bólu), hamuje agregację krwinek i powstawanie zakrzepów. Hamuje fosfolipazę A2 i cyklooksygenazę 1, ponadto 5-lipooksygenazę i syntazę leukotrienów C4.
Arnika zawiera składniki hamujące rozwój komórek nowotworowych.
W XVIII i XIX wieku kwiat arniki uważano za środek pędzący mocz i napotny, wzmacniający serce, wzmagający oddech i podniecający. Z ziela i korzenia uzyskiwano sok, który stabilizowano etanolem (1 cz. soku na 10 części alkoholu 70%) i zażywano doustnie przy kurczach nerwowo-mięśniowych, porażeniach, niedowładach. Wskazaniem do zażywania doustnego był również wstrząs mózgu. Zewnętrznie w postaci okładów i częstego obmywania trudno gojących się ran, w razie uderzenia, zwichnięcia, złamania (nalewka rozcieńczona wodą przegotowaną lub wodą zakwaszoną octem). Nalewkę zalecano przy zapaleniu żył, zakrzepicy, miażdżycy i nadciśnieniu.
Arnika może wywołać u niektórych ludzi uczulenie. Preparaty arnikowe trzeba dawkować i sporządzać precyzyjnie. Przedawkowane wywołują podrażnienie gardła i przewodu pokarmowego, wymioty, biegunkę, bóle brzucha, zawroty i bóle głowy, zaburzenia sercowe, a nawet utratę przytomności. Kobiety ciężarne i karmiące nie mogą zażywać arniki.
68)rozanski.li/914/arnika-arnica-w-ziololecznictwie/
Działanie: zewnętrznie stosowana działa wygładzając blizny,
Doustnie działa uszczelniająco i wzmacniająco na naczynia krwionośne, antyagregacyjnie i przeciwzakrzepowo (zapobiega zlepianiu krwinek), przeciwmiażdżycowo, przeciwzawałowo, pobudzająco na krążenie mózgowe i kończynowe, spazmolitycznie, hipotensyjnie (poprzez rozwarcie naczyń obniża ciśnienie krwi), napotnie, nasercowo (pobudzająco na serce), w większych dawkach – porażająco, pobudzająco na wydzielanie śliny, soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego, żółciopędnie, przeciwgorączkowo, moczopędnie, pobudzająco na oddech oraz korę mózgową (w pewnym sensie nootropowo, czyli działanie polegające na poprawianiu wydolności ośrodkowego układu nerwowego, poprawieniu zdolności uczenia, myślenia, zapamiętywania i koncentracji uwagi; wpływ nootropowy arniki widoczny jest po regularnym i dłuższym zażywaniu).
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28314960 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20412090 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21944657 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22818231 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25966322 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5295114/ |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27998807 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26036671 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25954844 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25724362 |
⇧11, ⇧21, ⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19656571 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19431101 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27211321 |
⇧14 | biotechnologia.pl/biotechnologia/elastaza-neutrofilowa-historyczny-enzym-proteolityczny-polskiej-nauki,13870 |
⇧15, ⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18975264 |
⇧16 | https://zdrowiebeztajemnic.pl/tag/oksydaza-ksantynowa/ |
⇧17 | pl.wikipedia.org/wiki/Oksydaza_ksantynowa |
⇧18 | pl.wikipedia.org/wiki/Inhibitory_oksydazy_ksantynowej |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16621372 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12539881 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6852212 |
⇧23, ⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27832158 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26989948 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1799388 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1367382 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12856478 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12820224 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10402655 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9848164 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23271526 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22409925 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22877081 |
⇧34 | wemjournal.org/article/S1080-6032(13)00345-1/fulltext |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2116680 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24679412 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18199022 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17105693 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24050592 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19674657 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23947690 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16036165 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15139092 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23290879 |
⇧46 | pl.scribd.com/document/217209836/Arnica-and-Aconite-Homeopathic-Newborn-Care |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14587684 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17227743 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20228046 |
⇧51 | biotechnologia.pl/biotechnologia/elastaza-neutrofilowa-historyczny-enzym-proteolityczny-polskiej-nauki,13870 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28700031 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27912150 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21420480 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22619042 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28089739 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26630428 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25536022 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25760389 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25898223 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21526453 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26758066 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19827029 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25363565 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8073086 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27626416 |
⇧68 | rozanski.li/914/arnika-arnica-w-ziololecznictwie/ |
Poroże jelenia czyli Lu Rong to fenomen natury – rośnie w super szybkim tempie(co roku rośnie nowe poroże a stare jest zrzucane przez jelenia), jest najsilniejszą partią/organem u tego ssaka. Za jego wzrost odpowiada insulinowy czynnik wzrostu IGF-1 wraz z pakietem 18 hormonów i masą polipeptydów/białek – każdy z tych elementów pełni niezliczoną ilość prozdrowotnych właściwości które czynią poroże najbardziej pożądanym elementem z tego zwierza. W prawdziwe jest badanie, które nie potwierdza wzrostu IGF-1 u wioślarzy po spożywaniu ekstraktu z poroża łosia(tego bym unikał, starałbym się o stosowanie poroża jelenia czyli nie elk velvet antler a deer antler velvet) jednak nie jest też uwzględnione to, że to jeleń doczekał się najwięcej publikacji medycznych oraz fakt że …wioślarze przeważnie nie są w 100% czyści i jeśli traktują ten sport poważnie to biorą hormon wzrostu, IGF-1, insulinę, sterydy i różne inne substancje wspomagające. 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3881250 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12435367 . Dlaczego ekstrakt z poroża jelenia jest tak nadzwyczajną substancją?na co działa?w czym może pomóc i ewentualnie co wyleczyć?
W przypadku tego preparatu najważniejsza jest jakość,dawka oraz długość podawania. Miej na uwadze także fakt czy jest to ekstrakt z poroża jelenia szlachetnego, gdyż praktycznie wszystkie badania jakie się pojawiły były robione na ekstrakcie poroża właśnie z tego gatunku. Dawka?dla dorosłego od 1 do nawet 6 gramów (3×2 gram dziennie) w zależności od schorzenia i dolegliwości. Młodsze osoby na pewno krótko i minimalne dawkowanie (0.5-1grama dziennie) ze względu na za dużą ingerencję w układ hormonalny.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3881250 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12435367 |
⇧3 | hindawi.com/journals/ecam/2012/481318/ |
⇧4, ⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21584242 |
⇧5, ⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23996390 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3004953/ |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23993908 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24212078 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24665594 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23870893 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27152107 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23562758 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27600490 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22198348 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23246455 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22951396 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26608104 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26761873 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26366186 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27108788 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27818162 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19102191 |
⇧24 | en.wikipedia.org/wiki/3β-Hydroxysteroid_dehydrogenase |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26608944 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21485578 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21750784 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17215957 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19124089 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20548908 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15642224 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12776321 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28507477 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15650473 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23346203 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22611434 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19894547 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28177676 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10452108 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19137890 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15025149 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15313453 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10432204 |
Olej emu czyli olej z tłuszczu australijskiego strusia Emu to produkt który ma przede wszystkim silne działanie przeciwzapalne. Ma niedocenione (albo po prostu znane przez mało kogo) konkretne działanie lecznicze w przypadku RZS, egzemy, łuszczycy, trądziku,grzybicy czy też wszelakiego bólu mięśniowego lub stawowego. Dzięki głębokiej penetracji dociera do tkanek głębokich hamując lokalne stany zapalne. Ma także zastosowanie w kosmetyce jako olejek nawilżający skórę czy włosy. Bez problemów może być używany zarówno zew.jak i wewnętrznie z tymże do użytku wew.szukałbym czegoś w 100% pure (czystego bez żadnych dodatków). Razem z arniką górską czy żyworódką jest na pewno świetny w wyżej wymienionych problemach skórnych. Co na jego temat mówią badania i różne raporty medyczne?
Czysty olej z emu który polecam to np.ten , który można zakupić np.tutaj.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27178879 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26852336 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25560991 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23573127 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25441585 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17638122 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27069472 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24250695 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27618153 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28691132 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26700214 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25936812 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25028100 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27109049 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26217022 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26080458 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27924292 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12934669 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22147247 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15837639 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20377926 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22436700 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26415675 |
Niskie poziomy witaminy A powodują problemy ze wzrostem/wagą, niedostatecznie rozwinięty układ neurologiczny, nieprawidłowo ukształtowany kościec(tutaj także gigantyczny namiar może się do tego przyczynić), rozwojem różnych narządów oraz problemem z rozwojem układu odpornościowego u płodu a później nowo narodzonego dziecka. Nie wiem jak Ty ale dla mnie prawidłowo rozwinięty układ odpornościowy u dopiero co poczętego dziecka to absolutna podstawa w Polskich brudnych i skażonych bakteriami typu Clostridia, Klebsiella, Gronkowiec, Paciorkowiec szpitalach. 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11695734 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20209475 3)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4043882 4)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/185370055) ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9843856 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7656882 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12288232 6)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12614947
Niskie poziomy witaminy A u kobiet ciężarnych to fakt, a jego poziomy są jeszcze niższe u noworodków. 7)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1867585 8)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9878915 9)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3170085 10)academic.oup.com/nutritionreviews/article-abstract/10/11/343/1832141/Effect-of-an-Excess-of-Vitamin-a-on-Fetal-Bone?redirectedFrom=PDF
Ogólnie mimo że przeczytałem kilka badań na temat negatywnych skutkow(zawsze były to albo kosmos dawki, albo nie było ich podanych, albo były to metabolity witaminy A jak np. kwas retinowy czy też analogi(pochodne) retinolu) nie mogłem tak na prawdę na żadnym się w jakimkolwiek stopniu oprzeć. Nie istnieje żadne badanie dowodzące ani poszlakowe, że naturalna witamina A w dawce np.10tyś jednostek powoduje skutki uboczne – a jest ogrom, które dowodzi, że jest potrzebna i niezbędna w życiu płodowym matki. 11)pl.wikipedia.org/wiki/Retinoidy 12)karger.com/Article/Abstract/87893
Np. badanie w którym podawano 125mg/kg (na zwierzętach) kwasu retinowego co jest odpowiednikiem 125000ug w przeliczeniu na witamine A – 0.0003 mg to jedna jednostka witaminy A także przelicz sobie ile to będzie setek tysięcy jednostek – jakieś chore dawkowania. 13)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12898162. Artykuł zatytułowałem tak a nie inaczej gdyż natrafiłem na Panią ginekolog, która usilnie mi wmawiała, że witamina A jest toksyczna i nie powinno się jej podawać w czasie ciąży – jest wręcz toksyczna (sam wiedziałem, że jest to nie możliwe). Co naprawdę powoduje podawanie witaminy A w czasie ciąży i z jakimi pozytywnymi skutkami zdrowotnymi się łączy?o tym poniżej. Czy faktycznie niesie jakieś zagrożenia – jeśli tak to w jakiej dawce?
Polecam suplementację witaminą A w ilości 10tyś jednostek od 3 trymestru ciąży. Mogę polecić tą witaminę A – stąd.
Więcej informacji ogólnie o witaminie A / retinolu można przeczytać tutaj.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11695734 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20209475 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/4043882 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18537005 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9843856 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12614947 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1867585 |
⇧8, ⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9878915 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3170085 |
⇧10 | academic.oup.com/nutritionreviews/article-abstract/10/11/343/1832141/Effect-of-an-Excess-of-Vitamin-a-on-Fetal-Bone?redirectedFrom=PDF |
⇧11 | pl.wikipedia.org/wiki/Retinoidy |
⇧12 | karger.com/Article/Abstract/87893 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12898162 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22214977 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2223740 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21482329 |
⇧17 | pl.wikipedia.org/wiki/Przewód_tętniczy |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11385133 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6502374 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24670648 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2310790 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8023960 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20837596 |
⇧25 | pl.wikipedia.org/wiki/Nefron |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18641182 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8157219 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2235112 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17665093 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1943451 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15458964 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17288195 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9152680 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2099898 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9706496 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18955041 |
⇧37 | genesdev.cshlp.org/content/8/9/1007.long |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16054864 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23345238 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23093302 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11938986 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8580885 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12840167 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3260640 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24005908 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20308937 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17210042 |
Kwas walproinowy czy też Depakina (lek zawierający tą substancję) to substancja/lek na padaczke i chorobe dwubiegunową i jest to temat na dzisiaj z którym zajmowałem się przez ostatnie 100 roboczogodzin. Jest to o tyle istotny i dla mnie ważny temat iż wg.badań kobiety zażywające Depakine czy kwas walproinowy kompletnie nie zdają sobie sprawy co biorą. Już nawet nie mowie o tych, które nie planują dzieci …ale są też takie które są zdecydowane na dziecko i w czasie ciąży będą stosować ten pseudo-lek. Z jednego z raportów w brytyjskim magazynie medycznym zostało ankietowanych prawie 3000 kobiet z padaczką i 20% nawet nie wiedziało o skutkach ubocznych Depakiny czy innego leku zawierającego kwas walproinowy. Uwierz mi, że ta liczba jest mocno zaniżona gdyż wiele osób nie lubi przyznawać się do nie wiedzy i własnej głupoty(bo nie sprawdzenie skutków ubocznych w przypadku tego leku to niestety mocno nie rozważne posunięcie). Ponadto kolejne 27% nawet nie usłyszało nic o skutkach ubocznych od swoich lekarzy(tu tak samo obstawiam że procent jest zaniżony gdyż kto chodząc przez dłuższy okres czasu przyzna się, że popełnił błąd i odwiedzał lekarza, który zachwala leki a nie mówi nic o skutkach ubocznych?). Zatem jest to minimum 47% kobiet żyjących w niewiedzy a moim zdaniem będzie to nawet i z 70-80% co jest wręcz przerażające. 1)http://search.proquest.com/openview/b19103c764e4339917060ee2444201f2/1.pdf?pq-origsite=gscholar&cbl=2043523 .Poniżej przedstawię zatem absolutnie wszystkie możliwe skutki uboczne kwasu walproinowego i leku Depakina (i innych temu podobnych, słowo klucz to kwas walproinowy/walproinian). Oczywiście są też jakieś tam pozytywne skutki, o których też wspomnę. Na ten artykuł poświęciłem gigantyczną ilość roboczogodzin także dziękuje z góry za jego rozpowszechnianie i udostępnianie na facebooku. PS: niektóre badania zaprzeczają innym – w tym przypadku słowo klucz to dawka – mała dawka może wywołać przeciwstawną reakcję do wysokiej – jej ustalenie jest tak naprawdę kluczowe jednak w przypadku tego leku – skutki uboczne są chyba nie warte jego testowania…
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | http://search.proquest.com/openview/b19103c764e4339917060ee2444201f2/1.pdf?pq-origsite=gscholar&cbl=2043523 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24249529 |
⇧3, ⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23613074 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11263692 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28472621 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20695297 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23906561 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23836985 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22017376 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23819490 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16289809 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23812222 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20224318 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23774155 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20921570 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16288075 |
⇧18, ⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24868521 |
⇧19 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0009912013002890?via%3Dihub |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23755911 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23716898 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21492891 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23656451 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23632325 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21993183 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27255404 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23593740 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20199458 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22350964 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23541917 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17322992 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11765305 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26712070 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23073524 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22949360 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22743100 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21685521 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22618302 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21596216 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22209114 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22155806 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19682024 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19188736 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22119635 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20388938 |
⇧46 | clinchem.aaccjnls.org/content/57/9/1233 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21717384 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20501539 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20816784 |
⇧50 | pl.wikipedia.org/wiki/Mikroglej |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20798865 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20732403 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20599868 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16981861 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16355811 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16715935 |
⇧57 | ajp.psychiatryonline.org/doi/full/10.1176/appi.ajp.163.2.325-a |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20060174 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20013429 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10891991 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20006675 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19780793 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19135623 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19453719 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19292063 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15501631 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20540861 |
⇧68, ⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18472247 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19168820 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15812121 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10852092 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18922714 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18174556 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18461450 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17683602 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17662017 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17392393 |
⇧80 | researchgate.net/publication/6788768_Valproate_induced_isolated_neutropenia |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16192836 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16123451 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15858222 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25745980 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15794184 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12950923 |
⇧87 | pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_Fanconiego |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12363104 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12221238 |
⇧90 | pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_Westa |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12015170 |
⇧92 | pl.wikipedia.org/wiki/Choroba_Menkesa |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11275589 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3090984 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11147471 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25167568 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11034872 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9328685 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1525801 |
⇧100 | hjpeds.com/article/S0022-3476(07)00602-6/fulltext |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7514959 |
⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1844775 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2044503 |
⇧104 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2111770 |
⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2504612 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28590943 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28359767 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27550043 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27602061 |
⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27614006 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27498245 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27422007 |
⇧113 | semanticscholar.org/paper/A-case-with-hyperammonemic-encephalopathy-triggere-Ciftci-Guler/7a028fc47b0e7341290a602ee1b0e3fbea505f6b |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27462241 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27489470 |
⇧116 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27511211 |
⇧117 | pl.wikipedia.org/wiki/PTEN |
⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27071011 |
⇧119 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27208500 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27117552 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27264355 |
⇧122 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27160812 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27124675 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27343825 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26599579 |
⇧126 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26660113 |
⇧127 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26677766 |
⇧128 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26019740 |
⇧129 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24571806 |
⇧130 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25454122 |
⇧131 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25439492 |
⇧132 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25182413 |
⇧133 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25907743 |
⇧134 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27855134 |
⇧135 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27776385 |
⇧136 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27994833 |
⇧137 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24800920 |
⇧138 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24903676 |
⇧139 | secure.medicalletter.org/w1418a |
⇧140 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24636283 |
⇧141 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27701058 |
⇧142 | researchgate.net/publication/21048049_Edema_Associated_with_Long-Term_Valproate_Therapy |
⇧143 | neurology.org/content/56/1/139.2.full.html |
⇧144 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26427136 |
⇧145 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25031190 |
⇧146 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28138106 |
⇧147 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28141910 |
⇧148 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28230635 |
⇧149 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28315807 |
⇧150 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27918244 |
⇧151 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27938419 |
⇧152 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26074764 |
⇧153 | docslide.net/documents/fracture-blisters-and-sodium-valproate-two-case-reports.html |
⇧154 | jaad.org/article/S0190-9622(06)01796-8/fulltext |
⇧155 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20503316 |
⇧156 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23949302 |
⇧157 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24021575 |
⇧158 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24211652 |
⇧159 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24147016 |
⇧160 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24039965 |
⇧161 | journal.frontiersin.org/article/10.3389/fnins.2012.00006/full |
⇧162 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22358107 |
⇧163 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23810771 |
⇧164 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22506014 |
⇧165 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26729968 |
⇧166 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20814328 |
⇧167 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15579172 |
⇧168 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11389179 |
⇧169 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16730152 |
⇧170 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16600518 |
⇧171 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15164191 |
⇧172 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14978230 |
⇧173 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26942921 |
⇧174 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7586665 |
⇧175 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28408298 |
⇧176 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1647774 |
⇧177 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10958523 |
⇧178 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9890258 |
⇧179 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26805038 |
⇧180 | neuro.psychiatryonline.org/doi/full/10.1176/appi.neuropsych.13060126 |
⇧181 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27724948 |
⇧182 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27798867 |
⇧183 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5116827/ |
⇧184 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22737297 |
⇧185 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22923031 |
⇧186 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20978517 |
⇧187 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23404572 |
⇧188 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22343008 |
⇧189 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23099353 |
⇧190 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22704966 |
⇧191 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22664116 |
⇧192 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19628741 |
⇧193 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19800389 |
⇧194 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16775228 |
⇧195 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21868496 |
⇧196 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21975791 |
⇧197 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14702509 |
⇧198 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22532550 |
⇧199 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21775495 |
⇧200 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20614021 |
⇧201 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17415473 |
⇧202 | pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_wymiotów_cyklicznych |
⇧203 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18752910 |
⇧204 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18953683 |
⇧205 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18615588 |
⇧206 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18570928 |
⇧207 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16837598 |
⇧208 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27244466 |
⇧209 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26933051 |
⇧210 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27411759 |
⇧211 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/imj.13125/abstract |
⇧212 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27099936 |
⇧213 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24736121 |
⇧214 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26856821 |
⇧215 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24699060 |
⇧216 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27999308 |
⇧217 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27424124 |
⇧218 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27432062 |
⇧219 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26551768 |
⇧220 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25207308 |
⇧221 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25206605 |
⇧222 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25374508 |
⇧223 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27588130 |
⇧224 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8876946 |
⇧225 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10700573 |
⇧226 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25443723 |
⇧227 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12807426 |
⇧228 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27928635 |
⇧229 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28243027 |
⇧230 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28184324 |
⇧231 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28040492 |
⇧232 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24854198 |
⇧233 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24664792 |
⇧234 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25793707 |
⇧235 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24950983 |
⇧236 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26179902 |
⇧237 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21469507 |
⇧238 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7925144 |
⇧239 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19280426 |
⇧240 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26634177 |
⇧241 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20587742 |
⇧242 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18455911 |
⇧243 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19694338 |
⇧244 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23104247 |
⇧245 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23134463 |
⇧246 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22322665 |
⇧247 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27638451 |
⇧248 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25732953 |
⇧249 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25000991 |
⇧250 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25000991 |
⇧251 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26639559 |
⇧252 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24733439 |
⇧253 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27142346 |
⇧254 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25802006 |
⇧255 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28112972 |
⇧256 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28124216 |
⇧257 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24107455 |
⇧258 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27878518 |
⇧259 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28407680 |
⇧260 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26276454 |
⇧261 | bmj.com/content/339/bmj.b3751 |
⇧262 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24618639 |
⇧263 | evidence.nhs.uk/formulary/bnf/current/a1-interactions/list-of-drug-interactions/antiepileptics/sodium-valproate |
⇧264 | sciencedirect.com/science/article/pii/S0278584608001899?via%3Dihub |
⇧265 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18006438 |
⇧266 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27630284 |
⇧267 | escholarship.org/uc/item/21t5616d |
⇧268 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11580761 |
⇧269 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11044815 |
⇧270 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26538961 |
⇧271 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16511884 |
⇧272 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28593135 |
⇧273 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26223287 |
Kwas d-mlekowy związany jest przeważnie z kwasicą mleczanową i rozrostem bakterii w jelicie skutkując bardzo poważnymi problemami, które odzwierciedlają się w funkcjonowaniu układu nerwowego i nie tylko. Mocne zwiększenie się kwas d-mlekowego poza tym ze powoduje mało groźnie brzmiącą kwasicę mlekową może doprowadzić do SEPSY a wtedy już, ryzyko śmierci zwiększa się wielokrotnie co potwierdzają nie tylko badania ale też i raporty medyczne. Z czym dokładnie związany jest wysoki poziom d-lactic?co go może podwyższyć?a co obniżyć?
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27469967 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16606577 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24997623 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21633783 |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21310737 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16720504 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20888356 |
⇧8, ⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4259177/ |
⇧9, ⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1026114/?page=3 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2296157 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27916077 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26616138 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27723911 |
⇧14 | lifeinthefastlane.com/ccc/lactic-acidosis/ |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16955830 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20075280 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20033833 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19567398 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18242965 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25217009 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25542530 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24794195 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27339215 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26243834 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7741368 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6822927 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3528318 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24563313 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20959048 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28105083 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27323434 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25473797 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25977687 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26775475 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23713298 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22321330 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24812520 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16734098 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15214621 |
⇧42 | elsevier.es/en-revista-endocrinologia-nutricion-english-edition–412-articulo-d-lactic-acidosis-a-rare-cause-S2173509316300861 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21996046 |
Forum medycyny integralnej odbyło się w pod koniec kwietnia 2017 roku także jest to bardzo świeża konferencja której skrót z najciekawszych stwierdzeń możesz teraz przeczytać. Scott (z betterhealthguy) to chłopak nigdyś chorujący na boreliozę i koinfekcje z których wyszedł naturalnymi terapiami (i od kogo pochodzą poniższe notatki)stwierdził, że była to konferencja skupiająca najlepszych lekarzy medycyny integracyjnej, którzy wypowiedzieli się na najważniejsze tematy(wg.niego). Jest to trzecia część tej konferencji…
Amy Joy Smith (naturopata) „Integracyjne podejście do zrozumienia i leczenia PANDAS/PANS”
– Każda aktywacja PANDAS/PANS prowadzi do zwiększenia stanów zapalnych w mózgu
– W przypadku 35% osób zajmuje ok.3lat do prawidłowego zdiagnozowania
– Przeważnie są nagłe, dramatyczne zmiany w funkcjach neurologicznej takiej osoby
– PANDAS to PANS jeśli streptococcus jest czynnikiem chorobotwórczym. PANS jest podobny, jednak czynnikiem chorobotwórczym może być coś innego niż streptococcus. Może to być infekcja jednak nie koniecznie.
– Czynnikami chorobotwórczymi mogą być naturalnie Streptococcus ale i takżę Borelioza, Bartonella, Babesia, Mykoplazma, EBV, wirus Coxsackie, Candida i wiele innych
– Z czynników środowiskowych może to być pleśń i metale ciężkie
– Istnieje coś takiego jak stan po infekcyjny co nie zawsze oznacza aktywnąinfekcję. Czynnik chorobotwórczy wywołuje chorobę/stan chorobowy jednak nie musi on być dalej aktywny w organizmie w przypadku aktywnych symptomów
– Mózg „płonie” u dzieci z PANDAS/PANS. Terapia bechawioralna to strata czasu
– Obniż stan zapalny mózgu oraz zajmij się wyregulowaniem układu odpornościowego
– Bartonella i Babesia to czynniki wywołujące PANS
– Dożylna immunoglobulina IgG(PD: odsyłam odrazu do mojego artykułu o PANDAS) działa lepiej niż cokolwiek innego w celu wyregulowania odpowiedzi układu odpornościowego – używa tego regularnie i nigdy nie miała problemów z dzieckiem, u którego ją używała.
dr.Dave Ou „Immunoterapia niskimi dawkami: używanie izopatii w kompleksowych chronicznych schorzeniach”
– Ideą izopati jest ze to samo leczy to samo
– LDI jest relatywnie tanie i może pomóc wielu osobom. Trudność polega na dobraniu odpowiedniego mikroba i odpowiedni roztwór
– Śą różne odpowiedzi na LDI – igornuje ona wieloprzyczynowe podłoże choroby, nie wspiera ani nie resetuje słabych organów, nie powoduje reaktywności, a jej długie stosowanie jest nie do przewidzenia w skutkach.
– Izopatia sama w sobie nie powoduje pozbycia się infekcji
– Jeśli występuje nadmierna czułość na mikrobra i jest to problem nadrzędny, LDI może być pomocna. Dr.Klinghardt mówi, że borelioza nie jest nadrzędnym problemem u jego pacjentów zainfekowanych tą bakterią.
– Mikroprądy o odpowiednim natężeniu mogą zostać użyte w przypadku słabych organów i tkanek, dzięki czemu pacjenci mogą być na krótszych terapiach antybakteryjnych.
– Trzeba zresetowacć strukture i funkcję organizmu, a nie tylko uśmiercić mikroby
– Borelioza jest generalne symptomem niezdrowego terenu(organizmu)
– Możesz uzdrowić organy i tkanki terapiami neuralnymi takimi jak mikroprądy, CAMS(Crosby advanced medical systems), osteopatią i innymi terapiami.
– FSM(mikroprądy) zostały stworzone przez Caroline McMakin i ma 2 częstotliwości. Jedna to częstotliwość adresująca tkanki i organy a druga wysyła instrukcje do tkanek.
– Migdałki są toaletą mózgu
– CAMS to terapia kamieniami szlachetnymi w rezonansie Schumanna. Poprawia pole przewodzenia
– Leczenie bólu poprawia funkcję układu odpornościowego
– FSM i CAMS mogą obniżyć nadwrażliwość alergiczną i jej odpowiedź. Lekarz ten jednak przestał używać LDI i FCT i obecnie używa LDA dzięki czemu stosuje krótsze trapie antybakteryjne.
– Potrzeba mniej suplementów kiedy pole interferencyjne jest skorygowane – następuje wtedy też polepszenie zdrowia
– Pacjent odczuwa wtedy mniejszy ból oraz polepszenie nastroju, niektórzy notują wysoki wzrost endorfin
– Ciężko jest zachorować jeśli organy są w należytej kondycji
Ruth Kriz „Rola mutacji genetycznych w związku z problemami z detoksem i chronicznymi chorobami”
– Nieprawidłowym założeniem jest, że wszyscy metabolizujemy leki i toksyny tak samo, podniesienie statusu układu odpornościowego samo w sobie jest w stanie wygrać z infekcją, walka z infekcjami wymaga konkretnych produktów czy też chroniczne infekcje nie istnieją
– Nie używaj paracetamolu jeśli masz polimorfizm CYP1A1
– Artemesinia z sokiem z grejfruta działa synergicznie
– Prekursory glutationu to metionina, NAC, magnez, glutamina, glicyna i B6
– Organizm może nie dać rady wytworzyć glutationu i musisz wtedy zarzywać glutation liposomalny
– Wysoki poziom amoniaku może być czynnikiem powodującym zapalenie woreczka żółciowego a mutacje genu CBS powodują wyższe poziomy amoniaku
– 85% jej pacjentów ma problemy z mutacją MTHFR
– 100% jej pacjentów z zapaleniem woreczka żółciowego ma mutacje genu VDR
– Witamina d3 1.25 walczy z infekcjami i powoduje stany zapalne(PD:nie wiem czy tu nie jest błąd w notatkach czy ewentualnie jest to mocny skrót myślowy)
– Normalny stosunek d3 1.25 do 25 to 1:1.7, jednak jeśli jest chroniczna infekcja/choroba może on się zwiększyć do 2:1 (PD: tak myślałem że o to właśnie chodzi – komentarz do linijki powyżej)
– PCOS(zespół policystycznych jajników) to problem z boreliozą i zapaleniem woreczka żółciowego. Witamina D jest przetwarzana do kortyzolu i nie wytwarza się dostatecznie dużo progesteronu
– Hydrokykobalamina i adenozylkobalamina są często lepszymi opcjami niż metylokobalamina
dr.Steve Fry
– Prokarioty to bakterie
– Grzyb także uczestniczy w wytwarzaniu biofilmu
– Choroby autoimmunologiczne to wielki biznes
– Na 5 najbardziej popularnych chorób, RZS jest najpopularniejsze
– Toksoplazmoza w niektórych przypadkach powoduje RZS, tak samo i grzyb
– Większość wierzy, że zespół przewlekłego zmęczenia to bakterie lub wirusy
– Niektórzy pacjenci mają zespół przewlekłego zmęczenia przy nawrotach infekcji Lamblią
– Niektóre badania pokazują,że pasożyty mogą być przyczyną stwardnienia rozsianego
– Plaquenil to lek z wyboru w przypadku tocznia
– CCSVI powstaje w przypadku, kiedy eukarioty tworzą biofilm zaburzający przepływ krwi w tętnicach i żyłach – prawdopodobnie wytwarzający także toksyny
– Możemy wychodować zaledwie 2% obecnie znanych bakterii
– W środowisku występuje ok.30-200tyś różnych pasożytów
– Jednym z organizmów który najczęściej występuje u osób chronicznie chorobych to Glomus mosseae (rodzaj grzyba)
– PCR nie jest już przez nich używany gdyż często daje negatywne rezultaty. Używają sekwencjonowania.
– Doksycyklina posiada zdolność do niszczenia biofilmu grzybiczego – niezbędne są dodatkowe badania
– Saccharomyces cerevisiae(rodzaj grzyba) jest często wykrywany w przypadku miażdzyczy
– Osoby z grzybicą(grzyby takie jak Funneliformis mosseae i Saccharomyces cerevisiae) często wykazują zespół przewlekłego zmęczenia
– Z jego obserwacji wynika, że usuwając grzyby na ich miejsce wskakuje helicobacter pylori
– W jednym przypadku stwardnienia zanikowego bocznego wykryli wiele organizmów morskich
– W przypadku stwardnienia zanikowego bocznego wykrywana jest alfaproteobakteria, deltaprotebakteria, clostridia, flavobacteria. Ze względu na krótkotrwałe efekty angioplastyki podejrzewają, że eukariota jest odpowiedzialna za problemy chorobowe związane z ukłądem krwionośnym/limfatycznym
– Saccharomyces cerevisiae może stać się grzybem patogennym
– Jego podejście do leczenia to identyfikacja mikroorganizmów, kierowanie się doświadczeniem klinicznym, odkrycie markerów oporności genetycznej(PD: czyli po prostu spojrzenie na polimorfizmy genetyczne wg.mnie), wprowadzenie preparatów na biofilm oraz rozważenie manipulacji układem odpornościowym. Stosuje zatem rzeczy przeciwgrzybicze, na biofilm, przeciwpasożytnicze.
– Klarytromycyna może działać synergicznie przeciwgrzybiczo.
– Iwermyktyna posiada właściwości przeciwgrzybicze i jest ogólnie bezpiecznym lekiem pomimo, że może podnieść markery wątrobowe
Dr.Neil Nathan „Toksyczność pleśni, obecne doniesienia i leczenie”
– Pleśń to nie tylko pleśń ale i grzyb, mykobalterie i inne czynniki znajdowane w/na ścianach budynków zawilgoconych
– Pleśń tworzy toksyny aby się chronić
– Zarówno borelioza jak i pleśń w pojedynke zwiększają podatność jedno na drugie(tj.osoba z borelią podatna jest na pleśń i na odwrót)
– Pleśń jest czynnikiem wyzwalającym MCS(wrażliwość na chemię tj.dezodoranty,zapachy,lakiery,farby itp etc). Większość osób zawalonych pleśnią ma wrażliwość zapachową pomimo tego czynnikiem wyzwalającym może też być coś innego. (PD:Zdecydowanie potwierdzam pierwsze 2 z 3 części tej wypowiedzi)
– Pleśń może spowodować wrażliwość na pola magnetyczne oraz alergie pokarmowe
– Pleśń aktywuje komórki tuczne i porfirie
– Jeśli przeszywa Cię ból 'elektryczny’, pomyśl o bartonelli lub pleśni
– Wibracje i drżenia wewnątrzne nie są widoczne ale wewnątrz są odczuwalne i po prostu obecne.
– Leczenie z pleśni jest skomplikowane, pomimo to możliwe
– w CIRS proces zapalnych wymyka się z pod kontroli
– Toksyny pleśni mają wpływ na zaburzenia osi HPA(podwzgórze przysadka nadnercza)
– MARCONS to teoretycznie przyczyna niskiego poziomu MSH u osób z chronicznymi problemami zdrowotnymi – same w sobie nic nie powodują. Możesz leczyć MARCONS tak agresywnie jak tylko chcesz ale i tak ich w pełni nie wyeliminujesz.
– Pozbądz się toksyn pleśni i oczyść środowisko
– Przeprowadził setki testó HLA-DR i nie jest przekonany do ich klinicznej wartości
– Poleca test VCS, który możę wyjść pozytywny w przypadku boreliozy, pleśni jak i zawalenia rtęcią
– Laboratoryjne sprawdzenie pleśni z próbki powietrza jest najgorszą metodą
– Z jego doświadczenia wynika, że test z moczu i wymaz z nosa jest najlepszym testem w poszukiwaniu toksyn pleśni(laboratorium realtime)
– W przypadku pozytywnego testu na mykotoksyny z moczu, poleca 500mg liposomalnego glutationu 2xdziennie przez 7dni, następnie zebranie moczu siódmego dnia po 30minutowej saunie lub gorącej kąpieli. Jeśli ktoś czuje się gorzej na glutationie, wtedy mogą wziąć jakiś czas po jego wzięciu próbkę moczu i zakończyć jego branie.
– Uważa, że na chwile obecną to najlepszy test pomimo że czasami możesz mieć wynik negatywny a dalej być zawalony pleśnią
– Kiedy zabijasz pleśni z zatok lub jelit, poziomtoksyn w organizmie wzrasta
– Nadmierne zbieranie/łączenie toksyn może być kłopotliwe gdyż nie są one na stałe 'przyczepione’ do cząsteczek(tylko luźno), które je zbierają. Jeśli weźmiesz za dużo substancji zbierającej, toksyny mogą się odłączyć i powstaje redystrybucja.
– Leczenie pleśni polega na upewnieniu się, że środowisko w którym przebywasz jest wolne od pleśni, użycia substancji zbierającej pleśń z organizmu oraz polepszenia markerów biochemicznych protokołem dr.Shoemakera
– Hormon VIP jest dobry, ale nie będzie działał jeśli są toksyny pleśni w organizmie
– C4a, TGFbeta1 czy metaloproteinaza MMP-9 są podwyższone w boreliozie jak i w zawaleniu pleśnią. Zmieniają sięi nie są najlepszymi markerami leczenia.
– W laboratorium Realtime można potwierdzić diagnozę i ustawić następne kroki postępowania w leczeniu bazując na znalezionych mykotoksynach
– Lubi dietę wysokobiałkową i niskowęglowodanową u swoich pacjentów
– Ser, ocet, grzyby wydają się ok nawet w przypadku Candidy
– Toksyny pleśni mogą być w zatokach, jelitach, płucach czy w dental cavitations
– Cholesteramina lub welchol działa najlepiej na ochratoksynę, pomaga także węgiel aktywowany
– W przypadku toksyn takich jak trichothescenes i aflatoksyny, węgiel, glinka i chlorella są używane
– W przypadku zawalenia zatok, biofilm może być zwalczony sprayem BEG, EDTA w spreyu a same kolonie pleśni mogą być zwalczone amfoterycyną B(najmocniejsza), ketokonazolem, nystatyną(najsłabsza) z lub bez dodatku argentyn 23(nanosrebro)
– W przypadku układu pokarmowego, biofilm może być potraktowany interfase plus lub beyond balance MC-BFM-1, natomiast pleśń sama w sobie intrakonazolem lub ketokonazolem z lub bez dodatku Argentyn 23
– 50% jego pacjentów z pleśnią ma pobudzone komórki tuczne
– Gliotoksyna pochodzi z grzyba Aspergillus i prawdopodobnie z Candidy
– Jeśli pacjent ma natychmiastową odpowiedź na jedzenie, może być to syndrom aktywacji komórek tucznych(MCAS) lub porfiria
Amanda Chan „Emocjonalne rozważania w przypadku kompleksowych chronicznych chorób”
– Świat robi się mniejszy i mniejszy jeśli masz chroniczną chorobę
– Niektóry mają wtedy mentalność 'ofiary’
– Niektórzy podchodzą do leczenia w taki sposób, że szukają kogoś kto ich z tego wyleczy
– Ból jest sygnałem, aby coś zmienić
– Te same wzorce powodują tę samą chorobę
– Co się dzieje, kiedy jesteś chory lub nie jesteś chory?Czy otrzymujesz więcej miłości kiedy jesteś chory?
– Wyzdrowienie to zmiana a zmiany są ciężkie u ludzi chorych
– Niektórzy ludzie uważają, że Bóg ich karze
– Pokazała sztukę medytacji wdychając powietrze przez nos i wydychając przez usta, myśląc o swojej chorobie i widząc obszar w organizmie który na to zareaguje, klatka i żołądek są bardzo częste.
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Forum medycyny integralnej odbyło się w pod koniec kwietnia 2017 roku także jest to bardzo świeża konferencja której skrót z najciekawszych stwierdzeń możesz teraz przeczytać. Scott (z betterhealthguy) to chłopak nigdyś chorujący na boreliozę i koinfekcje z których wyszedł naturalnymi terapiami (i od kogo pochodzą poniższe notatki)stwierdził, że była to konferencja skupiająca najlepszych lekarzy medycyny integracyjnej, którzy wypowiedzieli się na najważniejsze tematy(wg.niego). Jest to druga część tej konferencji…
Dr.Patel
– Ciągła rotacja rodzajów leczenia może zapobiec wpadniecia w uczulenia na coś, tak samo się dzieje kiedy jjesz cały czas to samo jedzenie.
– Jego ulubioną opcją wsparcia leczenia wirosowego jest Beyond Balance IMN-V-II
– Leczenie wirusów otwiera cykl metylacyjny i opróżnia toksyny(PD: to już nie pierwsza taka informacja z której wynika, że wirusy hamują metylację)
– Stany zapalne powinny zostać zahamowane przed wejściem na protokoły antybakteryjne
– Stany zapalne mogą być odpowiedzialne za problemy ze snem
– Problemy z wirusami są prawie zawsze związane z mutacjami genu VDR
– Światło UVB stymuluje metylację, promuje komórki Treg, polepsza funkcje mitochondrialne, przywraca redoks komórkowy, hamuje cytokiny zapalne i o wiele więcej. Infekcje wirusowe się obniżają.
– Jeśli bierzesz małą ilość korpelek jakiejś nalewki ziołowej, przytyrzymaj ją w buzi, dzięki temu więcej z niej zostanie zaabsorbowane. Następnie po 15min weź cholestyramine.
Tom Moorcroft „Optymalizacja detoksykacji mózgu – badania a praktyka kliniczna”
– Przednia część nosa i szyi jest ważna jeśli chodzi o drenaż i detoksykację
– Nerw trójdzielny posiada właściwości przeciwzapalne
– Infekcje krętkami zwiększają ryzyko Alzheimera 10cio krotnie, chlamydia 5cio krotnie
– MARCoNS obniżają MSH i zwiększają stany zapalne oraz obniżają poziomy komórek Treg
– Osoby z PANDAS notuja wielką poprawę lecząc MARCoNS i przerost bakterii w nosie
– Biofilmy grzybicze w nosie prowadzą do produkcji mykotoksyn w całym organizmie
– Prawie cały przepływ glimfatyczny występuje podczas snu. Kiedy brak jest snu, brak jest detoksykacji mózgu
– 60-70% hormonu wzrostu wytwarza się podczas snu o wolnych falach i zmniejsza się z wiekiem
– Sen reguluje funkcje endokrynne. Mniejsza ilość snu prowadzi do zwiększenia poziomów kortyzolu
– Jęśli nie będziesz spał dzisiaj i jutro, w kolejnym dniu kortyzol wywali w górę
– Niedobory hormonów mogą być związane z uszkodzeniami mózgu. Hormon wzrostu, tarczyca, nadnercza i jajniki/jądra mogą to powodować.
– Poziomy melatoniny spadają po okresie dojrzewania
– Światło wieczorem negatywnie wpływa na produkcję melatoniny i ma wpływ na sen
– Światło niebieskie zmniejsza produkcję melatoniny oraz zaburza rytm dobowy.
– Żarówki fluorescencyjne i światła LED są bogate w niebieskie światło. Światło żarowe jest lepsze
– Soczewki blokujące światło niebieskie to dobra inwestycja, która podwyższa melatoninę i optymalizuje rytm dobowy
– Melatonina może faktycznie zredukować takie infekcje jak np.malaria czy trypanasoma(pasożyt).
– Chroniczne problemy ze snem zwiększają poziomy amyloidu beta
– 26% dorosłych w wieku 30-70lat ma problemy ze snem
– Nocne poty mogą być problemem z zaburzeniami snu
– Osteopatia możę zoptymalizować drenaż limfatyczny, zmniejszych aktywność układu współczulnego i poprawić dotlenienie organizmu
– Metoda oddechowa Buteyko zwiększa poziomy tlenku azotu, udrażnia kanały nosowe, zwiększa erytropoetynę(EPO) i wykorzystanie tlenu.
– Może pomóc w drenażu zatok. Przeczytaj książkę Advantage oxygen autorstwa Patricka McKeown. Może pomóc w zmniejszeniu MARCONS i podobnych przerostów bakterii poprzez zwiększenie poziomu tlenku azotu.
– Jest wiele leków na sen, ale żaden nie poprawia wolnych fali snu. LDN i melatonina pomaga niektórym ludziom
– System Samina pomaga na kręgosłup, ale i także pomaga wyeliminować ekpozycje na roztocza kurzu i na pleśń. Jest dodatek w postaci podkładki uziemiającej Lokosana.
– Zminimalizuj WIFI, telefony bezprzewodowe w celu polepszenia snu.
– Wyłącz wszystko co może wytwarzaćpole elektryczne przed spaniem
– Kąt pochylenia łóżka takżę jest ważny. Idealnie jest mieć głowe lekko podwyższoną gdyż pozwala to pozbycie się toksyn z głowy. Może prowadzić do reakcji detoksykacyjnych i na początku do poczucia się gorzej.
– Detoks mózgu polega na leczeniu infekcji, zmniejszeniu stanu zapalnego i toksyn, zmininimalizowania oddziaływania pola elektro-magnetycznego i pleśni, wsparcia ogólnego detoksu, prawidłowego żywienia i nawiadniania, oddychania i ruchu, snu, miłości i współczucia
dr.Michelle Perro, „Toksyczne dziecko: leczenie homeopatią”
– Nawet insulina jest genetycznie modyfikowana
– 95% dzieci które widuje ma nieszczelne jelito
– Hiperplazja jest prekursorem dysplazji i raka. Glifosat jest kancerogenny
– Obejrzyj film „Scientists under attack” o Pusztai i GMO
– Glifosat wygląda jak glicyna. Widuje dzieci z hipotonią, z wiotkimi mięśniami a to może być przez to, iż mają glifosat zamiast glicyny w ich strukturach kolagenowych
– Dieta organiczna bogata w siarke i mangan oraz probiotyki może chronić przed glifosatem
– Naukowcy wierzą, że glifosat jest głównym czynnikiem epidemii autyzmu
– Kapsułki żelatynowe mogą zawierać glifosat tak samo zawiera go szczepionka MMR bardzo bogata w glifosat
– Tampony bawełniane są opryskiwane GMO i glifosatem i mogą prowadzić do dysplazji szyjnej
– Grzbiety pionowe na paznokciach są normalne, poziome nie
– Dzieci ze spektrum autyzmu są najbardziej chorymi osobami, które widuje i są inne niż dzieci tylko i wyłącznie z boreliozą
– Lycopodium to lek homeopatyczny, który może pomóc na wzdęcia/przelewania się.
– Lubi produkty Brainchild Nutritionals
dr.Ann Corson „Lecznie chorób przenoszonych podczas ciąży i karmienia piersią”
– Spotyka przypadki autoimmunologicznych problemów z tarczycą u 8-9 latków
– Poronienia są często związane z autoimmunologicznymi problemami z tarczycą
– 1 na 4 ludzi z mutacjami HLA są podatne na choroby związane z biotoksynami
– Boreliozą można zainfekować płud na każdym etapie ciąży
– Antybiotykoterapia podczas ciąży nie gwarantuje, że płod nie zostanie zainfekowany
– Karmienie piersią niesie za sobą pewne ryzyko
– Borelia może przetrwać w stanie zamrożenia
– Zarówno Babesią jak i Bartonellą można zarazić się podczas ciąży(w sensie przekazać je płodowi)
– ekspozycja na pleśń w czasie ciąży jest gorsza niż infekcja. Jeśli matka miałą ekspozycje na pleśń w czasie ciąży, toksyny pleśni są również 'wtłaczane’ do płodu
– Takie dzieci mają przeważnie mocne reakcje na szczepienia
– Nigdy nie pozbędziesz się infekcji, dopuki wpierw nie pozbędziesz się pleśni
– Czasami Twoje SNP(polimorfizmy genów) nie mają znaczenia. Jeśli jestes zawalony metalami ciężkimi geny nie są ważne.
– Nic nie przebije Pekana(produkt firmy Bioresource) jeśli chodzi o detoks organizmu
– Nigdy nie podawaj witaminy D3 bez k2
– Zaleca podawanie fosfolipidów(naładowanie się wręcz nimi) przed okresem poczęcia dziecka
– Wiele ludzi przed wizytą u niej było u innych lekarzy i nikt nigdy nie zaadresował niczego co by wiązało toksyny
– Glicyna jest wypierana przez glifosat w tkance kolagenowej
– Powinnaś zrobić detoks przed zajściem w ciąże, jednak podczas niej lepiej nie mobilizować toksyn
– Węgiel aktywny i mikrochitosan (kombinacja tych 2) dobrze działa na toksyny pleśni – potwierdzone testem na mykotoksyny z laboratorium Realtime
– Używa często antybiotyków podczas ciąży w wielu przypadkach
– Używa Zithromax i vital guard supreme podczas ciąży
– Zachęca matki do karmienia piersią pomimo znanych zagrożeń jest wiele korzyści
– Nie przejmuj się testem przeciwciał dla nowego dziecka. Dziecko nie będzie tworzyć przeciwciał przeciwko tym, co było obecne w czasie ciąży.
Amy Derksen(naturopata) „Leczenie rozregulowanego układu odpornościowego i kontrola stanu zapalnego u dzieci autystycznych i z alergią – pomysły lecznicze pomocne w przywróceniu balansu systemu”
– Lewatywy z kawy to top 3 na jej liście co pomaga jej pacjentom
– Brak napięcia mięśniowego to może być problem z dysfunkcjami mitochondrialnymi
– Wpierw 'buduje fundamenty’ a poźniej dopiero niszczy biofilm i podaje substancje przeciwbakteryjne
– Olej z dorsza może być bardzo pomocny jeśli jego źródło jest pewne(tj.jest czysty), niektóry mogą potrzebować go aż 4gramy dziennie.
– Dysfunkcja mitochondriów to pewien stan, nie choroba
– Poziomy amoniaku są często wysokie u osób z mgłą umysłową – nalewka z yucca może pomóc
– U osób dorosłych z chronicznymi chorobami trzeba zakładać, że są uszkodzone mitochondria
– Nauczyła się, że w przypadku dysfunkcji mitochondriów należy dawkować suplementy/zioła wysokimi dawkami wpierw wprowadzająć tzw.fazę ładowania(czyli b.wysokie dawki). Suplementy, które poprawiają pracę mitochondriów nie działają jeśli nie są podawane w odpowiednio wysokiej dawce.
– Przeważnie poleca branie czegoś na polepszenie funkcji mitochondriów z rana i podczas lunchu
– Ćwiczenia zwiększają ilość mitochondriów
– ATP fuel z Research nutritionals może być pomocne, wymaga fazy ładowania 10 tab.dziennie przez 3 miesiące
– Nieprawidłowości metylacyjne są obecne w związku ze statusem genów: to ekspresja genów się liczy(PD: a nie ich same polimorfizmy)
– Niektóre dzieci mogą wymagać wysokich dawek cynku takich jak 90-120mg dziennie.
– Glicynian magnezu lub jabłczan są lepsze dla tkanek, cytrynian w celu polepszenia wypróżniania się
– Cytrynian magnezu możę być pomocny dla osób z problemami ze szczawianami
– Niska homocysteina związana jest z problemami z wchłajalnością, problemami jelitowymi, pasożytami. Takie osoby źle tolerują wsparcie metylacji
– Wysoki poziom MCV w morfologi krwii może być wynikiem niskiego poziomu B6, B12 lub kwasu foliowego.
– Jest bardzo zadowolona z produktu Transfer Factor Enviro firmy Researched nutritionals jako produktu do walki z pleśnią
– Witamina A jest dobrym wsparciem przeciwko wirusom, niektórzy stosują protokoły bardzo wysokich dawek przez pare dni jednak długotrwałe stosowanie tej witaminy możę być toksyczne.
– Soda oczyszczona może rozwiązać problem z histaminą
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Suramina (germanin) to związek przeciwpierwotniakowy, który stosowany jest dożylnie w leczeniu leiszmaniozy czy trypanosomozy. Jakiś czas temu było(i nadal jest) bardzo głośno o tym leku, gdyż wykazał pozytywne wyniki w przypadku znacznej poprawy funkcjonowania/zachowania autystów w testach laboratoryjnych. Mimo, że sam lek ma już ok.100lat, w normalnych czy też w wyższych dawkach wykazuje kosmiczną ilość bardzo poważnych skutków ubocznych, jego stosowanie w mini dawkach coś ala stosowanie adependu/naltreksonu(low dose naltrexone) może przynieść i przynosi szereg pozytywnych skutków zdrowotnych. Jestem zainteresowany ok.5% prawdziwych leków medycyny konwencjonalnej, które dobrane w odpowiedniej dawce do danego schorzenia, mogą przynieść(i przeważnie przynoszą) polepszenie zdrowia lub też wyleczenie – takim lekiem jest na pewno ciężko dostępna(w sumie nie dostępna) w Polsce suramina. Co takiego dokładnie robi?na co i jak działa suramina?1)pl.wikipedia.org/wiki/Suramina2)pfm.pl/newsy/suramina-lekiem-na-autyzm/432
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | pl.wikipedia.org/wiki/Suramina |
---|---|
⇧2, ⇧39 | pfm.pl/newsy/suramina-lekiem-na-autyzm/432 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10096380 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17628866 |
⇧5 | lifeextension.com/magazine/2014/11/the-youth-restoring-benefits-of-nad/page-01 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7621460 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2033058 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24034616 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14734566 |
⇧10, ⇧12, ⇧58, ⇧67 | onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/acn3.424/full |
⇧11 | blogs.plos.org/dnascience/2014/08/06/new-als-target-microglia/ |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3548350 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18667993 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7482629 |
⇧16 | mnd.pl/?subaction=showfull&id=1197462303 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14975378 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23474269 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10528141 |
⇧20 | pl.wikipedia.org/wiki/Dystrofina |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23055317 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25168661 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7544738 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7868298 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8964858 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24040012 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3614628/ |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25425294 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28189815 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28461070 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10551285 |
⇧32 | amjmed.com/article/0002-9343(94)90073-6/abstract |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11570630 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27562096 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15780954 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9239672 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17760875 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9681668 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8023275 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1531404 |
⇧42 | phmd.pl/fulltxt.php?ICID=872608 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10669049 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9815555 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10449196 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1325955 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1381276 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26021324 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11954955 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8227330 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12730151 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21617121 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18843260 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21470104 |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21108244 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22644812 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2161094 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11701155 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8995587 |
⇧60 | phmd.pl/fulltxt.php?ICID=1109219 |
⇧61 | biotechnologia.pl/biotechnologia/elastaza-neutrofilowa-historyczny-enzym-proteolityczny-polskiej-nauki,13870 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9092534 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1296811 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8597272 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25705365 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23516405 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9256906 |
⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8062193 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2924693 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7666080 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8911114 |
⇧73 | pl.wikipedia.org/wiki/Neutropenia |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1658542 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2380344 |
⇧76 | academic.oup.com/trstmh/article-abstract/66/1/27/1897557/Suramin-induced-amino-aciduria?redirectedFrom=fulltext |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8053658 |