Mimosa Pudica (Mimoza Wstydliwa) to zioło wykazujące działanie przeciwpasożytnicze w przypadku pasożyta 'rope worm’ często występującego u osób z autyzmem i boreliozą. Stosowane jest na zachodzie przez naturopatów oraz lekarzy ILADS z powodzeniem (słyszałem o tym , że vermox także działa na tego pasożyta ale w bardzo nie wielu przypadkach i jest zdecydowanie słabszą opcją leczniczą). Co ciekawe badania nie potwierdzają właściwości przeciwpasożytniczych tego zioła(zapewne wprawieni zielarze/fitoterapeuci ze składu mogliby się doszukać substancji wykazujących takowe działanie) ,natomiast wskazują inne zastosowania tej rośliny. Jakie?o tym poniżej.
Skład Mimosy Pudica: flawonoidy (,7,3´,4´-tetrahydroxy-6-C-[ß-D-apiose-(1?4)]-ß-D-glycopyranosyl flavone, isorientin, orientin, isovitexin, vitexin 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21472077 mimozyna, taniny, szczawiany wapnia(korzen). Olejek zawiera furnisal, linalool, geraniol, anise aldehyde i benzaldehyd. 2)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3331467/pdf/ASL-5-156.pdf liscie: terpenoids, flavonoids, glycosides, alkaloids, quinines, fenole, taniny, saponins i coumarins.3)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3459453/ korzen: flawonoidy, phytosterol, alkaloidy aminokwasy, taniny, glikozydy, kwasy tluszczowe 4)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3459453/
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21472077 |
---|---|
⇧2, ⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3331467/pdf/ASL-5-156.pdf |
⇧3, ⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3459453/ |
⇧5 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30551540 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24506029 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26870704 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29281898 |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28078250 |
⇧10 | powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:313242-2 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27164910 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26941532 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12234583 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15159000 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15158987 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18061708 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1838898/ |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19397984 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20623591 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21427203 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22754066 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3003179/ |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21925259 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25824662 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24426272 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28192884 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23408779 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11962537/ |
⇧30 | Pawaskar SM, Kale KU. Antibacterial activity of successive extracts of Mimosa pudica. Indian Drugs. 2006;43:476–80 |
⇧31 | Gandhiraja N, Sriram S, Meena V, Srilakshmi K, Sasikumar C, Rajeshwari R. Phytochemical Screening And Antimicrobial Activity of the Plant Extracts of Mimosa pudica L. Against Selected Microbes. Ethnobotanical Leaflets. 2009;13:618–24. |
⇧32 | Pande M, Pathak A. Aphrodisiac Activity of Roots of Mimosa pudica Linn. Ethanolic Extract in Mice. Int J Pharm Sci Nanotechnol. 2009;2:477–86 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29739640 |
Triphala to mieszanka 3 rodzai owocow – Behada (Bibhitaki), Harada (Haritaki) i Amla (Amalaki) pochodzące z Indii. Pochodzi ona z Indii gdzie jest jedna z podstaw stosowanych w medycynie Ayurwedyjskiej. Wykazuje dzialanie przede wszystkim wspierajace układ pokarmowy ale i nie tylko. W czym jeszcze może Ci pomóc ta kompozycja?o tym poniżej.
Skład: Phyllembic acid, terchebin, trigalloylglucose, corilagin, ellagic acid, linoleic acid, lupeol,Chebulinic acid, chebulagic acid, palmitic acid, stearic acid, oleic acid, linoleic acid, arachidic acid, behenic acid, terchebin, chebulinß-Sitosterol, gallic acid, ellagic acid, bellericanin, bellericoside, ethyl gallate, galloyl glucose, chebulagic acid, phyllemblin, termilignan, thaninilignan, flavannolignan 1)sci-hub.tw/10.1007/s11655-012-1299-x Flavonoids, kaempferol,phyllembic acid, corilagin,terchebin, trigalloylglucose,ellagic acid, indole aceticacid, linoleic acid, lupeol,norsesquiterpenoids,pyrogallol16Arachidic acid, behenic acid,betulinic acid, tannic acid,chebulagic acids, chebulicacid, chebulin, chebulinicacid, linoleic acid, luteoicacid, oleic acid, palmiticacid, stearic acid,terchebin16Behenic acid, ethyl gallate,chebulagic acid, ellagic acid,gallic acid, gallotannic,ellagitannic acids, galloylglucose, phyllemblin,b-sitosterol
Swietna praca naukowa na temat przeciwnowotworowych wlasciwosci Triphali to np. „Triphala, Ayurvedic Formulation for Treatingand Preventing Cancer:A ReviewManjeshwar Shrinath Baliga, MSc, PhD”
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | sci-hub.tw/10.1007/s11655-012-1299-x |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15857087 |
⇧3 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23422630 |
⇧4 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2838498 |
⇧5 | 0ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22238738 |
⇧6 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21897640 |
⇧7 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30397374 |
⇧8 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3559014/ |
⇧9 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23251942 |
⇧10 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23151693 |
⇧11 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25859636 |
⇧12 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11995956 |
⇧13 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15673991 |
⇧14 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16860592 |
⇧15 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27966480 |
⇧16 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23737641 |
⇧17 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12065146 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22557278 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16079482 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17268159 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17879225 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20003940 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22131717 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30034512 |
⇧25 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24850703 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25197734 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25307912 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26283807 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2660455 |
⇧30 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26473917 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28651233 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3131770/ |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15305317 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16161061 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17273983 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17533629 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17662304 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17762148 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5954629/ |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17978562 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18065272 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2249739/ |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19170156 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20441561 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29491641 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6065514/ |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24146447 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27932522 |
⇧49 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27442086 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28393817 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29678603 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30122829 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6119557/ |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30189210 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30643816 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25972724 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25942351 |
⇧58, ⇧69 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27438966 |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25289531 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25797642 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26731545 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26730147 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25386211 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25593379 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25793924 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5567597/ |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22754195 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23850833/ |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23243435 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21731375 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24199459 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25558161 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26167492 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6307174/ |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29742928 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18847491 |
⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29245069 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16471318 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15899544 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16135398 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22110195 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15652269 |
Cissus quadrangularis to roslina ktora w postaci ekstraktu zaproponowala w sprzedazy w Polsce ok.15lat temu jedna z firm zajmujacych sie sprzedaza suplementow i odzywek dla sportowcow. Wtedy tez o niej slyszalem i zastanawialem sie nad kupnem 1 opakowania (na testy) – jako ze bylem wtedy mlody,a kontuzja nadgarstka super szybko sie zagoila nie przetestowalem tego suplementu diety. Obecnie dalej ciagna sie za mna ciagle kontuzje kolan, ktore musze oszczedzac cwiczac nogi,wiec temat do mnie powrocil(tak jak i wielu innych suplementow na stawy) wiec postanowilem sie troche blizej przyjzec Cissusowi, co innego poza wsparciem regeneracji stawow i kosci moze zaproponowac ta roslina.
Sklad Cissus quadrangularis: glikozydy, beta sitosterol(znajdujacy sie takzee w 4 innych odmianach tej rosliny) 1)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29488392 , cerebrozydy, triterpeny, steroidy, 6-O-[2,3-dimethoxy]-trans-cinnamoyl catalpol , 6-O-meta-methoxy-benzoyl catalpol, iridoid picroside 1, two stilbenes quadrangularin A , pallidol , quercitin , quercitrin, beta-sitosterol, beta-sitosterol glycoside 2)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17497424
szczawiany wapnia , karoten, witamine C, sitosterols,tetraterpenoide, amyrins , ketosteroidy, acetylcholine 3)ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3335229/pdf/ASL-26-50.pdf cissusic acid, glucosides, cissuside i cissusol, quercetin-3-O-a-rhamnopyranoside4)(Rodrigues et al. 2009), (6R)-9,10-dihydroxy-4,7-megastigmadiene-3-one-9-O-ß-D-glucopyranoside 5)(Saleem et al. 2006), (6R)-6,9-dihydroxy-4,7-megastigmadiene-3-one-9-O-ß-D-glucopyranoside6)(Cuong et al. 2009), (6R)-6,9,10-trihydroxy-4,7-megastigmadiene-3-one-9-O-ß-D-glucopyranoside7)(Matsunami et al. 2010), cimidahurine8)(Kanemoto et al. 2008), cuminaldehyde9)(Lee 2005), vanilline 10)(Valente et al. 2004) i eugenol 11)(Sathyaprabha et al. 2010), (-)-ß-caryophyllene oxide12)(Ragasa et al. 2003), ß-amyrone 13)(Li et al. 2008), cholest-4-ene-3-one 14)sci-hub.tw/10.1080/14786419.2018.144309915)fitolencbi.nlm.nih.gov/pubmed/26826840
Dodatkowo to co udalo mi sie znalezc w roznych badaniach na temat innych odmian cissusa:
Sklad Cissus assamica – Benzenoidy, triterpeny, steroidy, tokoferoly, kwas betulinowy, chlorophylls, flawonoidy, benzoquinony, taniny i inne.16)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30373325
Sklad Cissus adnata: alkaloidy, flawonoidy, fenole, terpenoidy, taniny. 17)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29084168 kwas ursolowy, lupeol, beta-sitosteron, berginina, n-hexacosinc acid , isolariciresinol-9-O-beta-D-glucopyranoside , dauco sterin , 3,3′-dimethyl ellagic acid 18)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19504963
Sklad cissus cornifolia: benzo-laktony. 19)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26692751
Sklad Cissus pteroclada: triterpenoidy – stygmasterol, acetat stygmasterolu, beta-sitosterol, daucosterol, tarakseron, kwas oleanolowy 20)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24558825, kwas galusowy, bergenina i inne. 21)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21355191
Sklad Cissus ibuensis – flawonoidy – kwercytyna, Kaempferol 3-O-a-rhamnopyranosyl (1?6)-ß-D-galactopyranoside , Kaempferol 3-O-rutinoside i Kaempferol3-O-a-rhamnopyranosyl (1?6)-a-rhamnopyranosyl(1?2)-ß-D-galactopyranoside 22)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21461150
Sklad Cissus repens trans-3-O-methyl-resveratrol-2-C-beta-glucoside, cis-3-O-methyl-resveratrol-2-C-beta-glucoside, trans-3-O-methyl-resveratrol-2-(2-p-coumaric)-C-beta-glucoside (cissuside A), and trans-3-O-methyl-resveratrol-2-(3-p-coumaric)-C-beta-glucoside (cissuside B), trans-resveratrol, trans-resveratrol-2-C-beta-glucoside i cis-resveratrol-2-C-beta-glucoside 23)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17943557
Cissuys sicyoides glycoside 5,6,7,8-tetrahydroxycoumarin-5beta-xylopyranoside, kaempferol 3-rhamnoside , quercetin 3-rhamnoside, sitosterol i 3beta-O-beta-D-glucopyranosylsitosterol ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12168753 , cissusin, flavonols (kaempferol, quercetin), flawony (7,3′,4′-trihydroxyflavone, lanceolatin B), pterocarpanes (homopterocarpin), chalcones (isoliquiritigenin, E-7-O-methylpongamol) i tryptanthrin 24)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19801863 ,linalool, alfa tokoferol 25)ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19300520
Np.ten stad (obecnie jak publikuje tego posta jeszcze nie dostepny w sprzedazy)
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Literatura
⇧1 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29488392 |
---|---|
⇧2 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17497424 |
⇧3, ⇧49, ⇧90 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3335229/pdf/ASL-26-50.pdf |
⇧4 | (Rodrigues et al. 2009) |
⇧5 | (Saleem et al. 2006) |
⇧6 | (Cuong et al. 2009) |
⇧7 | (Matsunami et al. 2010) |
⇧8 | (Kanemoto et al. 2008) |
⇧9 | (Lee 2005) |
⇧10 | (Valente et al. 2004) |
⇧11 | (Sathyaprabha et al. 2010) |
⇧12 | (Ragasa et al. 2003) |
⇧13 | (Li et al. 2008) |
⇧14 | sci-hub.tw/10.1080/14786419.2018.1443099 |
⇧15 | fitolencbi.nlm.nih.gov/pubmed/26826840 |
⇧16, ⇧104, ⇧105 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30373325 |
⇧17, ⇧102 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29084168 |
⇧18 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19504963 |
⇧19 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26692751 |
⇧20 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24558825 |
⇧21 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21355191 |
⇧22 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21461150 |
⇧23 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17943557 |
⇧24 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19801863 |
⇧25, ⇧110 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19300520 |
⇧26 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30756174 |
⇧27 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29443598 |
⇧28 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30443977 |
⇧29 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26079044 |
⇧30, ⇧78 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26411031 |
⇧31 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29854631 |
⇧32 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29348093 |
⇧33 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28932192 |
⇧34 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27261621 |
⇧35 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/14611887 |
⇧36 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21912817 |
⇧37 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27011718 |
⇧38 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25298715 |
⇧39 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24163553 |
⇧40 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26929569 |
⇧41 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26342521 |
⇧42 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24810560 |
⇧43 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22668503 |
⇧44 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22518085 |
⇧45 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21983486 |
⇧46 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22435569 |
⇧47 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25206252 |
⇧48 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16948861 ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15182373 |
⇧50 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22556903 |
⇧51 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28539266 |
⇧52 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25449449 |
⇧53 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3456847/) |
⇧54 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20554183 |
⇧55 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27264191 |
⇧56 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22701244 |
⇧57 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22639499 |
⇧58 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2705729/ |
⇧59 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16885602 |
⇧60 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16797507 |
⇧61 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18773975 |
⇧62 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15383234 |
⇧63 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30065650 |
⇧64 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22484053 |
⇧65 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22015109 |
⇧66 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19841707 |
⇧67 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21808556 |
⇧68 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19057968 |
⇧69 | A–Z of nutritional supplements: dietary supplements, sports nutrition foods and ergogenic aids for health and performance Part 9L M Castell,1 L M Burke,2 S J Stear,3J Pearce,4 J R Borchers,5 C C Kaeding,5 E S Rawson,6 G Shaw7 |
⇧70 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17095173 |
⇧71 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21094244 |
⇧72 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26089642 |
⇧73 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24113700 |
⇧74 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23326004 |
⇧75 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23175101 |
⇧76 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19736603 |
⇧77 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29912570 |
⇧79 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28165166 |
⇧80 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26321745 |
⇧81 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24812472 |
⇧82 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19061006 |
⇧83 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24803925 |
⇧84 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25857823 |
⇧85 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20450951 |
⇧86 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17274828 |
⇧87 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5067548/ |
⇧88 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16414223 |
⇧89 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3182953/ |
⇧91 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22557114 |
⇧92 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24239890 |
⇧93 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9595451 |
⇧94 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17040567 |
⇧95 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22238494 |
⇧96 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24160243 |
⇧97 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25841378 |
⇧98 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21189914 |
⇧99 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12935320 |
⇧100 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2249739/ |
⇧101 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28808401 |
⇧103 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26904744 |
⇧106 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27374242 |
⇧107 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30393221 |
⇧108 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29472781 |
⇧109 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30802402 |
⇧111 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19735170 |
⇧112 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20209001 |
⇧113 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2781778/ |
⇧114 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18949134 |
⇧115 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26805827 |
⇧116, ⇧118 | ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4825278/ |
⇧117 | James O, Emmanuel J.J. Comparative evaluation of trypanocidal activities of Cissus multistriata and Saba florida (benth) leaf extracts. J. Biosci. Tech. 2011;2(1):197–204 |
⇧119 | onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ptr.1858 |
⇧120 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18304768 |
⇧121 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15324488 |
⇧122 | sci-hub.tw/10.1016/j.jep.2004.03.006 |
⇧123 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11054850 |
⇧124 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10940576 |
⇧125 | ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30181957 |
Zespol Ehlersa-Danlosa – protokol Deborah Cusac
Produkty w tym protokole stymuluja tkanke laczna. Protokol powstal w 2009. Autorka zaznacza ze jej intencja jest wsparcie nie tylko kolagenu, ktory jest zaburzony w EDS ale i rowniez organow ktore sa slabe w tej chorobie. Autorka zaznacza ze ciezko o totalne wyleczenie tym protokolem – jest to protokol regeneracyjny, ktory trzeba zazywac non stop – inaczej stymptomy choroby po prostu wroca. Deborah to matka 4 dzieci z ta choroba. Jej dzieci cierpialy na ogrom problemow zdrowotnych ktore maja bezposredni zwiazek z ta choroba genetyczna(mialy takie problemy jak gastropereza, syndrom nadpobudliwych komorek tucznych, dysautonomia, tachykardia, problemy posturalne w tym skolioza, malformacje Arnolda Chiari, dysfunkcje woreczka zolciowego, problemy z roznymi organami, autyzm). Jej protokol testowala przez 5lat przed jego opublikowaniem i podaje go do dzisiaj. Na facebooku ma swoja grupe do ktorej kazdy moze dolaczyc(Ehlers Danlos Syndrome and Polysaccharide).
Syndrom Ehlers Danlosa – protokol
Opis poszczegolnych produktow
Dodatkowe uwagi
Jej grupe facebookowa mozna znalezc pod adresem https://www.facebook.com/edswilmington/photos/a.1749260648627557/1749262928627329/?type=3&theater
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”
Stwardnienie zanikowe boczne – protokol Nadir – Jest to protokol kobiety o imieniu Nadir, ktora wspolnie ze swoim lekarzem opracowala protokol, ktory zatrzymal nie tylko u niej, ale i u paru innych osob postep tej smiertelnej choroby. Jak to sama kometuje jego zadanie jest zatrzymanie stanu zapalnego w ukladzie nerwowym, a sama przyznaje ze polepszenie nastepuje juz po pierwszym tygodniu. Twierdzi takze ze poprawa jest szybsza u osob, u ktorych przezylo wiecej neuronow ruchowych.
Jej teoria o SLA
Bazuje na swoich i innych doswiadczeniach z ta choroba. Aby choroba zostala aktywowana osoba musi przez bardzo dlugi czas do obciazenia fizycznego miesni(rozciagania/naciagania)
polaczonego z przerwaniem bariery krew-mozg, ktora normalnie chroni przed wtargnieciem leukocytow i przeniknieciem do centralnego ukladu nerwowego.
Opisuje ze zawsze byla osoba ktora bardzo szybko chodzila – mogla chodzic niz ktokolwiek inny kogo widziala. Wszyscy zawsze do niej mowili aby zwolnila(kiedy z nimi chodzila).
Dochodzilo u niej czesto do kontuzji przez ktore nie mogla pozniej latwo sie poruszac(lydki). Dodatkowo twierdzi ze uszkodzila sobie bariere krew-mozg nie spiac
za duzo przez wiele miesiecy ze wzgledu na prace, ktora wykonywala przebywajac w Niemczech. Ponadto miala codziennie stycznosc z plesnia, ktora wystepowala w jej lazience i ja
takze podejrzewa za wazny czynnik. Wg.niej SLA to choroba autoimmunologiczna. Twierdzi, ze postep choroby jest zmienny i moze spowolinic aby za chwile przyspieszyc i jest to zalezne od stopnia stanu zapalnego.
Uwaza, ze to czy postep choroby zaczyna sie od nog czy od rak zalezy od miejsca w ktorym zostala przerwana bariera krew-mozg. Ludzie starsi czesciej zapadaja na SLA
gdyz poziom stanu zapalnego jest u nich po prostu wyzszy. Jej zdaniem niski poziom witaminy d3 to jeden z wielu czynnikow ryzyka zapadniecia na ta chorobe. Toksyny maja wplyw na naciaganie/spinanie sie miesni co predysponuje do SLA. (PD: Zdecydowanie potwierdzam – zwlaszcza plesn – mam bardzo nie ciekawe doswiadeczenia w tym temacie). Uprawianie jakiegokolwiek sportu/wysilku po zachorowaniu na SLA przyspiesza postep choroby oraz nieodwracalnych juz skutkach zdrowotnych.
Przywoluje tutaj przyklad perkusisty grupy the Prodigy, u ktorego podejrzewa ze SLA zaczela sie od rak i ponoc trenowal do poznych godzin porannych, prawie nie spal takze mial napewno zaburzona integralnosc bariery krew-mozg.
Protokol Nadir w skrocie
– Deksametazon – kortykosteroid – hamuje stan zapalny ukl.nerwowego poprzez zahamowanie proliferacji komorek ukladu odpornosciowego ktore przekroczyly
bariere krew-mozg. Stabilizuje sama bariere krew-mozg co hamuje dalszy naplyw komorek immunologicznych. Wykazuje bardoz silne dzialanie antyoksydacyjne co moze miec jakies przelozenie na rekonwalescencje uszkodzonych neuronow motorycznych. Ponadto lek o nazwie imuran wspiera deksametazon a testosteron(podawany z zewnatrz) wspiera fdcaly proces i polepsza zdolnosci regeneracyjne neuronow ruchowych jak i takze przeciwciala niektorym skutkom ubocznym kortykosteroidow.
Efekty jej protokolu ktore powinienes zauwazyc
– Redukcja spastycznosci, sztywnosci miesni, hiperrefleksji, zahamowanie ciaglych zmian nastroju, redukcja fascykulacji, obnizenie kinazy kreatynowej CK, polepszenie oddychania, przezuwania, mowy, chodzenia, ruchow oczu i innych aktywnosci ruchowych
Opis protokolu
Zwraca uwage na utrzymaniu prawidlowego poziomu glukozy i cisnienia krwii. Zaleca (jesli to niezbedne) uzywanie omperazolu(inhibitora pompy protonowej) (PD:co
zdecydowanie odradzam gdyz wszystkie mineraly, witaminy z jedzenia i suplementacji beda sie w minimalnym stopniu przyswajac a w konsekwencji twoje zdrowie jeszcze bardziej sie pogorszy)
Poleca sprawdzac oczy raz na 3-5miesiecy, przed protokolem i w trakcie jego trwania sprawdzenie kinazy kreatynowej gdyz tak mozna monitorowac postepy dzialania protokolu. (CK mozna sprawdzic juz po tygodniu). Twierdzi ze deksametazon jest lepszy od prednizolonu z tego wzgledu iz jest mocniejszy i nie potrzebujesz tak wysokiej dawki jak prednizolonu. Jesli chodzi o imunoran woli go od innych immunosupresantow gdyz jest lepiej przebadany i uzywany w wielu innych chorobach takich jak stwardnienie rozsiane oraaz jest znacznie tanszy od innych lekow. Zastrzyki z testosteronu sa po to aby nasilic synteze bialek do max.mozliwego poziomu. Wpierw poleca sprawdzic poziom tego hormonu i jesli jest on bardzo wysoko zaleca konsultacje z lekarzem(czyt. nie ma sensu go dodatkowo podawac). Insulina moze byc potrzebna wtedy,kiedy uzywasz kortykosteroidow gdyz podczas ich podawania moze wzrosnac
poziom glukozy we krwii.
Kilka dodatkowych uwag
Post wydał Ci się wartościowy?a może po prostu mnie lubisz ;)?podziel się nim na Facebooku i go udostępnij!
Polub tego bloga na FB, gdzie znajdziesz też dodatkowe newsy, których tutaj nie publikuje https://www.facebook.com/zdrowiebeztajemnic
Obserwuj mnie na instagramie www.instagram.com/premyslaw84
Głosuj i wybieraj kolejne tematy – prawa strona bloga – zakładka „Ankieta”